Jump to content

Δανάη

Αθάνατοι
  • Posts

    1,151
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    4

Posts posted by Δανάη

  1. Μήπως έχουμε φτάσει στην κορυφή και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει;

    Μήπως είμαστε Σοφοί αλλά δεν θέλουμε να το δούμε;

     

    Αν κάποιος φτάσει στο τέλος της διαδρομής του θα το έχει συνειδητοποιήσει. Το θέμα είναι ότι κάποιος θα μπορούσε να νομίζει ότι έφτασε...

    Από την άλλη η κορυφή για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό. Οπότε δεν μπορούν να ομοδοποιηθούν τα άτομα που έφτασαν στο τέλος της διαδρομής τους.

    Αν και για μένα το τέλος της διαδρομής μου ταυτίζεται με το τέλος της προσπάθειάς μου.

     

    Σκόρπιες σκέψεις... Προτιμώ να σκέφτομαι τη διαδρομή προς το παρόν, για μένα μετράει περισσότερο σε αυτή τη φάση της ζωής μου.

  2. Τώρα πώς από μια απλή ερώτηση που έκανα βγάλατε μαχαίρια δεν μπορώ να το καταλάβω, αλλά dear johnny υπερβάλλεις! Ο καθένας ασχολείται με ό,τι του αρέσει.

    Κι εγώ συχνά συμμετέχω στα "χαρούμενα ποστ" αλλά δε σημαίνει ότι το κάνω για τον αριθμό των ποστ.. Βασικά :censored: για τον αριθμό τους!

     

    So πάρτε ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στον Άθε...(κι ας μην το δει...)

     

    This time, This place

    Misused, Mistakes

    Too long, Too late

    Who was I to make you wait

    Just one chance

    Just one breath

    Just in case there's just one left

    'Cause you know, you know, you know

     

    I love you

    I have loved you all along

    And I miss you

    been far away for far too long

    I keep dreaming you'll be with me

    and you'll never go

    Stop breathing if

    I don't see you anymore

     

    On my knees, I'll ask

    Last chance for one last dance

    Cause with you, I'd withstand

    All of hell to hold your hand

    I'd give it all

    I'd give for us

    Give anything but I won't give up

    Cause you know, you know, you know

     

    I love you

    I have loved you all along

    And I miss you

    been far away for far too long

    I keep dreaming you'll be with me

    and you'll never go

    Stop breathing if

    I don't see you anymore

     

    So far away

    (So far away)

    been far away for far too long

    So far away

    (So far away)

    been far away for far too long

    But you know, you know, you know

     

    All I wanted

    I wanted you to stay

    Cause I needed

    I need to hear you say:

    that I love you

    (I love you)

    I have loved you all along

    And I forgive you

    (and I forgive you)

    For being away for far too long

    So keep breathing

    Cause I'm not leaving you anymore

    Believe it

    Hold on to me and never let me go

    Keep breathing

    Cause I'm not leaving you anymore

    Believe it

    Hold on to me and never let me go

    (Keep breathing)

    Hold on to me and never let me go

    (Keep breathing)

    Hold on to me and never let me go

  3. Μια μέρα είναι σημαντική για τα γεγονότα που συμβαίνουν και όχι επειδή το άθροισμα των ψηφίων της βγάζει έναν από τους άπειρους αριθμούς.

     

    Ελπίζω τα αποτελέσματα της σημερινής μέρας να ωφελήσουν το περιβάλλον και όχι το αντίθετο!

  4. Εάν κάνουμε όλα τα άλλα για να βοηθήσουμε στην εξισορρόπηση του περιβάλλοντος, τότε γιατί να μη γίνει και ένας διαλογισμός.

    Εάν ο διαλογισμός βοηθήσει στην αφύπνιση κι άλλων ανθρώπων, ας κάνουμε και χίλιους.

    Εάν όμως παραμείνουμε στο διαλογισμό και δεν προχωρήσουμε σε πιο δραστικά μέτρα, τότε λυπάμαι που θα το πω, αλλά δεν έχει νόημα.

  5. Θα συμφωνήσω με τους περισσότερους προλαλήσαντες, αν και θα επικεντρωθώ στα παιδιά.

     

    Μέχρι τα 18 τους οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν τι συμβαίνει στη ζωή τους. Αν το παιδί τους έχει "κολλήσει" σε ένα παιχνίδι είναι φταίξιμο των γονιών!

     

    Τώρα αν μετά τα 18 υπάρχουν άτομα που κολλούν σε αυτά τα παιχνίδια τότε είναι δική τους υπόθεση. Θεωρώ όμως απίθανό για έναν άνθρωπο που είχε σωστή καθοδήγηση ως προς τους υπολογιστές (και όχι μόνο) όσο ήταν παιδί, να φτάσει στις καταστάσεις που περιγράφονται παραπάνω.

