Τερψιχόρη
-
Posts
65 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Τερψιχόρη
-
-
Ήταν η κοκκινοσκουφίτσα και πήγαινε στην καλή γιαγιά της. Εκεί που πήγαινε βλέπει κάτι πολύ ωραία λουλούδια πάει να πάρει ένα μπουκέτο για να πάει στη γιαγιά της. Πίσω από ένα δέντρο βλέπει τον κακό λύκο καθισμένο και λέει:
- "Γειά σου λύκε", και απαντάει ο λύκος:
- "Γειά σου" και σηκώνεται και φεύγει.
Ενώ η κοκκινοσκουφίτσα συνέχιζε να κόβει λουλούδια πίσω από ένα άλλο δέντρο βλέπει πάλι τον κακό λύκο και λέει:
- "Λύκε γιατί έχεις μεγάλα αυτιά;" και λέει ο λύκος
νευριασμένος:
- "Γιά να ακούω καλύτερα" και σηκώνεται και φεύγει.
Η κοκκινοσκουφίτσα συνεχίζει να κόβει λουλούδια και βλέπει πάλι τον κακό λύκο καθισμένο πίσω πάνω σε ένα δέντρο και πριν προλάβει να μιλήσει η κοκκινοσκουφίτσα λέει ο κακός λύκος:
- "θα με αφήσεις να χ..σω ήσυχος;"
-
Είχαν πάει κάτι κανάλια για να τραβήξουν πτώσεις με αλεξίπτωτο.
Μέσα στο αεροπλάνο ήταν και ένας Πόντιος αλεξιπτωτιστής.
Ενώ οι κάμερες δεν ήταν ακόμη έτοιμες να τραβήξουν, πηδάει ο Πόντιος!!
Προσπαθεί να ανοίξει το αλεξίπτωτο, αλλά αυτό δεν ανοίγει...
Τότε προσπαθεί να ανοίξει το εφεδρικό, αλλά ούτε και αυτό ανοίγει!
Κουνάει ο Πόντιος χέρια πόδια απελπισμένος, και τελικά σκάει με το κεφάλι πάνω σε μία ταράτσα.
Όλοι πιστεύουν ότι σκοτώθηκε, όμως τον βλέπουν να σηκώνεται, να τινάζει τα ρούχα του από τις σκόνες, και ήρεμα ήρεμα να κατεβαίνει από την ταράτσα.
Τον πλησιάζει τότε ένας κάμεραμαν και του λέει:
- Ρε φίλε, επειδή δεν μπορέσαμε να το τραβήξουμε, σου δίνω 10.000.000 να το κάνεις ξανά.
- Τι λες ρε!! λέει ο Πόντιος. Και εμένα ποιος μου εγγυάται ότι θα πέσω πάλι με το κεφάλι;!
-
Αχ τα αστέρια είναι πολύ όμορφα.
Οποίος και να κοιτάξει τα αστέρια βράδυ δεν υπάρχει περίπτωση να μην κολλήσει. Τα αστέρια όταν τα κοιτάς σε κάνουν να ονειροπολείς, να φεύγεις από τον πραγματικό κόσμο και να ταξιδεύεις σε ένα διαφορετικό, σε γυρίζουν στο παρελθόν και σε κάνουν να σκέφτεσαι το μέλλον. Για τους ερωτευμένους είναι πηγή έμπνευσης γράφουν ποιήματα, τραγούδια και όμορφες ιστορίες. Βέβαια πολλοί όταν τα κοιτούν αναρωτιούνται πόσο μεγάλο είναι το σύμπαν ή πόσο μεγάλο είναι αυτό το αστέρι. Νιώθεις περίεργα όταν ξέρεις πως εσύ μπροστά στο αστέρι είσαι κάτι πιο μικρό και από μερμήγκι. Και όσο για τα παραμυθία κανένας δεν υπήρξε που να μην ήθελε να ακούσει λίγο από αυτά.
-
Εγώ παιδία είμαι κριαράκι με ωροσκόπο παρθένο. Στο κινεζικό είμαι δρακός.
Αλλά δεν μου αρέσει που είμαι κριός γιατί οι περισσότεροι είναι εγωιστές, πεισματάρηδες και ένα σωρό αλλά χαρακτηριστικά. Χάθηκε ο κόσμος να με γεννήσει η μανά μου λίγες μέρες αργότερα; Αλλά όπως λέει ήμουν ανυπόμονη αχ ?
