Νεφέλη Posted April 22, 2005 Report Share Posted April 22, 2005 Σκέψεις ενός 9χρονου παιδιού Οι σκέψεις είναι ένα πράμα που δύσκολα κανείς μπορεί να καταλάβει το βαθύ νόημά τους. Ένας άνθρωπος για παράδειγμα σκέφτεται κάτι. Δε δίνει όμως σημασία στο ότι αν δεν μπορούσε να σκεφτεί, δε θα μπορούσε να βγάλει και αυτό το πράμα που του χρησίμευσε φυσικά σε κάτι. Δε σκέφτηκε ότι χωρίς την σκέψη δεν θα υπήρχε και ζωή στον πλανήτη μας. Η σκέψη λοιπόν είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές ζωής (αν όχι η μεγαλύτερη). Ας πάρουμε την «έμπνευση». Ένας άνθρωπος λέει «με την νύστα δε θα μου έρθει έμπνευση». Κι εγώ σας λέω πως αν δεν είχαμε έμπνευση όταν κοιμόμασταν πως θα βλέπαμε όλα αυτά που βλέπουμε τα βράδια, δηλαδή τα όνειρα; Το απίθανο αυτό 9χρονο πιτσιρίκι, παρέθεσε τις σκέψεις του για... τις σκέψεις, στην ιστοσελίδα του μέλους μας Ονειρόκοσμος (www.onirocosmos.gr αξίζει να την επισκεφτείτε!) και μας αφήνει όλους άναυδους (εμένα τουλάχιστον σίγουρα με άφησε) μπροστά στην σοφία της παιδικής σκέψης, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι δεν είναι απαραίτητα τα «μακροβούτια» σε βιβλία και συγγράμματα σοφών, για να αναβλύσει η σοφία από μέσα μας. Διότι είμαι σίγουρη πως το πιτσιρίκι τα αγνοεί όλ? αυτά, καθώς και το διάσημο «σκέφτομαι, άρα υπάρχω»... κι όμως να που το διατυπώνει τόσο όμορφα, απλά και κατανοητά. Η σοφία είναι μέσα στην απλότητα και στην παιδική καρδιά. Γεννιόμαστε σοφοί. Κάπου όμως στην πορεία μας προς την ενηλικίωση, «χάνουμε τον δρόμο», ξεχνάμε την απλότητα, «μολυνόμαστε» με την καχυποψία και τον υπερβολικό σκεπτικισμό, «σκοτώνουμε» την αθωότητα του πνεύματος. Είναι αξιοπρόσεχτο το πως τα περισσότερα «μεγάλα πνεύματα» της ανθρωπότητας, κάνουν έναν «κύκλο» στην ζωή τους, αρχικά πέφτοντας με τα μούτρα στην γνώση και μόρφωση, για να καταλήξουν στο ότι τελικά είναι περιττά, και να προσπαθήσουν να ξαναγυρίσουν στην σοφία της παιδικής αθωότητας και απλότητας. ...Άραγε τελικά... μήπως η μόρφωση «σκοτώνει» την σοφία ή μήπως έγκειται καθαρά και μόνο στην ικανότητα του ατόμου να διατηρήσει την παιδική του καρδιά καθώς προχωρά στις αναζητήσεις του για γνώση; Και είναι άραγε αυτό δυνατό; Αναμένω μ? ενδιαφέρον τις απόψεις σας σχετικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aislinn Posted April 22, 2005 Report Share Posted April 22, 2005 ...Άραγε τελικά... μήπως η μόρφωση «σκοτώνει» την σοφία ή μήπως έγκειται καθαρά και μόνο στην ικανότητα του ατόμου να διατηρήσει την παιδική του καρδιά καθώς προχωρά στις αναζητήσεις του για γνώση; Και είναι άραγε αυτό δυνατό; Σοφος μπορει να ειναι και ενας ανθρωπος αγραμματος!Η μορφωση σε βοηθα να εισαι ενημερος για διαφορα θεματα,σε βοηθα να εκφραζεσαι καλυτερα.Ειναι επιφανειακη.Εξαρταται πως δεχομαστε την μορφωση.