[Αντίο]

Ο Θ.Βέγγος ήταν υπόδειγμα τελειότητας.

Μέσα από τους ρόλους που ερμήνευε -φανερά ή έμμεσα- μας δίδασκε τις Αρετές που θα έπρεπε να κατακτήσει ένας εν δυνάμει άνθρωπος για να γίνει Άνθρωπος. Προ πάντως καρδιά και μετά μυαλό.

 

Προσωπικά τον ευχαριστώ για τις αμέτρητες ώρες χαράς & συγκίνησης μέσα από τις ταινίες του, πολύ περισσότερο όμως γιατί μου υπενθυμίζει ότι μπορώ να γίνω Άνθρωπος, καλύτερος, και ακόμη καλύτερος σαν μου διηγείται το δικό του παραμύθι για μια ζωή περιπέτειας, αγώνα, και πίστης για το καλό παρά τις μύριες αντιξοότητες.

 

Καλή συνέχεια στο ταξίδι

[Η απάντηση των Ελλήνων πιλότων της ΠΑ]

Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»

 

Απ' όλα όσα γράφτηκαν στο κείμενο, νομίζω ότι αυτό το τελευταίο λέει πολλά, όχι όμως για τα ευνόητα που υπονοεί ή που θέλει να μας κατευθύνει σαν σκεπτικό -το οποίο δεν αποτελεί πρωτοτυπία μόνο για την κοινωνική ομάδα των Ικάρων αλλά και για πολλές άλλες κατηγορίες συμπολιτών μας που υποφέρουνε/με.

 

Το πιο πιο σημαντικό απ' όλα είναι η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (και όπως πολλοί θα έχετε παρατηρήσει) έχει αρχίσει από μεμονωμένες περιπτώσεις μέχρι ομάδες ανθρώπων να υποτιμούν οι μεν τους δε. Κάποιοι πολιτικοί υποτιμούν (ανοιχτά και κλειστά) μερίδες του κόσμου, άλλες κοινωνικές κατηγορίες υποτιμούν τους πολιτικούς, κάποιες ομάδες υποτιμούν τις άλλες ..και πάει λέγοντας.

Το σκηνικό (εκτός απροόπτου) οδεύει να την λέει ο ένας τον άλλον, να υποτιμάει ο ένας άλλον και γενικώς η τάση για αλληλοφάγωμα. Κάτι που στην τελική δείχνει να υποτιμούμε τον εαυτό μας (ή ένα κομμάτι αυτού).

Ξεχνάμε όμως κάτι.

Τι αξία έχει να υποτιμάς τον άλλον, να έχεις την απαίτηση να κάνει κάτι ενώ εσύ ο ίδιος δεν μπαίνεις στον κόπο;

Ποτέ στην ιστορία δεν ξεκούνησε μια κατάσταση περιμένοντας ο ένας τον άλλον, περιμένοντας το πότε θα δεήσουν οι δεύτεροι για να ξεκινήσουν οι πρώτοι.

Την τάση για υποτίμηση την αναφέρω σαν χαρακτηριστικό σημάδι μιας μη-κοινωνίας (ή μιας κοινωνίας με διαρρηγμένο τον ιστό της) που ακριβώς επειδή αδυνατεί να βρει τη συνοχή της, γκρινιάζουν και αλληλοκατηγορούνται τα διασπασμένα μέρη της).

Στην προκειμένη περίπτωση, οι Ίκαροι με την έμμεση υποτίμηση απέναντι στους ανυποψίαστους και τους αδρανείς έχουν την ανάγκη της υποστήριξης και κατανόησης σε ένα πλαίσιο όμως που τείνει να εκλείψει. Και αυτό το πλαίσιο είναι (ή καλύτερα ήταν) Εθνοεμφανής πολιτική, "Δημοκρατία" στο περίπου, Δικαιοσύνη επιλεκτική, ελευθερία στα λόγια, οικονομία πυραμιδοειδής, διαβίωση στο ρίξιμο με κατά καιρούς καρότα κ.λ.π.

 

Επίσης δεν τίθεται τόσο θέμα ξυπνήματος αλλά το πως θα κινηθείς, το πως θα δράσεις.

Κινδυνεύουμε να μείνουμε σε μια κατάσταση και καλά ξυπνήματος με ψιλιασμένους, ξυπνητούς, πολλούς που νομίζουν ότι είναι ξυπνητοί ενώ δεν.. και φυσικά αρκετούς που επιμένουν με τον παλιό τρόπο άσχετα πως το ντύνουν.

Το ξύπνημα έχει αρχική ώθηση, όχι όμως συνέχεια αν δεν "ανατροφοδοτηθεί".

[Κατασκευη Οργονιτων]

Να συμπληρώσω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν χρειάζονται μετατροπείς γιατί λειτουργούν οι ίδιοι ως οργονίτες. Με την έννοια ότι είναι σε θέση ν' αντιμετωπίσουν την σκιά τους, να έχουν τον έλεγχο των εσωτερικών τους πυλών και όλα τα επακόλουθα που αυτό συνεπάγεται, χωρίς βοηθήματα ή στηρίγματα στο αιθερικό.

Επειδή όμως δεν είμαστε μόνοι μας και αλληλεπιδρούμε με το γύρω περιβάλλον, εδώ υπάρχει ένα θέμα.

Όταν είσαι ενεργειακά "ροϊκός" και ευέλικτος αν δεν προσελκύσεις την προσοχή των γύρω σου είναι δύσκολο ν' αποφύγεις την προσοχή του συστήματος, matrix, όπως θέλει ο καθένας το λέει. Και εδώ μπαίνουμε σε άλλα "χωράφια" μιας και υπάρχει κίνηση σε διαφορετικές ταχύτητες.

Όσα αναφέρω είναι προσωπικές εκτιμήσεις.

[Κατασκευη Οργονιτων]

Πιο συγκεκριμένα θεωρώ ότι για να δουλέψει ένας οργονίτης καλά σε κάποιον εξαρτάται πολύ απο την ενέργεια,την αγάπη και το μεράκι που θα αφιερώσει αυτός που θα το φτιάξει αλλά και την δεκτικότητα αυτού που τους χρησιμοποιεί.

 

 

:thumbsup: Συμφωνώ μαζί σου!

Επειδή η φύση του αιθέρα είναι ρευστή -εξαρτάται πάντα το πως αντιλαμβανόμαστε τον αιθέρα/όχι το πως μπορεί να οριστεί - είναι σχεδόν σίγουρο ότι η κατασκευή/αντιμετώπιση & λειτουργία των μετατροπέων από τρίτους μπορεί να ποικίλει και να είναι επίσης ρευστή.

Αν εξαιρέσεις δηλαδή τα 5 βασικά πράματα που πρέπει να προσέξει κάποιος για να φτιάξει μετατροπείς & όχι συσσωρευτές οργόνης, υπάρχει το στοιχείο της ρευστότητας, της υποκειμενικότητας, της πρόθεσης για περαιτέρω εξέλιξη ή όχι.

Ένας απλός οργονίτης λοιπόν που περιέχει μόνο χαλαζία (κρύσταλλο με πολλές λειτουργίες) μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά π.χ. από 2 εξίσου επιβαρυμένα ενεργειακά άτομα.

 

Ο πρώτος θα τον αποδεχτεί και θ' ανακουφιστεί κάπως μετά από λίγο, ενώ ο δεύτερος θα τον κρατήσει για λίγο ή και καθόλου στα χέρια του. Ο δεύτερος δηλαδή δεν θα αισθανθεί και πολλά και θα τον παρατήσει.

Επομένως, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ή ο μετατροπέας φταίει ή κάτι συμβαίνει με τον δεύτερο.

Για τον πρώτο, δεν το κουβεντιάζω γιατί δεν γνωρίζει ότι αυτό που κρατάει μπορεί να τον βοηθήσει να εξισορροπήσει κάπως την ενεργειακή του επιβάρυνση. Ούτε επίσης γνωρίζει ότι τα φυτά ανταποκρίνονται θετικά σ' αυτόν όπως και τα ζωάκια.

Επειδή λοιπόν ένας άνθρωπος, φυτά & ζωάκια ανταποκρίνονται θετικά στον μετατροπέα, ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες να φταίει η συσκευή που δεν κάνει κούκου στο δεύτερο άτομο.