-
Όπως το φως του πρωινού, γλυκοχαράζει,
έτσι τα όμορφά σου μάτια, με ζητούν,
να 'ρθώ για λίγο, και να διώξω το μαράζι,
που απ' την καρδιά σου, κάθε πόνο αντηχούν.
Στα καστανά, τα βουρκωμένα σου στολίδια,
να 'ρθώ σαν ήλιος, ν' ανατείλω την ζωή,
δροσιά να δώσω, στης αυγής τα καλντερίμια,
για να βαδίσουμε, το μονοπάτι αυτό μαζί.
Δυο ρόδα κόκκινα, θα κόψω να σου δώσω,
και τρείς τουλίπες, με το χρώμα το λευκό,
να σου προσφέρω, και την πίκρα να σου διώξω,
και κάθε αγκάθι τους, θε να το κάνω φυλακτό.
Πνοή θα στείλω, στην ψυχή σου να γιορτάσει,
σαν αντικρύσεις, το πρώτο φως του αυγερινού,
με τους ανθούς των λουλουδιών, να ξαποστάσει,
στη γαλανή αγκαλιά να κοιμηθεί, του ουρανού.
Και σαν ξυπνήσεις, θα ζεστάνω την καρδιά σου,
θα μαι ψηλά σαν ένας ήλιος λαμπερός, να σε κοιτώ,
χίλια φιλιά, θα έχω αφήσει πάνω στο κορμί σου,
και θα γυρίσω στην αγκαλιά σου πάλι, να παραδωθώ.
-
Τερψιχόρη μας, είχα αναφέρει στο παρελθόν αυτήν την έκφραση των ανθρώπων, και είχα δώσει την, κατ' εκτίμησή μου, εξήγηση : Εμείς οι ίδιοι, ως "ανήλικα" πλάσματα, θέλουμε να έχουμε έναν κηδεμόνα πάνω απ΄ τό κεφάλι μας, ο οποίος να ευθύνεται για τα κακά που μας βρίσκουν. Τι καλύτερο από έναν θεό;! Δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως εμείς ευθυνόμαστε για τα οποιαδήποτε "κακά" παθαίνουμε! π.χ.: είμαι υπερβολικά καλή με τους ανθρώπους, τους κάνω εύκολα παρέα και κάποια στιγμή είτε τους δανείζω χρήματα και τους χάνω, είτε μου κλέβουν το σπίτι. Ευκολότερο είναι να πω "γιατί εμένα θέ μου. Τι αμαρτίες πληρώνω;" παρά να πω "τι ανοητούλης είμαι που εμπιστεύτηκα έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζω καλά-καλά" και να διορθώσω τον εαυτό μου. Να μην το ξανακάνω! Αν λειτουργήσεις με την λογική σου θα δεις πως κανένα κακό δεν μας βρίσκει, εάν δεν έχουμε φροντίσει εμείς να το προσκαλέσουμε ... με τις αποφάσεις μας!!! Η φράση αυτή είναι ανθρώπινη εφεύρεση ... δεν μας την τηλεγράφησε κανένας θεός!
Καμία σχέση με "πληρωμές" σε τούτη τη ζωή! Καμία!
Σαφώς και έχεις δίκιο για αυτά που λες αλλά κοίταξες την πρώτη μου απάντηση που έδωσα; Απλώς μια σκέψη έκανα τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
Λέω τώρα πως κάποιος πεθαίνει γνωστός σου (χτυπά ξύλο!) από μια αρρώστια και είναι μικρός σε ηλικία, να γιατρευτεί δεν μπορεί, ποιος φταίει; Εγώ σε τέτοιου είδους αναφερόμουν.
-
Sirie Όντως είναι ίδιο με της Nefelie αλλά στα επαγγέλματα διαφέρουμε.
Άλλωστε δεν πιστεύω σε αυτά και τα περισσότερα ήταν ίδια πάνω-κάτω ..
-
Ας το καλό..! :001almostcry:
Εδώ σιγά μην έπαιρνε ο κτηνοτρόφος αποζημίωση στην Ελλάδα.
