johnny
-
Posts
4,500 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
2
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by johnny
-
-
Σε περίπτωση όμως - λέω σε περίπτωση - που είναι ένα ειλικρινές mail,τότε πως μπορείτε να το βγάζετε έτσι "στα άπλυτα"? Εκτός βέβαια κι αν είστε απόλυτα σίγουροι πως δεν είναι ειλικρινές...
Εμένα πάντως δε μου έχει έρθει τέτοιο mail ή ΡΜ...
-
Παρακαλώώώ!!!
Εγώ δε θα είχα τόσο μεγάλη υπομονή να τα σχολιάσω 1 προς 1... Επιπροσθέτως, με κάλυψαν τα 17: 
σε ένα μόνο post, τα οποία δίνουν μια "καλή" στο τί...παίζει σ'αυτό το topic... 
Ωραία, τώρα που πέρασαν μερικές μέρες, έχετε να απαντήσετε στον Υπερίωνα κάτι επί της ουσίας;Ας γίνει πρώτα ο ίδιος "ουσιώδης" και τα ξαναλέμε...
-
Μ'αρέσει που το διευκρίνησα κιόλας! "δεν αναφέρομαι προσωπικά σε σένα, γενικότερα!".
Chaotic...
Οι σκοπιμότητες έκδοσης αυτών των εντύπων, όχι μόνο προδίδουν τους στόχους τους (χμμ....πως το λένε να δεις.... υπερκαταναλωτισμός? ) αλλά και φαίνονται από τα αποτελέσματα αγοράς τους... 
Αλλά είναι μεγάλο θέμα οπότε... :zipped:
-
Εθελοτυφλία μπροστά σε συνανθρώπους που αξίζουν καλύτερα μυαλά απ'αυτά που τους δίνουν, προτείνεις...
Θα μπορούσαμε κι εμείς να είμαστε στη θέση τους. Πάντως το "τη υπερμάχω" είναι ωραίο όταν ερμηνεύεται απο μικτή πολυφωνική χορωδία... -
Άνθρωποι φανατισμένοι με τις απόψεις τους και πεπεισμένοι οτι έχουν δίκιο (όσα κι αν έχουν διαβάσει, δε παύει να είναι εγωιστικότατο!) δε μπορούν να ακούσουν καμία άλλη άποψη... Δεν είσαι ο πρώτος υπερίων, ούτε ο τελευταίος, μην ανησυχείς.... Εγώ, όπως και ο χριστός, σας αγαπάω όλους...
Χαίρετε...
-
διακρίνω ένα ιδιαίτερα επιθετικό ύφος, χωρίς κάποιον σοβαρό λόγο!
Χαλάρωσε, απόψεις λέμε εδώ, εγώ προσωπικά δε διεκδικώ το αλάθητο... αλλά όχι με τέτοιο τόνο όμως! Ηρέμησε...Ξεπερνάω λοιπόν το σοκ και αρχίζω...
Δογματική θέση??? οκ.... όπως το πάρει κανείς! Αφού έβγαλες τέτοιο συμπέρασμα...
Ατεκμηρίωτη??? ξαναλέω, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αν είμαι σε θέση να προβάλω μια άποψη ή μια γνώμη δική μου, την εκθέτω....
Όσον αφορά τα υπόλοιπα, τα οποία αρίθμησες κιόλας...
Έχουμε εικόνα ξεκάθαρη του πως ήταν η κοινωνία τότε, ποιός έκανε κουμάντο, τι μόρφωση είχαν οι απλοί "άνθρωποι", τι επικρατούσε γενικότερα? Άρα, με σκέψη και λογική μπορούμε να καταλήξουμε στο τί χρειαζόταν εκείνη η εποχή, από πλευράς ενός.... "ήρωα" να το πω? δε ξερω, το αφήνω πάνω σου...