Τι συμβαίνει λοιπόν με το δεύτερο άτομο;

 

Προσωπικά ψυλλιάζομαι (πάντα μέχρι αποδείξεως του εναντίον) ότι δεν ανταποκρίνονται όλοι θετικά στην εξέλιξη. Και το παράδειγμα που προανέφερα είναι υπαρκτό.

Υπάρχουν δηλαδή περιπτώσεις ανθρώπων που είτε μπορεί να είναι αδιάφοροι είτε μπορεί και να τους απωθεί μια τέτοια συσκευή για τον απλό λόγο ότι μπορεί να μην αντέχουν την ποιότητα της δυναμικής αυτής ενέργειας (οργόνη) γιατί δεν επιδέχονται αλλαγής ή μεταβολής στο σύστημά τους.

Είναι στάσιμα σαν άτομα & σαν δεχτούν το άγγιγμα ή και το χτύπημα ενός οργονίτη, μπορεί ν' αντιδράσουν λίγο παράξενα.

 

 

Η οργόνη κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι μια γλυκανάλατη μορφή ενέργειας. Και τον Ραϊχ τον είχαν στη μπούκα γιατί ήξεραν ότι είναι ικανός και μπορεί να παίξει με την φωτιά, εν αντιθέσει με πολλούς μεταγενέστερους ερευνητές που ασχολήθηκαν με το έργο του αλλά δεν στάθηκαν το ίδιο ικανοί. That's life

Με βάση τα παραπάνω οι συσκευούλες αυτές, σαν μικρές εστίες μετατροπής και ανακίνησης του αιθέρα εναπόκεινται στον προσωπικό πειραματισμό, καινοτομία ή και λάθη που θα δώσουν τα απαραίτητα στοιχείο προς το καλύτερο.

Σε καμιά όμως περίπτωση προς το στάσιμο, το περιχαρακωμένο & το άκαμπτο!

[ZEITGEIST.]

Η αλήθεια είναι μια και είναι ανεξάρτητη απο το άτομο που την λέει,πολλές φορές,εκ διαμέτρου αντίθετη.

 

Ποιος το λέει αυτό;

Και αν κάποιος λέει την αλήθεια (την μία) ποιο είναι το κριτήριο για ν' αναγνωρίσουμε ότι πράγματι μας λέει την αλήθεια;

Μπορεί η Αλήθεια να ειπωθεί ή να περιγραφεί;

 

 

 

Τι εστιν αλήθεια;

 

Συμφωνώ!

 

 

 

Α-λήθη=το αξέχαστο

 

Μπορεί να περιγραφεί; Αν ναι, μπορεί να γίνει δίχως να εμπλακεί το προσωπικό φίλτρο;

[Κατασκευη Οργονιτων]

To θέμα που προκύπτει με τους οργονίτες δεν αφορά τόσο τη λειτουργικότητα και την αξία τους - κάτι που

εναπόκειται στον πειραματισμό το καθενός και την εμπειρική αποτίμησή τους.

Αφορά τα ατομικά και συλλογικά "φίλτρα".

Το φίλτρο είναι η θέση, η σκεπή και κοσμοθέαση πίσω από την οποία αντιμετωπίζουμε τον κόσμο γύρω μας. Ανάλογα με το τι φίλτρο φοράμε, επιχειρούμε ν' αξιολογήσουμε το γύρω περιβάλλον. Τα περισσότερα απ' αυτά τα φίλτρα φυσικά δεν είναι δικά μας απλά οι περισσότεροι τα υιοθετούν (για πολλούς και διάφορους λόγους-υπό συζήτηση)ασχέτως αν ευσταθούν ή όχι.

 

Και επειδή ακόμη και εδώ συναντάμε μια μικρή αντανάκλαση της ευρύτερης παραπαίουσας πραγματικότητας, και κόντρα στο φοβικό και τρομολαγνικό κλίμα που κάποιοι είτε εσκεμμένα είτε για λόγους αναπαραγωγής βλακείας καλλιεργούν, προτείνω στους ενδιαφερόμενους ν' αψηφήσουν τα φίλτρα & τις μπαρούφες γραφικών τόσο από το καθαρά κατασκευαστικό κομμάτι οργονιτών όσο και από την εμπειρική αξιολόγησή τους.

Οι δρόμοι εδώ είναι και πάλι χοντρικά δύο:

Ή σχηματίζεις τις δικές σου θέσεις -την δική σου άποψη και στέκεσαι στα πόδια σου ή ακολουθείς και υιοθετείς τον μικρόκοσμο των άλλων, επιτήδειων ή γκαφαδόρων.

[The Black Swan]

Συμφωνώ & επαυξάνω!

Δεν είναι τυχαίο που ήδη έχει επισημανθεί εδώ: http://www.onirocosmos.gr/tehni/tainiothiki/243-black-swan.html

[Βίας]

Αν θες να ζήσεις τη ζωή σου μέσα στο φόβο, τότε όχι δεν υπάρχει. Αν θες να ζήσεις έχοντας έναν μίνιμουμ ρίσκο πάντοτε, τότε μπορείς. Και στην τελική, το σπίτι μας είναι το περιβάλλον το οποίο θεωρούμε δικό μας. Είναι ένα μέρος το οποίο μας προσφέρει αυτή τη φαινομενική ασφάλεια.

Εγώ σε κατάλαβα, αλλά αυτό που προσπαθώ να σου δείξω είναι ότι η πρόληψη έχει νόημα μέχρι ένα όριο. Αν θες να ζήσεις τη ζωή σου, πρέπει να είσαι λίγο ξέγνοιαστος. Και όταν πολλοί βιασμοί συμβαίνουν στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον σου, τότε πρέπει να έχεις κάποια χαρίσματα παραπάνω για να διαπιστώσεις και να αποδείξεις τις προθέσεις κάποιου συγγενή!

 

H τοποθέτησή σου μοιάζει να χαρακτηρίζεται από ένα "ή" διαζευκτικό. Ή επιλέγεις να ζεις μέσα στο φόβο -όπως λες- ή επιλέγεις να ζεις μέσα στο δικό σου χώρο χωρίς φόβο για ν' απολαμβάνεις τη ξεγνοιασιά. Δε κρίνω την τοποθέτησή σου, σεβαστή.

Η διαφορά μας όμως εδώ είναι ότι προσπαθώ να σου πω ότι μπορείς κάποιος να βιώσει (αν όχι όλοι, σχεδόν όλοι)ξεγνοιασιά ενώ έχει ταυτόχρονα θέσει σε εγρήγορση ένα τμήμα του εαυτού του που επαγρυπνεί. Η επαγρύπνηση & η εγρήγορση δεν αναιρεί την ξεγνοιασιά που αναφέρεις. Για να μην σου πω μάλιστα ότι η επαγρύπνηση & εγρήγορση είναι σε αρκετές περιπτώσεις πολύ περισσότερο "Ζωή" απ' ότι όταν είσαι ξέγνοιαστος και χαλαρός -αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

 

Για μένα δηλ. δεν υπάρχει ή το ένα ή το άλλο. Μπορώ να είμαι και ξέγνοιαστος και σε εγρήγορση στο μέτρο του δυνατού.

Και για να διαπιστώσεις τις ύποπτες προθέσεις κάποιου συγγενή, δε χρειάζεται να έχεις χάρισμα. θέλει εξάσκηση, παρατήρηση & φυσικά αυξημένη συνειδητότητα. Δεν είναι κάτι φοβερό. Τουλάχιστο έτσι εκτιμώ.

Επομένως σου λέω με τα παραπάνω ότι δεν με καταλάβατε, ή καλύτερα με καταλάβατε μέσα από το δικό σας πρίσμα.

 

Ο φόβος εκτός από "κακός δαίμονας" που ταλαιπωρεί και απομυζεί του ανθρώπους μπορεί να έχει και μια άλλη όψη. Αυτή του να σε σπρώξει ν' αναδύσεις ένα πολύτιμο δυναμικό. Αν επιλέξεις να τον αποφεύγεις γιατί τρέμεις θα σε κυνηγάει με την πρώτη ευκαιρία & θα έχεις να κάνεις συνέχεια με την μία του όψη.

Άν αποφασίσεις όμως να τον αντιμετωπίσεις τότε θα δεις και τα οφέλη.

