Seirios
-
Posts
866 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Seirios
-
-
Νεφέλη, πρώτον, δεν είμαι πια γατούλης, αναβαθμίστηκα σε λύγκα!
Δεύτερον, είναι "Γένεσις" κι όχι "Γέννεση" :evilbl:
Τρίτον, δεν είναι μόνο θέμα ορισμού. Να σου το πω αλλιώς.
Το Γιάννης προέρχεται από το εβραϊκό Γιο-χανάν το οποίο σημαίνει η Χάρις (χανα) του Θεού (γιο). Δηλ. στα ελληνικά θα το μεταφράζαμε "Θεοχάρης".
Ε, φώναξε κάποιο φίλο σου "Θεοχάρη" αντί για Γιάννη να δούμε αν θα γυρίσει!
Θεοχάρηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη
-
Αγαπητέ Seirios,
Φιλικά,
Νεράιδα
:question:
καλό είναι τώρα αυτό ή κακό;
...πές τα μου καλή μου μέ λογάκια γιατί απ΄ότι ...βλέπεις είμαι καί ορεσείβιος...
-
Ελάτε, όλοι μας έστω και μία φορά ασκήσαμε τουλάχιστον ψυχολογική βία και βασανίσαμε έναν άλλο άνθρωπο ή ζώο... και νιώσαμε ότι νικήσαμε.
Γιατί το κάναμε; Γιατί το κάνουμε;
Φτου μας!
Γνωρίζετε πολλά ζώα, πού νά επιτίθενται γιά ...πλάκα; Μόνο ο άνθρωπος, πούχει νού καί γνώση τό κάνει...
Πιστεύετε ότι η επίθεση στοιχειοθετείται μόνο άν βασίζεται σέ φυσικά μέσα (χέρι, πόδι, αιχμηρό όργανο, έργο κλπ); Οταν λέγανε οι παλιοί, "η γλώσσα κόκκαλα δέν έχει καί κόκκαλα τσακίζει" τί υποννοούσαν;
Δέχομαι ότι οι συνθήκες στό ευρύτερο περιβάλλον μας, αγγίζουν από κάθε άποψη τόν χαρακτηρισμό extreme καί έστω ότι δικαιολογείται, νά αντιδρούμε κάποιες φορές επιθετικά. Εχετε όμως κάνει καμμιά βόλτα στά διάφορα forum νά δείτε τί γίνεται; Αυτό πώς δικαιολογείται;
Λοιπόν, κυρά Νεράϊδα, ...δέν θά υπεκφύγω τήν προσωπική τοποθέτηση με γενικολογίες.
...δέν τό έκανα/κάνω γιά νά ...βασανίσω.
Τό 'εκανα/κάνω μόνο εάν κάποιος αμφισβητήσει έμπρακτα, προσωπικές, δηλωμένες αξίες μου (υλικές ή πνευματικές) ή προσβάλλει αυτό πού εγώ θεωρώ ζωτικό μου χώρο.
Δίνω τρείς (3) ευκαιρίες:
Τήν πρώτη ενέργεια τήν θεωρώ τυχαία.
Τήν δεύτερη τήν συζητώ σοβαρά καί προειδοποιώ.
Τήν τρίτη ενέργεια, τήν θεωρώ εχθρική καί η κακή του/της μέρα.... έστω κι άν αυτό, εν τέλει, έχει μεγαλύτερο κόστος γιά εμένα.:shy2:
-
http://pantheon.20m.com/paraggelmatadelf.htm
http://www.astron.gr/page_9.htm
Είναι σύνδεσμοι γιά νά διαβάσετε έναν μεγάλο αριθμό από Δελφικά παραγγέλματα τά οποία ήταν χαραγμένα στόν πρόναο τού ιερού τού Απόλλωνα.
Ακόμα, αρχαία κείμενα, μπορείτε νά βρείτε στό μονοπάτι:
-
Γιατί η Αγάπη προϋπάρχει φίλε μου. Ο έρωτας φανερώνεται, από κάπου, από την Πηγή της Ζωής, την Ζωοδόχο, και ενώνει στοιχεία, που προϋπάρχουν αυτού, γιατί είναι στοιχεία Αγάπης.
Ας πούμε, μεταφορικά, ότι ο έρωτας είναι ζύμη, αλλά η αγάπη, είναι η μαγιά... χωρίς μαγιά δεν γίνεται ζύμη ;)
Αντιλαμβάνομαι τί ...εννοείς κυρά Νεράϊδα. Αντιλαμβάνομαι γιατί μιλάς... Αλλά εγώ ακόμα, είμαι ένας απλός Ιχνηλάτης.
Μοιράζομαι μαζί σας τα πιστεύω μου και τις κοσμικές μου πληροφορίες. Ούτε για να τα πιστέψετε, ούτε για να τα ακολουθήσετε. Εχουν γραφτεί πολλά άλλα πολύ ανωτέρων μου που ούτε εσείς, ούτε εγώ ακολούθησα. Δεν θα χαθεί κάτι αν με αμφισβητήσετε. Το ότι ερεθίζουμε όμως τα μυαλά μας και τα πάμε πιο ψηλά με κάνει να χαμογελώ ευτυχισμένη.Σας ευχαριστώ.