Ισως πρεπει να την παιρνουμε ενημερωτικα και να μην της επιτρεπουμε να επιρεαζει την απλη σοφια που ολοι εχουμε.. Αν και το κοβω δυσκολο.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted April 22, 2005 Report Share Posted April 22, 2005 Απαξίωση της μόρφωσης και κολοκύθια τούμπανα... αν είναι έτσι να μείνουμε όλοι αγράμματοι να δούμε το φως το αληθινό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aislinn Posted April 23, 2005 Report Share Posted April 23, 2005 Απαξίωση της μόρφωσης και κολοκύθια τούμπανα... αν είναι έτσι να μείνουμε όλοι αγράμματοι να δούμε το φως το αληθινό... 6566[/snapback] Τι με μπερδευεις τωρα... Απο την μια γραφω το παραπανω και απο την αλλη σκεφτομαι οτι "χωρις την μορφωση- γνωση γινεται να ωριμασεις,να "ταισεις" την ψυχη σου και να αγγιξεις την σοφια?" :headb: Ας με ξεμπερδεψει καποιος σας παρακαλω :001almostcry: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 23, 2005 Author Report Share Posted April 23, 2005 Επαναλαμβάνω το δεύτερο ερώτημα, διότι μάλλον δώσατε πολύ βαρύτητα στο πρώτο και δεν προσέξατε το δεύτερο (εξ' ού και το μπέρδεμά σου Aislinn) : ή μήπως έγκειται καθαρά και μόνο στην ικανότητα του ατόμου να διατηρήσει την παιδική του καρδιά καθώς προχωρά στις αναζητήσεις του για γνώση; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aislinn Posted April 23, 2005 Report Share Posted April 23, 2005 Α οk τοτε. Δεν σκοτωνει η μορφωση την σοφια αρκει να βλεπεις τον κοσμο γυρω σου με τα ματια ενος παιδιου. Να εισαι ενας φιλοσοφος που βλεπει και σκεφτεται σαν μικρο παιδι. Δηλαδη συμφωνω! (επιτελους... ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted April 26, 2005 Report Share Posted April 26, 2005 Και πάλι διαφωνώ. Μαθαίνεις, μορφώνεσαι, επιλέγεις ένα μονοπάτι, μια στάση ζωής, μια οπτική. Το πώς θα βλέπεις τα πράγματα εξαρτάται άμεσα από αυτό που θα το ακολουθήσεις. Το να μένεις απ' έξω από κάποιο ρεύμα είναι πνευματική δειλία. Χώρια που ούτως ή άλλως δε γίνεται. Το πλεονέκτημα που έχει ένα παιδί είναι α. το ότι βλέπει όλα τα πράγματα πρώτη φορά (με λίγη εξάσκηση μπορείς να το πετύχεις και μεγαλύτερος, να βλέπεις δηλ. τα πράγματα σαν να τα βλέπεις πρώτη φορά) β. το ότι δε δέχεται τα "αυτονόητα": αυτό είναιπ ιο δύσκολο μια και θέλει τεράστιο θάρρος να αναθεωρήσεις τα αυτονόητά σου κάποια δεδομένη στιγμή. Από την άλλη, αν δεν πατήσεις και σε κάποιες σταθερές, δεν πρόκειται να το κουνήσεις ρούπι από κει που είσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 26, 2005 Author Report Share Posted April 26, 2005 β. το ότι δε δέχεται τα "αυτονόητα": αυτό είναι πιο δύσκολο μια και θέλει τεράστιο θάρρος να αναθεωρήσεις τα αυτονόητά σου κάποια δεδομένη στιγμή. Από την άλλη, αν δεν πατήσεις και σε κάποιες σταθερές, δεν πρόκειται να το κουνήσεις ρούπι από κει που είσαι. Τα παιδιά δεν έχουν σταθερές, γι αυτό και μαθαίνουν τόσο γρήγορα. Μετά, όταν