Sucore
-
Posts
3,266 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
11
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Sucore
-
-
1 hour ago, Νεφέλη said:
Απλά ο προβληματισμός μου είναι γιατί δεν χρησιμοποίησαν αυτά τα λεφτά για να λύσουν πρώτα κάποια άλλα, επίσης σοβαρά προβλήματα, που ήδη και γνωρίζουμε πώς να τα λύσουμε και μπορούμε άμεσα να το κάνουμε (όπως το θέμα της έλλειψης ενέργειας ας πούμε, που λύνεται με ηλιακούς συλλέκτες στις ερήμους, όπως είχα παραθέσει προ ετών).
Λογικά είναι θέμα χρηματοδότησης, αλλιώς πείθεις κάποιον να σου χρηματοδοτήσει κάτι που μακροπρόθεσμα θα λύσει κάποια Χ προβλήματα (συν την εκμετάλλευση λαμπρών μυαλών για παράλληλα προβληματάκια), και αλλιώς για κάτι που βραχυπρόθεσμα θα αφαιρέσει όλους (σχεδόν) τους φόρους από την ενέργεια.
-
1 hour ago, Νεφέλη said:
Ευχαριστούμε για την εξήγηση
Και πάμε στην επόμενη απορία: πως αυτή η ανακάλυψη βοηθά/επιδρά στην καθημερινότητά μας;
Δίνει μια ηθική ικανοποίηση (σε αυτούς που ασχολούνται) ώστε να συνεχίσουν να ασχολούνται με αυτό και όχι με πράγματα που θα άλλαζαν την καθημερινότητα του συνόλου
.
Κάτι σαν το GoT ας πούμε αλλά βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. -
Εδώ τύποι με 5 PhD δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους..
Πόλεμος πάντων πατήρ ομως! -
3 hours ago, Αρχάγγελος said:
...απλά και μόνο για να ανήκουν κάπου και να μην είναι ξεκρέμαστοι στο περιθώριο....
.... πόσο ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πραγματικά κοντά στον Θεό ή στην Φύση; Κατά πόσο μπορεί π.χ να μεταδώσει το λόγο του Θεού ή να ερμηνεύσει τα μυστήρια της Φύσης; Πόσο μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να αντιπροσωπεύσει τον κλήρο ή την επιστημονική κοινότητα; ....
Αφού δεν είναι κοντά στον εαυτό του (μιας και έχει την ανάγκη να ανήκει κάπου) σημαίνει πως δεν μπορεί να φέρει τον εαυτό του σε επαφή με τίποτα άλλο.
Οπότε δεν μπορεί να μεταδώσει τίποτα από αυτά, και φυσικά αποκλείεται να είναι ικανός να αντιπροσωπεύσει οτιδήποτε.
Στην πράξη, στην κοινωνία μας, η πλειοψηφία απομακρύνεται από τον εαυτό της, και έτσι δεν μπορεί να καταλάβει την αδυναμία των παραπάνω χαρακτήρων.
Αυτοί που προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας, και αυτοί που το πετυχαίνουν, δεν έχουν ανάγκη κάτι παραπάνω, οπότε ναι μεν ειναι ικανοί για τα προηγούμενα, αλλά δεν ενδιαφέρονται. -
7 hours ago, Τράγου Κέρατο said:
...
Συναρπαστικό δεν ακούγεται;
Συναρπαστικότερο από ότι να ήταν όλα σταθερά.
QuoteΑς το αποφορτίσουμε πολιτικά κι ας μείνουμε με τον ψεύτη. Έστω πως έχουμε ένα άτομο το οποίο λέει συχνά ψέμματα.
- Από ποιο σημείο και μετά μπορούμε να τον πούμε ψεύτη; Πόσο συχνά πρέπει να λέει ψέμματα ώστε να έχει κερδίσει το χαρακτηρισμό;
- Είναι δίκαιος ο χαρακτηρισμός ή όχι; Μια άμυνα η οποία είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια είναι το "δε θέλω να μου κολλάς ταμπέλες". Στην προκειμένη περίπτωση το "ψεύτης" είναι ταμπέλα ή κάτι πραγματικό;
- Ας πούμε πως είμαι φίλος με το πρόσωπο αυτό. Από τη στιγμή που λέει ψέμματα, πότε του κάνω κακό; Αν του πω "ξέρεις, είσαι ψεύτης / έχεις γίνει ψεύτης" ώστε να το συνειδητοποιήσει και να διορθωθεί, ή αν του το κρύψω, ώστε να μην του δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του;
- Από όποιο σημείο θέλουμε, ιδανικά μετά το πρώτο αποδεδειγμένο ψέμα.
