outis
-
Posts
5,227 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
13
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by outis
-
-
48 minutes ago, Sucore said:
Αδιάφορη, επίσης περισσότερο βασισμένη στην αμερικανοΧιπστερ κουλτούρα παρά την αρχαία.
Δεν είμαι βέβαιος αλλά νομίζω ότι οι αντιλήψεις περί 'ολύμπιων' κτλ προσαρμοζόταν στις χωροχρονικές κουλτούρες που απέδιδαν τις λατρείες. Έτσι κάποια βάση σε σημερινά μοτίβα μπορεί να είναι περισσότερο κι από έγκυρη, μπορεί να την απαιτεί η Ανάγκη.
-
2 minutes ago, Τράγου Κέρατο said:
我說一件事，你明白另一件事。 好像我在說中文...
Στο νου είχα μάλλον κάτι σε αυτό:
-
1
-
-
5 minutes ago, Τράγου Κέρατο said:
Μα αν δεν μπορείς να αποδείξεις κάτι πάνω σε κάτι που όλοι αντιλαμβάνονται πως μπορείς να αποδείξεις κάτι πάνω σε κάτι που δεν αντιλαμβάνονται όλοι; Εγώ απλώς λέω πως υπάρχει πρόβλημα και στη μικρότερη κλίμακα.
Ποιος είπε οτι δεν μπορείς να αποδείξεις; Φυσικά αν πας κάπου που δεν έχουν ραδιόφωνα πως αποδεικνύεις ότι περιτριγυριζόμαστε από ραδιοκύματα;
-
21 hours ago, Νεφέλη said:
Την τύχη σου, καλέ!
Εδώ να θυμίσω την αρχή "Αρχή σοφίας ή των ονομάτων επίσκεψις"
Το 'τύχη' είναι λέξη που σχετίζεται γλωσσολογικά με το "τέχνη" κάτι που είναι στο χέρι όχι μόνο της 'Αθηνάς' (Σημ. το μοίρα, σχετικό με το μερίδιο/μερτικό)
-
22 minutes ago, Τράγου Κέρατο said:
Σε συνδυασμό με το σχόλιο του @outis εδώ απλώς σημειώνω πως το βίωμα δεν "αποδεικνύεται". Π.χ. λέω πως βλέπω τη θάλασσα κόκκινη. Πως ξέρεις αν λέω αλήθεια ή ψέμματα; Σου λέω πως τη βλέπω πολύ διαφορετικό χρώμα από τον ουρανό και πως τη βλέπω στο χρώμα της ντομάτας, απλώς πιο σκούρα. Και πάλι, πως ξέρεις αν λέω αλήθεια ή ψέμματα;
Ακόμα χειρότερα: και στην περίπτωση που βλέπω τον ουρανό κόκκινο και τη θάλασσα (και τις ντομάτες) μπλε, απλώς αυτό που ξέρω εγώ για μπλε είναι αυτό που ξέρεις εσύ για κόκκινο;
Εεεε ποιος μίλησε για βίωμα; Το παράδειγμα της θάλασσας δεν είναι ταιριαστό εδώ. Δε σου λένε ότι 'η θάλασσα είναι κόκκινη' ενώ εσύ την βλέπεις αλλιώς. Σου λένε 'είναι κόκκινη αλλά δεν είσαι σε "ικανός" να το αντιληφθείς. Διαφορετικό. Αν και το δικό σου κόκκινο μπορεί να είναι το δικό μου μπλε (κάτι που δεν μπορώ να ξέρω) όσο δεν ξέρουμε τη διαφορά θα συμφωνούμε ότι το κόκκινο είναι κόκκινο (κι ας μη βλέπουμε το ίδιο, θα αρκεί που συμφωνούμε.) Αλλά εδώ το επόμενο βήμα του ανα-ζητητή είναι άλλο.
-
41 minutes ago, Τράγου Κέρατο said:
...πας ας πούμε στο μοναστήρι και σου λέει ο μοναχός πως πολύ απλά δεν είσαι ικανός να αντιληφθείς το Θεό. Και υπάρχουν μοναχοί που το λένε.
Κι όχι χωρίς λόγο
-
On 11/10/2017 at 8:37 PM, Νεφέλη said:
.
Κατά την γνώμη μου, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ άθεοι.
.
