Initiate4

σύμφωνι... έχει την προσέγγιση μικρού παιδιού θα συμπλήρωνα.. Νεφέλη είσαι πιο "μαλακή" με την κριτική σου δεν διαφωνώ στο να έχουν όλοι πρόσβαση σ' αυτό τον κόσμο! Ούτε τελικά χαλάστικα με την ιδέα της μεταβίβασης μέσω μυθιστορίματος.. Ίσως όμως να με ενοχλεί σε πιο .. καθολικό επίπεδο το γεγονός ότι όλοι δύνανται να μάθουν, αλλά υπάρχουν κάποιοι (οι μάζα;;;) εκεί έξω που ενώ έχει τη δυνατότητα να 'φωτιστεί' την πετά γιατί θεωρείται κοινώς διαταραχή! Διαβάζουν το βιβλίο μ' ένα θαυμασμό αλλά είναι για την στιγμιαία ευχαρίστιση.. Θα το σεβόμουν περισσότερο αν ήταν ένα εγχειρίδιο αφιερομένο μάλιστα στη Θεά, πια άλλη;; και μ' αυτό συμφωνούμε, γιατί είναι μ' αυτό που ενωνόμαστε, όχι με κάτι που είναι έξω από εμάς.

φίλε αυτή η ταινία είναι του David Lynch όχι του D. Arfonofsky Ναι υπέρχοχη ταινεία psychosexual journey... και τέλειο ψυχοδράμα μέσα από τον φλατ κόσμο του Hollywood

Δεν μπορώ να είμαι τόσο αντικειμενικός με το όλο θέμα γι' αυτό παρακαλώ όσους το διάβασαν να παραθέσουν τις απόψεις τους... Πρόκειται για τον πασίγνωστο συγγραφέα, που κάθε φορά επικαλείται ότι ανακάλυψε μιαν όψη της αλήθειας και την πλασάρει (πουλάει) ανά το παγκόσμιο... Τώρα όσον αφορά το βιβλίο, είναι μεν διαφορετικό από τα άλλα, αλλά και ενοχλητικό ταυτόχρονα. Το βρήκα απλό στην κατανόηση, αλλά ο τρόπος που καταπιάνεται με τέτοια θέματα είναι από ξεκαρδιστικός μέχρι αποτρόπαιος. Δεν διαφωνώ στην αποκάλυψη κάποιου είδους μαγικής αλήθειας ή σοφίας, αλλά βάζοντας μέσα σ' ένα παραμύθι τις λέξεις trance, AGHIA SOPHIA, withcraft, πρέπει να τα τιμάς με τον τρόπο γραφής σου και τη δομή του κειμένου σου. Όχι να τα κακοποιείς. Επίσης δεν πιστεύω ποτέ ο ίδιος να καταπιάστηκε σοβαρά με αυτά τα θέματα, συλλέκτης εμπειριών μου φαίνεται να είναι, γιατί αν πραγματικά, υπήρξε ποτέ σε κατάσταση 'τρανς' ο ίδιος, δεν θα έμπαινε στον κόπο να αποκαλύψει ή μέσα από τον μύθο να 'γαλουχίσει' τους τρελούς ανά το παγκόσμιο αναγνώστες του με τις αλήθειες που ανακάλυψε... Νομίζω ότι απλά βρήκε τον τρόπο να πουλά! Συγχωρέστε μου την αθυροστομία. Αλλά να λένε στο τέλος κάθε εξωφύλλου του: Inspires Nations?????????????????????????????????? Δεν είναι ΥΠΟΠΤΟ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; :censored: :censored: :censored: Δεν θα ήταν καλύτερα να έλεγαν: PUT A SPELL ON NATIONS???????????????????????????? :headb:

τι μας ενόχλησε πιο πολύ; Ίσως το γεγονός ότι η "τέχνη των σοφών" πρέπει να είναι προσβάσιμη από όλους;;;