- Δίκαιος, δεν μας απασχολούν οι μόδες.
- Το θέμα δεν είναι αν του κάνεις εσύ "κακό", το θέμα είναι πως κάνει στον εαυτό του, και αφού δεν το καταλαβαίνει μόνος του, ό,τι και να του λέμε δεν έχει σημασία.
QuoteΠροχωρώντας στον βουδιστικό διάλογο με το άρμα:
- Η διαπίστωση για κάποιον άνθρωπο πως "είναι ψεύτης" τι αξία έχει, από τη στιγμή που το "ψεύτης" δεν είναι παρά το αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι πάντα έχουν κάποιο λόγο για τον οποίο είναι ψεύτες. Αν χαρακτήρας μας είναι το άθροισμα των συμπεριφορών μας, τότε το "ψεύτης" έχει αξία. Δεν είναι όμως αυτό ο χαρακτήρας μας.
- Έστω πως βρίσκουμε την αιτία. Έστω πως βρίσκουμε τις αιτίες πίσω από κάθε συμπεριφορά μας. Είναι το άθροισμα αυτών των αιτιών ο χαρακτήρας μας ή ο βαθύτερος εαυτός μας; Δεν το νομίζω.
- Δεδομένου πως η συμπεριφορά είναι (πράγματι) κάτι το μεταβλητό, αυτό σημαίνει πως αν εξετάσουμε τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου και τις αιτίες της συμπεριφοράς του με διαφορά 5 χρόνια ας πούμε, θα έχουμε δύο διαφορετικά αποτελέσματα. Οτιδήποτε κι αν είναι ο χαρακτήρας λοιπόν, είναι κάτι το σταθερό ή το μεταβλητό;
- Χρησιμοποιώντας το φίλτρο της ματαιότητας τα πάντα φαντάζουν μάταια.
- Ο βαθύτερος εαυτός μας είναι αυτός που επεξεργάστηκε τις εμπειρίες που του έτυχαν, έτσι ώστε να δημιουργήσει τις αιτίες που θα τον οδηγήσουν στις πράξεις.
- Ο πυρήνας σπανίως αλλάζει, απλά λόγω της (ΑΝΑΠΟΔΗΣ) κοινωνίας μας, "αναγκαζόμαστε" να πράττουμε διαφορετικά, ανάλογα τα σενάρια, και λόγω της πολυπλοκότητας των περιστάσεων, δεν μπορούμε να κρίνουμε τον ίδιο άνθρωπο πάνω σε κάτι που νομίζουμε πως είναι θέμα ίδιας επιλογής, μετά από τάδε χρονικό διάστημα.
-
Εγω το πηγα πιο μαθηματικα
Φρουτα και λαχανικα, και λαχανικα δεν ειδα παρακατω, οποτε η εξισωση ηταν λαθος :ρ
-
Δυσκολεύομαι
Συμφωνώ με Αρχάγγελο, και πέραν της γενίκευσης δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο (εφόσον δεχόμαστε ασυζητητί τα 4 πρώτα ΑΝ).
Στην γενίκευση μπαίνει και το:
Άλλο ο σπόρος και άλλο το φρούτο.
Στο 4 επίσης, φαίνεται πως η σοκολάτα παράγεται μέσα στον καρπό :/ -
7 minutes ago, Νεφέλη said:
Ώπα φίλε, μην βάζεις κι άλλον παίκτη στο παιχνίδι γιατί ήδη έχουμε πλεχτεί αρκετά!
Αλλά και εκτός αυτού... "ματαιοδοξία" το βρέφος;!
Η ματαιοδοξία είναι η φυσική συνέχεια της συμπεριφοράς μας προς το βρέφος (παιδί κλπ), απλά επειδή μετά από κάποια στιγμή σταμάταει να είναι το κέντρο του κόσμου των κοντινών του ανθρώπων, γίνεται το κέντρο του κόσμου του και αυτοεπιβραβεύεται (συνήθως ακολουθώντας τους κανόνες που διδάχθηκε μέχρι να φύγει η προσοχή του τότε περιβάλλοντός του από πάνω του) συνεχώς ανεξάρτητα από το αντίκτυπο των κινήσεών του μέσα στο σύνολο.
