Aqua Marine
-
Posts
362 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
11
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Aqua Marine
-
-
Αυτοί είναι οι "ομάδες κρούσης". Και να μην είχαν διασυνδέσεις με τους άλλους που αναφέρεις ΔΕΝ θα τους έλεγες απλώς γραφικούς...
Οπςς... έχεις ένα δίκιο & σίγουρα δεν είναι ακίνδυνοι- κάθε άλλο.
-
Ναι, δλδ υποκαθιστούν το ρόλο της σωμάτων Ασφαλείας, με την ανοχή βέβαια των σωμάτων Ασφαλείας. Στο χωριό μου το λένε "πουλάνε προστασία".
Τις πιο έγκυρες πληροφορίες για τους καραφλούς & τους λοβοτομημένους μπορείς να τις μάθεις από τα σώματα "ασφαλείας". Πάντα ανεπίσημα!
Οι περισσότεροι αστυνομικοί όταν αναφέρονται στη χ.α. συνήθως προτιμούν να μη λεν πολλά, & όταν ένα θύμα τραμπουκισμού ζητήσει τη βοήθειά τους εισπράτουν προτροπή να κάνουν τα στραβά μάτια και να μην ασχολούνται. Άντε για καμιά καταγγελία που ζήτημα αν θα έχει τη δέουσα τύχη. Αυτό λέει μερικά πράγματα από μόνο του.
Δεν είναι όμως ούτε το νεάτερνταλ με τους μπράβους του ούτε τα άρρωστα φαντάρια με τρία μέτρα σημαία ο καθένας τους. Αυτοί είναι οι καμμένοι της υπόθεσης
Από κάτω υπάρχει ένα υπόγειο ρεύμα τυφλό που διαπλέκει συμφέροντα της πολιτικής, του υπόκοσμου, των οικονομικών κολοσσών, της ακροδεξιάς, των ντόπιων & ξένων υπηρεσιών πληροφοριών, του χώρου του αποκρυφισμού, της προηγμένης τεχνολογίας & επιστήμης & άλλων γνωστών και άγνωστων παραγόντων.
Δεν είναι απαραίτητο ότι όλοι αυτοί γουστάρουν ή συμφωνούν μεταξύ τους για τις κινήσεις της ακροδεξιάς διεθνώς αλλά προφανώς μερικοί από δαύτους μπορούν να εκμεταλλεύονται τις τρωτές πληγές ενός λαού και τα παρεπόμενα από το ξίλωμα του κοινωνικού ιστού του. Και το πρόγραμμα εδώ και καιρό μυρίζει ..πόλωση.
Σε γενικές γραμμές, 9 στους 10 (συνειδησιακά) κατεστραμένους ανθρώπους κάνουν καταστροφικές επιλογές και συμπαρασύρουν (για λόγους ματαιοδοξίας) στη δική τους καταστροφή το γύρω περιβάλλον.
Ας σκεφτούμε πως μέσα στις προηγμένες επιστήμες με τους πιθανούς "υπερ-επιστήμονες".. πλανάρονται πιθανά μέλλοντα after για συνειδητούς ή ασυνείδητους after worlds B)
-
Έχω την εντύπωση πως αυτοαναιρείσαι.Αν όχι μπορείς να το εξηγήσεις.
Δεν έχω να εξηγηθώ για κάτι αν δεν μου κάνεις λιανά την αυτοαναίρεση.
Μερικά πράγματα δείχνουν να αναιρούνται ενώ στην πραγματικότητα "συν-υπάρχουν". Υπάρχει διαφορά αντίληψης από διαφορά θέσης και η διοαφορά θέσης προκρίνει αν θα θα δεις το δέντρο ή το δάσος.
-
Οι κανόνες ηθικής είναι για τους οπαδούς και τους εξωτερικούς κύκλους ομάδων, ομοϊδεατών, συλλόγων, θρησκειών κ.λ.π. Ποτέ για τους εσωτερικούς ή τους πολύ εσωτερικούς κύκλους.
Πολύ τελευταίο παράδειγμα από το χώρο της "παρά-πολιτικής", οι ψοφίμιο-φάγοι της χρυσής αυγής. Ενώ το καρότο για τους λοβοτομημένους φαντάρους της είναι η αποκατάσταση της φυλής και της καθαρότητας, την ίδια στιγμή ο αρχηγός της απασχολεί αλλοδαπό στην επιχείρησή του.
http://tvxs.gr/news/blogarontas/n-mixaloliakos-o-roz-ksenodoxosΤο ότι μπήκαν στη βουλή δεν είναι αφύσικο γιατί το φυσικό τους περιβάλλον είναι ψοφίμια & πεθαμένοι, σήψη & παρακμή και αφορούν ένα matrix που έχει φρακάρει από σκουπίδια.
-
ΜΟΝΟ-θεϊσμός, πως λέμε μονο-πώλειο ή παλιότερα μονό-πολη. Όπου μονό πηγαίνει η "αποκλειστικότητα" δηλαδή κάτι κλειστό εώς και ταμπουρομένο.
Μετά από αυτή την απλή λογική σκέψη, που αλλού συναντάμε αυτό το "μονό" ή "μόνο";
Το Πολυ-θεϊσμός όπως πολυ-συλλεκτικότητα ή πολυ-πραγματικότητα, έχει μια πιο ανοιχτή και ευρεία άποψη για τα πράγματα.. εκτός αν σου καθορίζουν τα όριο του πολύ.
Τότε δεν απέχει και πολύ σαν νοοτροπία από το μονό.
Κοινώς θέλει μια κάποια προσοχή με αυτό πίσω από τα πολύ, πολύ περισσότερα όμως με τα μονό ή μόνο. Όχι τίποτ' άλλο αλλά η εποχή του δεύτερου είναι ξεπερασμένη και ήδη πάρα πολλοί διεκδικούν την πίτα
-
Αλήθεια τελικά η "Πυραμίδα της δύναμης" ήταν επιχείρηση εξολοθρευσης του Χίτλερ ή επιχείρηση υπεράσπισης της Αγγλίας; :whistling2:
Γιατί μπορεί το ένα να σημαίνει το άλλο αλλά απ' ότι δείχνει το πράγμα, το "πάνω απ' όλα να σωθεί η Αγγλία" (κατά το προσφιλές God save the Queen
) ήταν Το βασικό κίνητρο, και λιγότερο αν θα πέθαινε ο Χίτλερ ή όχι.Κοινώς, "δεν πάνα κόψουν οι άλλοι το κεφάλι τους" αρκεί να μην πατήσουν πόδι εδώ.
Τελικά μήπως υπάρχει μια απόσταση του όψιμου σκοπού από τα πραγματικά κίνητρα; Και πως αυτά επηρεάζουν τα μαγικά εγχειρήματα;
Μη ξεχνάμε ότι επί σειρά δεκαετιών καρδιά του συστήματος παρέμενε η Αγγλία, και μέχρι στιγμής ίσως το μοναδικό κράτος της "ενωμένης ευρώπης" εκτός ..ευρώ..