Καί συμφωνώ απόλυτα μέ τήν θέση σου.
Ας είμαστε, μιά αμμουδιά, πού τήν διαβαίνουν ελεύθερα τά ...κύματα!
-
...Η Αγάπη δεν προϋποθέτει Έρωτα.
....
Η Αγάπη αρχίζει με το Α της δημιουργίας.
Ο Ερωτας με το Ε της Αλχημείας και δείτε το αλχημικό και χημικό εργαλείο 3Ε (έβαλα το 3 γιατί δεν μπορώ να γράψω δυστυχώς αντίστροφα το Ε)
Η ΑλΧημική Σύνθεση της Αγάπης είναι
ΑΗΡ
ΓΑΙΑ
ΑΙΘΗΡ
ΠΥΡ
ΗΛΙΟΣ
Και του Έρωτα:
ΕΛΞΗ
ΡΟΗ
ΩΡΑ Ή ΩΡΑΙΟ *
ΣΥΜΠΑΝ
*Το Ωρα δείχνει ότι πρόκειται για κατάσταση πεπερασμένης διάρκειας, καθώς και το Ωραίο, το δηλαδή παροδικά όμορφο.
Αν δέν υπάρξει ΕΛΞΗ,γιά νά δημιουργηθεί έστω καί ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΡΟΗ πού θά συνταράξει τό ΣΥΜΠΑΝ, δηλαδή ΕΡΩΤΑΣ πώς είναι δυνατόν νά χρησιμοποιηθουν τά συμπαντικά στοιχεία ΑΗΡ, ΓΑΙΑ, ΑΙΘΗΡ, ΠΥΡ ώστε νά λάμψει ο ΗΛΙΟΣ τής ΑΓΑΠΗΣ;
Γιατί καλή μας φίλη λές λοιπόν ότι η Αγάπη δέν προϋποθέτει Ερωτα - μέ τήν όποια έκφανσή του - αλλά Ερωτα τελικά;
:brokenheart:
-
....Εγώ απλά διαφωνώ κάθετα με όσα λέει η Νεράιδα. Και ναι, έχω αποδείξεις. Αλλά ξέρετε κάτι? Βαριέμαι να ασχοληθώ. ...Ταύτα και μένω, και δεν ασχολούμαι περαιτέρω με το θέμα.
Αυτά καί μόνο, αποτελούν μία λογική τοποθέτηση στά πλαίσια τού forum Αβάπτιστο.
Ας μήν ξεχνάμε, ότι τό forum είναι ένα δημόσιο βήμα διάλογου, καί προσφέρεται γιά διάλλογο, σέ συνταξιδιώτες πού τό επιθυμούν.
Δέν είναι χώρος "δημοκρατικών διαδικασιών" μέ αποφασιστική δύναμη ούτε "κατηχητικό". Η σιωπή μας σημαίνει διαφωνία, συμφωνία ή αδιαφορία. Η συμμετοχή μας σημαίνει θέση προσωπική μέ ανάλογα - όπως περιγράφηκαν- επακόλουθα.
Καλή συνέχεια
-
ΕΡΝΕΣΤΟ ΣΑΜΠΑΤΟ Ανθρωποι και γρανάζια
ΜΤΦΡ.: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ», ΣΕΛ. 357:
«Εχει κάποιο νόημα η ζωή; Τι σημαίνει ο θάνατος; Είμαστε μία αιώνια ψυχή ή απλώς μία συσσώρευση μορίων από αλάτι και χώμα; Υπάρχει Θεός ή δεν υπάρχει;
Αυτά είναι σίγουρα σημαντικά προβλήματα.
Ολα τα υπόλοιπα, όπως ο νόμος της βαρύτητας, η ατμομηχανή, οι δορυφόροι του Δία, ώς και ο κύριος Καντ με τις περιβόητες κατηγορίες του, σωστά λέει ο Καμύ, είναι στο βάθος ένα παιχνίδι για μικρά παιδιά.
Στο διάβολο η καθαρή σκέψη και η οικουμενικότητα των νόμων της! (...)
Τι σημασία έχει αν η Καθαρή Σκέψη είναι οικουμενική και αφηρημένη, όταν Αυτός-που-διαλογίζεται δεν είναι ένας θεός, αλλά ένας φουκαράς που ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει και ότι από αυτόν το δικό του σαρκικό θάνατο δεν θα μπορέσει να τον σώσει ο Καντ με όλες του τις κατηγορίες;
Τι σόι είναι αυτή η περίφημη γνώση που μας αφήνει μόνους απέναντι στο θάνατο;»
Απλά καλή μου φίλη ΕΞΟΡΚΙΣΑ τήν γκρίνια καί τήν γκίνια...
Τά ερωτήματα πού μπαίνουν, απασχολούν ανέκαθεν τό ανθρώπινο είδος καί θά εξακολουθήσουν νά τό απασχολούν.
Αυτό πού δέν χρειαζόμαστε είναι ο "μηδενισμός", τό "χύμα" εξ αιτίας μίας εξ αρχής καί συλλήβδην απόρριψης τής προπάθειας κατανόησης
Τίποτε δέν είναι δεδομένο...