Και αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο.

Χαρακτηριστικά στοιχεία του μονοπατιού ανάκτησης της βασική σου Δύναμης.

 

Δεν θα συνεχίσω άλλο στο θέμα γιατί κάποια πράγματα γίνονται γραφικά όταν στριφογυρίζω γύρω από ένα και μοναδικό ζήτημα επί χρόνια χωρίς όμως να μπορεί να γίνει αντιληπτή η καρδιά του ζητήματος.

Αυτά!

[Βίας]

Απ' ότι φαίνεται μάλλον απέτυχα να κάνω κατανοητή την τοποθέτησή μου, τουλάχιστο στο εύρος που θα ήθελα & όχι στο μίνιμουμ δυνατό.

 

Grey δεν μ' ενδιαφέρει να σε πείσω ούτε να δεχτείς την άποψή μου. Άλλο το να κατανοήσεις σε σωστή βάση μια διαφορετική τοποθέτηση & άλλο να την δεχτείς. Και εδώ οι διαφορές είναι μικρές αλλά υπαρκτές!

 

Δανάη δεν ισχυρίστηκα ότι όλες οι περιπτώσεις είναι ίδιες ή ότι μπορείς να γίνεις σούπερμαν & να προλαμβάνεις τα πάντα.

Μιας και ανέφερες όμως ότι πολλές περιπτώσεις βιασμών γίνονται από συγγενικά άτομα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, υπάρχει μια διαφαινόμενη απορία εδώ.

Υπάρχει μέρος που μπορεί κάποιος να νιώσει πραγματική ασφάλεια; Ή αντίστροφα, σε ποιο βαθμό μπορούμε να εφησυχάζουμε στο κοντινό μας περιβάλλον;

[Βίας]

Όπως ξαναείπα, δε νομίζω να υπάρχει κανείς που να είναι με το μέρος του δράστη ή να του δίνει ελαφρυντικό –όπως λες- εκτός από τους ψυχικά άρρωστους.

Το αν είσαι ανυποψίαστος, αυτό δε σημαίνει ότι ενοχοποιείσαι για μια βίαιη επίθεση που μπορεί να δεχτείς. Είσαι ανυποψίαστος.

Από τη στιγμή όμως που ζεις σε ένα περιβάλλον που δείχνει να γίνεται όλο και πιο βίαιο, και έχεις τη δυνατότητα ν’ αποφύγεις έστω και λίγες δύσκολες καταστάσεις (σωματικές επιθέσεις στην προκειμένη) από αυτές που ίσως σου τύχουν, θα το κάνεις ή απλά θ’ αφεθείς στην καλή σου τύχη;

Αν αφεθείς στην καλή σου τύχη, ο.κ.

Αν όμως μπεις στη διαδικασία να «διαβάζεις» τις καταστάσεις & ν’ ακούς το βαθύτερο εαυτό, τότε αρχίζεις να μετέχεις στην τύχη σου. Και συμμετοχή στην τύχη σου σημαίνει μερίδιο ευθύνης.

Μπορεί να είναι πολύ μικρό το μερίδιο αυτό (-εξαρτάται), αλλά μερίδιο.

[Βίας]

'Οσο για το παράδειγμα με την συνεσταλμένη γυναίκα στην Ομόνοια είναι εντελώς άστοχο.

 

H Ομόνοια είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα περιοχής στην οποία η εγκληματικότητα είναι σχεδόν στάνταρ. Όταν θέλει κάποιος να θίξει το θέμα της ψυχολογίας της κίνησης δε νομίζω να χρησιμοποιούσε σαν παράδειγμα ο υποψήφιος δέκτης επίθεσης να περπατά στην Κηφισιά ή την Εκάλη.

Κατά τ' άλλα, επίθεση μπορεί να δεχτεί κάποιος και μέσα σε σούπερ μάρκετ ή 50 μέτρα από αστυνομικό τμήμα. Εδώ όμως δεν αναφέρθηκα στην πράξη της επίθεσης καθεαυτή αλλά σε στάνταρ δυσμενείς συνθήκες & το πως μπορεί να αλληλεπιδράσουν με ένα περαστικό.

Υπάρχει μια μικρή διαφορά αλλά διαφορά.

[Βίας]

Devaraja, έχεις δίκιο στα περισσότερα.

Απλά ξεχνάς ότι στους «ανθρώπους» εκτός από τα ένστικτα εμπλέκεται και ο παράγοντας «εγώ». Και το «εγώ» συνήθως δε χαρακτηρίζεται από λογική αλλά από εμπάθεια, πλάνη, κούφια ανωτερότητα, λάθος αντίληψη κ.λ.π.

Στοιχεία που δε συναντάς –τουλάχιστο απ’ όσο γνωρίζω – στο ζωικό βασίλειο το οποίο προτιμά να λύνει τις διαφορές του με πιο ωμό αλλά ειλικρινή τρόπο.

Επίσης σεξουαλική κακοποίηση ενήλικου ζώου προς τα μικρά δεν έχω ακούσει. Μόνο φόνους για τροφή ή αποτροπή ανάπτυξης απογόνων από διαφορετικό πατέρα. Διόρθωσέ με αν κάτι δεν ξέρω.

 

 

Grey, αν περνάς από μια "δύσκολη" περιοχή (πόσο μάλλον αν είσαι γυναίκα), όπως στα γκέτο της Ομόνοιας ένα πράγμα, και περπατάς με σκυμμένο το κεφάλι και πεσμένους τους ώμους, δια τρέχεις 10 φορές περισσότερο τον κίνδυνο να σου την πέσουν απ' ότι αν περπατούσες με όρθιο το κορμί και αποφασιστικό βήμα.

Άν δε το ξέρεις, φροντίζεις να ενημερώνεσαι για τέτοιου είδους χαρακτηριστικά της κίνησης και της ψυχολογίας που αφορούν την ενστικτώδη αλληλεπίδραση με τους άλλους, ειδάλλως, ναι φταις & συ. Οφείλεις (στον εαυτό σου) να προσέχεις.

 

Για να δώσω ένα πιο σχετικό με το θέμα παράδειγμα.

Είσαι γυναίκα και κάποια στιγμή θέλεις να αποκατασταθείς ή να κάνεις παιδί. Τα έχεις μ' έναν τύπο εδώ και καιρό που μέχρι στιγμής σου φαίνεται ο.κ. αν εξαιρέσεις κάποιες μικρο-εκρήξεις θυμού ή μια βιαιότητα στο σεξ.

Ίσως για μια γυναίκα που θέλει να κάνει οικογένεια να είναι μια καλή επιλογή, παρ' ότι κάτι μέσα της δεν της πηγαίνει καλά. Το παρακάμπτει όμως και αποφασίζει να συνεχίσει μαζί του.

 

Άν στο μέλλον -λέμε- δεχτεί σωματική ή σεξουαλική επίθεση και τραυματισμό, φταίει ή όχι;

Ανθρώπινα θα καταδικάσουμε τον θύτη & θα υπερασπιστούμε το θύμα.

Άν ανατρέξει όμως στην κρίσιμη στιγμή της επιλογής για το αν θα συνέχιζε με το συγκεκριμένο άτομο ή όχι, τότε, το μέσα της γνώριζε για το αν αυτός ο άνθρωπος είναι γι' αυτήν. Το ένστικτο είχε τη γνώση να "μυρίσει" τον άλλον σε βάθος & ν' αποφανθεί.

Το μυαλό όμως πάνω στο οποίο βασίστηκε, δεν είχε αυτή τη γνώση για να κάνει τη σωστή επιλογή παρά μόνο να δώσει σχέδια, πλάνα & κούφιες προσδοκίες από εαυτό και συγγενείς.

 

Εν ολίγοις και στις περισσότερες των περιπτώσεων, έχουμε το δικαίωμα της σωστής επιλογής ακόμη και αν αυτή είναι διαφορετική ή αιρετική.

Από το να επιλέξουμε να περάσουμε από ένα παράδρομο και όχι από το γνωστό δρόμο για το σπίτι-γιατί κάτι δε μου πάει, μέχρι την επιλογή το ποιους ανθρώπους θα εμπιστευτούμε να είμαστε μαζί, αντιλαμβανόμενοι ένα πλήθος μικρο-χαρακτηριστικών της έκφρασης, της κίνησης, του ήχου και της γενικότερης ενστικτώδους απόκρισης σε αυτά.

