ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

[Seirios]

Επειδή στό θέμα, Ελληνική & Χριστιανική Θρησκεία, έγινε αναφορά στά Ορφικά μυστήρια, σάς παραθέτω μία περίληψη τών όσων μάζεψα απόψε από τό διαδίκτυο, μέ τίτλο:

 

ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

 

Ιδρυτής των μυστηρίων θεωρείται ο Ορφέας, γυιός του Οιάγρου και της Μούσας Καλλιόπης. Η γέννησή του τοποθετείται στην Πίμπλα της Πιερίας την 13-14η χιλιετία π.Χ. Οικάζεται ότι έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, του αποδίδεται η εφεύρεση της λύρας και θεωρείται ότι ήλθε σε επαφή με τους Καβείρους της Θράκης από τους οποίους επηρεάστηκε. Ενας μύθος πού διατηρήθηκε μέσα από τους αιώνες, περιγράφει τον έρωτά του για την Ευρυδίκη για την οποία κατέβηκε ως τον Άδη για να την πάρει πίσω από το βασίλειο του Πλούτωνα.

 

Τα Ορφικά Μυστήρια ξεκίνησαν από τα Βορειοελλαδικά βουνά, σε μια εποχή που ο Διόνυσος ο κατ? εξοχήν Θεός των μυστηρίων, λατρευόταν σαν Θεότητα της Σελήνης (Φεγγαροθεός). Δημιουργώντας τα Μυστήρια ο Ορφέας ένωσε τη θρησκεία του Δία με εκείνη του Διονύσου. Ο Ορφέας έγινε για τους μυημένους ο μεγάλος Αποκαλυπτής του Ουρανίου Διονύσου.Οι τελετές των Ορφικών λάμβαναν μέρος την νύκτα. Η ουσία των Μυστηρίων είναι η μετάβαση από το σκότος στο φως με διάφορους αλληγορικούς και συμβολικούς τρόπους.

Μέρος της Ορφικής λατρείας, αποτελούν και οι Ορφικοί Ύμνοι που ψάλλονταν κατά τις τελετές. Είναι πανάρχαιοι και οι παλαιότεροι ανάγονται στην 11η χιλιετία π.Χ. Εξυμνούν διάφορες θεότητες και δίνουν πλήθους στοιχείων για την Ορφική Κοσμολογία, όπως: την γέννεση του Σύμπαντος από μια έκρηξη, την θεωρία του Κοσμικού Ωού (άποψη πως ο κόσμος γεννήθηκε από ένα αυγό), την πίστη στην Συμπαντική Αρμονία, την αναφορά στο Ζωδιακό Κύκλο, καθώς και πλήθος αστρονομικών γνώσεων όπως την ύπαρξη του Πολικού Αστέρα, τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια. Η Αρχαία Ελληνική Θεολογία προήλθε από τους Ορφικούς και επηρέασε τόσο τον Πυθαγόρα όσο και τον Πλάτωνα.

 

Οι Μύστες και Απόστολοι, των Ορφικών Μυστηρίων επειδή με τον λόγο και την διδασκαλία τους, γενικά, έθελγαν, γοήτευαν, μάγευαν τους προς μύηση στα Μυστήρια υποψηφίους, προσαγορεύοντο "Θελγίνες" και, δι' αντιμεταθέσεως, ονομάσθηκαν τελικά Τελχίνες. Απαντώνται ακόμη και με τους τίτλους του Μάγου και του Γόητος, ιδιότητες αυτές που είχαν πάντοτε οι αρχαίοι Έλληνες Ιερείς, μεταξύ των οποίων και "Πυθαγόραν γόητος αποκλείναντ' επί δόξαν..."

 

Για τον Πυθαγόρα, το γιο του Μνήσαρχου, το Σάμιο, ξέρουμε τόσα λίγα αξιόπιστα που βλέπουμε μονάχα μια γιγάντια σκιά του προσώπου του να δρασκελίζει την ιστορία" (Τσέλλερ). Η προσωπικότητα και το έργο του περιεβλήθησαν τον πέπλο του μυστηρίου και του θρύλου. Είναι βέβαιο όμως ότι επηρέασε βαθιά την ανάπτυξη των επιστημών και της φιλοσοφίας στην Ελλάδα.

Κέντρο του Πυθαγορικού συστήματος και δεσμού είναι τα Πυθαγόρεια Μυστήρια. Δεν είχαν περιορισμένο σκοπό με ορισμένα μυστικά δόγματα, όπως το δόγμα της μετεμψύχωσης, αλλά ο σκοπός τους ήταν ευρύτερος. Η ηθικότητα, η αγνότητα, η εγκράτεια και η τάση για ότι οδηγεί στη σωματική και πνευματική υγεία ήταν βασικές απαιτήσεις, αλλά χωρίς την καλλιέργεια της τέχνης και επιστημονικής ενέργειας, οι μαθητές δεν προάγονταν σε ανώτερο βαθμό.