Έναν ήρωα όμως που να τους δώσει αυτό ακριβώς που χρειάζονταν... ελπίδα! Τί πιο ανθρώπινο ρε Υπερίων??? Ε μην τρελαθούμε τελείως τώρα που θα τον κατηγορήσουμε επειδή δίδαξε αγάπη! Και ήταν επαναστατικό νόημα η αγάπη αφού ο καλύτερος απ'αυτούς είχε πουλήσει τη μάνα του στους φαρισαίους! Ναι, δεν διαφωνώ, δίδαξε και να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο όταν μας χαστουκίζουν, αλλά τί άλλο ήθελες να πει? Έτσι κι αλλιώς θα τον σταύρωναν τα ιερατεία μόλις τον έπαιρναν χαμπάρι, όπως και έκαναν. Αυτός όμως είχε ήδη επιτελέσει το έργο του στο βαθμό που έπρεπε! Δε σε υποχρέωσε κανένας να πιστέψεις σε αυτόν ως θείο πρόσωπο... Αλλά ούτε μπορείς να αμφισβητήσεις ότι έφερε τα πάνω κάτω με τα διδάγματα (που θα επαναλάβω όσο βαρετός κι αν γίνομαι: ήθελε να ακούσει ο κόσμος!), ταρακουνώντας ολόκληρο το σύστημα και τα αντίστοιχα ιερατεία που είχαν επικατήσει και κινούνταν ανενόχλητα κινώντας τα νήματα...
-
Από τη στιγμή που υπάρχουν τόσα και τόσα που μπορείς να κάνεις και να διαβάσεις για να περάσεις την ώρα σου, τότε είσαι ανασφαλής (δεν αναφέρομαι προσωπικά σε σένα, γενικότερα!). Και το αντίστροφο.Αν είσαι ανασφαλής, από τα τόσα περιοδικά που υπάρχουν, αυτού του είδους θα πάρεις... Βέβαια, έχεις δίκιο στο ότι... απόψεις είναι αυτές...
-
Το ίδιο είναι... οι λέξεις αλλάζουν, το "νόημα" παραμένει ίδιο... Το ένα λέει trendy για μια μερίδα καταναλωτών, η άλλη "in" για μια ευρύτερη μερίδα υπερκαταναλωτών, η άλλη "τί θα φορεθεί φέτος", "πως να τον τρελάνετε μέσα στο ψυγείο", "τι να βαφτείτε για να του αρέσετε" κτλ... ο κατάλογος είναι μεγάλος... όπως και η τιμή που πληρώνει η ανασφάλεια των γυναικών...
-
-
Αφού αναφέρθηκε στη eurovision.... γιατί δεν αναφέρθηκε ευθαίως και στην εθνική ομάδα vodaf....εεεεεεε.....ποδοσφαίρου? Anyway, καλά τα είπε, αν και δεν τα λέει μόνο αυτός...
-
-
Χαλαρά ΔΕΝ ταίζεται... :angel: Κι αν ταίζεται, ελάχιστα...
Όρίστε κυρίες και κύριοι... Γινόμασταν "καταδρομείς" για ένα θέμα που ουσιαστικά μας καταπίεζε!
Αυτός είναι ο θεσμός της εκπαίδευσης... :headb: Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και το καλύτερο κριτήριο συναναστροφής η πίστη. Βεβαίως είναι ενδεικτικό του ανθρώπου αλλά δεν αποτελεί και τόσο μέτρο σύγκρισης για τις κοινωνικές σου συναναστροφές... Δλδ, η πρώτη ερώτηση που κάνω εγώ σε όποιον γνωρίζω, δεν είναι "πιστέυεις???"...
-
Δίκιο στο κέρατο του τράγου!
Σε τέτοια ηλικία το παιδί παρασύρεται εύκολα και δύσκολα (έως καθόλου) αντιδράει... Σε μεγαλύτερες ηλικίες, ναι! Μπορεί να σκεφτεί ότι γουστάρει. Τί κρίση να έχει όμως στα 7 του Nef?Πάντως μου έχει κάνει πραγματικά εντύπωση (λέμε τώρα :cheerful: ) ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των θρησκειών, οι θεοί έρχονται....από πάνω! Κάτι που αν το σκεφτείς λιγάκι συνομωσιολογικά, οδηγεί σε περίεργα συμπεράσματα...