;)
-
ΕΡΝΕΣΤΟ ΣΑΜΠΑΤΟ Ανθρωποι και γρανάζια
ΜΤΦΡ.: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ», ΣΕΛ. 357:
«...Αυτός-που-διαλογίζεται δεν είναι ένας θεός, αλλά ένας φουκαράς που ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει και ότι από αυτόν το δικό του σαρκικό θάνατο δεν θα μπορέσει να τον σώσει ο Καντ με όλες του τις κατηγορίες;
Τι σόι είναι αυτή η περίφημη γνώση που μας αφήνει μόνους απέναντι στο θάνατο;»
Διαλλέγουμε καί παίρνουμε...:gift:
Από τήν μιά, ένα πακέτο δεισιδαιμονίες :shedevil: καί προκαταλήψεις
φτιαγμένο από τά χεράκια τής Αμάθειας :silly: , δώρο γιά τό κυρίως εμπόρευμα πού λέγεται ΦΟΒΟΣ :snake: καί μάλιστα ισόβιας διάρκειας καί γιά κάθε περίσταση.Καί από τήν άλλη, τό συναρμολογούμενο πάζλ - γιά μιά ζωή - ΕΠΙΓΝΩΣΗ
καί τό βοηθητικό εγχειρίδιο μέ ημερήσια updates, υπ' ευθύνη τού πελάτη, :shy2: ΓΝΩΣΗ.Μήπως γύρισε κανένας πίσω καί μάς έκανε :angel2: review?
Ατυχώς τό σενάριο είναι "one boulet shot". :headb:
-
Εμείς, οι άνθρωποι, διαθέτουμε μία μοναδικότητα. Είμαστε τό μοναδικό - γνωστό ? πλάσμα αυτού τού κόσμου, τό οποίο έχει επίγνωση τής «μοίρας» του. Κατά έναν καθ? όλα ιδιαίτερο λόγο, τήν στιγμή πού καταλαβαίνουμε τί θά πεί ζωή, τήν ίδια στιγμή, συνειδητοποιούμε ότι γιά αυτή τήν ζωή υπάρχει καί ένα τέλος. Καί εκείνη ακριβώς τήν στιγμή, τήν στιγμή πού συνειδητοποιούμε ότι αυτή η ζωή φέρει μία «αόριστη» ημερομηνία λήξης, η ζωή αποκτά γιά μάς μεγάλη αξία.
Πέρα από τά όποια ερωτηματικά μάς έχουν δημιουργηθεί, από τήν στιγμή αυτής τής συνειδητοποίησης, δύο έγνοιες αρχίζουν νά μάς απασχολούν:
Η πρώτη αφορά τό πώς νά διατηρήσουμε τό δώρο τής ζωής γιά νά τό απολαύσουμε όσο πιό πολύ γίνεται.
Η δεύτερη, αφορά τό πώς νά ζήσουμε αυτή τήν ζωή, γιά όσο θά τήν διαβαίνουμε.
Ας ξεκινήσουμε νά «ξεφρακάρουμε» από τήν δεύτερη έγνοια, γιατί πιθανά θά μάς βοηθήσει νά βρούμε απάντηση καί γιά τήν πρώτη.
Γιά τό πώς λοιπόν αξίζει νά ζούμε αυτή τήν ζωή, πρέπει νά συμφωνήσουμε κατ΄αρχάς, ότι δέν είναι δυνατόν νά υπάρξει απόλυτη συνταγή .
Οσοι είναι οι άνθρωποι πού διαβαίνουν τήν επιφάνεια αυτού τού πλανήτη, άλλες τόσες είναι καί οι ...συνταγές. Κι αυτό γιατί, γιά κάθε άνθρωπο, πέρα από τήν σχετικότητα τού τρόπου πού αντιλαμβάνεται τά φαινόμενα πού συμβαίνουν γύρω του, υπάρχει καί ο απόλυτα προσωπικός παράγοντας τής αξιολόγησης. Οι προσωπικές αρχές/αξίες/κριτήρια δηλαδή, πού έχει τεκμηριώσει ? συνειδητά ή καί ασυνείδητα - στήν πορεία του.
Ο Διογένης γιά παράδειγμα, αποφάσισε νά αναλώσει τήν ζωή του στήν ...λιακάδα, ο Αλκιβιάδης στό κυνήγι τής ...αδρεναλίνης καί τόν κορεσμό τών οιστρογόνων του, ο Σωκράτης στήν μέχρι αυτοθυσίας ανάζήτηση τής αλήθειας, ο Αλέξανδρος στό νά φθάσει στήν άκρη τού ...κόσμου. Καί μήν θεωρήσετε ότι αναφέρομαι στούς γνωστούς φιλόσοφους Διογένη καί Σωκράτη, στόν στρατηγό τής Αθήνας Αλκιβιάδη ή στόν βασιλιά τής Μακεδονίας Αλέξανδρο... Αναφέρομαι σέ τυχαία ονόματα καί τυχαίες επιλλογές σκοπού ζωής...