Μήπως τελικά το νησί προστατεύεται από τα πέπλα του χρυσού, όππς ..sorry, τα πέπλα της βασίλισσας ήθέλα να πω, είτε χορεύουν 50 τριπαρισμένοι με κουκούλες και ραβδιά μέρα και νύχτα είτε όχι; :Dressed_bek150: :angel_not: χαχαχα..
-
Η γνώμη μου για το θέμα είναι ότι οι παλιοί "μάγοι", ειδικά αυτοί που αφορούσαν (και αφορούνε) τη παραδοσιακή "μαγεία" δεν μπορούσαν να δουν το γενικότερο πλέγμα, τους κύκλους και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε ο βιομηχανικός Καπιταλισμός. Πολλοί στερούνταν γνώσεων ψυχολογίας τόσο την ατομική όσο και την κοινωνική.
Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο ναζισμός (όπως και κάθε μορφή αφανούς κράτους ή παρακράτους) έρχεται ν' αναδειχτεί και να παίξει το ρόλο του τερματοφύλακα του συστήματος σε στιγμές κρίσης. Απλά στη περίπτωση του ναζισμού ο "τερματοφύλακας" θέλησε να πάρει τα ηνία, την πίτα & τη δόξα της δύναμης.
Η παράλληλη μαγική όψη έχει να κάνει με όρνεα που από γύπες θέλησαν να γίνουν αετοί. Αφού καθαρίσουν τα ψοφίμια που άφησε η κρίση του συστήματος, θέλησαν να μεταμορφωθούν στο κυρίαρχο αρπακτικό και να εγκατασταθούν στην εξουσία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έγινε αυτή η μεταμόρφωση έτσι όπως την ήθελαν γιατί ο ρόλος τους ήταν περιορισμένης διάρκειας στο να εξολοθρεύσουν και να φάνε ότι προλάβουν. Το σύστημα όμως έπρεπε να συνεχίσει χωρίς αυτούς αφήνοντάς τους στα τέρματα (εκεί που ανήκουν δηλαδή). Ο θάνατος του Χίτλερ ως γνωστό δεν σήμαινει ότι ο ναζισμός εξαφανίστηκε.
Η τόσο πονεμένη ιστορία δηλαδή δεν ήταν παρά μια πράξη μεταμόρφωσης για το σύστημα τόσο πολιτικά όσο και ενεργειακά, μιας και κάθε βιοενεργειακό σύστημα(κλειστό κυρίως) υπάγεται στην οικονομία με όρους φυσικής.
Πάνω σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε μαγική απόπειρα έγινε εναντίον του Χίτλερ, μικρό αποτέλεσμα είχε (κατά την γνώμη μου) όχι γιατί δεν ήταν σωστά ή δυνατά τα όσα έγιναν αλλά γιατί ο ναζισμός είχε μπει σε ανοδική τροχιά και ακολούθως θα άκμαζε όπως και θα ξεφούσκωνε κάποια στιγμή, γιατί η φύση του (ακόμη & παρασιτική) έχει συγκεκριμένο ρόλο που επιτελεί σε σχέση με τη maya(ψευδής κόσμος) και την πυραμιδοειδή διάταξη της.
Οι απώλειες που είχαν στις μαγικές τους πράξεις δεν μου κάνουν εντύπωση γιατί ήταν σα να ήθελες να θανατώσεις το θάνατο ή να στερήσεις το όρνεο από πιόνια & θύματα (ενώ το σύστημα είχε να θυσιάσει μπόλικα). Παρ' όλ' αυτά το πουλί έφαγε καλά και στο τέλος έπρεπε να "σκάσει".
Τέλος, οι μάγοι απέναντι σε σπαθιά και σφαίρες δεν έχουν και πολύ τύχη. Η θα πολεμήσουν με σπαθιά & σφαίρες για τη ζωή τους, ή θα συνεργαστούν με τον εχθρό παρέχοντας τις υπήρεσίες τους με ανταλλάγματα & εμφανή ή αφανή πόστα δύναμης.
Υπάρχει φυσικά και η αινιγματική "τρίτη" προσοχή η οποία εκ φύσεως δεν προσδιορίζεται λογικά & λεκτικά.
Το πιο παράδοξο όμως (και ταυτόχρονα μαγικό) είναι ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι είναι μαγικά πλάσματα και ότι για πολλά πολλά χρόνια υποχρεωθήκαμε να "συνεργαζόμαστε" με τον εχθρό (κλειστό σύστημα) με αντάλλαγμα την μέχρι πρότινος ησυχία μας (ύπαρξή μας). Αλλά.. :whistling2:
-
Το προβλημα με τη συνωμοσιολογια δεν ειναι 'το περιεχομενο' οσων λεει αυτο καθεαυτο αλλα
ολες 'οι συγκυριες' που υπαρχουν γυρω απο τη συνομοσιολογια. Για παραδειγμα ποιο ειναι το
ψυχολογικο προφιλ καποιου που θα επιλεξει να πιστεψει σε μια εναλακτικη θεωρια? Ποια ειναι
τα πραγματικα κινητρα για να ασχοληθει καποιος με τη συνομοσιολογια? Τι ειναι αυτο που κανει
καποιον μεσα του να πιστεψει και να υπερασπιστει μια τετοια θεωρια?
Ποια η συνδεση της καθε θεωριας με πραγματικες βασεις? Τι λογικα αλματα υπαρχουν σε καθε
θεωρια? Τι απηχηση εχει στο συναισθημα η καθε θεωρια? Ποση 'αξια' θα πρεπει να δινεται στην
καθε θεωρια(πιθανο / δυσκολο / απιθανο)? Ποιοι κυκλοι προοθουν και ενστερνιζονται την καθε
θεωρια και τι εχουν να κερδισουν απο αυτο? Σε τι θα εξυπηρετουσε η υιοθετιση μιας τετοιας θεωριας
απο το ευρυ κοινο?
Το περιεχόμενο αλληλοπροσδιορίζεται από το πλαίσιο
:clapping: Μπορείς να δεις τον περιβάλλοντα χώρο & κίνητρα -
Κατά τη γνώμη μου, η συνωμοσιολογία είναι ακριβώς τόσο επικίνδυνη και κακή όσο και ο ηλεκτρισμός. Όσο τη χρησιμοποιείς με το σωστό τρόπο και με αρκετή προσοχή, μπορεί να φωτίσει το χώρο γύρω σου και, ανάλογα με την ενέργεια που θα δώσεις, να τον φωτίσει τόσο δυνατά ώστε να διώξει σχεδόν όλες τις σκιές. Αν όμως απρόσεκτα την αφήσεις να «μπει μέσα σου», τότε ανάλογα με την έντασή της μπορεί να σε κάψει – και όχι μόνο εσένα, αλλά όλους τους ανθρώπους που ακουμπάς
Απόσπασμα από το βιβλίο Θεωρίες Συνωμοσίας (εκδόσεις Αρχέτυπο)
του Λουκά Καβακόπουλου και Γιώργου Στάμκου
Κάθε εργαλείο αν ξέρεις να το χρησιμοποιείς γίνεται ωφέλιμο για σένα και τους γύρω σου, ενώ καταστροφικό όταν δεν ξέρεις να το χρησιμοποιείς ή νομίζεις ότι ξέρεις.