12 minutes ago, Νεφέλη said:Πως;
Σαν αυθαίρετη βεβαίωση. -
21 minutes ago, Νεφέλη said:
Ωχ...
Αν τώρα σου πω ότι η ύλη είναι ουσιαστικά καμπύλωση του χώρου... Πάει, τις κάψαμε τις φλάντζες...
Μάλλον είναι οι "ρυτίδες", που δημιουργούνται στα διάφορα ενεργειακά πεδία, και ανάλογα τη συχνότητα λειτουργίας του κάθε πεδίου, έχουμε και τα αντίστοιχα σωματίδια :Ρ :Ρ :Ρ
Και να καμπυλωθεί ο χωρο(χρόνος) πάλι η συνολική του "ποσότητα" παραμένει ίδια, βασικά εξ'αρχής είναι καμπυλωμένος (και χειρότερα) απλά εμείς το βλέπουμε σιγά σιγά.
24 minutes ago, Νεφέλη said:Πιστεύω πάντως ότι το κατάλαβες πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και "ορισμένα" όσο νόμιζες όταν ξεκινήσαμε. Σωστά;
Το ίδιο μου είναι, ακόμα δεν έχω έρθει σε σημείο που να μην μπορώ να βασιστώ στην φαντασία μου (και αυτά που έχω μάθει να χρησιμοποιώ για να εξηγήσω τα πράγματα γύρω μου κλπ)
.
-
Τα λαχανικά δε βλέπω :Ρ
Επίσης το 6 έπρεπε να είναι:6 άρα τρώγοντας ΚΑΙ σοκολάτα κάνεις υγιεινή διατροφή.
Από το 4 πώς πήγες στο 5;
Με την ίδια λογική η φρουκτόζη είναι το ίδιο με το να τρως φρούτα. -
8 minutes ago, outis said:
Αφού σε ντίθεση με το νόμισμα εμείς είμαστε ενεργητικοί ένας λόγος παραπάνω να μην είμαστε οι πράξεις μας και να μη μας χαρακτηρίζουν (αφού το αποτύπωμα με λίγη θέληση) το αλλάζουμε.
Μας χαρακτηρίζουν στα μάτια των παρατηρητών μας, αν θέλουμε και οι παρατηρητές μας να βλέπουν αυτό που βλέπουμε εμείς, τότε αλλάζουμε τις πράξεις μας ώστε αυτό που κάνουμε για εμάς, να το κάνουμε και για αυτούς (ανάλογα και τα άτομα βέβαια, πολλοί θα το εκμεταλλευτούν).Δεν μπορώ να βρω κάποιον άλλο τρόπο για να "κρίνουμε" κάποιον.
-
24 minutes ago, outis said:
Πρώτα το πιάνεις: οι σκέψεις, οι επιλογές και οι πράξεις μας, μας χαρακτηρίζουν.
μετά το χάνεις: Είμαστε οι πράξεις μας;
Αν έχεις ένα νόμισμα στο χέρι διαπιστώνεις ότι κάτι το έχει... 'χαρακτηρίσει' - μια πρέσσα νομισματοκοπείου - οι σκέψεις, οι επιλογές και οι πράξεις μας.
Είναι το νόμισμα ή η ύλη του νομίσματος "πρέσσα" του νομισματοκοπείου; Δεν θα το έλεγα.
Από την άλλη κι ίδια η χρήση του νομίσματος αφήνει κάποια αποτυπώματα επάνω του, συνήθως προσωρινά, σπάνια μόνιμα σαν από πρέσσα.
:/
Σε αντίθεση με το νόμισμα εμείς είμαστε ενεργητικοί, τείνουμε να επιστρέφουμε στην κατάσταση πνευματικής ισορροπίας μας (εκτός αν η "πρέσα" πετύχει νεύρο).
Αρχικά υπάρχουν πολλές "πρέσες", και οι περισσότερες πετυχαίνουν νεύρο, όμως δεν είμαστε προϊόν μόνο μίας, κάθε ένας από εμάς έχει διαφορετικά ποσοστά από διαφορετικές "πρέσες".
