Dalia
-
Posts
920 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
3
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Dalia
-
-
Δεν καταλαβαίνω τι σημασία έχει αν η συζήτηση έγινε με κάποιο πνεύμα ή τον ανώτερο εαυτό του. Τα αποτελέσματα της συζήτησης μετράνε και μακάρι να είχαμε αυτή την ικανότητα όλοι μας να μιλήσουμε έτσι ακόμα και με τον εαυτό μας. Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε αυτό το χάρισμα και μας ενοχλεί να το έχουν άλλοι. Έτσι, αντί να πούμε μπράβο και να φιλοσοφήσουμε πάνω στα θέματα που θίγει αυτός ο έξοχος διάλογος πάμε να κάνουμε ψυχανάλυση στον dimulator. Το οτι χρησιμοποίησε κάποιες εκφράσεις και λέξεις που είχαν ειπωθεί σε παλιότερα θέματα για να "ζωντανέψει" το διάλογο δεν μειώνει στο ελάχιστο την ουσία του διαλόγου, ούτε είναι στοιχείο ότι ο διάλογος ήταν μόνο δικός του...
-
Nenya μάλλον δεν κατάλαβες τι θέλω να πω ή τι ακριβώς περιγράφω. Το πώς είναι τα παιδιά το καταλαβαίνει κάποιος μόνο αν έχει δικά του και τα παρατηρεί ή περνάει πολλές ώρες με αυτά. Είναι φορές που όπως λες μοιάζουν με μικρά ζωάκια, με κουτάβια που μιμούνται εμάς κλπ. Είναι άλλες φορές όμως που παρατηρώντας τα μαθαίνεις από αυτά πάρα πολλά πράγματα και που σε αφήνουν άφωνο με τη "σοφία" τους. Μην υποτιμάς τα παιδιά γιατί ο τρόπος που βλέπουν κάποια πράγματα, ο απλός, παιδικός τρόπος είναι τόσο μα τόσο αληθινός. Κοιτάζοντας τα παιδιά μαθαίνω τον εαυτό μου καλύτερα και μάλιστα εικόνες από το μακρινό παρελθόν έρχονται ολοζώντανες στο μυαλό μου. Μέσα από τα μάτια των παιδιών βλέπουμε εμάς, ερχόμαστε σε επαφή με κάτι παλιό και ξεχασμένο, με τον εαυτό μας σε τρυφερή ηλικία...
-
Αν ξέρεις ανάγνωση και διαβάσεις τις παρενέργειες παίρνεις μια γεύση...
-
Πρόσφατα είχα πονοκέφαλο και καθώς έπαιρνα το χάπι και ετοιμαζόμουν να πιω το νερό λέω στο παιδί μου: Μωρό μου σου εύχομαι να μην έχεις ποτέ πονοκέφαλο! μου απάντησε κάτι παρόμοιο τότε. Σήμερα δεν ξέρω τι συνέβη και μου λέει :Μαμά σου στέλνω να μην έχεις ποτέ πονοκέφαλο! Εσύ τι μου στέλνεις? Της απάντησα : Σου στέλνω αγάπη γλυκιά μου! Όταν μου το είπε σκέφτηκα πόσο ιδιαίτερο, πόσο υπέροχο είναι το μυαλό των παιδιών. Πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο με ένα δικό τους, πανέμορφο τρόπο. Το παιδί, αν και τόσο μικρό, κατάλαβε ότι όταν ευχήθηκα κάτι εκείνη τη μέρα ήταν σαν να του έστειλα κάτι, δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι ακριβώς ήταν αλλά κατάλαβε οτι η ευχή μου προς αυτό ήταν κάτι που κατευθύνουμε, που στέλνουμε σε κάποιον με καλή πρόθεση. dimulator, σκέφτηκα αυτά που είχες πει για τις ευχές. Δεν είναι αξιοθαύμαστο πόσα αντιλαμβάνεται ένα παιδί? Ίσως περισσότερα από εμάς γιατί είναι ακόμα ελεύθερο το πνεύμα του?
