medussa

Έχω απαντήσει σε αυτό το θέμα !? Δεν θυμάμαι.. Βασικά.. μάγισσα δεν είμαι! Είμαι κάτι άααααααλλο (πιο τρανό και πιο μεγάλο )! Αχμ, τι να πω?? Στην αγγλική είναι πιο εύκολο: «special inside» ας πούμε. Η μαμά μου δεν.. «ενοχλείται» (γιατί και με την ίδια «κάτι» τρέχει, όπως και με τη γιαγιά μου. Το λεγόμενο.. κληρονομικό χάρισμα ). Ο μπαμπάς μου δεν.. «ενοχλείται» (έχει συνηθίσει από τη μαμά μου). Οι αγαπημένοι μου άνθρωποι δεν.. «ενοχλούνται». Βασικά όσοι άνθρωποι αποτελούν συναισθηματικές «επενδύσεις» δεν «ενοχλούνται». Τουναντίον, έχουν συνυφάσει εμένα την ίδια με αυτό το «ιδιαίτερο» χαρακτηριστικό μου. Και στην τελική ποιον ενδιαφέρει τι πιστεύει ο καθείς? :smilewink:

Εγώ που ξενύχτησα είκοσι μερόνυχτα σε ένα αυτοκίνητο όταν καιγόταν το Σούνιο από άκρη σε άκρη? Εγώ που έκλαιγα ασταμάτητα τέσσερις μέρες και μετά δεν είχα άλλα δάκρια να κλάψω? Εγώ που είχα κάνει το CB μέρος του αυτιού μου και φώναζα στους πυροσβέστες «Κουράγιο»? Εγώ που έπεσα μέσα στη φωτιά με ένα κλαδί προσπαθώντας να σβήσω κι εγώ ότι μου έκαιγε τη ψυχή και τα πνευμόνια? Εγώ που κάθε καλοκαίρι δεν κοιμάμαι, εδώ και πάρα-πάρα πολλά χρόνια? Εγώ που πήρα το φτυάρι και έσκαψα κάτω από τον ήλιο, μες την αποπνιχτική μυρωδιά λάκκους για να βάλουμε καινούριες ρίζες? Εγώ, που έχω ζήσει τόσο μέσα στο πετσί μου τον τρόμο, την απογοήτευση, τον πόνο, την αγωνία της φωτιάς που καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά της? Εγώ? δεν έχω κουράγιο πια να κάνω τίποτα? μην με κατηγορήσετε! Με πονάει αυτό το θέμα, όσο και η ύπαρξη μου η ίδια! Όμως? δεν έχω κουράγιο πλέον να κάνω τίποτα?

Να θέσω ένα θέμα? Το οποίο βασικά αρχικά με εκνεύρισε απίστευτα αλλά μετά μου δημιουργήθηκε μια περιέργεια. Η κολλητή μου προσφάτως έγινε μανούλα. Μέσα ? έξω στο σπίτι (εγώ μόνο, δεν το ήξερα, κατόπιν το διαπίστωσα) και κανονίσαμε να έρθει και μια κομμώτρια να την «φρεσκάρει» λίγο μιας και είχε αρχίσει να ψιλοφρικάρει από την κλεισούρα. Και έρχεται η μαμά της ωρυόμενη, τύπου «Τι??? Θα κουρευτείς??? Είσαι λεχώνα!!! Δεν κάνει!!!», κι αρχίζει και μας απαριθμεί τι? έπρεπε να πράττει ως λεχώνα και σε ποια σημεία υπήρξε? παραβάτισσα! Καλά, τον εκνευρισμό μου δεν μπορώ καν να τον περιγράψω!!! Μερικά από αυτά ήταν: ~ Δεν κουρεύεσαι ~ Δεν χτενίζεσαι άμα πέσει ο ήλιος ~ Δεν βγαίνεις καν στο μπαλκόνι ~ Άμα είναι επιτακτική ανάγκη να το κάνεις, φοράς σκούρα ρούχα ~ Δεν απλώνεις τα ρουχαλάκια του μωρού νύχτα ~ Άμα νυχτώσει και δεν έχουν στεγνώσει, τα μαζεύεις και τα ξαναπλώνεις την άλλη μέρα ~ Δεν θηλάζεις μπροστά σε άλλους (και μου ?ριξε μια λοξή ματιά) και άλλα πολλά τέτοια χαρωπά και εύθυμα!!!! Οκ! Το ?χουμε ξανασυζητήσει το θέμα και για μένα το μόνο αποδεκτό και λογικό και φυσιολογικό είναι το σαρανταήμερο, όμως σκεφτόμουν από πού να ξεκίνησαν όλες αυτές οι «πρακτικές», τι σκοπό είχαν, τι τελικά εξυπηρετούσαν. Εσείς τι ξέρετε από τις μαμαδο-γιαγιάδες σας???

malpractice Το ανακάλυψα σήμερα. Το διάβαζα επί πέντε ώρες ασταμάτητα αγνοώντας τόνους δουλειάς, χαρτιών και τηλεφώνων. Νιώθω μικρή, πολύ μικρή μπροστά της...

