johnny
-
Posts
4,500 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
2
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by johnny
-
-
Γιατί, θα ήθελες να μας μπερδέψεις?
Κατ' αρχήν η λέξη "εξουσία" στο αρχικό ποστ μπορεί σχετικά άνετα να αντικατασταθεί από τις έννοιες της ελευθερίας, της ηθικής και τελικά της επιλογής. Μάλιστα η επιλογή είναι τελικά ο μόνος παράγοντας που μετρά, γιατί η ελευθερία και η ηθική λειτουργούν με βάση τις επιλογές μας. Όσο πιο πολλές επιλογές έχουμε, τόσο πιο ελεύθεροι είμαστε, ενώ όσο πιο "ηθικοί" είμαστε, τόσο περιορίζονται οι επιλογές μας.
Και φυσικά όταν μιλάμε για ηθική αναφερόμαστε σε θρησκευτικής φύσεως ηθική, έτσι?! Οπότε μπορεί να οριστεί σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, ανάλογα με τις επιταγές της εκάστοτε εκκλησίας.
Από 'κει και πέρα η ελευθερία δεν έχει όρια. Όταν μιλάμε για το τί περιλαμβάνουν οι επιλογές μας, η απάντηση είναι τα πάντα! Αν εξαιρέσουμε τους φυσικούς νόμους που μας περιορίζουν (π.χ. δεν έχουμε την επιλογή να πετάμε ή να περνάμε μέσα από τοίχους), κατά τ' άλλα δεν έχουμε κανέναν άλλον περιορισμό. Υπάρχουν βέβαια οι νόμοι που θεσπίσαμε, η ηθική μας και οι αρχές μας, η συνείδησή μας, οι κοινωνικές επιταγές και οι “απαγορεύσεις” από την κάθε κοινωνία κ.ο.κ., ωστόσο αυτά δεν αναιρούν το γεγονός ότι έχουμε επιλογές. Ίσα-ίσα που βοηθούν στο να αναδεικνύεται η σημασία του τί θα επιλέξουμε! Και κάπως έτσι οδηγούμαστε ίσως στον κυριότερο παράγοντα της ελευθερίας μας, εκεί που μάλλον ο σημερινός άνθρωπος έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο λόγος για τον οποίον κάποιοι από μας δεν αισθάνονται ελεύθεροι: Η υπευθυνότητα. Πόσο υπεύθυνοι (όχι ηθικοί, αλλά υπεύθυνοι!) είμαστε απέναντι στις επιλογές μας...
Κι αυτό ξεφεύγει από το δυισμό του καλού-κακού ή του ωραίου-αισχρού, γιατί αφορά ένα σύνολο παραγόντων (που θα οδηγήσουν στη λήψη της απόφασης-επιλογής) που δεν είναι και τόσο σταθεροί, ούτε ορισμένοι. Το θέμα έχει πολλές διαστάσεις και δεν χρειάζεται να το πετσοκόψουμε υπακούοντας για άλλη μια φορά στις δυιστικές ροπές της χριστιανικής ηθικής που μας διακατέχει.:teehee:
-
Είναι σίγουρα στο σωστό δρόμο! Αναμένουμε να τιμήσουμε και τη διανομή, όταν κυκλοφορήσει!
-
Δεν έχεις καμία σχέση με τον τυφώνα megi που χτύπησε τις Φιλιππίνες, ε?!
-
Θυμίζει το αστρολογικό σύμβολο του Ποσειδώνα, ως τρίαινα με σταυρό σε πιο "gothic" έκδοση.
http://www.artofwise...la/triaina.html
http://www.symbols.c...dia/05/057.html
Πάντως απ' όσα ακούς για τέτοια συγκροτήματα, τα μισά να πιστεύεις. Η πλειοψηφία τους καταπιάνεται με εσωτεριστικές ιδέες για λόγους marketing.
Στην τελική, άκου opeth. Κι αυτοί σουηδοί είναι, αλλά παίζουν καλύτερη μουσική και έχουν και καλύτερο σύμβολο.
-
Ισόβια στον Κορκονέα, 10ετής κάθειρξη στον Σαραλιώτη.
-
Συμφωνώ.Προφανώς εννοούσες ''η θρησκεία διαπλέκεται σκανδαλωδώς με την εξουσία'' σωστά; Σήμερα πλέον η εκκλησία (εννοώντας το παπαδαριό) έχει εξισώσει τη θρησκεία με τη μπίζνα.
Και αυτός είναι ένας σκόπιμος διαχωρισμός, γιατί η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με το θέμα. Η εκκλησία έχει "αναγκαστικά" σχέση με την εξουσία, με τη λογική που προανέφερε ο outis.
Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν να υποστηρίζεται ότι η θρησκεία είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση και κάθε "κοσμική" της έκφανση μέσω της εκκλησίας είναι τουλάχιστον "ύποπτη", με την έννοια των κινήτρων που τείνουν να έχουν οι δράσεις της εκκλησίας.