-
Grey όλοι θα κάναμε το ίδιο αν μας συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν είσαι ο μόνος. Αυτοί που εκτελούν τους νόμους το ίδιο θα έκαναν αν ήταν κάποιος δικός τους το θύμα. Αλλά εσύ, εγώ και όποιος είναι συναισθηματικά φορτισμένος και πάρει το νόμο στα χέρια του δε θα πράξει σωστά. Αν ήταν έτσι όλοι μας θα βρίσκαμε το λόγο να σκοτώσουμε ή να βιαιοπραγήσουμε. Κάποτε, ήμουν με το καρότσι στο δρόμο και ένας με φορτηγάκι είχε παρκάρει πάνω ακριβώς στη διάβαση. Λέω στον οδηγό: "Kαλά δεν βλέπεις τι με αναγκάζεις να κάνω? Πρέπει να βγω με το μωρό στο δρόμο για να περάσω. Θες να με χτυπήσει αυτοκίνητο?" Τι ήθελα και μίλησα? Βγήκε μανιασμένος έξω και άρχισε να με βρίζει, να ουρλιάζει. Για να μην πολυλογώ τον σταμάτησε κάποιος περαστικός γιατί άρχισε να με ταρακουνάει κλπ. Μπορεί και να με σκότωνε αν δεν με βοηθούσαν. Έπεσα σε τρελό. Από τότε θυμάμαι το περιστατικό και κάνω την πάπια. Προτιμώ να περάσω προσεκτικά παρά να βρεθώ σκοτωμένη... Αυτός δικαιολόγησε την συμπεριφορά του λέγοντας οτι ο πατέρας του ήταν βαριά άρρωστος και δεν είχα δικαίωμα να του μιλήσω. Θα μπορούσε έτσι απλά να με έχει σκοτώσει για ασήμαντο λόγο. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να τονίσω οτι οι νόμοι πρέπει να είναι πιο πολιτισμένοι από εμάς τους απολίτιστους, γιατί αλλιώς θα επικρατούσε το χάος στην καθημερινότητά μας.
Morrigan Aed Ernmas, φυσικά και δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Σε ροζ συννεφάκι είτε το θέλουμε είτε όχι είναι αδύνατο να ζήσουμε. Αλλά και δυνατό να ήταν δε θα έπρεπε να το κάνουμε για τους λόγους που είπες. Άλλο όμως αυτό και άλλο να βλέπουμε πώς μια τρελή ξεκοιλιάζει ζώα στο διαδίκτυο, πώς κάποιος αυτοκτονεί και κάποιος σκοτώνει. Το οτι υπάρχει κοινό που παρακολουθεί τέτοια θεάματα, δημιουργεί περισσότερη ζήτηση άρα περισσότερη διαστροφή και δυστυχία.
-
Yngve τα παιδιά είναι παιδιά όπως και να έχει. Πρώτα από όλα πιστεύω πως αν σε ενοχλούν οι εικόνες αυτές όπως και πολλούς εδώ μέσα καλό θα ήταν να μην τις βλέπεις αλλά να τις αποφεύγεις. Έτυχε τις προάλλες να δω στην τηλεόραση μια Αφγανή που την είχαν ακρωτηριάσει οι ταλιμπάν και μου χάλασε το στομάχι. Θα ήθελα να μην τη δω έτσι. Όσο υπάρχει κόσμος που βλέπει αυτές τις φρικιαστικές εικόνες στο ιντερνετ τόσο πιο μεγάλη προσφορά θα υπάρχει. Τόσο πιο πολλά αρρωστημένα μυαλά θα βγάζουν τη διαστροφή τους προς κατανάλωση...
