Seirios
-
Posts
866 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Profiles
Forums
Calendar
Blogs
Gallery
Articles
Store
Posts posted by Seirios
-
-
Μου αρέσουν αυτά που έγραψε ο Anor και συμφωνώ μαζί του.
Βέβαια η ευφυέστατη martina , με την αριστοτεχνική γραφή , απαντά στον Αρχάγγελο .
Ειδικά η τελευταία παράγραφος της είναι καταπληκτική και η καλύτερη απάντηση στον Αυγερινό.
Τι άλλο να προσθέσει κανείς...
...ένα ερώτημα off topic:
Είστε κριτικός ...κινηματογράφου, αγαπητή;
-
οπως λεμε πιο σοκολατα γαλακτος δεν γινεται ε πιο αιγοκερως δεν γινεται!
:gooood: :gooood: :gooood: :gooood: αληθεια αγαπητε κ οι λειποι πλανητες σας οπουθε βοσκουν?
...εκεί πού έχασε τήν παρτίδα η ...μαργαρίτα, παίζοντας ..."φεύγα"!
...εκεί όπου ...πατά, τό ΑΙΞ-αιρετικός !!!
ΥΓ: ...καί γιά νά λέμε καί καμιά αλήθεια, ΑΙΞ-αιρετικός=Τρις-χειρότερος!!!!
BTW τρέφομαι μέ ψάρι (ενίοτε καί ψαρονέφρι) πού ψήνω σέ χείλη..., καί μέ τό ζουμί αυτών πού κάνω νά βράζουν...!
:cheerful:
-
ΑΞΙΟΛΟΓΟΤΑΤΕ, ΥΠΕΡΟΧΟΤΑΤΕ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ....
ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟ => S=Αιγόκερως - Αιγόκερως :rolleyes7:
... αυτό συμπαθεστάτη δεσποσύνη Μαργαρίτα, θά πεί ότι είναι ...υπογραφή!
Υπογραφή δηλώνουσα ευθαρσώς ότι ζούδιον καί ωροσκόπος, είναι έν καί τό αυτόν, δι΄εμέ, τόν ...ΑΙΞ-αιρετικότατον, ήτοι: ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ-ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ!!!
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ..... ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟφανείς!!!! Φταίνε τα κέρατα ... που είναι βαριά;Γκουχ, γκουχ..... εεεεε, ΣΟΒΑΡΟΙ ΕΝΝΟΩ
...φταίνε καί τά πρέκια από τίς πόρτες πού τά φτιάχνουν ...χαμηλά!!!
...είναι νά μήν ...ψαρώνεις?!?
-
...Το θέμα είναι : < θα είναι ο ήλιος μέσ΄τα μάτια του > ;
...τί λές γι' αυτό Anor;
-
...ολοι οι ανθρωποι εχουν την δυνατοτητα να γινουν Βουδες... αρα θα αλλαζα το τοπικ και και θα το εκανα,,,Οι υποχρεωσεις του Ανθρωπου...απεναντι στον εαυτο του
-
Προσπαθώντας να το αναλύσεις με τη λογική, το διέλυσες....
... όταν κινδυνεύεις νά χάσεις τούς Αγγέλους, τότε, επικαλέσου τόν ...δαίμονα!
-
Αγαπητή Νηριήδα,
... μέ τήν ευτυχία έχει σχέση η
''επίγνωση των εσωτερικών αναγκών και των πραγματικών δυνατοτήτων''καί ...όπως ακριβώς τό επιβεβαίωσες μέ τήν προσωπική σου συνταγή:
<<Και τίποτα δεν θέλω σε τούτη τη ζωή , στα μάτια του να βλέπω τον ήλιο το πρωί >> όπου εκφράζεις τήν απόλυτη εσωτερική σου ανάγκη, τής οποίας η ικανοποίηση θά σέ κάνει ευτυχισμένη. Βέβαια, η οποιαδήποτε απόκλιση από τήν πραγματοποίησή της, έτσι όπως εσύ τό επιθυμείς, αυτόματα θά σέ κάνει ...δυστυχισμένη!
-
Τώρα σωθήκαμε , θα πάρουμε και την μεζούρα και κάτι μπορεί να γίνει ...
... είναι κι αυτό ένα μέτρο, ελαφρώς καλύτερο από τό ...ολότελα τίποτε!
Τρόποι να αντέξουμε αυτή τη ζωή κάπως υποφερτά και όχι για συνταγή ευτυχίας μου μοιάζουν..Και ό,τι θα ρώταγα , από ευτυχία πως τα πάτε ;
Και αν θέλετε μας λέτε και την συνταγή σας....
...ανταλλάσω μόνο συνταγές μαγειρικής! :cheerful:
-
... βλέπω πεσμένη απόδοση!Εμπρός παιδιά μπορείτε ...περισσότερο!
S=Αιγόκερως - Αιγόκερως
ΥΓ: Επιφυλάσομαι νά απαντήσω μετά τήν 6η σελίδα γιά νά μήν ...κλείσω - κατά τήν κακή μου συνήθεια - τό θέμα !!! :cheerful:
-
Συνάδελφοι Αιγόκεροι, Χρόνια μας Πολλά για τα γενέθλιά μας που πέφτουν αυτές τις ημέρες, και είθε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο το 2008 που θα είναι η χρονιά μας!
Καλή Χρονιά, ...συνάδελφε
!!! Η σωστή στολή, μέ τά σωστά χρώματα
καί τήν προσήκουσα :censored: ψυχολογία καί .......ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ...ΑΓΩΝΕΣ :smilewink: !!