 

Ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη προκειμένου να σου επιτεθεί. Η πιο καίρια αντιμετώπιση συνίσταται στο να το έχεις πιάσει αυτή την αλλαγή προτού αυτή καν εκδηλωθεί. Είναι εφικτή, απλά θέλει εξάσκηση. Είναι κάτι που ξεχάσαμε προκειμένου να δώσουμε έμφαση στο μυαλό.

[Βίας]

Ένα παιδί που πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης δεν έχει προλάβει ούτε να είναι υποψιασμένο, ούτε να συνειδητοποιήσει ότι οι κοινωνίες των ανθρώπων προσομοιάζουν στη ζούγκλα... Δεν φέρει κανένα μερίδιο ευθύνης.

 

Σύμφωνοι! Γιαυτό και το ρόλο του υποψιασμένου - για ένα παιδί - έχει αναλάβει ο γονιός. Άν τώρα ο γονιός αμελεί ή κακοποιεί το ίδιο του το παιδί, ποιος μας είπε ότι αυτός εδώ ο κόσμος είναι σωστός & δίκαιος;

 

Η μόνη διαφορά εδώ του "ανθρώπου" από το ζωικό βασίλειο είναι ότι ο "άνθρωπος" κακοποιεί από διαταραγμένο εγώ, διαφθορά & έκπτωση, ενώ οι υπόλοιποι συγκάτοικοι του πλανήτη σκοτώνουν (και όχι κακοποιούν)για επιβίωση & διαιώνιση του είδους.

 

Grey αντιθέτως θεωρώ ότι είμαι πολύ περισσότερο μέσα στο θέμα απ' ότι νομίζεις. Οι ερωτικές αντιζηλίες, προσωπικές ανασφάλειες, διαστροφές & γενικώς η εσωτερική φτώχεια είναι θέματα με τα οποία ασχολούνται τα μεσημεριανάδικα με τους ειδήμονες και τους γνωστούς μαϊντανούς της ψυχολογίας.

Μέσα σ' αυτό το φόρουμ όμως υποτίθεται ότι γράφουμε μπας και δώσουμε ένα διαφορετικό πνεύμα, μια διαφορετική διάσταση στο θέμα. Κάνω λάθος;

 

Προσωπικά λοιπόν δε επαναλαμβάνω μια γνωστή ιστορία με αρχή και τέλος. Πάω παραπέρα και αντί να επαναλαμβάνω την ίδια κακοδαιμονία, λέω, τι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος για να μην δεχτεί σεξουαλική κακοποίηση;

Υπάρχει περίπτωση να διορθώσουμε τους ψυχανώμαλούς, ν 'αποδώσουμε δικαιοσύνη για κάποιον που έχει υποστεί ανεπανόρθωτο τραύμα, ή το πως θ' αποφύγει κάποιος (στο μέτρο του δυνατού) όλη αυτή τη νοσηρότητα;

 

Τι είναι πιο εφικτό να γίνει;

[Βίας]

Αλλά...το ότι κάποιος είναι ανίκανος να διακρίνει τον κίνδυνο,σημαίνει ότι ''δικαιολογείται'' περισσότερο ο δράστης; (έβαλα το ''δικαιολογείται'' σε εισαγωγικά,για να μην υποτεθεί ότι θεώρησα πως κατά την άποψή σου η πράξη του δράστη δικαιολογείται απόλυτα,με ό,τι συνεπάγεται μια τέτοια δικαιολόγηση). Σημαίνει ότι το θύμα ''ήθελε και τα 'παθε'' με άλλα λόγια;

 

Φυσικά & όχι και αν εξαιρέσεις τους ψυχικά διαταραγμένους, δε νομίζω να υπάρχει κανείς (ανεξάρτητα από φύλο) που να γουστάρει να κακοποιείται.

 

Τώρα, αν κάποιος δεν μπορεί να διακρίνει τον κίνδυνο, αυτό εξαρτάται από ποια σκοπιά το δεις. Από ανθρώπινη, οι περισσότεροι συνήθως τάσσονται με το μέρος του ανυποψίαστου (για να μη πούμε αδύναμου)στον οποίο είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιήσεις την άγνοιά του για να ξεσπάσεις ή να εκτονωθείς.

Είναι όμως έτσι; Ζούμε σε ανθρώπινη κοινωνία;

 

Αν το δούμε από άποψη ζούγκλας που νομίζω ότι τείνουμε περισσότερο, θα δεις ότι η ανικανότητα αντίληψης του κινδύνου σε μεταβάλλει αυτόματα από ανυποψίαστο σε θύμα. Κακή ώρα όπως το ελαφάκι κυκλοφορεί αμέριμνο στον κάμπο χωρίς να έχει αντιληφθεί την στρατηγική που αναπτύσσουν τ' αρπακτικά γύρω του. Εδώ η αδυναμία να καταλάβει τον κίνδυνο, ισοδυναμεί με θάνατο στη χειρότερη ενώ με τραύμα αν είναι τυχερό & τη σκαπουλάρει.

 

Πολλές φορές λοιπόν μας συμβαίνουν άσχημα πράγματα προκειμένου να ξυπνήσουμε. Συνήθως αν κάνουμε ένα flash back στο τι προηγήθηκε ενός άσχημου συμβάντος, θα βρούμε ότι είχαν προηγηθεί κάποιες ανεπαίσθητες λεπτομέρειες, σημάδια ή σήματα τα οποία και αγνοήσαμε συνήθως για χάρη μια παραδοσιακής ή τακτοποιημένης αντίληψης που μας σερβίρεται, αποδεχόμενοι τον φλύαρο κατεργάρη του μυαλού.

Τα πράγματα όμως δε δείχνουν να είναι επί της ουσίας καθόλου έτσι.

 

Η ζούγκλα μας διδάσκει ότι το να είσαι ανυποψίαστος φέρεις μερίδιο ευθύνης που μεταβάλλεσαι σε θύμα. Και το έλεος μπορεί να μη σε προστατεύει για πάντα. Λέω τώρα γω..

[Βίας]

Πριν πάμε στη τιμωρία, έχουμε σκεφτεί την πρόληψη;

π.χ. δεν μπορώ να διαμαρτύρομαι ότι έπεσα θύμα κακοποίησης, βιασμού κ.λ.π. όταν έχω επιλέξει να διατηρώ σχέση είτε με κομπλεξικό, είτε με ψυχάκια είτε με κλασικό υποχόνδριο βλάκα που αντιμετωπίζει τις γυναίκες σα προβατίνες.

 

Επειδή μάλλον μιλάμε περισσότερο για γυναίκες, είναι ασύλληπτη ανοησία να κάνουν τα στραβά μάτια σε σημάδια που προδίδουν τέτοιου είδους τάσεις από την πλευρά των εν δυνάμει θυτών. Πολλές γυναίκες δεν αντιλαμβάνονται καν αυτές τις τάσεις, ενώ άλλες τις αντιμετωπίζουν σαν φυσιολογικές αρσενικές αντιδράσεις. Και εδώ (όπως και παντού άλλωστε) 0 ύπνος δεν συγχωρείται.

 

Αν λοιπόν μια γυναίκα δεν μπορεί να "διαβάσει" τα σημάδια τα οποία λειτουργούν και ως προπομποί βίαιων καταστάσεων, έχει μερίδιο ευθύνης. Έχει κάνει την επιλογή της.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορούμε ν' αντιλαμβανόμαστε κάθε στιγμή με ποιους έχουμε να κάνουμε γύρω μας. Να μπορούμε να ανιχνεύουμε τις λεπτομέρειες, την ψυχολογία της κίνησης, τις τυχόν διαταραχές στη φωνή, την άρθρωση του λόγου, τη συμπεριφορά σε στιγμές παύσης, τη συμπεριφορά σε στιγμές κρίσης και ένα σωρό άλλα.

 

Όσο για την τιμωρία, για μένα είναι κατανοητή & ανθρώπινη όποια απόφαση και αν πάρει το θύμα, ακόμη και την πιο ακραία.

[Τα Μυστηριώδη Καπάκια Των Δρόμων...]