-
Τι έκανε η κυβερνηση
μόλις κάποιος χρησιμοποίησε το δικαίωμα της
αντίστασης και της απεργίας?Μα φυσικά
ψήφησαν νέο νόμο που να καταδικάζει τους
απεργούς μέσα σε λιγότερο από μερικές μέρες..
"Όποιος εμποδίζει την κυκλοφορία,χάνει την
άδεια του αυτοκινήτου και συλλαμβάνεται".
Νιώθω μια ωραία αρχή εμφανούς χούντας ή με
φαίνεται?
ΣΕ φαίνεται. Η αρχή έχει γίνει χρόνια πριν, όχι με αυτό το νόμο αλλά με άλλους που έχουν περάσει απαρατήρητοι.
Όταν τα συνδικάτα ή οι διάφορες οργανώσεις κανονίζουν να διαδηλώσουν, ενημερώνουν προηγουμένως την αστυνομία για την πρόθεσή τους να διαδηλώσουν σε συγκεκριμένο μέρος και συγκεκριμένη ώρα, ώστε η αστυνομία με τη σειρά της να "προστατέψει" τη διαδήλωση και να ρυθμίσει ανάλογα την κυκλοφορία. Ως εκ τούτου, το να εμποδίζεις την κυκλοφορία είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν προβλέπεται στα πλαίσια μιας διαδήλωσης (πόσο μάλλον μιας απεργίας), οπότε για το κράτος είσαι παράνομος.
Αν όντως ψηφίστηκε τέτοιος νόμος σχετικά με την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, βγάζει νόημα από την άποψη ότι χτυπάνε τους συγκεκριμένους απεργούς (=μεταφορείς) εκεί που πονάνε. Αλλά αυτό δεν είναι καινούριο! Εδώ έφτασαν να απαγορέψουν τις κουκούλες πριν κάμποσο καιρό, και νιώθεις τη χούντα να 'ρχεται από το νόμο για τις άδειες των αυτοκινήτων?!
Το χειρότερο δεν είναι ο νόμος καθεαυτός, αλλά η αντίδραση (ή μάλλον η έλλειψη αντίδρασης) του κόσμου. Η παρεμπόδιση της κυκλοφορίας είναι κατά τη γνώμη μου ένας ωραίος και άμεσος τρόπος διαμαρτυρίας, που θα 'πρεπε να χαίρει της συμπαράστασης του κόσμου. Πόσοι όμως είναι αυτοί που γυρνάνε και λένε "τί με νοιάζουν οι διεκδικήσεις τους, εγώ στο σπίτι μου θέλω να πάω κι αυτοί έχουν κλείσει το δρόμο / Να πάνε αλλού να διαμαρτυρηθούν"?!
Συνεπώς, οι πολιτικοί που πέρασαν αυτόν το νόμο μπορεί και να θεωρηθούν ήρωες και εκφραστές της κυρίας με το cayenne που θέλει να πάει για ψώνια και μερικοί προλετάριοι της κλείνουν το δρόμο. :teehee:
Τα έχουμε πει πολλές φορές και μας έχει ειδοποίηση και μάλιστα έγκαιρος θα έλεγα το Zeitgeist . Εγώ ένα έχω να πω οι άνθρωποι πιστεύω θα βρουν τρόπο να πάνε μπροστά όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να μας σύρουν πίσω στο μεσαίωνα.
Στο μεσαίωνα δεν ήταν που οι άνθρωποι δεν ήξεραν ορθογραφία?
-
Σίγουρα διαβάσατε ολόκληρο το άρθρο ή μόνο τον τίτλο του?
1) Η Μαλαισιανή αστροφυσικός διευθύνει ήδη το Γραφείο των Η.Ε. για τις Εξωγήινες Υποθέσεις.
2) Οι αρμοδιότητες της 58χρονης αναμένεται να παρουσιαστούν την ερχόμενη εβδομάδα, στη διάρκεια επιστημονικού συνεδρίου στο Μπάκιγχαµ, στη Βρετανία.
Η τύπισα είναι καταξιωμένη επιστήμονας (αστροφυσικός), πρώην διευθύντρια της εθνικής διαστηµικής εταιρείας της Μαλαισίας και διευθύντρια του γραφείου "των Η.Ε. για τις Εξωγήινες Υποθέσεις". Δεν διάβασα πουθενά ότι θα πληρώνεται με βάση το πόστο της ως "υπεύθυνη υποδοχής εξωγήινων", αλλά ακόμα κι αν αυτό το πόστο συνοδεύεται και από κάποιον μισθό, είναι τουλάχιστον αφελές να κρίνουμε επιλεκτικά το μισθό χωρίς καν να έχουν παρουσιαστεί οι αρμοδιότητες που τον συνοδεύουν.