-
Τίς ημέρες αυτές ανταλλάσονται ευχές πού περιλαμβάνουν μέ κάθε τρόπο τήν λέξη Ευτυχία.
Ίσως κάποιες φορές νά αισθανθήκαμε ότι οι ευχές πού ανταλλάχτηκαν, ήταν ...κενές.
Άς μήν ανησυχούμε ιδιαίτερα! Μπορεί νά πάσχουμε από έλλειψη ...Υποδομής Ευτυχίας κι αυτό είναι κάτι πού ...διορθώνεται!
Κατέγραψα όσους παράγοντες μπόρεσα νά ανασύρω από τό μυαλό μου καί οι οποίοι, κατά τήν γνώμη μου, επηρεάζουν τήν ευτυχία ενός ανθρώπου.
? Η ικανότητα προσαρμογής σέ μεταβολές τής ζωής, επιθυμητές ή όχι.
? Η ευελιξία σε καταστάσεις , γεγονότα , ανάγκες κ.λ.π . Η διάθεση γιά εξεύρεση λύσεων έτσι ώστε να αποφεύγονται το τέλμα και τα αδιέξοδα .
? Η ικανότητα έκφρασης τών συναισθημάτων, τών απόψεων, τών ιδεών . Η ικανότητα έκφρασης τών "θέλω" και τών "δεν θέλω".
? Ο βαθμός εσωστρέφειας καί «κλεισίματος στόν εαυτό μας» ή τό αντίθετο.
? Ο βαθμός εγωισμού καί ξεροκεφαλιάς ή η ικανότητα αλλαγής απόψεων μπροστά σέ πειστικά επιχειρήματα καί η ικανότητα αποδοχής τής αναγκαιότητας γιά αναθεώρηση μίας στάσης.
? Ο βαθμός αντιμετώπισης πραγμάτων καί καταστάσεων με θετική σκέψη , χωρίς "αρνητισμούς" , πεσιμιστικές αντιλήψεις και γκρίνιες ... ή τό αντίθετο.
? Η ικανότητα αντίδρασης σέ μία αναποδιά πού μπορεί φέρει πολύ ή λίγο πίσω τήν "ζωή" καί η ταχύτητα επανάκτησης τών ισορροπιών.
? Ο βαθμός ελέγχου τής πορείας τής ζωής μας.
? Η δυνατότητα κάλυψης τών βασικών βιωτικών αναγκών.
? Τό εύρος καί τό βάθος τών ανασφαλειών πού μάς διακατέχει.
? Τό εύρος καί τό βάθος τών δυνατών επιλογών στήν καθημερινή μας ζωή, χωρίς τήν αίσθηση εγκλωβισμού.
? Η υγιής αντιμετώπιση τής κοινωνίας καί οι διαβαθμισμένες αλλά άρτιες σχέσεις μέ τούς άλλους ανθρώπους.
? Η διάθεση προσφοράς αλλά καί ικανότητα αποδοχής τής ανταπόδωσης σέ ένα συγκεκριμένο κύκλο «δικών μας» ανθρώπων
? Η ικανότητα επικέντρωσης σέ έναν «στόχο» καί η ικανότητα πραγμάτωσής του μέ υπομονή καί επιμονή.
? Η ρεαλιστικότητα στήν εκτίμηση καταστάσεων καί η δυνατότητα ικανοποίησης τών υγιών ατομικών μας προσδοκιών.
? Η ενασχόληση μέ δραστηριότητες πού δίνουν νόημα στήν ζωή μας.
Σάς τούς αφιερώνω μέ τίς θερμότερες Ευχές μου γιά ένα Ευτυχισμένο 2008
-
Ένας Εβραίος Μύστης, καθώς προσευχόταν, είπε στον Θεό :
«Μη νομίζεις ότι μόνο εγώ σε έχω ανάγκη. Δεν θα ήσουν τίποτα χωρίς εμένα. Κι εσύ μ?έχεις ανάγκη. Αν δεν ήμουν εγώ, ποιος θα προσευχόταν; Ποιος θα κοίταζε προς εσένα; Είμαι απαραίτητος. Μην το ξεχνάς λοιπόν. Εγώ σε χρειάζομαι, σύμφωνοι, αλλά κι εσύ χρειάζεσαι εμένα.»
Ο Παϊσιος είχε πει :
«Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός σε ακούει, διότι είναι υποχρέωσή Του να σ'ακούσει.»
...Σχόλια;
...εγώ θά έλεγα,
...ότι άν τό νιώθετε ανάγκη, απλά προσευχηθείτε όπου πιστεύετε, μέ όλη τήν δύναμη τής ψυχής σας καί όλα θά έχουν καλά καμωθεί.
-
καλως ηρθα και γω!!! ευχομαι χρονια πολλα σε ολους και χαρουμενο νεος ετος!!!
Καλώς ήλθατε κοντά μας
Χρόνια πολλά, χρόνια καρποφόρα, χρόνια ευτυχισμένα...
-
Με έχετε νευριάσει πολύ, περίμενα κάτι παραπάνω και ενώ βλέπω κείμενα γεμάτα από καλές ιδέες, δε βλέπω ούτε ένα κείμενο γραμμένο με ρομαντισμό και λογική.
... πιές τήν μπύρα σου, καί κατόπιν, άν έχεις διάθεση δώσε μας τήν θέση σου.
Δέν σέ παρεξηγώ, απλά μπορώ νά περιμένω...