Μαθαίνουμε απλά να υπάρχουμε; Κι' αυτό είναι μαγικό .. δεν λέω! Όταν όμως προχωρήσουμε στα 'βαθιά'; (Χωρίς να υπονοώ ότι τα πιο πάνω είναι ξέβαθα).. τότε τι γίνεται; Γνωριμία με το εγώ.. με τους δαίμονες, τους αγγέλους μας, τα στοιχεία και στοιχειακά μας.. δεν είναι μαγεία όντως να ξέρω γιατί θέλω να επισκευθώ μια πηγή κάπου σ' ένα δάσος να ενωθώ με τη φύση, να ακούσω την εσωτερική μου φωνή, ή να το κάνω πιο ομαδικό, να πάω με φίλους (δυσκολότερο να ακουσθεί η φωνή) να κάτσω να απολάυσω την μητέρα γη.. απλά μάθαμε στα ταχύρυθμα.. μάγος σε πέντε μήνες, μάθετε γαλλικά σε τρεις μήνες κ.ο.κ. (ρέϊκι σε ένα λεπτό λολ) το να επισπεύδει κανείς το χρόνο είναι κακό! ζήσε αδερφέ το ταξίδι σου.. απόλαυσέ το ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ! ΠΩΣ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ;;;;;;;;;;;; αυτογνωσία, άσκηση, αντίληψη, αλλαγή, ανάταση, ανακούφηση είναι τόσες πολλές λέξεις που θα ήταν καλό να τις δούμε ξεχωριστά και μαζί σε όσους κάνει κέφι.... Η ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΜΥΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Από το magic of shapeshifting: ο κύκλος του shapeshifter... αλλαγή, ενοποίηση με το παλιό και μετάβαση στο επόμενο στάδιο αλλά επαναλαμβάνομαι: Αλλάζω σ' αυτά που είμαι εγώ (ότι κι' αν εμπεριέχει...) αλλά πετώ αυτά που έμαθα προηγουμένως;; Αλλάζω για να πετάξω τα επιφανειακά δέρματα φιδιού που δεν είναι δικά μου; θέλω να είμαι διαφορετικός ή θέλω να διαφοροποιούμαι γιατί είμαι εγώ; ευχαριστώ όλους όσους ανταποκρίνονται στα εγκεφαλικά μου κύμματα