Μιλάς με πολύ πάθος και μου θυμίζεις τον εαυτό μου σε μια άλλη ηλικία και για αυτό σε καταλαβαίνω. Σκέψου όμως πως αν κάποιος κάνει κακό σε κάποιον που αγαπάς η εκδίκηση είναι το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία. Αυτό που στέρησαν από το παιδί ή τον αγαπημένο έχει σημασία και δυστυχώς δεν αλλάζει με το να κάνουμε στον δολοφόνο ή το βιαστή τα χειρότερα βασανιστήρια. Το κακό δεν ξεγίνεται και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυστυχία. Να νιώθεις τόσο ανήμπορος να αλλάξεις την κατάσταση...
-
Χθες βράδυ θυμήθηκα μια ακόμη καλοκαιρινή στιγμή και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας.
Καθόμουν σε μια ψαροταβέρνα, από αυτές τις παράνομες, χτισμένες τη δεκαετία του ΄60, μέσα σχεδόν στη θάλασσα. Στη σειρά είναι τρεις και καθόμουν στη πρώτη. Εκεί λοιπόν που καθόμουν έπινα ένα τσιπουράκι, είχα νόστιμο μεζέ και κοιτούσα τη θάλασσα, τις ψαρόβαρκες, την ξύλινη προβλήτα και τα καταπράσινα πεύκα, χάθηκα μέσα στην αίσθηση μιας εντελώς απρόσμενης αλλά πολύ ευχάριστης εμπειρίας. Καθώς ο ήλιος αστραφτοκοπούσε στο νερό και έφτανε μέχρι τα πόδια μου, έσβησαν όλα γύρω μου οι φωνές, τα γέλια, οι άνθρωποι χάθηκαν και έμεινα μόνη, εντελώς μόνη, σε αυτή την μεριά του κόσμου, να απολαμβάνω την τόση ομορφιά, να την συγκεντρώνω μέσα μου και να γίνομαι ένα με αυτή.
Αυτή η μοναδική στιγμή που είμαι τόσο μόνη και τόσο μαζί, ένα κομμάτι του συνόλου, τόσο μικρή και γίγαντας, τόσο απόλυτα χαμένη στην απερίγραπτη ομορφιά του να καταλαβαίνεις για λίγα λεπτά το πραγματικό νόημα της ζωής. Φεύγεις μακριά, ταξιδεύεις στο παρελθόν και στο μέλλον, αλλά το κυριότερο ζεις το ΤΩΡΑ συνειδητά, νιώθεις τη στιγμή ατόφια και γνήσια και χαίρεσαι που σου δόθηκε η ευκαιρία να ζεις, να είσαι άνθρωπος!
Όταν επέστρεψα ένιωθα τόσο ζωντανή, γεμάτη ενέργεια και χαρά για αυτό το δώρο που μου έκανε ο εαυτός μου και χθες γύρισα πίσω σε εκείνη την αιώνια στιγμή που θα υπάρχει μέσα μου ακόμη και όταν πάψω να τη θυμάμαι...
-
Γελάτε πουλάκια μου ε? Τώρα που έγινα μάνα κατάλαβα τη μάνα μου...
-
Λάθος κατάλαβες από το πρώτο μου ποστ. Ποτέ δεν μίλησα για θεούς και υπερφυσικά όντα. Μίλησα για κάποιους παράγοντες που μας βοηθούν ή μας εμποδίζουν στο να εκπληρώσουμε το στόχο μας. Ο παράγοντας τύχη είναι ένας από αυτούς. Το τυχαίο γεγονός μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας αυτό πιστεύω. Απόλυτο καλό ή απόλυτο κακό δεν υπάρχει. Ακόμη και ο καλύτερος άνθρωπος θα έχει άσχημα στοιχεία και ο χειρότερος θα έχει καλά στοιχεία. Αυτά τα δύο συμπληρώνουν το ένα το άλλο και χωρίς το καλό θα χάνονταν η έννοια του κακού, χωρίς το φως δεν θα γνωρίζαμε το σκοτάδι. Είναι μεγάλη συζήτηση και ευχαρίστως να την κάνουμε κάποια στιγμή.