-
Ο Osho έγραψε :
Η επιστήμη έχει πετύχει τόσο πολύ. Έχει κάνει θαύματα, άχρηστα θαύματα βέβαια, γιατί δεν πρόσθεσαν το παραμικρό στην ανθρώπινη ευτυχία. Και ένα θαύμα είναι άχρηστο, όταν δεν μπορεί να μεγαλώσει την ευτυχία
Η επιστήμη, είναι τό οργανωμένο σώμα τής γνώσης.
Στηρίζεται σέ ένα σύνολο λογικών καί επιβεβαιωμένων εμπειρικών κανόνων πού επιτρέπουν τήν συστηματική παρατήρηση τών φαινομένων προκειμένου νά τά κατανοήσουμε.
Συστηματοποιεί τήν γνώση, γι' αυτό καί συνίσταται από επιμέρους συγκεκριμένες επιστήμες όπως η βιολογία, η φυσική, η χημεία, τά μαθηματικά, η γεωλογία, η αστρονομία κλπ πού ορίζονται από τό είδος τών φαινομένων πού διερευνούν.
Συνδέει καί αξιοποιεί τίς γνώσεις γιά τήν επίλυση ζητημάτων ή τήν ανάπτυξη νέων εφαρμογών.
...βέβαια, η επιστήμη πού γνωρίζουμε σήμερα, επίσημα, ασχολείται μέ τήν "φυσική επιφάνεια" τών φαινομένων καί αποφεύγει τήν "εσωτερική" διερεύνηση καί σύνδεσή τους, παρ' ότι πολλοί θεράποντές της, διατύπωσαν έναν βαθύτερο προβληματισμό γιά τήν φύση τών φαινομένων πού τούς απασχόλησαν.
...επιπλέον, η επιστήμη πού γνωρίζουμε σήμερα, βρίσκεται στά χέρια μηχανισμών πού ζητούν λύσεις γιά ζητήματα πού άπτονται τών ιδιαίτερων ενδιαφερόντων τους αδιαφορώντας γιά τά φλέγοντα οικουμενικά θέματα, πόσο, μάλλον, γιά τήν προσωπική μας ευτυχία...!
Εξηγείται λοιπόν η συναισθηματική σύγκρουση μέ αυτό τό καθεστώς άν καί δέν δικαιολογείται η υποτίμηση τής σημασίας τής επιστήμης καί η παραίτηση... από τήν ευθύνη αλλά καί τά δικαιώματά μας.
Άς μήν λησμονούμε ότι μητέρα τών επιστημών, είναι η Φιλοσοφία. Καί η φιλοσοφία, ήταν στό παρελθόν, τουλάχιστον όσον αφορά τόν τόπο μας, τρόπος ζωής γιά τόν άνθρωπο πού ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος μέ τόν Κόσμο πού τόν περιέβαλε...
Η παρατήρηση, η συστηματοποίηση τής γνώσης, η σύνδεση τών γνώσεων καί η ερμηνεία τών φαινομένων - επιστήμες - βοήθησαν τό ανθρώπινο γέννος νά ξεφύγει από τόν σκοταδισμό. Βοήθησαν τό ανθρώπινο γέννος νά επιβιώσει φυσικών κινδύνων καί νά εξελιχθεί τεχνολογικά.
Βέβαια, δέν απεσόβησαν τίς συγκρούσεις μεταξύ εθνών ή ομάδων καί τίς περιβαλλοντικές καταστροφές πού πλέον απειλούν αυτή καθ' εαυτήν τήν ύπαρξή μας. Καί ίσως..., επειδή τίποτε δέν είναι τυχαίο, αυτή νά ήταν η φυσική προτεραιότητα τών πραγμάτων...!
Μέσα μας βαθιά, είναι χαραγμένη η αγάπη καί η εξάρτηση από τήν Μητέρα Γή καί τά πλάσματά της. Αυτή η σχέση διαποτίζει όλα τά αρχαία "φιλοσοφικά" - ολογραμματικά επιστημονικά - κείμενα. Γνωρίζουμε λοιπόν... καί γι' αυτό, επειδή μάλλον σήμανε η ώρα, είναι στό χέρι μας νά επανέλθουμε στήν ορθή οδό τού άνω-θρώσκοντος. Αρκεί νά τό πιστέψουμε καί νά εργαστούμε γι' αυτό!
Η πίστη, προηγείται τού θαύματος καί καμμιά φορά επειδή " φύσις δὲ καθ' Ἡράκλειτον κρύπτεσθαι φιλεῖ...", έχουμε ανάγκη καί από αυτό τό "θαύμα"!
-
Καλησπέρα,
Απόψε, είναι τό βράδυ τής Παρασκευής, 28 Δεκεμβρίου τού 2007 καί σέ σκεφτόμουνα. Έξω φυσά καί κάνει κρύο καί δέν είχα τήν διάθεση νά προγραμματίσω έξοδο. Ένας κύκλος - μιά χρονιά - κλείνει καί νιώθω τήν ανάγκη νά ανασυνταχθώ. Σέ κάτι τέτοιες περίπτώσεις, η πείρα μέ δίδαξε ότι, είναι καλύτερα νά αρχίζω από τό παρελθόν...!
Έφτιαξα ζεστή σοκολάτα, έβαλα παλιό κονιάκ στό μεγάλο ποτήρι, χαμήλωσα τά φώτα καί μέ συντροφιά τή φωνή τής Bille Holiday, κατεβάζω τά παλιά αρχεία...