Επίσης, μιας και μιλάμε για τον Ο.Η.Ε.:
Πρώτον, γενικότερα μπορείτε να κρίνετε τους μισθούς των υπαλλήλων του όταν γνωρίζετε και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους ή τις απαιτήσεις των εργασιών που αναλαμβάνουν. Αν ρίξετε μια ματιά στο unjobs.org που είναι το site προκήρυξης θέσεων εργασίας στον ΟΗΕ, θα διαπιστώσετε ότι οι περισσότερες θέσεις εργασίας έχουν αρκετά σοβαρές απαιτήσεις (και κατ' επέκταση σοβαρούς μισθούς).
Δεύτερον, και με βάση τα παραπάνω, όταν μιλάμε για γραφείο εξωγήινων υποθέσεων στον ΟΗΕ πραγματικά ελπίζω να μη φαντάζεται κανείς μερικούς τύπους να πληρώνονται για να κοιτάζουν τον ουρανό μήπως και περάσει κανα UFO από πάνω.
-
Πωπω, τί κράξιμο είναι αυτό βρε παιδιά στον ΟΗΕ? Τί το τόσο γελοίο έχει η υπόθεση?
Ούτε μου φαίνεται να ρίχνουν στάχτη στα μάτια (στο συγκεκριμένο θέμα τουλάχιστον) ούτε να κάθονται (η επιτροπή υποδοχής επιδίδεται κυρίως σε έρευνες πάνω στο αντικείμενο).
-
Μήπως έχει να κάνει με τις δονήσεις της καμπάνας? Οι δονήσεις εξαγνίζουν ή προετοιμάζουν το χώρο για την τελετή που ακολουθεί? Διώχνουν αρνητικές οντότητες κλπ?
(ελλείψει του εμότικον με το "+1")
ΥΓ: Σύντροφε Διμουλάτορα πες την αλήθεια, επίτηδες έβαλες αυτόν τον τίτλο, έτσι?!
-
Σίγουρα ο Huxley προέβλεψε πράγματα τα οποία σήμερα ήδη ερευνώνται σε πρακτικό επίπεδο, αν και μεταξύ μας κάποια στιγμή έτσι κι αλλιώς θα πήγαινε προς τα 'κει η επιστήμη. Η λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου ήταν από ανέκαθεν ένα μεγάλο μυστήριο που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να προσεγγίσουν τόσο με επιστημονικά όσο και με μεταφυσικά κριτήρια.
Ωστόσο, για να δούμε αν ο θαυμαστός νέος κόσμος του Huxley είναι όντως προφητικό έργο, ίσως να χρειαστεί να περιμένουμε άλλα 50 χρόνια. Προς το παρόν ο Orwell φαίνεται να είναι πιο "παρών", με τη λογική της επικράτησης του φόβου στην κοινωνία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ο άνθρωπος ακόμα φοβάται, βιώνει, φαντάζεται, αντιδρά, νιώθει. Όταν σταματήσει να νιώθει, τότε θα 'χουμε μπει και επισήμως στον θαυμαστό νέο κόσμο.
Και μιλώντας για το ποιός "νιώθει" και ποιός όχι, όποιος δεν έχει δει το equilibrium πρέπει οπωσδήποτε να το δει!
-
Ότι πάνε να δημιουργήσουν μια κατάσταση σαν και αυτή που περιγράφει ο Όργουελ στο 1984 αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
(καλά, αυτό σηκώνει ένα τόπικ από μόνο του βέβαια...)
-
Και οι δυο είναι σοβαρές ενημερωτικές πηγές, που έχουν χρησιμοποιηθει συχνά σαν βιβλιογραφικές αναφορές σε εργασίες σχετικές με το θέμα της ακτινοβολίας, και έχουν ως μέλη τους διεθνείς ερευνητές.
Και δεν τις παρέθετες από την αρχή να ξέρουμε πού να στραφούμε?! Με το τσιγκέλι στα βγάζουμε.
Όταν ένα μέλος ΔΕΠ (PhD βαθμός, λέκτορας και άνω) υποβαθμίζεται έτσι, ουσιαστικά χάνει τα εργασιακά του δικαιώματα, και κυρίως, τη δυνατότητα για οποιοδήποτε ερευνητικό έργο - άρα και το επιστημονικό του κύρος. Σε αυτή τη δουλειά, είμαστε ό,τι δημοσιεύουμε, και χωρίς αυτό, χανόμαστε.
Ορισμένες πηγές παραθέτουν και δηλώσεις του Παναγόπουλου και του τύπου που συνταξιοδοτήθηκε, αλλά για τους άλλους δύο δεν λένε και πολλά, ούτε βρήκα κάποια δήλωσή τους. Μήπως κατά τύχη ξέρεις αν έχουν κάνει ή έχεις κάποιο link να δώσεις?
Ξαναλέω ότι δεν αμφισβητώ τις πληροφορίες που δίνεις, απλώς μου φαίνεται πολύ απροκάλυπτος ο τρόπος που προσπάθησαν να τους φιμώσουν.
