Jump to content

πολυπρόσωπία


Recommended Posts

Prince νομίζω ότι κάνεις ένα λάθος. Δεν προσαρμόζεσε στην παρέα, την επιλέγεις. Εκτός και εάν οι επιλογές σου είναι λίγες και υποχρεούσε να κάνεις παρέα με συγκεκριμένα άτομα.

Για να το εξηγήσω καλύτερα....

Όταν έχω διάθεση να βγω και να χορέψω, θα βγω με αυτούς που τους αρέσει να χορεύουν.

Όταν έχω διάθεση να βγω να πιώ ένα ποτό να χαλαρώσω, θα βγω με αυτούς που είναι πιο ''ήρεμα'' άτομα, να συζητήσουμε για την καθημερινότητα.

Όταν έχω διάθεση να συζητήσω σοβαρά, θα βγω με αυτούς που ξέρουν να συζητάνε.

Όταν έχω όρεξη να κάνω εκδρομή, θα επιλέξω αυτούς που τους αρέσουν τα ταξίδια.

Όταν θέλω να συζητήσω προσωπικά προβλήματα που με απασχολούν, θα πάω στον φίλο μου.

Ανάλογα με την διάθεση, επιλέγω την παρέα, όχι το αντίστροφο.

Link to comment
Share on other sites

Μα την επιλεγω την παρεα (οταν αυτο εινει δυνατο) γιατι εδω που ζω τον χημονα ιδικα δεν υπαρχουν πανω απο 20 συνομηλικοι μου απο τους οποιους τους 7-8 δεν τους παω καθολου.Το καλοκαιρι ειναι αλλιως γιατι ερχονται και γνωστοι απο Αθηνα και εχω πολθ περισσοτερες επιλογες.Αρα τον χειμονα που ειμαστε λιγα ατομα πρεπει να μαθω να προσαρμοζομαι με την παρεα που πλησιαζει περρισοτερο σε αυτο που θελω να κανω εκεινη την ωρα.

Link to comment
Share on other sites

Έπειτα άρχισα να δημιουργώ ένα alter ego. Όλα όσα θα ήθελα να ήμουν και όσα ήμουν: Κάποτε όταν βίωνα πόνο και απογοήτευση απωθούσα όλα αυτά να τα υποφέρει ο άλλος εαυτός ο ?ευαίσθητος? και έτσι το split personality πήρε σάρκα και οστά: Εγώ και εγώ.

 

(μια σελίδα από το ημερολόγιο μου το 2000)

 

απλά για να σημειώσω ότι καμιά φορά η πολυπροσωπία είναι υπεύθυνη να καθορίσει ''ρόλους'' και ''κώδικες συμπεριφοράς'' άσχετα με το εγω.

 

Μεταφυσικά μιλώντας ο λόγος που υπάρχουν τα πολλά ''εγώ'' σ' ένα, είναι οι προηγούμενες ζωές, το κάρμα μας, έπειτα κληρονομικές και επίκτητες επιρροές. Όσο πολύ ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του, τόσο πιο πολύ τον ''χάνει'' ώντας κομμάτι του κοινωνικού συνόλου και την τριβή του με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έτσι συγκατατήθεται κάποιες ώρες την μέρα να δεθεί με την σκλαβιά της δουλειάς, να αφήνει λόγου χάρη δυο ώρες την μέρα για τον εαυτό του, τις υπόλοιπες τις ''τρώει'' η μηχανή του ανθρωπίνου δυναμικού...

 

σόρρυ :019blush: αν ήμουν λίγο :offtopic:

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύετε ότι είναι κακό στην ζωή σου να είσαι πολυπρόσωπος, σαν τον χαμαιλέοντα, δλδ όταν είσαι με φίλους που τους αρέσει να βγαίνουν και να γυρνάνε όλο το βράδυ να γυρνάς και εσύ, όταν είσαι με παρέα που προτιμά να φιλοσοφεί λίγο παραπάνω να φιλοσοφείς και συ. Χωρίς όμως αυτό να αλλάζει τα πιστεύω σου και αυτά που προτιμάς πιο πολύ.

 

Περιμένω να μου γράψετε τη γνώμη σας.

 

Με τον τρόπο που την περιγράφεις, είναι ο ορισμός της τέλειας καλοπροαίρετης πολυπροσωπίας.

 

Υπάρχουν όμως πολύ χειρότερα είδη... τα οποία έχω βιώσει και είναι καλό να τα αποφεύγουμε....

Link to comment
Share on other sites

ετσι ειμουν και εγω καποτε οταν προσπαθουσα να "αλλαξω" (16-17) αφου ολοι με θεωρουσαν την τρομαχτικη gothou... αλλα οχι πια για αυτο και εχασα πολλους "καλους φιλους"

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Η πολυπροσωπία θα μπορούσε ίσως να διαχωριστεί στην ?θετική? και ?αρνητική? πολυπροσωπία.

