outis

Λίγο αντιφατική η φράση με τον τίτλο. Το θέμα είναι "πως γεννιέται μια θρησκεία;" ή "πως καθιερώνεται;" Υπάρχει επίσης ασάφεια με τον τι εννοούμε θρησκεία. Παίρνοντάς έτσι όπως το εννοει (κοινωνικά δηλ καθιερωμένη θρησκεία, με την κοινά κατανοητή έννοια) υπάρχουν άλλα που προηγούνται. Η καθιέρωση του οτιδήποτε (σε μια κοινωνία) έχει ανάγκη από κάποια λειτουργικότητα. Αν δηλαδή καλύπτει μια (αντικειμενική ή υποκειμενική ανάγκη). Υποθέτω ότι θεωρητικά θα μπορούσε να είναι έτσι αλλά το απόσπασμα θέλει να βάλει σε στενά πλαίσια κάτι τόσο ευρύ που δεν χωράει (και μιλάω για καθιέρωση όπως λέει και όχι για γέννηση όπως λεει ο τίτλος.)

Ναι το Κοράνι είναι στην ουσία μια "αποεβραιοποιημένη" Παλιά Διαθήκη. Αλλά το άλλο που κολλάει έτσι όπως το λες; Η ΚΔ είναι update της ΠΔ - μια άλλη συμφωνία. Δεν χρειάζεται οι δύο συμφωνίες να.... συμφωνούν μεταξύ τους! Ο Ιουδαϊσμός (δεν υπάρχει Εβραϊσμός σήμερα) δεν συμφωνεί καθόλου με τον Χριστιανισμό - γι'αυτό και απέρριψε τον Ιησού και τους μαθητές του. Ο Χριστιανισμός έχει την ΠΔ σε περισσότερη υπόληψη απ'όσο οι Ιουδαίοι την ΚΔ, Τα θεμέλια του σπιτιού που μένεις δεν σε απασχολούν στα δωμάτια μένεις, αλλά εκεί πατάς!

Ξέρει στη Χεκχαλότ & τη Μερκάβα - η λέξη του κοινά αποδιδεται ως "άνοδος" σημαίνει "κάθοδο!"

Εννοείται ότι ούτε το 616 ούτε το 666 λέει κάτι. Ή μάλλον λέει αλλά όπως ο κωδικός του wifi δίνει πρόσβαση σε κάτι μόνο αν τον κατέχεις όμοια και αυτά. Το ότι δεν λέει κάτι "στους πολλούς" σημαίνει ότι δεν είναι για "τους πολλούς." Και όχι - εγώ αν "έχω το νου" δεν λογαριάζω ούτε το XIC' ούτε το ΧΞς' επι του παρόντος. Τα αφήνω ακολουθώντας το "εξαδιαφόρησις των αδιαφόρων"

