Jump to content

medussa

Mέλη
  • Posts

    405
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by medussa

  1. Οι "Νεφιλίμ" της Βίβλου δεν μπορεί να είναι οι "Ανουννάκι" των Σουμέριων που ήταν "ψαρόμορφοι" (σαν τον "Δαγών" τη θεότητα των Φιλισταίων).

    http://en.wikipedia.org/wiki/Anunnaki

    "Ancient astronaut theory"

    Δεν ήταν ψαρόμορφοι... στολή φορούσαν οι... εξωγήινοι :018bleh:!

    Κι αν κρίνω από μερικές δημοσιεύσεις που είδα εχθές στις εφημερίδες. συν κάποια ρεπορτάζ στην τηλεόραση που δημοσίευαν ότι σύμφωνα με τελευταίες επιστημονικές έρευνες ο άνθρωπος δεν προέρχεται από τον πίθηκο (so long Δαρβίνε) αλλά από μια «διασταύρωση» ανθρωποειδούς με τον πίθηκο, μάλλον δεν ήμουν η μόνη εχθές που ασχολήθηκε με το θέμα?

  2. «Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να πολλαπλασιάζονται πάνω στη γη, και οι κόρες γεννούσαν. Και οι γιοί του Θεού είδαν ότι οι κόρες των ανθρώπων ήταν δίκαιες. Και διάλεξαν από αυτές και τις πήραν για γυναίκες τους… Εκείνες τις ημέρες στη γη ήταν οι Νεφέλιοι, και μετά από αυτό, όταν οι γιοί του Θεού συνευρέθησαν με τις γυναίκες των ανθρώπων και αυτές γέννησαν τα παιδιά τους, οι ίδιοι έγιναν δυνατοί άνθρωποι οι οποίοι ήταν παλαιοί, άνθρωποι φημισμένοι» Βιβλίο Γένεσις § 6:1-4.

    Οι Νεφέλιοι συχνά ονομαζόντουσαν και γίγαντες, μια αρκετά σωστή ερμηνεία, αλλά όχι ακριβής. Ένας καλύτερος ορισμός είναι «εκείνοι που ήρθαν κάτω». Οι Anunnaki των αρχαίων σουμερικών κειμένων ορίζονται ομοίως ως «εκείνοι που από τον ουρανό στη γη ήρθαν». Ουσιαστικά όλοι οι απροκατάληπτοι ιστορικοί και θεολογικοί μελετητές συμφωνούν ότι το βιβλίο της παλαιάς διαθήκης της γένεσης εξήχθη από τα παλαιότερα σουμερικά αρχεία. Το «Enuma Elish», το σουμερικό έπος της δημιουργίας και η «Γένεσις» έχει πάρα πολλά κοινά στοιχεία: ιστορίες όπως ο Κατακλυσμός, είναι κοινές και στα δύο βιβλία. Ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι οι Anunnaki ήταν τόσο πραγματικοί όσο κι ο Νώε, ο Μωυσής ή ο Αβραάμ.

     

    Τα σουμερικά αρχεία έχουν καταγεγραμμένες με πολλές λεπτομέρειες τις ιστορίες των Anunnaki, κι ανάμεσα σε αυτές, των Enki, Enlil, Ninki, Inanna, Utu, Ningishzida, Marduk. Κοινό στοιχείο μεταξύ αυτών των ιστοριών ήταν η συνεχόμενη σύγκρουση μεταξύ των Enki και Enlil, τους γιούς του υπέρτατου Θεού Anu (ένα μεγάλο μέρος της αρχαίας ανθρώπινης ιστορίας, και η βιβλική γένεση, αναφέρεται στις διαφορές μεταξύ αυτών των δύο ετεροθαλών αδελφών και πώς είχαν επιπτώσεις στη ζωή όλων των όντων στη γη).

    Αλλά οι Anunnaki ήταν κάτι περισσότερο από ένα ζευγάρι ετεροθαλών αδελφών με έντονες λογομαχίες. Ήταν το συμβούλιο των Θεών, το οποίο συναντιόντουσαν περιοδικά για να εξετάσουν τις μελλοντικές ενέργειες τους και, πιθανώς ως λιγότερου ενδιαφέροντος θέμα στην ημερήσια διάταξή τους, τη μοίρα της ανθρωπότητας. Οι Anunnaki, σύμφωνα με το πλαίσιο αυτό, ήταν οι Νεφέλιοι, οι Θεοί των πατέρων του Αβραάμ. Οι Anunnaki έχουν επίσης ταυτιστεί με τους «παρατηρητές».