Χιλιάδες άνθρωποι έχουν δόσει περιεχόμενο στήν δική τους ζωή αλλά καί στήν ζωή τών γύρω τους. Αλλοι απλό κι άλλοι συνθετότερο. Γι? αυτό τό περιεχόμενο, έμειναν στήν μνήμη τού πληθυσμού του πλανήτη ολόκληρου, μίας ηπείρου, ενός έθνους, ενός κράτους, μίας πόλης, ενός χωριού, μιάς γειτονιάς ή κάποιων φίλων καί γνωστών μετά τήν «αναχώρησή» τους.
Τούς θυμόμαστε γιατί πήραμε κάτι καλό από αυτούς. Γιατί η ζωή τους έγραψε, επειδή έπραξαν κάτι όμορφο, κάτι δυνατό ή απλά αρμονικό αφού κατάφεραν νά συντονίσουν πρός τήν κατεύθυνση τής επιλλογής τους καί πολλούς άλλους ανθρώπους, γύρω τους.
Δέν ήταν άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς, απλά ακολούθησαν τό δρόμο τής καρδιάς τους. Οι άνθρωποι αυτοί, δέν φρενάρανε τήν δημιουργική μεγαλοσύνη τού συναισθήματος απέναντι στόν Κόσμο πού μάς περικλείει στήν αγκαλιά του. Ποθήσανε ότι τό καλύτερο, μοιραστήκανε τό όνειρό τους καί τό διεκδικήσανε μαζί μέ όλους ? όσους όλους .
Δέν γνωρίζουμε ακριβώς, ποιά «Αλήθεια» κατείχαν αυτοί οι άνθρωποι. Αυτό πού θυμούνται όμως οι συνοδοιπόροι τους, καί μεταδόθηκε, μέσα από τόν χρόνο καί σ? εμάς, είναι ότι « παρέδοσαν πλήρεις » καί γι΄αυτό άλλωστε, πήραν τήν θέση πού τούς άξιζε στήν ιστορική μνήμη τής ανθρωπότητας.
Πήραν θέση σάν άτομα, σάν σύνολα αλλά καί σάν ιστορική στιγμή τής πορείας αυτού πού βαδίζει στόν χρόνο μέ τά μάτια υψωμένα πρός τόν ουρανό. Τού ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Μάλλον ήρθε η ώρα νά απαντήσουμε καί στήν «πρώτη έγνοια μας», τό πώς νά διατηρήσουμε τό δώρο τής ζωής γιά νά τό απολαύσουμε όσο τό δυνατόν περισσότερο γίνεται.
Θά προτείνω νά ξεφύγουμε από τό Νευτώνειο ορισμό τού χρόνου μέ βάση τήν αιτιότητα.
Ο χρόνος μας, διαστέλλεται καί συστέλλεται ανάλογα μέ τό τί ζούμε. Τίποτα δέν είναι πιο γρήγορο από τό χρόνο αλλά καί τίποτα δεν είναι πιό αργό από αυτόν. Ο χρόνος διαστέλλεται μπροστά στήν φρίκη, ενώ συστέλλεται μπροστά στήν ομορφιά.
Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, καθημερινά, ασυνείδητα ή συνειδητά, βιώνει τόν χρόνο τής άγνοιας όπου όλα είναι μέλλοντα, τόν χρόνο τής γνώσης όπου όλα είναι παρελθόντα καί τόν χρόνο τής πληρότητας όπου όλα είναι παρόντα. Ο άνθρωπος, βιώνει τήν αιωνιότητα!
Τό πρόβλημα τής μή συναίσθησης τής αιωνιότητας πού βιώνουμε, εξ ού καί η αγωνία μας, εντοπίζεται στήν έννοια παρόν. Τό ζήτημα είναι, τί ποιότητας είναι τό παρόν πού βιώνουμε καί επάνω σέ ποιές αξίες έχει οικοδομηθεί.
Περιέχει βούληση (ελευθερία); Περιέχει επίγνωση (ισορροπία); Περιέχει ευαισθησία (σεβασμό);
Μήπως είναι μία μικροεικόνα, προϊόν μικροσκόπιου μέ τό οποίο προσπαθούμε ? ως παρατηρητές - αγωνιωδώς νά αποκαλύψουμε τήν Αλήθεια γιά τό δάσος; Σίγουρα, άν χρησιμοποιήσουμε ένα μικροσκόπιο, παρατηρώντας τήν λεπτομέρεια, μπορούμε νά ανακαλύψουμε τήν αρμονία τής Δημιουργίας. Δέν μπορούν όμως όλοι νά κάνουν τήν υπέρβαση καί εκ τού μερικού νά συντονιστούν μέ τό όλον. Αυτό απαιτεί χρόνο μαθητείας καί εμπειρίας καί εμείς είμαστε οι βιαστικοί, καθημερινοί άνθρωποι τής διπλανής πόρτας, χαμένοι στό matrix τού 21ου αιώνα. Καί τό ερώτημά μας, είναι αγωνιώδες. « Τί κάνουμε;»
Εχουμε την τύχη να ανήκουμε σε έναν λαό με παράδοση στην αναζήτηση. Οι πρόγονοί μας τεκμηρίωσαν την Φιλοσοφία. Η Φιλοσοφία της φυλετικής κοινότητάς μας δεν ήταν - και δεν είναι - μια διαδικασία θεωρητικής προσέγγισης του Κόσμου, αλλά ένας τρόπος ζωής. Η Φιλοσοφία είναι Μέθοδος.
