shadowlord

Το κείμενο το πήρα αυτούσιο απο την wikipedia. Είναι πολύ κοντά σε αυτό που λέω. Όπως και σε άλλα μέρη, έτσι και στην Κίνα οι απόψεις περί ψυχής ποικίλουν. Ένα κείμενο του 535 π.Χ. αναφέρει την ύπαρξη δύο ψυχών στον άνθρωπο, δοξασία που είναι επηρεασμένη από τη θεωρία των αντίθετων αλλά και συμπληρωματικών δυνάμεων γιν και γιανγκ. Η κατώτερη ψυχή ονομάζεται πο, έρχεται σε ύπαρξη όταν αρχίζει η ζωή του ανθρώπου και σχετίζεται με τις σωματικές λειτουργίες και επιθυμίες. Η ανώτερη ψυχή ονομάζεται χουν, εμφανίζεται μετά την πο και είναι η έδρα της συνειδητότητας και της νόησης. Με τον θάνατο του σώματος, η κατώτερη επιστρέφει στη γη και η ανώτερη στον ουρανό. Εντούτοις, ένας βίαιος θάνατος θα μπορούσε να κάνει την πο και τη χουν να μείνουν στον κόσμο των ζωντανών για να πάρουν εκδίκηση. Η σελίδα με διάφορες απόψεις είναι εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A8%CF%85%CF%87%CE%AE

Δεν βασίζομαι σε κανένα συγγραφέα Sabrina απλώς ερεθίσματα παίρνω και αναπτύσσω ένα βήμα παραπάνω κάποιες θεωρίες. Και όπως είπα το γαλλικό έλεγε ψυχές και το ελληνικό πνεύματα. Χαθήκαμε στη μετάφραση μου φαίνεται. Αν και για μένα ψυχή και πνεύμα το ίδιο είναι.

Εκει που το γαλλικό λέει για ψυχές το ελληνικό λέει για πνεύματα που κατοικούν στο ανθρώπινο σώμα. Και αναφέρει για δύο η και τρια πνεύματα.

Το αγόρασα σήμερα (από το γνωστό βιβλιοπωλείο). Πολλά αποσπάσματα υπήρχαν και στο γαλλικό βιβλίο που έλεγα πριν. Στην σελίδα 60 κάτι πάει να πει πάνω σε αυτό που λέω αλλά μετά ξεφεύγει κατά πολύ και το πάει αλλού το θέμα. Πάντως τα βιβλία λειτουργούν απλώς σαν ερεθίσματα στο να βγάλουμε δικά μας συμπεράσματα τα οποία μπορεί να είναι σωστά μπορεί και λάθος. Όπως είπα και σε προηγούμενο post μπορεί να είμαι εγώ λάθος σε αυτά που λέω.

Το φάντασμα της φωτογραφίας μοιάζει με την πεθερά μου όταν ήτανε μικρή. Τώρα είνα 20 φορές χειρότερη. Τουλάχιστον αυτός λένε ότι μόλις βγήκε η φωτογραφία πέθανε και ησύχασε. Εγώ που την βλέπω κάθε μέρα μπροστά μου για μια ολόκληρη ζωή τι να πω; Φωτογραφίστε με ρε παιδιά μπας και γλιτώσω.

Παιδιά έλαβα email απο γαλλία μόλις. Ο τίτλος είναι "SOUS LE CHÊNE DES DRUIDES" και ο συγγραφέας "Yves Berthou" Συγνώμη για το μπέρδεμα που σας προξένησα αλλά δεν θυμόμουν ακριβώς. Κοντεύω και 40 χρονών ο άνθρωπος. Που μυαλό;

Ένα post είπα να ανοίξω κι εγώ για πρώτη φορά κι έφερα την καταστροφή. Απάντησα στο speedy στο προηγούμενο post για το συγγραφέα. Ίσως δεν κυκλοφορεί πλέον, γιατί όπως είπα και στο speedy η έκδοση που το διάβασα ήταν του 1945. Αν θυμάμαι καλά το όνομα του συγγραφέα γραφόταν iv bertoue. Προφερόταν πάντος σίγουρα Υβ Μπερτού. Όπως και οι έλληνες φιλόσοφοι δεν συμφωνούσαν σε όλα μεταξύ τους έτσι και οι Δρυίδες είχαν τις διαφωνίες τους σχετικά με το ψυχή η ψυχές. Ειδικά όταν άρχισαν να εκχριστιανίζονται και να πιστεύουν στο μονοθεϊσμό χάθηκε η μπάλα.

Συγγραφέας είναι ο Υβ Μπερτού. Δεν θυμάμαι εκδοτικό οίκο γιατί το βιβλίο δεν ανήκει σε μένα αλλά σε μία φίλη μου γαλλίδα. Θα τις στείλω ένα email να μου το πει και θα σε ενημερώσω. Η έκδοση που έχει η φίλη μου είναι του 1945. Έχουν βγεί και αποσπάσματα σε ενα βιβλίο στα ελληνικά αλλά δεν ξέρω πως το λένε. Απο το γαλλικό κράτησα σημειώσεις σε ότι με ενδιέφερε.

