Η Γενική Σχετικότητα περνάει αυστηρές εξετάσεις

[Minerva]

Οι προβλέψεις του Αϊνστάιν για το πώς η βαρύτητα δημιουργείται από παραμορφώσεις του χωροχρόνου επιβεβαιώθηκαν στο αυστηρότερο μέχρι σήμερα τεστ, τη δοκιμή της σχετικότητας στα ακραία βαρυτικά πεδία που δημιουργούν τα άστρα νετρονίων.

 

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν εξισώσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας οι οποίες προβλέπουν πώς η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που ταξιδεύει στο Διάστημα κάμπτεται όταν συναντήσει ισχυρά βαρυτικά πεδία.

 

Όπως αναφέρει το Nature.com, οι εξισώσεις έχει διαπιστωθεί ότι ισχύουν στο Ηλιακό Σύστημα με ακρίβεια 0,002%, ωστόσο ορισμένοι θεωρητικοί φυσικοί προέβλεπαν αποκκλίσεις στην περίπτωση βαρυτικών πεδίων πολύ ισχυρότερων του Ήλιου.

 

Τώρα, η ερευνητική ομάδα του Μάικλ Κράμερ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ αναφέρει στο περιοδικό Science ότι επιβεβαίωσε τη θεωρία του Αϊνστάιν στην περίπτωση των άστρων νετρονίων, υπέρπυκνων σωμάτων που συγκεντρώνουν μάζα διπλάσια του Ήλιου σε διάμετρο λίγων δεκάδων χιλιομέτρων.

 

Η θεωρία προβλέπει ότι τα ραδιοκύματα κάμπτονται από τη βαρύτητα των άστρων και ότι, αν δύο άστρα βρίσκονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, παράγουν βαρυτικά κύματα που δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο και φέρνουν τα άστρα πιο κοντά.

 

Οι μετρήσεις δείχνουν ότι οι εξισώσεις της γενικής σχετικότητας ευσταθούν με ακρίβεια 1 προς 20.000, ή 0,05%.

 

Οι ερευνητές μελέτησαν το σύστημα J0737-3039A/B, ένα ζευγάρι από άστρα νετρονίων τα οποία παράγουν παλμούς ραδιοκυμάτων και ονομάζονται πάλσαρ. Τα δύο πάλσαρ, που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο σε μικρή απόσταση, αποτελούν το πρώτο γνωστό δυαδικό σύστημα πάλσαρ και θεωρούνται ιδανικά για τον έλεγχο της θεωρίας σε ακραίες συνθήκες:

 

Το βαρυτικό τους πεδίο είναι 100.000 φορές ισχυρότερο από του Ήλιου, είναι τόσο μικρά ώστε να θεωρηθούν σημειακά (διάμετρος περίπου 20 χλμ) και εκπέμπουν ραδιοκύματα σε τακτά χρονικά διαστήματα, διευκολύνοντας τις μετρήσεις των παραμορφώσεων.

 

Οι επιστήμονες σκοπεύουν τώρα να δοκιμάσουν τη σχετικότητα σε ακόμα πιο ακραίες συνθήκες, για παράδειγμα σε δυαδικά συστήματα που αποτελούνται από από ένα πάλσαρ και μια μαύρη τρύπα.

 

Στη Γη, στο μεταξύ, συνεχίζεται η αναζήτηση βαρυτικών κυμάτων με τα πρώτα επίγεια όργανα, ενώ σε διάστημα έξι έως επτά ετών αναμένεται να λειτουργήσει και ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων στο Διάστημα.

 

Πηγή