-
Το θέμα είναι ότι δεν έχει νόημα να κάνεις εικασίες χωρίς προηγουμένως να έχεις ψάξει για περισσότερες πληροφορίες. Το ότι εξάγεις επαγωγικά συμπεράσματα βάσει εμπειριών που ενδεχομένως έχεις ζήσει ή έχεις ακούσει από τρίτους, σε συνδυασμό με αντίστοιχης αξίας αυθαίρετες υποθέσεις, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τεκμήριο για οποιαδήποτε παρόμοια υπόθεση. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι σοβαρή, είναι γκρίνια και μοιρολατρεία που ικανοποιεί το εγώ σου και κανέναν/τίποτα άλλο.
Πριν λίγα χρόνια είχε γίνει ντόρος για έναν γιατρό ο οποίος ισχυριζόταν ότι "βρήκε θεραπεία για τον καρκίνο" και τον έβαλαν φυλακή για να τον φιμώσουν. Ο άνθρωπος όντως έκανε έρευνα σχετικά με τη θεραπεία του καρκίνου, αλλά σχεδόν κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει με ποιά αιτιολογία μπήκε φυλακή. Όλοι έλεγαν ότι "μπήκε φυλακή επειδή θεράπευσε τον καρκίνο". Οι κατηγορίες ωστόσο ήταν σχετικά σοβαρές και αφορούσαν ιατρική αμέλεια, κατάχρηση επαγγελματικής ιδιότητας και ενδεχομένως ανθρωποκτονία.
Από 'κει και πέρα τα παραδείγματα από ανακριβείς πληροφορίες που διαδόθηκαν μόνο και μόνο γιατί "πουλούσαν" σαν ειδήσεις και ο κοσμάκης τις κατάπιε αμάσητες, υπάρχουν άπειρα. Κάτι το οποίο μας λέει κυρίως ένα πράγμα: ΝΑ ΨΑΧΝΕΤΕ!
-
Χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω τις πληροφορίες που παραθέτεις, δεν υπάρχει κάποιο πρόσφατο άρθρο που να αναφέρει ότι απολύθηκαν από κάπου ή ότι αναμίχθηκαν σε μια τέτοια κατάσταση.
Ο Olle Johansson πρόκειται να δώσει διάλεξη στη Ρώμη για νέες περιβαλλοντικές ασθένειες την επόμενη Παρασκευή (link), η Annie Sasco δεν φαίνεται να έχει κάνει κάποια έρευνα σχετική με ακτινοβολίες τα τελευταία χρόνια (link 1, link 2), ενώ ο Andrew Goldsworthy και ο Δημήτρης Παναγόπουλος φαίνονται πιο "ήσυχοι" τα τελευταία χρόνια, από πλευράς ερευνών.
Πώς ακριβώς επιβεβαιώθηκε ο επιστημονικός διωγμός τους, κι αν όντως επιβεβαιώνεται είμαστε σίγουροι ότι ο εκδιωγμός τους συνδέεται με έρευνες σχετικές με ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες σε σχέση με την υγεία?
-
Αν και οι υπόλοιποι 3 είναι ενεργοί ερευνητές, καλό θα ήταν να αναφέρεις τα ονόματά τους. Είναι πιο συγκεκριμένο και άμεσο αν ξέρεις το όνομα αυτού που απολύθηκε, ενώ και η ίδια η πληροφορία καθίσταται πιο ακριβής.
-
αλλα μου ειναι πολυ πιο ευκολο να φανταστω πολυεθνικες να αυτοπεριοριζονται παρα πολιτες να αυτοοργανωνονται, σε τετοια κλιμακα ωστε να μιλαμε για οριζοντια οργανωση
Μην το λες...
Κατ' αρχήν δες πώς διαχειρίστηκε η κάθε χώρα την κλιμάκωση της οικονομικής κατάρρευσης μετά το '29, προσπαθώντας μεν στις περισσότερες περιπτώσεις να αποφύγουν την άμεση εξέγερση όλων των κοινωνικών στρωμάτων, αποτυγχάνοντας δε προσωρινά σε μερικές περιπτώσεις (Ισπανία 1936-39) όπου η οριζόντια αυτο-οργάνωση φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα από το αναμενόμενο.
Κατά δεύτερον, υπάρχουν σίγουρα πολλά σημάδια αυτο-οργάνωσης σε μικρή κλίμακα ανά τον κόσμο ενώ σημάδια αυτοπεριορισμού των πολυεθνικών δεν υπάρχουν ούτε γι' αστείο. Όποιος κατάφερε να ανέβει οικονομικοπολιτικά στην ιεραρχία, δεν είναι τόσο χαζός ώστε να βγάλει τα μάτια του με τα χέρια του, εκτός κι αν δεχτεί πιέσεις να το κάνει. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν μιλάμε για αυτοπεριορισμό, αλλά για περιορισμό έπειτα από κοινωνικοπολιτικές πιέσεις. Και φυσικά αν εξαιρέσουμε τρανταχτές περιπτώσεις λαϊκής αντίστασης απέναντι σε κινήσεις οικονομικοπολιτικής ασυδοσίας, σε γενικές γραμμές οι πολυεθνικές δείχνουν να προσαρμόζονται εύκολα σε κοινωνικές πιέσεις (υιοθετώντας για παράδειγμα οικολογικές πολιτικές για τα μάτια του κόσμου).