Δεν απορρίπτω την άποψή σου Ντόρτια. Ίσα ίσα ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα. Απλά μου φαίνεσαι πολύ σίγουρος και αναρωτιέμαι από που έρχεται αυτή η σιγουριά?
Δεν μιλάω για εκδικητική φύση και κουραφέξαλα. Μιλάω για τις συνέπειες των πράξεών μας και το αντίκτυπο που έχουν αυτές στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και στον κόσμο γενικότερα. Από το σύνολο των πράξεών μας θα καθοριστεί το μέλλον μας. Ό,τι σπέρνουμε θα θερίσουμε αυτό λέω...
-
Το σύμπαν δεν θα ασχοληθεί μαζί μας είτε θέλουμε κάτι καλό, κάτι κακό κλπ. Αυτό που νομίζω εννοεί ο κοέλο είναι οτι αν θες κάτι πολύ τότε θα γίνουν τα πάντα για να το πετύχεις. Το θέμα είναι τι σημαίνει αυτό το πάρα πολύ? Τα όνειρα και οι επιθυμίες μας, οι σκέψεις μας δεν επηρεάζουν τον κόσμο? Αν σκεφτόμαστε αρνητικά συνεχώς, τρεφόμαστε από το κακό και τη διαστροφή δεν κάνουμε κακό στην ψυχή μας? Δεν επηρεάζουμε το περιβάλλον μας, δεν αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας? Αν θέλουμε κάτι κακό πάρα πολύ μπορεί ναι να το πραγματοποιήσουμε αλλά τι αποτέλεσμα θα έχουμε? Αν δημιουργήσουμε στον δικό μας κόσμο, το δικό μας σύμπαν και ζούμε μέσα στην κακία και στην αρνητικότητα δε θα αφανιστούμε στο τέλος από αυτη? Ενώ ζώντας τη ζωή μας με αγάπη, θάρρος, καλοσύνη και κατανόηση, με σεβασμό στο περιβάλλον και το συνάνθρωπο δε θα μας έρθουν όλα πιο βολικά? Δε θα τρέξουν να μας βοηθήσουν αν τους βοηθούμε εμείς, δε θα μας αγκαλιάσουν αν είμαστε θετικοί άνθρωποι και εκπέμπουμε φώς, αγάπη και θετική ενέργεια?
Αν κάνουμε κακό στο περιβάλλον γιατί να μην έρθει κάποια στιγμή η φύση να μας τα πάρει όλα? Τα πλούτη, τα υπάρχοντα μας και όλα όσα αγαπάμε? Αν κάνουμε κακό στον συνάνθρωπο δε θα μας ανταποδώσει την κακία, αν θέλουμε το κακό και ζούμε έτσι δε θα προσελκύσουμε κακό στη ζωή μας? Αν ζούμε με αρμονία, αν επιζητούμε το καλό, και στις πιο κρυφές μας στιγμές στεκόμαστε γυμνοί μπροστά στον εαυτό μας και η συνείδησή μας μας κρίνει, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όταν πολεμάς για το καλό και τη δικαιοσύνη μπορει να λάβεις και κακό αλλά θα είναι και πάλι για το καλό σου. Καλό και κακό δεν υπάρχει όταν κοιτάμε τη γη από μακριά. Όταν έρθουμε κοντά και μέσα της όμως όλα φαίνονται ξεκάθαρα. Κανένα σύμπαν, κανένας Κοέλο εμείς είμαστε το σύμπαν, εμείς είμαστε οι θεοί του εαυτού μας. Έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να καταστρέψουμε, έχουμε τη δύναμη να κανουμε τα πράγματα όπως πρέπει. Αλλά επειδή δεν το συνειδητοποιούμε αυτό, ο τρόπος που ζούμε θα είναι ο τρόπος που θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε όλα όσα θέλουμε. Η τύχη μας δουλεύει για εμάς όσο κοιμόμαστε.