όπως λέει και ο τίτλος το σημερινό μου θέμα είναι περί αλλαγών ο λόγος καθημερινά βιώνω αλλαγές, αλλά καθημερινά βιώνω και το "ίδιο" με την έννοια της περπατημένης οδού μέσα από την συζήτηση με μια φίλη καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι εμπειρίες συνήθως είναι τα λάθη μας. Μόνο με τα λάθη μας μαθαίνουμε, όχι μόνο να αλλάζουμε αλλά να βλέπουμε και με άλλη προοπτική το μέλλον μας Και επανέρχομαι στο αρχικό ζητούμενο. Οι αλλαγές έχουν καμιά σχέση με τις εμπειρίες-λάθη; Τι σημαίνει για σένα αλλάζω; Αλλάζω μάρκα τσιγάρου; αλλάζω αυτοκίνητο; Αλλάζω και αρχίζω να βλέπω την ζωή μου πιο θετικά; Αλλάζω την διαδρομή μου για την δουλειά κάθε μέρα; Τι αλλάζουμε και τι δεν αλλάζουμε στην ζωή μας; Ποιος είναι έτοιμος να συνειδητοποιήσει ότι ελάχιστα αλλάζει στην πορεία του απ' αυτό το "Φωτεινό πέρασμα που λέγεται ζωή" όπως λέει κι' ο Καζαντζάκης. Η αλλαγή συνδέεται με φόβο. Φόβος καθόλου αντικειμενικός, αφού είναι συνήθως ο φόβος του καινούργιου. Ξαφνικά ξυπνάμε και συνειδητοποιούμε (συν + οίδα=γνωρίζω) ότι δεν είμαστε οι ίδιοι. Δεν έχουμε τις ίδιες ανασφάλειες, έχουμε άλλες σωματικές και ψυχικές ανάγκες. Καθώς περνάμε απ' το πέρασμα της εφηβείας στην νιότη κάνουν παρέλαση οι ορμόνες και οι σωματικές αλλαγές και έτσι είναι σαν σκύλλα και χάρυβδη, νομίζουμε συνεχώς ότι κάθε μέρα είναι μια καινούργια επανάσταση, ενώ στην ουσία μες τα "εσώρουχά μας" γίνονται οι πιο ουσιώδεις αλλαγές. Κι' όμως... μετά τι γίνεται; Πώς καταφέρνουμε να βάλουμε τους μηχανισμούς σκέψης μας στις ανάγκες της ηλικίας 25 30 35; Αυτά στην οθόνη φαίνονται αριθμοί. Στην ουσία αριθμοί είναι, αν δεν ζήσαμε τις εμπειρίες-λάθη. Μεγαλώνει μόνο η συνείδησή μας; Δεν μεγαλώνει και το σώμα μας; Γι' αυτούς που μόνο το σώμα τους είναι σημαντικό μπορούν να μας πίσουν ότι νιώθουν όντως παιδιά; (Δεν πέρασε μέρα από πάνω μου). Γι' αυτούς που βλέπουν το νου τους και την συνείδησή τους να μεγαλώνει μπορούν να μας πείσουν ότι είναι γεροντάκια στην συνείδηση; Υπάρχει κανείς που τα γαλουχίζει (γάλα;;;) αρμονικά και τα δυο; Υπάρχει κανείς που τρέφει τόσο τις σωματικές όσο και τις εγκεφαλικές του ανάγκες ταυτόχρονα; (Ο Καρυωτάκης λέει σε κάποια φάση ότι ο χρόνος τον άφισε παιδάκι γερασμένο) πιο είναι το παιδί και ποιος ο γέρος; Γυρόφερνε αυτές τις μέρες ένας στίχος μες το νου μου: "Όλα είναι ίδια αν δεν τ' αγαπάς" και προσπάθησα να βρω κάποιο κρυμμένο νόημα αν υπάρχει. Το σύνδεσα με την καθημερινότητά μου. Με την επικαιρότητά μου, (Eurovision, Πολιτική, εκπομπές, ρουτίνα, πραγματικότητα) και είδα την πικρή αλήθεια που κρύβει αυτός ο στίχος. Θέλουμε όντως να υπάρξει καμιά αλλαγή; Θέλουμε να αλλάξουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, θέλουμε ν' αλλάξουμε επάγγελμα, θέλουμε ν' αλλάξουμε χώρα, θέλουμε ν' αλλάξουμε συνήθειες, θέλουμε ν' αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας, θέλουμε ν' αλλάξουμε πιστεύω, θρησκεία, δόγμα, κόμμα, σώμα; Ή δεν θέλουμε ν' αλλάξουμε απολύτως τίποτα; Υπάρχουν από σας κάποιοι που βλέπουν μαύρο και άσπρο σαν ένδειξη ότι δεν είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο μια δεξιά και μια αριστερά. Υπάρχουν κι' αυτοί που βλέπουν γκρίζο και υπάρχουν και οι 'μερικοί' που βλέπουν ουράνιο τόξο. Τι γίνεται μ' αυτούς; Υπάρχει ουσιώδης λόγος να αλλάξουμε; Είμαστε τίποτα φίδια και θέλουμε να βγάλουμε το παλιο δέρμα; ¨Η είμαστε φοίνικες (μυθολογικά πτηνά χωρίς γρίππη) και θέλουμε να καούμε μέσα στην πυρρά για να αναγεννηθούμε ζωντανοί, πιο έξυπνοι, λιγότερο ρηχοί... Πόσοι έπληξαν μ' αυτό το κείμενο; Πόσοι το διάβασαν με ενδιαφέρον; Πόσοι απλά είπαν δεν βαριέσαι; Πόσοι συνειδητοποίησαν μόνο ένα πράγμα (easy to say diffucult to do) και θεώρησαν τον 'ποιητή' ονειροπόλο, ή πολυλογά, ή ιδεαλιστή; Για μένα είναι δύσκολο ν' αλλάζω Θέλω ν' αλλάζω μόνο σ' αυτό που είναι εγώ Ότι δεν καθρευτίζει το εγώ μου θέλω να το πετώ Κι' αλλάζω πραγματικά σ' αυτό που είμαι Ότι δεν είμαι δεν είναι εγώ easy to say difficult to do... Θέλω να γίνω καλός... αν είμαι θα γίνω!