     

    Σύμφωνα με τον Zecharia Sitchin, και την ερμηνεία του επί των αρχαίων σουμερικών κειμένων, οι Anunnaki ήταν εξωγήινοι, ανήκαν σε μια εξαιρετικά μακρόβια φυλή (ζούσαν μέχρι και 500.000 χρόνια). Ο Laurence Gardner υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο, με τη διαφοροποίηση ότι πίστευε ότι δεν ζούσαν παραπάνω από 50.000 χρόνια και σημειώνει συγκεκριμένα ότι οι Anunnaki δεν ήταν αθάνατοι. Επισημαίνει ότι δεν βρέθηκε κανένα αρχείο από αυτήν την περίοδο που να αφορά τους φυσικούς θανάτους τους, παρά μόνον οι βίαιοι θάνατοι των Apsu, Tiamat, Mummu, and Dumu-zi περιγράφονται με αρκετές λεπτομέρειες.

    Σύμφωνα με τα όσα γράφει ο Sitchin στο βιβλίο του «Ο δωδέκατος πλανήτης» (1976) η άφιξη τους στη γη, υπολογίζεται να έγινε 485.000 χρόνια πριν, όπου και ήρθαν από τον πλανήτη Nibiru. Ο Sitchin πιστεύει ότι ο Nibiru, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο, σε μια τεράστια ελλειπτική τροχιά η οποία χρειάζεται 3.600 χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιστροφή.

     

    Επίσης υπάρχει η θεωρία ότι λόγω της μακράς διάρκειας των ζωών τους, δεν κινούνταν "στη γρήγορη πάροδο" του χρόνου, τουλάχιστον αναλογικά με τους ανθρώπους. Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντικό δεδομένου ότι η ανθρώπινη διάρκεια ζωής, ενώ πάρα σε σύγκριση με τους Anunnaki ήταν «συνοπτική», μπορούσε να αντισταθμιστεί από τους ανθρώπους που κατείχαν τη δυνατότητα να επιτυγχάνουν πολλά σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Η δημιουργικότητα μιας μικρότερης και έτσι ιδιαίτερα παρακινημένης διάρκειας ζωής είναι πιθανό να ήταν πάρα πολύ μεγαλύτερη από αυτή ενός Θεού που επαναπαυόταν στις δάφνες του. Αυτό σχετίζεται και με την ιδέα γιατί οι Anunnaki ασχολήθηκαν με την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι μπορούσαν, αφ' ενός δουλεύοντας να ολοκλήρωναν την ημερήσια διάταξη των Anunnaki, αλλά μια επιταχυνόμενη δημιουργικότητα άξιζε για τους Anunnaki τον κόπο να ρυθμίζουν ένα σύνολο τόσο ετερόκλητο όσο η ανθρώπινη φυλή. Αλλά η σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων και των Anunnaki ήταν βαθύτερη από αυτή των κύριων και των σκλάβων.

     

    Όλα τα στοιχεία υποστηρίζουν έντονα την ιδέα ότι ο Αδάμ και η Εύα και οι απόγονοι τους ήταν αποτέλεσμα μιας γενετικής μηχανικής μίξης του DNA των Anunnaki και του Homo erectus, του επίγειου πρόγονου του ανθρώπου στη γη εκείνα τα χρόνια. Κι αυτό γιατί οι Anunnaki χρειαζόντουσαν εργάτες να δουλέψουν στα ορυχεία προς αναζήτηση χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων.

     

    Μια από τις πιο αγαπημένες μου θεωρίες που ξαναθυμήθηκα με αφορμή τη δημιουργία της ταινίας Anunnaki!

    Εξάλλου από μικρή είχα «εξαίρετους» βαθμούς στο σχολείο όταν έλεγα με στόμφο στον θεολόγο «Ο Χριστός ήταν ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ και η Δευτέρα Παρουσία θα γίνει με ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ!», χωρίς να έχω γνωρίσει ακόμη τη θεωρία αυτή.