Ένας τρόπος για να το δει κανείς είναι το να δει ως 'Θεό' την Αρχή των Αξιών που έχει ο καθένας. Και από αυτή την οπτική δεν μπορεί να υπάρχει 'άθεος' αφού κανείς δεν λειτουργεί χωρίς κάποιες 'αρχές' (πλαίσιο - κοσμοθέαση πες το.)
Έτσι εκφράσεις του τύπου: "Όταν ένας άνθρωπος παύει να πιστεύει στο Θεό, δεν είναι ότι δεν πιστεύει πια σε τίποτε..." απλά έχει ως μπούσουλα άλλες 'αρχές' (η αρχική έκφραση έχει "...Πιστεύει σε οτιδήποτε.")
και η συγκενική θέση ότι "Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν" Στη θέση του Θεού τοποθετούν κάτι άλλο. (κι αυτά είναι/γίνονται τα είδωλά τους δηλ)
-
1 hour ago, Νεφέλη said:
Έχουμε ελεύθερη βούληση;
Πως σχηματίζεται η βούλησή μας και πότε θεωρείται πραγματικά ελεύθερη;
Και, είναι άραγε αυτό δυνατόν;
Η λεγόμενη ελεύθερη βούληση (καλύτερα: το αυτεξούσιο) είναι κάτι σαν την τριαδικότητα - δεν κατανοείται με απλή λογική διαδικασία.
Πως σχηματίζεται; Με μια απόφαση.
Πότε θεωρείται; Εύκολο, όταν δεν εξαρτάται από κάτι εκτός αυτής.
Δυνατόν είναι εφ'όσον είναι χωρίς εξάρτηση.
-
On 14/10/2017 at 4:40 PM, Αρχάγγελος said:
Πολλές φορές παρατηρώ ανθρώπους που συνδιαλέγονται και εστιάζω όχι τόσο στο περιεχόμενο της συζήτησής τους, αλλά στον τρόπο που αυτή διεξάγεται.
Μετα λύπης μου, βρίσκω ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να συζητήσουν και αυτό διότι επικεντρώνονται στο να αντιπαρατεθούν.
Ετυμολογικά και εννοιολογικά η συζήτηση εκφράζει την διαδικασία κατά την οποία κάποια άτομα, από κοινού (συν-), προσπαθούν να βρουν κάτι που θέλουν, που χρειάζονται (ζητώ).
Η αντιπαράθεση είναι η παρουσίαση/ αναφορά μίας αντίθετης άποψης, επιχειρήματος, στοιχείων κλπ, ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το κίνητρο για τη συζήτηση είναι η ανάγκη της γνώσης, της αλήθειας, της λύσης, της απάντησης κλπ. Το κίνητρο για την αντιπαράθεση είναι η εγωπαθητικότητα, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης, αναγνώρισης της αυταξίας κλπ. Είναι μία προσπάθεια απόδειξης του ατόμου στον εαυτό του (μέσω του άλλου) ότι τα κατάφερε, ότι έχει δίκαιο, ότι αξίζει.
Αντιλαμβάνομαι ότι το αποτέλεσμα της συζήτησης (ως διαδικασία) είναι η αποδοχή, η διεύρυνση της αντίληψης, η γνώση, η σοφία, η ένωση του ατόμου με το περιβάλλον του, η πραγμάτωση, η συνοχή κ.ά. Αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης είναι η απομόνωση, η διαστρέβλωση, ο διαχωρισμός, η πλάνη, ο φόβος, η εχθρικότητα κ.ά.
Χαίρομαι και επιθυμώ να βλέπω περισσότερες συζητήσεις και λιγότερες αντιπαραθέσεις
Τώρα που εξετάζω τις 'πνευματικές ασκήσεις' διαπιστώνω ότι το 'ζήτησις' (το 'ζητώ' που λές και που παράγει το συζήτηση) μπορεί να σημαίνει επίσης:"αντιπαράθεση!"
Πάντως προσωπικά έχω και τέταρτο 'πρωτόκολο' - πολλάκις εφαρμοσμένο εδώ - αναζητώ (ενίοτε) εσκεμμένα τη δοκιμή θέσεων μου υπό κάθε συνθήκη (άρα και στο χειρότερο περιβάλλον αντιπαράθεσης.) Στην ουσία δε με ενδιαφέρει να 'έχω δίκιο' όσο με ενδιαφέρει να ξέρω/μάθω το 'αν δεν έχω δίκιο' - αν όντως δεν δεν έχω.