Είναι αυτή μας η εικόνα, και οι πράξεις που κάνουμε ώστε να επιστρέψουμε σε αυτή, που μας ορίζουν. -
Μα ο χώρος μένει αυτός που είναι (τουλάχιστον στους ρυθμούς της πραγματικότητάς μας), δεν μας προσφέρει κάτι παραπάνω από το να παρατηρούμε τα υπόλοιπα που ενυπάρχουν με εμάς, οπότε ο ορισμός του μας υπεραρκεί.
Η βαρύτητα είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, (για το οποίο μου ήρθε αναλαμπή πριν μισή ωρίτσα), και δυστυχώς τα πειράματά τους δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα...
(οκ, ανιχνεύθηκε κάποια πόλωση του φωτός η οποία θεωρητικά προέρχεται από βαρυντικά κύματα, αλλά ως εκεί).
Το φως είναι ενέργεια* (η οποία ανιχνεύεται από τους οπτικούς μας αισθητήρες), οι υπόλοιπες μορφές ενέργειας δεν ανιχνεύονται από αυτούς (ίσως λίγο οι υπ'έρυθρες απο το δέρμα ως θερμότητα, και οι υπεριώδης από κάποιους ασθενείς με αφακεία - aphakia : https://en.wikipedia.org/wiki/Aphakia#Symptoms_and_treatment).
* Είναι μεταφορά ενέργειας βασικά, κύμα (όπως και τα ηχητικά σήματα κλπ), η οποία εν μέρει έχει ιδιότητες ύλης, όχι όμως σε κατάσταση ηρεμίας (εκεί απουσιάζει τελείως, κρύβεται ας πούμε ανάμεσα στις στιβάδες των ηλεκτρονίων).
Ο χρόνος είναι επίσης ένα πολύ μεγάλο θέμα, για το οποίο, μιας και είμαστε κατασκευασμένοι να ζούμε σε 3 διαστάσεις, δεν έχουμε πολλές πληροφορίες
Πολύ ωραία σειρά για τέτοια θέματα είναι αυτή : -
3 hours ago, Νεφέλη said:
Το πρόβλημα με την φυσική είναι ότι δεν υπάρχουν "δικές σου" και "δικές μου" απόψεις. Υπάρχουν μόνο αντικειμενικοί ορισμοί. Αλλιώς το γυρνάμε σε φιλοσοφία και λέμε ο καθένας ότι κάνει κέφι
Η άποψή σου, λοιπόν, για τον χώρο είναι σωστή, αλλά για την μάζα είναι λάθος.
Ο ορισμός της μάζας είναι "η ποσότητα της ύλης που περιέχεται σε ένα σώμα".
Και τι είπαμε ότι είναι ύλη (σύμφωνα με την κλασσική φυσική, έως λίγα χρόνια πριν) ;
Είναι "το συστατικό από το οποίο αποτελούνται όλα τα φυσικά αντικείμενα που έχουν μάζα"...
...Το βλέπεις το πρόβλημα;
Τότε απλά πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη στιγμή που η μοντέρνα φυσική θα υιοθετήσει τον ορισμό μου : Ρ : Ρ : Ρ
27 minutes ago, outis said:Αυτό είναι χωρίς νόημα. Αν ρωτήσω τι είναι ύλη παίρνω απάντηση για κύματα, σωματίδια κτλ. Σωστό/λάθος είναι μια κάποια απάντηση. Αλλά ο χώρος τι είναι; Ή πιο καλά 'από τι αποτελείται;'
Χώρος είναι το τρισδιάστατο σύμπαν μας, τουλάχιστον εδώ μπορούμε να τον μετρήσουμε.
Προς το παρόν δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να τον συγκρίνουμε με αυτόν (...έχω πλήρη άγνοια για το θέμα...) των υπόλοιπων διαστάσεων (μιλάω για 4η διάσταση και παραπάνω, για τον δισδιάστατο έχουμε λύση: εμβαδόν, μονοδιάστατο : μήκος). -
3 hours ago, Νεφέλη said:
Άρα, νομίζω ότι εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε: πιστεύεις ότι υπάρχει συνείδηση πριν τους 6 μήνες ζωής ενός ανθρώπου;
Όχι, ούτε και μετά, αργεί αρκετά να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να εξαφανιστεί η ματαιοδοξία.