  3. 3. Γιατί έλιωσαν οι πάγοι

    Να διορθώσω μια «ανακρίβεια» μου. Ο κατακλυσμός δεν ήταν αποτέλεσμα λιωσίματος πάγων (καθότι κλιματολογικά η γη διένυε την «τροπική» της περίοδο) αλλά ενός άλλου φαινομένου (παρόμοιο με το φαινόμενο του θερμοκηπίου).

  4. 12. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...

    18. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...

    29. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...

    38. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα...

    49. Και το δικό μας πρόσωπο θέλει και καθημερινό ξύρισμα!

    Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι ZZ ToP!!! :018bleh::018bleh::018bleh:

    ZZ_Top_Color_2_low_res.jpg

  5. 1) Τοτε γιατί σκοτώνει τα πρωτοτοκα παιδιά των Αιγυπτίων?

    2) Γιατί έχουμε τα Σόδομα και τα Γόμορα?

    3) Γιατί πνίγει τους πάντες πέρα απο τον Νώε?

    :angel: :shedevil:

    SkotinouliS DeaR,

     

    Όλες αυτές οι απορίες που έχεις, έχουν πλέον εξηγηθεί κοσμοϊστορικά:

    1. Γιατί τα «θέρισε» μια παιδική ίωση

    2. Γιατί ήταν κέντρο εμπορίου και όπως όλα τα κέντρα εμπορίου είχε την ακμή και την παρακμή του (και η κατάρρευση της πόλης οφείλεται σε γεωφυσικές ανωμαλίες)

    3. Γιατί έλιωσαν οι πάγοι

    Τώρα γιατί όλα αυτά καταγράφηκαν στην Παλαιά Διαθήκη ως έργα Θεού;

    α. Γιατί δεν είχαν τις απαραίτητες γνώσεις να τα εξηγήσουν αλλιώς, και

    β. Γιατί χρόνια τώρα αναλύουμε πως οι ανά τους αιώνες επιτήδειοι χειραγωγούσαν τα πλήθη μετά φόβου Θεού.

     

    Ο Θεός δεν είναι τιμωρός

  6. Διάβασα εχθές το thread και το έβαλα στο μυαλό μου για να το επεξεργαστώ λίγο? εχθές το βράδυ λοιπόν μου συνέβησε ακριβώς το ίδιο με το Βου (κουρτίνα 2 παρακαλώ). Σταμάτησα στην άκρη της Αττικής Οδού (για την ακρίβεια πήγαινα ντουγρού για μια νησίδα :blink: ? αλλά αυτό είναι μια ααααααλλη ιστορία), σήκωσα το χειρόφρενο και μετά από λίγο ένιωσα να μετακινείται το αυτοκίνητο προς τα πίσω? γιατί; Γιατί έχοντας μια φορά, την έκοψα ξαφνικά ενώ όλοι οι άλλοι συνέχισαν να την έχουν. Δεν σας έχει τύχει να οδηγάτε, να πηγαίνετε με μια αξιοπρεπή ταχύτητα (π.χ. 140) και να νιώθετε ότι πηγαίνετε σιγά γιατί όλοι οι άλλοι έχουν μεγαλύτερη «αξιοπρέπεια» :018bleh: (τύπου 200 ας πούμε? μα πιάνει τελική το Audi 217; Καμία δικαιοσύνη; :015annoyed: );

     

    Να φανταστώ ότι κάπως έτσι εξηγείται η ιστορία (Βου) λοιπόν;

  7. Η ιστορία αυτή είναι αφήγηση της μητέρας μου, ακόμη και σήμερα την ανατριχιάζει σύγκορμα και την πιστεύω ακράδαντα:

    Η αρχή της ιστορίας δεν «κολλάει» στο θέμα μας, αλλά σίγουρα σηκώνει πολύ συζήτηση (σε κάποιο άλλο thread). Πριν σαράντα χρόνια, στην εφηβεία της, έπεσε πάνω σε μια τσιγγάνα που της πρότεινε να της πει τη μοίρα της. Η μητέρα μου αρνήθηκε κι όσο η τσιγγάνα επέμενε τόσο πιο επιθετική γινόταν. Στο τέλος, της άρπαξε το χέρι με το ζόρι και της είπε «Στριμμένη… θα πεθάνεις σε είκοσι χρόνια! Καλά να πάθεις!».

    Σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, η μητέρα μου έπαθε αλλεργικό σοκ από το τσίμπημα μιας μέλισσας. Την πήγε ο μπαμπάς μου στο Νοσοκομείο, όπου και η μητέρα μου κατέληξε στις 12:06 μμ (επίσημη καταγεγραμμένη ώρα θανάτου). Για καλή της (?) τύχη, πέρναγε ένας γιατρός, νέος και παθιασμένος που θεώρησε ότι δεν μπορούσε να το αφήσει να συμβεί έτσι απλά. Άρχισε να τις κάνει μαλάξεις, τεχνητή αναπνοή, ενέσεις αδρεναλίνης και τελικά η μητέρα μου ξανάνοιξε τα μάτια της στις 12.18 μμ.

    Τα δώδεκα αυτά λεπτά που ήταν κλινικά νεκρή είχε την εξής εμπειρία: στην αρχή αισθανόταν το σώμα της να ελαφρώνει (σα να περπατούσε πάνω σε μπαλόνια) και να απομακρύνονται οι ήχοι κι έκλεισε τα μάτια της. Όταν τα ξανάνοιξε «ήταν» πάνω από το δωμάτιο του Νοσοκομείου, έβλεπε τους γιατρούς πάνω από το σώμα της (τους οποίους περιγράφει έναν έναν), τον μπαμπά μου να καταρρέει σε μια γωνία του δωματίου (μόνο οπτικά θα μπορούσε να γνωρίζει κάτι τέτοιο) και το νέο γιατρό που περνάει απ’ έξω από το δωμάτιο… «τσιλιμπουρδίζοντας» (!) με μια νοσοκόμα… (μέχρι και σήμερα αποτελεί θέμα πειράγματος για τον γιατρό αυτό, τον οποίο πλέον γνωρίζουμε πιο προσωπικά). Οι σκέψεις της ήταν «Μωρέ γιατί κάνουν έτσι; Εγώ είμαι μια χαρά τώρα! (κανένα συναίσθημα λύπης, άγχους ή αγωνίας)» Και μετά ένιωσε να ανασηκώνεται και είδε το Φως… ένα άσπρο, άπλετο φως, διάχυτο στο χώρο. Άρχισε να «επιπλέει» μέσα σε αυτό κατευθυνόμενη προς τον πυρήνα του με ανυπομονησία, όπου στην αρχή έβλεπε δύο μαύρες κουκίδες κι όσο πλησίαζε άρχισαν να διαγράφονται δύο σιλουέτες. Πλησίασε αρκετά και διέκρινε τις μορφές του παππού της και της γιαγιάς της (αγαπημένα πεθαμένα πρόσωπα) οι οποίοι την εμπόδιζαν να συνεχίσει το «ταξίδι» της. Όσες προσπάθειες και να έκανε να τους προσπεράσει την εμπόδιζαν. Απόρησε γιατί και μόλις πήγε να εκφράσει την απορία της η προσταγή του «παππού» της, της «έσκισε» το μυαλό («… ήταν σαν βροντή…») «Γύρνα πίσω! Δεν πρέπει να περάσεις ακόμα!». Έπειτα ένιωσε να «πέφτει» προς τα κάτω. Ξαναβρέθηκε στο δωμάτιο του Νοσοκομείου, είδε το νέο αυτό γιατρό να την «τραντάζει» και να φωνάζει στο μπαμπά μου «Πρέπει να μας βοηθήσει κι η ίδια!». Το τελευταίο πράγμα που θυμάται είναι το μπαμπά μου να της φωνάζει «Βοήθα κι εσύ! Άνοιξε τα μάτια σου!». «Πρέπει να ανοίξω τα μάτια μου, σκέφτηκε. Να ανοίξω τα μάτια μου!». Ένιωσε να την «ρουφάει» με δύναμη το σώμα της, έναν οξύ πόνο στο στήθος… κι άνοιξε τα μάτια της.

