Κάποτε αυτό το ερώτημα της Νεφέλης με είχε απασχολήσει αρκετά στην ζωή μου.
Η απάντηση δεν ήλθε διαβάζοντας ατέλειωτα συγγραματα της συμπεριφοριστικής ψυχολογίας ούτε βέβαια από την βιολογία ή την φυσική,αλλά έχοντας παρατηρήσει την συμπεριφορά του οργανισμού μου για αρκετό διάστημα στην φύση.
Η ποιότητα των αισθήσεων οξύνθηκε αρκετά και ο νους χαλάρωσε αυτόματα παραμένοντας όμως σε μια πολύ πρωτόγνωρη εγρήγορση.
Τότε κατάλαβα πως το δέρμα μου δεν είναι απλά το όριο ή το τείχος αν θέλετε ανάμεσα σε εμένα και στο περιβάλλον αλλά μια γέφυρα επικοινωνίας με το περιβάλλον καθεαυτό.Άυτή η σχέση δεν ήταν μονόδρομος όπως συχνά συμβαίνει(δηλαδή απλή σύλληψη φαινομένων μέσω των αισθήσεων) αλλά και δημιουργία φαινομένων απο τις αισθήσεις.Δεν έχω ακριβώς τα λόγια για να αποδώσω αυτά τα πράγματα που ένιωσα και είναι ίσως λάθος να τα λέω δημόσια.
Πάντως αυτό που ένιωσα στο πετσί μου ήταν οτι η ευφυία για την οποία υπερηφανεύεται ο ανθρωπος η οποία τον καθιστά άμεσα το "ανώτερο" όν στην δημιουργία ανήκει στην ίδια την δημιουργία και όχι στον άνθρωπο.
Για την δημιουργία ενός άνθρωπου ή οποιοδήποτε άλλου οργανισμού συμμετέχει ολόκληρο το σύμπαν.Δεν θα ήταν αφελες λοιπόν κατα την αποψή μου να πώ οτι δεν μπορεί να προκύψει κανένα ευφυές όν από ένα περιβάλλον μη ευφυές.Γι αυτό και μόνο γι αυτό θεωρώ οτι η ευφυία είναι επίκτητη.
Την λέξη ευφυία μπορώ μονάχα να την συντονίσω με την λέξη Διαίσθηση.Η διαίσθηση είναι για μένα η αντιληπτική εκείνη ικανότητα που δεν χρησιμοποιεί τους λογικούς συνειρμούς για να εξηγήσει τα φαινόμενα στην συνείδηση αλλά είναι ικανή να συλλάβει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι.Λείπει με λίγα λόγια το φίλτρο του διαμορφωμένου και μηχανικού νου(ή εγώ) και υπάρχει άμεση πρόσβαση στην αληθινή φύση του κόσμου.
Το κατα πόσο διευρημένη είναι αυτή η ευφυία εξαρτάται απο το πόσο αρμονικοι και συντονισμένοι είμαστε με τον φυσικό μας κόσμο.
Ας σκεφτούμε πόσο συντονισμένος είναι ο άνθρωπος της πόλης("τεχνιτή" φύση) με το φυσικό του περιβάλλον και θα καταλάβουμε γιατί η ανθρωπότητα οδέυει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή της.
Ο άνθρωπος είναι η φύση σε μικρογραφία (κυριολεκτικά) και η ευφυία του εξαρτάται για μένα απο το πόσο το έχει αντιληφθεί αυτό ως γεγονός.
Νιώθουμε καλά στην Φύση γιατί είμαστε φτιαγμένοι απο τα υλικά της.Και όπως όλοι διαπιστώνουμε καθημερινά μιας και όλοι αναζητούμε απαντήσεις γυρω απο την "φύση" της Φύσης ότι έχει χρησιμοποιησει με τόση Ευφυία τα υλικά της που ακόμα αδυνατούμε να συλλάβουμε το μεγαλείο της
Δανάη εγώ θα έλεγα:
Όπως το να κρίνει κάποιος ένα εργο τέχνης δεν τον κάνει αυτομάτως καλλιτέχνη,ετσι και το να ασχολειται κάνεις με τα διανοητικά προβλήματα δεν τον κάνει ευφυή.
Καλό ξημέρωμα σε όλους...