Παρ'όλο που μπορεί πάντως σε αρκετά σχολεία να γίνονται κάποιες φιλιλέυθερες κινήσεις (για να μην ξεφύγουμε από το θέμα), δύσκολα υποχωρεί το καθεστώς της εκκλησίας. Δύσκολα μπορεί κανείς να χωρίσει την εκπαίδευση από το ιερατείο, τόσο σφιχτά που έχουν αγκαλιαστεί! Το δικό μου σχολείο ας πούμε που φημίζεται για το φιλελευθερισμό του (εξαιρετικός διευθυντής βλέπετε), με είχε απειλήσει ότι θα μου μειώσει τη διαγωγή σε κοσμία (ας είναι καλά ο θεολόγος), όταν στο τελικό διαγώνισμα είχα εκφράσει κάποιους προβληματισμούς γραπτά καθώς και κάποια σχόλια σε όλες τις ερωτήσεις. Πέρασα μάλιστα από "Ιερά εξέταση", όπου με έβαλε στη μέση όλο το συμβούλιο καθηγητών για να απολογηθώ (και πάλι χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες του θεολόγου)...
-
Μετά το topic περί σεβασμού και ελευθερίας του λόγου, όπου η Nef αναφέρθηκε στην υπέρβαση κάποιων ορίων για τα ελληνικά δεδομένα (με τη δημιουργία της σελίδας) που ενόχλησε μερικούς, είπα να ενοχλήσω κι εγώ μερικούς....
Αναφέρομαι στη σχολική κοινωνία (που ευτυχώς αποτελεί παρελθόν για τους περισσότερους από μας
) που, εν έτει 2005, δεν έχει καταφέρει ακόμα να σηκώσει το κεφάλι της ψηλά σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε προσπαθεί να την χειραγωγήσει και να την χαλιναγωγήσει. Ένα «ηχηρό» (μέχρι και οι γείτονες το ακούνε) παράδειγμα είναι η πρωινή προσευχή, που μέσω της δύναμης της επανάληψης και της συνήθειας, έχει καταφέρει να επιβληθεί σε όλο το βάθος των 12 χρόνων της σχολικής θητείας μας. Έτσι, κάθε πρωί, πηγαίνει κάποιο παιδί στο μικρόφωνο και λέει το ίδιο «Αγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος...κλπ» και όλοι οι υπόλοιποι μαθητές, καθηγητές και διευθυντής κάνουν το σταυρό τους (από φόβο, ανασφάλεια, πίστη... ποιός ξέρει). Μέσα από όλα αυτά τα χρόνια ο μαθητής συνηθίζει να κάνει το σταυρό του αυτόματα, (ακόμα και όταν περνά έξω από εκκλησίες), ή δεν τον κάνει καθόλου από αντίδραση και μόνο.Κάπως έτσι η έννοια της προσευχής εκφυλίζεται, χάνει τη δύναμη της εσωτερικής προσευχής, χάνει ολόκληρο το νόημά της και καταλήγει από ατομική επιλογή σε κάτι το μαζικά καταναγκαστικό και προσυλιτιστικό, καταντώντας μια «ματαιόδοξη επίδειξη νομιμοφροσύνης στο συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα». Ο κάθε μαθητής υφίσταται ασυνείδητα έναν σχετικό αλλά υπάρχων πειθαναγκασμό για να μην αποτελεί το «μαύρο πρόβατο», ενώ αυτοί που ενδεχομένως να έχουν κάποια άλλα «πιστεύω», περιθωριοποιούνται και μερικές φορές αποδοκιμάζονται από τα υπόλοιπα πιστά πρόβατα.