    Έστω λοιπόν ότι αυτή η αίσθηση της έλλειψης πόνου και αγωνίας και φωτός προήλθε από χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου της. Η διπλή αιώρηση (πριν και μετά) πάνω από το δωμάτιο και η λεπτομερής περιγραφή απίστευτων λεπτομερειών (π.χ. ο νεαρός γιατρός που φλέρταρε ΕΞΩ από το δωμάτιο) πως ακριβώς μπορεί να το εξηγήσει η επιστήμη;

  8. Ύστερα από τέτοια συμπεριφορά....σιγά μη σε ξαναπροειδοποιήσω.

    :blblbl:

    Είπαμε....ραντεβού στον κήπο του Μπαμπά.

    Ναι.. πες το στον Μπαμπά :015annoyed: ! Κακομαθημένο πουπουλοτοξοβολο.. άμα δε σε κάνω γεμιστό με ρύζι και κουκουνάρια στο τέλος? :drooling2:

  9. Ζ- ναι! Προσπαθούσε να προειδοποιήσει η φύση για να μην έχω μετωπική με το αγγελάκι (και το κάνω splash στο τζάμι μου :10_5_135[1]: ).

     

    Όχι ούτε πολλά οχήματα είχε (προπορευόμενα και γύρω μου :063biker: ), ούτε έργα γινόντουσαν :001construction: . Τι να πω? Αποφάσισα να μην το πολύ-αναλύσω το θέμα, κι ότι ήταν να γίνει και δεν έγινε? δεν έγινε (και το αντίστροφο). Απλά αν όντως ήταν κάτι τέτοιο (προειδοποιητικό μήνυμα) ελπίζω να μου συμβαίνει πάντα :goodwork2: .

  10. 1. Άμα είναι να κάνουμε ταινία, θα επιμεληθώ των ενδυματολογικών αποφάσεων (θα το μελετήσω πολύ σοβαρά το θέμα αν το αγγελάκι θα φοράει ένα πανάκι, ένα φυλλαράκι ή και.. τίποτα? με συγχωρείτε αλλά εγώ τα αγγελάκια :angelhappy: στους πίνακες ξεβράκωτα τα βλέπω! :blblbl: )

    2. Αγγελάκι εμφανίσου εσύ με τόξο, κι άμα προλάβεις να μου ρίξεις μια, σφύρα μου :whistling: (θα σε ξεπουπουλιάσω με συνοπτικές διαδικασίες)

    3. Παρακαλώ πολύ κάποιον διαχειριστή να μετακινήσει το thread στην ενότητα «Το γέλιο κάνει καλό» γιατί σα να παραβγήκαμε off :partytime: .

    4. Αγγελάκι να σου πει ο Μπαμπάς σου το αυτί :shedevil: ! Δε γίνεται να με επιλέξει σύντομα :harp: ... έχω χρέη:isaygrrr:!

  11. Δεν είμαι συνηθισμένος στην Ινδική κουλτούρα.

    Για την avatar εικόνα λέω.

     

    Angel Of Darkness

     

    Δε νομίζω ότι έχει να κάνει με Ινδική κουλτούρα, ούτε ότι είναι επιρρεασμένο απ' αυτήν. Είναι έργο ενός αγαπημένου μου ζωγράφου του Victor Nizovtsev ο οποίος είναι Ρώσος :018bleh:.

     

    Πάντως τα καταφέραμε και βγήκαμε :offtopic: !

  12. είναι υπερφορτομένο το short memory σου;;;

     

    :)

    Είναι υπερφορτωμένο το sort memory του. Το παθαίνω συνέχεια σε περιόδους άγχους ή όγκου δουλειάς.

    It sucks… :015annoyed:

     