3 hours ago, Νεφέλη said:Επίσης, αυτή η πληροφορία (σε περίπτωση που δεν την γνώριζες) σε βάζει καθόλου σε σκέψεις για το τι είναι τελικά ο άνθρωπος;
Ερώτηση bonus: η ψυχή τι ρόλο παίζει σ' όλ' αυτά; έχει κάποια σχέση με την συνείδηση; με την θεϊκότητα; με το Όλον;
Τη γνώριζα (αν και δεν είμαι σίγουρος για το 6μηνο), καμία σκέψη επιπλέον.
Η ψυχή με την γνωστή έννοια αμφιβάλλω αν υπάρχει.
Αν υποθέσουμε πως η ψυχή αντικατοπτρίζει το αίσθημα πως κάτι ανώτερο υπάρχει και εμείς είμαστε κομμάτι του, τότε ναι, συνδέεται μέσω των προηγούμενων που έχω αναφέρει.
Επίσης μπορεί κάλλιστα να είναι το αγελαίο ένστικτο που μας καθοδηγεί στο να λειτουργούμε υπέρ της ομάδας, και εναντίων των άλλων. -
14 hours ago, Τράγου Κέρατο said:
Οι πιο κατοπινοί από τους αρχαίους στοχαστές κατέχονταν από ανησυχία μήπως από τα διανοήματά τους προκύψει ότι το αυτό πράγμα είναι συνάμα ένα και πολλά. Για τούτο ορισμένοι, όπως ο Λυκόφρων, καταργούσαν την έκφραση "είναι" ενώ ορισμένοι άλλοι άλλαζαν τον τρόπο της διαπίστωσης και δεν έλεγαν "ο άνθρωπος είναι λευκός" αλλά "έχει λευκανθεί" ... προκειμένου να μη συμβεί ώστε με την προσθήκη του "είναι" το ένα να γίνει πολλά.
Αριστοτέλης, Φυσικής Ακροάσεως A2, 185b
Οπότε δεν είμαστε οι πράξεις μας;
Η "κρίση" γίνεται την κάθε στιγμή ξεχωριστά;
-
16 minutes ago, Νεφέλη said:
Θεωρείς ότι αλλάζει η "κατάσταση συνείδησης"; Ότι έχει "αρχή" και "τέλος";
Τι είναι συνείδηση;
Τώρα θες να με κάψεις έτσι;
Συνείδηση είναι η αντίληψη πως είμαι ξεχωριστό ον, και πως οι πράξεις μου έχουν (άμεσο ή/και έμμεσο) αντίκτυπο στους υπόλοιπους και στο περιβάλλον μου.
Και ναι, φυσικά και αλλάζει η κατάσταση συνείδησης, η αρχή και το τέλος της όμως είναι γκρίζες ζώνες, εξαρτώνται από το άτομο και το περιβάλλον του.
16 minutes ago, Νεφέλη said:Επειδή κι εγώ την ίδια αντίληψη έχω για την θεϊκότητα, θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιά η θέση της συνείδησης στο Όλον;
Αν μιλάμε για ολοκληρωμένη συνείδηση (ή που πλησιάζει την ολοκλήρωση της - όσο επιτρέπει η διάστασή μας δηλαδή), πιστεύω πως είναι συνειδητοποίηση πως είμαστε κομμάτι ενός συνόλου που βρίσκεται πάντοτε σε ισορροπία και πώς απολύτως τίποτα δεν έχει σημασία, μιας και δεν διαταράσσει την ισορροπία αυτή.
Κι αν ποτέ διαταραχθεί πάλι δε θα έχει σημασία, γιατί είτε που θα καταστραφούν όλα, ή που θα επανέλθει η ισορροπία.
Όπως και να έχει ο ρόλος μας μέσα σε αυτό είναι αδιάφορος, οπότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απολαμβάνουμε την καθημερινότητά μας και να βοηθάμε άλλους (βοηθάει μακροπρόθεσμα στη δική μας) να απολαμβάνουν τη δική τους (μας). -
Χώρος (ή καταλαμβάνει χώρο ότι) είναι οτιδήποτε είναι μετρήσιμο σε 3 διαστάσεις.