Είμαστε πλέον, από τις ελάχιστες χώρες παγκοσμίως που κάθε πρωί, αφού στοιχιθούμε στην αυλή του σχολείου, κάνουμε το σταυρό μας (πάλι καλά που σταματήσαμε να λέμε τον εθνικό Ύμνο τουλάχιστον :smilewink: ). Στις περισσότερες μάλιστα χώρες, αυτή η πράξη έχει κριθεί ως αντισυνταγματική.
Εν τέλει, κρίνεται σκόπιμο αυτή η κοινωνία να ωριμάσει κάποια στιγμή, να διαχωρίσει αυτόν τον ανελεύθερο και συντηριτικό δεσμό σχολείου (ή και κράτους αν προτιμάτε) και εκκλησίας, ρίξει τα στερεότυπα και τα ρατσιστικά κατάλοιπα «σαν δίδυμους πύργους» και επιτέλους να αρχίσουμε να δεχόμαστε το διαφορετικό, να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε ορθολογιστικά και ελεύθερα.
Δε θέλω η αδερφή μου που πάει 1η γυμνασίου (ή και το παιδί μου σε λίγα χρόνια) να
υφίσταται αυτή τη πλύση εγκεφάλου από "το μικρόφωνο", ούτε να χάσει η προσευχή το νόημά της γι'αυτούς που θέλουν να πιστέψουν... Ούτε θέλω να δω ένα αλλόθρησκο παιδάκι να περιθωριοποιείται από τέτοια κιόλας ηλικία επειδή θα βλέπει όλα τα υπόλοιπα να κάνουν το σταυρό τους και αυτό δε θα καταλαβαίνει "γιατί ανεβοκατεβάζουν το χέρι τους" με αυτόν τον τρόπο...
Πηγές έμπνευσης για τον προβληματισμό μου αυτόν ήταν το προηγούμενο και το τρέχον τεύχος του Ζενίθ (ευτυχώς υπάρχουν ακόμη περιοδικά που λένε τα πράγματα με τ'όνομά τους...). Ακούω σχόλια...
-
-
1) θελω να μου ορισεις την λεξη «βωμολοχια»
αν δλδ σε πω ?καραγκιοζη? δικαιουσε να τα παρεις στο κρανιο ή ετσι με «εμποδιζεις να εκφραστω ελευθερα»?
2) θελω να μου ορισεις την «προσωπικη» επιθεση.
Αν πω π.χ ότι ολοι στο Αβαπτιστο είναι στοκοι, εσυ θα πρεπει να εκνευριστεις? (η λογικη λεει ναι διοτι ανηκεις στο συγκεκριμενο συνολο?)
Αφου απαντησεις σ?αυτά (που υποτιθεται εχεις ξεκαθαρισει οτι δεν ειναι σχετικα αλλα απολυτα), σου εχω κι άλλες ερωτησεις (για να μην σου μεινει τιποτα απολυτο)[/color]
Κοίτα, δε μπορώ να αναλύω τα ήδη αναλυμένα. Στο παραδειγμά σου μπορώ να σου απαντήσω μήπως και καταλάβεις τι εννοώ (που δεν εννοώ κάτι διαφορετικό από σας, απλά το ειδικεύω
)1)Γιατί να με πεις καραγκιόζη? Ή για να το γενικεύσουμε, γιατί να πεις τον οποιοδήποτε καραγκιόζη? Μπορείς απλά να συζητήσεις το τί σε ενοχλεί πάνω του ή τέλος πάντων το τί προκάλεσε το να τον αποκαλέσεις έτσι... Χωρίς να τον χαρακτηρίσεις, γιατί ουσιαστικά δεν αποβλέπει σε τίποτα αυτός ο χαρακτηρισμός... Με έπιασες? :smilewink:
2)Γιατί να πεις πως όλοι στο αβάπτιστο είναι στόκοι τη στιγμή που μπορείς να πεις "παιδιά, παρατήρησα αυτό και εκείνο και με ανόχλησαν. Γιατί έγινε αυτό? Γιατί είπατε το τάδε?"... Άρα πάλι μπορείς να αποφύγεις τον χαρακτηρισμό.
