Fan4fun

Δεν σχολιάστηκε όμως το δεύτερο σημαντικό μέρος του κειμένου. Αν δώσεις το ερέθισμα να ξυπνήσει, έχεις ένα καλύτερο όνειρο να του προσφέρεις;

Αυτή ακριβώς δεν είναι η ομοιότητα με την τεχνική της ύπνωσης? Ναι υπάρχει μια ομοιότητα με την ύπνωση αλλά μόνο ως προς το αποτέλεσμα. Η διαδικασία για να φτάσεις σε αυτό είναι μάλλον διαφορετική.

Ναι και όχι μόνο με την κοκα κόλα αλλά και με άλλα είδη όπως και σκηνές αισθησιακές που είχαν σαν συνέπεια να φεύγεις ερεθισμένος από τον κινηματογράφο ενώ έχεις δει ταινία τρόμου για παράδειγμα. Πιστεύω ότι αυτό όμως δεν είναι ύπνωση γιατί κανείς δεν βρέθηκε υπό συνθήκες ύπνωσης. Είναι απλά μηνυματάκια που δεν τα αντιλαμβάνεσαι γιατί δεν έχεις μάθει ή δεν μπορείς να δουλεύεις σε τέτοιες ταχύτητες προβολής εικόνας. Παρόλα αυτά περνάει υποσυνείδητα και σου δημιουργεί άποψη.

Ολοι ονειρευόμαστε, που να πάρει. Είμαστε τόσο μικροί και λίγοι, με πεπερασμένη αντίληψη και νόηση για να χωρέσουμε στο μυαλό μας έστω την καθημερινή πραγματικότητα. Δεν συζητάω καν για την γνώση που υπάρχει πέρα από εμάς. Ζούμε ο καθένας στον κόσμο που έχει δημιουργήσει στο νου του και αντιλαμβάνεται τα πράγματα όχι όπως είναι αλλά όπως τα βλέπει αυτός. Οσο πιό όμορφα και απλά φτιαγμένος είναι αυτός ο κόσμος που έχουμε στο κεφάλι μας τόσο πιό ωραία αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Οντως ζούμε σε ένα όνειρο με εμάς δημιουργούς.. Σςςςςςς... Σας παρακαλώ μην με ξυπνήσει κανείςςςςςςςςςς.

Πρακτικά "ναι". Η σύντομη απάντηση είναι "Ναι". Και παρά τη γνώση του. Αυτή την "πίσω πόρτα" του ανθρώπινου νου εκμεταλλεύονται οι διαφημήσεις και όλοι όσοι ασχολούνται με την "τέχνη" της πειθούς. Μισό λεπτό. Οι διαφημίσεις νομίζω δεν έχουν να κάνουν με την ύπνωση. Κατα αρχάς δεν είναι δυνατόν έτσι απλά σε 10 δεύτερα που βλέπεις μία διαφήμιση να υπνωτιστείς. Και όταν μάλιστα δεν είσαι χαλαρός ή κάτω από συνθήκες για ύπνωση. Συμφωνώ στο ότι περνούν μηνύματα με πλάγια μέσα χρησιμοποιώντας τεχνάσματα, διαφημιστικά τρικ, εικόνες, ήχους και στιχάκια που σου αποτυπώνονται.

Εάν απευθύνεσαι και σε μένα... την έκατσες την βάρκα! Καλά-καλά δεν θυμάμαι τι έφαγα προ λίγου! (κάτι νόστιμο ήτανε πάντως... αλλά τι;; ) 11351[/snapback] Μάλλον έχεις επιλεκτική μνήμη. Ή την μνήμη του χρυσόψαρου όπως εχεις δηλώσει (αν το θυμάσαι).