Για την ιερά εξέταση κάνεις το κλασικό "λάθος" Δεν ήταν μεσαιωνικός θεσμός (όπως τον περιγράφεις) αλλά Αναγεννησιακός. Επί "μεσαίωνα" (με το ζόρι μιλάμε για το τέλος του μεσαίωνα 13ο αιώνα) ήταν πολύ πιο συμμαζεμένη. Με την Αναγέννηση (15ο αι) γίνονται τα πράγμα όπως τα λες - γιατί κι αν ο ειδικός-ιερέας μπορεί να μιλά επί των θεολογικών/πνευματικών δεν μπορεί να κρίνει αν η Γη είναι σφαιρική ή αν γυρνά ο Ήλιος γύρω της ή αν υπάρχουν πολλοί κατοικημένοι κόσμοι. Κι από αυτό ακριβώς (την υπέρβαση των ορίων) δημιουργήθηκε και χειρότερο πρόβλημα. Για το άλλο που λες δεν είναι έτσι. Ο φιλόσοφος και ο θεολόγος δεν χρειάζονται να είναι επαγγελματίες (και η Εκκλησία το αναγνωρίζει αυτό από τη μια ενώ από την άλλη η κοινωνικά επεβλημένη συστηματική εκπαίδευση μας έχει κάνει να νομίζουμε ότι το 'θεολόγος' και το 'φιλόσοφος' είναι "επαγγέλματα!" Αλλά από την ίδια τη φύση του αντικειμένου τους δεν είναι. Κι αν είναι - με την κοινωνική έννοια - κάποτε, μπορούμε να τους κρίνουμε ως ένα σημείο. Ενώ τον μαθηματικό που διατυπώνει κάτι τέτοιο: y2 = x (x − ap)(x + bp) δεν μπορεί ο καθένας να το αξιολογήσει. Θέλει έναν άλλο μαθηματικό ή έστω κάποιον που να κατέχει κάποια μαθηματικά. Φυσικά και το θεολόγο μόνο άλλος θεολόγος μπορεί να αντιληφθεί πλήρως (αν είναι Θεολόγος, εννοώ) αλλά μπορεί να είναι ο καθένας τελικά καθότι την θεολογία δεν την κατέχεις με το σύστημα όπως τα μαθηματικά (η συστηματική θεολογία, για μένα είναι θεολογολογία ή θρησκειολογία κι όχι θεολόγία.) Όταν όμως αστροφυσικός κάνει αυθαίρετες διατυπώσεις και προβάλλει τεχνητές διχοτομικές σχέσεις (αόρατος Θεός, ορατή Φύση) και μας λέει τι "κάνουμε" κτλ και σ'όλ'αυτά με το "βάρος" που έχει από την κοινωνική του θέση κάτι δεν πάει καλά. Και δε μιλάμε για έκφραση άποψης αλλά για το 'παιχνίδι' που περιέγραψε ήδη ο ΤΚ.

