Anor

Δειλία...;;; Αν θες την γνώμη μου. Οχι δεν το νομίζω. Για να γίνεις αυτόχειρας, δεν μπορείς να είσαι δειλός. Παραπλανημένος απο την αίσθηση του δικού σου μεγαλείου και του ναρκισσισμού σου , ίσως. Διάβασα κάποια απο τα "συγγράματα" του εν λόγω ανθρώπου και συγνώμη αλλά το μειδίαμα ήταν αυθόρμητο. Ειδικά το άρθρο (γιατί περί τέτοιου πρόκειται) με το όνομα "Γκέμα" που αναφέρεται στην Ελλαδα του 20-21ου αιώνα σε σύγκριση με την αρχαία, μόνο μονόπλευρο και φανερά επηρρεασμένο, μπορώ να το χαρακτηρίσω. Έχει σαφώς αλήθειες μέσα, αλλά αυτές τις γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι το οτι , για την "κατάντια" μας όπως την περιγράφει, φταίνει πάντα οι "άλλοι". Οι φράγκοι , οι εβραίοι κτλ. Ποτέ εμείς οι ίδιοι. Μιλάει για την Αρχαία Ελλάδα και τα γνωρίσματα της, τα καλά της σημεία κτλ. Αγνοεί παντελώς , τις ανθρωποθυσίες, τα "λαδώματα" για εξοστρακισμούς και την παντελή αχαριστία που , χαρακτήριζε την ράτσα μας απο τότε , ενάντια σε Σωκράτη, Αριστείδη , Περικλή κτλ. Αναφέρεται σε έργα και πράγματα της τότε εποχής, αδιαφορώντας όμως στο πως δημιουργήθηκαν με χέρια σκλάβων. Κάτι σαν τα Ολυμπιακά έργα του σήμερα με τα χέρια των αλλοδαπών. Συγνώμη λοιπόν φίλε μου , αλλά έχοντας πάρει μια άποψη απο αρκετά γραπτά του (διαθέσιμα στο site του) , το θέμα του Θάνατου του ,και γενικά η διαφήμιση του , μόνο μειδιάμα μπορεί να προκαλέσει όπως είπα. Αυτό είναι η προσωπική μου άποψη και δεν προσπαθώ να την μεταφέρω σε κανένα. Απλά την εκφράζω σε δημόσιο βήμα και φυσικά αποδέχομαι κάθε σχολιασμό , αν θέλει κανείς να ασχοληθεί μαζί της.

Γενικότερα έχω ασχοληθεί με το θέμα "Θάνατος" , όπως και ποιά είναι η αντιμετώπιση του απο διάφορες κουλτούρες και εν τέλει θρησκείες που είναι και το γενικότερο "όπλο" των κοινών ανθρώπων για να εξευμενίζουν το άγνωστο που είναι αναπόφευκτα το επόμενο στάδιο για αυτούς. Όταν λοιπόν διατείνεσαι οτι έχεις νικήσει το αναπόφευκτο , το μόνο που είσαι ικανός να ισχυριστείς , είναι οτι έχεις αποδεχτεί την ύπαρξη του, ανεξάρτητα το χρονικό σημείο που θα εμφανιστεί σε εσένα σαν οντότητα. Το να διατείνεσαι όμως , οτι κέρδισες μια εικονική μάχη , επειδή θεωρείς οτι επέβαλες το χρονικό σημείο που εσύ τερματίζεις την πορεία σου, είναι αστείο. Το μόνο που ίσως να μου διαφεύγει , είναι οτι το έκανε , επειδή πραγματικά δεν φοβόταν αυτόν τον φυσικό τερματισμό πλέον. Αλλά και πάλι αν δεν φοβάσαι κάτι, το αφήνεις να έρθει φυσικά. Ούτε το επιταχύνεις , ούτε το επιβραδύνεις. Είναι πολλά και εδώ και ίσως και απο εκεί (μετά Θάνατον) που χάνεις αν επισπεύδεις κάποια πράγματα. Ακόμα όμως και αν το κάνεις , το κάνεις για να αποδείξεις τι ακριβώς και σε ποιούς; Καταλαβαίνεις την ματαιότητα εδώ; Αφήνεις συγγράματα , που διαμηνύουν την "νίκη" σου , σε ποιούς; Και γιατί πρέπει αυτούς να τους ενδιαφέρει ή μάλλον καλύτερα , ποιό είναι το κέρδος το δικό σου; Η υστεροφημία;....θα είσαι εκεί για να την απολαύσεις; Η υστεροφημία είναι όρος δικός μας και έχει δημιουργηθεί απο εμάς, για να ενθυμούμαστε πρόσωπα και καταστάσεις, καθώς είναι εμπειρίες και βιώματα , για αυτούς που ζούν και πρέπει να διαμορφώσουν εμπειρίες-απόψεις και προσωπικότητες. Δεν είναι για να τιμούνται οι νεκροί (όπως σήμερα μας έχουν περάσει).

Αυτό είναι η ουσία του πράγματος. Τα δεδομένα, που έχουν οι επιστήμονες , είναι απο μόνα τους δεσμευτικά και μη αμφισβητίσμα, εώς..... εώς η πίστη κάποιου επιστήμονα, οτι κάπου υπάρχει κάποιο λάθος ή κάποιο σημείο που δεν προσέχθηκε , οδηγήσει στην κατάρριψη τους. Αναφέρθηκε κάπου οτι έχει αλλάξει η πεποίθηση για την δημιουργία του Σύμπαντος. Και συμπληρώνω οτι θα αλλάξει και πάλι ... και πάλι... και πάλι. Γιατί δεν είναι κάτι απτό και απόλυτο. Γιατί βασίζεται κυρίως σε πεποιθήσεις και θεωρίες. Γιατί δεν είναι κάτι που μπορεί να περιορίσει την πίστη κάποιων οτι κάτι μας διαφεύγει ακόμα και αν αυτό είναι 1 στο 1000000000 πιθανότητες.