αποκτήσουν σταθερές, έχουν πρόβλημα αναθεώρησης (όπως σωστά ανέφερες). Έτσι, παρατηρείται μια παράξενη πορεία εξέλιξης: στην αρχή κάθετα ανοδική και μετά ξαφνικά σταθεροποιείται και παραμένει σταθερή (κατά κάποιο τρόπο δηλαδή, παύει να εξελίσσεται) Γνώμη μου: υπάρχει μέση λύση! Μπορείς να οριοθετήσεις ένα σημείο έναρξης, αλλά ποτέ να μην το θεωρήσεις αμετάβλητο/σταθερό. Μ' άλλα λόγια, να μην «γαντζώνεσαι» από τίποτα, όντας έτσι προετοιμασμένος ανά πάσα στιγμή για την πιθανή κατάρρευσή του (θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να αναθεωρήσεις, μ' αυτόν τον τρόπο) Επιπλέον, η τακτική αναθεώρηση των σταθερών, είναι πάντα κερδοφόρα και ποτέ επιζήμια! Σου θυμίζει ότι... «τα πάντα ρει» :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mystictear Posted April 29, 2005 Report Share Posted April 29, 2005 Νομίζω το συμπέρασμά σου Νεφέλη ήταν απόλυτα σωστό..Να βλέπουμε κάθε τι που μας συμβαίνει σαν να είναι η πρώτη φορά...δλδ με ενθουσιασμό..κι όχι ως κάτι δεδηλωμένο.(.αυτό είναι παρμένο απο το βιβλίο ο κόσμος της σοφίας..)...έτσι θα υπάρχει ο ενθουσιασμός στη ζωή μας...κι όχι κάτι το διαρκές, επαναλαμβανόμενο και κατ'επέκταση κάτι που δε μαςμ οδηγεί πουθενά,παρά σε πεπατημένα μονοπάτια που ίσως να έχουν κιόλας αλλιωθεί από το χρόνο και τα πολλά περάσματα..(αν δε γίνομαι κάπου σαφής να διευκρινήσω... Τώρα..συμφωνώ και με το κερατάκι...η γνώση είναι άκρως απαραίτητο εφόδιο στη ζωή μας..χωρίς αυτή τίποτε το πνευματικό μέσα μας δεν μπορεί να αναπτυχθεί..διότι δεν θα έχει πιθανότατα κανένα υπόβαθρο..Ακόμη ο νους μας δεν θα οδηγούνταν στους νέους δρόμους...που μέσω της "παιδικής" μας περιέργειας ανοίξαμε.. Συμπέρασμα?-->Ο συνταιριασμός ενθουσιασμού και γνώσης είναι πιθανότατα ο πιο σωστός..(λάθος μου??) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted May 3, 2005 Report Share Posted May 3, 2005 Νομίζω το συμπέρασμά σου Νεφέλη ήταν απόλυτα σωστό..Να βλέπουμε κάθε τι που μας συμβαίνει σαν να είναι η πρώτη φορά...δλδ με ενθουσιασμό..κι όχι ως κάτι δεδηλωμένο.(.αυτό είναι παρμένο απο το βιβλίο ο κόσμος της σοφίας..)...έτσι θα υπάρχει ο ενθουσιασμός στη ζωή μας...κι όχι κάτι το διαρκές, επαναλαμβανόμενο και κατ'επέκταση κάτι που δε μαςμ οδηγεί πουθενά,παρά σε πεπατημένα μονοπάτια που ίσως να έχουν κιόλας αλλιωθεί από το χρόνο και τα πολλά περάσματα..(αν δε γίνομαι κάπου σαφής να διευκρινήσω...Τώρα..συμφωνώ και με το κερατάκι...η γνώση είναι άκρως απαραίτητο εφόδιο στη ζωή μας..χωρίς αυτή τίποτε το πνευματικό μέσα μας δεν μπορεί να αναπτυχθεί..διότι δεν θα έχει πιθανότατα κανένα υπόβαθρο..Ακόμη ο νους μας δεν θα οδηγούνταν στους νέους δρόμους...που μέσω της "παιδικής" μας περιέργειας ανοίξαμε.. Συμπέρασμα?-->Ο συνταιριασμός ενθουσιασμού και γνώσης είναι πιθανότατα ο πιο σωστός..