Άλλοι πεθαίνουν από λάθος άλλον και δεν περνούν αποζημίωση οι συγγενείς τους και μιλάμε τώρα για κότες;;;;
Πάντως στεναχωρήθηκα όταν το άκουσα αλλά μόλις σκεφτικά το όλο σκηνικό μου ήρθαν τα γέλια .. :cheerful:
Συγνώμη για αυτό.
-
Britney Spears και η Δέσποινα Βανδή ετοιμάζονταν να κάνουν μια συναυλία.
Λίγο πριν τη συναυλία μπαίνει ο μάνατζερ μεσα στο καμαρίνι για να τους πει ότι η συναυλία αρχίζει. Μυρίζει τον αέρα και λέει:
- Τι βρωμάει;;;
Η Βανδή λέει:
- Α πα πα πα πα πα πα πα πα εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα...
Και η Britney Spears λέει:
- Ups, i did it again...
-
Και εγώ προσπάθησα να γλείψω τον αγκώνα μου αλλά δεν τα κατάφερα μόνο η γάτα μου μπορεί να γλείψει τον αγκώνα μου (λέμε τώρα!)
Τα περισσότερα αν και είναι γνωστά, τα είχα ξεχάσει πάντως υπάρχουν και αλλά πιο περίεργα, η φύση μας κρύβει πολλά ? :smilewink:
-
Δεν υπάρχει περίπτωση να καθόμουν αν τα άκουγα αυτά ..
Το πιο πιθανότερο θα ήταν να έλεγα «σκατά» και μετά να ούρλιαζα και φυσικά δεν θα ξανά πατούσα εκεί ούτε αν μου πρόσφεραν 1 δις.
:cheerful: :cheerful:
-
Σε κοιτώ μες τα μάτια
και απορώ πως δεν είδες,
τα σβησμένα μου φώτα
τις χαμένες μου ελπίδες.
Στο μηδέν του Σαββάτου
στης αυγής το γαμώτο,
σ' αγαπώ και σωπαίνεις
και η σιωπή κάνει κρότο.
Με κοιτάς λες και είμαι
τρύπα πάνω σου ρούχο,
μου ζητάς να σκοτώσω
την αγάπη που σου 'χω.
Και φοβάμαι μην φύγεις
και ο αέρας παγώνει
και η ζεστή σου ανάσα
το μυαλό μου θολώνει.
Και φοβάμαι μην φύγεις
μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι
σ' αγαπώ να προσέχεις.
-
Τη μοναξιά μου έκανα τραγούδι
να στο τραγουδάω όταν μ' αφήνεις,
να στο τραγουδάω τις νύχτες
που τα όνειρά μου στον πόνο βυθίζεις.
Με τα φτερά μου σπασμένα
πως να πετάξω να σε φτάσω,
έρχεσαι κοντά μου μα το ξέρω
ότι σε λίγο θα σε χάσω.
Για 'σένα ράγισε η ψυχή μου
μα είμαι ακόμα εδώ και αντέχω,
χάθηκα μες στις αυταπάτες
να μη θυμάμαι ότι δε σ' έχω.
Είχα μονάχα μια ζωή
κι όλη την ξόδεψα σε 'σένα
κι ας μη μ' αγάπησες ποτέ,
εγώ θα πέθαινα για 'σένα.
-
Στο δικό μου βγήκε αυτό:
Δεν ξέρω πώς θα σου φανεί αλλά ήσουν γυναίκα στην τελευταία γήινη ενσάρκωσή σου.
Γεννήθηκες κάπου στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Νέα Γουϊνέα περίπου το 1275.
Το επάγγελμα σου ήταν χτιστής σπιτιών, εκκλησιών, καθεδρικών ναών.
Ένα σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή:
Είχατε μυαλό επιστήμονα, πάντα ψάχνοντας νέες ερμηνείες. Το περιβάλλον συχνά σας παρεξηγούσε αλλά σεβόταν πάντα τις γνώσεις σας.
Δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή:
Το δίδαγμα σου είναι να ψάξεις και να χρησιμοποιήσεις την σοφία που κρύβεται στις επιστήμες ψυχολογίας και σε αρχαία κείμενα. Με δυνατή πίστη και σκληρή δουλεία θα φτάσεις τον πραγματικό προορισμό σου σε αυτή τη ζωή.
Δεν ξέρω για σας αλλά εμένα μου άρεσε αυτό που βγήκε ..
-
Η Αγια γραφή μιλάει για την κόλαση και τον παράδεισο. Όσο για τις φράσεις εγώ που λέω συνεχώς «τι πληρώνω θεέ μου» μέχρι στιγμής δεν έχω αυτοκτονήσει
Απλά το ανέφερα διότι πολλές φορές λέμε τέτοιου είδους φράσεις χωρίς να καταλαβαίνουμε τι λέμε και είπα μήπως απλά ζούμε για να κάνουμε την τιμωρίας μας; Πολλά λέγονται και δεν αποκλείω και αυτήν εκδοχή .. -
Συγνώμη αλλά δεν ήξερα ότι ήταν δικό σου αυτό, νόμιζα ότι ήταν τραγούδι.
Πάντως είναι φοβερό γιατί πίστεψα ότι ήταν τραγούδι. Είμαι και λίγο άσχετη στα τραγούδια για αυτό μπερδεύτηκα . Ναι, έχω και εγώ ένα δικό μου ανάμεσα στα πολλά. Μερικές φορές δεν θέλω να τα δημοσιεύσω γιατί μετά είναι δύσκολο να αναγνωριστεί ότι είναι δικό μου. Όπως σου είπα και πιο πάνω εκτιμώ πολύ αυτό που έκανες για μένα .. B) -
Ευχαριστώ παρά πολύ, ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους Alisecooper.
Αν και δεν έχω ακούσει το τραγούδι φαντάζομαι ότι θα είναι παρά πολύ ωραίο.
Δεν ξέρω αν θα σου αρέσει αλλά σου αφιερώνω και εγώ αυτό:
ΑΓΑΠΗ
Οι ορίζοντες, μοναχικά καραβιά που αρμενίζουν,
οι έρωτες, πολύχρωμα γυαλάκια του βυθού,
δίχως ωφελεία καμία, και δίχως να γυρίζουν
οι μέρες μου, σκορπίζονται στα πλάτη τ' ουρανού.
Αχ, Ακριβέ! κι αν γνώριζα όσα έχει φυλαγμένα
η μοίρα, κι αν θα μου 'λαχε το πιο κακό στη γη,
πάλι Ακριβέ η αγάπη μου, θα 'χε δοθεί σε σένα,
ακόμα δυνατότερη και πιο αληθινή!
Κι αν τη ζωή σου θα 'θελα ομόδικη μου να 'χα,
μα εσύ, γι' αλλού τα άνοιξες τα άσπρα σου πανιά,
μου φτάνει που μ' αγάπησες για μια στιγμή μονάχα,
θα 'ναι αρκετή αυτή η στιγμή να ζω παντοτινά!
-
Φυσικά δεν λέω ότι δεν υπάρχει καλό τριγύρω μας. Αλλά όπως ξέρουμε όταν πεθαίνουμε πηγαίνουμε ή στην κόλαση ή στον παράδεισο και λέω: αφού υπάρχει ο παράδεισος για τους καλούς και για αυτούς που δεν ήσαν ευτυχισμένοι και αδικημένοι από την ζωή, μοιάζει λες και αυτό που ζήσανε ήταν μια τιμωρία. Πόσες φορές όταν μας πάνε στραβά λέμε «τι έχω κάνει θεέ μου και πληρώνω τέτοιες αμαρτίες;» είναι τυχαίο που λέμε και αυτό «να πεθάνω να ησυχάσω». Δεν ξέρουμε τι υπάρχει μετά θάνατον αλλά μπορεί να ισχύει και αυτή η σκέψη ..
Παιδία και μια χάρη ..
Πολλοί γράφουν το ψευδώνυμο μου με ω αντί για ο γιατί; Το έχω παρατηρήσει σε κάποιους που έχουν απαντήσει σε κάποια θέματα σας παρακαλώ μην το κάνετε λάθος ..
-
Όχι μόνο πληγωμένη αλλά συντρίμμια ?
Τι να κάνουμε όμως έτσι είναι η ζωή ..
Μες τους ανέμους που κοιτάνε πια ψηλά,
εκεί που τα δυο χέρια κλαίνε,
φωλιάσανε σαν ψεύτικα παιδιά,
πληγώσανε και ακόμη πια κοιτάνε.