Από τις προσεγγίσεις που έχουν γίνει στο θέμα, είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κάποιος τη στάση που κρατάει ο κάθε ερευνητής απέναντι στο άγνωστο - με την έννοια ότι πρόκειται για θέμα που δεν έχει ιδιαίτερα πειστήρια & αποδείξεις για την προέλευσή των καπακιών αυτών καθώς και του ιθύνοντα νου πίσω από αυτά.

Έτσι μπορούμε να δούμε πολύ πεζές προσεγγίσεις αλλά και πολύ ευφάνταστες. Προσωπικά θεωρώ την προσπάθεια του Βέμπου ως μια σωστή έρευνα γιατί συνδυάζει το "πραγματικό" με το "μαγικό" στοιχείο μέσα στα αλληλοεπικαλυπτόμενα επίπεδα.

[Μίκης Θεοδωράκης]

Πώς να γίνει κάτι μαζικό που να έχει νόημα, όταν οι προτεραιότητες που έχει ο καθένας στη ζωή του είναι διαφορετικές;

 

Εξαιρετικά σωστό & αυτό νομίζω είναι και το ρεζουμέ της όλης ιστορίας!

 

Όσο για τα υπόλοιπα, και σε μένα επίσης δεν ήρθαν (ή δεν έρχονται) τα πράγματα έτσι όπως τα περίμενα αλλά στο περίπου ή μ' ένα πολύ περίεργο & πλάγιο τρόπο..

Όλα τα πλάνα & οι προσδοκίες για ένα καλύτερο κόσμο και μια καλύτερη ζωή προσκρούουν πάντοτε (πόσο μάλλον σήμερα) πάνω στο μεγαλύτερο πλάνο, και εδώ της κατάρρευσης του παλιού κόσμου.

 

Μήπως όμως να μη πήραμε το μάθημά μας;

Πως μπορείς να κάνεις πλάνα με παλιούς όρους σ'ένα ρευστό σκηνικό το οποίο θέλει να τελειώνει με οτιδήποτε είχαμε συνηθίσει ως τώρα;

 

Συμφιλίωση με το θάνατο.. το θάνατο σωσίβιο ή το θάνατο βαρίδι;

 

Θεωρώ ότι δεν χρειαζόμαστε αρχηγούς (άν & κρατάμε τα κατάλοιπα από τις παλαιότερες γενιές) αλλά περισσότερο άτομα άξια με τα οποία τίθεται επιτακτική ανάγκη να συνηχούμε, να υποστηριζόμαστε και να πορευθούμε στο άγνωστο.

 

Και εδώ ξεκινά το πιο δύσκολο κεφάλαιο. Ανάλογα με το ποια άτομα θα επιλέξουμε να πορευθούμε ίσως και ν' αποτελέσει ικανό παράγοντα για το αν θα τη βγάλουμε καθαρή..

Και επειδή βρισκόμαστε στις απαρχές της κατάρρευσης, είθισται παλιοί φίλοι να φύγουν-άλλοι να έρθουν, κάποιοι φίλοι γίνονται εχθροί και κάποιοι εχθροί φίλοι.

Το παιχνίδι της ζωής βλέπεις, έχει τη γοητεία του

[Πληροφορία, μήνυμα & Μετάλλαξη]

B' μέρος

 

http://www.onirocosmos.gr/index.php/prototypi-erevna/texnikes-erevnas/241-i-matia-tou-erevniti-vol2

[Μια υπενθύμιση]

Άβυσσος..

 

Τι πράγματι μπορεί να σε κάνει να ζαλιστείς τόσο πολύ ώστε να πέσεις & να μη ξαναβρείς την ισορροπία σου;

Δείχνει η άβυσσος, είναι όμως αυτή από μόνη της που ζαλίζει; Ή μήπως και τα μάτια που φοράς για να τη δεις, ή καλύτερα να την ..αντιμετωπίσεις;

 

Δεν ξέρω αν έχει γίνει αντιληπτό, αλλά κατά πως δείχνουν τα πράγματα, όλοι σύντομα θα βρεθούμε στην άκρη του κλαδιού & αναγκασμένοι "θ' αντικρύσουμε".

Κάποιοι ήδη έχουν αρχίσει & το νιώθουν, κάποιοι άλλοι το βλέπουν γύρω τους, στους δικούς τους ανθρώπους, στη δουλειά ή ακόμη & σ΄αυτό τον ιστοχώρο.

 

Στεγνά θα μπορούσε ν' αποδοθεί σαν η σχέση που αναπτύσσει η Άβυσσος με τα ανοικτά & κλειστά κυκλώματα - όπως έχω κάνει λόγο.

Τ' ανοικτά κυκλώματα επιδέχονται αλλαγής & εξέλιξης, έχουν τα φόντα να μεταπηδήσουν σε "άλλο" δέντρο -ασχέτως αν το επιχειρήσουν ή όχι.

Τα κλειστά κυκλώματα δεν επιδέχονται αλλαγής & κατά συνέπεια εξέλιξης. Φυσικό επόμενο να πέσουν πρώτοι.

 

Τα προεόρτια ή καλύτερα συμπτώματα αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από μια ανεξέλεγκτη μεταδιδόμενη τρέλα, παραλήρημα ή & παράκρουση.

 

Μιας και όμως το θέμα θίγεται μαγικά, θα κλείσω με παρόμοιο τρόπο από διαφορετική όμως κουλτούρα.

 

" Το γέλιο της Ζουλέϊκα αντήχησε από τοίχο σε τοίχο. Το να ονειρεύεσαι ζωντανή σημαίνει ότι έχεις ελπίδα. Σημαίνει ότι πιάνεσαι από το όνειρο της πολύτιμης ζωής. Όταν όμως ονειρεύεσαι νεκρή ονειρεύεσαι χωρίς ελπίδα. Ονειρεύεσαι χωρίς να είσαι προσκολλημένη στο όνειρο"

 

" Η φωνή της Ζουλεϊκα ακούστηκε απόμακρη όταν πρόσθεσε, Το τίμημα της ελευθερίας είναι πολύ υψηλό. Η ελευθερία μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ονειρευόμαστε χωρίς ελπίδα, μόνο όταν είμαστε διατεθειμένοι να τα χάσουμε όλα, ακόμα και το όνειρο.

Για μερικούς από μας (ομάδα μάγων πολεμιστών) το να ονειρευόμαστε χωρίς ελπίδα, το να αγωνιζόμαστε χωρίς κάποιο σκοπό στο νου μας είναι ο μόνος τρόπος για να πετάξουμε με το πουλί της ελευθερίας "

 

"Μύηση στο ονείρεμα" Florinda Donner

 

*

[Η Ε.Ε απαγορεύει τον εναλλακτικό τρόπο ζωής!]

Χαίρομαι που σε έκανα και γέλασες "φίλε μου" Αqua Marine,προσωπικά αν και δεν καταλαβαίνω τι γράφεις πολλές φορές χρησιμοποιώντας όρους όπως οι πολιτικοί στα τηλεοπτικά πάνελ(όπως τυγχάνει να βλέπω αυτήν την ώρα στην TV),εκτιμώ τις απόψεις σου,τουλάχιστον δείχνει οτι έχεις παιδεία.

 

 

Για να κλείσω με τα θέματα επί προσωπικού, δε δίνω δεκάρα για το πως φαίνομαι στους άλλους. Κοινώς δεν είμαι δέσμιος της εικόνας που προβάλλω & αντιλαμβάνεται ο άλλος.

Αυτά για να τελειώνω με μια παραμύθα που μπορεί να απασχολεί όσο θέλει τους άλλους αλλά όχι εμένα :wink:

 

 

Απορώ γιατί το λίνκ που παράθεσες παραπάνω δεν το χες παραθέσει στο προηγούμενο σου πόστ.

 

Πες αμέλεια. Από την άλλη το βρίσκεις λογικό να εννοώ εσένα ότι παίρνεις πίσω ένα hoax τη στιγμή που -όπως ισχυρίζεσαι- δεν το υποστηρίζεις αλλά το έκανες topic για προβληματισμό;

 

 

Αλήθεια όμως τι πάει να πει συνωμοσιολογία? Ποιός θεωρείτε συνωμοσιολόγος και με ποιά κριτίρια?