Δέν νιώθω μόνος, γιατί ξέρω ότι έχω τήν ίδια ανησυχία πού έχεις κι εσύ. Έχω τίς ίδιες ενδείξεις μέ εσένα γιά τό παρελθόν καί τό παρόν. Καί γιά τούς δυό μας, ...αβέβαιο είναι τό μέλλον. Είναι χρήσιμο, νά βάλλουμε σέ μία τάξη τίς σκέψεις μας. Τό πάζλ τών οικουμενικών γεγονότων έτσι όπως εξελλίσονται χρειάζεται μία ερμηνεία. Κι εμείς πρέπει νά πάρουμε θέση.
Βρήκα ένα παλιό κείμενο. Διάβασέ το - ίσως καί νά τό θυμάσαι - γιατί χρειάζεται νά γαληνέψει καί νά στηριχτεί η καρδιά προτού μιλήσουμε γιά τά ...δύσκολα!
?σταματήσαμε γιά νά περάσουμε τήν νύχτα σέ μία λάκκα του βουνού.
Ενας αιωνόβιος πλάτανος δέσποζε στήν είσοδο τού πλατώματος καί από τήν ρίζα του ανάβλυζε μία πηγή. Τριγύρω, καί μέχρι τά ριζά τών ελατοπλαγιών πού έζωναν τό μικρό οροπέδιο, αμέτρητα κρινάκια τού βουνού έστρωναν χαλί.
Πλυθήκαμε, ήπιαμε νερό καί δειπνήσαμε στά γρήγορα, όσο ακόμα είχε φώς, μέ ψωμί, ελιές καί ξερικές ντομάτες. Τήν σιωπή τού βουνού, τήν έντυσε γρήγορα τό σκοτάδι καί η αναπνοή τού βραδινού ανέμου πού κατέβαινε από τίς κορφές. Η νύχτα αφέγγαρη, έλαμπε μέσ΄τήν αστροφεγγιά της.
Ο γέροντας, σηκώθηκε ήσυχα, πλησίασε τό αιωνόβιο δέντρο, έκανε τό σημείο τής πίστης του, γονάτισε στό ένα πόδι, ακούμπησε τό αριστερό χέρι στόν κορμό τού δέντρου καί στό δεξί, τό ακουμπισμένο στό γόνατο, απόστασε τό σεβάσμιο κεφάλι. Παρατηρούσα ακίνητος τόν γονατισμένο ίσκιο. Οσο πιό προσεκτικά τόν κοιτούσα τόσο περισσότερο νόμιζα ότι τόν έχανα. Μού φαινόταν ότι γινόταν ένα μέ τό δέντρο, ένα μέ τήν γή πού γονατούσε...
Κάποια στιγμή σηκώθηκε καί βάδισε πρός τήν μέση τής λάκκας. Ελυσε τόν κότσο καί τά λευκά μαλλιά του, σάν κύμα τού σκέπασαν τούς ώμους. Μού έκανε νόημα νά πλησιάσω. Αμίλητος, ύψωσε τό βλέμα καί τά χέρια σέ επίκληση πρός τόν έναστρο ουρανό. Σηκώθηκα καί πήγα καί στάθηκα απέναντί του νά αντικρύζω τό χαραγμένο από τά χρόνια λιπόσαρκο πρόσωπο στήν αποφεγγιά τών αστεριών. Χάθηκε ο χρόνος...
«...δέν είναι δυνατόν, δέν βλέπω καλά, φταίνε οι ώρες πού στέκομαι ακίνητος καί παγωμένος εδώ καί η ταλαιπωρία τής ημέρας...
Αστρα στολίζουν τή μορφή του!
...Είναι δάκρυα, ...αστέρευτη σειρά από μαργαριτάρια πού αναβλύζουν από τά μάτια του...!
Καί τά χέρια του, τά απλωμένα στό στερέωμα, ...σάν νά συνδέθηκαν τά ακροδάκτυλα μέ τόν ουρανό!
... Πάει πιά η κούραση καί η παγωνιά ... νιώθω σάν νά βρίσκομαι σέ ένα ζεστό κουκούλι ...στήν κοιλιά τής μάνας μου έτσι πρέπει νάταν!
Ομως, Αυτή μ' άφησε καί έφυγα καί τώρα πιά δέν είμαι παιδί, περιπλανιέμαι, είμαι τρομαγμένος καί ...κλαίω, κλαίω όλο παράπονο, ...πού μέ άφησε νά φύγω μακριά Της...»
Κάποια στιγμή, έπεσα στά γόνατα, ακούμπησα τό κεφάλι στά ποτισμένα από τήν δροσιά τής νύχτας κρίνα, ταξιδεψα τά μάτια μου στήν γαλαζωπή αντανάκλαση τήν αστεριών πού τάχε ντυμένα καί ...χάθηκα.
...«Ξύπνα παιδί μου... Η χάρη Της μάς ελέησε καί μάς έθρεψε στόν κόρφο Της εχτές τήν νύχτα... έχεις ακόμα πολύ δρόμο νά κάνεις. ...Ξύπνα!»
Από παιδί, είχα τήν πίστη ότι δέν υπάρχουν προορισμοί απαγορευμένοι. Κι όταν η ζωή μού όρθωνε εμπόδια, πάντα θά ερχόταν ένα όνειρο πού μού έδειχνε τόν νέο δρόμο. Καί νέος δρόμος σήμαινε ξεκάθαρη ανάλυση από τήν αρχή, συστηματική προετοιμασία καί καρτερική πορεία μέχρι τό τέλος του.
Σάν κάτι τέτοιο μού μοιάζει κι αυτό τό παλιό κείμενο πού βρήκα... Δέν είναι υπογραμμένο, κάπου μού μοιάζει δικό μου, κάπου μέ χάνω. Συχνά μού συμβαίνει όταν διαβάζω παλιές μου σημειώσεις νά ...ψάχνομαι. Ψάχνομαι γιατί αλλάζω...! Η πορεία τού ανθρώπινου γένους είναι κάπως ...δύσκολο ν΄αλλάξει...!