Οσα λέει το κειμενάκι έχω την ετνύπωση ότι έχουν συζητηθεί και αναλυθεί πλήρως σε θέμα που είχε τεθεί λίγο παλιότερα. Θυμάστε;;

Δεν συμφωνώ και δεν το έθεσες σωστά. Ενας από τους ρόλους του αρσενικού είναι και αυτός. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να αναπνέει, να δρα μόνο για αρέσει. Τί γίνεται με τα βασικά μας ένστικτα τότε (αυτοσυντήρηση, κοινωνικότητα, αναπαραγωγή); Απλά το αρσενικό στην προσπάθειά του να ικανοποιήσει ή να λειτουργήσει βάση του ενστίκτου της αναπαραγωγής πρέπει να αρέσει στο θηλυκό. Αλλά το ταξιδέψαμε αλλού το θέμα.

Θα επιλέξω την Σοφία γιατί είναι τρελό μωρό. Ελπίζω να μιλάμε για την ίδια που μένει στην από κάτω γειτονιά. Θα συμφωνήσω με την Νεφέλη. Γνώση και Σοφία είναι στενά συνδεδεμένες. Αν αποκτώντας την γνώση δεν έχεις φτάσει στην σοφία τότε αυτό που γνωρίζεις δεν είναι ολοκληρωμένο και η διαδικασία είναι ελειπής.

Ναι το είχα πετύχει μικρότερος όταν είχα πολύ λιγότερο άγχος, λιγότερα προβλήματα, περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ. Προσπαθείς να αυτοσυγκεντρωθείς λίγο πριν κοιμηθείς στο να έχεις δικιά σου βούληση μέσα στο όνειρο. Μπορούσα λοιπόν να πετάξω όσο ήθελα, να μείνω κάτω από το νερό όσο θέλω, να πειδήξω από ψηλά, από γκρεμούς, να κλείσω τα μάτια μου και να βρεθώ αλλού και μία φορά είχα κάνει και κάτι άπρεπο(δεν το λέω). Οταν παράτησα την προσπάθεια με παράτησε και αυτό αλλά κάποιες φορές είμαι σε όνειρο και το ξέρω και απλά κλείνω τα μάτια μου και ξυπνάω ή αν ξυπνήσω απότομα πριν ανοίξω τα μάτια προσπαθώ να ξανακοιμηθώ και το συνεχίζω. Ποτέ όμως δεν κατάλαβα αν είχα πραγματική βούληση στο όνειρο ή και αυτό το ονείρευόμουν. Χμ..

θα το πω και εγώ με την σειρά μου ότι ήταν πάρα πολύ καλό το κείμενο έστω και αν το ύφος του ήταν οξύ και έντονο. Περιγράφει τις σκέψεις και την στάση του δημιουργού του πολύ καλά διατυπωμένες αλλά επίσης ξεχωρίζει για την δυνατή συναισθηματική φόρτιση που του έχουν προκαλέσει τα συγκεκριμένα θέματα. Γενικότερα θέλω να αναφερθώ πάλι χρησιμοποιώντας την κοινωνιολογία, που πιστεύω ότι σαν επιστήμη και σαν φιλοσοφία δίνει εξηγήσεις και απαντήσεις σε πολλά θέματα. Μία κοινωνία για να υπάρξει, να διατηρηθεί στον χρόνο και να εξελιχθεί πρέπει τα μέλη της να έχουν κοινά χαρακτηριστικά (όπως είναι θρησκεία, το πολίτευμα, εθνικότητα και πολλά άλλα που δεν θυμάμαι), να διέπονται από ίδιους νόμους (σύνταγμα, ηθκούς κανόνες, αρχές, ιδανικά κτλ). Ο τρόπος επιβολής και εξαναγκασμού ιοθέτησεις των παραπάνω χαρακτηριστικών γίνεται με διάφορους τρόπους (κάπου εκεί μέσα κρύβεται και ο φόβος, ο οποίος δεν είναι εφεύρεση του ανθρώπου σαφώς αλλά η χρησιμοποίησή του για οποιοδήποτε στόχο είναι ανθρώπινη πατέντα). Πολλά πράγματα από αυτήν την ιστορία δεν μας αρέσουν είτε έχει να κάνει με την θρησκεία είτε με νόμους είτε με τα μέσα που μας τα επιβάλουν. Δυστηχώς όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορούμε να αποφύγουμε και να το θέσουμε εκτός, δεν γίνεται κιόλασ, γιατί θα δημιουργήσουμε ένα ρίγμα στο οικοδόμημα της κοινωνίας μας και κάποια στιγμή θα οδηγηθεί στην καταρεύση. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΈΟΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΝΟΗΜΟΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ, ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ. Αυτό θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο. Πιστεύω να μην βγήκα πολύ εκτός θέματος αλλά να πρόσθεσα κάτι κοιτώντας από άλλη σκοπιά.