    Τώρα αν από μικρός είχε μάθει να παίζει ανεξέλεγκτα μπροστά από μια οθόνη (ή να βλέπει ανεξέλεγκτα...), τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα, γιατί απαιτεί προσωπική συνειδητοποίηση του πόσο "καμένος" είναι.

     

    Να πω όμως και το εξής. Τα παιχνίδια αυτά δε θα έπρεπε να χρησιμποιούνται για να ξεφεύγει κάποιος από μια πραγματικότητα που δεν του αρέσει, γιατί εκεί είναι η παγίδα. Θα έπρεπε απλώς να εμπλουτίζουν την πραγματικότητά μας. Όπως θα καθήσω κάποια μέρα 3 ώρες να ζωγραφίσω ή θα πάω για μπάνιο (μιας και είναι και καλοκαίρι) ή θα πάω για ποδόσφαιρο με φίλους (λέω εγώ τώρα...), έτσι θα πρέπει να είναι και το παιχνίδι στον υπολογιστή. Σαν μία επιπλέον δραστηριότητα της ζωής μου.

     

    Εγώ όμως που τα λέω αυτά, είχα μια μαμά με την οποία "έκλεινα" συμφωνίες και έκανα συζητήσεις. Π.χ. Πρώτα φαγητό, μετά διάβασμα, μετά αν θέλω να παίξω με τα παιχνίδια μου και για υπολογιστή και τηλεόραση άντε 2 ώρες μαζί. Στην εφηβεία, ίσως κάπου κάπου να το παράκανα κι εγώ, όμως είχα την συναίσθηση ότι αυτό ήταν λάθος και το σταματούσα μόνη μου.

    Τώρα πια δεν κολλάω πια με τα παιχνίδια ιδιαίτερα. Δηλαδή, όσο και να μου αρέσει, έχω ένα σωρό άλλα πράγματα που κάνω!

  6. Νομίζω ότι έτσι όπως το θέτει ο Ιχώρ δεν υπάρχει διαφορά στα συναισθήματα που προκαλούνται στα θύματα. Συν του ότι και στις δύο περιπτώσεις οι τραυματισμοί είτε ψυχικοί, είτε σωματικοί είναι αντίστοιχοι.

    Η διαφορά ίσως είναι στο αποτέλεσμα. Η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος. Για τον άντρα, αν μπορεί να γίνει μπαμπάς, δεν ξέρω. Εξαρτάται από τις λειτουργίες των σκευασμάτων...αν με εννοείτε!

     

    Σε εμένα δημιουργούνται αισθήματα απέχθειας και οργής προς τους θύτες και στενοχώριας προς τα θύματα.

     

    Όπως και να έχει και οι δύο περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται ισάξια!

  7. Κανείς δεν είπε ότι οι εξετάσεις είναι εύκολες. Προσωπικά αποκηρύσσω τον συγκεκριμένο τρόπο επιλογής των φοιτητών, όπως και τους προηγούμενους.

     

    Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες γενικότερα. Το θέμα είναι ότι αν σκέφτεσαι τους γονείς σου σκέφτεσαι λάθος. Εσύ είσαι ικανοποιημένος από την προσπάθεια που έκανες; Έβαλες τα δυνατά σου; Πέτυχες κάποιο προσωπικό στόχο;

     

    Αν πιστεύεις πως όχι, προτείνω να ξαναδώσεις. Αν πιστεύεις πως ναι, τότε μπες στη σχολή σου, τελείωσέ τη και βρες ένα τρόπο να κάνεις αυτό που σου αρέσει καλύπτοντας ταυτόχρονα τις βιοποριστικές σου ανάγκες.

  8. Δεν αλλάζουν όλοι οι άνθρωποι. Θα έλεγα μάλλον ότι λίγοι αλλάζουν. Δύσκολα ξεφορτώνεται κάποιος τη ρουτίνα με την οποία έχει τυλίξει τη ζωή του. Ίσως επειδή η ρουτίνα δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας.

    Εγώ προσωπικά παλεύω να αλλάξω κάποια πράγματα που θέλω, είτε ως προς την προσωπικότητα και το χαρακτήρα μου, είτε ως προς πιο υλικά πράγματα, όπως το επαγγελματικό μου μέλλον.

    Είμαι υπέρ των αλλαγών όταν ο σκοπός τους είναι για καλό (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό...μην το αναλύσετε πολύ..πάρτε το επιφανειακά σαν έννοια γιατί έτσι το χρησιμοποιώ εδώ).

     

    Initiate λες "Θέλω να γίνω καλός... αν είμαι θα γίνω!"... Για εμένα όλοι καλοί είμαστε μέχρι να αποφασίσουμε για το αντίθετο. Ό,τι θελήσεις είσαι! {Ενδεχομένως όμως να μην έπιασα ακριβώς αυτό που ήθελες να πεις}.