Εκτός αυτών, μιας και το θέμα μας είναι η "Παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομικής ύφεσης", αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από 10 χρόνια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, διευρύνοντας τις προϋποθέσεις δανειοληψίας και αναζητώντας απεγνωσμένα "μια χώρα να βοηθήσει" (και φυσικά βρέθηκε η Αργεντινή και η Τουρκία, χώρες καθόλου τυχαίες ως δανειολήπτες τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή). Ένας από τους παράγοντες που φρέναραν αυτό το ταχέως αναπτυσσόμενο οικονομικό πανηγύρι, ήταν και η δράση κοινωνικών κινημάτων.
Εδώ αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και στο τί έγραφε ο ανθρωπολόγος David Graeber πριν μερικά χρόνια:
Ιστορικά όπως έχουμε δει, οι εποχές του εικονικού πιστωτικού χρήματος έχουν συμπεριλάβει τη δημιουργία κάποιων ειδών επιβαλλόμενων θεσμών – η ιερή βασιλεία της Μεσοποταμίας, οι μωσαϊκές επέτειοι (Ιωβηλαία), η Σαρία και οι εκκλησιαστικοί νόμοι – οι οποίοι θέτουν ενός είδους ελέγχους στις πιθανές καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες του χρέους. Σχεδόν ομοίως συμπεριλαμβάνουν θεσμούς (συνήθως όχι αυστηρά ισομεγέθεις του κράτους, αλλά μεγαλύτερους) για την προστασία των οφειλετών. Μέχρι στιγμής η κίνηση αυτή τη φορά ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση: αρχίζοντας από τη δεκαετία του ’80 ξεκινήσαμε να βλέπουμε τη δημιουργία του πρώτου αποτελεσματικού πλανητικού διαχειριστικού συστήματος, που λειτουργεί διαμέσου του ΔΝΤ, της παγκόσμιας τράπεζας, εταιριών και άλλων οικονομικών οργανισμών, κατά βάση για να προστατέψουν τα συμφέροντα των οφειλετών.Όμως αυτός ο μηχανισμός σύντομα έπεσε σε κρίση, πρωτίστως από την υπερβολικά ταχεία ανάπτυξη παγκόσμιων κοινωνικών κινημάτων (το κίνημα της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης), το οποίο αποτελεσματικά κατέστρεψε την ηθική εξουσία οργανισμών όπως το ΔΝΤ, άφησε αρκετούς από αυτούς στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και τώρα στο έλεος της παρούσας τραπεζικής κρίσης και της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Καθώς η νέα εποχή του εικονικού χρήματος έχει μόλις ξεκινήσει και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες είναι εξολοκλήρου θολές, μπορούμε ήδη να πούμε ένα ή δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι μια κίνηση προς το εικονικό χρήμα δεν είναι αναγκαστικά από μόνη της μια ύπουλη συνέπεια του καπιταλισμού. Στην πραγματικότητα μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Για ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας συστήματα εικονικού χρήματος σχεδιάστηκαν και ρυθμίστηκαν, για να εξασφαλίσουν ότι τίποτε σαν τον καπιταλισμό δεν θα μπορούσε να προκύψει – τουλάχιστον όχι με την παρούσα του μορφή, όπου το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται σε μια συνθήκη, που σε πολλές άλλες περιόδους της ιστορίας θα θεωρούνταν ισοδύναμη της δουλείας.
Το δεύτερο σημείο είναι η υπογράμμιση του απόλυτα κρίσιμου ρόλου της βίας, κατά τον προσδιορισμό των όρων με τους οποίους φανταζόμαστε την «κοινωνία» και τις «αγορές» - και κατ’ επέκταση αρκετών από τις πιο βασικών μας απόψεων για την ελευθερία. Ένας κόσμος λιγότερο διαποτισμένος από βία, αμέσως θα άρχιζε να αναπτύσσει άλλους θεσμούς. Εν τέλει αν σκεφτούμε το χρέος έξω από τις δίδυμες ιδεολογικές χειροπέδες του κράτους και της αγοράς, τότε ανοίγουν συναρπαστικές δυνατότητες. Λόγου χάρη μπορούμε να ρωτήσουμε: σε μια κοινωνία, όπου αυτή η θεμελίωση της βίας θα είχε εν τέλει αποταχθεί, τι ακριβώς θα όφειλαν οι ελεύθεροι άνθρωποι ο ένας στον άλλο; Τι είδους υποσχέσεις και δεσμεύσεις θα έκαναν μεταξύ τους;
Ας ελπίσουμε ότι κάποια μέρα το κάθε άτομο θα είναι σε θέση να υποβάλλει τέτοιες ερωτήσεις. Σε τέτοιες εποχές, ποτέ δεν ξέρεις.