...Τό ανθρώπινο γένος πέρασε δύσκολους καιρούς. Υπήρξαν εποχές, όπου δινόταν αγώνας επιβίωσης τών διαφόρων ομάδων, σέ φυσικές, κοινωνικές καί ιστορικές συνθήκες, ανείπωτης σκληρότητας καί οριστικής απώλειας κάθε ελπίδας επιβίωσης γιά τούς ηττημένους καί τούς απογόνους τους. Οι αρχηγοί, μέ τήν ενοποίηση τών ομάδων έγιναν ηγέτες. Αυτοί, γιά νά μπορέσουν νά ανταποκριθούν στά καθήκοντά τους, διαχωρίστηκαν σταδιακά σέ φυσικούς καί πνευματικούς. Οι μέν διαφέντευαν μέ τό ξίφος, οι δέ μέ τήν ποιμαντορική ράβδο, σύμβολο τής «άνωθεν δοσμένης ...πρεσβευτικής εξουσίας». Πλάτη μέ πλάτη κουμαντάρανε τά σκαριά, μέ τό φόβο τού χάους...
...Στούς καιρούς τής άγνοιας, αυτοί οι ηγέτες, διαχειρίστηκαν τήν ανθρώπινη αγωνία μέ ότι είχαν διαθέσιμο. Δηλαδή, τήν πολωμένη καί κοντόφθαλμη λογική, αποτέλεσμα τών αβυσσαλέων συναισθήματων πού τούς διακατείχαν, μπαζώνοντας όπως - όπως , τά κενά πού τούς δημιουργούσε η άγνοιά τους! Δέν είναι παράλογο λοιπόν πού ο καρπός τής προσπάθειάς τους, ασχέτως προθέσεων, τελικά ήταν η προκατάληψη καί τό σκοτάδι...
Ολα αυτά είχαν γραφτεί ΤΟΤΕ καί υπάρχουν ΑΚΟΜΑ μέσα μας!
Στίς μέρες μας άραγε, μετά από 2.500 χιλιάδες χρόνια προσπάθειας γιά τήν φυσική ερμηνεία τού Κόσμου πού μάς περιβάλλει, τί άλλαξε;
Πέρα απ΄τίς φυσικές καταστροφές αλλά καί τίς συγκρούσεις έξ αιτίας εθνικών, θρησκευτικών ή οικονομικών συμφερόντων σέ διεθνές επίπεδο, καθημερινά, σέ κάθε κοινωνία, εξελίσεται ένας αμείλικτος εσωτερικός πόλεμος ατομικής επιβίωσης πού τά αποτελέσματά του σπέρνουν τήν καταστροφή σέ άτομα καί τά σπιτικά τους.
Οι κάστες, οι ιδιοτελείς διαχειριστές τών ποικίλων συμφερόντων, τόν υποθάλπουν καί τόν εκμεταλλεύονται. Συστηματικά προβάλλουν, ενισχύουν καί επιβραβεύουν τήν αλαζονεία τών ατόμων - νικητών καί συντηρούν μεταξύ φθοράς καί αφθαρσίας τούς ηττημένους, συντηρώντας δείγματα πρός αποφυγήν, γιά όσο τούς χρειάζονται. Σπάσανε τίς ομάδες σέ άτομα!
Ο κάθε ένας άνθρωπος σήμερα, δοκιμάζεται τρομακτικώτερα, παρά ποτέ, στήν καθημερινότητά του. Σ΄αυτό, συμβάλλει τό κύμα τών έντονων καί αντιφατικών συναισθημάτων πού βιώνει καί η εξ αιτίας τους άναρχη εξωτερίκευση τεμαχίων από πεδία συνειδητής ή ασυνείδητα συσσωρευμένης παλαιάς καί νεότερης γνώσης τά οποία προσβάλλουν τήν λογική του.
ΤΟΤΕ υπήρχαν ομάδες πού βίωναν συλλογικά - καί κατέγραφαν γενετικά - στό καβούκι τους, κάτω από τά εμβλήματά τους, τήν αγωνία τής επιβίωσης, τόν τρόμο καί τήν φρίκη τής σύγκρουσης, τήν απόγνωσή τους ως ηττημένων ή τήν αλλαζονεία καί τήν θηριωδία τους, ως νικητών. ΣΗΜΕΡΑ, υπάρχουν τά άτομα πού ανεξάρτητα βιώνουν, επεξεργάζονται καί καταγράφουν εντονώτατα αντίστοιχα βιώματα.
Ίσως στίς μέρες μας, τήν λύση θά τήν δόσει η «κρίσιμη μάζα».
Σαφώς καί τό ενεργειακό δυναμικό μίας «τακτοποιημένης» ομάδας 100 ατόμων είναι χαμηλότερο από τό δυναμικό 100 ανεξάρτητων καί συνειδητοποιημένων ατόμων. Καί τά ενεργειακά δυναμικά, είναι αυτά πού χαράζουν τό ολόγραμμα τού συλλογικού αρχετύπου. Είναι αυτά πού προδιαγράφουν τό μέλλον τής ανθρωπότητας, ασχέτως προβλέψεων πού βασίζονται στά δεδομένα, τής όποιας πεπερασμένης λογικής!
Εχουμε ήδη διαβεί τό κατώφλι μίας νέας εποχής! Τό πρόβλημα δέν είναι οι όποιες κάστες καί τά συμφέροντά τους αλλά η πόλωση καί ο διαχωρισμός. Καί η πόλωση δημιουργείται από τήν προκατάληψη καί τό ψεύδος, τά παιδιά τής άγνοιας, τής ανασφάλειας καί τού φόβου.
Άς ζούμε λοιπόν μέ ηρεμία, σύνεση καί πληρότητα τήν καθημερινότητά μας. Κάστρο μας, άς είναι η γνώση καί ασπίδα μας η αγάπη καί ο σεβασμός τών συνανθρώπων μας.
Αντικειμενικά έχουμε βρεθεί στόν σωστό δρόμο.
Οικουμενικά, κατέχουμε τόση γνώση, όση είναι απαραίτητη γιά τήν ορθολογική διαχείριση τού πλανήτη μας καί τών όντων πού φιλοξενεί. Διαθέτουμε στοιχειώδη επίγνωση, τών εσωτερικών μας δυνάμεων καί γι΄αυτό άλλωστε συζητάμε.
Ας προσέλθουμε λοιπόν στό σημείο τού Οραματισμού γιά τόν Κόσμο μας, όπως ακριβώς θά θέλαμε νά είναι, γιατί είναι απαραίτητο νά αλλάξουμε τήν παλαιά εγγραφή!
Είθε, κάποια στιγμή, τό πάζλ τού οικουμενικού ολογράμματος, νά δόσει τήν νέα ισχυρή ενεργειακή αιχμή πού προσδοκούμε καί νά ξεκινήσει η πορεία...
Είθε τά παιδιά μας νά έχουν αυτήν τήν χαρά!
Βλέπω ότι έπεσες σέ συλλογισμούς. Θά προτιμούσα νά ονειρευόσουνα, γιατί όλοι μας έχουμε ανάγκη τό προσωπικό σου όνειρο, γιά τόν Νέο Χρόνο πού έρχεται, γι΄αυτόν τόν Κόσμο.
Έχουμε ανάγκη από τό δικό σου όραμα γι΄αυτήν τήν Ζωή. Έχουμε ανάγκη από τίς μικρές σου καθημερινές ενέργειες πού στηρίζουν τό όραμά σου.
Σού εύχομαι αυτή η χρονιά νά είναι μιά Καλή Χρονιά γι έσένα, τήν οικογένεια, τούς φίλους, τούς αγαπημένους σου
Seirios
-
lol ποιος εδώ μέσα πιστεύει ότι είναι μάγος;
... πάντως εγώ έχω κλήση στήν ...μαγειρική
Επί τού θέματος,
... δέν πείθομαι εύκολα ότι λειτουργούν χρονικές φόρμουλες στίς ανθρώπινες σχέσεις γιατί ο καθένας έχει τόν δικό του τρόπο αντιμετώπισης.
Εδώ, δυστυχώς θά επαναληφθώ...
"...πιστεύει κανείς ότι μία μελισσούλα επισκέπτεται μόνο ένα λουλουδάκι καί ότι κάθε λουλουδάκι δέχεται μόνο μία μελισσούλα;;;"
Καί επιτέλους,
'Οταν η συμμετοχή μας σέ μία σχέση καταλήγει νά γίνεται μέ γνώμονα τό ...ρολόϊ, τόν ...πήχυ, τήν ...οκά καί τό ...γρόσσι δέν είναι αναπόφευκτη η θλιβερή της κατάληξη;;;
-
"Ο Φανατισμός που ως όρος προέρχεται εκ της λατινικής λέξης "fanum" (=ιερόν), σημαίνει την μετ΄ εγωισμού και εμπάθειας προσήλωση σε κάποιες αντιλήψεις, ανεξάρτητα της ορθότητας ή όχι αυτών."
Τό πάθος αφορά τόν τρόπο, τήν ένταση, με τήν οποία μεταφέρεται καί αποκτά υπόσταση ένα έντονο συναίσθημα στήν Ζωή.
Τά θεμελιώδη συναισθήματα καί τά παράγωγά τους, οδηγούν τά είδη, από τήν αρχή τής δημιουργίας τους, στόν αγώνα τής επιβίωσης καί τής προσαρμογής.
Είναι ισχυρά καί πιθανά κάποιοι συνδιασμοί τους νά είναι επικίνδυνοι.
Ολοι, γιά παράδειγμα, γνωρίζουμε τί σημαίνει φόβος.
Είναι ένα υγειές συναίσθημα! Κι όμως ο φόβος παρέα μέ τήν άγνοια - κατάσταση πού αφορά τήν διανοητική εξέλιξη τού ατόμου - ευνοούν τήν καλλιέργεια τού ψεύδους καί τού σκοταδισμού πού έκφρασή τους είναι καί ο φανατισμός.
Ακόμα, η ένταση - πάθος - μέ τήν οποία βιώνουμε κάποια γεγονότα, μπορεί νά έχει σάν αποτέλεσμα τήν μονομερή αντίληψη καί ερμηνεία τών φαινομένων. Σέ κάποιες περιπτώσεις μπορεί ακόμα καί νά μάς περιπλέξει σέ μία "εμπαθή προσήλωση"... πού δέν απέχει από τόν φανατισμό!
Τέλος, ...γιά νά νιώσουμε καλά, έστω καί άν πρόκειτα γιά ένα διάλειμα ολίγων λεπτών, δύο πράγματα πρέπει νά συμβούν:
Πρώτα πρέπει νά τά βρούμε μέ τόν εαυτό μας καί κατόπιν μέ τόν κόσμο πού μάς περιβάλλει. Κι αυτό είναι μία κατάσταση ήπιων αισθημάτων καί φιλικών σκέψεων.