Πολύ σωστή διαπίστωση. Αναρωτιέμαι κατα πόσο πρέπει, είναι αναγκαίο να ισχύει στις κοινωνίες μας. Καταλήγω ότι χρειάζεται δυστηχώς. Ισως να πρέπει να καταφύγουμε στην κοινωνιολογία (και δεν είμαι καλός) για να βρούμε απαντήσεις στο ερώτημα. Το συναίσθημα του φόβου σε επίπεδο μάζας είναι χρήσιμο. Είναι ένας τρόπος για να μπορέσεις να χαλιναγωγήσεις, περιορίσεις, να κατευθείνεις τις ομάδες. Και γιατί να το κάνεις; Γιατί κάτω από τον φόβο για την τήρηση των κανόνων και των νόμων έτσι λειτουργήσουν σωστά και αρμονικά. Τίποτα δεν υπάρχει τυχαία, έτσι απλά. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τον φόβο για τον θάνατο. Σκέφτεσθαι μία κοινωνία, ομάδα ατόμων που δεν σκιάζονται από την ιδέα του θανάτου; Δεν θα είχε τρομερές επιπτώσεις στην λειτουργία και κατά συνέπεια στην δομή της ομάδας; Δεν θα ήταν πολύ πιο εύκολο να φτάσουν προς την διάλυση; Τί λέτε;

Σωστός ο φιλόσοφος. Κεντρική ιδέα: Απόσταση Θεού-θρησκείας-Ανθρώπου = βαρβάτη

Μια χαρά είναι το δικό σου το φόρουμ. Για αυτό άλλωστε τις λίγες στιγμές που θα ασχοληθώ με το δίκτυο επισκέπτομαι την σελίδα σου. Και βέβαια είμαι χαλαρός. Δύσκολα χάνω την ηρεμία μου.

Σαφώς και τα αγνοώ. Απλά μου την δίνει αρκετές φορές να χρησιμοποιούνται γενικότερα στην καθημερινή μας ζωή και από την παιδική μας ηλικία τέτοιες "κατεργαριές", "ζαβολιές", "κολπάκια" που σου περνάνε το μύνημα ότι πρέπει να είσαι πάντα πρώτος. Πρώτος στο κυνηγητό, δυνατότερος στην παρέα, πρώτος στο ποδόσφαιρο, πρώτος σε όλα τα αθλήματα γιατί όλος ο αθλητισμός είναι βασισμένος στον πρωταθλητισμό, πρώτος στις γκόμενες γιατί αυτός που έχει τις περισσότερες είναι ο καλύτερος, πρώτος στα αυτοκίνητα γιατί έχω το γρηγορότερο, πρώτος θα φύγω στο φανάρι, θα την φέρω στον άλλο και θα περάσω πρώτος στην ουρά. ΠΡώτος, πρώτος, πρώτος, πρώτος. Δεν γουστάρω το σύστημά τους εστω και αν είναι πετυχημένο. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΡΩΤΟΣ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ.