-
22 minutes ago, Νεφέλη said:
Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα.
Το γεγονός πως, παρ’ όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα.
Mark Twain
Η "ηθική" - ας την πούμε έτσι - κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα που αναφέρεις είναι μεν ενδεικτική αλλά δεν έχει.... βαθμολογικό ενδιαφέρον. Όπως πχ όταν έχεις ένα σκυλάκι στο σπίτι σου, είναι αδιάφορο το να βγεις από το μπάνιο χωρίς ρούχα. Αν υπάρχει όμως άνθρωπος στο σπίτι τυλίγεσαι έστω με μια πετσέτα. Και η 'ανωτερότητα' στη σκέψη βέβαια είναι άνευ ουσίας αν δεν 'εξαργυρώνεται' έμπρακτα.
-
On 04/09/2015 at 8:13 PM, Αρχάγγελος said:
"Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έλκονται από το Θεό ή τη Φύση, ενώ απλώς απεχθάνονται τον Άνθρωπο"
~William Ralph Inge
Απλή παρεξήγηση.
Ο Άνθρωπος ως κομβικό σημείο μεταξύ Θεού και Φύσης τα έχει κάνει σαλάτα. Έτσι είτε προς τη φύση στρέφεται κανείς είτε προς το Θεό η ανθρώπινη αποτυχία (έτσι όπως εισπράτεται) δημιουργεί μια εντύπωση (που είναι παραξηγημένη μεν, παρούσα δε) και αυτή είναι μια εντύπωση 'αποστροφής' - Φυσικά η αποστροφή αυτή βιώνεται διαφορετικά ανάλογα με την 'έλξη' και με διαφορετική κατάληξη επίσης. Έτσι οι ελκόμενοι από τη Φύση φανερώνουν αποστροφή που καταλήγει στο Θεό, ενώ οι ελκόμενοι από το Θεό δίνουν κι αυτοί εντύπωση αποστροφής που καταλήγει στη φύση. Προσωπικά διαπιστώνω παρεξήγηση χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η 'αποστροφή' δεν είναι πραγματική σε πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε όμως (στο πιο ορθό της πλαίσιο) δεν είναι πραγματική αλλά λάθος εντύπωση.
-
Just now, Sucore said:
:/
Σε αντίθεση με το νόμισμα εμείς είμαστε ενεργητικοί, τείνουμε να επιστρέφουμε στην κατάσταση πνευματικής ισορροπίας μας (εκτός αν η "πρέσα" πετύχει νεύρο).
Αρχικά υπάρχουν πολλές "πρέσες", και οι περισσότερες πετυχαίνουν νεύρο, όμως δεν είμαστε προϊόν μόνο μίας, κάθε ένας από εμάς έχει διαφορετικά ποσοστά από διαφορετικές "πρέσες".
Είναι αυτή μας η εικόνα, και οι πράξεις που κάνουμε ώστε να επιστρέψουμε σε αυτή, που μας ορίζουν.Αφού σε ντίθεση με το νόμισμα εμείς είμαστε ενεργητικοί ένας λόγος παραπάνω να μην είμαστε οι πράξεις μας και να μη μας χαρακτηρίζουν (αφού το αποτύπωμα με λίγη θέληση) το αλλάζουμε.
-
On 14/10/2017 at 4:55 PM, Αρχάγγελος said:
Αναφέρει η Νεφέλη εδώ
Αλήθεια.... είναι οι σκέψεις, οι επιλογές και οι πράξεις μας που μας χαρακτηρίζουν; Είμαστε οι πράξεις μας;
Υ.Γ. Πάνω που έλυσα το πρόβλημα με τα quotes, αλλάξαμε πάλι περιβάλλον.... που θα μου πάει, θα τα καταφέρω!
Πρώτα το πιάνεις: οι σκέψεις, οι επιλογές και οι πράξεις μας, μας χαρακτηρίζουν.
μετά το χάνεις: Είμαστε οι πράξεις μας;
Αν έχεις ένα νόμισμα στο χέρι διαπιστώνεις ότι κάτι το έχει... 'χαρακτηρίσει' - μια πρέσσα νομισματοκοπείου - οι σκέψεις, οι επιλογές και οι πράξεις μας.
Είναι το νόμισμα ή η ύλη του νομίσματος "πρέσσα" του νομισματοκοπείου; Δεν θα το έλεγα.
