AVATARGR Posted March 3 Report Share Posted March 3 Φίλοι μου καλησπέρα σας. Ανοίγω ένα νέο θέμα με τίτλο "Δικαίωμα στη λήθη".. Είναι ένα πολυδιάστατο θέμα που έχει σχέση με την πληροφόρηση όχι μόνο προσωπικές αλλά και σε στοιχεία εμπορικά ασφαλιστικά Ιστορικά.. Το Δικαίωμα στη λήθη είναι το δικαίωμα διαγραφής από τις μηχανές αναζήτησης και όχι μόνο οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικά με πρόσωπο/εταιρεία/ιδέες καταστάσεις αλλά πιθανός και Ιστορικών στοιχείων και ουκ εστι τέλος το τι θέλουν να διαγράψουν... Έχω αρχίσει μια τριλογία με πρώτο Τα Παράθυρα του ΟΒΕΡΤΟΝ.. Συνεχίζω με το Δικαίωμα στη λήθη και τρίτο cancel culture κουλτούρα ακύρωσης. Πιθανός η τριλογία να γίνει τεταρτολογία... Το πως ξεκίνησα αυτην την αναζήτηση είναι απλό... Άρχισα να ψάχνω κάποια στοιχεία από το google και ξαφνικά μου βγάζει ένα μήνυμα σχετικό με το Δικαίωμα στη λήθη. Δεν το γνώριζα το έψαξα και αφορμή ήταν το /τα Παράθυρα του ΌΒΕΡΤΟΝ. (ΥΣ. Εάν θέλετε για διαβάστε αυτό το θέμα (ΟΒΕΡΤΟΝ) και θα καταλάβετε άμεσα περί τίνος πρόκειται και τις όποιες εκφάνσεις που θα καταθέσω στην τριλογία) Ας αρχίσω και να ιχνηλατήσω κάνοντας αρχή με την μυθολογία.. Η «Μνημοσύνη» και η ... «Λήθη». Είναι Τιτανίδα Θεότητα, γνωστή ενίοτε ως Μνήμη! Ανήκει στις Τιτανίδες, κόρη της Γαίας και του Ουρανού (ένα από τα Δώδεκα παιδιά τους) και Μητέρα των Μουσών, από τον Ύψιστο Θεό Δία. Αδέλφια της είναι.. Ο Κρόνος και η σύζυγός του, η Ρέα, ο Ωκεανός και η σύζυγός του, η Τιθύς, ο Ιαπετός και η Θέμις. Στη Θεογονία του Ησίοδου, οι Βασιλείς και οι Ποιητές λαμβάνουν τις δυνάμεις του εξουσιαστικού τους λόγου από την κατοχή τους επί της Μνημοσύνης και των ειδικών σχέσεών τους με τις Μούσες. Σύμφωνα με μία σειρά Ελληνικών ταφικών επιγραφών του 4ου αιώνα π.Χ., που ήταν γραμμένες σε δακτυλικό εξάμετρο, ως Μνημοσύνη αναφέρεται το όνομα ενός ποταμού στον Άδη, παράλληλου της Λήθης. Οι Ψυχές των νεκρών έπιναν από την Λήθη, έτσι ώστε να μήν θυμούνται τις προηγούμενες ζωές τους όταν μετενσαρκώνονταν. Οι αρχάριοι ενθαρρύνονταν να πίνουν από τον ποταμό Μνημοσύνη όταν πέθαιναν, αντί της Λήθης. Παρομοίως, όσοι ήθελαν να συμβουλευτούν το μαντείο του Τροφωνίου στη Βοιωτία, έπρεπε να πιούν εναλλάξ από δύο πηγές που αποκαλούνταν «Λήθη» και «Μνημοσύνη», προκειμένου να λησμονείται το παρελθόν, και η μνήμη να ξεκινά από το παρόν. Ανάλογο σκηνικό περιγράφεται και στην Πολιτεία του Πλάτωνα. Στην Αρχαία Αθήνα υπήρχε Άγαλμα της Μνημοσύνης κοντά στα Αγάλματα του Δία, του Διόνυσου και του Απόλλωνα. Ο Δίας "κοιμήθηκε" με την Μνημοσύνη επί εννέα συνεχείς ημέρες. Ως αποτέλεσμα αυτής της ένωσης, γεννήθηκαν οι Μούσες. Οι Εννέα Μούσες και οι τομείς τους είναι οι εξής.. Καλλιόπη (επική ποίηση), Κλειώ (Ιστορία), Ευτέρπη (μουσική), Ερατώ (λυρική ποίηση), Μελπομένη (τραγωδία), Πολύμνια (ύμνοι), Τερψιχόρη (χορός), Θάλεια (κωμωδία) και Ουρανία (αστρονομία). Άλλη πηγή αναφέρει... Στην ελληνική μυθολογία, κατά τον Ησίοδο, η Λήθη ήταν θυγατέρα της Έριδας και προσωποποίηση της λήθης, δηλαδή της λησμονιάς και της αγνωμοσύνης. Τη θεωρούσαν μία από τις Ναϊάδες Νύμφες. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, η Λήθη ήταν η μητέρα των τριών Χαρίτων. Από τη Λήθη πήραν το όνομά τους μία πηγή και ένας από τους πέντε ποταμούς του Άδη, από τα ύδατα του οποίου έπιναν οι κατερχόμενοι νεκροί για να λησμονήσουν το παρελθόν, την επίγεια ζωή τους. Τον ποταμό Λήθη παρίσταναν ως ένα γέροντα που κρατούσε στο ένα χέρι υδρία και στο άλλο κύπελλο. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι υπήρχε βωμός της Λήθης στο Ερέχθειο των Αθηνών. Επίσης, στη Βοιωτία υπήρχε κοντά στο Μαντείο του Τροφωνίου η πηγή της Λήθης, όπως και η πηγή της Μνημοσύνης. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι η Λήθη ήταν αδελφή του Θανάτου και του Ύπνου. Πηγές: https://el.wikipedia.org https://www.linkedin.com/posts/apostolos-vratsiotis Συνεχίζεται.. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AVATARGR Posted March 3 Author Report Share Posted March 3 Συνεχίζω το θέμα.... (ΥΣ. Το παρόν κείμενο είναι κάτι που εναντιώνεται στην ΛΗΘΗ και καλώς κατά την άποψή μου) «Μη μου τη λήθη τάραττε» Λέγεται ότι όταν οι Ρωμαίοι μπήκαν στις Συρακούσες ως κατακτητές και ο πόλεμος (βλέπε συμφέροντα των μεγάλων) έδειχνε για άλλη μια φορά το μαύρο και βδελυρό του πρόσωπο στον κατακτούμενο, έφτασαν και στο χώρο όπου εργαζόταν ο μεγάλος πανεπιστήμονας και σοφός Αρχιμήδης. Ο Αρχιμήδης παρόλο που διαισθανόταν ότι και το δικό του τέλος πλησίαζε, αντέδρασε με έναν ιδιαίτερο τρόπο, λες και δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε, λες και ήταν μακριά από την πραγματικότητα και είπε την περίφημη έκτοτε φράση. «Μη μου τους κύκλους τάραττε…». Πιστεύω πως η φράση αυτή έμεινε στην ιστορία γιατί ακούμπησε δύο πλευρές της ανθρώπινης λογικής. Η μια πλευρά έφτανε στην απαξίωση του θανάτου από αυτόν τον άνθρωπο και την προσήλωσή του σ΄ ένα σκοπό μοναδικό.. Την ανακάλυψη μεγάλων αληθειών, που είχαν σχέση με τις επιστήμες και την ωφέλεια όλων. Η άλλη πλευρά ακουμπούσε το χώρο του παραλόγου. «Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν», όπως λέει ο λαός. Η πόλη καιγόταν, οι άνθρωποι αλλόφρονες προσπαθούσαν να αποφύγουν το θάνατο που αιωρούνταν πάνω τους κι αυτός βρισκόταν την ίδια στιγμή στον κόσμο του, παραιτημένος, αυτοαπομακρυσμένος από όλους και όλα, υπηρετώντας έναν μοναδικό σκοπό. Δεν γνωρίζουμε αν τα πράγματα έγιναν έτσι ή κάπως διαφορετικά μια και η ιστορία δυστυχώς γράφεται ανάλογα με το πώς βλέπει και κρίνει ο κάθε ιστορικός τα πράγματα και μάλιστα όταν υπεισέρχονται κι άλλες παράμετροι, όλο και κάτι θα παραφθαρεί, όλο και κάτι θα γραφτεί «κατά τα δοκούντα» και τα «πρέποντα». Φυσικά την αναφορά αυτή στη φράση του Αρχιμήδη δε θα την έκανα, αν δεν είχα το κίνητρο. Και αυτό το βρήκα γραμμένο σε έναν τοίχο του Πανεπιστημίου Αιγαίου «Μη μου τη λήθη τάραττε» Λήθη: Η κατάρα του γένους μας. Λήθη: Το μείζον μας ελάττωμα. Λήθη: Η αιτία που μας οδήγησε διαχρονικά στον γκρεμό. Και η άλωση και καταστροφή των Συρακουσών παρόμοια περίπτωση με την εν εξελίξει άλωση της φυλής μας. Μόνο πως τώρα εχθροί δεν είναι οι Ρωμαίοι. Και πάνω απ΄ όλα δεν είμαστε προσηλωμένοι στην ανακάλυψη επιστημονικών αληθειών, όπως ο μεγάλος Αρχιμήδης, ώστε να αξίζει να χάσουμε τη ζωή μας γι΄ αυτές. Τώρα αλωθήκαμε και αλωνόμαστε από «πεφωτισμένους» ηγεμόνες του ανατέλλοντος νεομεσαίωνα, που δεν κρατούν σπαθιά, φωτιά και τόξα, αλλά όπλα πιο ύπουλα, πιο φονικά, με πρώτο και καλύτερο τη λήθη, τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την ολοκληρωτική εξαθλίωση του ανθρώπου. Ζώντας στην ανυπαρξία, στο κενό, που μας δημιούργησε η λήθη, αποφεύγουμε να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια, να νιώσουμε την τεράστια απώλεια του «είναι» μας, να εντοπίσουμε τους δολοφόνους της ευτυχίας μας, τους νεκροθάφτες του πολιτισμού μας. Ξεχάσαμε, αδέρφια, τις ρίζες μας, τις πανανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά. Μείναμε χωρίς πολιτισμικό σωσίβιο στον ωκεανό της νέας τάξης πραγμάτων, με γλώσσα κουτσή, με ήθη, έθιμα, με πολιτισμό που αργοσβήνουν. Μας τάισαν λησμονιά και ασχοληθήκαμε μόνο με τα υλικά αγαθά. Ξεχάσαμε πως η φυλετική μας ταυτότητα δεν αναγράφει μεγέθη πλούτου και εξουσίας, κοινωνικής ανέλιξης και ματαιοδοξίας, αλλά μόνο ανθρωπιά. Βοήθησαν γι΄ αυτό και πολλοί καλοθελητάδες, ντόπιοι. Προδοθήκαμε, αδέρφια, παγιδευτήκαμε, μα το φταίξιμο είναι δικό μας, μόνο δικό μας....Η λήθη! Και ήρθε η ώρα «για να αποφασίσεις με ποιον θα πας και ποιον θα αφήσεις». Και πάλι ξεχάσαμε. Και πολλοί από μας πήγαν με εκείνους που χρόνια έσκαβαν το λάκκο μας και άφησαν πίσω όσους θυσίασαν ψυχή και σώμα για «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Πέσανε μέσα μόνοι τους. Τραβήξανε όμως μαζί τους κι όσους συμπατριώτες δε λησμονούσαν. Τους καταδικάσανε να ζήσουν μια ζωή που δεν τους άξιζε, μια ζωή που δεν τη διάλεξαν, μια ζωή που δεν την ήθελαν, μια ζωή δυστυχισμένη. Κι αν ο μεγάλος Αρχιμήδης ακούμπησε -προσωπική μου η γνώμη- το χώρο του παραλόγου με το περίφημο «Μη μου τους κύκλους τάραττε» προσηλωμένος στην πρόοδο της επιστήμης και παραιτούμενος από τη χαρά της ζωής, γιατί ο ίδιος το ήθελε, δική του ήταν η επιλογή. Πόσο όμως πιο παράλογο φαντάζει να χρησιμοποιούν κάποιοι από τους συμπατριώτες μας την αταραξία της λήθης τους χωρίς να κατανοούν ότι με αυτή δεν παραιτούνται μόνο αυτοί από τη ζωή, αλλά θάβουν πραγματικά όλους τους υπολοίπους... ΠΗΓΗ:https://vathygalazio.wordpress.com Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης Συνεχίζεται. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AVATARGR Posted March 10 Author Report Share Posted March 10 Φίλοι μου καλησπέρα σας. Συνεχίζω το θέμα.... Για να δούμε κάποιες περιπτώσεις -αληθινές βεβαια- σχετικά με το δικαίωμα στην ΛΗΘΗ... Μεταξύ αυτών, ένας πρώην πολιτικός, ο οποίος επεδίωκε την επανεκλογή του, και αιτήθηκε να αφαιρεθούν σύνδεσμοι προς ένα άρθρο σχετικά με τη συμπεριφορά του όσο ήταν εκλεγμένος, ένας άνδρας καταδικασμένος για κατοχή εικόνων κακοποίησης παιδιών, ο οποίος ζήτησε επίσης να αφαιρεθούν οι σύνδεσμοι προς άρθρα που αναφέρονται στις καταδίκες του και ένας γιατρός, ο οποίος ζήτησε την απομάκρυνση των αρνητικών σχολίων ασθενών από τα αποτελέσματα αναζήτησης.. (ΥΓ. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι ακριβώς θέλουν ;;;; Κάθε τι αρνητικό να μη παρουσιάζεται και ας είναι αληθινό...) Το δικαίωμα διαγραφής («δικαίωμα στη λήθη») είναι το δικαίωμα να ζητά το υποκείμενο των δεδομένων τη διαγραφή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν, εφόσον δεν επιθυμεί πια αυτά τα δεδομένα να αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας και εφόσον δεν υφίσταται νόμιμος λόγος να τα κατέχει ο υπεύθυνος επεξεργασίας.. (ΥΓ. Εάν αυτά που ζητάει κάποιος να διαγραφούν μην τυχόν θέλει να αποκρύψει κάποια στοιχεία που θα είναι μεγάλης σημασίας για κάποιον που θέλει να συνεργαστεί μαζί του. Βλέπετε πως αρχίσει το θέμα να μπάζει νερά και πολλά μάλιστα) Ειδικότερα, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να ανακαλέσει τη συγκατάθεσή του επί της οποίας βασίζεται η επεξεργασία, οπότε τα δεδομένα πρέπει να διαγραφούν εφόσον δεν υπάρχει άλλη νομική βάση για την επεξεργασία. Επίσης, εάν τα δεδομένα δεν είναι πλέον απαραίτητα σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους συλλέχθηκαν ή υποβάλλονται κατ’ άλλον τρόπο ή παράνομα σε επεξεργασία ή εάν το υποκείμενο των δεδομένων αντιτάσσεται στην επεξεργασία και δεν υφίστανται επιτακτικοί και νόμιμοι λόγοι για την επεξεργασία, μπορεί το υποκείμενο των δεδομένων να ζητήσει τη διαγραφή τους. Ωστόσο, άλλα δικαιώματα της ΕΕ, όπως το δικαίωμα ελευθερίας της έκφρασης και το δικαίωμα στην ενημέρωση, πρέπει επίσης να διασφαλίζονται. Πληροφορίες για το δικαίωμα διαγραφής συνδέσμων από τον κατάλογο αποτελεσμάτων της μηχανής αναζήτησης κατόπιν αναζήτησης με το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου των δεδομένων είναι διαθέσιμες στη σχετική ενότητα. Περαιτέρω, το δικαίωμα αυτό έχει ιδίως σημασία όταν το υποκείμενο των δεδομένων παρέσχε τη συγκατάθεσή του ως παιδί, όταν δεν είχε πλήρη επίγνωση των κινδύνων που ενέχει η επεξεργασία, και θέλει αργότερα να αφαιρέσει τα συγκεκριμένα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, κυρίως από το διαδίκτυο. Το υποκείμενο των δεδομένων θα πρέπει να μπορεί να ασκήσει το εν λόγω δικαίωμα παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον παιδί. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο δικαίωμα, καθώς η περαιτέρω διατήρηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα πρέπει να είναι σύννομη, όταν είναι αναγκαία, για λόγους όπως για την άσκηση του δικαιώματος ελευθερίας της έκφρασης και ενημέρωσης, όπως προαναφέρθηκε, ή για τη συμμόρφωση με νομική υποχρέωση, για την εκπλήρωση καθήκοντος που εκτελείται προς το δημόσιο συμφέρον ή κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που έχει ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας, για λόγους δημόσιου συμφέροντος στον τομέα της δημόσιας υγείας, για σκοπούς αρχειοθέτησης προς το δημόσιο συμφέρον, για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή στατιστικούς σκοπούς ή για τη θεμελίωση, άσκηση ή υποστήριξη νομικών αξιώσεων. Συνεχίζεται. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AVATARGR Posted March 10 Author Report Share Posted March 10 Συνεχίζω το θέμα.... Η εξάπλωση του διαδικτύου ως του πλέον κυρίαρχου μέσου πληροφόρησης και επικοινωνίας έχει σε μεγάλο βαθμό υποκαταστήσει τη μνήμη μας και έχει διευρύνει τις δυνατότητες πρόσβασης σε δεδομένα και πληροφορίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν δεν θυμάται κανείς ολόκληρο ένα τραγούδι παρά μόνο ένα στίχο του, αρκεί να πληκτρολογήσει το στίχο αυτό σε μία μηχανή αναζήτησης και θα εμφανιστεί το σωστό αποτέλεσμα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. «Το διαδίκτυο δεν ξεχνά» Η εξέλιξη αυτή έχει βέβαια και μία άλλη όψη, ότι «το διαδίκτυο δεν ξεχνά». Στην εποχή της «αβάσταχτης» και της «απόλυτης» μνήμης, πληροφορίες οι οποίες ανέβηκαν σε μια δεδομένη χρονική στιγμή στο διαδίκτυο είναι κατά κανόνα μονίμως διαθέσιμες. Με τον τρόπο όμως αυτό χάνονται τα θετικά ;;;;;; αποτελέσματα της λήθης. Δυσμενή γεγονότα από την προσωπική ιστορία των ατόμων, όπως η διάπραξη μιας ποινικά κολάσιμης πράξης στο παρελθόν, μπορεί να είναι προσβάσιμα για δεκαετίες μέσω απλώς της πληκτρολόγησης σε μηχανές αναζήτησης π.χ. του ονόματος του εγκληματία ή απλώς του συμβάντος. (ΥΣ. Και πάλι το κόλπο να σβηστεί να μην γνωρίζω για κάποιο άτομο ή εταιρεία που θελω να συνεργασθώ να μην υπάρχουν στοιχεία για να γνωρίζει για κάποιον που είναι θεμελιώδη και στην ουσία να προστατευτεί !!!!!!!) Και σας δίνω ένα πραγματικό περιστατικό.... Ένας Ισπανός πολίτης θεώρησε ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματα προσωπικότητάς του, επειδή η μηχανή αναζήτησης Google το έτος 2010 με την πληκτρολόγηση του ονόματός του παρέπεμπε σε σελίδες ισπανικής εφημερίδας του έτους 1998, στις οποίες ανακοινωνόταν ο πλειστηριασμός ακίνητης περιουσίας του κατόπιν κατάσχεσης που του επιβλήθηκε λόγω κοινωνικοασφαλιστικών χρεών του. Κατόπιν αιτήματός του η Ισπανική Αρχή Προστασίας Δεδομένων αποφάσισε υπέρ της εφημερίδας, με το αιτιολογικό ότι οι σχετικές πληροφορίες είχαν δημοσιευτεί