Αναρωτιέμαι και θα ήθελα να ακούσω την γνώμη μελών αλλά και συντονιστών, διαχειριστών και δημιουργών αυτής της σελίδας. Γίατί πρέπει να υπάρχουν όλοι αυτοί μετρητές που δείχνουν των άριθμό τωνάρθρων που γράφει κάποιος σε μία ημέρα, συνολικά, ποσοστιαία, ποιός είναι ο πρώτος αρθρογράφος και λοιπά στατιστικά στοιχεία; Πέραν της απάντησης ότι είναι καλό να βλέπεις πόσα άρθρα έχεις γράψει και σε σχέση με τους άλλους κτλ, είναι προφανές ότι η πραγματική αιτιολογία είναι ότι έτσι δίνεται ένα επιπλέον κίνητρο (εκτός του πραγματικού που είναι το αντικείμενο της σελίδας) για να υπάρχει ανταγωνισμός, να συμμετέχεις συχνότερα και να γράφεις περισσότερο. Βέβαια αυτό είναι η προσωπική μου άποψη και συμπεραίνω ότι στην προσπάθεια να γράφεις πολλές φορές και πολύ συχνά, η σελίδα κερδίζει σε συμμετοχή αλλά χάνει στην ποιότητα (και εδώ μην θεωρηθεί ότι εγώ το παίζω ποιοτικός, τα χάλια μου τα μαύρα έχω). Κάπως έτσι σκέφτηκα..

Ναι δυστηχώς αλλά ας μην ξεφύγουμε από το θέμα και το χαλάσουμε.

Φοβάμαι, μάλλον τρέμω, να μην την χάσω.. Και ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις τον φόβο είναι να τον πλησιάσεις πρώτος. Ετσι έβαλα ένα ΤΕΡΜΑ...

Θα μιλήσω με ειλικρίνεια. Ο πρώτος λόγος που ασχολήθηκα, σε οποιονδήποτε βαθμό, είναι η τάση που έχω για φυγή από την πεζή φαινομενική πραγματικότητα. Ημουν σίγουρος από μικρό παιδί ότι υπάρχει κάτι περισσότερο από την ανιαρή καθημερινότητα και ήθελα να το ανακαλύψω. Ο δεύτερος λόγος, που είναι και η συνέχεια του προηγούμενου, είναι η αναζήτηση της αλήθειας πίσω από "όλα". Είναι ο μοναδικός τρόπος να βρεις απαντήσεις. Και ο τρίτος λόγος, τον οποίο κατάλαβα μεγαλώνοντας, είναι ότι μέσα από τις διαδικασίες αυτές και την όλη προσπάθεια γίνομαι καλύτερος άνθρωπος (ή λέξη καλύτερος έχει πλατειά έννοια, δύσκολο να προσδιοριστεί, παρόλα αυτά νομίζω ότι καταλαβαίνετε τί εννοώ). Ισως τελικά είναι ο σημαντικότερος λόγος που επιμένω να προσπαθώ, έχοντας τροχοπέδη την καθημερινότητα να με πνίγει.

Εχει καταπληκτικές ιδιότητες το νερό. Κάποια στιγμή πίστευα ότι συνέβαινε μόνο με την θάλασσα αλλά πρόσφατα που κολυμπάω σε πισίνα βλέπω ότι χαλαρώνω εξίσου και νιώθω πολύ όμορφα όταν βρίσκομαι εκεί.

Ιχθείς με Κριό.... Καλό;;;;;;;;;;;;;

..είναι το μέσο για να γνωρίσεις τα "πάντα".

Πολύ σωστή η προσέγγισή σου. Και η συμβουλή σου για την ηττοπάθεια, άψογη και χρήσιμη.