Πρόκειται για την εν λόγω ταινεία running with scissors... Δεν είμαι καλός κρητικός κινηματογραφικών ταινιών, αλλά θα προσπαθήσω να γράψω τις εντυπώσεις μου. Η ταινία κατ' αρχάς είναι βασισμένη σε βιβλίο. Με τον ίδιο τίτλο. Δεν ξέρω αν μεταφράστηκε. Έπειτα πρόκειται για πραγματική ιστορία, τουλάχιστο βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα (δεν αντιγράφει άλλοστε η τέχνη την ζωή και το αντίθετο;). Ο Ογκάστεν (Augausten) είναι ο πρωταγωνιστής. Η μητέρα του τρελλένεται. Επισκέπτεται ένα ψυχίατρο ο οποίος είναι πιο τρελλός. Της συστήνει μια θεραπεία, και έπειτα της ζητά να της δώσει τον Ογκάστεν για υοθεσία, αφού κρίνεται ανίκανη μητέρα. Πρόκειται για ένα τρελλόσπιτο, πρόκειται για ένα τρελλογιατρό και για μια τρελλοταινία. Φανταστείται ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο ολόχρονα... Την γυναίκα του Δόκτορα Φίντσ (ψυχίατρος) να τρώει σκυλλοτροφή... Αλλά υπάρχει κάθαρση; Δεν σας λέω άλλα.. το είδατε; Τι νιώσατε; σας άρεσε;

καμιά φορά είναι απίστευτα σημαντικό να ''βγάζουμε'' τον εαυτό μας από τις καταστάσεις. Έτσι γινούμαστε Θεατές, και δεν είμαστε συνεχώς το επίκεντρο. Μ' αυτό ακόμη μπορείς να νικήσεις και τον πόνο. (σχετικά...)

την υπόθεση την πήραν μέχρι το ομοσπονδιακό δικαστήριο και κέρδισε! Επιτράπηκε στην σύζυγο να βάλει στον τάφο τα Γουϊκανικά σύμβολα! Πηγή: Άρθρο από το Άβατο του Φεβρουαρίου

καλός ο τύπος! μου θύμισε λίγο Κρισναμούρτι οπόταν πρέπει να παίζει λίγος Ινδουϊσμός! Δεν μεταφέρει κατ' ανάγκην την γνώση που έχει στο χαρτί! Από το παρουσιαστικό του δείχνει να είναι ''μύστης'' τουλάχιστον στην εμφάνιση, αλλά δεν γνωρίζω όντως αν είναι εκ των πραγμάτων μύστης! Μου έκανε εντύπωση κάτι δικό του (δεν θυμάμαι σε πιο απ' τα βιβλία του) που διάβαζα για τις μυρουδιές και την αύρα. Είναι λιγάκι θεωριτικολόγος. Ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζω αυτή την άποψη, είναι γιατί μιλά για ψυχική θεραπία, αύρα, προηγούμενες ζωές, εσωτερισμό, προθέσεις, μαγεία, προστασία, αγγέλους, χωρίς να βάζει σε πρακτική εφαρμογή αυτά που λέει! Μιλά και παραμόνο μιλά. (διορθώστε με αν είμαι λάθος). Είπα στην αρχή Κρισναμούρτι, αλλά πάει τελικά να γείνει Λόμπσαν Ράμπα, που δεν είμαι καθόλου σίγουρος κατά πόσο η διδασκαλία του εξακριβώθηκε.. Θα μου πείτε κρίμα δεν είναι να μην φτάνουμε τ' άστρα, κρίμα είναι να μην έχουμε άστρα να φτάσουμε. Καταλαμβαίνω. Αλλά... Κάποιο άτομο που ασχολείται για 'δεκαετίες' θέλει να βάλει στην πράξη αυτά που έμαθε. Δεν σπουδάζεις λόγου χάρη Ιατρική, έτσι απλά για χόμπυ.