Το αν θα καταλάβεις το πότε γίνεται καταστροφικό έγκειται σε σένα τον εγωϊσμό σου και του τυχον ..τραυματισμούς.
Η συνωμοσιολογία ξεκίνησε αμφισβητώντας καταστάσεις και θίγοντας αθέατες πλευρές.
Η καταστροφική της όψη σχηματίζεται όταν οι τάσεις και οι αθέατες αυτές πλευρές σε καταπίνουν
Γιατί τότε αρχίζεις να υπεραμύνεσαι και λειτουργείς εκ μέρους των αθέατων πλευρών.
Υπεραμύνεσαι γιατί έχεις υιοθετήσει ένα διαφορετικό κόσμο-σενάριο πραγμάτων που ως δομή κάποτε πολεμούσες.
Η όλη ιστορία δηλαδή είναι ένας πόλεμος κλειστών και ανοιχτών συστημάτων και η συνωμοσιολογία πολύ απλά αποκτά πολύ κακή φήμη εξαιτίας βλακείας. Νομίζει ότι αντικαθιστώντας την παλιά θέαση πραγμάτων με τη δική της, μπορεί να δικαιωθεί. Στην πραγματικότητα όμως αυτοπαγιδεύεται σε κλειστό κύκλωμα.
Προσωπικά θεωρώ ότι η αμφισβήτηση είναι ωφέλιμη, η ενασχόληση με τις ψηφίδες και το παζλ του κόσμου μας είναι ωφέλιμο, αλλά.. η ερμηνεία των στοιχείων στα οποία βασίζεται (ατομικά φίλτρα), η βασιμότητά τους, όπως και η κατάληξη του σεναρίου (η πηγή των δεινών και του κακού) μαζί με όλες τις “παραφυάδες” του, μπάζουν πολλά πολλά νερά ή ..αμφισβήτηση.
Αν προσθέσεις τώρα στην ζημιογόνα όψη τη ψυχική αποδόμηση/στρέβλωση, παρακμή και αδιέξοδα του σημερινού κόσμου, τότε θα έχεις ένα ανεξέλεγκτο χαρμάνι.
Ωφέλημο: Η αμφισβλητηση! (ανοιχτό κύκλωμα)
Ζημιογόνο: Μπορώ να αμφισβητώ αλλά από κάποια στιγμή και μετά δεν ανέχομαι αμφισβήτηση (κλειστό κύκλωμα) :starwars: B)
-
Αντιλαμβάνομαι τι λες και συμφωνώ έτσι όπως το θέτεις!
Αυτό που θίγω όμως και που κάνει τη διαφορά (διάκριση) ανάμεσα στα "νούμερα" (τους γνωστούς μπαρουφολόγους & καιροσκόπους) και τις ιδιαίτερες ψυχές που αναφέρθηκα, δεν ειναι οι απόψεις που εκφραζονται αλλά οι ποιότητες των ατόμων που τις εκφράζουν.
Δε με ενδιαφέρει προσωπικά αν συμφωνώ ή διαφωνώ με αυτά που λέει ο άλλος αλλά το τι ποιότητες αντιλαμβάνομαι ότι φέρει ο άλλος.
Λίγο στάθηκα να σου πω την αλήθεια στο αν η ιστορία των Έψιλον είναι μπαρούφα ή έχει δόσεις αλήθειας. Μπορεί ο κόσμος που επέλεξε να ζει ο συγκεκριμένος να ήταν γεμάτος παγίδες, απάτη και ίσως.. μερικά λίγα αλλά βάσιμα στοιχεία που είχαν λόγο ύπαρξης γιαυτόν (και κατ' επέκταση για μας-κάτι που δεν μπορούμε να το ξέρουμε), το σημαντικό όμως για μένα ήταν ότι το λιθαράκι που άφησε σε αυτό τον κόσμο ήταν μια συμβολή εντιμότητας και ευγένειας.
Αυτό εισέπραξα χωρίς φανφάρα και υπερβολή.
Το αρχέτυπο του "σοφού" γεροπαραμυθά είναι κάτι θεμιτό, χρειαζόμαστε για μένα να ακούμε ιστορίες & παραμύθια αλλά χρειαζόμαστε και τη διάκριση να μπορούμε να ξεχωρίζουμε αν έχει αξία να ακούμε τα παραμύθια του οποιουδήποτε και πότε.
Το καλό είναι ότι αρκετοί νεο-εισερχόμενοι στο χώρο της αναζήτησης αυτό μπορούν να το αντιλαμβάνονται πιο εύκολα γιατί ευνοείται και από την εποχή που απογυμνώνει ματαιοδοξίες, τους "λόξυγγες" και τις φούσκες.
Πολλές ιστορίες και άνθρωποι ξεκίνησαν & ξεκινούν με αγνές προθέσει αλλά στο πέρασμα του χρόνο πολύ πολύ λίγοι καταφέρνουν να διατηρήσουν (όπως προείπα) την αξία της ψυχής αλώβητη.
-
Θέλει μεγάλο θάρρος να βγαίνεις και να λες δημοσίως ότι εξαπατήθηκες. Για μια ιδιαίτερη ψυχή όμως σαν αυτή του Ι.Φ. δεν ήταν κάτι σπουδαίο να το παραδεχτεί γιατί μπορεί να χλευάστηκε από πολλούς στο παρελθόν μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από διάφορα κυκλώματα (μαγικοπολιτικά και μη) αλλά αυτό το οποίο έμεινε στο τέλος, είναι μια ποιότητα σπάνιας κλάσης η οποία αυτή τη στιγμή μπορεί και να μην υπάρχει ή να μην συναντιέται εύκολα.
Η ποιότητα αυτή έγκειται στο να έχει πληγωθεί/ταλαιπωρηθεί κάποιος αλλεπάληλα στο παρελθόν και παρ' όλ' αυτά να διατηρεί το ήθος & την ευγένεια της ψυχής του αλώβητα.
-
Πρόσεχε Johny θα σε πάρουν και σένα τα δαιμόνια
:lol: Πάντως, ο Τουλάτος είναι τεράστια μορφή της ελληνικής διανόησης. Με αποφθέγματα του στυλ "ο μόνος υγιής οργανισμός στην Ελλάδα είναι ο στρατός", "τελείωσε, όπου να 'ναι μπαίνουν στα σπίτια μας οι βάρβαροι", "θα χυθεί αίμα και πρέπει να χυθεί" κτλ, φαίνεται ξεκάθαρα άνθρωπος του πνεύματος, των γραμμάτων και των τεχνών. Πώς να μην αισθάνεσαι εθνικά υπερήφανος με τέτοιους συμπατριώτες διανοούμενους?!
Είναι σχεδόν δρομοληγημένο ο παλιός κόσμος να φάει τα σωθικά του επειδή δεν θα βρίσκει τίποτ' αλλο...
Τώρα είμαστε στην περίοδο που μέσα σε όλα τ' άλλα καταστάσεις όπως λαμόγια (πνευματικά και μη), φοβικοί συνωμοσιολάγνοι που προσπαθούν μάταια να πείσουν για τις εμμονές τους, διαχειριστές και καιροσκόποι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν μαυραγορίτικα την ανασφάλεια με κωλοτούμπες τύπου Καρατζαφύρερ κ.α., όλος αυτός ο συρφετός επειδή ανήκει στον παλιό κόσμο είναι επομένο να εκφυλίζεται και να μετατρέπεται σε παράσιτο.