Όλο το κείμενο εδώ.
-
Γενικοτερα υπαρχει σχεδιο οικονομικης και πολιτικης ολοκληρωσης τοσο σε ευρωπαικο επιπεδο οσο και σε παγκοσμιο επιπεδο.
Ολοκληρωτισμού εννοείς... Για να είμαστε πιο ακριβείς.
Αυτο ουτε θεωρια συνωμοσιας ειναι ουτε στην σφαιρα της φαντασιας ανηκει. Σταδιακα οδηγουμαστε προς αυτη την κατευθυνση. Η οποια δεν ειναι απαραιτητα κακη κατα την γνωμη μου. Τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο πλανητης, μονο με κοινη πολιτικη μπορουν να αντιμετωπιστουν, απο την στιγμη που ζουμε κ αναπνεουμε σε ενα συστημα οπου αυτοσκοπος ειναι το κερδος. Γιατι καλως κακως για παραδειγμα ολα τα μετρα υπερ της προστασιας του καταναλωτη βλαπουν την ανταγωνιστικοτητα καθε επιχειρησης. (ε και ποσο σαν κρατος να επιλεγεις να βλαπεις τις επιχειρησεις σου οταν η διπλα χωρα δεν κανει τιποτα? Κλπ κλπ)Φαντασία σίγουρα δεν είναι, αλλά υποστηρίζεται από πολλές θεωρίες συνομωσίας με διάφορα διφορούμενα στοιχεία, που συνολικά καθιστούν το σενάριο σχετικά απρόβλεπτο.
Ο παράγοντας που θα παίξει καταλυτικό ρόλο θα είναι το όριο της πιστωτικής εξάπλωσης, μετά το οποίο θα 'χουμε άλλο ένα κραχ (σε περίπτωση που δεν σε έπεισε το κραχ του '29 για τα περί "κοινής πολιτικής" και "κέρδους ως αυτοσκοπού"
) και στο τέλος είτε θα ξεκινήσουμε από 'κει που αφήσαμε την καλλιεργημένη καπιταλιστική νοοτροπία μας (μέχρι να ξανασυμβεί στα εγγόνια μας), είτε θα κινηθούμε προς πιο οριζόντια μοντέλα οργάνωσης, που σε αυτή την περίπτωση θα σκίσεις τα πτυχία σου και θα σβήσεις το συγκεκριμένο ποστ σου. 
Απλα οσο μεγαλυτερη ειναι συγκεντρωση εξουσιας σε λιγα ατομα, τοσο επιτακτικοτερη ειναι η αναγκη για διαρκη ελεγχο. Και δυστυχως σαν πολιτες βαριομαστε.Διαρκή έλεγχο από ποιούς και σε ποιούς?
Γενικότερα όταν χρησιμοποιείς τη λέξη "εξουσία" είναι σαν να αναγκάζεσαι πλέον να χρησιμοποιείς και λέξεις όπως "έλεγχος", "κεφάλαιο", "ολοκληρωτισμός" κ.α.. Καταλαβαίνεις πότε η λέξη "εξουσία" σου χαλάει την εξίσωση και πότε όχι?
Αν ημουν πολυεθνικη στην παρουσα φαση δεν θα με ενοιαζαν τα κερδη για τα κερδη, αλλα τα κερδη για επανεπενδυση κεφαλαιου που οδηγουν σε μεγαλυτερη αναπτυξη που οδηγουν στην ομαλη λειτουργια της επιχειρησης στο μελλον. Θελω να πω πως αν υπηρχε μια κεντρικη εξουσια που θα θυσιαζε το ιδιο μεριδιο κερδους απο οοοολες τις πολυεθνικες, ενταξει δεν θα με πειραζε κ τοσο. Οκευ εχω συναισθηση για το ποσο φοβερα περιπλοκο ειναι το θεμα κ καταλαβαινω πως αυτο που λεω δεν ειναι ρεαλιστικο. Εκτός από μη ρεαλιστικό είναι και μη έξυπνο, γιατί διαιωνίζει την εξάρτηση μεταξύ εξουσίας και πολυεθνικών, καθώς και όλα τα παρελκόμενα αυτού του συνδυασμού.
Κατά δεύτερον, αυτό που θα έκανες σαν πολυεθνική δεν διαφέρει από αυτό που όντως κάνουν και οι πολυεθνικές, απλώς αυτές κάνουν και κάτι παραπάνω. Όταν πλέον έχουν εξασφαλίσει το ρυθμό ανάπτυξης του κεφαλαίου (κοινώς όταν κολυμπάνε στο χρήμα), πλέον ο σκοπός τους γίνεται ο έλεγχος και η επιρροή στο φάσμα της πολιτικής, ο επηρεασμός των πολιτικών (και κατ' επέκταση οικονομικών, κοινωνικών κτλ) εξελίξεων και η διαμόρφωση ενός μικρόκοσμου (με τάσεις επέκτασης) υπό τον πλήρη ή μερικό έλεγχό τους.