ξηγημένη η τύπισσα χεχε! Νομίζω για μένα ισχύει το πρώτο μέρος (δεν ξέρω γιατί αλλά μου δείνουν εναύσματα τα καλά σχόλεια να συνεχίζω) το δεύτερο μέρος είναι σχετικό. Εκείνους που θαυμάζω έχω μια σχέση αγάπης-μίσους είναι πολύ ανάμεικτα τα συνεισθήματα. Ούτε μίσους θα έλεγα, θα έλεγα αδικαιολόγητης μικροαστικής ζήλειας (χεχεχε) την οποία άμα κάτσω να αναλύσω την θεωρώ και ανούσια, γιατί όλοι έχουμε ένα βαθμό αξιοπρέπειας στο σημείο που να μην ζηλεύουμε (σχεδόν) τίποτα από αυτά που έχει ο γείτονάς μας (ή ο γνωστός μας κ.ο.κ.).

μπράβω αυτό γύρευα.. Εξ' άλλου μπορούμε να πάρουμε επείρια του πλανήτη όπως λες ''κοσμικά'' χωρίς την πανσέληνο. Και ένα 'μυστικό' των αποκρυφιστών είναι ότι οι ''φάσεις'' τις σελήνεις είναι σχετικές. Μπορούμε να λειτουργούμε όπως θέλουμε άσχετα με την πανσέληνο. Ας πούμε μια γητειά (για όσους κάνουν) που την κάναμε στην πανσέληνο να την κάνουμε στη χάση ή και τις μέρες που δεν είναι καθόλου ορατή η Σελήνη

συγκεκριμένα είχε ένα ημερολογιάκι στο μέγεθος του μολεσκίνο και έπαιρνε σημειώσεις. Κάθε μέρα όπως μερικά που έχουν την μισή σελίνη την πανσέλινο την καινούργια, αυτό είχε όλες τις μέρες με πανσέληνο. Γι' αυτό τον ρώτισα και μου απάντησε ότι θεωρούν ότι κάθε μέρα έχει τα ''αποτελέσματα'' της πανσελήνου άμα θέλουμε. Είναι όμως προφορική παράδοση. Δεν ξέρω αν έχουν κάτι στο τυπικό τους ή αν αφορά την θρησκεία τους.

Ένας Ιάπωνας φίλος μου, μου είπε ότι κάθε μέρα έχει πανσέληνο! Εξασκεί εσωτερικό βουδισμό (Zen Bhudism) ;;