Και τα παράσιτα (όπως όλοι οι οργανισμοί) κάνουν τα πάντα για να επιβιώβσουν, να παρασιτίσουν καλύτερα πάνω σε νέο οργανισμό. Η πνευματική "ανωτερότητα", η ακροδεξιά με διάφορα προκαλύματα (αλλά και απροκάλυπτα), οι κρυφο-εμφυλιακές τάσεις και η συλλογική παράνοια ενισχυμένη με μπόλικο φόβο & μαστίγιο δεν είναιο τίποτ' άλλο παρά παράσιτα που χωρίς τροφή υποτροπιάζουν
Σ' αυτή την ιδιαίτερη χωροχρονική περίοδο μπορούμε να παρακολουθούμε και να δια-κρίνουμε το χρονικό ενός ζόμπι-"οργανισμού" που προσπαθεί να επιβιώσει με νοοτροπία παράσιτου.
Τίποτα όμως δε μπορεί να επιβιώβσει όταν γίνεται Ά-καμπτο. Είμαστε τυχεροί που η σήψη αυτών των οργανισών έχει ήδη να γίνειται ευδιάκριτη. Μπορεί ν' αλλάξει πολλές μορφές αλλά .." Ο Μανωλιός έβαλε τα ρούχα του αλλιώς"
-
Ωραία. Ποιος μπορει να πει με σιγουρια ποιος ειναι ο σωστος/πραγματικος/αληθινος?
Δεν υπάρχει σιγουριά για τίποτα παρά μόνο σκοπιμότητα που κάποιους οφελεί και κάποιους ζημιώνει.
Το πρόβλημα που εξακολουθεί όμως να τίθεται και να ξανατίθεται και ξανά.. είναι ότι οι έχοντες ένα κομμάτι γνώσης (νομίζοντας ότι κατέχουν την γνώση ολου του κόσμου και των μυστηρίων) αργά ή γρήγορα υποκύπτουν στην φιλοδοξία (των κανόνων του παιχνιδιού)να γίνουν τα επόμενα μονοπώλεια/ολιγοπώλεια, εμφανή ή αφανή.
Το πρόβλημα και η λύση όμως είναι ένα.
Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί δύναμη σε λίγους αν δεν την υποστηρίξουν οι πολλοί. Γιαυτό και θεωρώ πως έχει σημαντική αξία ν' αντιλαμβάνεται καθένας σε ποια ροή πληροφορίας βρίσκεται σε κάθε στιγμή.
Είναι η πρόκληση μιας κατάστασης που βρίσκεται πέρα από έλεγχο, την πρόκληση του μετέπειτα και τα νέα σημεία συγκέντρωσης ή αποκέντρωσης
-
Δεν υπάρχει αρνητικό συναίσθημα καθότι όλα τα συν-αισθήματα έχουν κάποιο λόγο που κάνουν ότι κάνουν.
Σε μικρές ποσότητες ο φόβος μπορεί να είναι ωφέλιμος-όπως το δηλητήριο (αρκεί να μην είναι της black mamba..
), με την έννοια ότι σε κρατά σε εγρήγορση όταν είναι υπό έλεγχο.Σε μεγάλες ποσότητες (όπως της cobra
) είναι 50/50. Μπορεί να είναι καταστροφικός ή εκτοξευτικός. Το όλο θέμα έγκειται στο κατά πόσο αυτός που θα τη σκαπουλάρει θα γίνει φοβολάγνος ή θα έχει συναίσθηση των φόβων του και σε ποιο βαθμό θα τους επιτρέψει να τον επηρεάζουν στην υπόλοιπη διαδρομή του.Μαγικά θεωρώ πως όλες οι περιπτώσεις φόβων έχουν να κάνουν με την μυητική διαδικασία. Ένα χαρακτηριστικό παραδείγμα (κυρίως όσο αφορά τ΄αποτελέσματα) αυτής της διαδικασίας είναι η περίπτωση του Doctor Who και των Masters του.
-
Artzuna διάβαζε πιο προσεκτικά.
Δεν γράφω : Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι ..γενικά.
Γράφω: Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
Επομένως δε συγκρίνω εμάς με τους Αιγύπτιους (δε συγκρίνω ιστορικά τους λαούς) απλά κάνω μια απλή διαπίστωση. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν το ιντερνετ στο μάξιμουμ εν αντιθέσει με εμάς που απλά το κουβεντιάζουμε ακόμα.
Η διαφορά είναι σαφής. Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν το μέσο περνώντας στη δράση ενώ εδώ ψάχνουμε ακόμη να δούμε ποιος φταίει δείχνοντας ο καθένας τους άλλους, ψάχνουμε να δούμε αν μπορεί να κάνει κανείς κάτι δείχνοντας οι περισσότεροι τους άλλους ενώ εξακολουθούμε να διαιωνίζουμε το πανάρχαιο εθνικό μας σπορ να υπονομεύουν οι μισοί τους άλλους μισούς γιατί δεν καταφέραμε ύστερα από τόσους αιώνες να χρησιμοποιήσουμε την ατομικότητά μας δημιουργικά και όχι καταστροφικά.
Πρόσεξε εμείς έχουμε 15 περίπου χρόνια ιντερνετ και αυτοί έχουν πολύ λιγότερα χρόνια και πιο λογοκριμένο. Πως το αξιοποίησαν αυτοί και πως το αξιοποιούμε εμείς. Αυτό δεν είναι άποψή μου, είναι γεγονότα έτσι όπως έχουν καταγραφεί από απεσταλμένους, ρεποτάζ (βλέπε Ρεπορταζ χωρίς Σύνορα), μαρτυρίες & καταγραφές. Δεν έχω να δυσπιστίσω απέναντι σε κάτι τόσο προφανές.
Για την κατάσταση «μπισκοτόκρεμα milupa» νομίζω ότι έκανες λάθος παραλληλισμό γιατί αν οι Αιγύπτιοι τρώνε κρέμα από το 600μ.χ οι Έλληνες σπάνε όλα τα ρεκόρ γιατί τρώνε κρεμούλα από τη βυζαντινή αυτοκρατορία όπου το χριστιανικό δόγμα σα χάπι αποχαύνωσης χρυσώθηκε για τα καλά. «Μπισκοτόκρεμα» είναι οποιοδήποτε χάπι αποκοιμίζει. Υλικό, νοητικό, πνευματικό.