Σου γράφω δυο γραμμές ενός κεφαλαίου απο το «SOUS LE CHΕNE DES DRUIDΕS». Είναι στα γαλλικά το βιβλίο. «Δύο η και περισσότερες ψυχές κατοικούν στο σώμα ενός ανθρώπου και βρίσκονται σε ένα συνεχή ανταγωνισμό».

Το Gwenwed είναι ο κύκλος της ευδαιμονίας που εκεί πηγαίνει η ψυχή όταν έχει φτάσει στην κάθαρση αφού πρώτα περάσει από το Ανκούν (τη λησμονιά) και από την αρχή της καταστροφής (το Κυθρώλ). Όταν φτάσει στο Gwenwed τότε και μόνο τότε θυμάται ότι πέρασε σε όλες τις ζωές που έζησε. Αλλά σε αυτό που είπες ότι δεν πίστευαν στην ύπαρξη δύο ψυχών κάνεις λάθος. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία πάνω στο θέμα και κυρίως αγγλικά (λες και υπάρχουν πολλά ελληνικά θα μου πείς.)

Για να καθοδηγηθεί μια σκοτεινή ψυχή πρέπει η ανώτερη να νιώθει και να βιώνει ταυτόχρονα με αυτή. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν είναι μαζί ενωμένες μέσα στο ίδιο σώμα. Ο φύλακας άγγελος που ανέφερες (αν και δεν πιστεύω σε αγγέλους κ.λ.π.) είναι απλά ένας φύλακας και τίποτα παραπάνω, απλά σε προσέχει και τίποτα περισσότερο. Απλά όπως είπες κι εσύ ο καθένας έχει τη θεωρία του, ανάλογα με την φιλοσοφία του και τα πιστεύω του. Είμαι λάτρης των Δρυίδων και από αυτούς μαθαίνω και επηρεάζομε.

Απλά δεν πιστεύω ότι μια ψυχή μπορεί να μάθει εμπειρικά από εξωτερικούς παράγοντες όπως λες. Δηλαδή δεν μπορούμε να πάρουμε ένα πεντάχρονο ας πούμε παιδί και να το πετάξουμε στο δρόμο να μεγαλώσει μόνο του και να περιμένουμε να γίνει επιστήμονας. Σοφός σε κάποια πράγματα μπορεί να γίνει αλλά μέχρι εκεί. Ότι ξέρει θα το γνωρίζει από σκόρπια λόγια του δρόμου. Αν όμως έβρισκε κάποιον καθοδηγητή στην διάρκεια της ζωής του αυτό ίσως να άλλαζε την όλη κατάσταση προς το καλύτερο η προς το χειρότερο, ανάλογα με την καθοδήγηση που θα είχε. Όμως πόσα μπορεί να μάθει ένας άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του ώστε να φτάσει το τέλειο; Μπορεί να χρειαστεί και δέκα ζωές η και παραπάνω. Έτσι πιστεύω πως μια ψυχή για να καθαρίσει χρειάζεται μια άλλη που έχει φτάσει στην θέωση για να την καθοδηγήσει. Με άλλα λόγια το υλικό μας σώμα είναι απλά ένα σχολείο ψυχών. Μόλις πεθαίνουνε δεν θυμόμαστε τίποτα από ότι ζήσαμε. Εμείς δηλαδή είμαστε απλά μια σκέψη που επηρεάζεται από τις ψυχές της και φέρεται ανάλογα. Η σκέψη σβήνει με το θάνατο. Απλά η ψυχή μαθητής περνάει στο επόμενο στάδιο της μάθησης μέσα σε ένα άλλο σώμα με μια άλλη πάλι να την παρακολουθεί και να προσπαθεί να την διδάξει. Δεν έχει ούτε η ψυχή μαθητής μνήμες από τις υλικές της ενσαρκώσεις μέχρι να φτάσει στην θέωση. Ο εσωτερικός παράγοντας μάθησης που είπες για μένα είναι η ψυχή διδάσκαλος. Κι όπως είπα και σε προηγούμενο post δεν είναι πάντα η μαθητευόμενη ψυχή η αδύναμη. Το ότι είμαι σοφός δεν σημαίνει ότι είμαι και ισχυρός.

Απλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι μια ψυχή μένει για πάντα ίδια και δεν αλλάζει προς το καλύτερο και ντε και καλά μετά το θάνατο θα καεί στο πυρ το εξώτερο. Πιστεύω ότι χρειάζεται μια καθοδήγηση από μια άλλη καλύτερη για να βρει το σωστό δρόμο. Αλλά αυτό μπορεί να γίνετε και με άλλο τρόπο, απλά εγώ το βλέπω έτσι. Μπορεί όπως είπα να είμαι και τελείως λάθος.