    Το πιο πρόσφατο πριν δυο εβδομάδες, μπαίνω στο αυτοκίνητο μαζί με την αδελφή μου και πάω να επιστρέψω κάποια dvd. Κατεβαίνω από το αυτοκίνητο, μπαίνω στο dvd-club, μιλάω λίγο και αρχίζω να ψάχνω για τα κλειδιά μου. Βάζω και το παιδί από το dvd-club να ψάχνει. Μετά από ένα δεκάλεπτο άσκοπου ψαξίματος μου λέει «Μήπως τα έχεις αφήσει στο αυτοκίνητο;» και σκέφτομαι «Να είμαι τόσο άνετη βρε παιδί μου, που άφησα το αυτοκίνητο ανοιχτό και τα κλειδιά πάνω;» και βγαίνω στο δρόμο και κατευθύνομαι προς το αυτοκίνητο. Σκύβω στο τζάμι του οδηγού για να δω αν είναι τα κλειδιά μέσα και βλέπω ότι είναι το ραδιόφωνο ανοιχτό. Αρχίζει να με λούζει κρύος ιδρώτας. Σηκώνω αργά το βλέμμα μου και πιάνω με την άκρη του ματιού μου ότι κάποιος κάθεται στη θέση του συνοδηγού. Αστραπιαία πετάγομαι πίσω και αρχίζω και τσιρίζω. Αρχίζει να τσιρίζει κι η… αδελφή μου που βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο και έχει τρομάξει επειδή τσιρίζω. Είχα ξεχάσει ότι ήταν μαζί μου! Μέχρι και σήμερα, δεν «υπάρχει» πουθενά μέσα στον εγκέφαλό μου η μνήμη αυτή (ότι επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο μαζί μου).

  13. Αρχαγγελάκη άμα σε πλακώσω θα σου πω εγώ :015annoyed: ! Ευτυχώς που δεν σε είδα γιατί θα σε πάταγα (θα έκανα και όπισθεν :blblbl: ).

    SeaHawk η εξήγησή σου είναι και η πιο λογική. Πάντως σαν σκηνικό είχε απίστευτη πλάκα κι ήταν αρκετά περίεργο (πετρομαγνήτης :018bleh: ).

  14. Άσχετο medussa δεν μου αρέσει η εικόνα που έχεις βάλει(ήθελα να το πώ καιρό).

    Μου φαίνεται εντελώς ξένη σαν εικόνα...Αλλά είναι επιλογή σου.

     

    Angel Of Darkness

    Σε ποια από τις δύο αναφέρεσαι; Σε αυτή του avatar ή σε αυτή του profile; Γιατί και οι δύο είναι επιλεγμένες! Του avatar αν την μεγεθύνεις λίγο θα δεις ότι τα μαλλάκια είναι φιδάκια (Μέδουσα dear :018bleh: ) και του profile είναι και τα χρώματα και το στοιχείο που με αντιπροσωπεύει. Σε καλύπτει αυτό;

    Αν και θα με ενδιέφερε να μου εξηγήσεις γιατί σε ξενίζει τόσο, ουτοσώστε να το εκφράσεις κιόλας. Αν θέλεις κάντο με pm γιατί δε νομίζω να ενδιαφέρει και τους υπόλοιπους (είναι κι εκτός θέματος).

  15. Εβραιοκράξιμο, ειρωνία και επίθεση και εκρηκτικό φινάλε με το κοινό να σηκώνεται και να ψέλνει Χριστός ανέστη!!!! :headb:

    :blink:

    Δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω τα γέλια ή τα κλάματα :headb:

    Τίποτα από τα δυο.. οι θρησκείες είναι το όπιο του λαού.

  16. Α! Τεράστιο θέμα! Η κεντρική ιδέα έχει τις βάσεις της στη ψυχολογία. Και στις λειτουργίες του εγκεφάλου. Πόσο βαθειά ριζωμένες βρίσκονται μέσα μας οι πεποιθήσεις μας. Όσο πιο βαθειά (παλιές) τόσο πιο εύκολα ο εγκέφαλος μας κάνει την αυτόματη διαδρομή της ανάγνωσής τους, τόσο πιο δύσκολα τις αντιλαμβανόμαστε, ακόμα πιο δύσκολα τις αποκωδικοποιούμε και με απίστευτο κόπο τις παρατηρούμε και εν τέλει τις αλλάζουμε. Γιατί παρ? όλη την περιπλοκότητα του εγκεφάλου μας, αυτός πάντα προτιμά τις εύκολες «διαδρομές». Η επιλογή, του να μην αντιληφθούμε μια αλήθεια έγκειται σε αυτήν ακριβώς τη λειτουργία.

