Jump to content

O φανταστικός κόσμος του Βουνού.


Anor
 Share

Recommended Posts

Εχθές όπως θα παρατηρήσατε οι περισσότεροι , η ζέστη ήταν αρκετή όσο υπήρχε ήλιος και το απογευματάκι φυσικά ψύχρανε με την δύση του.

 

Λοιπόν εκεί που μένω, για όσους γνωρίζουν , η διαδρομή σε αυτό το μεσοδιάστημα που το λύκαυγες του Ήλιου είναι εκείνο που προκαλεί την ανάσα του δράκου, δημιούργησε και ενα φοβερό πέπλο ομίχλης που σε παρέπεμπε σε ενα μαγικό κόσμο και σκέψη.

Κατόρθωσα και το πήρα σε video και σας το παρουσιάζω. Απολαύστε πως το σύννεφο της ομίχλης δημιουργέι μια άσπρη θάλασσα με νησιά τις κορφές των βουνών και των υψωμάτων γύρω.

 

 

Link video (mp4 format)

Dragon's Breath on mountain

Link to comment
Share on other sites

Ωραία κεραμοσκεπή! :018bleh:

 

 

Επειδή κι εγώ σε βουνό μένω, όταν επέστρεφα σπίτι μου (είχε ήδη νυχτώσει) το όλο σκηνικό με την ομίχλη ήταν πολύ? spooky :blink: ! Περισσότερο σε παραμύθι τύπου Hans & Gretel με παρέπεμπε? :unsure:

 

 

Πάντως το βουνό από μόνο του (με ή χωρίς ομίχλη) παραπέμπει σε κάτι πιο μαγικό!

Link to comment
Share on other sites

Το βουνο απο μόνο του είναι ενεργειακό σημείο. Ειδικά αν "στολίζεται" απο δέντρα που δίνουν την δική τους ενέργεια στο σύνολο αυτό. Είναι απίστευτο το συναισθημα ευφορίας που λαμβάνεις όταν βρέχει και με το σταμάτημα της βγαίνεις έξω και έχεις αυτό τον μουντό ουρανό με την μυρωδιά απο φρέσκο θυμάρι και χώμα.

 

Το περπάτημα στο βουνό , είναι το καλύτερο φάρμακο για πολλά πράγματα, αρκεί να είσαι προσεκτικός και να μην κάνεις χαζομάρες που μπορεί να κοστίσουν απο ενα γυρισμένο αστράγαλο μέχρι και ενα καλό σπάσιμο.

 

Προσωπικά λατρεύω αυτή την αίσθηση , πολύ περισσότερο και απο το θέαμα μια αφρισμένης θάλασσας. Είναι απίστευτο το συναίσθημα να κινείσαι σε μονοπάτι , κάτω απο συστάδα δέντρων και στο παραπέρα να βλέπεις μια πηγή.

 

Στο μέρος που μένω, δεν έχω την τύχη πηγών και δέντρων , αλλά σίγουρα η θέα και το οτι δεν έχει άσφαλτο απο το σπίτι μου και μετά παρά μόνο ενα μονοπάτι για τον Μαραθώνα, είναι αυτό που με ελκύει περισσότερο σε κάτι Κυριακάτικες βόλτες ποδαρόδρομου ή ακόμα και enduro.

Link to comment
Share on other sites

Όντως ειναι μια καταπληκτική αισθηση.

θυμαμαι όταν πηγαιναμε στο χωριό μου(αργος ορεστικο, καστοριας), απο την καστανια και μετα στην κλεισουρα. ανεβαιναμε το βουνο και μολις φτασαμε στο ψιλοτερο δυαντο σημειο και αρχισαμε να κατηφοριζουτμε αυτο που αντικρισαμε ηταν μια θαλασσα απο συννεφα και στο βαθος ο ήλιος ανετηλε.

Ηταν καταπλητκικο....σαν να περπατουσες στα συννεφα...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...