Μάζα λέμε πως έχει οτιδήποτε επηρεάζεται από τη βαρύτητα σε καταστάσεις ηρεμίας.
(δικές μου απόψεις).
21 minutes ago, Iterate said:Κατά βάση έχουμε και οι δύο δίκαιο και άδικο αναλόγως από ποια πλευρά στεκόμαστε. Αυτό είναι και το κυρίως θέμα όμως που υπάρχει στη διαλεκτική. Άμα δε συμφωνούμε στους ορισμούς μας, χάνουμε την μπάλα.
και συμφωνώ και με αυτό!
-
πολύ πρόχειρα ότι αποτελείται από τα (αριστερά) παραπάνω σωματίδια, και δεν εξαφανίζεται άμεσα.
Ότι καταλαμβάνει χώρο, και έχει ανιχνεύσιμη μάζα (ανεξάρτητα την ποσότητα της, αρκεί να μην είναι μηδενική όταν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας). -
Μα πραγματικά δεν μπορώ να βρω κάτι που θα είχε νόημα για αυτόν, αφού το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο.
Ότι εμπειρίες και να ζήσουμε στη ζωή μας, το θέμα (για εμένα) είναι η κατάσταση της συνείδησής μας στο τέλος.
Μπορεί το ταξίδι να έχει σημασία, αλλά η σημασία αυτή φαίνεται στο τέλος του ταξιδιού
Επίσης την θεϊκότητα την αντιλαμβάνομαι συμβολικά, την κατανόηση της θέσης του στο Όλον, πως είναι κομμάτι του Όλου, όχι οτι πετάει λέιζερ κλπ -
1 hour ago, Νεφέλη said:
Ενδιαφέρον το άρθρο, αλλά που κολλάει με το ότι δεν υπάρχει πλέον συγκεκριμένος ορισμός της ύλης...?
Κολλάει όχι στο ότι "δεν υπάρχει" ορισμός της ύλη, αλλά στα άρθρα που μου παρότρυνες να ψάξω, πως η ύλη δύναται να δημιουργηθεί μέσω σκέψεως μας.
Απλά λέω πως δύναται να δημιουργηθεί και χωρίς να είμαστε παρόντες, από το "πουθενά".
Οπότε μην νομίζουμε πως "ελέγχουμε" κάτι εμείς ;)1 hour ago, Νεφέλη said:Αυτό, επίσης δεν το κατάλαβα που κολλάει...
Έκρινα με βάση αυτό που είδα, έχοντας τα συναισθήματα μου (που προς το άτομο του είναι αρκετά θετικά) στην άκρη, και σου εξήγησα τους λόγους (εκει με τα 1000000000% που έλεγε).
-
1 hour ago, Νεφέλη said:
...?
Θέλω να πω πως πέραν των απολαύσεων που ίσως να είχε κερδίσει, έχοντας καταλάβει την θεϊκότητα (θα χρειαζόταν και ένας ορισμός εδώ), το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, τη στιγμή του θανάτου του θα είχε την επίγνωση της φύσης του.
-
Και χωρίς σκέψη γίνεται, μην πιανόμαστε από αυτό που νομίζουμε πως ισχύει...
https://phys.org/news/2010-12-theoretical-physics-breakthrough-antimatter-vacuum.html
Επίσης άλλο τι έκανε κάποιος κάποτε, και άλλο τι κάνει τώρα, μην πέφτουμε θύμα της φήμης του. -
2 minutes ago, Minerva said:
Τα επιστημονικά ευρήματα ερμηνεύονται μέσα από την ανθρώπινη αντίληψη, των παρατηρητών τους. Ακόμα κι αν βρεθεί κάτι μη αναμενόμενο που είναι ακατανόητο είναι πολύ πιθανόν ν' αποδοθεί σε τυχαιότητα ή ανθρώπινο λάθος. Καθώς όμως η αντίληψη είναι δυναμική διεργασία, δεν αποκλείεται με την πάροδο του χρόνου και υπό το φως νέων ανακαλύψεων να δουν ξανά οι παρατηρητές κάποιο μέχρι τότε "τυχαίο" εύρημα που βγάζει, πλέον, νόημα.
Συμφωνώ σε αυτό.
Η Ανθρωπική Αρχή
in Επιστήμη & Τεχνολογία
Posted
Εγώ θυμάμαι, απλά μου πας κόντρα :Ρ