Ακόμα καλύτερο γίνεται όταν ο έλεγχος αφορά δραστηριότητες που φέρνουν υπέρογκα κέρδη, είτε σε κράτη είτε σε εταιρίες είτε απλά σε ομάδες ανθρώπων (με μεγάλη επιρροή και μέσα), μέσα από παράνομες διαδικασίες και εμπορεύματα. Όπλα, ναρκωτικά, χρηματιστήριο, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (βλ. Δ.Ν.Τ.) κλπ... Εκεί κι αν γίνονται μάχες για έλεγχο!
αλλα απο την αλλη δεν μπορω να σκεφτω καποια αλλη μορφη εξουσιας ικανη να ασκησει ελεγχο...Είναι απλό. Σταμάτα να σκέφτεσαι για μορφές εξουσίας!
Αφού οι κάθετες μορφές οργάνωσης σε προβληματίζουν, γιατί δεν ρίχνεις μια ματιά και σε οριζόντιες?!
-
Προσωπικά συχαίνομαι τον Edward και το Λυκόφως γενικά
Επιτέλους μια γυναίκα που τολμά να κάνει δημόσια αυτή τη δήλωση, με κίνδυνο τη ζωή της!
-
μα καμια νομοθεσια κανενος κρατους δεν μπορει να τις αγγιξει. γτ το λεει κ η λεξη! ειναι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ! δεν τους κανει η νομοθεσια ενος κρατους, πανε στο επομενο.
αυτο σκεφτομουν πανω κατω..
οτι το κυριαρχο μοτιβο παραγωγης του αιωνα μας μονο μια πολυ ισχυρη κεντρικη εξουσια θα ειχε την δυνατοτητα να το ελεγχξει.. (καλα προφανως κ η λαικη εξουσια συντονισμενη αλλα αυτο χρονια το ακουμε κ δεν το βλεπουμε)
Οι ισχυρές κεντρικές εξουσίες όμως αντλούν χρήμα και δύναμη από τις πολυεθνικές, και σίγουρα δεν θα 'θελαν να δαγκώσουν το χέρι που τους ταίζει. Η νομοθεσία με τη σειρά της καθορίζεται από το κράτος και εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό.
...Και η "λαϊκή εξουσία συντονισμένη" είναι ένα κρύο ανέκδοτο πλέον, άσε που το να συσσωρεύεις δύναμη και εξουσία σε χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα δεν αλλάζει ιδιαίτερα το σκηνικό, απλώς αντιστρέφει την πυραμίδα της επιρροής.
-
Κοντά είναι η ώρα... Θα νικήσουμε!!!
Μετά από 200 ποστς περίπου αρχίζει να διαφαίνεται μια μεγάλη δόση αισιοδοξίας στις τοποθετήσεις σου. Να αρχίσουμε να ανησυχούμε ή είναι παροδικό?
-
Του βιβλίου,αν δεν είναι κόπος
Α, με συγχωρείς, έκανες quote όλο το ποστ μου και δεν κατάλαβα. Το βιβλίο λέγεται "Κίνημα, βία, τέχνη και επανάσταση" και είναι μια συλλογή άρθρων του David Graeber, αρκετά ενδιαφέρουσα.
-
Μπορείς να μας πεις το όνομα του?
Μήτσος!
(ποιανού το όνομα θες?)
Επισης johnny συνδεεται και με την ελευθερη βουληση.....διοτι αν η ελευθερη βουληση δεν υπαρχει τοτε ολοι ημαστε προγραμματισμενοι, ολα αυτοματα διεπωνται απο τη "θεια δικαιοσυνη" και ολα ειναι οπως θα επρεπε να ειναι....ακομα και η ψευδαισθηση δικαιοσυνης που εχουμε..
Ισως ολα να ειναι ενα κοσμικο αστειο
Κοσμικό αστείο σίγουρα είναι, ωστόσο στο μέτρο που προσπαθούμε να ανακαλύψουμε το ρόλο μας σ' αυτό, δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε και τόσο.
Από 'κει και πέρα εγώ σκεφτόμουν περισσότερο τους φυσικούς νόμους και το τί είδους δικαιοσύνη υπάρχει στα πλαίσια λειτουργίας της φύσης (της οποίας είμαστε κομμάτι), παρά τον παράγοντα της ελεύθερης βούλησης. Όχι ότι το ένα αναιρεί το άλλο, απλώς οι φυσικοί περιορισμοί είναι πιο ψηλά στην ιεραρχία απ' ότι η ελεύθερη βούληση (σε γενικές γραμμές τουλάχιστον).
Οτιδήποτε ορίζεται εκτός φυσικών κανόνων, όπως η έννοια της δικαιοσύνης σε κοινωνικο-πολιτικά πλαίσια, είναι ψιλο-επίπλαστο.