 

Θεωρώ ότι συνωμοσιολογία είναι το τελικό αποτέλεσμα που προκύπτει από μια διαδικασία που ξεκινά όταν μερικοί αφού πρώτα αντιληφθούν εμπειρικά μερικά ψήγματα αλήθειας(..), τα περνάνε έπειτα μέσα από το προσωπικό τους φίλτρο (ή & μέσα από διασταυρώσεις συγγενικών φίλτρων). Στη συνέχεια οικοδομούν μέσα από μια ακολουθία συνειρμών, βέβαιες (γι' αυτούς) πραγματικότητες που ερμηνεύουν & λύνουν το μυστήριο του κόσμου μέσα από την ύπαρξη ενός πολύμορφου "κακού". Ενός "κακού" που βολεύει να μας απαλύνει από τις ευθύνες μας.

 

Μέχρι το σημείο του πως επεξεργάζεται κάποιος (μέσα από το δικό του φίλτρο) τις πληροφορίες που δέχεται, δε βρίσκω κάτι αρνητικό σ' αυτό & μάλιστα είναι κάτι πολύ φυσικό.

 

Τα παρατράγουδα ξεκινάνε όταν η Υποκειμενική Πραγματικότητα (για να μιλήσω με Μπαλανικούς όρους) που πληρεί πολλές φορές τις ψυχικές ανάγκες & τον κόσμο αυτού που επεξεργάζεται τις πληροφορίες, περνιέται για Αντικειμενική Πραγματικότητα (βέβαιη πραγματικότητα).

Έτσι έχουμε την προβολή και μετάδοση εξωτικών σεναρίων που δοκιμάζονται στη συνείδηση του καθενός προσδοκώντας ν' αποκτήσουν υπόσταση με το να θεωρηθούν ως γεγονός (de facto) από τον δέκτη.

 

Από τα πιθανά ψήγματα αλήθειας λοιπόν φτάσαμε στις βέβαιες πραγματικότητες πυροβολημένων. Είναι πράγματι μαγικό το πόσο εύκολα τα σενάρια με την ύπαρξη κάθε καρυδιάς "κακού" μπορούν να αναπτυχθούν στη συνείδηση ενός κόσμου που δεν πιστεύει στη δύναμη του.

Γιατί προσέξετε, αν έχω πραγματική Δύναμη δεν έχω μετά πολύ ανάγκη την ύπαρξη του βολικού κακού, ή ..μπορώ και κοντρολάρω το ήδη υπάρχον κακό.

 

Και εδώ χρειάζεται μια ΔΙΑΚΡΙΣΗ. Άλλο πράγμα -κατά την ταπεινή μου άποψη- το μαγικό κομμάτι και άλλο η φαντασιακή μου προβολή που ικανοποιεί τις ψυχικές μου ανάγκες, την ψυχική μου ανισορροπία, το πληγωμένο μου εγώ κ.λ.π.

Μπορεί δηλ. το μαγικό κομμάτι να εφάπτεται κάπου με τη συνωμοσιολογική προβολή αλλά νομίζω ότι είναι διαφορετικά πράγματα.

Για το θέμα όμως της ψυχικής υγείας σε σχέση με τη καθαρά μαγική εργασία, μιλά (αν και δογματικά) απείρως πιο διεξοδικά και κατανοητά η Fortune.

Σε γενικές γραμμές -και όπως ίσως κάποιοι να γνωρίζουν- τα οριακά φαινόμενα ή γενικά αυτό που λέμε "άγνωστο" έχει μια απέχθεια στις βεβαιότητες, μιας και εκ φύσεως είναι αφηρημένο, ρευστό και γλυστρά.

Σκεφτείτε πόσο άστοχοι είναι λοιπόν όλοι αυτοί που θέλουν να το καλουπώσουν σε σενάρια.

 

Συνωμοσιολόγος είναι τόσο αυτός που μεταδίδει με κατάλληλη επιχειρηματολογία το δικό του σενάριο με τους συνήθης κακούς, όσο και αυτός που την αναμεταδίδει με την αντίστοιχη βολική βεβαιότητα.

 

Και για να μην ισοπεδώνω παντελώς το κεφάλαιο συνωμοσιολογία, όπως έχω ξαναπεί, πίσω από μερικά τέτοια σενάρια μπορεί κάποιος αν ψάξει να βρει πράγματι μικρές συγκαλυμμένες αλήθειες, αλλά μέχρι εκεί. Για να το θέσω ανάποδα, οι αλήθειες του αυτού σπορ είναι ξόφαλτσες..

 

Το τι θα πιστέψει λοιπόν κάποιος και τι όχι, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα! :wink:

 

 

Όσο αναφορά την κυκλοθυμία,την απεχθάνομαι και διόλου δεν την φοβάμαι.Ας την φοβούνται αυτοί που την κατέχουν.

 

Και όμως η κυκλοθυμία ως συναισθηματική φύση με τα πάνω & τα κάτω της, τις αντιφάσεις & τα παράδοξα, χαρακτηρίζει το κόσμο μας. Εάν δε συμφιλιωθείς μαζί της θα σε ταλαιπωρήσει!

[Η Ε.Ε απαγορεύει τον εναλλακτικό τρόπο ζωής!]

Artzuna Artzuna, έμπλεξες λίγο τα μπούτια σου ή μου φαίνεται.

 

Όταν λέω:

Τελικά, μικρή η ζωή αυτού του hoax.

Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους που διακινούν συνωμοσιολογία μετά τυμπανοκρουσιών, λίγο μετά οι ίδιοι να την παίρνουν πίσω.

 

Δεν εννοώ το topic που έκανες για τη δήθεν απαγόρευση του εναλλακτικού τρόπου ζωής αλλά γι' αυτό: http://newworldorder-wakeup.blogspot.com/2010/11/blog-post_3159.html

Και όπως μπορείς να διαπιστώσεις δεν είμαι εγώ που κρίνω ότι είναι hoax. Απλά τυγχάνει μερικοί να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί εξαρχής.

 

Τώρα εκτός αυτού, είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό το πως πήρες μια μύγα που δεν ήταν για σένα & μυγιάστηκες.

 

Τα έχεις όλα τακτοποιημένα.

Είναι εξίσου εντυπωσιακό πως οι άνθρωποι που θέλουν να αποκαλούνται εσωτεριστές ,"μάγοι",και μαθητευόμενοι γκουρού δεν έχουν καμία εσωτεριστική εμπειρία.Και αυτό προκύπτει απο την ευκολία σε χαρακτηρισμούς που κάνουν δημοσιογραφίσκοι και πολιτικοί-πολιτικάντιδες όπως "συνωμοσιολογία","τρομολάγνοι"κτλ.

Η νοοτροπία του "ξερώλα" που ξέρει την πραγματικότητα αλλά δεν την αποκαλύπτει ή επιμελλώς την αποκρύπτει ή δεν έχει ιδέα(που είναι το πιθανότερο)

 

Δεν έχω την απαίτηση να αρέσω σε όλους γιατί αυτό είναι αδύνατο. Όπως ένα Χ μέλος του φόρουμ μπορεί να μη μου αρέσει ο τρόπος του ή οι απόψεις του, αυτό αποτελεί λόγο για να τον κατηγορήσω;

Για τη συνωμοσιολογία που έχω τοποθετηθεί, είτε σου αρέσει είτε όχι, αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος

ότι από τα 10 ζητήματα που θέτει, στην καλύτερη το 1 βία 2 να ισχύουν και αυτά στο περίπου. Και αυτό δεν είναι μόνο δική μου εκτίμηση.

 

 

 

Προσοχή λοιπόν. Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η εκτός απο την μούρλα που όντως υφίσταται ο "εχθρός" είναι η κυκλοθυμία(μια σου μιλάω,μια δεν σου μιλάω,μια σου κλαίω,μια σου γελάω) που κουβαλάτε απο κούνια οι περισσότεροι,η ρουφιανιά(δεν κόβει αποδείξεις ο φούρναρης της γειτονιάς μου),η απαξιώση(οπουδήποτε αλλού είναι καλά,εκτός απο το σπίτι μου και την χώρα μου),η ζήλεια(να ψοφήσει ο γαιδαρος του γείτονα,παρά να αποκτήσω και εγώ έναν),η ψευτομαγκιά(θα κάνω,θα δείξω,αα και ου,και στο τέλος κάθομαι στα αυγουλάκια μου.) και το πολυ μπλα,μπλα,μπλα και απο έργα μηδέν....ε αυτοί είστε φίλε μου,,ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ με τον Τακη Τσουκαλα

 

Είναι λυπηρό & αστείο ταυτόχρονα. Λυπηρό που σαν παλιό μέλος του φόρουμ έχασες την ψυχραιμία σου σαν πρωτάρης που νιώθει να θίγεται ο εγωϊσμός του, και αστείο που ενώ ούτε γνωριζόμαστε ούτε είμαστε φίλοι "φίλε μου" είσαι τόσο άστοχος όσο η βεβαιότητα της ψευδαίσθησής σου.