Τα φύλλα που άγγιξαν την καρδιά,
που μέσα από το σπίτι όλο πετάνε,
που νύχτες σκεπάζουν στην φωτιά,
πίσω στο σούρουπο της Γης όλο κοιτάνε.
Και σαν τρέξουν στην άδεια αγκαλιά,
και φύγουνε από τους δρόμους που πονάνε,
το σούρουπο θα φεύγει στην φωτιά,
και αυτοί καθώς θα κλαίνε ... τόσο θα γελάνε
-
Αφού δεν είχες σκοπό, τζάμπα τόσο κλάμα και θυμός; Φυσικά αστειεύομαι, σίγουρα ο τρόπος αντίδρασης μου μοιάζει σαν τα μικρά παιδάκια αλλά μέσα μου ακόμα παιδάκι νιώθω ?
Τι να κάνουμε κάποια στιγμή θα ωριμάσουμε ..
-
Τι σου έκανα και με βασανίζεις έτσι; Μπουχουυ χουυυ κλαίω τώρα .. :001almostcry:
Καλά ότι πεις εσύ. Εγώ δεν ξανά μιλάω.. νευρίασα τώρα γιατί είμαι ένα αγγελουδάκι και κακό δεν κάνω σε κανέναν και μετά απογοητεύομαι ?. :001almostcry:
-
Εγώ έτσι είμαι και σε οποίον αρέσω ?
Και αν θες να μάθεις είμαι εκδικητικά και της γνώμης «μια σου και μια μου» :evilbl:
Άντε τώρα μην θυμίσω ?
-
Καλά? δεν λέω τίποτα μμμ?
Πρώτα από αλλά έτσι θα αντιδρούσα και φυσικά δεν είναι ανήθικη .. :evilbl:
Παντως ευχαριστώ για την γνώμη σου.. μπορεί να την αλλάξω στο μέλλον ?
-
Πως θα αντιδρούσα; Χμ.. :angel:
Θα ένιωθα μεγάλη πικρά μετά όμως θα τον έκανα να μετανιώσει πολύ .
Πρώτον θα του μιλούσα σα να μην συμβαίνει τίποτα όμως δεν θα του συμπεριφερόμουν όπως πρωτύτερα. Δεύτερον θα τον έκανα να καταλάβει πως δεν υπάρχει μια στο εκατομμύριο να τον ξανά εμπιστευτώ και τρίτον δεν θα ήμουν καλή μαζί του? ευτυχώς όμως δεν έχει γίνει ποτέ αυτό και ευχαριστώ το καλό θεούλη ..
Ανέκδοτο
in Γέλιο & Αερολογίες
Posted
Ήταν ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας, και πήγανε στη Αφρική για σαφάρι. Εκεί που προχωρούσαν βλέπουν ένα ξέφωτο. Κάνει ο Γιωρίκας:
- Κωστίκα, εδώ θα κάνουμε το σπίτι μας και αφού το φτιάξουμε θα πάμε για κυνήγι.
Την άλλη μέρα ξυπνά ο Γιωρίκας και κάνει στον Κωστίκα που κοιμάται:
- Ξύπνα Κωστίκα, πάμε για κυνήγι.
Ο Κωστίκας το σκέφτηκε καλύτερα και του λέει ότι άλλαξε γνώμη και δεν θα πάει.
Στο τέλος πάει ο Γιωρίκας μόνος του. Εκεί που προχωράει πετάγεται ένα λιοντάρι μπροστά του. Το κοιτάει ο Γιωρίκας αγριεμένος, τον κοιτάει και το λιοντάρι και εκεί που άρχισε να βρυχάται το λιοντάρι ο Γιωρίκας το βάζει στα πόδια. Τρέχει ο Γιωρίκας και από πίσω του το λιοντάρι...
Όταν έφτασε στο τέλος ο Γιωρίκας στο σπίτι του, φωνάζει:
- Κωστίκα άνοιξε την πόρτα.
Ανοίγει ο Κωστίκας και εκείνη την στιγμή ορμά το λιοντάρι να πιάσει τον Γιωρίκα. Σκύβει ο Γιωρίκας και μπαίνει το λιοντάρι μέσα στο σπίτι. Κλείνει ο Γιωρίκας την πόρτα και κάνει στον Κωστίκα:
- Γδάρε αυτό. Πάω να φέρω άλλο.