Ντόρτια δεν σε ξέρω ακόμη και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι χρήσιμο να ακούγονται διαφορετικές απόψεις και να δεχόμαστε οτι όλοι μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους. Προσωπικά δεν μου αρέσει αυτή η απόλυτη σιγουριά που έχεις και που απορρίπτεις χωρίς δεύτερη σκέψη τις απόψεις άλλων. Είτε το θέλουμε είτε όχι πολλά θέματα από αυτά που διαπραγματεύεται το φόρουμ ή τα αποδέχεσαι ή τα απορρίπτεις αλλά ποτέ δεν ξέρουμε με σιγουριά τι από αυτά που υποθέτουμε είναι αλήθεια. Εδώ χωρούν πολλές αλήθειες όχι μόνο αυτή που πιστεύεις εσύ.
-
Καταλαβαίνω τι λες αλλά και μία ακόμα ζωή έχει σημασία. Δε νομίζω οτι αυτό γίνεται για να δυσφημίσει το βελονισμό αλλά για να τονίσει το πόσο σημαντικό είναι να απευθυνθούμε στους ειδικούς αν ποτέ το αποφασίσουμε. Εσένα δεν σου κάνει εντύπωση οτι από τον βελονισμό μπορεί να πεθάνεις? Από νυστέρι χάνουν πάρα πολλοί τη ζωή τους καθημερινά αλλά είναι διαφορετικό. Όταν κάνεις εγχείρηση συνήθως έχεις ιδέα για τους κινδύνους αν και πολλοί ασθενείς χάνονται άδικα λόγω της ανεπάρκειας κάποιων γιατρών. Αλλά για το βελονισμό μου κάνει εντύπωση. Είμαστε βαθιά νυχτωμένοι για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε όταν αφήνουμε άσχετους ανθρώπους να μας θεραπέυσουν επεμβαίνοντας στο σώμα μας.
-
Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λες Aqua Marine. Έχω διαβάσει σχετικά αλλά νόμιζα οτι η διάβαση επιτυγχάνεται μέσα από αστρικό ταξίδι... όταν λες το κόστος είναι μεγάλο τι εννοείς? Τι χρειάζεται να θυσιάσει κάποιος για να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτή τη γνώση? Φαντάζομαι είναι διαφορετικό για τον καθένα από εμάς. Πρέπει να ξέρουμε τι είμαστε διατεθιμένοι να χάσουμε.
Άρα, για να επιλέξουμε τον τρόπο πρέπει να μάθουμε από κάποιον που θα μας διδάξει τις δυνατότητες... Είχες μεγάλη τύχη σε αυτό το θέμα. Χαίρομαι για σένα. Τουλάχιστον κάποιοι από εμάς έχουν βρει τον τρόπο που θα τους οδηγήσει στη γνώση...
-
Νομίζω οτι εξαρτάται από το τι θέλεις. Αν η επιθυμία μας είναι για κάτι κακό δεν ισχύει αλλά αν είναι για κάτι καλό τότε δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να εκπληρωθούν αυτά που θέλουμε. Δεν ξέρω που οφείλεται αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο θέμα δικής μας θέλησης παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο λιγότερο ή περισσότερο σημαντικό.
-
Άν θες όμως να "προχωρήσεις" με άλματα (Jump)-θα κερδίσεις χρόνο αλλά θα σου κοστίσει σε άλλο είδος. Η άποψή μου είναι ότι στη περίοδο που διανύουμε μόνο με άλματα μπορεί να γίνει κάτι, και μια σχετική ταχύτητα που αναπτύσσεται από τα γεγονότα της κρίσης είναι, είτε παίρνω φόρα για άλμα είτε πηγαίνω ως έχει και.. Ίσως να μην είναι τυχαίο δηλ. που βλέπεις το χρόνο να κυλάει γρήγορα. Αυτό όμως είναι προσωπική μου εκτίμηση.
Θα μπορούσες λίγο να διευκρινήσεις αυτό με τα άλματα Aqua Marine και τι κόστος έχει να προχωράμε με άλματα? Μήπως θέτουμε την λογική μας σε κίνδυνο αν δεν είμαστε έτοιμοι? Προς το παρόν προσπαθώ να αποκτήσω μια σφαιρική άποψη για τη μαγεία διαβάζοντας όσο μπορώ. Υπάρχει τρόπος να προχωρήσουμε γρήγορα και σωστά?
-
Πριν λίγες μέρες προσπαθούσα να ηρεμήσω για να κάνω διαλογισμό. Είχα ανάψει και αρωματικά στικς για να δημιουργήσω ατμόσφαιρα. Εκεί που προσπαθούσα να συγκεντρωθώ έβλεπα έντονα μια εικόνα. Ήταν μια μαυροντυμένη γυναίκα, την έβλεπα μέσα στο δωμάτιο που βρισκόμουν και εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να διακρίνω καθαρά το πρόσωπο αλλά τα χαρακτηριστικά της έμοιαζαν πολύ με τα δικά μου. Προσπάθησα να τη διώξω από το μυαλό μου και να προχωρήσω αλλά η γυναίκα ήταν εκεί. Σταμάτησα το διαλογισμό και κάπως φοβήθηκα για το τι μπορούσε να σημαίνει αυτό που είχα δει. Αναρωτιόμουν, αν ήμουν εγώ η γυναίκα γιατί φορούσα μαύρα? Μήπως κάποιος δικός μου πεθάνει? Μετά μου ήρθε στο μυαλό και μια άλλη εκδοχή. Η γυναίκα που έβλεπα θα μπορούσε να είναι η μητέρα μου. Για να μην γίνομαι κουραστική, όλο αυτό με επηρέασε αρνητικά και μου χάλασε τη διάθεση. Ένιωθα τη γνωστή στεναχώρια στο στήθος αλλά κάποιες ώρες αργότερα το ξέχασα. Δύο μέρες μετά μου τηλεφώνησε η μητέρα μου να μου πει πως κάποιος συγγενής πέθανε και θα πήγαινε στην κηδεία. Τότε μου ήρθε στο νου η εικόνα της μαυροντυμένης γυναίκας και κατάλαβα οτι μάλλον αυτό είχα δει.
Πώς μπορεί να εξηγείται αυτό? Μπορεί μέσω διαλογισμού να μας έρχονται εικόνες από μελλοντικά γεγονότα?
-
Σας ευχαριστώ όλους που μου γράψατε... ο καθένας με τον δικό του τρόπο που είναι τόσο μα τόσο όμορφος! Musa μου και εγώ άπειρη είμαι οπότε είναι ευπρόσδεκτες οι απόψεις όλων σας και χαίρομαι που συμμετέχεις στη συζήτηση.
Dimulator, αυτό που λες για την αθανασία της μνήμης είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που θα ήθελα να συζητήσουμε... έχω διαβάσει κάπου οτι όντως γίνεται, αλλά ποιό θα είναι το κόστος για αυτό? Λες κάποιοι που γεννιούνται "φωτισμένοι" να διατηρούν τη μνήμη από άλλες ζωές? Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Αυτό με τη μαγεία τώρα. Προσπαθώ να δουλέψω, όπως είπε η pyramid, κάθε μέρα με τον εαυτό μου και τώρα που δουλεύω αρχίζω να καταλαβαίνω σε πόσο αρχικά στάδια είμαι. Άσε που αισθάνομαι οτι βαδίζω στα τυφλά με μόνο οδηγό αυτή τη θέληση για γνώση. Σκοπό δεν έχω βάλει συγκεκριμένο ακόμα. Μαθαίνω, διαβάζω, ονειρεύομαι και αναλύω τον εαυτό μου, ο οποίος εαυτός, έχει πέσει πολύ στα μάτια μου για την τόση ανωριμότητα και την τάση που έχει να νομίζει οτι κάποιος είναι, ενώ δεν είναι τίποτα. Ανακαλύπτω κάθε μέρα πολλά πράγματα από την αρχή. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Πόσα έχω να κάνω ακόμη? Και κάπου φοβάμαι για το δρόμο και τι με περιμένει παρακάτω, τι θα ανακαλύψω τρομακτικό εκεί που πάω?
Αλλά κάθε μέρα είναι μια καινούρια αρχή και έτσι συνεχίζω, όπως κάνετε και εσείς...
-
Βρε μπας και παίρνεις ποσοστά για να διαφημίσεις το αποσμητικό?
-
Τις τελευταίες μέρες σκέφτομαι οτι δεν προχωράω με το θέμα μαγεία. Έχω τόσο λίγο χρόνο και τόσα πολλά να μάθω που νιώθω σα να μην κάνω τίποτα. Νομίζω οτι ούτε δύο ζωές δε θα μου έφταναν για να βελτιωθώ και να γίνω καλύτερη. Ο χρόνος περνάει μέσα από τα χέρια μου, με προσπερνάει και νιώθω να με κοροιδεύει... Κάθε μέρα που περνάει αισθάνομαι όλο και πιο ανεπαρκής, ασήμαντη για να καταλάβω το βαθύτερο νόημα της μαγείας.
Κάποτε είχα ένα καθηγητή στη φιλοσοφία και σε μια συζήτηση του είχα πει : Η φιλοσοφία μου αρέσει πολύ! και εκείνος μου απάντησε : Ίσως να μην αρέσεις εσύ στη φιλοσοφία, το σκέφτηκες αυτό? Αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο συμβαίνει με τη μαγεία. Μήπως εμένα μου αρέσει αλλά σε εκείνη δεν αρέσω καθόλου? Μήπως δεν είμαι ικανή να φτάσω ψηλά?
Νιώθω οτι κάνω πρόοδο αλλά μετά κάτι συμβαίνει και συνειδητοποιώ το πόσο μικρή είμαι. Πόσο δύσκολο μου φαίνεται να γίνομαι καλύτερη και όσο προσπαθώ όλο εμπόδια εμφανίζονται στο δρόμο μου και τον κάνουν δυσκολότερο. Τελικά, ποιός είναι άξιος να αφιερώσει τη ζωή του στη μαγεία?
Εσείς νιώθετε ποτέ έτσι, με καταλαβαίνετε?
-
Δεν καταλαβαίνω τι μου λες dimulator. Ο μαγικός κύκλος χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγεία για προστασία και για να μαρκάρει το χώρο που γίνεται η μαγική εργασία κλπ. Από την άλλη αυτό που μαθαίνω είναι οτι για να γίνει απόρθητος ο μαγικός κύκλος, να παρέχει την προστασία που υποτίθεται οτι παρέχει, πρέπει να είσαι γνώστης της τέχνης, να έχεις ολοκληρωτική επίγνωση αυτού που κάνεις, γιατί εκείνη τη στιγμή της δημιουργίας του ιερού χώρου, παύεις να είσαι άνθρωπος, γίνεσαι θεός -μια μικρογραφία θεού- και η πράξη της δημιουργίας του κύκλου είναι ιερή πράξη που δεν γίνεται από το χέρι σου, αλλά από το χέρι του θεού.
Με άλλα λόγια το να πιστέψω οτι ο κύκλος με προστατεύει δεν είναι αρκετό από μόνο του. Ύστερα από χρόνια αυτοβελτίωσης, εντατικής μελέτης και αφοσίωσης στη μαγεία μπορούμε να πούμε οτι φτάσαμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο για να είμαστε προστατευμένοι μέσα στον μαγικό κύκλο.