    Επιλέγουμε λοιπόν να αμφισβητούμε τις ίδιες μας τις σκέψεις; Οδηγεί αυτή η τακτική στην αλήθεια ή στο «μπλοκάρισμα» του ατόμου; Και τι γίνεται με την αυτοπεποίθησή μας (γνώση και εμπιστοσύνη στις πεποιθήσεις μας);

  17. Λοιπόν, σήμερα ανυπομονούσα να μπω για να σας περιγράψω τη χθεσινή μου «εμπειρία» η οποία δεν φαντάζομαι να έχει σχέση με οτιδήποτε μεταφυσικό, παραφυσικό και τα σχετικά όμως ήταν όντως πολύ περίεργη κι ανυπομονώ να ακούσω τις απόψεις σας.

    Οδηγούσα εχθές στην Αττική Οδό, με σχετικά γρήγορη ταχύτητα και διαρκώς διάφορες πετρούλες χτυπούσαν το par-brize μου. Σύνηθες φαινόμενο θα μου πείτε εάν προηγούνται άλλα οχήματα ή αν φυσάει. Δεν συνέβαινε όμως τίποτα από τα δύο. Μετά τα διόδια λοιπόν, έκοψα ταχύτητα (γιατί κάπνιζα), σχεδόν τσουλούσα και είχα ανοίξει τα παράθυρα μέχρι κάτω. Πετραδάκια συνέχισαν να χτυπούν το par-brize μου ΚΑΙ να μπαίνουν κι από τα ανοιχτά παράθυρα μέσα στο αυτοκίνητο (!). Σταμάτησα το αυτοκίνητο και κατέβηκα κάτω. Δεν φυσούσε καθόλου! Ξαναμπήκα και συνέχισα το ίδιο αργά. Το ίδιο πράγμα συνεχίστηκε μέχρι που έφτασα στον προορισμό μου.

    Τι λέτε λοιπόν, για αυτή τη? συνωμοσία της πέτρας;

  18. Επειδή ακόμη δεν έχω ολοκληρώσει το διάβασμα θα εκφράσω μια πολύ προσωπική άποψη. Πολύ θα μου άρεσε ο Ιησούς να είχε περάσει όντως κάποια από αυτά τα χρόνια στην Ινδία. Εξάλλου πάντα ήμουν υπέρ της απόψεως ότι ο Ιησούς ήταν ο πρώτος (αναγνωρισμένος) χίπης. Θα επανέλθω?

  19. Με αγχώνει πάρα πολύ. Και μόνον με την απλή ιδέα του θανάτου μου, αυτόματα αισθάνομαι ότι πρέπει να τρέξω, να βιαστώ, να προλάβω, να κάνω, να πω, να ακούσω, να διαβάσω, να δω, να μην αφήσω εκκρεμότητες. Με κάνει να αγωνιώ η ιδέα της επιθανάτιας στιγμής. Πως θα αισθάνομαι; Τι θα σκέφτομαι; Θα είμαι ήρεμη και σοφή ή αγριεμένη και ανυπότακτη; Το μετά δεν με αγχώνει ούτε με απασχολεί. Το πριν όμως μου κόβει το στομάχι στα δύο.

    Αν και είχα «σχετικές» εμπειρίες (ένα αυτοκινητιστικό που σκέφτηκα «οκ, τώρα πεθαίνω» και έκλεισα τα μάτια περιμένοντας ήσυχα να συμβεί, ένα ατύχημα της μητέρας μου που «πήγε» μια βόλτα και «γύρισε» και μας εξιστόρησε απίθανα πράγματα) παρ? όλα αυτά με αγχώνει.

  20. Καλό θα ήταν πάντως να αποφευγετε το τζατζίκι όταν πρόκειται να φιλίσετε κάποιον, να φροντίζετε να έχετε καθαρή αναπνοή και να πλένετε πάντα καλά τα δόντια σας!

    Αλλιώς με ότι τρόπο και να φιλίσετε, δε θα ναι και πολύ πετυχημένος.... ^_^

    Εκτός εάν ο άλλος δεν παίρνει από λόγια, τότε η μέθοδος της κατάποσης μιας γαβάθας τζατζικιού :018bleh: ενδείκνυται ως βέβαιη μέθοδος απομάκρυνσης (for good :bye: :bye:). Δοκιμασμένη και αποτελεσματική! Αν και την επόμενη μέρα υποφέρεις από καούρες στο στομάχι :063dizzy::063dizzy:(σημασία έχει ο στόχος).

×
×
  • Create New...