Η φιλοσοφική μέθοδος που τεκμηριώθηκε από τους προγόνους μας είναι απλή και συνοψίζεται, απο το Δελφικό παράγγελμα «γνώθι σ'αυτόν» και την συμβουλή του Απολλώνιου του Ρόδιου: «Ο χρόνος, είναι ο πατέρας της Αλήθειας».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν απο τον εαυτόν μας και την σχέση του με τον ΚΟΣΜΟ.
Ας αφήσουμε τόν εαυτό μας ελεύθερο νά εκφράσει τήν βούλησή του γιά τήν συμμετοχή του στόν κόσμο αυτό.
Ας μήν βιαζόμαστε. Ο χρόνος είναι όχημα και όχι πρόβλημα.
Ας μετρήσουμε τίς δυνάμεις μας καί άς υποστηρίξουμε τίς αποφάσεις μας μέ πηγές υψηλών πνευματικών αξιών. Μόνο τότε θά έχουν αξία.
Ας βεβαιωθούμε ότι τό όνειρό μας τό μοιραζόμαστε μέ συνανθρώπους οι οποίοι έχουν τήν καθαρότητα πνεύματος καί τήν δύναμη νά μάς συνδράμουν αλλά καί νά μας προειδοποιήσουν γιά λάθος επιλλογές. Κανένας δέν έφερε σέ πέρας μόνος του τήν «πορεία» μέχρι σήμερα.
Ενα άλλο σοβαρό ερώτημα αφορά την «...κατανόηση». Στην ουσία το ερώτημα εκφράζει την αγωνία κάθε ερευνητή: «που θα βρω το κλειδί ν΄ανοίξω τις πόρτες που θα συναντήσω;»
Σε αυτό το φαινομενικά δύσκολο ερώτημα, η απάντηση είναι ευκολότερη: «στην καρδιά μας βρίσκεται το κλειδί».
Αν τό προσωπικό μας όνειρο δέν γεμίζει τήν καρδιά τήν δική μας, μέ δύναμη κι εμπιστοσύνη, είναι λάθος ο δρόμος καί δέν θά μάς βγάλλει πουθενά. Οσο κι άν προσπαθήσουμε, όσο κι άν μάς συμπαρασταθούν οι «φίλοι» μας...
Απ΄ότι καταλάβατε, η ταμπακιέρα, αφορά τήν έλλειψη ποιότητας ...όνειρου τελικά. Εκτός, κι άν έχετε μιά διαφορετική γνώμη...
-
Ν' αρχίσω να κλαίω για μας; Ν' αρχίσω, ν' αρχίσω
... η γνώμη πού έχω τελικά σχηματίσει είναι ότι όσοι κάθονται μπροστά σέ μία οθόνη καί χειρίζονται ένα πληκτρολόγιο καί ένα mouse, διακρίνονται σέ δύο βασικές κατηγορίες: Η πρώτη κατηγορία είναι οι Χρήστες, καί η δεύτερη είναι οι Κομπιουτεράδες.΄
Οι Κομπιουτεράδες συμμετέχουν άνετα σέ αυτή τήν θεματική ενότητα καί τό άρθρο
http://www.mindtrap.gr/modules.php?op=modl...=article&sid=43, τούς μιλά...
Εγώ, σάν απλός χρήστης απλά τούς ΖΗΛΕΥΩ! καί επειδή θά μού απαντήσεις Τράγου Κέρατο " ...ΛΕΣ ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ!..." δέν σημαίνει ότι δέν εξακολουθώ νά ΖΗΛΕΥΩ...:shy2:
-
Τό πρώτο μέρος από τό κείμενο πού μάς παρέθεσε η Nefelie, αναφέρεται σέ ένα από τά πειράματα πού χρησιμοποιήθηκαν γιά τήν θεμελίωση τής Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας από τόν Αϊνστάϊν.
Αυτή η Θεωρία, ασχολείται μέ δύο έννοιες που μπορούν να θεωρηθούν αντίθετες: την σχετικότητα και το αναλλοίωτο.
* Η πρώτη έννοια, έχει νά κάνει μέ τήν σχετικότητα τής παρατήρησης ενός φαινομένου από δύο διαφορετικούς παρατηρητές.
Ο ένας παρατηρητής βλέπει ένα φαινόμενο διαφορετικά από έναν άλλο παρατηρητή, ο οποίος κινείται σχετικά ως πρός τόν πρώτο.
Διαφωνούν δηλαδή οι δύο τους σέ ορισμένα μεγέθη πού μετρούν.
* Τό αναλλοίωτο, αναφέρεται στή παραδοχή που επικρατεί, για ορισμένους νόμους, ότι ισχύουν μέ τόν ίδιο τρόπο καί γιά τούς δύο παρατηρητές.
Ο Αϊνστάιν κατ? αρχάς λοιπόν απέδειξε πώς μία σειρά φυσικών ποσοτήτων πού προηγουμένως θεωρούνταν αναλλοίωτες (χρόνος, μάζα, μήκος κλπ), είναι τελικά ποσότητες σχετικές.