-
Διαβάζω για τον κύκλο, τη χρήση και το συμβολισμό του και όσο διαβάζω τόσο καταλαβαίνω οτι ο κύκλος ναι μεν προστατεύει αλλά μόνο ένα μάγο που κατέχει την τέχνη. Ένας πρωτάρης που ζωγραφίζει τον κύκλο ναι μεν θα έχει ένα κύκλο αλλά μόνο προστασία δεν θα του παρέχει αυτός. Ίσως τον βάλει και σε μπελάδες γιατί νομίζοντας οτι είναι προστατευμένος είναι πιθανό να καλέσει οντότητες που θα του κάνουν κακό.
Άρα, τι νόημα έχει να κάνουμε κύκλο? Μόνο διακοσμητικός είναι.
-
dimulator τόσες μέρες περιμένω να ακούσω από εσένα γιατί χτυπάνε οι καμπάνες. Πέσαμε μέσα σε κάτι?
-
pyramid δεν διευκρίνησα τον τίτλο του βιβλίου που είναι :How to meet and work with spirit guides, by Ted Andrews. Η τεχνική που χρησιμοποιεί ονομάζεται The Middle Pillar. Είχα την εντύπωση πως θα ήταν γνωστή τεχνική για αυτό το λόγο δεν έγραψα λεπτομέρειες. Αυτό που με παραξένεψε είναι οτι ενώ χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τεχνική για ενεργοποίηση των τσάκρας, δεν συμπεριλαμβάνει το δεύτερο τσάκρα (σβαντιστάνα).
-
Βρήκα ένα βιβλίο που είχα αγοράσει εδώ και χρόνια και περιγράφει μια τεχνική για να έρθεις σε επαφή με οντότητες, οδηγούς κλπ. Ονομάζεται The Middle Pillar. Την έχετε δοκιμάσει, και αν ναι, είδατε αποτελέσματα?
-
Δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τώρα. Το αργό, μονότονο, καθαρό χτύπημα είναι πένθιμο. Ίσως να έχει να κάνει με αυτό που είπες. Συμβολίζει κάτι που τελειώνει, που κοπάζει, που δεν έχει ενέργεια συνεχόμενη, ενώ οι χαρμόσυνοι ήχοι που μπερδεύονται μεταξύ τους, δημιουργούν ένα χαρούμενο κλίμα, κάνουν την καρδιά μας να χτυπάει πιο γρήγορα , αυξάνει τη ροή του αίματος και μας χαροποιεί, μας ζωντανεύει. Το πένθιμο, αργό χτύπημα μας κάνει να στρέφουμε το βλέμμα μας προς τα μέσα, μας στεναχωρεί. (σταματήστε με παρακαλώ, πολύ μαυρίλα έπεσε)
Διδάγματα από πνεύμα κατά τον διαλογισμό
in Φιλοσοφία & Θρησκείες
Posted
Σε αυτό το σημείο θέλω να πω dimulator πως αν όλος ο κόσμος αντιμετώπιζε τις προσβολές όπως εσύ θα είμασταν πολύ πιο ήρεμοι, ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Φαίνεται πόσο έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου, πόσο δουλεύεις κάθε μέρα και είσαι ένα φωτεινό παράδειγμα, γιατί δείχνεις με τον πιο απλό τρόπο πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε όταν μας αδικούν και μας περιφρονούν. Ομολογώ, οτι αν και μέσα από ένα φόρουμ τα λόγια σου, η ψυχραιμία σου, η αξιοπρέπεια σου είναι για μένα οδηγός. Με βοηθάς πολύ και ευχαριστώ για όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας, με όλους εμάς τους μικρούς και ταπεινούς που για να φτάσουμε στο δικό σου επίπεδο έχουμε πολύ δρόμο και πολύ κόπο μπροστά μας...