 

Κατά τ' άλλα είναι άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι μέσα από τέτοιου είδους ξεσπάσματα μπορεί ν' αποκαλύψει για κάποιον ότι φοβάται τη κυκλοθυμία...

Για τα υπόλοιπα έχεις πολύ πλάκα :lol:

 

Δε σου κρατάω κακία

[Η Ε.Ε απαγορεύει τον εναλλακτικό τρόπο ζωής!]

Τελικά, μικρή η ζωή αυτού του hoax.

Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τους ίδιους ανθρώπους που διακινούν συνωμοσιολογία μετά τυμπανοκρουσιών, λίγο μετά οι ίδιοι να την παίρνουν πίσω.

 

Άν και την ιστορία με την απαγόρευση βιταμινών την ακούω σποραδικά εδώ & 2-3 χρόνια, δε βλέπω να επαληθεύονται οι φόβοι των τρομο-λάγνων τουλάχιστο για το σύντομο μέλλον.

Φυσικά ακόμη περιμένω την ελληνο-τουρκική σύρραξη στο Αιγαίο από το καλοκαίρι του 2008 (που είχε προγραμματιστεί), τα τεράστια τσουνάμι που θα έπνιγαν τους ανυποψίαστους που ζουν κάτω από 600 μέτρα υψόμετρο, τη υπαναχώρηση των βόρειων συνόρων της Ελληνικής επικράτειας κάτω από τον Όλυμπο και την προσάρτηση της Μακεδονίας στους ξένους, & ένα σωρό άλλα από τους λάτρεις της αυτοκαταστροφικής παράνοιας.

 

Προσοχή λοιπόν. Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η !

Ο "εχθρός" είναι κυρίως η ύπουλα μεταδιδόμενη μούρλα & μάλιστα είναι άγρια εκμεταλλεύσιμη.

Η αιτία της (μούρλας) ΔΕΝ είναι οι "συνήθοις κακοί" που φταίνε για όλα, απλά κάποιοι από αυτούς επωφελούνται, άλλοι σιγοντάρουν & άλλοι πουσάρουν.

Συνηθίζουμε όμως να κολλάμε με τους τελευταίους γιατί σαν πάμε στα αίτια θα δούμε ένα πρόσωπο στον καθρέφτη που τεχνηέντως το αποφεύγουμε.

[Μίκης Θεοδωράκης]

Τ

ην επομένη ακριβώς των εκλογών ο Μίκης Θεοδωράκης επισήμανε ότι η χώρα κυβερνιέται πλέον και επίσημα από μία μικρή μειοψηφία η οποία προσπαθεί να επιβάλει πολιτικές με τις οποίες δεν συμφωνεί η πλειοψηφία του λαού.

 

Σώωπααα!

Αναρωτιέμαι, όταν η χώρα κυβερνιέται παραδοσιακά & ανεπίσημα εδώ και αιώνες από διάφορες μειοψηφιες, έπρεπε να γίνει επίσημο για να κάνει δηλώσεις;

Δεν μας είπε φυσικά, όταν ήταν βουλευτής της Ν.Δ. η χώρα κυβερνιόταν από πολιτικές που εξυπηρετούσαν το λαό;

 

 

Στόχος σύμφωνα με τον Μίκη Θεοδωράκη θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός μαζικού λαικού κινήματος που θα κάνει τις βασικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα.Από αυτό ακριβώς το λαϊκό κίνημα θα βγούν και οι νέες ηγεσίες που χρειάζεται ο τόπος.

 

Καλή η πρόθεση αλλά θα πρέπει να του πει κάποιος ότι δε βρισκόμαστε στη δεκαετία του 60. Φυσικά "τίποτα δεν έχει αλλάξει αλλά & τίποτα δεν είναι όπως παλιά"!

 

 

Κατά τη συζήτηση τόνισε επανειλημμένα ότι ο μόνος τρόπος αντίδρασης του λαού είναι η επίδειξη ανυπακοής σε κάθε τομέα, όπως άρνηση πληρωμής φόρων, διοδίων,λογαριασμών ΔΕΗ κλπ.,ενώ συγχρόνως προέβλεψε ότι η εσωτερική ιδεολογική ζύμωση που έχει αρχίσει στην κοινωνία με τη μορφή δημιουργίας και λειτουργίας επιτροπών όπως αυτές του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ σε διάφορους τομείς και χώρους,θα ενταθεί.

 

Άν δε κάνω λάθος, η ΑΡΝΗΣΗ ΥΠΑΚΟΗΣ ειπώθηκε σ' αυτό το forum από την αφεντιά μου πριν 2 χρόνια περίπου μετά τα Δεκεμβριανά. Φυσικά δεν είναι καινούργιο κάτι που αναδύεται στους αδυνάτους όταν θελήσουν (ή καλύτερα έχουν τα κότσια) ν' αφαιρέσουν τα δικαιώματα εξουσίας των εκάστοτε μειοψηφιών από πάνω τους.

Συγκεκριμένα όταν γεννήθηκε η εξουσία, γεννήθηκε και η άρνησή της.

 

Επομένως με λίγη σκέψη είναι εύκολο για κάποιον να καταλάβει ότι ο στιχουργός μας χρησιμοποιεί προτροπές της παραδοσιακής αναρχίας με ρεφορμιστικούς όρους, καθιστώντας τις προτροπές αυτές ως πληροφορίες επίκτητης αξίας

Η πληροφορία δηλ. αποκτά βαρύτητα ανάλογα με το ποιος τη λέει.

 

Όπως και να έχει, κάλιο αργά παρά ποτέ.

[Ε δεν μου ερχεται κανενας τιτλος της προκοπης τωρα]

Τελευταια με βασανιζει εντονα μια ερωτηση. Υπαρχει λογος να εισαι ηθικος αν εισαι ηδη ευτυχισμενος? Θελω να πω, και συγνωμη αν προσβαλω τα πιστευω πολλων απο εδω μεσα, κατα πασα πιθανοτητα δεν υπαρχει ουτε κολαση ουτε παραδεισος καμια τιμωρια στην επομενη ζωη. Σε αυτη την ζωη υπαρχει μια τεραστια δεξαμενη ανθρωπων που μπορεις να εξαπατησεις χωρις να γινεις κ ποτε ανιτληπτος. Και αφου οι ανθρωποι ειναι αναλωσιμοι για σενα μπορεις να συνεχισεις ετσι χωρις το παραμικρο προβλημα. Και αν οπως λεγεται - η ευτυχια κρυβεται μεσα μας - και εσυ εισαι ηδη ευτυχισμενος, υπαρχει εστω και ο παραμικρος λογος/κινητρο για αλλαγη? ΠΣ και ναι μιλαμε για πραγματικη ευτυχια και οχι κατι πλασματικο. Η τουλαχιστον αφου εσυ την νιωθεις πραγματικη ε ειναι πραγματικη ανεξαρτητα με το τι πιστευουν οι γυρω σου. Τι σημασια εχει αλλωστε? ακομα κ αν η δικη σου ευτυχια ειναι "χαμηλοτερης ποιοτητας" απο καποιου αλλου σημασια εχει οτι εσυ χαρουμενος κ ευτυχισμενος ενω ο αλλος οχι. (ει.. γιατι δεν μπορω να αφησω κενα κ παραγραφους?? γιατι μου το βγαζει ετσιιι??? )

 

Είναι απλό.

Η ηθική ήταν ένα σύστημα αξιών που αφορούσε & ενίσχυε τη συνεκτικότητα μια κοινωνίας, κυρίως μέσα από ένα θρησκευτικό φίλτρο.