Την είδα… μπορώ να πω ότι καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας σχεδόν «υπέφερα» από την «ελαφρότητα» της υπερβολής της (σφάζουμε και αστεϊζόμαστε παράλληλα). Στο τελευταίο τέταρτο της όμως ΠΛΑΝΤΑΞΑ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ!!!! Τι να πω… δεν μ’ έχει ξαναδιχάσει ταινία έτσι!

Δε νομίζω ότι υπάρχει διαφοροποίηση, οπότε δεν καταλαβαίνω και τον διαχωρισμό ? προβληματισμό. Μια ζωή γεμάτη ουσία δεν είναι μια ευτυχισμένη ζωή?

Μα στο συγκεκριμένο η ουσία είναι! Εφόσον η ιδεολογία του είναι τόσο ρευστή, πως διασφαλίζεις την προσήλωση του στο έργο αυτό? Και στο κάτω ? κάτω της γραφής, έχεις κάνει τη γερή κονόμα??? Χτίσε ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, μια παράγκα έστω, χωρίς τυμπανοκρουσίες και τζάτζαλα! Πιστεύεις ότι ο εν λόγω (και ο κάθε παρόμοιος) έχει δώσει έστω και μια δεκάρα τσακιστή από την προσωπική του τεράστια περιουσία??? Ότι δεν εκμεταλλεύεται την επιρροή του? Από το τελευταίο Live του κατά της φτώχιας (τύπου) ξέρεις σε τι ποσοστό από τα έσοδα της πώλησης του CD πήγαν προς τα εκεί??? Πλήρωναν οι fun, ισορροπημένη τη συνείδηση ότι διέπρατταν φιλανθρωπικό έργο και εξασφάλισαν και ένα.. άσπρο άλογο (μαζί με τους στάβλους, τους εκπαιδευτές, το προσωπικό, και το σανό για 50 χρόνια) στο ίνδαλμα τους (πάει σετάκι τώρα που έγινε ιππότης). Κι οι επηρεαζόμενοι τι είναι? Φιλάνθρωποι εκ μοδός??? Αυτό είπα στην αρχή! Είναι τόσο προσωπικό κι έτσι πρέπει να μένει!

Γιατί Νυκτώ όταν δηλώνεις ορκισμένος αντι-βασιλικός (και ξεσηκώνεις ορδές ξωπίσω σου, και σε στηρίζουν και σε «φτιάχνουν» γιαυτό) δεν κάνεις βαθειά? υπόκλιση στο καπάκι!

Ναι.. βλέπω πολλές ομοιότητες? Και τότε για να τεκνοποιήσουν βαρούσαν τις θηλυκές με ένα ρόπαλο και τις σέρνανε από το μαλλί στη σπηλιά, και τώρα το ίδιο!!! ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΕ!!!!

Το θέμα αυτό είναι σχεδόν τόσο προσωπικό όσο και τα αισθήματα του καθενός. Φιλανθρωπία με την social έννοια δεν υφίσταται! Πάρτε παράδειγμα τον Bono (αυτός μου ?χει κάτσει αυτή την περίοδο, αυτόν αναφέρω). Ιρλανδός, αντιρρησίας, δήλωνε οπαδός του IRA, πουλούσε, πουλούσε, πουλούσε, χόρτασε! Ας κάνουμε μια? «φιλανθρωπία» λοιπόν! Κατά της φτώχιας ας πούμε! Αλαλαγμοί στα πλήθη! Δώστου συναυλίες και βραχιολάκια (μα.. είναι ο Bono λέμε!). Πρόσφατα χρίστηκε και ιππότης από την Βασίλισσα της Αγγλίας! Υποκλίθηκε ? έσκυψε να χριστεί! So long o επαναστάτης του κ :censored: λου?

Ίσα ? ίσα που το γεγονός ότι δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν ενισχύει την εκδοχή αυτά τα δύο να φάγανε κάτι που τα σκότωσε. Αν ήταν κάτι? «άλλο» δεν θα ήταν μόνο δυο!