Επίσης μιας και ανέφερες τα ρεκόρ, οι Αιγύπτιοι μπορεί να έσπασαν ρεκόρ νεκρών σε ποδοσφαιρικό αγώνα, οι Έλληνες όμως έχουν σπάσει ρεκόρ νεκρών & τραυματιών σε βάθος χρόνου στα γήπεδα. Επίσης έχουμε σπάσει ρεκόρ νεκρών στην άσφαλτο λόγω κάφρων με πληρωμένα διπλώματα, ρεκόρ κάλυψης της λαμογιάς και της ασυδοσίας, ρεκόρ ατιμωρησίας που οι πολέμαρχοι των φυλών στην Ουγκάντα θα προβληματίζονταν, ρεκόρ ωχαδελφοσύνης , ρεκόρ μυωπίας .. θες να σου πω και άλλα;
Για την "επανάσταση" τους μια που ρωτάς λοιπόν όχι δεν την θεωρώ γνήσια αλλά πλήρως υποκεινούμενη από τις γνωστές δυνάμεις οι όποιες θέλαν να ρίξουν σιγά σιγά τα απολυταρχικά καθεστώτα για τους ΔΙΚΟΥΣ τους λόγους στο Ιρακ,στην Τυνησία,στην Λιβύη στην Αίγυπτο και τώρα στην Συρία.Σίγουρα σε κάποια σημεία επωφελήθηκε ο λαός για να διαικδικήσει περισσότερες ελευθερίες και αλλαγή ηγεσίας αλλά το απόλυτα σίγουρο είναι πως επωφεληθήκαν πολύ περισσότερο αυτοί που υποκίνησαν τις επαναστάσεις από την ορμή του λαού προς τα δικά τους συμφέροντα.Πολλές από τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις μπορεί να ήταν και να είναι υποκινούμενες, μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμες από τους λογής επιτήδειους κ.λ.π. αλλά μην ξεχνάς ότι χωρίς αυτές ούτε οι παπποούδες μας, ούτε οι γονείς μας αλλά ούτε και μεις (όσο προλάβαμε) δεν θα απολαμβάναμε τα δικαιώματα και τα οφέλη που αυτές κατέκτησαν με θυσίες, βαρύ τίμημα και αγνή πρόθεση. Καλώς ή κακώς έτσι έγινε, χωρίς αυτά θα είχαμε νέο μεσαίωνα εδώ και ένα αιώνα.
Οποιαδήποτε ανατρεπτική κίνηση γίνεται από μερίδες του κόσμου είτε αυθόρμητα είτε υποκινούμενα, είναι σχεδόν προβλεπόμενο ότι ένα κομμάτι της δυναμικής τους αυτή θα εκμεταλλευτούν όσοι μποορούν να αντιληφθούν σε μεγαλύτερο εύρος την αξία της δυναμικής αυτής. Τα μεγαλύτερα ψάρια που λέμε μιας και υπάρχουν πάντα όλο και πιο μεγάλα ψάρια, παράσιτα, κολαούζοι κ.λ.π.. Ο σκεπτόμενος δεν έχει παρά να μπορεί να δια-κρίνει και να κρίνει πλέοντας και όχι βυθίζοντας στην αναδευόμενη σούπα.
-
Λογοκρισία & παρακολούθηση υπάρχει εδώ και χρόνια αλλά (αφορούσε &) αφορά μόνο αυτούς που έχει λόγο η εξουσία και οι εταιρίες για να παρακολουθήσουν. Οι περισσότεροι αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί και στατιστικές τάσεις.
Ο μοναδικός για μένα λόγος που έχει η εξουσία για να περιορίσει την "ελευθερία" του ίντερνετ είναι για να προλάβει αυτό το οποίο δεν έγινε εξαρχής. Το ίντερνετ σαν εργαλείο επικοινωνίας προκειμένου να περάσει κάποιος στην πράξη. Για να υπάρχει συνέχεια και όχι στοπ δηλαδή.
15 περίπου χρόνια τώρα το διαδίκτυο παρέμεινε μέσο εκτόνωσης μιας ενέργειας που έπρεπε να μετατραπεί σε πράξη. Αντ' αυτού οι περισσότεροι χρήστες συνήθισαν να ζουν με το κεφάλι και το λαιμό ξεχνώντας ότι η βασική δύναμη ζωής υπάρχει από το λαιμό και κάτω. Το κεφάλαιο λαιμός-επικοινωνία είναι μόνο ένα τμήμα της ατομικής & συλλογικής ζωής και όχι ο συνολικός κόσμος άσχετα αν μπορούμε να δούμε τόσα πράγματα, εικονικά εξ αποστάσεως.
Από την άλλη να μην υπάρχει και μια έξοχη ευκαιρία για τους εξουσιαστές για να επέμβουν στην "ελευθερία" του ίντερνετ όταν το κλέψιμο πάει σύνεφο, το copy-paste τείνει να γίνει επιστήμη, τα λαμόγια σε όλους τους χώρους προσπαθούν να κάνουν δουλειές χρησιμοποιώντας ότι βρουν χωρίς αναστολές και ένα σωρό άλλα.
Είχαμε την ωριμότητα ν' αντιληφθούμε τόσο χρόνια την πιο σημαντική αξία αυτού του μέσου; Για μένα όχι.
Τώρα που πάμε να το αντιληφθούμε ίσως να μην προλάβουμε (αν και Θα δείξει). Συγκριτικά οι Αιγύπτιοι φάνηκαν πολύ πιο έξυπνοι σε αυτό το θέμα (για όποιον παρακολουθεί) και γρήγορα το χρησιμοποίησαν και το χρησιμοποιούν αρκετά καλά όταν εμείς εδώ τρία πουλάκια..
Τώρα θα μου πεις οι Αιγύπτιοι δεν πέρασαν περιόδους μπισκοτόκρεμα milupa όπως εδώ, ούτε περιμένουν ότι θα έρθουν οι παλιοί θεοί τους να τους σώσουν
-
Η ψυχιατρική δεν προϋπήρξε του συστήματος αλλά ακολούθησε την πορεία ανάπτυξης της βιομηχανικής εποχής. Την πορεία στιβάγματος στις πόλεις και το κλείδωμα των ανθρώπων σε μια μηχανική ή κανονιστική αρχή. Η συμμόρφωση πέρασε στο νού και το μάτριξ του σώματος έιναι προφανές.
Οι ψυχικές αρρώστιες είναι αδυναμία το νου και του σώματος να διαχειριστεί το κόστος της ελευθεριας του. Εκεί που την πατάνε όμως πολλοί είναι ότι ελευθερία δε είναι να είσαι αποκομμένος και άνετος σε στρωμένα παραδεισένια χαλιά
αλλά μια κινητική κατάσταση όπου μπορεί να βάλλεσαι από το οτιδήποτε και προπαντώς να μπορείς να χειρίζεσαι το κόστος αυτό (της ελευθερίας) ΧΩΡΙΣ να σε χειρίζεται ΑΥΤΟ. Η τάση δηλαδή να χάσεις τη μπάλα και από κει που πρέπει να είσαι κυρίαρχος της εμμονής σου καταλήγεις να είσαι έρμαιό της, είναι μεγάλη. Επομένως πριν πάμε στη γιατριά των ψυχικών αρρωστιών και πριν καταδικάσουμε ένα κλάδο της επιστήμης που απλά εξυπηρετεί μια κατάσταση συμφερόντων, ας αναρωτηθούμε:
Πόσοι άνθρωποι μπορούν να αναλάβουν το κόστος αυτό; Πόσοι μπορούν να σταματήσουν να εξουσιοδοτούν άλλους να σκέφτονται και να παίρνουν αποφάσεις για λογαριασμό τους; Πόσοι από αυτοί που στοιβάχτηκαν σα μυρμήγκια στις πόλεις θα ήθελαν να ρισκάρουν για την ελευθερία τους;
Τα τραύματα της φυλακής βοηθούν το άλμα αλλά δεν είναι η ελευθερία. Εάν δεν γίνει το άλμα υπάρχει η τάση να εξιδανικεύονται τα κουσούρια του τραύματος σαν μια αλλοιωμένη παραλλαγή της ιστορίας της αλεπούς με την κομμένη ουρά. :whistling2:
-
Αλλα, στο μωσαικο του πεδιου των δυναμεων το yin παιζει εξισου σημαντικο ρολο με το yang, το 'εγω'
και ολα τα θετικα που ερχονται μαζι μ αυτο δεν θεωρειται σοφοτερος δρομος απο τον αντιθετο του, το 'εμεις'
μαζι με ολα τ αρνητικα που φερει αυτο.