το ότι ο θεός γιαχβέ είναι στον ουρανό; - το όπως στον ουρανό και επί της γής; Διάβασε τον Σμαραγδένιο Πίνακα του Ερμή του Τρισμέγιστου Ο τίτλος δεν ήταν θέμα για να δημιουργηθούν καυγάδες στο φόρουμ. Ήταν γενικά για να συζητήσουμε! Τώρα σαν θρησκεία η μια προϋπήρξε της άλλης, είναι ευκόλος νοούμενο (Δεν έχω πηγές αποδείξεις γι' αυτό) ότι επηρεάστηκε. Συνήθως (Το είπαν αρκετά άτομα σ' αυτό το φόρουμ, και μπορείς να ανατρέξεις σε παλιά κείμενα) τι γίνεται είναι οι Θεότητες της παλεάς θρησκείας, να 'δαιμονοποιούνται' από την καινούργια. Ο Γιάχβε που αναφέρεις είναι η εξέλιξή του σε Λούσιφερ στον σύγχρονο Σατανισμό που είναι η αντιστρόφος ανάλογη του Χριστιανισμού. Η Γεόλ έγινε κόλαση ας πούμε. Δεν είμαστε απόλυτοι περί θέματα θρησκείας, όχι γιατί απαγορεύεται στο φόρουμ, αλλά γιατί εκεί που αρχίζει η δική 'σου' ελευθερία να πιστεύεις σ' αυτά που θέλεις, τελειώνει η δική μου που δικαιούμε και εγώ 'ταυτοχρόνως/αναλόγως/τοιουτοτρόπως' να πιστεύω σ' αυτά που θέλω. Προσωπικά είμαι αντι-κομφορμιστής! Ότι με καλουπώνει το σπάζω. Λογικά και ένας '''''τέλειος''''' σατανιστής, και ένας ''''''τέλειος'''''' χριστιανός αντίστοιχα θα με μισούσαν, γιατί θα αρνόμιουν να λέω ''Σιεσχαφοράμ'' που ρίχνουν κατά διαστήματα οι σατανιστές, ή θα αρνιόμουν να πω: ''Δόξα σοι'' που ρίχνουν οι χριστιανοί. Ποιος μπορεί να καθορίσει με ακρίβεια τα πιστεύω του καθενός μας;; σόρυ είμαι

υπάρχει κακία για να μπορεί να ορθοποδείται πάνω της το ''οργανωμένο'' καλό. Dion Fortune if there is Light there has to be darkness if there is truth there has to be obscurity if there is God there has to be a Devil William Blake: ''The path of Excess Leads to the tower of wisdom'' Γιατί και το Γιν Γιαν πρέπει να είναι περισσότερο από ένα σύμβολο... Πιστεύω ότι πρώτα ζώα είμαστε και μετά άνθρωποι.. Παραλάβετε αυτό με την μάχη που κάνουν τα ζώα για ένα κομμάτι κρέας... (Κακία; ή αυτοσυντήριση) Η τάση να πάρουμε όλοι μια θέση στο δημόσιο (Κακία ή αυτοσυντήριση;;;) Χρειάζεται και μέσα μας το κακό για να μας ''τσιτώνει'' αρκετά να θυμόμαστε την ζωώδη φύση μας

παρακολούθηση κινήσης φιδιών, πουλιών, πτηνών, κ άλλων ερπετών η φύση είναι το πιο μεγάλο σχολείο, το ίδιο κι' οι νόμοι της. Θα ήταν σαν τη ζούγκλα του Τριανταφυλόπουλου, χωρίς καλεσμένους, με αληθινά ζώα

Εύγε VIOLE! Γέλασα με την απάντηση, όχι γιατί είναι αστεία, αλλά γιατί μας έβαλες λίγο στην θέση μας. Αλλά ίσως να είσαι λίγο ρηχή περί του θέματος. Ο ουρανός δεν είναι παρά μιά ατμόσφαιρα απλά υμνείται και δοξάζεται ποιητικά, στα τραγούδια, στην λογοτεχνία, ακόμη κι' ένα παιδάκι βλέπει τον ουρανό και πιστεύει ότι πάνε εκεί οι ψυχούλες άμα πεθάνουνε. Το ζητούμενο είναι να κατεβάσουμε τα επίπεδα στο να ορίσουμε τους ορισμούς; ή να απλοποιήσουμε τόσο πολύ την πραγματικότητά μας, σε σημείο που θα πέρνουμε χαπάκι: Ντοκ ντοκ φαή, για ύπνο ντοκ ντοκ χαπάκι ύπνου , για να γελάσουμε ντοκ ντοκ ντοκ χαπάκι γέλιου, και θα ορίσουμε ακόμη και τα χαπάκκια. θα βγάλουμε και μερικά για τους αναρχικούς τα σούπερ ντοκ που θα ξεχνάς ότι πίνεις χαπάκκια για να μην σε πιάνει το ''ντάουν'' ότι ελέγχεσε από τα χάπια... όχι δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Στην τελική κι' αν δεν υπήρξε Ιησούς ή Τρισμέγιστος, τουλάχιστο υπάρχει η ιδέα τους και είναι ικανή για να τους πλάθει μνεία και μύθους. Είναι πολύ σημαντικός ο μύθος για την εξέλιξη του ανθρώπου παρόλο που ξέφυγα πολύ του θέματος, ας είναι..