Στήν συνέχεια, απέδειξε πώς όλοι οι νόμοι πού κυβερνούν τά φαινόμενα, παραμένουν αναλλοίωτοι γιά όλα τά αδρανειακά συστήματα αναφοράς.
Μέ αυτό τόν τρόπο απέδειξε πώς δέν υπάρχει προτιμητέο σύστημα αναφοράς στήν φύση καί επομένως ούτε απόλυτη κίνηση.
(Ολα τά αδρανειακά σύστηματα αναφοράς, διέπονται από τούς ίδιους νόμους καί ο κάθε παρατηρητής μπορεί νά θεωρεί τό σύστημα πού "επιβαίνει" ως "ακίνητο". Επειδή δέ, η ταχύτητα τού φωτός είναι σέ όλα τά αδρανειακά συστήματα σταθερή δέν μπορεί νά θεωρηθεί ότι υπάρχει ειδικό, προνομιακό, σύστημα αναφοράς στήν φύση.)
Η Θεωρία αυτή ονομάστηκε Γενική θεωρία τής Ειδικής Σχετικότητας, γιά νά δείξει ότι ασχολείται μέ συστήματα αναφοράς πού κινούνται τό ένα σχετικά ως πρός τό άλλο (Σχετικότητα) μέ τήν προϋπόθεση ότι δεν θα κινούνται κυκλικά ή με επιταχυνόμενη κίνηση.
-
:oops: Sorry Eirianwen αν φάνηκε κάτι τέτοιο από το δικό μου μήνυμα. Ούτε εγώ τσουβαλιάζω όλα αυτού του είδους τα τεστάκια.
Όμως τα ζώδια τα καταδικάζω απερίφραστα. Προσωπική άποψη.
... Κάθε τι πού στατιτιστικά γνωμοδοτεί, έχει ενσωματωμένο μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας. Μιλά συνήθως γιά τήν πιθανότερη κατανομή. Καί αυτό είναι ανεκτό μέν γιά αριθμητικά γεγονότα, αβέβαιο δέ, γιά τήν οντότητα άνθρωπος.
Επειδή δέ, έχω μελετήσει αρκετά συστήματα πρόβλεψης αντιδράσεων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, μπορώ νά σάς πώ μέ βεβαιότητα ότι ο ίδιος άνθρωπος σέ άλλες χρονικές στιγμές, δίνει αντιδράσεις, πού δέν έχουν καμμία σχέση μέ τό αρχικό του δείγμα.
Τώρα σέ σχέση μέ τά ωροσκόπια, τά οποία είναι μία διαδεδομένη μηχανή προβλέψεων, αγγίζουν τήν Τέχνη τής Αστρολογίας αλλά ουσιαστικά - έτσι όπως διατίθενται - δέν έχουν καμμία σοβαρή σχέση μέ αυτήν. Καλό θά είναι νά μήν λαμβάνονται σοβαρά υπ΄όψην.
Καί όπως όλοι θά συμφωνούσαμε, γιά όλα τά παραπάνω, παρ' όλο πού φαίνονται ενδιαφέροντα, κανένας μας δέν θά συνέδεε τόν εαυτό του μέ αυτά, προτού προηγηθεί σοβαρή προσωπική μελέτη καί τεκμηρίωση.
-
Εσείς τι λέτε? Τα γεγονότα και η πορεία της ζωής μας είναι προδιαγεγραμμένα ή τα διαμορφώνουμε εμείς με τις επιλογές μας? Είναι αποκλειστικά θέμα μοίρας (Kismet), ή μόνο θέμα ελεύθερης βούλησης και όλα είναι στα χέρια μας?
καλή μας φίλη Eirianwen έβαλες άλλο ένα πανάρχαιο ερώτημα...
Τί νά σού απαντήσω; Κι εγώ κινούμαι σέ αυτό τό πολύπλοκο παραμύθι μέ τήν ίδια απορία! :shy2:
Εχω όμως διαισθανθεί κάτι:
Οτι τίποτε δέν είναι τυχαίο κι ότι τελικά, ανάλογα μέ τίς επιλλογές μας καταστρώνεται η πορεία... καί παραμένει τό ερώτημα: "η κότα έκανε τό αυγό, ή τό αυγό τήν ...κότα;" :headb:
-
Ολες οι άλλες οι αγάπες πού βιώνουμε, μάλλον τήν ρίζα τους τήν έχουν σ΄έναν ...έρωτα. Εναν έρωτα μέ διαφορετική, κατά περίπτωση, εκδήλωση αλλά τελικά έρωτα...[/color]
Θα μπορύσες να παρουσιάσεις κάποιες από τις εκφάνσεις του;
Η πίστη μας, σέ κάποια ιδανικά
Η αγάπη μας, γιά κάποια τέχνη
Η αφοσίωσή μας, στόν δάσκαλό μας
Η αγάπη, γιά τούς μαθητές μας
Η ταύτισή μας, μέ ένα προσωπικό όνειρο
Η θερμή προσωπική σχέση μέ έναν ή μία φίλη μας
Η αφιέρωσή μας, στήν δουλειά μας
....
-
...Τον μύθο του Έρωτα και της Ψυχής, τον θυμάστε??...
Ναι. Και είναι υπέροχος....
και διδακτικότατος!!!!