Σαφώς έχουμε μιλήσει για όλα αυτά. Ξέρει ποιά είναι η δική μου η πλευρά. Αλλωστε είναι τόσο έντονο που φαίνεται. Και εκείνη αντίστοιχα εκδηλώνει ενδιαφέρον. Βέβαια προσπαθεί πάντα να συγκρατεί τον ευατό της. Ελα όμως που δεν τα καταφέρνει και ενδίδει. Σεξ, όχι δεν έχει γίνει. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι είναι καλύτερα που δεν έγινε γιατί δεν θα μπορούσα να "αντέξω" καν στην ίδέα πιθανής απόριψης μετά. Αυτό που υποσχεθήκαμε σε πρώτη φάση ο ένας στον άλλο ήταν να βάλουμε πάγο σε αυτό που φαινόταν ότι ξεκινούσε. Δεν τα κατάφερε κανείς από τους δύο. Αντιθέτως φάνηκε να θερμένεται περισσότερο. Θεωρώ ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο να καταφέρεις βάση λογικής να πειθαρχήσεις και να καταπιέσεις πηγαία και δυνατά συναισθήματα όπως ο έρωτας έστω και αν έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου και έχεις φτάσει σε υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας. Είμαι της άποψης επίσης ότι έτσι δημιουργούνται τελικά τα συμπλέγματα στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Πάνω στην προσπάθεια να τιθασεύσει και να περιορίσει την ενέργεια που τείνει να εκδηλωθεί, αυτή ή θα συσωρευτεί ή θα βρει άλλο μονοπάτι με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί αλλόκοτη συμπεριφορά. (αλλά μάλλον το τράβηξα πολύ τώρα). Είναι η δεύτερη ημέρα σήμερα που θα αποφύγω να την συναντήσω. Δεν ξέρω πως αντέχω. Προσωπικά δεν με αναγνωρίζω. Είμαι φοβερά δυνατός στο να κατευθείνω όπου και όταν πρέπει αισθήματα, συναισθήματα και να κρατώ ισορροπίες. Στη συγκεκριμένη φάση έχω χάσει την μπάλα και δεν ξέρω αν θέλω να την βρω κιόλας....

Ξέροντας ότι το θέμα που βάζω δεν είναι από αυτά που συνήθως διαβάζουμε εδώ μέσα, θα ήθελα όμως να το εξωτερικεύσω και να ακούσω την άποψή σας. Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση. Σας έχει τύχει ποτέ να γνωρίσετε άτομο από το αντίθετο φίλο και να είστε σίγουροι πολύ γρήγορα ότι είναι αυτό και μόνο που ψάχνατε σε όσες ζωές κι αν έχετε διανύσει;; Ξεκίνησε η γνωριμία μας μέσα από μία αλληλουχία τρομερών συμπτώσεων. Εμφανίζονταν πολλοί κοινοί γνωστοί από το πουθενά. Συναντιόμαστε τυχαία ή μοιραία σε διάφορα μέρη. Μέχρι και ένα άσχημο περιστατικό σε δικό της πρόσωπο που τυχαία πάλι βρέθηκα μπροστά και βοήθησα ήταν αναπάντεχο. Απορούσαμε και οι δύο. Με όλα αυτά αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και να επικοινωνούμε σε ένα άλλο επίπεδο. Συζητήσεις μέχρι τις πρωινές ώρες και φοβερός ενθουσιασμός και εκτίμηση κι από τους δύο. Πολύ σύντομα ήρθε και ο έρωτας, απότομα και πολύ δυνατά. Ολα αυτά κράτησαν μία εβδομάδα όταν έμαθα ότι υπάρχει άλλος στη μέση που δεν είναι διατεθειμένη να τον αφήσει χωρίς όμως και να είναι σίγουρη ότι θέλει να είναι μαζί του. Από τότε έχουν περάσει λίγες ημέρες και προσπαθεί να με αποφύγει, χωρίς να τα καταφέρνει. Προσπαθεί να μην εκδηλώνει ενδιαφέρον αλλά συνεχώς μπροστά μου βρίσκεται. Προσπαθεί να πειθαρχήσει αλλά πως να τιθασεύσει το δυνατότερο συναίσθημα στον άνθρωπο. Δεν μπορώ να την πιέσω γιατί ξέρω ότι αυτό θα έχει αρνητικά αποτελέσματα αλλά δεν θέλω να παραμείνω και απαθής. Δεν θέλω να φύγει από την ζωή μου...