Με λιγα λογια, εχω την εντυπωση οτι ο δρομος προς τη 'νιρβανα' περναει απο σταδια δυαλυσης της προσωπικοτητας
που οδηγουν(φαινομενικα ισως) σ αυτο που λεμε αποβλακωση, ελληψη αυτεπιγνωσης, μιμιση, υιοθετιση ξενων προτυπων κλπ...
Δεν ξερω αν καταφερα να διατυπωσω με σαφηνεια τον 'προβληματισμο' μου...
Νομίζω ότι σε κατάλαβα (με μια επιφύλαξη πάντα).
Βασικά η άποψη σου συγγενεύει με αυτή του Johny αλλά είναι διατυπωμένη με διαφορετικό τρόπο. Ισχύει όμως το ίδιο.
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, μπορούμε να είμαστε "εγώ" και "εμείς" τατυτόχρονα. Να έχουμε δικές μας προσωπικές εμπειρίες που είναι κοινές και άλλες που είναι διαφορετικές χωρίς να αναιρείται όμως το γεγονός ότι όταν υιοθετούμε λεξιλόγιο και όρους ενός καναλιού πληροφορίας ότι δεν ενισχύουμε/αναπαράγουμε το συγκεκριμένο κανάλι. Αυτό γίνεται είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι άσχετα αν στεκόμαστε στην προσωπική μας εμπειρία για ευνόητους λόγους.
Πόσο μπαίνουμε όμως στη διαδικασία να τσεκάρουμε την εγκυρότητα όρων και λέξεων που έχουν αποκτήσει δυναμική λόγω της "μιμιδιακής" τους φύσης ή λόγω της διάχυσής τους από πολλαλπλά κανάλια;
Γι' αυτό το πράγμα δεν χρειάζετα "υπερφυσική ικανότητα" αλλά κάτι που δεν έχει ηθικά διλήματα. Είναι η δυνατότητα που σου δίνει η επαυξημένη συνείδηση να αναγνωρίζεις σε ποια ροή της πληροφορίας συμμετέχεις με τον δικό σου κόσμο.
-
Μέσα από τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας προσδιοριζόμαστε και αυτές αποτελούν σημεία αναφοράς για μας. Αν αυτά ταυτίζονται σε σημεία μεταξύ ανθρώπων, γιατί να θεωρηθεί ότι δεν είναι δικά μου ή δικά σου ή δικά του?
Βρίσκω πολύ σημαντικό & ζωτικής σημασίας να υπάρχει αλληλεπίδραση, είτε υπάρχουν κοινά σημεία και κοινές εμπειρίες είτε όχι.
Βρίσκω όμως σημαντικό να μπορούμε παράλληλα να ανιχνεύουμε την προέλευση μερικών καίριων λέξεων, ορολογιών, κριτηρίων κ.λ.π. που για πολλούς και διάφορους λόγους έχουμε υιοθετήσει στην επικοινωνία και την συννενόηση χωρίς όμως να έχουμε ελέγξει την προέλευση και το πλάνο/πραγματικότητα που μπορεί να εξυπηρετούν.
Θα πω 2 παραδείγματα. Το πρώτο είναι η φράση κρυφό σχολειό.
Όλοι ξέραμε από το σχολείο τι σημαίνει και ποια κατάσταση περιέγραφε. Μεγαλώσαμε (οι λίγο μεγαλύτεροι τουλάχιστο) με αυτή όσο αφορά τη νεότερη ´ιστορία´, χωρίς όμως να έχουμε ερευνήσει χωρίς να έχουμε ελέγξει.
Τα τελευταία χρόνια πολλά κομμάτια της ιστορίας αμφισβητούνται, το ίδιο και η φράση/πραγματικότητα κρυφό σχολειό. Υπήρξε όμως στην πραγματικότητα το κρυφό σχολειό ή τόσα χρόνια μεγαλώσαμε με φούμαρα; Με μια «λέξη/πραγματικότητα» που εξυπηρετούσε τα εθνικά χαρακτηριστικά αλλά δεν ξέρουμε σε ποιο βαθμό απηχούσε την τότε «αλήθεια».
Το δεύτερο παράδειγμα είναι η λέξη κρίση.
Οι περισσότεροι χρησιμοποιούμε (αναπαράγοντας) λίγο ως πολύ αυτή λέξη για να περιγράψουμε μια κατάσταση. Έχουμε ερευνήσει πως από πού εκεί που ήταν μια συνηθισμένη λέξη έφτασε να γίνει εφιάλτης για πολλούς που δοκιμάζονται κυρίως οικονομικά.
Από πού ξεκίνησε η ανοδική πορεία αυτής της λέξης, πως μας επηρεάζει και ποιους εξυπηρετεί ο ρόλος που έχει τώρα;
Μπορούμε να θυμηθούμε, προηγήθηκε η οικονομική δυσπραγία ή προηγήθηκε μερικά χρόνια πριν η λέξη;
Και στο κάτω κάτω γιατί να λέγεται κρίση και όχι πτώση του παλιού
;Προσωπικά εκτιμώ μήπως κάθε φορά που ακούμε διάσπαρτα μιμίδια καίριων λέξεων, φράσεων, ορολογιών κ.λ.π. να ερευνούμε το θέμα και να έχουμε υπόψη ότι μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε δίχως όμως να ξεχνάμε την τάση τους να θέλουν να ενισχυθούν/αναπαραχθούν όλο και περισσότερο. Τόσο οι λέξεις κ.λ.π. όσο και η εκάστοτε βούληση πίσω από αυτές.
-
“Υπερφυσική” ικανότητα είναι να μπορούμε επίσης να διακρίνουμε πότε προωθούμε τον δικό μας κόσμο (εάν και εφ' όσον τον έχουμε ανακαλύψει) και πότε αναπαράγουμε τον κόσμο και τα σχέδια των άλλων.
Το πρώτο αναδεικνύει την δική μας ιδιαιτερότητα ενώ το δεύτερο συμμετέχει ως συστατικό στοιχείο (με δέλεαρ) στην ενίσχυση τις ιδιαιτερότητας των άλλων.
Το δυσδιάκριτο αυτό διάστημα που ο μικρό-κοσμός μας(ή ανύπαρκτος/μη ανακαλυμμένος) συναντά και αλληλεπιδρά με τον πιο ισχυρό κόσμο των άλλων μπορεί να εντοπίσει η δυνατότητα μιας επαυξημένης συνείδησης.
Τα πιο φανερά στοιχεία που προδίδουν πότε αναπαράγουμε και προωθούμε τον κόσμο και τα σχέδιο των άλλων είναι ο βαθμός που αναπαράγουμε λέξεις, ορολογία, ιδέες, γλώσσα, εικόνες, συγκινήσεις κ.λ.π. Που δεν είναι δικές μας αλλά τις υιοθετούμε ως επί το πλείστο χωρίς να ρωτηθούμε και ενώ αφηνόμαστε σε μια A priori θέση ή εμπειρία των άλλων.
Αποδεικνύεται όμως συνεχώς ότι τα πιο τραγικά λάθη γίνονται όταν θεωρούμε δεδομένα(..) τα ετοιματζίδικα.
-
Συμφωνώ. Παρ' ολ' αυτά αυτή η ερώτηση-παγίδα φανερώνει αρκετά για την προσωπικότητα των ανθρώπων. Ήδη έχουν δοθεί απαντήσεις που θα 'πρεπε να μας προβληματίσουν, όπως η διάθεση για καταπάτηση της ελευθερίας ή της ελεύθερης βούλησης των ανθρώπων (με τον επηρεασμό τους), η διάθεση για καταπάτηση των φυσικών νόμων (αορατότητα κτλ), η αντίληψη πως φυσικές ικανότητες όπως η αγάπη μπορούν να εκληφθούν από κάποιους ως "υπερφυσικές" κ.α.Για να το ξεκαθαρισω, προσωπικα δεν πιστευω οτι υπαρχει ή οτι μπορει να υπαρξει ελευθερια/ελευθερη βουληση με κανεναν ουσιαστικο τροπο ειτε βλεπεις αυτες τις εννοιες βιολογικα ειτε σ ενα μεταφυσικο πλαισιο. Ο "επιρεασμος" ειναι νομος που ισχυει στο συμπαν, στη φυση, στην κοινωνια, στην οικογενεια ακομα και μεσα στο ατομο και δε βρισκω τιποτα κακο σ αυτο.
Ένα από τα πιο σημαντικά -τζιζ θέματα στο χώρο του παράξενου είναι η σχέση του καθενός με τη Δύναμη.
Συμφώνω με τον Deva ότι ελευθερία ελυθερία της βούλησης δεν υπάρχει παρά μόνο μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων εντός της δημιουργίας. Μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων όμως σημαίνει ότι μπορείς ναι μεν να χρησιμοποιήσεις αυτήν την κατάκτηση (αυτή τη Δύναμη) αλλά ταυτόχρονα μπορεί να υπόκεισαι σε βούληση που έχει ακόμη μεγαλύτερη ελευθερια κινήσεων από σένα. Και εδώ υπάρχουν πολλές αυταπάτες και αεριτζίδικη έπαρση.
Όσο για την ηθική πίσω από την καταπάτηση της ελευθερίας των άλλων, η Δύναμη από μόνη της δεν έχει ηθική. Εξαρτάται αποκλειστικά από αυτόν που έχει μια κάποια ικανότητα, αν θα την χρησιμοποιήσει για να χειραγωγήσει ή να βοηθήσει. Και εδώ υπάρχει ένα αξεδιάλυτο κουβάρι που λέει πως πίσω από τη βοήθεια μπορεί να υπάρχει χειραγώγιση και έτσι να έχουμε τη κλασικήή συνταγή, "το τερπνόν μετά του οφελίμου".
Το μεγαλύτερο όπλο που υπάρχει για τον καθένα μας δεν είναι παρά το δικό μας όνειρο, ο κόσμος που θέλουμε να ζήσουμε και να (συν)δημιουργήσουμε. Εάν δεν έχουμε δικό μας όνειρο είναι απείρως πιο εύκολο να υιοθετήσουμε το όνειρο των άλλων, να σαγηνευτούμε ίσως. Μόνο που δεν θα είναι το δικό μας ακόμη και αν το θεωρούμε. Θα είναι ένα υιοθετημένο όνειρο με κομπάρσους, ίσως και πρωταγωνιστές ως η ύστατη ψευδαίσθηση.
-
Δεν σε ενδιαφέρει, λες, αλλά πολύ εκτενή «απάντηση» βλέπω και άσχετη και με το θέμα.
Με αναφορές που δεν καταλαβαίνω, και δεν κάνω κανέναν «ασιάτη». Μιλάς για "ευθιξίες" και "λόξυγγες" και άλλα ακατανόητα.
Έχεις κάτι στο νου συγκεκριμένο, και η γενικές αρχές που ανέφερα στο χαλάνε, προφανώς. Ούτε για ποιο «μέλος» μιλάς, ούτε για τι «περιοδικό» ξέρω.
Είναι μια γενική αρχή που ισχύει: η ποιότητα μιας παρέμβασης ως αποτέλεσμα εμπειρικό είναι ανώτερη από την ποιότητα μιας θεωρητικής μελέτης του "καναπέ".
Τώρα το τι ακριβώς έχεις στο νου εσύ το ξέρεις.
Τον κινέζο, το κινέζο
:lol: Επίτηδες το τράβηξα για να διαπιστώσω κάτι που περίμενα αλλά ήθελα και να το δω. (Δε συνηθίζω να το τραβάω τόσο εκτός αν υπάρχει ιδιάζουσα περίπτωση).
Ποιο;
Όταν έρχεται η ώρα ν' αναλάβουμε την ευθύνη της πρόκλησης που εκτοξεύουμε στα μουλωχτά, τον κινέζο :whistling2:
Λοιπόν, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβεις (να καταλάβει κάποιος) ότι οι εποχές που ο καθένας μπορεί να λέει ανεύθυνα και εύκολα εξυπνάδες, πέρασε ανεπιστρεπτί. Έχει έρθει η ώρα των ευθυνών. Και εδώ, σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο και όπως προείπα, αν κάποιος θέλει να κατηγορήσει κάποιον, ας πάει πρώτα λίγο στον καθρέφτη και ας ρίξει μια ματιά.
Ας έχει τα κότσια να δει ότι και αυτός συμμετέχει στη διαδικασία της αγοράς και πώλησης πριν καρφωθεί μυωπικά στο δάχτυλο και όχι το δάσος. Είτε αγοράζει περιοδικό, είτε αγοράζει βιβλίο, είτε χρόνο μύησης, είτε αντικείμενο, είτε είτε είτε..
Ο περίπτωση που κάποιος ζει ένα τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής, χωρίς πολυτέλειες, απλά & λητά ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ, χωρίς ιδιαίτερα φτιασιδώματα, ομορφιές, περιποίηση & σερβίρισμα Outis.. για αρχή ίσως μέσα σε Cob :wink: (αυτό το τελευταίο δε πήγαινε σε σένα, αλλά ξέρει αυτός που με διαβάζει), τότε..
Θα κατεβάσω το "καπέλο" σε αυτόν που θα προκαλέσει με ευκολία στο παρών σύστημα, γιατί θα μπορεί ν' αποδείξει. Μέχρι τότε..
Ιδού η Ρόδος ιδού & το πήδημα.
Τις "γενικές αρχές" μπορείς να τις κρατήσεις για τον εαυτό σου και για τους φίλους σου. Προσωπικά με αφήνουν αδιάφορο όπως και κάθε αρχή που θέλει να αξιολογεί αντί για μένα.
Γιατί όλοι χρησιμοποιούν αυτό που μπορούν. Όταν αυτό γίνεται με ισότητα (ή εν γνώσει, όλων τον εμπλεκόμενων) δεν δημιουργείται πρόβλημαΠολύ σωστά. Η καλύτερη δυνατή περίπτωση
Αυτά! Μπορείς τώρα να πεις τα δικά σου.
Επιπλέον τα φράγκα, σε αυτούς τους δρόμους, δεν θα έπρεπε να συζητιούνταιΓιατί, τι είναι κρατικό μυστικό; Όταν καταπιέζεις κάτι, αυτό αντιδρά. Όταν το φωτίζεις ηρεμεί, και μαζί οι ψευδαισθήσεις.
Ότι αξίζει να αγοραστεί δεν είναι κανενός και ότι πουλιέται είναι....αυτό που είναι. Και για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, αναφέρομαι στην παροχή υπηρεσιών.Το ίδιο ισχύει και για σένα. Δηλαδή:
"Ας έχει τα κότσια να δει ότι και αυτός συμμετέχει στη διαδικασία της αγοράς και πώλησης πριν καρφωθεί μυωπικά στο δάχτυλο και όχι το δάσος. Είτε αγοράζει περιοδικό, είτε αγοράζει βιβλίο, είτε χρόνο μύησης, είτε αντικείμενο, είτε είτε είτε.."
Και τέλος δεν έχουμε όλοι το μερίδιό μας στον μηχανισμό του εμπορίου και το χρήματος, δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια."Ισοι & όμοιοι" φυσικά και όχι. Ισότιμοι θα έπρεπε αλλά δεν υφίσταται στην πράξη. Υπεύθυνοι των λόγων & πράξεων μας όμως ΝΑΙ, ανεύθυνοι ΟΧΙ. :wink:
-
Οι ιδέες δεν κατοχυρώνονται.
Ευκαιρία να γίνουν έργα και να κατοχυρωθούν νομικά έπειτα από τον εμπνευστή & δημιουργό :Cool_1245:
-
Outis,
Δε μ' ενδιαφέρει να σε πείσω για κάτι αλλά και όρεξη να είχα, πάλι δεν θα το έκανα.
Είναι σαφές ότι δε σ' αρέσουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα και όλοι το έχουμε εμπεδώσει (για να μην πω ότι το ξερουν και οι πέτρες.) Όυτε όμως και μένα μου αρέσουν επίσης κάποια πράγματα. Φροντίζω όμως αυτό να μη γίνεται ούτε σκάλωμα ούτε "λόξυγκας". Κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα εκτιμητέο.
Όταν λοιπόν επαναλαμβάνεται με την πρώτη ευκαιρία ο "λόξυγκας" της ειρωνίας τότε αυτό τι σημαίνει; Σκέψου το!
Εμένα πάντως μου βρωμάει μικροεγωϊσμό.
Έν τάχει,
με κανένα μέλος δεν έχω πρόβλημα γιατί συνεπάγεται φθορά & απίστευτο χάσιμο χρόνου. Είσαι ελεύθερος να βλέπεις όσες μύγες θέλεις. Το πλιάτσικο σχετίζεται με το Δάσος όπως είπα εξαρχής και όχι με τα βολικά φαντάσματα.
Όταν λέω ότι "με βλέπεις στο περιοδικό, το βιβλίο, το φόρουμ" είναι σχήμα λόγου και όντως το είπα περίεργα για να το πιασεις.
Το θέμα του περιοδικού που το έφερες σαν υπαινιγμό είναι θέμα περισσότερο κουτσομπολιού παρά επιχειρήματος. Αλήθεια έχει τόσο πολύ ενδιαφέρον τα του εκτός φόρουμ ενός μέλους;
Αρχίζεις και με βάζεις σε σκέψεις
Όταν ανφέρομαι σε διαφήμιση εννοώ τη διαφήμιση ΕΝΤΟΣ. Μην επαναλαμβάβουμε τα ίδια. Είμαι υπέρ του να διαφημίζεται όποιος θέλει και έχει να παρουσιάσει κάτι. Άν όμως είναι για να μην επιτρέπονται, να μην επιτρέπονται όλες και όχι γκρίνιες κατ' επιλογή .
2. στο επίπεδο της ποιότητας της πληροφορίας σε σχέση με την αξία της - το πόσο παρουσιάζεται σχεδιασμένη για δημιουργία εντυπώσεων (και τι) το πόσο "αφήνεται να μιλήσει αφ' εαυτής" και να δείξει την τυχόν αξία της ή το αν προβάλλεται διακοσμημένη για να νομιστεί ότι αξίζει περισσότερο ή επειδή όντως της αξίζει η διακόσμηση.Δεν βρίσκω τίποτα κακό. Ναι πολλά πράγματα είναι θέμα εντυπώσεων. Το πως διακοσμείται και το πως ντύνεται ένα μαγικό σκηνικό, ένα
μαγικό εργαλείο, ακόμη και ένα κείμενο(μαγικό), είναι βασικό θέμα ψυχικού τροπισμού.
Ο κόσμος μας είναι μια εντύπωση μπορείς να πεις.
Και μην έχεις αυταπάτες, το αν κάτι έχει μικρή ή ανύπαρκτη αξία, όσο και να το ντύσεις, κάποια στιγμή θα δείξει.
Συνήθως όμως με τις εντυπώσεις στο λόγο και τα περιτυλίγματα τα πάνε περίφημα, οι συγγραφείς, ποιητές & εν γένει λογοτέχνες. :wink:
Η ένταση δεν εντοπίζεται στα φράγκα (τουλάχιστον από την πλευρά μου, είπαμε αν κάποιοι έχουν πρόβλημα με μύγες...) το πολύ να τα δω ως "σύμπτωμα" ή ως "δείκτη" των προθέσεων κάποιου.Εδώ βλέπω να κάνεις τον κινέζο. Δε χρειάζεται όμως να βάζεις τα φράγκα σε δεύτερη μοίρα γιατί ως αιχμή του δώρατος βλέπεις να είναι πολλοί αυτοί που θα χρειαστεί να καρφώσεις, συμπεριλαμανομένου και του καθρέφτη. Μιας και όλοι έχουμε το μερίδιό μας στον μηχανισμό του εμπορίου και το χρήματος, ερασιτέχνες και επαγγελματίες.
Τέλος και επειδή ο χρόνος είναι αναντικατάστατος..
Ξέρεις εσύ :wink:
Τα Τούρκικα Σήριαλ Σκοτώνουν Και Δηλητηριάζουν Το Μυαλό Τον Νέο-Ελλήνων .
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted · Edited by Aqua Marine
Όταν ένας οργανισμός αποσυντίθεται, "εγκυμονεί"/προσελκύει πάσης φύσεως μικροργανισμούς & σκουλίκια