Αυτές οι περιπτώσεις (οι χαρακτηρισμοί), όπως προανέφερα δεν αποβλέπουν πουθενά! Άρα μπορούν να αποφεύγονται. Αλλά όλες οι υπόλοιπες περιπτώσεις είναι κάπως ευαίσθητες όσον αφορά το θέμα του σεβασμού και της ελευθερίας του λόγου...
Όπως είπε ο τραγοκερατούλης και ο Seirios και συμφωνώ μαζί τους...
-
Ρε Sabrina, να σε ρωτήσω κάτι? (Και γενικά το γυναικείο φύλο!)
Πώς μπορείτε και παίρνετε το οποίο γράφει απ'έξω με μεγάλα γράμματα "ΤΟ ΠΙΟ TRENDY
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ" ή "δώρο το πιο TRENDY κοκαλάκι του καλοκαιριού" κτλ...
Περίεργοι άνθρωποι.... -
Από το γυμνάσιο??? Καλά, ξέρεις πόσα τεύχη έχεις χάσει?
Πάντως τα αντρικά περιοδικά δεν έχουν σχέδια για την εξόντωσή σας... Κάτι ξέρουμε...
Όσο για το Cosmopolitan, μόνο τα εξώφυλλα έχω δει κατά καιρούς (και έχω πέσει στους τίτλους που ανέφερες Aislinn
)...Αλλά από ειδικό τύπο, μόνο PCMaster και ΖΕΝΙΘ παίρνω γιατί μόνο αυτά με εκφράζουν και μου αρέσουν... (Αντε και κανα penthouse!!!
) -
Εντάξει λοιπόν... Για να σας ρίξω στάχτη στα μάτια, θα σας παρέθετα άλλο ένα από το playboy που έχει τρελό γέλιο, αλλά είναι λίγο socking, οπότε... αφήστε το...
Που να σας πω τί είχε η super κατερίνα του μήνα...
-
Ωχ... με κατάλαβαν...
-
αν εισαι ελληνας και αιθανεσαι ελληνας τοτε η λογικη λεει οτι δεν πρεπει να αισθανεσαι ασχημα για το ...ελληνικο συμβολο (και μπορεις ελευθερα να του δωσεις οποια ερμηνεια θες).
Αν παρολ'αυτα προτιμας ενα ...οποιοδηποτε αλλης εθνικοτητας (τουρκικο κλπ), τοτε ...μηπως ζεις σε λαθος χωρα?
Το ήξερα πως κάποιος θα χρησιμοποιούσε το παράδειγμα για να με βγάλει ανθέλληνα (κι όμως δε προσβληθηκα καθόλου, ειδες?
)...Ωραία λοιπόν, θα ψιλοβγω εκτός topic για να σου εξηγήσω...
Είμαι Έλληνας καθ'οτι δεν είχα επιλογή να γεννηθώ κάπου αλλού ή να μεγαλώσω αλλού.
Όσο για το αν αισθάνεται κανείς Έλληνας, έχει διάφορες προεκτάσεις καθώς είναι κάτι το γενικό. Αν ρωτάς εμένα πάντως, ψιλοντρέπομαι που είμαι Έλληνας! Νίωθω άνθρωπος και δε θα προσβληθώ αν με πεις Αλβανό, Τούρκο ή αλλοδαπό (ίσως αν με πεις αμερικάνο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα
).Αν όμως αποκαλέσεις τον διπλανό Αλβανό, που κοιμαται με κυρήγματα από Χριστόδουλο και ξυπνάει με τη κορνίζα του βασιλιά δίπλα του (κι έυχομαι να έκανα πλάκα σε αυτό! :headb: ) όχι μόνο θα προσβληθεί, αλλά θα σε θάψει ζωντανό! Είδες λοιπόν αποκλίσεις που υπάρχουν όσον αφορά αυτό το θέμα? Άρα καταλήγουμε στο ότι η "προσβολή" είναι κάτι το σχετικό (επαναλαμβάνω: εκτός κι αν πρόκειται για βωμολοχία ή προσωπική επίθεση!) -
Επιστολή αναγνώστριας προς το γνωστό περιοδικό Cosmopolitan:
Αγαπητό μου περιοδικό
Έχω ένα θέμα πολύ λεπτό... όσο ένας φακός επαφής. Έχω 2 βαθμούς μειωπία και φοράω φακούς επαφής. Όποτε κάνω sex με το αγόρι μου, αυτός θέλει να "τελειώνει" στο πρόσωπό μου και μερικές πιτσιλιές πέφτουν στο μάτι μου και σε συνδυασμό με τον φακό, τα μάτια με τσούζουν πάρα πολύ. Πριν μερικές μέρες έγινε το ίδιο και τα μάτια μου έχουν 2 μέρες τώρα γίνει κατακόκκινα και τσούζουν του θανατά. Θέλω να πάω σε οφθαλμίατρο αλλά ντρέπομαι. Τί να κάνω???