νόμιμα εκεί, ζητήθηκε όμως από την Google να απαλείψει από το ευρετήριό της τα δεδομένα και να εμποδίσει για το μέλλον την πρόσβαση στους συγκεκριμένους συνδέσμους. Κατά το Δικαστήριο το δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής καθώς και το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά κανόνα υπερέχουν τόσο απέναντι στο οικονομικό συμφέρον του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης όσο και στο συμφέρον της κοινής γνώμης να αποκτήσει πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες και μόνο εφόσον υπάρχουν ειδικοί λόγοι για τους οποίους το ως άνω συμφέρον της κοινής γνώμης υπερτερεί, όπως ο ρόλος που διαδραματίζει το πρόσωπο στο δημόσιο βίο, δεν θα υπάρχει αξίωση για τέτοια διαγραφή... (ΥΓ. Καταλαβαίνεται πως προσπαθούν "κάποιοι" να αποκρύψουν στοιχεία επιβαρυντικά για αυτούς.... Φανταστείτε κάτι τέτοιο σε μεταφυσική αναζήτηση πολλών θεμάτων τι έχει να γίνει. Αυτό ταυτόχρονα και την λάσπη που έχει να πέσει έμμεσα για τέτοια θέματα.) Η απόφαση Lebach του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου Ένα δικαίωμα στη λήθη είχε, όμως, αναγνωριστεί ήδη το 1973 από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο στην απόφαση Lebach. Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης είχαν, εν συντομία, ως εξής: Ο προσφεύγων στράφηκε κατά της μετάδοσης ενός τηλεοπτικού παιχνιδιού που ασχολούνταν με μία δολοφονία τεσσάρων στρατιωτών σε μια μονάδα του ομοσπονδιακού στρατού. Στο είδηση παιχνίδι αναφέρθηκε το όνομα ενός συμμέτοχου ο οποίος σύντομα θα έβγαινε από την φυλακή. Το δικαστήριο αποφάσισε πως πρέπει να σβηστούν τα στοιχεία απο πάντου. Υπάρχει και άλλη απόφαση όπου φορούσε έναν δολοφόνο που είχε καταδικαστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και για τον οποίο υπήρχαν αρκετά δημοσιεύματα σε ένα περιοδικό, διαθέσιμα και μέσω ενός online αρχείου και των οποίων η αρχική νομιμότητα ήταν αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, τα άρθρα εξακολουθούσαν να εμφανίζονται, όταν πληκτρολογούσε κανείς το όνομά του καταδικασθέντος στην Google. Ο καταδικασθείς που είχε βγει από τη φυλακή το 2002, έχασε την δίκη ενώπιον του γερμανικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου και άσκησε συνταγματική προσφυγή ενώπιον του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου Το τελευταίο δέχτηκε την προσφυγή. Αλλά τέλος, σε σχέση με τον τρόπο παροχής της προστασίας το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο θεωρεί ως ιδανική λύση τον περιορισμό της δυνατότητας εύρεσης του δημοσιεύματος μέσω μιας καθαρής αναζήτησης του ονόματος στη μηχανή αναζήτησης. (Δηλαδή να βάζει προσκόμματα στην ποιώτητα της πληροφορίας) Πηγή:https://www.constitutionalism.gr/dikaioma-sti-lithi-prosfates-nomologiakes-exelixeis/ Συνεχίζεται. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.