Θά τόν μοιραστείτε μαζί μας;
-
Γεννηθήκαμε εμβολιασμένοι γιά τήν αντιμετώπιση δεδομένων φυσικού κίνδυνου. Γι? αυτό άλλωστε κλάψαμε σπαρακτικά, όταν εγκαταλείψαμε τήν ασφάλεια τού μητρικού ασκού, τήν ώρα τής γέννησής μας. Γνωρίζουμε εκ γεννετής λοιπόν ότι είμαστε ευάλωτοι.
Μεγαλώσαμε καί συνειδητοποιήσαμε τήν ζωή, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα καί τόν θάνατο. Θάνατος γιά εμάς σημαίνει τό τέλος τών όσων ζούμε. Ενα τεράστιο σκοτεινό ερωτηματικό - γιά τά μετέπειτα - συνοδεύει τό «πότε καί γιατί»...
Μάς προέκυψε λοιπόν ΦΟΒΟΣ, γιά κάθε τί πού θά μάς έφερνε κοντά στήν απώλεια τής ζωής καί εκφράστηκε μέ φοβίες ή αποκοτιές, πού πιθανότατα νά έκαψαν τά γνησιότερα όνειρά μας...
Ζούμε καί πορευόμαστε σέ έναν κόσμο όπου βιώνουμε εκτός από τούς φυσικούς καί άλλου τύπου κίνδυνους. Κίνδυνους, πού προέρχονται από τήν συναναστροφή μέ τόν ευρύτερο ή στενότερο κοινωνικό περίγυρο, επιδράσεις καί παρενέργειες, πού μπορεί νά εκτρέψουν ή καί νά καταστρέψουν τήν ζωή μας.
Ενας ακόμη ΦΟΒΟΣ μάς προέκυψε καί πού σχετίζεται μέ απειλές στήν «προσδοκώμενη ποιότητα ζωής» ή καί αυτή καθ΄εαυτή τήν ζωή μας καί πού μάς οδήγησε στό «κατέβασμα τών ρολλών» καί μάς «ασφάλισε» στήν virtual reality life...
Ταυτόχρονα. μεγαλώνοντας, βιώνουμε τήν βιολογική φθορά, όπως εκφράζεται μέ αρρώστια, πόνο καί θάνατο γύρω μας.
Ενας αποτελειωτικός καί απελπισμένος, τυφλός ΦΟΒΟΣ, στιγματίζει πλέον τήν ζωή μας καί μάς οδηγεί σέ αβύσσους φοβιών καί τελικά στήν αποστείρωση μέ προσδοκώμενο a long life but, not live?
Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, νά μήν φοβόμαστε τόν φόβο, αυτόν τόν φονιά τής ζωής μας καί τήν πηγή του;
Εν τέλει, εμείς οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, όπως ...στρώνουμε κοιμόμαστε!
-
Δηλαδή είναι αδύνατον να υπάρξει αγάπη χωρίς έρωτα;
...Αγάπη χωρίς τήν προϋπόθεση τού έρωτα νομίζω ότι ισχύει μόνο γιά τούς δεσμούς "εξ αίματος" καί κυρίως τούς δεσμούς 1ου βαθμού (γονείς, αδέλφια, παιδιά).
Ολες οι άλλες οι αγάπες πού βιώνουμε, μάλλον τήν ρίζα τους τήν έχουν σ΄έναν ...έρωτα. Εναν έρωτα μέ διαφορετική, κατά περίπτωση, εκδήλωση αλλά τελικά έρωτα...
-
Ο συνδυασμός Έρωτα και Αγάπης δεν είναι καλλίτερο από το να υπάρχει μόνο το ένα από τα δύο;
Ολα τά σπουδαία σ΄αυτή τή ζωή ξεκινάνε από τόν Ερωτα κι άν είναι τυχερό, καταλήγουν στήν Αγάπη...
-
ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ:
Για να λυτρωθείς, πρέπει πρώτα να λυτρωθείς από την ιδέα της λύτρωσης - Ν. Καζαντζάκης...Ας είναι η καθημερινή μας ζωή πλήρης. Ας τερματίζουμε τόν κύκλο τής ημέρας σέ φιλική επικοινωνία μέ τόν εαυτό μας. Ας αναρωτηθούμε γιά τό τί γέμισε ικανοποίηση τήν ημέρα μας - ώστε νά τό ξαναεπαναλάβουμε - καί τί μάς δυσαρέστησε (ακόμα κι άν προέρχεται από εμάς) - γιά νά τό αποφύγουμε στό μέλλον -.
ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ:
... πιστεύω πως πράγματι υπάρχει μια σύγχυση στους ανθρώπους σχετικά με το τι εννοούμε όταν ρωτάμε "ποιά είναι η Αλήθεια" ... πάντως δεν νομίζω πως θ΄ αλλάξει κάτι εάν δωθεί κάποτε αυτή η απάντηση.Πιστεύω πως είναι πιο σημαντικό το που πάμε! Διότι εάν δωθεί αυτή η απάντηση, τότε θα μπορέσουμε να μάθουμε και το πως θα φτάσουμε εκεί.