Είναι μία διανοητική κατάσταση πού εμείς, καθαρά, επιβάλλουμε στόν εαυτό μας!
Υπάρχει λοιπόν άλλος ασφαλής τρόπος γιά νά πάρουμε τό μονοπάτι τού βουνού εκτός από αυτόν, τόν άνευ ...πάθους;;;
-
Αρχή 1η: Έχω το δικαίωμα νά διαλλέγω τόν δρόμο μου.
Αρχή 2η: Είναι τό ίδιο τό δικαίωμα, πού αναγνωρίζω καί γιά όλους τούς άλλους.
Αρχή 3η: Είμαι διαθέσιμος νά συμπαρασταθώ σέ κάθε ταξιδιώτη, ελπίζοντας ότι κι εγώ θά βρώ συμπαράσταση σέ δύσκολες στιγμές.
Αρχή 4η: ...κι όλα αυτά έχουν αξία όταν δέν υπάρχει ...πάθος!!
Γιατί όλα αυτά έχουν αξία μόνο όταν υπάρχει μέσα μου η καθαρή, ισχυρή θέληση γιά προσωπική αλλαγή.
Γιατί όλα αυτά έχουν αξία όταν είμαι έτοιμος νά εργαστώ σκληρά γιά νά μάθω.
Γιατί όλα αυτά έχουν αξία όταν είμαι ικανός νά διαχειριστώ τήν γνώση πού θά αποκτήσω, μέ ευαισθησία καί σεβασμό γιά τόν Κόσμο πού μέ περιβάλλει.
-
Εδώ, δέν είναι η πλατεία Αβυσσηνίας γιά νάρχονται νά πλακώνονται τ΄αλάνια...!
Εδώ είναι η Αυλή αυτών πού πετάνε ψηλότερα από τήν καταιγίδα, αντλώντας από τήν δύναμή της, γιά νά θαυμάσουν τήν ομορφιά τού Κόσμου...!
Δέν είμαστε κριτές.
-
.... :lmao:
... τόν κάνατε τόν άνθρωπο :4_2_200v[1]: !!!
εεε καμμιά φορά μπαίνει καί κανένας από τήν καμινάδα...! Πώς κάνετε έτσι; Πρώτη φορά είναι;;;; Λοιπόν, ...Αγαπητέ Αρθούρε,
... είμαστε μία ιδιαίτερη δικτυακή κοινότητα συνομιλητών. Διατηρούμε γραπτούς καί άγραφους νόμους στήν επικοινωνία μας καί προπάντων απορρίπτουμε τίς Αυθεντικές Έτοιμες Λύσεις. Σέ πολλές περιπτώσεις, βάζουμε τά πόδια μας νά μιλούν ενώ τό απαγορεύουμε στά κεφάλια!!!
Δέν μάς ενδιαφέρουν τυπικά, χάρτες, μυστικά καί μυστικιστές γιατί τό βιβλίο μας λέγετε Αβάπτιστο, είναι ανοικτό γιά όλους, τό διαβάζουν όλοι καί τό γράφουν επίσης όλοι...!
Αν διαβάσεις αυτές τίς γραμμές, σημαίνει ότι τόλμησες νά ξαναμπείς στήν Αυλή τών Θαυμάτων καί καλώς ξανάρθες... Επειδή δέν μοιράζουμε παράσημα υψηλής απόδοσης αλλά κανα αστραπόβροντο στούς αφηρημένους, διάβαζε, ερεύνα καί σιγά-σιγά μίλα. Δέν κινδυνεύεις γιατί όπως μέ έχουν διαβεβαιώσει, τούς επικίνδυνους τούς έχουμε ...δεμένους!
Μετά τιμής
S
-
Βασική ιδέα στίς περί τήν Αλχημείαν δοξασίες, είναι η μεταστοιχείωση τών μετάλλων σέ ευγενή!
Τά μή ευγενή μέταλλα αναγεννώνται ως χρυσός, κάτι πού, μεταφερόμενο στήν ανθρώπινη ψυχή, αντιστοιχεί μέ τήν διεργασία κάθαρσης και σωτηρίας του ανθρώπου. Έτσι προέκυψε μιά μυστικιστική «εσωτερική Αλχημεία», η οποία παρουσιάστηκε αργότερα στον χριστιανισμό καί στόν ισλαμισμό.
Η Αλχημεία είναι ένα αρχαίο - φιλοσοφικό - μονοπάτι πού τήν αρχή του θά τήν βρούμε στήν διδασκαλία τών Πυθαγόρειων - εκεί όπου αναφέρεται στά θεμελιώδη συνιστώντα τόν Κόσμο καί τής ζώσας επικοινωνίας μεταξύ τους - καί τίς πρώτες εκφάνσεις του στά σημεία τού ορίζοντα όπου ο άνθρωπος αρχίζει νά συστηματοποιεί καί νά συνδιάζει τίς γνώσεις (Κίνα, Αίγυπτο, Σικελία, Θράκη, ...)
Σάν φιλοσοφικό μονοπάτι, αποτελεί όχημα όπου ο καθείς μπορεί νά επιβιβαστεί ελπίζοντας σέ κάποιο τελικό προορισμό αλλά, ως συνήθως γιά κάθε περίπτωση μονοπατιού, οι καρποί δρέπονται εξ αιτίας τής συμμετοχής στήν διαδικασία τού ταξιδιού.