Η Ορφική "αίρεση" είχε μεγάλη συγγένεια και αναλογία με το Πυθαγορικό σύστημα από θεωρητικής και φιλοσοφικής άποψης. Τόσο που στα χρόνια του Πεισίστρατου ήταν αδύνατο να ξεχωρίσουν τα γνήσια Ορφικά από τα Πυθαγόρεια. Επίσης, όσοι μυούνταν στα Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις, οι οποίες είχαν μεγάλη ομοιότητα με τις Πυθαγορικές αρχές.Απόκρυφες τελετές παρόμοιες μ' αυτές που γίνονταν στα Αιγυπτιακά και Ινδικά Μυστήρια κάλυπταν τη διδασκαλία και τη μύηση στους διάφορους βαθμούς. Η είσοδος στη σχολή δεν επιτρεπόταν στους βέβηλους και οι γνώσεις ήταν αποκλειστικό προνόμιο των μυστών και απαγορεύονταν να τις γράφουν και να τις μεταδίδουν, κυρίως τις μαθηματικές.

 

Κατά τον Πλούταρχο, ο Πυθαγόρας στην Αίγυπτο είχε δάσκαλο τον Οινοφέα τον Ηλιοπολίτη. Και επειδή, θαύμαζε τους ιερείς, μιμήθηκε τη συμβολική και μυστηριώδη γλώσσα και συνδύασε τα δόγματά του με αλληγορίες.

Ο Ιάμβλιχος παράλληλα υποστηρίζει πως αξιόλογος τρόπος της Πυθαγορικής διδασκαλίας ήταν και αυτός με τα σύμβολα. Αυτός ο τρόπος καλλιεργούνταν απ' όλους σχεδόν τους Έλληνες επειδή ήταν παλιός. Εκτός από τον Πυθαγόρα και άλλοι Πυθαγόρειοι, λόγω του περιορισμού της εχεμύθειας, έκαναν χρήση των συμβόλων και μ' αυτά κάλυπταν τις μεταξύ τους διαλέξεις και συγγραφές.

 

Υπάρχουν πολλά βιβλία πού αναφέρονται στά Ορφικά μυστήρια καί τούς Πυθαγόρειους καί αξίζει τόν κόπο η μελέτη τους.

 

Σάς εύχομαι, καλή συνέχεια.

[Neraida]

ο Ορφέας, ..... Η γέννησή του τοποθετείται  στην Πίμπλα της Πιερίας ....ήλθε σε επαφή με τους Καβείρους της Θράκης ...

 

Ο Ορφέας ήτο Θραξ. Η Θράκη εκτεινόταν έως τις παρυφές του Ολύμπου, το Δίον της Πιερίας.

Ακόμα δεν είχε υπάρξει ο Μακέδος και φυσικά η Μακεδονία, ώστε να παρεμβάλλεται.

 

Από τα σημαντικότερα στοιχεία της μελέτης του, είναι ότι οι τοιχογραφίες του και ο βίος του, ενέπνευσαν τους πρώτους χριστιανούς στην απόδοση της αγιογραφίας του προσώπου του Χριστού (πολύ πριν την βυζαντική αγιογραφία, αφού το Βυζάντιο είναι κατά πολύ μεταγενέστερο) του οποίου δεν είχαν ούτε φωτογραφία Του, αλλά ούτε προσωπική επαφή με τον Ιδιο ώστε να τον αποδώσουν.

 

Ερευνάται, δε, και πολλοί το πιστεύουν, η εκδοχή του να σπούδασε ο Χριστός τα Καβείρια Μυστήρια στην Θράκη (μεταξύ των 13-33 χρόνων του που δεν είναι καταγεγραμμένα ιστορικά) εξού και το Χρίσμα που έλαβε και έγινε, ο Εμμανουήλ, Χριστός, δεδομένου ότι οι ισραηλίτες δεν του το απέδωσαν αφού ποτέ δεν τον δέχτηκαν ως Μεσσία.

Ο ίδιος ο Ορφέας, μιλάει για την έλευσή Του και τον Υμνεί, όπως και για την προγενέστερή Του Χριστού εμφάνιση του Μέγα Αλέξανδρου ή άλλων φυλών που ήταν ανύπαρκτες την εποχή του (π.χ. Γαλάτες). Ετσι, προκύπτει και η ταύτιση των πρώτων χριστιανών, καθώς και η αποδοχή της νέας θρησκείας και των αποστόλων της.

Οι μαρτυρίες των τοιχογραφιών είναι η απόδειξη. Προχριστιανικός Ορφέας με τον αμνό στους ώμους, πρωτοχριστιανική τοιχογραφία του Χριστού με την ίδια απεικόνιση. Καθαρά ελληνικές αποδώσεις. Στους Αγίους Τόπους δεν υπάρχουν αντίστοιχες προ ή πρωτοχριστιανικές.

 

Το πανεπιστήμιο (σημερινής πλέον) Θράκης έχει κάνει πολύ σοβαρή εργασία και μελέτη.

 

Για την Νεράιδα, ο Ένας ύμνησε τον Έρωτα (αυτόν που πρώτος Εφάνη και δημιούργησε το σύμπαν και οι άνθρωποι το γιόρτασαν με τα Θεοφάνεια) και ο άλλος Ένας ύμνησε την Αγάπη (αυτήν που πάνω από όλους και όλα, τα πάντα Αγιάζει, Ιαίνει και Ανασταίνει).

Ο Ένας φέρει την Πληροφορία κι ο άλλος Ένας πληρώνει την Πληροφορία.

Κοι οι δύο λογίζονται Ενας. Συνεχιζόμενη μαθηματική εξελισσόμενη εξίσωση με στοιχεία μεταφερόμενα του Ενός και Αληθινού Θεού της Αγάπης. Ο Ορφέας, για όσους δεν το γνωρίζουν... σταυρώθηκε.

 

 

....συνεχίζεται.