  9. Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά, μα δεν είναι. Θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα, μα δεν είναι. Τα πράγματα είναι έτσι για κάποιους λόγους και αυτούς πρέπει να αναζητήσουμε.

  10. Διάγνωση:

    --------------------------------------------------------------------------------

    Δέν ξέρω πώς θα σού φανεί αλλα ήσουν γυναίκα στην τελευταία γήϊνη ενσάρκωσή σου.

    Γεννήθηκες κάπου στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Η.Π.Α, Βόρειο-Ανατολικά περίπου το 1125.

    Το επάγγελμα σου ήταν γεωργός, ράφτης, καλαθοπλέκτης.

    --------------------------------------------------------------------------------

    Ένα σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή:

    Αναζητητής της αλήθειας και της σοφίας. Ίσως είχατε δει τις μελλοντικές ζωές σας. Οι άλλοι σας έβλεπαν σαν ιδεαλιστή που φωτίζει το μονοπάτι για το μέλλον.

    --------------------------------------------------------------------------------

    Δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή:

    Το δίδαγμα σου τώρα είναι καλλιέργεια και επέκταση της πνευματικότητας, της συνείδησης. Βρες ένα καλό δάσκαλο και ξόδεψε μέρος της ζωής σου μαθαίνοντας την σοφία του

    --------------------------------------------------------------------------------

     

    χωρίς σχόλια...έγραψα πάλι... :insane:

  11. δεν είναι κομματάκι "περίεργη" η ερωτησή σου,από τη στιγμή που λες πως "Ασχολούμαι με την τεχνη της μαγείας εδω και χρονια"?Ειδικά αυτό με την Ιέρεια...είναι από τα πρώτα που μαθαίνεις,ασχολούμενος με τη"Τέχνη"...

     

    Πέρα του Μπάκλαντ,υπάρχει και ο Ελικοειδής χορός της Σταρχωκ(εκδ.Μακρη)...το'χεις διαβάσει;

    Μην αναφέρω τη σωρεία των ξενόγλωσσων ιστοσελίδων (φίσκα όλες τους με σχετικές φώτο!!!)περί του θέματος!...

     

     

    Μια απλή παράθεση των όσων έχεις διαβάσει θα ήταν αρκετή κατά τη δική μου ταπεινή άποψη. Θα μπορούσε κάποιος να "πάρει" την απάντησή σου λιγότερο φιλική από όσο πιστεύω πως είναι.

    (Ξέρω ξέρω..φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν)

  12. Εγώ κάπου σας έχασα με την ευτυχία-ευχαρίστηση-ουσία-τηλεοπτικές εκπομπές-συνδυασμός...

     

    Εγώ είμαι ευτυχισμένη όταν κάνω αυτά που θέλω. Όταν κάνω αυτά που θέλω νιώθω ότι η ζωή μου έχει ουσία!

     

    Τώρα με τι γεμίζεις Ιχώρ δεν ξέρω. Νομίζω ότι δε γεμίζεις με κάτι και παραμένεις ο Ιχώρ.

  13. Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι θα φτάσω ποτέ στο σημείο να βλέπω τον κόσμο χωρίς εγωισμό, γιατί τότε θα είχα αφαιρέσει εκείνο το κομμάτι που με διαφοροποιεί από τους άλλους. Όσο για τη θέση στον Παράδεισο, πιστεύω θα την έδινα όσο απίθανο κι αν ακούγεται. Στην τελική αφού θα μου δινόταν ένα τέτοιο δίλημμα την ώρα της κρίσης, τότε θα δινόταν για να πάρω τη συγκεκριμένη απόφαση.

  14. Μα γιατί να μην είσαι αυτός που είσαι και όποιος αντέξει; Εκεί φαίνεται ποιος πραγματικά ταιριάζει με σένα ως φίλος ή ότι άλλος θες.

     

    Γιατί συμβιβάζομαι και με κάτι λιγότερο! Δεν ψάχνω γύρω μου να έχω τους τέλειους φίλους. Μου φτάνει η μερική αποδοχή τους.

    Αν πετύχω και κάποιον που μπορεί να με "αντέξει", τότε να είσαι σίγουρος ότι δε θα του κρυφτώ!

    Και στη ζωή μου ως τώρα (που δεν είναι πολλή) δεν έχω βρει τέτοιο ακόμα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία!

  15. Εγώ και κοιτάω τα αστέρια και μου αρέσουν τα παραμύθια...Δεν τους μιλάω βέβαια..

     

    Δεν τρομάζω όμως όταν μου πουν όσα δεν υπάρχουν. Ίσα ίσα..το προτιμώ. Αυτά που υπάρχουν μπορώ να τα δω και μόνη μου.

×
×
  • Create New...