Η άποψη μου αυτή έχει προκύψει μετά από μακροχρόνια μελέτη πάνω στις σκέψεις και διδασκαλίες των αρχαίων Δρυίδων την φιλοσοφία των οποίων λατρεύω. Βέβαια δεν είμαι δογματικός μπορεί να είμαι και λάθος σε αυτά που λέω. Απλά με ενδιαφέρουν οι απόψεις όλων σας πάνω σε αυτή μου την σκέψη. Άλλωστε μέσα από συζητήσεις και διαφωνίες βγαίνουν οι καλύτερες φιλοσοφίες.

Αγαπητή Sabrina για δύο ψυχές μιλάω και στο τελευταίο μου post και λέω ότι η σκοτεινή ψυχή συγκατοικεί με την φωτεινή ψυχή και παλεύουν μεταξύ τους. Η φωτεινή έχει περάσει όλα τα στάδια και δεν πισωγυρίζει ενώ η σκοτεινή ψυχή μαθαίνει, αλλά μαθαίνει αργά και βασανιστικά η δεν μαθαίνει ποτέ.

Σέβομαι απόλυτα τις γνώμες σας αλλά επιτρέψτε μου να αναπτύξω λίγο περισσότερο τις ιδέες μου πάνω στο θέμα. Πιστεύω ότι όταν γεννιόμαστε έχουμε μέσα μας δύο ψυχές η πνεύματα (για μένα είναι το ίδιο απλά μου αρέσει περισσότερο η λέξη ψυχή). Αν λάβουμε και την μετενσάρκωση σαν κάτι δεδομένο (εγώ το πιστεύω) μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής σκεπτικό. Οι ψυχές καθώς αποχωρίζονται το υλικό σώμα κατά τον θάνατο κουβαλάνε στις πλάτες τους όλες τις πράξεις που έκανε το σώμα που τις φιλοξενούσε όταν ήταν στη ζωή. Αν στη ζωή του κάποιος για παράδειγμα ήταν ένας δολοφόνος η ένας βιαστής η ψυχή του θα χρειαστεί κάθαρση. Δεν θα πάει ούτε σε καμία κόλαση ούτε σε κανένα παράδεισο. Απλά θα παιδεύεται για εκατοντάδες χρόνια μέσα σε διάφορα σώματα μέχρι να βρει ας πούμε το φωτεινό μονοπάτι. Η κάθε ψυχή μετά τον θάνατο του υλικού σώματος αυτόματα ξεχνάει τι είχε διαπράξει γιατί αλλιώς θα ήταν εύκολο να βγει από το σκοτεινό μονοπάτι χωρίς να παιδευτεί. Αλλά τι θα ήταν μια ψυχή απαίδευτη; Κατά τη γνώμη μου μία κενή ψυχή. Γι?αυτό το λόγο θα συγκατοικεί με μία φωτεινή ψυχή μέχρι να αφομοιωθεί από αυτή. Υπάρχει η περίπτωση να περάσουν και χιλιάδες χρόνια μέχρι να γίνει αυτό, αλλά μπορεί να μη γίνει και ποτέ. Τις περισσότερες φορές η μια ψυχή είναι πιο δυνατή από την άλλη. Αν είναι και οι δύο το ίδιο ισχυρές το σώμα μέσα στο οποίο κατοικούν τρελαίνεται. Ελπίζω απλά να σας προβλημάτισα και να μην σας κούρασα η να σας μπέρδεψα.

Καλησπέρα σας. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν ο άνθρωπος δεν έχει μόνο μια ψυχή αλλά δύο η και παραπάνω; Τι εννοώ με αυτό. Βλέπουμε κάποιον ο οποίος είναι ένας γλυκύτατος κι ευγενικός άνθρωπος που λατρεύει την οικογένεια του και δεν πειράζει ούτε μυρμήγκι. Ξαφνικά ένα πρωί αρπάζει ένα όπλο και σκοτώνει όλοι του την οικογένεια χωρίς να νιώσει κανέναν οίκτο. Μπορεί να μετανιώσει αν συνειδητοποιήσει τι έκανε αλλά μπορεί και όχι. Οι περισσότεροι σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάνε για ψυχολογικά προβλήματα και διάφορα τέτοια. Μήπως όμως γεννιόμαστε με δύο ψυχές μια φωτεινή και μια σκοτεινή και σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας η μια παλεύει με την άλλη για το πια θα υπερισχύσει;

Τα περισσότερα από τα περιοδικά που κυκλοφορούν έχουν βαρύγδουπους τίτλους στα εξώφυλλα τους και μόλις τα ανοίξεις και διαβάσεις τα άρθρα τους, τρως τη φόλα της ζωής σου. Καλύτερα να διαβάζεις λοιπόν μόνα τα εξώφυλλα και αν σε ενδιαφέρει κάποιος από τους τίτλους, βάλτον σε μια μηχανή αναζήτησης στο internet και θα βρεις τα πάντα.