Από τη στιγμή όμως που η συνεκτικότητα αυτή καταρρέει (καλώς ή κακώς συμβαίνει για εξελικτικούς λόγους), η ηθική έτσι όπως έχει εμπεδωθεί μέσα στο γνωστό χρόνο καταρρέει επίσης.

Αυτή ήταν η επιταγή μιας ηθικής που επιβαλλόταν από τον περίγυρο, άρεσε δεν άρεσε!

 

Η ΗΘΙΚΗ τώρα μπορεί να συγγενεύει με την ηθική που προανέφερα, με την μόνη διαφορά ότι η ΗΘΙΚΗ δεν επιβάλλεται σε κάποιον αλλά κατακτάται μέσα από ένα εξελικτικό μονοπάτι που ο ίδιος επιλέγεις.

 

Π.χ. σας θυμίζει τίποτα η λέξη "φιλότιμο";

Και όμως σαν κατάσταση πραγμάτων(ή κατάσταση ύπαρξης) το φιλότιμο ποτέ δεν επιβλήθηκε από την θρησκεία για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν είναι εύκολο να υποδυθείς επί μακρόν τον φιλότιμο άνθρωπο εάν πραγματικά δεν είσαι, πόσο μάλλον να τον βιώνεις.

Επομένως το προαιρετικά ελεύθερο στοιχείο που διακρίνει το φιλότιμο είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό.

Είμαι φίλος του να μπορώ να τιμώ, σέβομαι, κατανοώ & στέκομαι αλληλέγγυος στον διπλανό, γιατί κατά αυτό τον τρόπο αισθάνομαι καλύτερος άνθρωπος ή απλά άνθρωπος.

Είμαι δηλαδή αληθινός στον εαυτό μου και αληθινός στους άλλους εφ' όσον και μόνο αν το νιώθω έτσι, ή καλύτερα το έχω κατακτήσει.

 

Η άποψή μου λοιπόν γι' αυτή σου την απορία, είναι ότι μπορείς πράγματι να κάνεις ότι γουστάρεις, να δουλεύεις τους άλλους & να μην έχεις ενοχές βιώνοντας την όποια ευτυχία, αλλά θα πρέπει να έχεις γνώση ότι η περίοδος του δουλέματος κάποια στιγμή παίρνει ένα τέλος, και τότε όλοι θα φανούν πραγματικά το ποιοι είναι.

Και αυτοί που θα έχουν συνηθίσει ή καλύτερα ΑΝΤΕΞΕΙ τη γύμνια, θα είναι αυτοί που θα έχουν κερδίσει το στοίχημα.

 

 

Να θυμίσω ότι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη ΗΘΙΚΗΣ που μας άφησε η τέχνη τα τελευταία χρόνια (& καλό θα' ταν ν' αποθηκευτεί ως κόρη οφθαλμού στη μνήμη μας & ειδικά για τα επόμενα χρόνια) είναι μέσα από τις μεγάλες μορφές του Βασίλη Λογοθετίδη, του Νίκου Ξυλούρη & φυσικά της τεράστιας ψυχής που ακούει στο όνομα Θανάσης Βέγγος και που έχουμε την τύχη να τον έχουμε ευτυχώς ακόμη ανάμεσά μας!

[Η Ε.Ε απαγορεύει τον εναλλακτικό τρόπο ζωής!]

Η συνωμοσιολογία λειτουργεί σαν τον αμυντικό παίχτη μια ποδοσφαιρικής ομάδας που βάζει αυτογκόλ..

Ενώ η πρόθεσή του είναι ν' αποκρούσει την επιθετική ενέργεια της αντίπαλης ομάδας, ένας λάθος χειρισμός της μπάλας αρκεί για να βλάψει την ίδια του την ομάδα.

Έτσι κ' δω, είναι αρκετοί αυτοί που ανησυχούν για τους συμπολίτες μας ενώ θα πρέπει πρώτα ν' ανησυχούν για τον ίδιο τους τον εαυτό που βιάζεται να διασπείρει μιμίδια που μπάζουν πολλά νερά & κυρίως μιμίδια που ΔΕΝ είναι δικά τους.

Όπως έχω ξαναπεί, το πιο αξιόπιστο & αδιαμφισβήτητο κριτήριο για να τσεκάρεις ορισμένα πράγματα, είναι αυτό του αποτελέσματος που ακολουθεί τη δοκιμή.

Εκ του αποτελέσματος λοιπόν δεν είναι λίγοι αυτοί που μπλέκουν τα γένια με τα ..χτένια! Έτσι:

 

 

- Δεν σημαίνει ότι επειδή το περιβόητο εμβόλιο για την γρίπη των χοίρων είναι βαριά χημεία, ντε και καλά σκοτώνει. Γιατί η άμυνα του κάθε καθενός ξεχωριστά που δέχεται ένα τέτοιο εμβόλιο, διαχειρίζεται διαφορετικά της παρενέργειές του. Επομένως - και όπως έχω ξανάναφέρει - άλλοι δεν έπαθαν (μέχρι στιγμής) απολύτως τίποτα & χαίρουν άκρας υγείας (όποιος ενδιαφέρεται έχω αποδείξεις από πρώτο χέρι), ενώ άλλοι παρουσίασαν προβλήματα.

Άν και προσωπικά δεν υποστηρίζω γενικώς οτιδήποτε έχει σχέση με εμβόλια, παρά ταύτα η εικόνα του εμβολίου ως χάρο που βγήκε παγανιά, είναι ανυπόστατη, ημιτελής (μερική αλήθεια) & άρα ένα αυτογκόλ των συνομωσιολόγων σε αυτούς που θέλουν να προστατέψουν εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα όμως όλους αυτούς που προσπαθούν να παίξουν με τις μάζες των ανθρώπων.

Επαναλαμβάνω, το τραγικό λάθος τόσο των ίδιων των συνομωσιολόγων όσο & των θύματων τους, είναι ότι τσιμπάνε μια μερική, ανολοκλήρωτη & εν δυνάμει φαινομενική "αλήθεια", και την μετατρέπουν σε μονοπωλιακή πραγματικότητα που θέλουν να διέπει τον κόσμο. Προσέξτε "εν δυνάμει", που φιλοδοξούν δηλ. ένα μέρος της να επεκταθεί & κυριαρχήσει.

 

- Η ιστορία τώρα με την απαγόρευση των εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας καθώς των φυσικών συμπληρωμάτων & βιταμινών ισοδυναμεί με διατροφικό & θεραπευτικό "πραξικόπημα". Εκτός του ότι δεν βλέπω να υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την υποτιθέμενη αυτή απόφαση των αρμόδιων ευρωπαϊκών οργάνων, η οικονομική ζημία -όπως προαναφέρθηκε- θα ήταν πολύ μεγάλη.

Πείτε όμως ότι απαγορεύονται τα διατροφικά συμπληρώματα και οι εναλλακτικοί μέθοδοι θεραπείας. Πιστεύετε πραγματικά ότι θα ποινικοποιούν κάποιον που θα διακινεί τέτοιου είδους τροφές ή όλους αυτούς που κάνουν βελονισμό, σιάτσου, κρυσταλλοθεραπεία κ.λ.π.; Πολύ περισσότερο πιστεύετε ότι μπορούν να σταματήσουν όλο αυτό τον κόσμο που θέλει να τρέφεται φυσικά & ν' ασκείται ενεργειακά;

 

Αν κοιτάξετε καλύτερα αυτές τις δυο περιπτώσεις θα βρείτε από πίσω & πάλι το περιβόητη σενάριο για εσκεμμένη πληθυσμιακή μείωση. Η διαφορά εδώ του να μπλέκεις την βούρτσα με τα χτένια & τη λούτσα με τα γένια, έγκειται στο γεγονός ότι εκεί που οι συνομωσιολόγοι βλέπουν το ενδεχόμενο πληθυσμιακής μείωσης σαν αποτρόπαιο σχέδιο ακατανόμαστων πλασμάτων, θα μπορούσε να είναι στη θέση του -λέω τώρα εγώ- μια συνειδησιακή & υλική αποδόμηση που προκαλείται από το ίδιο τον σημερινό εκλιπόντα τύπο ανθρώπου που πέφτει σαν ώριμο φρούτο.

 

Μεταδιδόμενη τρέλα λοιπόν ή ..κάτι άλλο;