Μα ακόμη και η ταυτότητα του Ερμή του Τρισμέγιστου αμφισβητείται; Αρκετά καλές πηγές, ευχαριστούμε Ούτις.. Τίποτα μάλλον είναι απίθανο, απλά αν μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικές ιστορικές στιγμές και σχολές εσωτερισμού τότε συμφωνούμε στο ''απίθανο'' να έχουν κοινή προεύλευση.

Σκεφτόμουν ότι στην προσευχή του Πάτερ Ημών (Που το έχουν και οι καθολικοί και οι Λατίνοι ως pater nostri) σε κάποια φάσει πάει: Όπως στον ουρανό έτσι και στη Γη' και το σύνδεσα πάρα πολύ με το As above so below... Έπειτα οι ''συμβολικές θυσίες εξευμενισμού στην αρχαιότητα'' και έπειτα η σταύρωση του Θεανθρώπου και οι προσφορές αίματος.. Τούτω εστί το σώμα και το αίμα μου, λέβετε φάγετε... Τα σταυροδρόμια λατρεύονται στην Μυστικιστική Χριστιανική πίστη, όπως και στην αρχαιότητα με τα Συμπόσια της Εκάβης, τους σκύλλους κτλ.. Το σύμβολο του σταυρού Η ημερομηνία των Χριστουγέννων με την εορτή του Yule... Η τελετουργία λατρεύω εικόνες, τα λουλούδια του Επιταφίου τα Άμφια, ο Θυμιατός, Το αγίασμα (Holy/blessed water), Ο γάμος και ο θάνατος Rites of passages/handfasting... Μπορώ να αντλήσω χιλιάδες παραδείγματα... Παραθέτω όμως μόνο μερικά.. Νομίζω το μόνο βασικό είναι ότι ο Χριστιανισμός λατρεύει την ομοούσια, αδιαίρετη τριάδα, ενώ οι Παγανιστές την Θεά, τον Θεό, τους Διόνυσους κτλ Παρόλο που ξανασυζητήθηκε, θα σας ενοχλούσε να αναλύσετε πόσο επηρέασε ο Παγανισμός τον Χριστιανισμό; Είναι και επίκαιρό λόγω Χριστουγέννων...

ναι όντως καλό ταξίδι (Πάντα το εσωτερικό να είναι σε αρμονία με το εξωτερικό...) :cheerful:

Δεν γνωρίζω την ακαδημαϊκή ή επι/κή ανάλυση του ποιήματος, αλλά ασχολήθηκα με τον Καβάφη. Τον εντυπωσιάζει το ''θεαθήναι'', κοινώς το θέαμα. Στα ποίηματά του δεν παραλείπει να δώσει μερικές φορές υπερβολική μνεία για τις ενδυμασίες, τα 'άμφια' τα βασιλικά αξιώματα, και γενικά τα 'κοσμικά' ... Το κάνει για να παρουσιάσει αφ' ενός την παρακμή μιας αυτοκρατορίας που ήταν όντως χρυσή, και αφ' εταίρου θέλει συνεχώς να μας θυμίζει ότι η εξωτερική εικόνα μπορεί να μην συνάδει με την εσωτερική. Κάποιες φορές νιώθω ότι μου θυμίζει αυτή την ιστοριούλα με τα ρούχα του αυτοκράτορα (το γνωστό παιδικό παραμύθι), στο οποίο όλοι θαύμαζαν με μια αφέλεια τα καινούργια πανάκριβα και υπέροχα ρούχα του αυτοκράτορα, ο οποίος αυτοκράτορας στην τελική ήταν γυμνός. ένα παιδί δεν ανέχτηκε άλλο την ειρωνεία και την 'θέλω να εθελοτυφλώ' στάση της μάζας και φώναξε: ΜΑ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ!!!! ναι χρειάζεται να 'κατεβούμαι' από τα ύψη που κοιμόμαστε κάποιες φορές... να σκίζουμε τα άμφια και τους τίτλους και τα εν τύποις (κομφορμισμούς κτλ) για να οδηγηθούμε στην ουσία. Με θυμώνει μερικές φορές (με εξαίρεση το Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον) που δεν εξιλεώνει και δεν οδηγά ο Καβάφης τους ήρωές του στην κάθαρση. Τους αφείνει να νομίζεουν ότι όλα είναι ο υπέροχα, Ο γλυκός θεούλης, η απαστράπτουσα κοινωνία, η υπέροχη (παρακμάζουσα) αυτοκρατορία κ.ο.κ.