(λάθος μου??) 6789[/snapback] Δεν χρειάζεται να βλέπουμε τίποτα με συγκεκριμένο τρόπο. Απλά πρέπει να το δεχόμαστε όπως ακριβώς είναι, χωρίς μεταβλητές, υποψίες και κρίση. Και φυσικά δεν χρειάζεται γνώση για να δεχτείς τα πράγματα όπως είναι. Τώρα εάν θες να τα αναλύσεις, σίγουρα χρειάζεται να διαβάσεις κάποια κείμενα πάνω σε αυτό, αλλά πιστέψτε με, είναι τελείως μα τελείως περιττό. Και αν έχουμε φτάσει σαν ανθρωπότητα σε σημείο που σε λίγους αρέσει, φταίνε οι αναλύσεις και το ότι οι άνθρωποι, δεν έχουν δεχτεί το πιο απλό πράγμα του κόσμου (κοιτάζοντας το με πολλούς τρόπους, μεταβλητές...): Ότι οι αριθμοί είναι άπειροι! :headb: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted May 3, 2005 Report Share Posted May 3, 2005 Σας παραθέτω και ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο μου που δεν έχω τελειώσει ακόμη λόγω κοινωνικής σύγχισης.. ...Πόσο τεράστιος είναι ο κόσμος μας. Πόσα μυστικά έχει ακόμη και εμείς οι ανόητοι, νομίζουμε ότι είμαστε θεοί, ότι τα γνωρίζουμε όλα. Είναι ατελείωτα τα μυστικά σου. Σκέψου πόσοι πλανήτες με ζωή σαν και το δικό μας στέκονται πάνω στην αύρα τους, με τα δικά του μυστήρια ο καθένας, και δεν έχουμε ανακαλύψει καν την ύπαρξη τους ακόμη. Και όλα αυτά στην δικιά μας διάσταση μονάχα. Τεράστιο χάος. Σε πονάει το μυαλό σου για να τα κατανοήσεις όλα αυτά. Πρέπει να τα κατανοήσουμε όμως; Αν τα δεχτούμε απλά όπως είναι χωρίς να προσπαθούμε να τα επηρεάσουμε, μπορεί αυτά να αποκαλύψουν τις πραγματικές τους ιδιότητες. Όπως η Μαρία που απλά το είδε, το δέχθηκε και τώρα το δημιουργεί. Ενώ η μητέρα της που δεν την δέχθηκε, τώρα την καταστρέφει, και θα καταστραφεί και η ίδια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Φλογερή Posted July 19, 2006 Report Share Posted July 19, 2006 Πολύ ομροφο το απόσπασμα Ιχωρ...θυμαμαι απο ποιο βιβλίο ειναι? Εγω θα πω πως δεν εχουν όλα τα παιδια αυτη την Σοφία μέσα τους... Πολλές φορές μπορουν να δουν τον κόσμο απο την όμορφη πλευρα και να σου πουν ότι πιο ωραιο εχεις ακουσει... Αλλά μεγαλώνοντας αυτα τα παιδια χάνουν την Σοφία τους γιατί δυστυχωες δεν τους αφηνουν να εχουν αυτη την αθωότητα.... Σου λένε οι γονεις "Ξύπνα τα πραγματα δεν ειναι ετσι όπως τα βλέπεις με το αθωο σου μυαλό, πρεπει να αλλαξεις τρόπο σκέψεις αλλιως όλοι θα σε πατησουν σαν σκουληκι" και αλλα τέτοια.... Μακάρι όλοι μας να αφησουμε το παιδι μεσα μας για πάντα και να μην χρειαστει να σκοτώσουμε ουτε ενα κομμάτι της αθωότητας μας.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted July 19, 2006 Report Share Posted July 19, 2006 Φυσικά και θυμάμαι...από αυτό που γράφω... Έτσι ακριβώς όπως τα λες φλογερή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Φλογερή Posted July 19, 2006 Report Share Posted July 19, 2006 Α!Γραφεις βιβλίο? Μπραβο Να το τελειωσεις να το διαβασουμε!!! :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.