Η απόκτηση γνώσεων διά τών δοκιμών καί παρατηρήσεων, η συστηματοποίηση καί ο συνδιασμός αυτών τών γνώσεων οδήγησε καί οδηγεί τόν άνθρωπο σέ ανακαλύψεις. Ενα μεγάλο μέρος τού σύγχρονου τεχνολογικού οικοδομήματος καί τών εφαρμογών στήν χημεία καί τήν ιατρική είναι αποτέλεσμα τής Αλχημιστικής έρευνας.
Στό ερώτημα άν τό μονοπάτι αυτό μπορεί νά βοηθήσει έναν πάσχοντα συνάνθρωπο θά απαντησω ότι μπορεί τόσο, όσο κάθε μονοπάτι πού έχει θεμελιωθεί στήν πίστη ότι όλα είναι μεταβλητά, ότι όλα είναι δυναμικά αλληλένδετα κι ότι πάντα θά υπάρχει ο τρόπος γιά τήν επίτευξη τής ευμενέστερης εκδοχής τους.
Νά ξαναθυμίσω ότι: Η πίστη, προηγείται τού ...θαύματος;
-
Οταν πρίν από χρόνια, κατά τύχη, βρήκα τό site πού αναφερόταν στήν Τέχνη τών Σοφών, απάντησα στό ερώτημα "άν υπάρχουν άγγελοι καί δαίμονες", μέ μιά ιστορία:
"... όταν τό πρωϊ νίβεσαι στήν πηγή ποιόν βλέπεις;
Τό πρόσωπό μου Διδάσκαλε...!
" Βλέπεις αυτόν πού μετράει τήν ζωή μέ τό μέτρο, τό ζύγι, τόν χρόνο... Βλέπεις τόν δαίμονα!"
... όσο θά υπάρχει η ανάγκη γιά μαθητές καί διδασκάλους, τόσο θά κρατά καί ο πόνος τού ανθρώπινου είδους.
-
Λοιπόν, ας τα πάρουμε απλά τα πράγματα. Οι παρελάσεις γίνονται από το στρατό. Ακόμα χειρότερα, ο στρατός χαρακτηρίζεται από την παρέλαση: θεωρείται από τους ιστορικούς πως η πρώτη φορά που εμφανίζεται τακτικός στρατός, είναι η στιγμή που έχουμε μια ομάδα ενόπλων να περπατά με συγχρονισμένο βήμα - ας αφήσουμε κατά μέρος το για ποιο λόγο το συγχρονισμένο βήμα κάνει τη διαφορά.
Έχει να κάνει μέ τήν συντονισμένη ...λειτουργία τής αρχαίας φάλαγγας.(βλ. "Ο Δυτικός τρόπος πολέμου")
.... για ποιο λόγο θέλουμε να συσχετίσουμε τους μαθητές με τους στρατιώτες; Ποιος λόγος υπάρχει, μαθητές να μιμούνται τη χαρακτηριστικότερη κίνηση ενός στρατού;...γιατί κάποτε, κάποιος Δικτάτορας αποφάσισε να στρατιωτικοποιήσει κάθε κοινωνική έκφραση καί εκδήλωση. Καί ως γνωστόν, η "πολιτική" διδάσκει νά μήν αγγίζονται τά "ούτω κείμενα" ή σέ απλά λόγια " μήν σηκώνεις βότσαλα πού δέν σέ αφορούν γιατί μπορεί νά βρείς ...σκ@τ@"...!
.... Τέθηκε το θέμα περί πατριωτισμού. Ο πατριωτισμός δεν καλλιεργείται με τις παρελάσεις. Ούτε με στερεότυπες σχολικές γιορτές, όπου οι καθηγητές εξαναγκάζονται να γράψουν ένα λόγο κι οι μαθητές εξαναγκάζονται να τον ακούσουν. ...Γιατί οι μαθητές δεν έχουν να εμπνευστούν από κάτι....Και είναι κρίμα, να μην μπορεί να μεταδοθεί στις νέες γενιές, πως, μερικοί άνθρωποι, με φτωχό οπλισμό και μέσα σε κακουχίες, κατάφεραν να σταματήσουν για αρκετό χρονικό διάστημα ένα σκληρό κατακτητή που ήταν φόβος για όλοι την Ευρώπη. Πως πριν από 34 χρόνια, λίγα παιδιά στην ηλικία μας, προκάλεσαν την πτώση ενός καθεστώτος που τρέμανε όλοι οι «νοικοκυραίοι» της εποχής. Και όταν λέμε πως το κάνανε επειδή «αγαπούσαν την πατρίδα», εννοούμε πως, κι αυτοί, όπως εμείς σήμερα, ελπίζανε σε ένα καλύτερο αύριο, σε μια χώρα που δε θα τρώει τα παιδιά της, μια χώρα όπου θα μπορούν να ζουν ελεύθεροι.
Αλήθεια, γιατί αυτά τα πράγματα έπαψαν να έχουν σημασία για τη γενιά μας;
Δέν έπαψαν νά έχουν σημασία. Σημασία παύει νά έχει κάτι όταν τό επεξεργαστείς λογικά καί τό απορριψεις. Απλά σήμερα, αυτά πού απασχολούν τίς διάφορες κοινωνικές ομάδες μπορεί νά είναι ...άλλα.
Πάντως σήμερα τό πρωϊ είδα μαθητές καί μαθήτριες νά κατευθύνονται μέ σημαίες καί μαύρα πανώ στό οδόφραγμα τής οδού Λήδρας, ξεσηκώνοντας, στό δρόμο τους, μέ φωνές καί τραγούδια τούς φιλήσυχους πολίτες...!!!
ζηλευω απειρα....
in Γέλιο & Αερολογίες
Posted
:gooood: :gooood: :gooood: