Στοιχείο Ύδωρ

[dimulator]

Στοιχείο Ύδωρ ? Πορφύριου από το έργο του ?Περί του εν Οδυσσεια των Νυμφών άντρου?, εκδόσεις ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ

 

Το παρόν άρθρο μελετά το στοιχείο Ύδωρ όπως αυτό παρουσιάζεται στο έργο του φιλόσοφου Πορφύριου

από το έργο του ?Περί του εν Οδυσσεια των Νυμφών άντρου? από την Πυθαγόρεια γραμμή.

Ενδιάμεσα υπάρχουν σχόλια του Μαρίνη αλλά και δικά μου.

 

Πορφύριος ?Περί του εν Οδυσσεια των Νυμφών άντρου?

Ναϊάδας Νύμφας λέγομεν τάς δυνάμεις αί οποίαι εφορεύουν ιδίως επί των υδάτων, έλεγον δε

και όλας ομού τας εις γένεσιν (ενσάρκωσιν) κατερχομένας ψυχάς.

 

Σχόλιο Μαρίνη: Νύμφαι λέγονται και αί ψυχαί και ειδικώτερον αι τελειωμέναι ψυχαί.

 

Σχόλιο: Τα πέντε στοιχεία είναι

Αιθήρ ή Ιδέα, Είλη ή Πυρ, Αήρ, Ύδωρ, Γαία

 

Η κατάβαση και ενσάρκωση των ψυχών ξεκινάει από τον Αιθέρα που είναι το πεδίο του Ενός,

περνάει από το Πυρ που είναι το πεδίο των Θεών,

μεταβαίνει στο πεδίο του Αέρος που είναι το πεδίο των Δαιμόνων,

περνά από το πεδίο του Ύδατος που είναι το πεδίο των ψυχών ή το αστρικό πεδίο

και τέλος καταλήγει στο πεδίο της χονδροειδούς ύλης το πεδίο της Γαίας.

 

Τα πέντε στοιχεία εδώ αποτελούν κωδικές ονομασίες των πέντε πεδίων του Είναι.

Αυτή η σειρά της ονομασίας τους είναι και η φορά παρουσίας τους στην πεντάλφα σύμφωνα με τους δείκτες του ρολογιού.

(Τα πεδία του Είναι αρχικά ήταν τρία, Έμπυρο, Αιθέριο, Υλαίο. Αργότερα γίνανε 5 και μετά 7.

Υπάρχουν και άλλες υποκατηγορίες των πεδίων και πολλοί καταλήγουν σε 7 πεδία που τα αντιστοιχούν στους 7 ουρανούς ή

τους 7 πλανήτες που γνώριζαν τότε οι αρχαίοι.

 

Κάθε πλανήτης ορίζει και το όριο ενός ουρανού, αν και το θέμα είναι το ίδιο απλά αλλάζει η ονομασία και ο συμβολισμός.

Κατά τα Χαλδαϊκά λόγια απόσπασμα 52α,β,γ,53 τα πεδία του Είναι λέγονται στερεώματα και είναι 7, ένα έμπυρο, τρία αιθέρια και τρία υλαία.

Εδώ τα πέντε στοιχεία αντιστοιχούν η Ιδέα στο πρώτο, το πυρ στο πρώτο αιθέριο, και ο αήρ, το ύδωρ και γαία στα τρία υλαία.

Λείπουν δηλαδή τα δύο αιθέρια στρώματα από το σύστημα της πεντάλφας.

 

 

Τα Χαλδαϊκά Λόγια αναφέρουν το Είναι με τα πεδία του σαν ένα άστρο επτάκτινο (επτακτίς)

Το πεδίο του Ύδατος είναι το πεδίο των ψυχών ή αστρικό πεδίο.

Άλλες ψυχές κατέρχονται για ενσάρκωση και άλλες ανέρχονται για αποθέωση, άλλες απλά διαμένουν στο πεδίο αυτό κτλ.

Έτσι από τα αρχαία χρόνια το ρευστό καθιερώθηκε ως το στοιχείο των ψυχών.

Το αίμα και το σπέρμα ως ρευστό είναι στοιχείο ζωής και θεωρούνταν πολλές φορές ως μέσο τροφής των ψυχών

 

(για το αίμα) βλέπε Οδύσσεια ραψωδία λ όπου ο Οδυσσέας θέλει να πάρει χρησμό από τον Τειρεσία και τρέφει την ψυχή του με αίμα.

 

Οδύσσεια Ραψωδία λ

 

ἀλλ' ἀποχάζεο βόθρου, ἄπισχε δὲ φάσγανον ὀξύ,

αἵματος ὄφρα πίω καί τοι νημερτέα εἴπω.?

?ὣς φάτ', ἐγὼ δ' ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον

κουλεῷ ἐγκατέπηξ'. ὁ δ' ἐπεὶ πίεν αἷμα κελαινόν,

καὶ τότε δή μ' ἐπέεσσι προσηύδα μάντις ἀμύμων:

 

Μετάφραση:

τώρα απ' το λάκκο κι αναμέρισε το κοφτερό σπαθί σου,

να πιω απ' το γαίμα τούτο, αψεύτιστη μετά να δώσω ορμήνια."

Είπε, κι εγώ το ασημοκάρφωτο θηκάρωσα σπαθί μου

κι αποτραβήχτηκα- σα ρούφηξε το μαύρο γαίμα εκείνος,

ο μάντης ο άψεγος, μου μίλησε κι αυτά τα λόγια μου 'πε:

 

Πορφύριος, συνέχεια...

Διότι ενόμιζον ότι προσήγγιζον αι ψυχαί εις το ύδωρ, επειδή έχει θείαν πνοήν, όπως λέγει ό Νουμήνιος αναφέρων ότι δι' αυτό και ο Προφήτης έχει ειπεί ότι

περιεφέρετο θεού πνεύμα επί των υδάτων.

 

Και οι Αιγύπτιοι περί αυτού λέγουν, ότι όλοι γενικώς οι Δαίμονες δεν ίστανται επί στέρεου εδάφους, άλλ' επί πλοίου ακόμη και ο Ήλιος και γενικώς όλοι αυτοί

εις τους οποίους προσήκει να γνωρίζουν περί ψυχών, τάς βλέπουν να κατέρχωνται εις την Γήν δι' ένσάρκωσιν υπεριπτάμεναι του υγρού στοιχείου.

 

Αλλά και ό Ηράκλειτος είπεν ότι δια τας υγράς ψυχάς δεν είναι ευχαρίστησις ο θάνατος ότι ευχαρίστησις των είναι ή πτώσις εις γένεσιν

αλλαχού δε είπεν: "Οτι ημείς ζώμεν τον θάνατον εκείνων και εκείναι ζουν τον ιδικόν μας θάνατον".

 

Σχόλιο: Το λογοπαίγνιο του Ηράκλειτου ίσως έχει να κάνει με την άνοδο και κάθοδο των ψυχών.

Ο δικός μας θάνατος είναι η άνοδος προς το Θείο δηλαδή πιο κοντά στα ανώτερα πεδία του Πυρός και Αιθέρος.

Οι ψυχές ζουν σε αυτά τα πεδία και κατέρχονται προς ενσάρκωση.

Αντίθετα ο συμβολικός θάνατος των ψυχών είναι η αλλαγή πεδίου από τα Θεία στα Γήινα δηλαδή από το Αιθερικό και Έμπυρο στο Γήινο,

σε αυτό το πεδίο όμως ζούμε εμείς οι ενσαρκωμένοι.

Έτσι σωστά ο Ηράκλειτος λέει ότι ?ημείς ζώμεν τον θάνατον εκείνων και εκείναι ζουν τον ιδικόν μας θάνατον?

 

Πορφύριος, συνέχεια...

Διό και ό ποιητής αποκαλεί δροσερούς, όσους πρόκειται να γεννηθούν, καθώς έχουν υγράς τάς ψυχάς.

Διότι δι' αύτάς είναι οικείον το αίμα και το υγρόν σπέρμα, όπως και δια τα φυτά τροφή είναι το ύδωρ.

 

Σχόλιο Μαρίνη: Υγραί ψυχαί είναι αί τετελειωμέναι, αί πλήρεις ενεργείας εκ της συνεχούς ουσίας.

Αι προς γέννησιν ψυχαί είναι δροσεραί διότι το ψυχικόν άτομον προ της εισόδου του εις το έμβρυον συλλέγει αιθερικήν ενέργειαν

δια να αναπλάσση και πάλι την διακόσμησίν του.

 

Σχόλιο: Τα πέντε πεδία του Είναι που προαναφέρθηκαν εδώ ο Μαρίνης τα παρουσιάζει ως πεδία και διαβαθμίσεις του Αιθέρος.

Αιθήρ νοείται η ουσία που οργανώνεται σε διάφορες βαθμίδες πύκνωσης σχηματίζοντας το Πυρ, Αήρ, Ύδωρ, Γαία.

 

Πορφύριος, συνέχεια...

Αναπόφευκτον, λοιπόν, είναι και αί ψυχαί, είτε έχουν σώμα είτε δεν έχουν ακόμη σώμα, αλλά το επιζητούν,

και μάλιστα εκειναι πού πρόκειται να συνδεθούν με αίμα και ολόυγρα σώματα, να ρέπουν προς το υγρόν στοιχείον

και αφού υγρανθούν, να λαμβάνουν σώμα.

 

Δια τούτο αι ψυχαί των τεθνεώτων τρέπονται προς το χυμένον ύγρον της χολής και του αίματος, και όσαι εξ αυτών αγαπούν το σώμα προσελκύουν το υγρόν πνεύμα ούτως ώστε να αυξάνεται τούτο ωσάν νέφος διότι αν αυξηθή το υγρόν εις τον αέρα νέφος γίνεται, και αύται αφού αυξηθή το μέσα των πνεύμα, ένεκα του πλεονασμού του υγρού, γίνονται οραταί.

 

Σχόλιο: Εδώ περιγράφεται κατά κάποιο τρόπο η μέθοδος υλοποιήσεως των ψυχών-πνευμάτων.

Εδώ ο Πορφύριος αναφέρει ότι για να υλοποιηθεί ένα πνεύμα χρειάζεται ?υγρασία?.

Αυτή η υγρασία φυσικά δεν πρόκειται για το φυσικό ύδωρ αλλά για την ροή της αιθερικής ουσίας στο πεδίο που συμβολικά ονομάζεται ?Ύδωρ?.

Κατά την εργασία της Σύστασις (Θεουργική εργασία η οποία περιγράφεται στο έργο του John Opsopaus A Summary of Pythagorean Theology)

 

http://www.cs.utk.edu/~mclennan/BA/ETP/V.html#sustasis

 

κατά την οποία ένα πνεύμα κάνει εκδηλη την παρουσία του στο ίδιο πεδίο με ένα θνητό και επικοινωνεί μαζί του, το πνεύμα για να γίνει ορατό στον θεουργό ξοδεύει αιθερική ουσία ή αλλιώς ?Ύδωρ?.

Αυτή η αιθερική ουσία μπορεί να έχει πηγή και τον ίδιο τον θεουργό αν μπορεί και την άγει και την τροφοδοτεί στο καλούμενο πνεύμα.

Έτσι για την υλοποίηση πνευμάτων χρειάζεται Αιθήρ από το πεδίο του ?Ύδατος?.

 

Πορφύριος, συνέχεια...

Εκ των παρομοίων όσαι εις μερικούς εμφανίζονται κατά φαντασίαν, χρωματίζουν το πνεύμα των με εμφάνισιν ειδώλου (εικόνος)

αι καθαραί, όμως, αποφεύγουν την ένσάρκωσιν.

Και ο ίδιος ο Ηράκλειτος λέγει "ή ξηρά ψυχή είναι σοφωτάτη".

Δια τούτο και εδώ (εις τον 'Ομηρον), ένεκα της επιθυμίας της ενώσεως (μετά σώματος) το πνεύμα γίνεται ολόυγρον και περισσότερον βεβρεγμένον,

επειδή ή ψυχή παρασύρει προς τον εαυτόν της πυκνόν άτμόν ένεκα της προς ενσάρκωσιν κινήσεως της.

 

Ναϊάδες (των υδάτων), λοιπόν, Νύμφαι είναι αι ψυχαί αί οποίαι κατέρχονται εις ενσάρκωσιν.

Όθεν και τάς γυναίκας πού πρόκειται να νυμφευθούν, συνήθεια είναι, όταν συνενούνται μετά ανδρών,

καθώς αυτό ομοιάζη προς την γένεσίν των, να τάς καλούν νύμφας και να τάς λούζουν με ύδατα πού λαμβάνουν από πηγάς,

ή από ρύακας ή από κρήνας αειρρόους.

 

Αλλά και δια τάς ψυχάς πού μυσταγωγούνται εις την φύσιν και δια τους γενεθλίους (προστάτας των γενών) Δαίμονας, ο Κόσμος και ιερός είναι και αξιαγάπητος, αν και σκοτεινός εκ της φύσεως του και ομιχλώδης. Και τούτο, διότι εθεωρήθησαν και αύται αερώδεις καί ότι ή ουσία των είναι ο αήρ.

Σχόλιο: Εδώ αναφέρει ο Πορφύριος την γνωστή άποψη ότι ο Αέρας είναι το πεδίο και η ουσία των Δαιμόνων.

[Αναξαγόρας]

Αχ ο Ραδάμανθυς...

 

 

 

Ωραίες δουλειές τυπώνει... μπράβο του.