Ας αποφασίσουμε γιά τό ποιοί θέλουμε εμείς νά είμαστε σ΄αυτόν τόν Κόσμο. Κι ας τό χτίσουμε μέρα μέ τήν ημέρα. Ας μήν ξεχνάμε ότι η πίστη στό όνειρο, προηγείται τού θαύματος...
ΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:
-Ανώτατη αρχή, ποια είναι η αλήθεια;-Δεν μπορώ να σου απαντήσω.
-Γιατί;
-Γιατί σήμερα πέθανες.
Αν θέλουμε νά μάθουμε τί είναι τό δάσος, ας μήν πάρουμε τό μικροσκόπιο, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, τελικά, νά χάσουμε καί τό χρόνο μας καί τό ...δάσος!
-
Ποιό είναι τό σπουδαιότερο πράγμα στήν ζωή;
Αν ρωτήσουμε κάποιον από τίς χώρες τής πείνας, θά απαντήσει ότι είναι τό φαγητό.
Αν ρωτήσουμε κάποιον πού κρυώνει, θά απαντήσει ότι είναι η ζεστασιά.
Αν ρωτήσουμε κάποιον πού νιώθει μόνος κι έρημος, θά μάς απαντήσει ότι είναι η συντροφιά μέ άλλους ανθρώπους.
Αν παρ' ελπίδα, καλύψουμε όλες τίς βασικές μας ανάγκες υπάρχει ακόμα καί τότε κάτι, πού είναι απαραίτητο γιά όλους. Ερχεται η σειρά τής απάντησης τών ερωτημάτων πού απασχόλησαν τούς ανθρώπους όλων τών εποχών:
Τί είμαι; "...Μήπως είμαι μιά μαριονέτα πού ζωντάνεψε, χάρη σέ κάποιες μαγικές δυνάμεις καί τριγυρίζει μέσα σ? ένα περίπλοκο παραμύθι...;" Πίσω από αυτό κρύβεται μία βούληση ή ένα νόημα;
"...Τώρα υπάρχω καί βρίσκομαι μέσα στόν Κόσμο. Μιά μέρα, όμως, θά χαθώ καί δέν θά ΄μαι πιά εδώ..." Υπάρχει ζωή μετά τό θάνατο;
Πώς είναι δυνατόν νά ζείς μέσα σ΄έναν Κόσμο, δίχως ν? αναρωτηθείς, τουλάχιστον μιά φορά, πώς έχει ξεκινήσει, ποιά είναι η προέλευσή του καί πώς έχει δημιουργηθεί;
Αυτή τήν προσδοκώμενη Αλήθεια, υπονοούμε;
-
Αυτός που αγνόησε την ύπαρξη του χρόνου έζησε αιώνια...
Ναι αλλά έζησε μόνος...
Ποιος είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο;
Χρόνος της άγνοιας όπου όλα είναι μέλλοντα.
Χρόνος της γνώσης όπου όλα είναι παρελθόντα.
Χρόνος της αγάπης όπου όλα είναι παρόντα.
Είναι δύσκολο πιστεύετε, ο άνθρωπος νά κερδίσει μέσα από αυτόν τόν συγκερασμό τήν ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ=ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ;
...καί δέν εμπεριέχει καμμία μοναξιά. Τό αντίθετο μάλλον
-
" ...Ο υπνωτισμός είναι η μοναδική μέθοδος επιβολής τής ...υποβολής?"
Χρησιμοποιόντας τό link, ελάτε νά τό συζητήσουμε:
-
Σέ προηγούμενη θεματική ενότητα, συζητήσαμε γιά τήν ύπνωση καί τίς ...παρενέργειές της.
Καταλήξαμε λοιπόν ότι : Υπνωτισμός = Υποβολή καί άς προσέχουμε...
Τό ερώτημα πού επίσης τέθηκε ήταν:
" ...Ο υπνωτισμός είναι η μοναδική μέθοδος επιβολής τής ...υποβολής?"
Γνωρίζετε κάτι γι' αυτό?
Ξέρεις... είμαι μάγισσα/μάγος!
in Συμπεριφορά & Ψυχολογία
Posted
Τό μέλλος outis, σωστά εμμένει στό θέμα καί μάλιστα τοποθείται ορθότατα.
Μία διευκρίνιση μόνο απαιτείται. Δέν υφίσταται ...συνήθεια. Είναι θέμα συνειδητού σεβασμού τής προσωπικότητας τού κάθε ταξιδευτή, σέ όποιο σημείο τής πορείας κι άν βρίσκεται. Οι ήδη διαβαίνοντες τό μονοπάτι γνωρίζουν ότι δέν υπάρχουν συνταγές. Γνωρίζουν. ότι λειτουργούν οι ατομικές εκλάμψεις, τίς οποίες πολύ προσεκτικά ενισχύουν ώστε νά μεταβληθούν σέ ενέργειες.
Ο κάθε ταξιδευτής, ανεξάρτητα κατεύθυνσης ή βαθμού "προόδου", έχει μεγάλη σημασία γιά τήν συνολική αρμονία τής ανελλικτικής σπείρας...
Εν τέλει, ανεξαρτήτως topic, συμβουλεύω τήν ΣΙΩΠΗ καί τήν μή έκθεση... όπως καί τήν αποφυγή εκφοράς γνώμης ...απόλυτης