Από την άλλη κι ίδια η χρήση του νομίσματος αφήνει κάποια αποτυπώματα επάνω του, συνήθως προσωρινά, σπάνια μόνιμα σαν από πρέσσα.
-
1
-
-
26 minutes ago, Sucore said:
Τότε απλά πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη στιγμή που η μοντέρνα φυσική θα υιοθετήσει τον ορισμό μου : Ρ : Ρ : Ρ
Χώρος είναι το τρισδιάστατο σύμπαν μας, τουλάχιστον εδώ μπορούμε να τον μετρήσουμε.
Προς το παρόν δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να τον συγκρίνουμε με αυτόν (...έχω πλήρη άγνοια για το θέμα...) των υπόλοιπων διαστάσεων (μιλάω για 4η διάσταση και παραπάνω, για τον δισδιάστατο έχουμε λύση: εμβαδόν, μονοδιάστατο : μήκος).Τελικά είναι ο χώρος 'κατι' είναι είναι 'εικονική έννοια;'
Τελικά φαίνεται από θεμελιώδεις έννοιες χώρο, χρόνο, βαρύτητα, ύλη, ενέργεια, φως μια ιδέα για το τί είναι έχουμε μόνο για ύλη/ενέργεια & φως.
-
On 13/10/2017 at 2:38 PM, Νεφέλη said:
<<Ως χώρος γενικά στη φυσική ονομάζεται το περιβάλλον που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο στην ιδέα της απόστασης σε τρεις διαστάσεις.>> - Wikipedia
.
Αυτό είναι χωρίς νόημα. Αν ρωτήσω τι είναι ύλη παίρνω απάντηση για κύματα, σωματίδια κτλ. Σωστό/λάθος είναι μια κάποια απάντηση. Αλλά ο χώρος τι είναι; Ή πιο καλά 'από τι αποτελείται;'
-
Πατάτες (λαχανικό) τηγανητές σε λάδι ελιάς (λάδι καρπού) και μερικά ποτηράκια κρασί (χυμός φρούτου) - για επιδόρπιο σοκολάτα (καρπός) - Χ2 κι όλας να έχουν διπλή υγειινή δράση!
-
Ίσως είναι η ανάγκη των ανθρώπων να πιστέψουν σε κάτι ανώτερο από τους ίδιους. Αυτό το κάτι που θα τους βοηθήσει σε ένα "πρόβλημα" που θα έρθει στη ζωή τους...
Η ανάγκη όμως πως προκύπτει; Μήπως από το γεγονός ότι αν δεν πιστέψουν (πχ) θάυμα-γιόκ;
-
...
Αρκεί να μην παραβιάζει τους όρους της κοινότητας, την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία, τους όρους hosting της σελίδας και τα λοιπά.
Μου το χαλάς έτσι. Επεξεργάστηκα τα τελευταία 2 χρόνια - με επιτυχία - σπελλς επιρροής σε καιρικές συνθήκες αλλά δυστυχώς τέτοιες δράσεις παραβιάζουν τη Συνθήκη της Γενεύης (ψήφισμα 31/72 του 1976, επικυρωμένο και από τα Ηνωμένα Έθνη) οπότε θα το βουλώσω!
-
Θα μπορούσες να μου το εξηγήσεις ;
να δούμε, όπως είπε κάποιος "οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές εμπειρίες και από αυτές καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα, γι'αυτό και ο κάθε άνθρωπος μιλά (τελικά) διαφορετική γλώσσα!"
Πως το σκέφτηκα όταν είπα: 'εξαρτάται' --> Η λέξη "Θεός" αποδίδει δύο ποιότητες: "γρήγορη κίνηση" ή "δράση" (από το 'θέω') και "βάζω τα πράγματα στη θέση τους" (από το 'θέτω') - άρα ουσιαστικά ο Θεός - ως λέξη - αποδίδει 'παράγοντα, που δρα και ορίζει τη θέση των πραγμάτων ή βάζει τα πράγματα στη θέση τους'. Μένοντας στο δεύτερο αν ο άθεος άνθρωπος ζει σα να έχουν τα πράγματα μια ορισμένη θέση είναι λιγότερο άθεος απ'όσο νομίζει. Αν πάλι είναι "τα πάντα ρει" θα μπορούσε δυνητικά να είναι όντως άθεος. Αλλά πολύ δυνητικά - κάτι σα το "μέλαν σώμα" στη φυσική που περιγράφει ένα "ιδανικό" - αλλά ανύπαρκτο στη φύση - σώμα! Παράδειγμα: ο 'αθεϊσμός' της Δύσης είναι διαφορετικός από αυτόν της Ανατολής ή της Αφρικής. Ο δυτικός αθεϊσμός ζητά να είναι 'ηθικός' (και αυτός της Δυτικής Ευρώπης-ΗΠΑ έχει και ιουδαιοχριστιανική ηθικά (!?) ενώ σε Αφρική και Ασία αυτό είναι μη-ζητούμενο.
Αλλά και από την άλλη
-
1
-
-
Εμένα ποιος/α θα μου πει: "Τι είναι χώρος;"
-
Θαύμα ή αυθυποβολή? Πίστη σε κάτι ανώτερο που ακούει το κάλεσμα μας για βοήθεια ή τυχαία γεγονότα που συμβάλουν στη θετική έκβαση μιας κατάστασης? Για να σας δω σε αυτό το ερώτημα!
Άμα γίνει αυτό που θέλεις ή χρειάζεσαι τι σημασία έχει; Πες ότι η πίστη είναι ένας διακόπτης που προκαλεί κάτι.
-
Έστω ότι εγώ ορίζω ως Θεό κάποια ενέργεια ή πλάσμα ή αντικείμενο που είναι τέλειο και μπορεί να καταφέρει τα πάντα, εφόσον δίνεται ένας υποκειμενικός ορισμός για τον Θεό , αν υποστήριζα ότι δεν πιστεύω στην ύπαρξη αυτού του είδους ενέργειας , πλάσματος ή αντικειμένου δεν θα με έκανε άθεη;
Εξαρτάται και από τις πρακτικές συνέπειες.
Ω ναι!! I’m back! Φυλαχτείτε! Χαχαχα...
Ενδιαφέρουσα προσέγγιση...
Θα ήθελα να αναλύσεις λίγο αυτό το «ο άνθρωπος που ζει τη ζωή του χωρίς 'θεό' ως ενεργό παράγοντα».
.
Πες πως περπατάς σ'ενα δρόμο, γύρω σου, πεζοδρόμια, δέντρα, κτίρια, περαστικοί, σκυλιά, γατιά, περιστέρια, αυτοκίνητα και ότι άλλο. Για να πας με επιτυχία από το Α στο Β σημείο χρειάζεται λάβεις υπόψη το περιβάλλον σου αλλιώς θα πηγαίνεις σκουντουφλώντας και μπορεί και να μη φτάσεις ποτέ στο Β (ο Mr Bean αν είναι στο Παρίσι εξαιρείται!) Όλα αυτά είναι παράγοντες, ενεργοί και μη. Ε, αν κάποιος ζει χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον 'παράγοντα' Θεό τότε είναι "άθεος".
-
...Επίσης, τις νεότερες παρατηρήσεις/συμπεράσματα της Κβαντομηχανικής, τις βρίσκω πολύ βαθειά Ζενικές
.
Τότε αποκλείεται να είναι Ζεν - ξέρεις το Ζεν που βρίσκεις 'ζενικό' δεν είναι το Ζεν κτλ κτλ
-
Πεινάω
Δοκιμάζω και βρίσκω τι με ικανοποιεί από αυτά που έχω διαθέσιμα.
Αν δεν έχω διαθέσιμα βρίσκω τρόπους ώστε να αρχίσω να έχω.
Ικανοποιώντας την ανάγκη μου, πρώτα την πείνα και αργότερα την επιθυμία μαθαίνω τα παραπάνω βήματα ακόμα καλύτερα.
Εξέλιξη.
Πεινάω, τρωω οτι βρω, εκφυλισμός.
Η ικανοποίηση είναι ένα εργαλείο, όπως και όλα τα υπόλοιπα.
Είναι ανέφικτο να νιώσει ο Άνθρωπος ικανοποίηση ή μήπως απλά δεν ξέρει πώς να το κάνει;
Σ'αυτό και στα πιο πάνω μπορεί να ανιχνευτεί το "μυστικό" της δαφοράς μεταξύ πνευματικού και ψυχικού.
Οι έξι τυφλοί
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Τελικά δεν ήταν ένας ο ελέφαντας;