 

Κάθ? ένας από εμάς ήδη ?εμπερικλείει? τουλάχιστον 8 προσωπικότητες/χαρακτήρες. Οι 3 βασικότερες αυτών, είναι το συνειδητό, το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο. Οι υπόλοιπες 5 (ή και περισσότερες) προκύπτουν από τους συνδυασμούς, αλληλεπιδράσεις και ?υποδιαιρέσεις? αυτών των τριών βασικών.

Με απλά λόγια: αλλιώς είμαστε στη δουλειά μας, αλλιώς στο σπίτι μας, αλλιώς με τους φίλους μας, αλλιώς με τον/ην σύντροφό μας, αλλιώς με τα παιδιά μας κ.ο.κ.

Συνήθως πρόκειται απλά για ?αποχρώσεις?, αλλά καμιά φορά δίνουν την εντύπωση να είναι ?τα δύο άκρα?. Αυτό, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πάσχουμε από πολυσχιδής προσωπικότητα, αλλά -κατά κύριο λόγο- προκύπτει από άγνοια του υποσυνείδητου (πράγμα που ισχύει για την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου) το οποίο που-και-που ?παίρνει τα ηνία? και μας κάνει να πράττουμε με τρόπο τέτοιο, που ξαφνιάζει ακόμα κι εμάς τους ίδιους.

Αυτές οι διαφορετικές ?προσωπικότητες?, μπορούν να χαρακτηριστούν ?θετική πολυπροσωπία? όσο παραμένει ειλικρινής και -κυρίως- δεν έχουν δόλο. Το ακριβώς αντίθετο (δηλαδή όταν δεν είναι ειλικρινής ή/και έχει δόλο) μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως ?αρνητική πολυπροσωπία? ή πολύ απλά -όπως συνηθίζεται να λέγεται- ως διπροσωπία.

 

Όσον αφορά το αρχικό ερώτημα, δηλαδή αλλιώς να είμαστε με την μια παρέα και αλλιώς με την άλλη, μπορεί να απαντηθεί μέσω των παραπάνω.

Σκεφτείτε επίσης ότι καθ? ένας από εμάς έχει μια ?λίστα? κοινωνικών αναγκών. Εάν βρούμε παρέες που μας καλύπτουν ολόκληρη την λίστα, τότε είμαστε απίστευτα τυχεροί. Συνήθως όμως, δεν μας καλύπτουν απόλυτα σε όλα. Έτσι, δεν είναι καθόλου σπάνιο να βγαίνουμε με μια παρέα για να καλύψουμε την ανάγκη του να γλεντήσουμε και με άλλη παρέα για να καλύψουμε την ανάγκη να φιλοσοφήσουμε. Αυτό δε σημαίνει ότι προσποιούμαστε ή/και ότι γουστάρουμε περισσότερο την μια ή την άλλη παρέα. Σημαίνει απλά ότι η κάθε παρέα μας προσφέρει κάτι που χρειαζόμαστε και είναι και οι δύο εξίσου σημαντικές για εμάς, αλλά για άλλο λόγο η κάθε μια.

Με ποιούς είμαστε ο πραγματικός εαυτός μας; Μα, και με τους δύο φυσικά! Μας αρέσει να γλεντάμε, μας αρέσει και να φιλοσοφούμε. Είναι όμως λίγο δύσκολο να τα κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα. Οπότε, αναγκαστικά όταν κάνουμε το ένα, δεν κάνουμε το άλλο... αυτό όμως δε σημαίνει ότι ?δεν είμαστε ο εαυτός μας?. ^_^

Link to comment
Share on other sites

Σκεφτείτε επίσης ότι καθ’ ένας από εμάς έχει μια ‘λίστα’ κοινωνικών αναγκών. Εάν βρούμε παρέες που μας καλύπτουν ολόκληρη την λίστα, τότε είμαστε απίστευτα τυχεροί. Συνήθως όμως, δεν μας καλύπτουν απόλυτα σε όλα. Έτσι, δεν είναι καθόλου σπάνιο να βγαίνουμε με μια παρέα για να καλύψουμε την ανάγκη του να γλεντήσουμε και με άλλη παρέα για να καλύψουμε την ανάγκη να φιλοσοφήσουμε. Αυτό δε σημαίνει ότι προσποιούμαστε ή/και ότι γουστάρουμε περισσότερο την μια ή την άλλη παρέα. Σημαίνει απλά ότι η κάθε παρέα μας προσφέρει κάτι που χρειαζόμαστε και είναι και οι δύο εξίσου σημαντικές για εμάς, αλλά για άλλο λόγο η κάθε μια.