-
Ένα ενδιαφέρον βιβλίο που διαβάζω αυτές τις μέρες πραγματεύεται την ομολογουμένως στενή σχέση μεταξύ εγωισμού και αλτρουισμού, που με τη σειρά τους συνδέονται άμεσα με την εκάστοτε κοινωνία και τις αντίστοιχες αξίες της, όπως η δικαιοσύνη. Το εποικοδόμημα είναι αρκετά μεγάλο σε σχέση με τη βάση του, το ίδιο και η ιδέα που έχουμε για τη δικαιοσύνη.
Περι Ηθικής, Ελευθερίας και Επιλογής
in Φιλοσοφία & Θρησκείες
Posted
Υπάρχει θρησκευτική ηθική η οποία διαμορφώνει συνειδήσεις, νοοτροπίες και τρόπους ζωής. Η κοινωνία εξελίσσεται γαλουχημένη με αυτή την ηθική, αλλά και η ηθική εξελίσσεται παράλληλα με την κοινωνία ώστε οι μάζες να διαιωνίζουν άθελά τους τις σχέσεις εξάρτησης με το εκάστοτε ιερατείο.
Στη χώρα μας η θρησκεία που διαμορφώνει τις συνειδήσεις μας είναι ο χριστιανισμός, επομένως μπορούμε να μιλάμε για χριστιανική ηθική. Οι αποκλίσεις απ' αυτή τη "γραμμή" είναι ελάχιστες, ακόμα κι αν εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους μερικές φορές. Επίσης, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι η ηθική δεν "συλλέγεται κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου", αλλά του επιβάλλεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του, μέσω του πρωτογενούς (οικογένεια) και δευτερογενούς (κοινωνικό περιβάλλον, σχολείο) φορέα κοινωνικοποίησης, ούτως ώστε να μη μπορεί να τις αμφισβητήσει όταν πλέον θα έχει αποκτήσει κρίση... να του έχουν γίνει βίωμα.
Κάποιος, ας πούμε, θεώρησε "ηθικό" να σου μάθει να τρως με το δεξί χέρι ή να σκέφτεσαι δυιστικά. Πλέον δεν βλέπεις πως αυτό είναι αποτέλεσμα γαλουχισμού, δεν σκέφτεσαι καν την πιθανότητα να είναι, διότι έχει γίνει μια συνήθεια με την οποία ζεις κάθε μέρα και σου φαίνεται απόλυτα φυσιολογική. Το ίδιο μοτίβο φυσικά λειτουργεί και σε πιο θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης νοοτροπίας και συμπεριφοράς, και λειτουργεί με έναν τρόπο που για να τον διακρίνεις θα πρέπει πρώτα να αποδομήσεις ένα μεγάλο μέρος των ηθικών κανόνων που έχουν περάσει έμμεσα ή άμεσα στην κοινωνία (πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο).
Από 'κει και πέρα είναι φυσιολογικό πως και οι επιλογές μας επηρεάζονται από το δυιστικό τρόπο σκέψης, ο οποίος εκ των πραγμάτων χρησιμοποιεί δύο άκρα. Τα άκρα αυτά δεν υποδεικνύουν την αντιφατικότητα του ανθρώπου, αλλά την προβλεψιμότητά του, καθώς ο τρόπος που προσεγγίζει τις επιλογές του είναι συνήθως σε στυλ "άσπρο-μαύρο", "αριστερά-δεξιά" κτλ. Γι' αυτό και πλέον ο άνθρωπος τα βρίσκει σκούρα με τις επιλογές του. Έχοντας συνηθίσει το αποτυχημένο δυιστικό μοντέλο λήψης αποφάσεων δυσκολεύεται να υιοθετήσει ένα πιο μη-γραμμικό μοντέλο, κάτι που ωστόσο δείχνουν να απαιτούν οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες. Φοβούμενος να ξεφύγει από αυτό το μοντέλο λοιπόν, ή φοβούμενος το πού θα τον οδηγήσουν οι νέες επιλογές που έχει μπροστά του, επιλέγει... να μην επιλέγει (ή να νομίζει ότι επιλέγει, αλλά με δυιστικά μοτίβα)!
Αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε επιλεκτικά επιλογές, μόνο όσες μας αρέσουν ή μας βολεύουν, όπως και θέλουμε να έχουμε επιλεκτικά ευθύνες, αλλά να είμαστε και επιλεκτικά ελεύθεροι. Καθυστερούμε ή αναβάλλουμε επιλογές που δεν μας αρέσουν, κατηγορούμε τις υφιστάμενες καταστάσεις (οικονομική, κοινωνική κτλ), γκρινιάζουμε και μιζεριάζουμε και τελικά γινόμαστε όντως σκλάβοι – σκλάβοι της δικής μας ανευθυνότητας και δειλίας. Μη μου πείτε ότι δεν αναγνωρίζετε αυτή την εικόνα σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας?!
Η ηθική έχει συμβάλλει σ' αυτή την κατάσταση, στα πλαίσια που οι ίδιοι της έχουμε επιτρέψει να το κάνει. Δεν ξέρω αν η συμβολή της είναι καθοριστική ή όχι, αλλά υφίσταται.