έχω άμα συνειδητοποιήσω ότι δεν είναι η ύλη που γεμίζει την ψυχή ευδαιμονία δεν έχω άμα ξεκινήσω τις συγκρίσεις με τους γύρω μου την ορίζω σαν την ψευδαίσθηση ότι μια μέρα θα ξυπνήσουμε και δεν θα έχουμε ''υλικές'' ανάγκες

πραγματικά μπορεί να αλλοιώση την εμφάνιση η μύηση... Μα κι' Ατλάντιοι και υπερβορίοι που αναφέρουμε προηγουμένος πολύ πιθανόν να είχαν διαφορετική διατροφή, διαφορετικές συνήθειες. Ακόμη κι' η επαφή με το ''Θείο'' μπορεί να ήταν διαφορετική, όσο κι' αν μετά από κάποια φάση όπως ακριβώς έγινε με τους Σουμέριους και Βαβυλώνιους που γίνονται άπληστοι και αφανίζονται! Μπορούμε να τεκμηριώσουμε αυτά με γεγονότα ή αλήθειες; Ας δούμε την γραφή και την ανάγνωση, τον κώδικα επικοινωνίας που είχαν αυτοί οι λαοί, τα κτήρια κ.α. Σε κάποια φάση όμως (είναι μέσα στο κύτταρο του ανθρώπου να μην αποδέχεται τον ρόλο του ''θητού'') πράττουμε ύβρη. Λέμε ότι μπορούμε να γίνουμε Θεοί :censored: θέλουμε να κλωνοποιήσουμε, να αποδικωποιήσουμε το DNA, να σπάσουμε την ταχύτητα του φωτός, να διασπάσουμε το άτομο, να δούμε αν έχει ζωή σε άλλους πλανήτες, οπόταν κάθε φορά μας ρίχνει η φύση ένα ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ για να ανακαλύψουμε φτου κι' απ' την αρχή τι υπήρχε και τι θα υπάρχει... Τι λέτε όμως, γιατί όντως πιστεύω ότι υπάρχουν και υπήρξαν χαμένες φυλές. Απλά συνήθως (χωρίς να γενικεύω) κάνουν κατάχρηση εξουσίας και δοθήσας δύναμης και τους χτυπά χαστούκια η φύση, ή απλά εξαφανίζονται σε άλλα 'ενοποιημένα πεδία', σε άλλες διαστάσεις, ή απλά εξαφανίζονται... Μα αν το δούμε πολύ θεωρητικά ακόμη κάνει νόημα! Οι βουνίσιοι έχουν άλλα γενετήσια χαρακτηριστικά από τους ''αστούς''! οπόταν αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν οι υπερβορίοι μάλλον θα μοιράζονται άλλα χαρακτηριστικά από τους γήινους. Αφού και ο ''υπερβορράς'' θα είναι ''αλλού'' έχουν χαρακτηριστικά του ''αλλού''.