Αυτό είναι το σημαντικότερο στην "αναζήτηση" Πότε μπορείς να πεις ΕΥΡΗΚΑ! και πότε να επενδύεις χρόνο να ασχολείσαι με το τι λέει κάποιος; Άποψη ο καθένας έχει. Πότε αξίζει να τον ακούμε; Καλούμαστε να μάθουμε να "διακρίνουμε" - και αυτό είναι Πυθική απάντηση.... το έχω αναλύσει παλιότερα το σύστημα που κυρίως ακολουθούσα (τώρα έχω κάτι καλύτερο αλλά πιο δυσκολοπερίγραπτο αλλά και εκείνο ακόμα είναι χρήσιμο συμπληρωματικά.) Εκείνο που κάνω σήμερα ουσιαστικά πατά πάνω στο να βλέπω πως να επιβεβαιώνω προσωπικά το κάθε τι. Συμπληρωματικά χρησιμοποιώ αυτό http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/521-c-aaooossa-;-oco-dheuico/?view=findpost&p=4735 Το θέμα της «πλάνης» είναι σημαντικό αλλά όπως όλοι καταλαβαίνουμε είναι από δύσκολο μέχρι και αδύνατο, μερικές φορές να διαπιστώσουμε την «πλάνη». Ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με πράγματα που μας αρέσουν ή συμφωνούμε με αυτά. Τότε είναι που την πιθανότητα «πλάνης» ούτε να την ξέρουμε δεν θέλουμε. Θα σας πω την δική μου λύση. Κατέληξα σ? αυτήν πριν από καμιά 20αριά χρόνια και μέχρι τώρα με εξυπηρέτησε καλά. Πριν από πολλά χρόνια είχα αρχίσει να διαβάζω για τα θέματα συζητάμε και στο Αβάπτιστο. Τότε διαπίστωσα πολλές και συχνά αντικρουόμενες απόψεις για το κάθε θέμα. Το χειρότερο όμως ήταν ότι καθώς ήταν πράγματα για τα οποία δεν γνώριζα αρκετά για να διακρίνω το ποιοι μου μιλούν έντιμα (ακόμα κι αν είχαν λάθος) και ποιοι παραπλανητικά (ακόμα κι όταν είχαν δίκιο) ήμουν ανοιχτός στο «έλεος» το καθενός τεχνίτη του λόγου και της πειθούς που ξέρει τα κόλπα της «διαμόρφωσης γνώμης» (των άλλων). Πως μπορούσα να ξέρω αν εκείνα που διαβάζω είναι έντιμα, έγκυρα, αντικειμενικά, τέλος πάντων τέτοια που να μη με κατευθύνουν σε παραμύθια; Δεν μπορούσα, και αυτό ήταν πρόβλημα (ήμουν βλέπετε 8-9 χρονών τότε). Έβλεπα τον καθένα να γράφει «το μακρύ του και το κοντό του» και συχνά οι απόψεις ήταν αντικρουόμενες. Πως όμως διακρίνεις το ορθό μέσα σ? όλα; Πως να αξιολογήσεις το κάθε τι που διαβάζεις ή σου λένε; Πως μπορείς να ξέρεις αν ο άνθρωπος που γράφει έχει δίκιο ή άδικο, όταν δεν ξέρεις αρκετά για το θέμα; Μετά από κάποια σκέψη, αρκετές δοκιμές σωστού και λάθους και αρκετή περιπλάνηση (μιας δεκαετίας τουλάχιστον) μπόρεσα και κατέληξα σε έναν προσωπικό κανόνα, ένα γνώμονα μάλλον με δύο κανόνες, που θα τον περιγράψω γιατί τον βρίσκω πια χρήσιμο σε κάθε μου αναζήτηση και το ίδιο πιστεύω ότι χρησιμεύει και σε άλλους. Μπορεί και σε κάποιους της παρέας του Αβάπτιστου. Με δεδομένο π.χ. ότι έχω μπροστά μου ένα κείμενο που να μου παρουσιάζει μια άποψη για την οποία δεν έχω ούτε τεκμηριωμένη γνώμη, ούτε σχετική γνώση, τι να κάνω; Κατ? αρχήν μπορεί να μην «ξερω τα πάντα για τα πάντα», ξερω όμως ορισμένα πράγματα για κάποια πράγματα. Αυτά μπορώ να χρησιμοποιήσω για να διακρίνω σε έναν πρώτο βαθμό το δίκαιο και το άδικο του καθενός που μου σερβίρει κάτι. Άρχισα λοιπόν, αφήνοντας εκείνα που δεν ξέρω, να εξετάζω εκείνα που ξέρω, γιατί εκείνα μπορούσα να τα κρίνω: «Αν δηλαδή μου παρουσιάζονται όπως τα ξέρω ότι είναι ή όχι. Αν κάποιος που γράφει για ένα θέμα ? που δεν γνωρίζω ? και χρησιμοποιεί κάποια στοιχεία τα οποία γνωρίζω με βεβαιότητα και τα παρουσιάζει όπως ξέρω ότι είναι, οι πιθανότητες να έχει δίκιο για τα υπόλοιπα αυξάνονται. Αν πάλι δω ότι μου παρουσιάζει ψεύτικες και ανακριβείς πληροφορίες ? με υπερβολές ή και λανθασμένες για πράγματα που ξέρω ότι δεν έχουν έτσι, τότε είναι πολύ πιθανό να κάνει λάθος ή να λέει ψέματα και για τα υπόλοιπά, άρα να έχω το νου μου και να τα διαβάζω, «με μια σταλιά αλάτι» που λένε και οι Άγγλοι!». (Δεν χρειάζεται πάντοτε να λέει ψέματα, μπορεί απλά να κάνει λάθος ο άνθρωπος). Αυτό έγινε ο πρώτος κανόνας μου! Βέβαια σύντομα έφτασα σε μια ακόμα διαπίστωση: Σχεδόν όλοι όταν γράφουν προσπαθώντας να υποστηρίξουν τη όποια αγαπημένη τους τους άποψη (pet theory) κάπου πετούν και το ψεματάκι τους (ή πολύ βολικά αποκρύπτουν κάποια σημαντική πληροφορία). Μέσα την επιθυμία τους να δείξουν «το δίκιό τους» γίνονται όπως λέμε «βασιλικότεροι του βασιλέως», και λένε πράγματα ανακριβή, που δεν χρειάζονται, θες από ειλικρινή ζήλο, θες από δόλο, θες από κοινό λάθος και δική τους άγνοια ή παραπληροφόρηση; Έτσι είναι. Έτσι διαμόρφωσα έναν δεύτερο συμπληρωματικό κανόνα: «Από εκείνους που σου λένε ψέματα στα κείμενά τους (ή παρουσιάζουν λανθασμένες πληροφορίες) έχε περισσότερη εμπιστοσύνη σε εκείνους που έχουν τα λιγότερα λάθη και σου λένε τα λιγότερα και τα πιο ασήμαντα ψέματα, από αυτά που μπορείς να διαπιστώσεις». Όταν λοιπόν διαβάζω κάτι και βρίσκω μια φανερή σε μένα ανακρίβεια αμέσως «ανάβει» το προειδοποιητικό κόκκινο λαμπάκι! ΠΡΟΣΟΧΗ!Αν δεν δω άλλο τέτοιο «ατόπημα» πάει καλά, αν όμως βλέπω κάθε τρεις και λίγο, ε, τότε πια δεν μπορώ παρά να ανακηρύξω το κείμενο αναξιόπιστο. Συγκρίνοντας τώρα δύο αντικρουόμενες απόψεις, μπορεί να μην μπορώ να «δω» ποια από τις δύο είναι η σωστή. Μπορώ όμως σε έναν βαθμό να διαπιστώσω το ποιος προσπαθεί να πείσει χρησιμοποιώντας περισσότερες πλαστές ή λανθασμένες «αποδείξεις» και ανάλογα να αξιολογήσω και τα υπόλοιπα? Από το http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/6078-μυηση/?view=findpost&p=105436 Αν δεν ξέρεις ένα θέμα καθόλου τότε δεν έχεις κανένα κριτήριο για να ξέρει αν είναι ορθό ότι γράφει ο ένας και ο άλλος. Χάνεσαι στο λαβύρινθο των βιβλίων και ακόμα κι αν βγεις κάποτε από κεί θα είναι χρόνια μετά (και ίσως μόνον από εκεί που μπήκες...) Από το http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/5770-σκοτεινός-βουδισμός/?view=findpost&p=100628 Έχω ξαναναφερθεί σε αυτό - αλλά πως μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει το σημαντικό και ορθό από το ασήμαντο και χωρίς αξία σε μια κουβέντα; Λέει κάποιος πχ 10 βαρύγδουπα (για προηγούμενες ζωές, και ενεργειακές ανταλλαγές κτλ) - χωρίς κάποιο κριτήριο πως ξεχωρίζεις πια από αυτά αξίζουν προσοχής και ποια είναι χάσιμο χρόνου; Αν μέσα στα 10 τώρα ένα είναι φανερά ανακριβές (βουδιστικά άσραμ πχ) αυτό είναι μια καλή ένδειξη ότι και τα άλλα 9 ίσως είναι ανάλογης 'ποιότητας' - Από http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/1400-dhaaneiaeeea/?view=findpost&p=19432 Αυτό είναι το θέμα. Συνήθως το "κριτήριο" είναι το δυσκολότερο απ' όλα να το έχουμε. Πως αποκτούμε αξιόπιστο κριτήριο αξιολόγησης; Μα αυτή είναι η "Ερώτηση". Πρόχειρα και ίσως απλοϊκά θα έλεγα: 1. Μελέτη βιβλίων. Ειδικά πηγών. Έχουμε πήξει από βιβλία που γράφουν το ποιά ήταν η άποψη του κου Κατιτέτιου για την άποψη του Σωκράτη ή όποιου άλλου. 4ο χέρι πληροφόρηση. Αν δεν γίνεται από πρώτο χέρι (δες 3) τότε από δέυτερο. Διάβασε τον Πλάτωνα (για παράδειγμα) κι έπειτα μην γράφεις "σχόλια στον Πλάτωνα" αλλά τη δική σου άποψη για το πράγμα που έγραφε και ο Πλάτωνας. 2. Έμφαση στη σφαιρική - ισορροπημένη - ενημέρωση (δηλαδή διάβασε για κάποιο θέμα χ βιβλία θετικά (π.χ. για τη μαγεία) και χ που το κατηγορούν, αν θέλεις να μπορείς να αξιολογήσεις το θέμα. Το να διαβάσεις μόνο της μια πλευράς μπορεί να σε κάνει "οπαδό φανατικό" αλλά δεν θα σου δώσει το "κλειδί" για να αξιολογείς ορθά. 3. Βρες/μίλα με σχετικούς ανθρώπους κανένα έντυπο δεν τους υποκαθιστά. Αυτό περιέχει ρίσκα αλλά χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει και κέρδος. Κατά τα άλλα: 1. Τα περιοδικά γράφουν για να "προωθούν" ιδέες "προϊόντα" και πουλάνε. Οπότε το περιεχόμενο είναι εμπορικό και - συχνά - "προπαγανδιστικό"/διαφημηστικό. Χωρίς να είναι αναγκαστικά παραπλανητικό. Απλά έχε στο νου το τι έχουν εκείνα στο νου. 2. Στο ίντερνετ δεν υπάρχει το κίνητρο του κέρδους. Υπάρχει όμως της "διάδοσης" των ιδεών και επίσης ο καθένας γράφει ότι θέλει. Θέλει το κάθε τι (κι αυτά που γράφω τώρα φυσικά!) "διάκριση" 3. Οι εγκυκλοπαίδειες συνήθως δίνουν προσγειωμένες "πολιτικά ορθές" απόψεις. Ανώδυνες και νερόβραστες. Αλλά επίσης περιέχουν και ελεγμένες πληροφορίες για γεγονότα και ανθρώπους. Οπότε είναι απαραίτητες για έλεγχο χωρίς να περιμένει κανείς να "διδαχθεί" από αυτές ουσιαστικά. Συμπερασματικά: λάμβανε το κάθε τι υπόψη αλλά μην εμπιστεύεσαι τίποτα χωρίς επιπλέον επιβεβαίωση...

Το 616 δεν είναι ένα τίποτα από μόνο του. Και το συγκεκριμένο σημείο δεν αφορά ούτε απευθύνεται σε όλους αλλά σε ορισμένους (με ανοιχτό τρόπο αλλά ορισμένους) μόνο που κατονομάζονται: "Εδώ είναι η σοφία όποιος έχει το νου, ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, επειδή, είναι αριθμός ανθρώπου, και ο αριθμός του είναι χξς (666)», Άρα "όποιος έχει το νου" μόνο "ας λογαριάσει" ενώ αλλού λέει πχ όποιος τα διαβάζει ή τα ακούει αυτά κτλ κτλ. Ως μυστικό βιβλίο έχει σφραγισμένα πράγματα και ασφράγιστα και ...επτασφράγιστα!

Όχι διατί από την άποψη του αποδέκτη είναι λογική η διάκριση και η αξιολόγηση. Δεν έχω τα προσόντα του οδοντίατρου ή του μηχανικού αυτοκινήτου αλλά μπορώ μια χαρά να κρίνω αν τη δουλειά που μου κάνουν από τα αποτελέσματα. Κι ο άλλος δεν έχει προσόντα τεχνικού ηλετρονικών υπολογιστών αλλά αν του κάνεις κάποια επισκευή έχει τα προσόντα να την αξιολογήσει - δουλεύει το επισκευασμένο όπως πρέπει ή όχι; Αν όμως εσύ ως "σούπερ-ντούπερ" τεχνικός ηλετρονικών υπολογιστών αρχίσεις δείχνεις που κάνουν λάθος όλοι αρτοποιοί γενικά επειδή ένα ψωμί από συγκεκριμένο αρτοποιείο δεν σου άρεσε δεν ακυρώνω το φόρουμ αν σου πω πως δεν έχεις τα προσόντα να τους διδάσκεις την τέχνη τους.

Το XIC (άραγε καμιά σχέση με το χι΄κ;;;!) είναι παλιά ιστορία και το "νεο"ανακαλυφθέν θραύσμα δεν προσφέρει νέο φως. Υπάρχουν Καινές Διαθήκες που το έχουν σε υποσημείωση (προσωπικά το πρωτοείδα κάπου το 1984 αλλά είναι γνωστή υπόθεση από την αρχαιότητα, και όλα δείχνουν πως δεν έχει ουσιαστική ρόλο η διαφορά. Για την ώρα έχει πετυχημένα υποστηρικτεί ότι το αυθεντικό είναι το ΧΞς' και πως το XIC' είναι λάθος αντιγραφέα.)

Για μένα, όχι ακριβώς΄. Θα έλεγα: "δεν αξίζει περισσότερο. Ούτε λιγότερο. Αξίζει το ίδιο" με μια λέξη "καθόλου!" Όμοια δεν με απασχολεί αν κάποιος μπαίνει σε χωράφια άλλου αλλά το πόσο έχει κάποιος τα προσόντα να έχει άποψη, και το πόσο καλά την θεμελιώνει. Δεν μπορεί ο γαλατάς της γειτονιάς να 'εχει γνώμη για την οδονιατρική αγωγή που ακολουθείς - ούτε και ο οδοντογιατρός να δώσει οδηγίες αγροτικής φύσης ή κηπουρικής... εκτός κι αν μπορεί είτε εκ των πραγμάτων είτε κάπως αλλιώς να θεμελιώσει τη γνώμη του.

Το σάιτ που παραπέμπεις είναι από εκείνα που αποσκοπούν σε like harvesting και έλκουν μέσω τίτλων εντυπωσιασμού. Σιγά μη τους κάνω λάικ ή φόλοου στο φβ για να δω το κουίζ. Επί του θέματος τώρα πολλά μπορούμε να πούμε. Αν πάντως είναι για σένα ενδιαφέρον το θέμα, απόδειξέ το! διάβασε το Κοράνι αντί ανόητα κουίζ... Η έκδοση που πρωτοδιάβασα (του Κέδρου νομίζω) είναι για τα μπάζα (και από εκδοτική/μεταφραστική και από Ισλαμική άποψη) αλλά είναι ευκολοδιάβαστη. Η καλύτερη (και πιο 'έγκυρη' από Ισλαμική άποψη) έκδοση στα Ελληνικά είναι αυτή: Το Ιερό Κοράνιο και Μετάφραση των Εννοιών του στην Ελληνική Γλώσσα, Εκδοτικό συγκρότημα του Βασιλιά Φαχντ - θα τη βρεις ebook ονλάιν εδώ: http://www.kuran.gen.tr/pdf/greek.pdf Υπάρχει στα βιβλιοπωλεία σε φυσική μορφή. Τώρα προτιμώ μια Αγγλική έκδοση κάποιου Πακιστανικού κέντρου Ισλαμικών σπουδώ. *Μοιάζει με εκείνη που δείχνει η φωτό του σάιτ που παραπέμπεις αλλά ίσως να μην είναι η ίδια. Αν θέλεις συγκριτικό τέστ, ευχαρίστως!

Σ'αυτή τη φάση μου είναι αδιάφορη η ηθικολογία επί του πράγματος αλλά και η - όποια - 'κυρίαρχη ιδεολογία'. Όπως το έθεσε ο Βούδας όταν σ'έχουν χτυπήσει και αιμοραγείς (λέμε τώρα) είναι παράλογο να σε απασχολεί το πως και με τι είδους αντικείμενο σε πλήγωσαν και ποιος το έκανε και γιατί από που κρατά η σκούφια του. Σταμάτα την αιμοραγία και θα έχεις χρόνο να απαντήσεις στα ερωτηματικά. Αν υπάρχει πρόοδος στη Σοφία ποια είναι αυτή; To I ching γράφτηκε από ανθρώπους 3000+ πριν. Δε μου μοιάζει για γραφτό αναζητητών αλλά ευρετών! Τι γράφτηκε από τότε πχ που δυνητικά το ξεπερνά; (και δεν εννοώ ανταγωνιστικά ή αλλά συγκριτικά) - εφάμιλλα και αντιστοιχα ίσως βρίσκεις, αλλά στον ειδικό χώρο που καλύπτει τίποτα που να το ξεπαρνά δεν ξέρω (σε "σοφία")

Α! Επιτέλους "you took a leaf out of my book" Αλλά θα πρέπει να κάνω ένα reality check εδώ - βλέποντας τις απαντήσεις στο αβάπτιστο ξαφινά υποψιάζομαι ότι πήγα πίσω στο χρόνο και δεν το πήρα χαμπάρι! Νόμιζα έχουμε 2016, αλλά το βλέπω και για 2007... Θα επανέλθω αφού σιγουρευτώ!

Να και μια παραγωγική ερώτηση! Αλλά δεν είπα ότι θα έπρεπε να μας ανησυχεί; Είπα; Νομίζω όμως ότι αν όντως "δεν υπήρξε πρόοδος τα τελευταία 3-4.000 χρόνια" μπορούμε να υποθέσουμε (σκέτη υπόθεση εργασίας (!) αλλά όχι αβάσιμη...) ότι η σοφία δεν είναι κάτι που επιδέχεται "πρόοδο" κι αυτό ίσως μας πει κάτι για την ίδια τη "φύση" της Σοφίας αλλά και για το πως επιδιώκεται!

Ασφαλώς, στην πλειοψηφία. Κι αν προσέξεις τις ζωές τους εκείνοι που "έμειναν" και τους ξέρει κι ο πολύς ο κόσμος είναι εκείνοι που έμειναν στα λόγια τους περισσότερο, όποιο κι αν ήταν το προσωπικό τους κόστος. Ποτέ δεν λείπουν ανθρωποι να λενε σοφίες κι εξυπνάδες. Είναι όταν τις κάνουν πράξη που κάτι γίνεται. Με τη δράση βέβαια αλλά όχι απλά τη μιμητική. Μεγάλο θέμα. ΥΓ Το πρόβλημα με τα υποθετικά φανταστικά σενάρια είναι ότι δε μας δίνουν πλήρη εικόνα. Είναι το στοιχείο ακριβώς που κάνει τη φαντασία, κενή φαντασίωση κι όχι οραματισμό.

Και οι περισσότεροι μανάβιδες και καφετζήδες εκφράζουν άποψη (και όχι για πέταμα) αλλά ποτέ δεν κυκλοφορεί με υπογραφή: ο καφετζής της γειτονιάς σας, Μπάμπης. Γιατί λες;;; Ενώ στέφτεται ο άλλος μια αμπελοσοφία κι αμέσως κυκλοφορεί με διάφορες υπογραφές "Αινστάιν" "Σωκράτης" κτλ είτε το είπαν είτε όχι, και πολλοί "επώνυμοι" (από μοντέλα ως αστροφυσικούς) εκφέρουν γνώμες που απλά διαδίδονται λόγω του κύρους που έχουν ενώ δεν έχουν στην ουσία περιεχόμενο. Η "ρήση" είναι λάθος, λογικά και πρακτικά (άρα παράλογη) και είναι κενή περιεχομένου για μένα.

Το παράλογο είναι ότι κάποιος χρησιμοποιεί το επιστημονικό τους κύρος (αστροφυσικός) για να βγάλει συμπεράσματα εκτός τους γνωστικού του αντικειμένου (1ο παράλογο) και ειδικά όταν είναι σοφιστικού τύπου (2ο παράλογο) και μη-λογική ως προς τη Φύση (3ο)

Έχει και συνέχεια Είναι λέει αστροφυσικός και κάνει τον ψυχολόγο (που κάνει διάγνωση "παράλογο") και τον θεολόγο (νομίζει ότι ξέρει ως είναι ο Θεός "αόρατος") Δεν ξέρω πόσο παράλογος είναι ο "άνθρωπος" αλλά ο συγκεκριμένος αστροφυσικός πιθανότατα είναι.

Σου είπα κανείς. Ακυρώνει ο ένας την αξία της διδασκαλίας του (τη 'δύναμή' της αν θέλεις) Ενώ ο άλλος και να 'κρίνει' τις καταπίνει αμάσητες. Το μάσημα δεν έχει να κάνει με την σκέψη. Και αν ήταν αληθινά ιστορικό το παράδειγμά σου θα το έβλεπες από την έκβαση (που τώρα δεν υπάρχει)

Κανείς. Ο ένας θα είναι υποκριτής και ο άλλος.... κορόϊδο ως ένα σημείο. Δεν μπορείς να αποσυνδέσεις δουλεία και καταπίεση γυναικών από τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους. Με λίγα λόγια: αν πεινάς και δεν έχεις να αγοράσεις φαγητό θα κλέψεις. Αυτό δεν κάνει την κλοπή "ορθή και δίκαιη" αλλά δείχνει ότι στην ανάγκη κάνεις ότι πρέπει να κάνεις για να επιβιώσεις.

Και εδώ ποσοτικά το βλέπεις και όχι ποιοτικά. Φυσικά και υπήρχαν εξαιρέσεις στο θέμα 'δουλεία' ή 'γυναίκες' μπορεί να ήταν λίγοι αλλά ήταν γνωστό ότι 'σοφό είναι η ελευθερία και η ισότητα' πχ δεν ήταν κάτι που ανακαλύφθηκε "αργότερα" Απλά πήρε χρόνο να γίνει αποδεκτό - Ενώ υπάρχουν ένα σωρό είδη μαθηματικών ή φυσικής, χημείας κλπ κλπ που δεν τα φανταζόταν καν και ανακαλύφθηκαν αργότερα. Έτσι ο προβληματισμός παραμένει.

Το θέμα έτσι τέθηκε γιατί αυτή η είναι "ρήση" από βιβλίο (μετ από Αγγλικά) Εκείνο που θέτει είναι το ότι όπως η πρόοδος στα μαθηματικά μπορεί να ιδωθεί μακροσκοπικά ως πρόοδος της ανθρωπότητας στα μαθηματικά το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με τη σοφία. Και στα μαθηματικά και στη σοφία περισσότεροι άνθρωποι είναι "μέτοχοι" σήμερα από εκείνους πριν 3000. Στα μαθηματικά όπως - αντίθετα από τη σοφία - τα σημερινά είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τα αρχαία ενώ η σοφία είναι στασιμη. Λες και ότι οι άνθρωποι είχαν να ανακαλύψουν ανακαλύφθηκε πριν 3000+ χρόνια και μετά στασιμότητα.

Ναι μονάδα γιατί αλλιώς θα συγκρίναμε ανόμοια πράγματα. Εδώ δε μιλάμε για το πόσοι γνωρίζουν μαθηματικά σήμερα και πόσοι τότε ή το ποσοστό των αναλφάβητων τότε και τώρα αλλά - για να κάνω μια αναλογία - το αν τα μαθηματικά σήμερα έχουν προοδεύσει σε σχέση με τα μαθηματικά πριν 3000 χρόνια. Ξέρουμε ότι έχουν προοδεύσει. (το Προοδεύσει πάει να πει ότι με τα μαθηματικά σήμερα μπορείς να 'περιγράψεις' περισσότερα πράγματα πχ) Αλλά με τη σοφία δεν έχει συμβεί αυτό. Νομίζω ότι το ζήτημα αυτό κάτι δείχνει. Για μας; Για τη φύση της "σοφίας";;;; ίσως για πολλά. Παραμένει όμως ως γεγονός και νομίζω πως αξίζει διερεύνησης.

[[. Πρόοδος = βελτίωση Σοφία = (εδώ τα λεξικά «κωλώνουν» κομμάτι) Α. δεξιότητα, εμπειρία σε κάποια τέχνη ή επάγγελμα |γνώση κπ. πράγματος Β. σωστή κρίση, φρόνηση, ευφυΐα, εμπειρία στα πρακτικά ζητήματα της καθημερινής ζωής Γ. γνώση των επιστημών, εμβρίθεια, μάθηση |θεωρητική γνώση, φιλοσοφία Προσωπικά, ορίζω ως «σοφό» αυτόν/ην που κατέχει όλα μαζί τα Α, Β, Γ και όχι μόνο μέρος αυτών. ... ]] Λες δηλαδή ότι άνθρωπος που δεν κατέχει το Γ δεν μπορεί να είναι σοφός; Χμμμμ Ή τον καλό τεχνίτη θα τον πούμε "σοφό;" ..... Η Σοφία φαίνεται να περιγράφεται πιο πλήρως με το Β Σωστή η παρατήρηση της οριζόντιας διεύρινσης της σοφίας - μέχρι ένα σημείο. Ο προβληματισμός όμως εντοπίζεται στο ότι δεν υπήρχε βελτίωση στο βαθμό της σοφίας. Ο σημερινός σοφός δεν φαίνεται να κατέχει κάποια "σοφία" που δεν κατείχε ο σοφός πριν 3-4000 χρόνια πριν.

Παραδείγματα;