Και αυτό είναι ουσιαστικά η απάντηση μας... πορεύσου όπως θεωρείς εσύ οτι είναι καλύτερο και μην χάνεις την προσοχή σου απο αυτό με άσκοπα ερωτήματα. Ευχαριστώ παρεπιπτόντως για την ιστορία αυτή , καθώς ομολογώ οτι την είχα ξεχάσει.

o Θεός δεν είναι όλος ο κόσμος.... Ο κόσμος όμως μπορεί να αντιπροσωπεύσει αυτό που λέμε εμείς "Θεό" ή τουλάχιστον μέρος της δημιουργίας Του. Ακόμα και έτσι όμως.. ακόμα και αν όλος ο κόσμος είναι ο Θεός... είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε με την λογική μας, το μέγεθος όλου του κόσμου (Σύμπαν) καθώς και τις λειτουργίες αυτού; ..Δεν νομίζω. Να αντιληφθούμε συνεπώς μπορούμε... να κατανοήσουμε, οχι. Ανυπέρβλητο είναι για όλους. Απλά άλλοι τον αποδέχονται σαν γεγονός της ζωής και άλλοι σαν το τέλος της. Και εκεί είναι που δημιουργούνται οι φοβίες και με την σειρά τους τα εμπόδια.

ετών 34 , στον χώρο της πληροφορικής. Ασχολία χρόνια με θρησκειολογία και εσωτερικές αναζητήσεις. Όνομα ...νομίζω το ψευδώνυμο αρκεί προς το παρόν. Anor

Ούτε αρνητικό , ούτε θετικό η πτώση... αποτέλεσμα επιλογής είναι. Το τελευταίο ερώτημα είναι διαχρονικό και ο μόνος τρόπος να το απαντήσεις , είναι να δείς τι γίνεται μετά το τέλος της ζωής μας. ΄Στην πορεία πάντως για εκεί , πολλοί είναι εκείνοι που θα βρούν εσωτερική γαλήνη σαν πρώτο δώρο. Anor

Στην φιλοσοφία του ΤΑΟ και του Ζεν , ο σκοπός είναι η δημιουργία του ανθρώπινου τέλειου. Οι προσβολές προς τον δάσκαλο ήταν ευκαιρίες ζωής , για εκείνον , έτσι ώστε κάποιες απο αυτές που είναι αληθινές να τις αποδεχτεί και να τις αγκαλιάσει και κάποιες που δεν είναι αληθινές απλά να τις προσπεράσει. Η τακτική του αντιπάλου του , μόνο δυνατότερο τον έκανε και οι προσβολές περισσότερο μείωναν εκείνον που τις εκστόμιζε παρά τον αποδέκτη τους. Anor

φίλε μου δεν είναι; Το να νομίζεις οτι κερδίζεις το Θάνατο επειδή επιλέγεις την χρονική στιγμή που ο ίδιος θα αφαιρέσεις την ζωή σου; Για να την προσφέρεις σε εκείνον που ούτως ή άλλως θα ήταν εκεί μόλις τελείωνε; Anor

Η ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο... ή ακόμα χειρότερα ο αιώνιος φόβος και το πρωταρχικό μας ένστικτο επιβίωσης. Το τελικό στάδιο της ζωής.. ο Θάνατος. Η ματαιοδοξία του να δείξει κάποιος οτι τον νίκησε ( ;;; ) και απλά έφυγε , σε δικό του προκαθορισμένο χρόνο σαν άνθρωπος με επιλογή. Είναι όμως πράγματι επιλογή του; Το τελικό στάδιο είναι αναπόφευκτο ούτως ή άλλως. Παίζει ρόλο το χρονικό σημείο; ή ακόμα και η επιλογή του; Anor

Μια φαύλη συζήτηση .... μια συζήτηση που βασίζεται στο πεπερασμένο της ανθρώπινης λογικής και σκέψης... και ίσως ανάγκης. Η ερώτηση μάλλον θα έπρεπε να είναι η εξής: Είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε μέσα στις δυνατότητες μας, την ύπαρξη του Θεού; Και η αμέσως επόμενη , θα πρέπει να είναι... τι νόημα έχει και αν γνωρίζουμε οτι υπάρχει Θεός , με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καθώς το φυσικό τέλος της ύπαρξης μας, θα έρθει ούτως ή άλλως. Αν θεωρούμε οτι ζούμε την ζωή μας , κατά το πως πρέπει, σύμφωνα πάντα με την συνείδηση μας , (όπου κατά την Βίβλο, είμαστε καθ εικόνα και ομοίωσιν) τότε ποιός ο λόγος να μάθουμε αν υπάρχει; Θα αλλάξει κάτι , επειδή το θέλουμε στην ζωή μας, ή επειδή θα μας το επιβάλλει κάποιος ή κάτι; Μήπως είναι η ανώτερη επιθυμία μας, να προσεγγίσουμε την ματαιοδοξία και τον φόβο που μας διακρίνει σαν όντα, στην αντίληψη του υλικού κόσμου που έχουμε; Μήπως τελικά ο θάνατος για εμάς είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο φόβου, όπου θέλουμε την διαβεβαίωση , απο "κάτι ανώτερο" , για να τον διαβούμε; Anor