Απάντηση περιοδικού: Να κάνεις στην άκρη.....
Περισσότερο για την απάντηση! -
Δάκρυσα ! Τι πέρασε και αυτός ο Υιός για εμάς τα τσογλάνια !
Εκεί πήγε η ψήφος μου γιατί, παρόλο που δε δάκρυσα, ανατρίχιασα με τον ρεαλισμό αυτής της ταινίας Chaotic... Μπορεί να είναι, όπως λες κι εσύ μια προπαγάνδα και μισή, αλλά ποιά Hollywwodιανή ταινία δεν είναι βρε??? Πήγα και την είδα για να έχω μια γνώμη γι'αυτήν... Και επειδή είχα ακούσει ότι ήταν η πιό ρεαλιστική εκδοχή της σταύρωσης και των βασανιστηρίων του Ιησού...
Α, και δεν πλήρωσα για να τη δω, αν αυτό σε ανακουφίζει σχετικά...
-
Όχι... συζητάμε για την υποκειμενικότητα του σεβασμού σε μερικά ζητήματα... Μια πράξη μπορεί να είναι προσβλητική για κάποιους, ενώ η ίδια να μην είναι καθόλου για κάποιους άλλους... Πρέπει να σεβόμαστε τους άλλους αλλά......σε ποιό θέμα??? Γιατί, πέρα από τις βωμολοχίες και τις προσωπικές επιθέσεις (γενικά) που είναι κατακριτέες, μπαίνει ο προβληματισμός της προαναφερόμενης υποκειμενικότητας...
Για παράδειγμα εμένα μπορεί να με ενοχλέι να έχεις μια ελληνική σημαία στο δίπλα μπαλκόνι από μένα, να βγαίνω και να την βλέπω μπροστά μου... Και οι δύο όμως είμαστε έλληνες. Πού διαφέρουμε τότε και δε μου αρέσει η σημαία? Στο οτι η ιδέα μου γι'αυτό το σύμβολο είναι διαφορετική και μπορώ και να την στιρήξω... Ποιός όμως θα πρέπει να κάνει πίσω? Να βγάλει αυτός τη σημαία ή να βάλω δίπλα μια τούρκικη???
...χάνει κάθε νόημα...
Το μυστήριο της ιδιοφυΐας
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Η κοινωνία δεν κατασκευάζει τις "μεγαλοφυίες". Τις προκαλεί... Βέβαια, το ίδιο προκαλεί όλους μας, άλλοι όμως το καταλαβαίνουν με τη μια, άλλοι ποτέ και άλλοι μετά από πολύ καιρό. Οι μεγαλοφυίες (ενδεχομένως ναι, να παίζει ρόλο και το ότι "γεννιούνται" έτσι και έχουν έμφυτα ταλέντα) όχι μόνο καταλαβαίνουν, αλλά και αξιοποιούν (φτιάχνοντας νέες κοινωνικές πραγματικότητες)...
Πώς σας φαίνεται αυτή η εκδοχή? :smilewink: