Jump to content

johnny

Mέλη
  • Posts

    4,500
  • Joined

  • Last visited

  • Days Won

    2

Posts posted by johnny

  1. Μόλις επισημοποιήθηκε! Αυτό το καλοκαίρι θα έχουμε τη μέγιστη τιμή να δούμε το "The Wall", το νέο tour του Roger Waters πάνω στο concept της συναυλίας που δόθηκε το 1990 στο Βερολίνο.

     

    Μέρος του σχετικού δελτίου τύπου της didimusic:

    Ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο από το Τορόντο του Καναδά, έκανε σταθμούς σε μια σειρά από μεγάλες πόλεις της Βορείου Αμερικής και τώρα βρίσκεται στην Ευρώπη!

     

    Την Παρασκευή, 8 Ιουλίου, το θρυλικό … Τείχος θα χτιστεί, brick by brick, στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α., για να γκρεμιστεί την ίδια μέρα, κατά τη διάρκεια της συναυλίας, σε ένα θέαμα που τα Διεθνή μέσα χαρακτήρισαν ως επικών διαστάσεων.

     

    Η παγκόσμια περιοδεία “The Wall Live”, με την υπογραφή του Roger Waters στη δημιουργία και το σχεδιασμό, γιορτάζει τα 30 χρόνια από τη δημιουργία του πολύ-πλατινένιου άλμπουμ των Pink Floyd, και απ’ ό,τι φαίνεται είναι και το “κύκνειο άσμα” του, μετά και από την περιοδεία του “The Dark Side of the Moon”, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2007 και 2008, και που στην Ελλάδα έφερε η Big Star Promotion, στο TerraVibe Park.

     

    “Κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι ίσως υπάρχει κάτι στην ιστορία του “Wall”, που αρχικά μιλάει για αυτόν τον ένα συγκεκριμένο τύπο… που θα μπορούσε να αποτελεί μια αλληγορία για τον τρόπο που συμπεριφέρονται τα έθνη ή οι διαφορετικές θρησκείες μεταξύ τους”, δήλωσε ο Roger Waters στο Billboard.com. “Με άλλα λόγια, θα μπορούσε αυτό το έργο να αναπτυχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να περιγράφει μια ευρύτερη, πιο διεθνή συνθήκη, από αυτό που κάναμε το 1980 (εννοεί τους Pink Floyd) ή έκανα εγώ το 1990 στο Βερολίνο;”

     

    Το show “THE WALL” έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν μόνο 31 φορές, σε συγκεκριμένες, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, πόλεις, στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη. Επίσης, θυμίζουμε ότι είχε ηχογραφηθεί και κυκλοφόρησε τελικά το 2000, με τον τίτλο "Is There Anybody Out There? The Wall Live 1980-81".

     

    Η σύγχρονη αλά Roger Waters περιοδεία, “THE WALL LIVE”, έχει ήδη συμπληρώσει 56 ημερομηνίες στη Βόρεια Αμερική, ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη το ευρωπαϊκό σκέλος, που ξεκίνησε το Μάρτιο, με 62 συνολικά ημερομηνίες στο πρόγραμμα. Ο Waters έχει εκφράσει την επιθυμία να την επεκτείνει και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης και της Νότιας Αμερικής.

     

    To “The Wall Live” του Roger Waters είναι ένα θεατρικό έπος, όμοιο με τις παραστάσεις των Pink Floyd το 1980, αλλά και την all-star παρουσίαση του έργου από τον Waters, με αφορμή τον εορτασμό για την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, τον Ιούλιο του 1990. Κεντρικό στοιχείο του show θα είναι ένας πραγματικός τοίχος – με 74 περίπου μέτρα πλάτος και περίπου 11 μέτρα ύψος – που θα κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους του show, για να γκρεμιστεί λίγο πριν το τέλος του! Στο show συμμετέχουν και ειδικά σχεδιασμένες από τον Gerald Scarfe κούκλες, που “εκφράζονται λεκτικά περισσότερο απ΄ ό,τι στην προηγούμενη εκδοχή του Wall”, σύμφωνα με τον Waters, ενώ συμπληρώνεται από εκτεταμένα σε διάρκεια projections (προβολές) και άλλα ειδικά εφέ.

     

    "Η μηχανική και η τεχνολογία έχουν προχωρήσει πολύ, ιδιαίτερα οι τεχνικές projection" σημειώνει ο Waters. "Μπορούμε πλέον να προβάλουμε πολύ φωτεινές εικόνες σε όλο το πλάτος της αρένας, κάτι που δεν μπορούσαμε να κάνουμε πριν.”

     

    Σε ό,τι αφορά στο μουσικό κομμάτι, ο Waters εξηγεί ότι αυτή η εκδοχή του “The Wall” βρίσκεται πιο κοντά στις παραστάσεις των Pink Floyd απ’ ό,τι το show που παρουσιάστηκε το 1990 στην Πλατεία Potsdamer του Βερολίνου, που σχεδιάστηκε ειδικά για την περίσταση, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει τους ιδιαίτερους προσκεκλημένους της βραδιάς εκείνης. “Επειδή ακριβώς είναι τόσο οπτικό το show, πρέπει να παίζουμε πολύ με τους χρόνους” λέει ο Waters. “Προσωπικά δεν με ενοχλεί αυτό. Με χαρά θυσιάζω την ελευθερία των μουσικών που παίζουν κιθάρα και συνήθως κάνουν ό,τι θέλουν, στο βωμό της δημιουργίας ενός show που συγκινεί τους θεατές και που είναι και πολιτικό και πολλά ακόμη. Πρόκειται για θεατρικό έργο, κατά συνέπεια πρέπει να υπάρχει έλεγχος… Τα φώτα και το οπτικό περιεχόμενο πρέπει να είναι συγχρονισμένα με τη μουσική. Αυτό το σημείο δεν με ανησυχεί καθόλου.”

     

    Ανεξαρτήτως της έμφασης που δίνεται στην πιο διεθνή διάσταση του έργου, ο Waters εξαρχής δεν προέβλεπε ιδιαίτερες αλλαγές στις συνθέσεις του “The Wall”. Εμφανιζόταν σίγουρος ότι το έργο θα ηχεί όσο επίκαιρο ήταν και όταν πρωτοπαρουσιάστηκε, το Νοέμβριο του 1979.

     

    Πίστευα τότε ότι ήταν μια εξαιρετική δουλειά" λέει ο Waters, για το άλμπουμ που παρέμεινε 15 συνεχείς εβδομάδες στο No. 1 του Billboard 200 chart και έχει γίνει έκτοτε 23 φορές πλατινένιο! Εχει επίσης κερδίσει βραβείο Grammy (Award for Best Engineered Recording -- Non-Classical). "Με εξέπληξε κάπως η τόσο μεγάλη επιτυχία του, αλλά ένιωθα πολύ περήφανος. Ημουν περήφανος για ό,τι κάναμε σε σχέση με το The Wall. Η επιτυχία του ήταν εξωφρενική".

     

    Στις αρχικές δηλώσεις του το 2010, ο Waters είχε πει ότι δεν είχε ακόμη αποφασίσει αν θα κινηματογραφούσε ή ηχογραφούσε το show, αλλά ότι θα ήταν μάλλον απίθανο να μην προέκυπτε σε κάποια φάση της περιοδείας. Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώνεται, και μάλιστα με τον πλέον τιμητικό τρόπο, για την Αθήνα και την Ελλάδα, αφού η παράσταση που έχει επιλεγεί για αυτό το σκοπό, δεν είναι άλλη από αυτήν στις 8 Ιουλίου, στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α.!

    ....

     

    Η προπώληση ξεκινά την ερχόμενη Δευτέρα!

  2. Αυτό κατάλαβες απ' αυτά που είπα?

    Όταν λέμε συνεχώς ότι δεν έχουν σημασία τόσο τα υλικά που χρησιμοποιούμε όσο η πρόθεση που έχουμε και η βούληση να φέρουμε σε πέρας μια ενέργεια χρησιμοποιώντας αυτά τα υλικά, το λέμε επειδή πιθανόν τα υλικά να είναι ακριβά ή επειδή εμείς διαμορφώνουμε την αξία των υλικών μέσα από την αντίληψή μας γι' αυτά και από τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε??!

     

    Δε νομίζω το κριτήριο επιλογής των υλικών να είναι η τιμή τους, κι αυτό κυρίως γιατί τα περισσότερα υλικά που χρειαζόμαστε δεν είναι καθόλου ακριβά - συμπεριλαμβανομένων των κρυστάλλων που έθιξε ο outis. Φυσικά είναι πιο ακριβοί από ένα βαρίδι ψαρέματος, αλλά από 'κει και πέρα ο καθένας κρίνει από μόνος του πόσο σκόπιμο είναι να δώσει 2-3 ευρώ για βαρίδι ψαρέματος ή 10-15 ευρώ για ένα εκκρεμές από κρύσταλλο.

     

    Γενικά οι "οικονομικές λύσεις" δεν είναι κακό να θίγονται. Δεν μίλησε όμως κανείς για "οικονομικές λύσεις", αλλά για "οικονομικές συμβουλές". Δεν είναι το ίδιο. Ούτε έχει νόημα να στρεφόμαστε κατά των πιο ακριβών λύσεων προς χάρην έμφασης στην προσέγγιση "όλα λειτουργούν". Ναι, όλα λειτουργούν όσο τους επιτρέπει ο χρήστης τους να λειτουργούν, αλλά κάποια μπορεί να λειτουργούν από μόνα τους περισσότερο από κάποια άλλα, δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα.

  3. Νομίζω ότι "η καλύτερη λειτουργία του Αβάπτιστου" εξασφαλίζεται, μεταξύ άλλων, από την απουσία εμπορικών / οικονομικών συναλλαγών στον κύκλο του.

    Επίσης, οι "οικονομικές συμβουλές" που ανέφερες, ακούγεται τουλάχιστον περίεργο θέμα για μια κοινότητα σαν αυτή.

  4. αν υπάρχουν εξωγήινοι και αποφασίσουν να έρθουν στην γη,ένα είναι σίγουρο...δεν θα υπαρχει προηδοποιηση...ασχέτως των προθέσεών τους

    Το θέμα δεν είναι η προειδοποίηση, αλλά η προδιάθεση.

     

    Αλλά μιας και μιλάμε για βιντεάκια, υπάρχει και το υλικό από την πόλη του Μεξικού, το 1997.

     

    http://www.youtube.com/watch?v=aFKdEy33SO4

  5. φυσικά και δεν θέλω να πείσω κάποιον να κάνει το εμβόλιο johnny. Αλλά το ότι πέθαναν και πεθαίνουν άνθρωποι όλων των ηλικιών από αυτή τη γρίπη δε θα έπρεπε να μας αφήνει ασυγκίνητους.

    Από κάθε γρίπη πεθαίνουν άνθρωποι Dalia, όχι μόνο από αυτή. Δεν είναι υποκριτικό να μας αφήνουν "ασυγκίνητους" οι υπόλοιπες γρίπες και να μας συγκινεί μόνο αυτή??

    Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός ακόμα και σε ένα απλό κρυολόγημα, ωστόσο κανείς δε βγήκε να πουλήσει εμβόλια ούτε κατά του κρυολογήματος ούτε κατά της προπέρσινης γρίπης. Για την περσινή όμως έγινε πανικός. Όχι επειδή πέθαναν περισσότεροι άνθρωποι από άλλες χρονιές (ακόμα κι αν όπως λέει ο outis ήταν λίγο πιο ζόρικη από τις άλλες), αλλά γιατί υπήρχε εμβόλιο προς πώληση.

    Σε θέματα δημόσιας υγείας πρέπει να είμαστε και υποψιασμένοι, εκτός από "σοβαροί".

  6. Αυτή η επίκληση στο συναίσθημα σε τί αποσκοπεί Dalia? Στο να κάνουμε το εμβόλιο?

     

    Έχι δίκιο η Minerva, το εμβόλιο φαίνεται να έγινε πιο πολύ για οικονομικούς λόγους παρά για λόγους δημόσιας υγείας. Η Ελλάδα μάλιστα απ' ότι θυμάμαι είχε πάρει πολλά περισσότερα απ' όσα πραγματικά χρειαζόταν. Έχουμε την τάση να 'μαστε πάντα οι καλύτεροι πελάτες σε τέτοια πράγματα. :P

    Το έχουμε συζητήσει ξανά αυτό το θέμα εδώ.

  7. Johny, αν σου άρεσε αυτή η διαφήμιση, πού να δεις και το "making of" της, με τις κομμένες σκηνές. Ακόμη καλύτερο και από το ίδιο το σποτ!

    Εντάξει, τα σέβη μου! Το παιδάκι δεν παίζεται! Αυτή πρέπει να είναι η διαφήμιση της χρονιάς, τουλάχιστον!:clapping:

     

    :starwars:

  8. Εγώ όταν σκεφτόμουν λύσεις, πίστευα ότι χρειάζονται μικρότεροι οικισμοί για να υπάρχει μια καθαρή μορφή Δημοκρατίας κι επομένως ένας έλεγχος στο ποιος συγκεντρώνει υπερβολική εξουσία. Στο venus project δεν υπάρχει καν αυτό. Όλα φαίνεται να είναι επίπεδα.

    Είναι όμως?? :whistling2:

     

    έχω την αίσθηση ότι αυτά τα 'χουμε ξανασυζητήσει και στο άλλο τόπικ, του addendum..

  9. Όπως ακριβώς κάνουν και οι Αβρααμιστικές θρησκείες!!

    :063laugh:

    Απίστευτος! :worthy:

     

     

     

     

    Να προσθέσω κι εγώ μια απορία: Γιατί οι περισσότερες διαφημίσεις αυτοκινήτων προσπαθούν να περάσουν μια παροιμειώδη σοβαροφάνεια?!

     

    Γιατί να μην είναι όλες στο κλίμα αυτής ας πούμε?!

    http://www.youtube.com/watch?v=R55e-uHQna0

    :lol::clapping:

  10. Για εμένα είναι πρόβλημα η αύξηση του πληθυσμού και πραγματικά πιστεύω ότι δεν είναι μόνο ότι "αισθανόμαστε" αδύναμοι, αλλά είμαστε, επειδή ακριβώς είναι δύσκολο να οργανωθούμε.

    'Ισως η λύση σε ένα τέτοιο πρόβλημα θα ήταν η αποκεντροποίηση όχι μόνο της δημόσιας διοίκησης, αλλά και ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού. Εφικτό; Τι να πω... τίποτα δεν είναι ανέφικτο αν το οργανώσεις σωστά.

    Πιστεύω ότι στις μικρότερες πόλεις, η δύναμη των πολιτών, φαίνεται να επηρεάζει περισσότερο τις πολιτικές επιλογές των εκπροσώπων.

     

    Εδώ ίσως φανεί λίγο συνομωσιολογική θεωρία, αλλά το θέμα είναι να δεις ποιοι ικανοποιούνται από τις υπάρχουσες δομές και ποιοι όχι. Γιατί μιλάμε για μια δημοκρατία, η οποία ελέγχεται από το χρήμα. Αν έχεις χρήματα, μπορείς να παρακάμψεις τους θεσμούς που δε σου κάνουν.

     

    Η αποκέντρωση είναι μια σωστή σκέψη. Αν συνδυάσουμε με την αποκέντρωση το σενάριο της αλλαγής του πολιτικού συστήματος και την εφαρμογή μιας απόλυτα οριζόντιας μορφής οργάνωσης, τότε δεν έχει καμία απολύτως σημασία ποιός έχει τα χρήματα και ποιός όχι, αλλά ποιός έχει γη και ποιός όχι. :wink_anim:

     

    Αλλά πιστεύω ότι οποιαδήποτε προσπάθεια θα έπρεπε να ξεκινήσει έχοντας ως αφετηρία μικρότερες πόλεις (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μικρότερες πόλεις θα ήταν απολύτως ξεκομμένες η μία από την άλλη). Παρόλα αυτά δεν μπορώ να περιγράψω ένα συγκεκριμένο τρόπο διοίκησης αυτών, μου λείπουν πολλές πληροφορίες και μεγάλο μέρος της απαιτούμενης γνώσης. Αλλά σίγουρα θα έπρεπε να έχει μηχανισμούς αποδυνάμωσης μεμονωμένων προσώπων.

    Δεν σου λείπει η γνώση, σε μικρά κομμάτια πληθυσμού μπορούμε άνετα να μιλάμε για εφαρμογή του θεσμού της άμεσης δημοκρατίας. Ένα σύστημα που να τηρεί τις αρχές της ισονομίας, της ισηγορίας (εκεί κι αν θες μικρό πληθυσμό :P ), της ισοκρατίας και γενικότερα της ισότητας και κατ' επέκταση της δικαιοσύνης.

  11. Αμμ πες το έτσι να το καταλάβουμε. Είμαι σίγουρος ότι ο κυρ Γιάννης ο καφετζής (ναι αυτό που κυνηγά τον πολιτικό για να διορίσει την κόρη του) θα αγγαλιάσει την ιδέα.

    Ε άμα είναι να μην αγγαλιάσει την ιδέα ο κυρ Γιάννης ο καφετζής, τότε να την εγκαταλείψω κι εγώ...

    :huh:

     

    Άρα η απάντηση που δίνεις είναι το κίνητρο... Γιατί δεν έχει κίνητρο πλέον ο πολίτης; Είναι τόσο ισχυρές οι ψευδαισθήσεις της προσωπικής ''ευδαιμονίας'' που τυχόν διατηρούμε όλοι λόγω βολέματος ή συνειδητά δε μας ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μας; (παρακολουθούμε δηλαδή τη ζωή -μας(!)- ως θεατές,ακόμα κι αν γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε εντάξει;)

    Το κίνητρο δεν είναι κάτι που αποκτάς απαραίτητα μόνος σου. Σκέψου, ας πούμε, την εικόνα ενός μπαμπά που υπόσχεται να αγοράσει παγωτό στο παιδί του αν διαβάσει τα μαθήματά του... Το παιδί ουσιαστικά οφείλει να διαβάζει για τον εαυτό του, για να μορφωθεί, ωστόσο επειδή δεν μπορεί πάντα το ίδιο το παιδί να διακρίνει τη σκοπιμότητα του να διαβάσει (και συνεπώς δεν έχει κάποιο κίνητρο), αναλαμβάνει ο μπαμπάς να του δώσει αυτό το κίνητρο.

    Συνεπώς, το κίνητρο μπορεί να στο δώσει και κάποιος τρίτος, ή μπορεί και να στο αφαιρέσει κάποιος τρίτος. Υπάρχουν ολόκληροι "επιστημονικοί" κλάδοι που ασχολούνται με αυτό το θέμα, από διαφημιστικές μεθόδους και μάρκετινγκ τεχνικές (για να σου δώσουν κίνητρο), μέχρι τεχνικές ελέγχου της πληροφορίας (ή της ροής πληροφοριών)

    που στοχεύουν στο να σου αφαιρέσουν το κίνητρο. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των τεχνικών είναι ότι συνήθως (αν όχι πάντα) δεν στοχεύουν στο συνειδητό κομμάτι της αντίληψής μας. Οπότε κάπως έτσι φτάνουμε και στο κατά πόσο "συνειδητά δεν μας ενδιαφέρει τί γίνεται γύρω μας" ή αν είμαστε απλώς έρμαια των μηνυμάτων που περνάνε στο υποσυνείδητο ή/και στο ασυνείδητο κομμάτι μας. Ή κατά τον συνδυασμό αυτών των δύο, ποιά πληροφορία επιλέγουμε να αντλήσουμε από το ασυνείδητο και να τη φέρουμε στο συνειδητό. Δες ας πούμε τα νούμερα της αποχής στις τελευταίες εκλογές... Αρκετοί απ' αυτούς που δεν ψήφισαν θεωρούν και υποστηρίζουν ότι ήταν συνειδητότατη η αποχή τους. Αν τους ρωτήσεις "γιατί?" σχεδόν πάντα προκύπτει ότι δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση ή/και θεωρούν τους εαυτούς τους αποκομμένους από τις πολιτικές εξελίξεις, μήνυμα που έχει καλλιεργηθεί επίμονα στην αντίληψη, στην ψυχολογία και κατ' επέκταση στη συμπεριφορά τους.

    Από 'κει και πέρα, στόχος είναι σε πρώτη φάση να αναγνωρίσουμε τη δύναμη που έχει το υποσυνείδητό μας και να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο συνειδητοί. Αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό μαθαίνοντας τους τρόπους με τους οποίους επηρεάζεται το ασυνείδητο καθώς και τις τεχνικές με τις οποίες καθίσταται εφικτός αυτός ο επηρεασμός (και από 'δω ξεκινά και η σημασία της ελεύθερης πληροφόρησης).

    Στην πορεία, συνήθως καταλαβαίνεις ότι παίζεται ένα αρκετά πιο μεγάλο παιχνίδι απ' αυτό που φανταζόσουν πριν ασχοληθείς, οπότε αυτό μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα καλό κίνητρο για να συνεχίσεις να πληροφορείσαι και να αντιστέκεσαι με όποιον τρόπο μπορείς στην κατευθυνόμενη ροή πληροφοριών, έχοντας όλο και μεγαλύτερη αίσθηση των κανόνων του παιχνιδιού. Και κάπως έτσι φτάνεις στο να είσαι πιο συνειδητός και υπεύθυνος πολίτης, ξεφεύγοντας παράλληλα από το ρεύμα των "πολιτών-ζόμπι".

     

    Και για να συνδέσουμε αυτή τη συζήτηση με μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση...

  12. Ενδιαφέρουσα η άποψή σου για τη δημοκρατία... Είναι δηλαδή θέμα οργάνωσης η διατήρηση του ελέγχου από τους πολίτες; Αυτό με παραπέμπει λίγο στο θέμα της ηγεσίας,με την έννοια ότι,για να υπάρξει οργάνωση σε τόσο μεγάλο αριθμό ατόμων,κάποιος πρέπει να τη διευθύνει,άρα αναγκαστικά κάποιος/κάποιοι θα τίθενται σε υψηλότερο ''σκαλί''. Πώς εννοείς εσύ την οργάνωση αυτή;

    Προσανατολιζόμουν σε πιο οριζόντιες μορφές οργάνωσης, κάτι που φυσικά καθίσταται σχετικά πιο δύσκολο, δεδομένου του βαθμού αστικοποίησης που προανέφερα. Υπάρχουν όμως μικρά δείγματα εφαρμογής ανά τον κόσμο, αλλά και ιστορικά. Άλλο όμως η παρατήρηση και άλλο η συμμετοχή. Για να δούμε την αποδοτικότητα ενός τέτοιου μοντέλου σε όλες τις εκφάνσεις του, θεωρώ πως θα πρέπει να το ζήσουμε από μέσα, γιατί μέχρι στιγμής ζούμε σχεδόν το άλλο άκρο.

    (Να διευκρινίσω ότι στόχος μου με αυτό το τόπικ δεν ήταν να υπερασπιστώ το δημοκρατικό πολίτευμα,γιατί προσωπικά το θεωρώ πρακτικά ανεφάρμοστο πλέον... Νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο να έχουμε αμιγώς δημοκρατία,για να υπάρχει χρηστή διακυβέρνηση και δικαίωμα συμμετοχής των πάντων σε αυτή -έστω και έμμεσα. Θέλω δηλαδή να διαχωρίσω λίγο τη ''δικαιοσύνη'' και την ''ευδαιμονία μιας πόλης'' από τη ''δημοκρατία''. Τώρα αν θεωρεί κάποιος ότι μπορούν να συνδυαστούν,εννοείται ότι ως συλλογισμός με ενδιαφέρει.)

    Δε νομίζω να μπορούν να διαχωριστούν αυτές οι τρεις έννοιες στην πράξη, δεδομένου ότι αλληλοεξαρτώνται και η μια επηρεάζει την άλλη σε πολλά επίπεδα. Για παράδειγμα, πώς θα μπορούσες να ορίσεις μια δημοκρατία χωρίς να αναφερθείςέστω και έμμεσα στο θεσμό της δικαιοσύνης, ή και το αντίθετο?!

    Έχω την εντύπωση ότι στην εποχή μας υπάρχει ίση πρόσβαση στην πληροφόρηση (και μιλάω για την πλειοψηφία,όχι για τις ακραίες περιπτώσεις). Απλά είναι θέμα διαχείρισης των προσφερόμενων επιλογών,όχι τόσο αυτής καθεαυτής της ύπαρξης πληροφόρησης. Το να επιλέξει κάποιος πχ να παρακολουθήσει big brother και πρωινάδικα αντί να ανοίξει ένα βιβλίο ή τέλος πάντων να κάνει κάτι που μπορεί να τον βάλει στη διαδικασία να σκεφτεί,να δράσει,να πάρει θέση,να προβληματιστεί και να αντιδράσει,δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν οι επιλογές αυτές,αλλά ότι εκείνος συνειδητά δεν τις ακολουθεί... Εδώ βέβαια μπαίνει και το θέμα της παιδείας και γενικά των παραγόντων που μας διαμορφώνουν (το είπες κι εσύ αυτό απ ' ό,τι είδα),αλλά νομίζω ότι είναι και στον άνθρωπο... Κάποιοι θα ψάξουν να βρουν το κάτι παραπάνω ακόμα κι αν δεν τους δοθεί ''στο πιάτο'',ενώ κάποιοι άλλοι θα το προσπεράσουν κι ας βρίσκεται μπροστά τους. Σε αυτή τη βάση ρώτησα πώς μπορούν οι λίγοι να κάνουν τη διαφορά και να ''σπρώξουν'' τους πολλούς,γιατί το να τους μεταφέρουν απλά την πληροφορία δυστυχώς δε φτάνει...

    Η πληροφόρηση πάντα θα μπορούσε να είναι περισσότερη, πιο ποιοτική, πιο άμεση, πιο αμερόληπτη κτλ κτλ κτλ. Αλλά ας υποθέσουμε ότι είναι επαρκής, τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα.

    Αυτό που παίζει το σημαντικότερο ρόλο είναι το κίνητρο που έχει ο καθένας για να μπει στη διαδικασία να πληροφορηθεί. Αν θέλεις να βρεις την πληροφορία, θα τη βρεις. Αν όμως δεν διακρίνεις κάποια σκοπιμότητα στο να την ψάξεις, τότε σαφώς δεν θα σου έρθει στο πιάτο.

    Το κίνητρο και κατ' επέκταση η διάθεση για πληροφόρηση εξαρτάται από την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου και για τον κόσμο. Αν νιώθεις ότι είσαι αποκομμένος από τις εξελίξεις, ότι δεν τις διαμορφώνεις ούτε κατ' ελάχιστο, ότι άλλοι κινούν τα νήματα και διαμορφώνουν την πραγματικότητα γύρω σου, τότε είναι λογικό να μην έχεις κανένα κίνητρο να ψάξεις για πληροφορίες.

    Αν από την άλλη όμως είσαι συνειδητός όσον αφορά τη δύναμη των επιλογών σου και κατανοείς έστω και λίγο τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώνεις την πραγματικότητα γύρω σου, τότε αυτό είναι αρκετό για να σε κάνει να θες όλο και περισσότερες πληροφορίες. Γιατί καταλαβαίνεις ότι οι επιλογές σου έχουν σημασία και ότι κάθε επιλογή σου είναι στην πραγματικότητα μια πολιτική πράξη - από τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ μέχρι τη συμπεριφορά σου απέναντι σε κάποιον κρατικό υπάλληλο - οπότε και νιώθεις την ανάγκη να είσαι όσο πιο συνειδητός γίνεται απέναντι σε αυτές τις επιλογές. Και πιο συνειδητός είσαι όταν γνωρίζεις περισσότερα για αυτές τις επιλογές (=περισσότερη πληροφόρηση).

  13. Πολύ ωραίο θέμα musa! Αν και θα χρειαζόμασταν ολόκληρες βιβλιοθήκες για να το καλύψουμε έστω σε ικανοποιητικό σημείο.

     

    Πάνω σ' αυτό το απόσπασμα,αναρωτιέμαι τα εξής: Αρχικά,πιστεύετε ότι η δικαιοσύνη είναι μια έννοια απόλυτη,που μπορεί να ισχύσει σε κάθε περίπτωση και υπό όλες τις συνθήκες -και άρα αποτελεί μια αλήθεια που είναι δυνατόν να κατακτηθεί;

    Όπως λέει και το απόσπασμα του Πλάτωνα που παρέθεσες, "μια πραγματικά δίκαιη πολιτεία δε μπορεί να υπάρξει χωρίς ενάρετους πολίτες", συνεπώς η δικαιοσύνη όχι απλά δεν είναι απόλυτη, αλλά εξαρτάται και από το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ορίζεται.

    Κυρίως πως εξαρτάται από το εύρος των διαθέσιμων πληροφοριών, γιατί όπως θεωρούσε και ο Πλάτωνας "η κατάκτηση της (δικαιοσύνης) είναι προσβάσιμη στον ανθρώπινο νου μέσω της γνώσης".

    Αυτό το σημείο είναι αρκετά σαφές νομίζω.

     

    Πρώτον,κατά πόσον η ''πολιτεία'' αποτελεί προέκταση του πολίτη,και αν είναι δυνατόν να αποτελέσει κυριολεκτικά προέκταση του κάθε ατόμου,με τα δεδομένα των σημερινών κοινωνιών (αυτό το ερώτημα παραπέμπει λίγο στο θέμα της δυνατότητας ύπαρξης και λειτουργίας ενός δημοκρατικού πολιτεύματος,υπό την άμεση έννοια όμως του όρου(!) -που νομίζω είναι και αυτή που ουσιαστικά εμπεριέχει το πραγματικό νόημα της λέξης ''δημοκρατία'').

    Δεύτερον,εφόσον οι πολίτες προϋπάρχουν της πολιτείας,δε θα ήταν λογικώς επόμενο να μπορούν να καθορίζουν οι ίδιοι την εξέλιξή της; Στην εποχή μας,πέρα από την αδιαμφισβήτητη προσωπική ευθύνη του καθενός όσον αφορά στις επιλογές του -και εν μέρει στην πορεία της ζωής του-,μπορούμε να μιλήσουμε για ουσιαστικό έλεγχο των πολιτών στα δρώμενα; Πότε χάνεται αυτός ο έλεγχος και πώς φτάνουμε στο σημείο η πολιτεία να ελέγχει τους πολίτες αντί για το αντίστροφο;

    Η πολιτεία αποτελεί επέκταση του πολίτη και οι ίδιοι οι πολίτες καθορίζουν την εξέλιξή της... απλά δεν το ξέρουν!

    Η αστικοποίηση βοήθησε πολύ σ' αυτό. Αφενός η δημοκρατία έπρεπε να γίνει πιο "έμμεση" ώστε να ανταποκρίνεται στον αστικοποιημένο πολίτη, αφετέρου ο ίδιος ο πολίτης αισθανόταν (και ακόμα αισθάνεται) πως ο ρόλος του είναι όλο και πιο περιορισμένος όσον αφορά τον κοινωνικο-πολιτικό του ρόλο και τις αντίστοιχες δυνάμεις του, καθώς οι πολίτες αυξάνονται σε αριθμό. Εδώ είναι που την έχουμε πατήσει κιόλας, κατά τη γνώμη μου. Δε γινόμαστε πιο αδύναμοι επειδή γινόμαστε περισσότεροι, στην πραγματικότητα μάλιστα ισχύει το αντίθετο! Απλώς αισθανόμαστε πιο αδύναμοι γιατί από κάποιο σημείο και μετά είναι πιο δύσκολο να οργανωθούμε. Καίριο ρόλο σ' αυτό το σημείο παίζει και η πληροφόρηση και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να την έχει ο κάθε πολίτης. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται η αίσθηση ότι είμαστε αποκομμένοι από την πολιτεία, κάτι εντελώς παράλογο εφόσον συνεχίζουμε να αλληλεπιδρούμε με αυτή και συνεπώς να τη διαμορφώνουμε με τις αντίστοιχες επιλογές μας. Αν έχουμε χάσει πλέον τον έλεγχο είναι γιατί δεν κατανοούμε - ή δεν θέλουμε να κατανοήσουμε - αυτό ακριβώς το σημείο.

    Όταν ο καθένας μας είναι κλεισμένος στο καβούκι του και θεωρεί ότι οι θεσμοί διαμορφώνονται από μόνοι τους, ότι οι πολιτικοί είναι εξωγήινοι και ότι η δικαιοσύνη αποδίδεται "ελέω θεού" (και κλασικά για ό,τι γίνεται "πάντα οι άλλοι φταίνε"), τότε πώς να αξιώνουμε για "ουσιαστικό έλεγχο των πολιτών στα δρώμενα"?!

     

     

    πώς είναι δυνατόν,όταν πλέον οι δομές και οι θεσμοί της υπάρχουσας ''πολιτείας'' δεν τους ικανοποιούν όλους,να προκληθούν ριζικές αλλαγές,τη στιγμή που η ίδια η πολιτεία ''διαπαιδαγωγεί'' και καθοδηγεί τους πολίτες από τη στιγμή της γέννησής τους σύμφωνα με το ήδη ισχύον σύστημα; Θέλω να πω,όταν επέλθει το στάδιο που προανέφερα κατά το οποίο η πολιτεία ελέγχει τους πολίτες και όχι το αντίστροφο,πώς μπορεί να επανέλθει η ισορροπία και να ξεφύγει η κατάσταση από το φαύλο κύκλο;

    Με βάση τα παραπάνω, η πολιτεία δεν ελέγχει τους πολίτες. Μπορείς να πεις ότι ένα κομμάτι της πολιτείας ελέγχει ένα άλλο κομμάτι, ωστόσο όταν όλοι αποτελούν μέρος αυτής της πολιτείας δεν μπορεί να βγάλει κανείς την ουρά του απ' έξω. Από 'κει και πέρα το πώς μπορεί να αλλάξει το σκηνικό που περιγράφεις, θεωρώ ότι εξαρτάται άμεσα από την πληροφόρηση που φτάνει στους πολίτες.

    Δες για παράδειγμα τί γίνεται στην Αίγυπτο αυτόν τον καιρό. Η επανάσταση των πολιτών έγινε εφικτή χάρη στην πληροφόρηση, χάρη στη ροή των πληροφοριών που άρχισε να επιδρά σε ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού μέχρι που έφτασε στην "κρίσιμη μάζα". Περιττό να αναφέρουμε και τη δύναμη του ínternet σε αυτή τη διαδικασία, αφού η πρώτη κίνηση του καθεστώτος του Μουμπάρακ ήταν να προσπαθήσει το internet (όσο μπορούσε), επιχειρώντας ουσιαστικά να περιορίσει τη ροή των πληροφοριών.

     

     

     

    Ποιος είναι αυτός που θα οδηγήσει τους πολίτες πάλι στην αρετή -ή τουλάχιστον,στη δυνατότητα να επηρεάζουν άμεσα τις καταστάσεις-,αλλά κυριότερα,θα αλλάξει σταδιακά το ''μέσα'' τους για να αλλάξουν αυτοί με τη σειρά τους τους θεσμούς της πολιτείας; Και πώς μπορούν αυτοί που -παρότι βρίσκονται μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα- έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στην αρετή (και εννοώ ότι έχουν τη δυνατότητα εναλλακτικής αξιοποίησης των προσφερόμενων μέσων λόγω διαφορετικότητας και ικανότητας,γιατί πρακτικά πρόσβαση στα ίδια μέσα έχουν -σχεδόν- όλοι),να αφυπνίσουν και τους υπόλοιπους ώστε να λειτουργήσουν όλοι μαζί οι πολίτες ως σύνολο;

    Ο καθένας βάζει το λιθαράκι του προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση από το ρόλο που παίζει στο κομμάτι της ροής της πληροφόρησης. Αν το καλοσκεφτείς, ακόμα και με αυτή τη συζήτηση σε αυτό εδώ το φόρουμ βάζουμε ένα λιθαράκι διαμορφώνοντας ή/και ενισχύοντας αυτή τη ροή (βέβαια αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα, έτσι?! αν μείνουμε εκεί, είμαστε άξιοι της μοίρας μας).

    Οφείλουμε να εξασφαλίζουμε και να προστατεύουμε την ελεύθερη πληροφόρηση προκειμένου να φτάνει σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, και από 'κει και πέρα το πώς θα τις διαχειριστεί ο καθένας εξαρτάται από την παιδεία του, από την κρίση του και από τους σκοπούς του.

     

     

    Εν τέλει,η ιδεολογική κατασκευή του πλάτωνα αποτελεί μια ουτοπία; Μπορούν οι άνθρωποι (κατά τη δική σας γνώμη) να φτάσουν σε επίπεδο κατάκτησης της δικαιοσύνης,και κατ' επέκτασιν,της αρετής και της ευδαιμονίας; Και επιπλέον,μπορούν να διατηρήσουν τον έλεγχο των καταστάσεων και να καθορίσουν την εξέλιξη των κοινωνιών ως πολίτες ή είναι αναπόφευκτο ότι το σύστημα κάποια στιγμή θα στραφεί εναντίον τους;

    Νομίζω πως είναι εφικτό, με τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Αλλά αυτό είναι ένα τόπικ από μόνο του, οπότε ας το αφήσω εδώ... :)

  14. Ο προσωπικός πειραματισμός από την άλλη καταλήγει σε συμπεράσματα τα οποία είναι δύσκολο να γενικευτούν (και καθορίζονται και από άλλους παράγοντες).

    Οπότε το πράγμα θέλει περισσότερη ανάλυση.

    Έχεις δίκιο για το θέμα του πειραματισμού, μιας και είναι ο πιο αποδοτικός τρόπος αξιολόγησης της λειτουργίας των οργονιτών, ελλείψει ουσιαστικών επιστημονικών μελετών.

    Από 'κει και πέρα αν θέλουμε να γενικεύσουμε κάποια συμπεράσματα (θέλουμε?) τότε θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα αποτελέσματα των πειραματισμών σε κάποια ανάλυση στατιστικής φύσεως. Πώς μπορείς όμως να "ποσοτικοποιήσεις" υποκειμενικά στοιχεία (εμπειρίες ουσιαστικά) από ανάλογους πειραματισμούς?

  15. Και μένα μ' αρέσει που μου επιτίθεσαι εε προσωπικό μου θέμα άσχετο με το τόπικ, κοροϊδευεις και ειρωνεύεσαι. Αλήθεια ποια είναι η θέση των διαχειριστών τώρα; Θα σου βάλουν warning άραγε;

    Μια διαπίστωση έκανα. Πιο πολλά ποστς κάνεις αυτόν τον καιρό που λες ότι απέχεις, παρά πριν. Αν νιώθεις ότι σου επιτίθεμαι, τότε όχι μόνο καθιστάς έγκυρη τη διαπίστωση, αλλά και καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι ούτε συνεπής ούτε έντιμος στις θέσεις σου. :)

     

    Έχω ήδη πει ότι δε στρέφομαι κατά των ανθρώπων αλλά κατά του περιεχομένου της θρησκείας που τους παρακινεί σε σοβαρά εγκλήματα. Άρα τα περι ρατσισμού είναι μη αποδεκτά.

    .....

    Μα η θρησκεία (που υπερασπίζεσαι αποκαλώντας με ρατσιστή) τους λέει να είναι ρατσιστές.

    .....

    Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους. Δεν ζήτησα διώξεις ή διακριτή μεταχείριση κανενός. Με ενδιαφέρει μόνο να αποδείξω ότι η θρησκεία αυτή είναι κατασκευασμένη και δεν την έδωσε το Ύψιστο Ον.

    Εδώ λοιπόν είναι ένα από τα σημεία που αποδεικνύουν ότι δεν ξέρεις για ποιό πράγμα μιλάς. Το περιεχόμενο μιας θρησκείας δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά διαμορφώνεται και στη συνέχεια ερμηνεύεται από τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι δημιουργοί και συνεχιστές των θρησκειών. Υπάρχουν αρκετές απτές ιστορικές αποδείξεις που υποδεικνύουν ότι το περιεχόμενο των θρησκειών εξαρτάται από την αντίληψη των ανθρώπων που τις προσεγγίζουν. Επιπλέον, όταν λες ότι δεν στρέφεσαι κατά των ανθρώπων αλλά του περιεχομένου της εκάστοτε θρησκείας, πώς από την άλλη προσπαθείς να αποδείξεις ότι η θρησκεία είναι κατασκευασμένη? Αν είναι κατασκευασμένη, τότε επίσης στρέφεσαι εναντίον των ανθρώπων που την κατασκεύασαν (και των ανθρώπων που τη συντηρούν, εφόσον όπως λες κι εσύ "δεν την έδωσε το Ύψιστο Ον"). Οπότε, είτε απλώς τα έχεις κάνει σαλάτα στο κεφάλι σου είτε προσπαθείς να υποτιμήσεις τη νοημοσύνη μας.

    Νομίζω ότι ισχύει το δεύτερο, γιατί όταν σε αποκαλούν ρατσιστή τότε είναι που αρχίζεις να αντιφάσκεις λέγοντας ότι δεν στρέφεσαι εναντίον των ανθρώπων, ενώ με βάση όλα τα παραπάνω αυτό ακριβώς κάνεις.

    Δεν είναι η πρώτη φορά που προσπαθείς με αποτυχημένο τρόπο να μπαλώσεις πράγματα που έχεις γράψει με υπεκφυγές, αντιφάσεις ή το κλασσικό "δεν εννοούσα αυτό" (να σου θυμίσω ότι αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που επέλεξες να "απέχεις"), οπότε προσπάθησε να είσαι λίγο πιο έντιμος όταν μεταμφιέζεις το φανατισμό σου σε φιλοσοφικές/θρησκευτικές κουβεντούλες. Όχι από σεβασμό στον εαυτό σου (αυτό είναι "εε προσωπικό σου θέμα άσχετο με το τόπικ"), αλλά από σεβασμό στην κοινότητα στην οποία βρίσκεσαι και στους αντίστοιχους συνομιλητές σου. :)

  16. Αν δέχεσαι μια θρησκεία αυτομάτως όλες οι άλλες είναι εσφαλμένες για σένα....... Αν αποδεχτείς κάποιον ή κάποιους από αυτούς, οι υπόλοιποι είναι λάθος, ανύπαρκτοι ή ακόμα και κακοί δαίμονες και πάντως δε μπορείς με τπτ να τους αποδεχτείς όλους...

     

    Αγαπητέ μου, είμαι απόλυτα ήρεμος και ξέρω τι λέω.... Τα 3 αβρααμικά θρησκεύματα καλύπτουν άσπρους, μαύρους και μερικούς κίτρινους. Δε μπορώ να καταλάβω τι είδους ρατσιστής είμαι...

     

    Κατ' αρχήν μ' αρέσει που ενώ εσύ είχες δήθεν "αποσυρθεί" και θα 'γραφες μόνο όταν "το έκρινες απαραίτητο", τελικά είσαι ο πιο ενεργός και συστηματικός ποστερ. Σημαίνει πως είσαι πιστός στις αρχές σου, εύγε! :P

     

    Κατά δεύτερον, (λαμβάνοντας υπόψιν μόνο την άποψη στο quote) παίζει να είσαι ζωντανή απόδειξη για το ότι δεν βλέπουν μόνο τα σκυλάκια τον κόσμο ασπρόμαυρο. Αλλά όταν λέμε ασπρόμαυρο, ούτε καν σε αποχρώσεις του γκρί! Κάτι το οποίο θα είχε αρκετή πλάκα, αν δεν είχε όντως ρατσιστικές τάσεις. Και ο ρατσισμός με θρησκευτικά (αν όχι και φυλετικά) κριτήρια είναι επίσης ένα χαρακτηριστικό και διαχρονικό στοιχείο της νοοτροπίας των εβραίων.

     

    Πραγματικά, για κάποιον με τόσο αντι-εβραϊκά συναισθήματα θα 'λεγα ότι τους μοιάζεις πολύ! :lol:

  17. Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι ότι τα βραβεία Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου πρέπει να μετονομαστούν σε βραβεία "Natalie Portman". Νομίζω ότι η ερμηνεία της αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι απλά απερίγραπτη!

    :worthy:

  18. Από σήμερα προβάλλεται ταυτόχρονα σε περισσότερες από 60 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, το τρίτο ντοκιμαντέρ του Peter Joseph με τίτλο “Zeitgeist:Moving Forward”.

    Το trailer:

     

    Επίσης, ενδιαφέρουσα συνέντευξη Zeitgeist-Venus Project, από Jacque Fresco & Roxanne Meadows στο outer.gr

  19. οκ, ο φόβος σου απέναντι σ' αυτά που είδες είναι κατανοητός, όπως και κατανοητό είναι το να μη θέλεις να ξαναδείς κάτι τέτοιο. Ωστόσο δεν αναρωτιέσαι γιατί μπορεί να τα είδες? Πέρα από τα τρίτα μάτια και τα τέταρτα φρύδια που ενδεχομένως να προσεγγίζουν το "πώς" τα είδες, ποιός μπορεί να είναι ο λόγος που τα είδες?!...

  20. Είναι όλο το βίντεο μια ομορφιά!

    Όχι μόνο η έκρηξη του "σεβασμιώτατου", αλλά και το χειροκρότημα επιδοκιμασίας των παρευρισκόμενων και το γλύψιμο των τοπικών αρχόντων προς τον ίδιο.

    Βέβαια είναι και επαρχία, οπότε και το θρησκευτικό συναίσθημα σε μια πιο παραδοσιακή κοινωνία σαν αυτή είναι πιο ισχυρό, συνεπώς όπως είπε και ο σεβασμιότατος... ΣΙΩΠΗ! :P

  21. Το βιντεάκι είναι χιουμοριστικό, έτσι? Θέλω να πω ότι πρέπει να κινείται εσκεμμένα στα όρια της γραφικότητας, δεν μπορεί όντως να πιστεύει ο δημιουργός του ότι τα χριστούγεννα είναι μια παγκόσμια συνομωσία της θρησκείας, ή ότι ο Άι Βασίλης οδηγούσε πραγματικά ένα έλκθρο με ταράνδους και μοίραζε δώρα...

×
×
  • Create New...