Με ποιούς είμαστε ο πραγματικός εαυτός μας; Μα, και με τους δύο φυσικά! Μας αρέσει να γλεντάμε, μας αρέσει και να φιλοσοφούμε. Είναι όμως λίγο δύσκολο να τα κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα. Οπότε, αναγκαστικά όταν κάνουμε το ένα, δεν κάνουμε το άλλο... αυτό όμως δε σημαίνει ότι ‘δεν είμαστε ο εαυτός μας’. ^_^

 

Για άλλη μια φορά η Νεφέλη έδωσε ΤΗΝ απάντηση!! :)

 

:worthy::worthy::worthy:

Link to comment
Share on other sites

Tα περισσοτερα τα εχουν πει οι προλαλησαντες στα οποια με τα περισσοτερα συμφωνω

Αν κρινω απο τον εαυτο μου π.χ τα FORUM στο Ιντερνετ τα οποια συμμετεχω δεν εχουν καμια σχεση το ενα με τ'σλλο καθως και κατα καιρους η παρεες μου

Το "προβλημα" με τα πολυπροσωπα ατομα παντα με τη καλη εννοια ειναι οτι δεν τους αρεσουν τα κλισε

καθως εχω παρατηρησει οτι πολλες κοινωνικες ομαδες και παρεες λειτουργουν πολλες φορες οπως τα πολιτικα κομματα που σημαινει οτι "στιγματιζεσαι" και οτι πρεπει αναγκαστικα να ταυτιστεις με μια ιδεα η με μια συμπεριφορα

Εχωντας σαν γνωμωνα στην ζωη οτι για να προχωρησεις και να ολοκληρωθεις σαν ανθρωπος πρεπει να εχεις 2 "φτερα" 1) ΑΓΑΠΗ και 2)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ πιστευω πως ολοι μας λιγο πολυ προσπαθουμε να ισορροπησουμε σ'αυτες μας τις αναγκες κανωντας αναλογα στην πορεια μας της αντιστοιχες επιλογες :wacko::)

Link to comment
Share on other sites

Έπειτα άρχισα να δημιουργώ ένα alter ego. Όλα όσα θα ήθελα να ήμουν και όσα ήμουν: Κάποτε όταν βίωνα πόνο και απογοήτευση απωθούσα όλα αυτά να τα υποφέρει ο άλλος εαυτός ο ?ευαίσθητος? και έτσι το split personality πήρε σάρκα και οστά: Εγώ και εγώ.

 

(μια σελίδα από το ημερολόγιο μου το 2000)

 

απλά για να σημειώσω ότι καμιά φορά η πολυπροσωπία είναι υπεύθυνη να καθορίσει ''ρόλους'' και ''κώδικες συμπεριφοράς'' άσχετα με το εγω.

 

Μεταφυσικά μιλώντας ο λόγος που υπάρχουν τα πολλά ''εγώ'' σ' ένα, είναι οι προηγούμενες ζωές, το κάρμα μας, έπειτα κληρονομικές και επίκτητες επιρροές. Όσο πολύ ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του, τόσο πιο πολύ τον ''χάνει'' ώντας κομμάτι του κοινωνικού συνόλου και την τριβή του με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έτσι συγκατατήθεται κάποιες ώρες την μέρα να δεθεί με την σκλαβιά της δουλειάς, να αφήνει λόγου χάρη δυο ώρες την μέρα για τον εαυτό του, τις υπόλοιπες τις ''τρώει'' η μηχανή του ανθρωπίνου δυναμικού...

 

σόρρυ :019blush: αν ήμουν λίγο :offtopic:

 

Μη του το κανεις αυτο...

προτειμω χιλιες φορες εγω να υποφερω παρα τον πονο και κακο σε καποιους να επιφερω(τωρα μου βγηκε..)

 

Σκεψου πως δε σου φταιει σε τπτ αυτο το αθωο ψυχικο πλασμα που δημιουργησες...γιατι να το σταυρωσεις;γιατι να του φορτωσεις ολες σου τις αμαρτιες;

Link to comment
Share on other sites

Σκεψου πως δε σου φταιει σε τπτ αυτο το αθωο ψυχικο πλασμα που δημιουργησες...γιατι να το σταυρωσεις;γιατι να του φορτωσεις ολες σου τις αμαρτιες;

 

Αυτές τις ερωτήσεις τις έχεις κάνει ΕΣΥ στον εαυτό σου?....

 

Κάποιες φορές δεν είναι μόνο το ψυχικό πλάσμα... που δημιουργούμε... είναι ο ίδιος μας ο εαυτός που σταυρώνεται, καταπονείται και .... και φταίμε εμείς... μόνο εμείς...

 

 

Ξέρω ξέρω :offtopic:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...