Αυγερινός

Α, και συγκρίνοντας τους "Μύστες" που ξέρουνε πράγματα εδώ και χιλιάδες χρόνια με την Επιστήμη, το σκορ είναι 0-100, ουτε καν 0-1. Ουτε καν 0-0. Όσα οι "Μύστες" "ξέρουν" εδω και χιλιάδες χρόνια τα ξέρει και η Επιστήμη. Η Επιστήμη όμως μπόρεσε και τα απέδειξε, ενώ οι "Μύστες" χαζεύανε τον ουρανό σκεφτόμενοι ότι είναι γιαούρτι με μπλε μπανάνες.

Σαφώς. Το ποσοστό σφάλματος είναι τεράστιο. Πρέπει οι εθελοντές να είναι απο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, διαφορετικές χώρες, διαφορετικές κοινωνίες και με διαφορετικό περιβάλλον. Αλλά και έτσι να είναι, τα 16 άτομα δίνουν τεράστιο ποσοστό σφάλματος. Η στατιστική έχει παρερμηνευθεί. Το ποσοστό σφάλματος ΠΑΝΤΑ υπάρχει, απλώς όσο σωστότερη η στατιστική μέτρηση τόσο μικρότερο το σφάλμα. Ποτέ όμως δεν γίνεται μηδενικό.

Μα το σύμπαν δεν είναι μόνο η ύλη και το κενό αλλά ο ίδιος ο χώρος. Δεν γέμισε ο χώρος με σύμπαν γιατί το σύμπαν περιέχει χώρο, δεν περιέχεται σε αυτόν. Ο δεύτερος συλλογισμός σου αν εξαιρέσεις κάποιες μικρές αποκλίσεις με βρίσκει αρκετά σύμφωνο. Το ερώτημα όμως παραμένει. Ποια είναι αυτή η δύναμη; Έχουμε κάποια στοιχεία. Μπορεί να περιέχει και να περιέχεται Μπορεί να δημιουργεί χώρο Μπορεί να αυξομειώνει τον χώρο Μπορεί να ενεργοποιεί τον χρόνο Μπορεί να καταστρέφει ύλη και να δημιουργεί ύλη Μπορεί να μεταμορφώνει τις μορφές ενέργειας Μπορεί να δίνει ζωή Μπορεί να παίρνει τη ζωή Μπορεί να καταστρέφει χώρο Κι εμείς δεν μπορούμε να μάθουμε..

Rasputin, δεν το εξηγησα σωστά. Θέλησα να κάνεις τον συνειρμό όχι με το σύμπαν αλλά με την δημιουργία του στον χρόνο μηδέν. Δεν θέλησα να το πάμε στις διαστάσεις, αν και αφου δεν το διευκρίνισα δικό μου το λάθος. Αν στο t=0 ο κόσμος ήταν ένα πορτοκάλι, τότε ποια είναι αυτή η δύναμη που δημιουργεί χώρο;

Το μέλος punisher διαγράφηκε για λόγους παραβίασης των κανονισμών της Αγοράς.

Το έχουμε ξανασυζητήσει και έχ(ω)ουμε καταλήξει ότι shoutbox δεν μπαίνει. Ο Αντμίν εμίλησε :evilbl:

Δεν έχει καταριφθεί κάτι τέτοιο. Το σύμπαν, ως θεωρία επικρατέστερη, συνεχίζει να μην έχει όρια. Μ Στην θεωρία που υποστηρίζει τα όρια του σύμπαντος, ακόμα και την γεωμετρία του, λαμβάνουν χώρα οι έννοιες του πεπερασμένου και του άπειρου. Να τις εξηγήσω μου είναι αδύνατον γιατί βαριέμαι, όποιος όμως τις κατέχει καταλαβαίνει με ποια έννοια το σύμπαν έχει και δεν έχει όρια.

Φίλε rasputin, σκέψου δύο αντικείμενα με την εξής ιδιότητα: Το ένα να μπορεί να βρίσκεται μέσα στο άλλο. Κάπως έτσι φαντάζομαι τον κόσμο πρίν την μεγάλη έκρηξη ή πριν το ξεκίνημα τελοσπάντων.

Στους πρωτόγονους να μάθω την διάλεκτό τους. Χρειάζεται σήμερα για πολλούς λόγους

Θα συμφωνήσω με το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο τοποθετήθηκε ο Michael, συγκεκριμένα όμως νομίζω πως κάθε άνθρωπος πρέπει να αντιλαμβάνεται σε ποια πράγματα να χρησιμοποιεί την λογική και σε ποια την καρδιά του.

Α, μην ξεχάσω, ο φ προσδιορίζεται από την σχέση {[ριζα(5)]+1}/2 όχι όμως με μεγάλη ακρίβεια.

Η ακολουθία Φιμπονάτσι δεν είναι τόσο απλή όσο την παρουσιάζεις ή την αντιλαμβάνεσαι Νέκραρχε. 0,1,1,2,3,5,8,13 κλπ. Πάρε το 5 και το 8, διαίρεσέ τα, και δες ότι πλησιάζουν το φ (εννοείται με το 8/5 οχι το 5/8). Όσο μεγαλύτερα τα νούμερα τόσο μεγαλύτερη η προσέγγιση και αν πάρουμε το όριο στο + άπειρο τότε βγάζουμε τον φ, αρκεί όμως οι αριθμοί που θα πάρουμε να είναι διαδοχικοί αριθμοί της ακολουθίας Φιμπονάτσι. Αυτό που περιέγραψες Νέκραρχε ισχύει και με την ακολουθία: αν+1=(αν+αν-2)ω με α0=0, α1=1, ω=2 και ν>=2. Η αναλογία του φ όμως δεν ισχύει. Εδώ είναι που το φ παίρνει αξία και προκύπτει αυτό που λέμε "χρυσή τομή" σε ένα ευθύγραμμο τμήμα. Οποιαδήποτε αναλογία ενός τμήματος δεν φέρει τον φ, αυτό νομίζω είναι αυτονόητο. Σημαντικό επίσης είναι ότι ο φ χωρίζει ένα ράφι για παράδειγμα στο σημείο εκείνο που είναι καλύτερο για την αισθητική μας, αυτό που ταιριάζει περισσότερο. Να άλλο ένα μυστήριο λοιπόν, αισθητική που έχει να κάνει με τη λογική και το ανάδρομο. Τι συμπεράσματα βγαίνουν από αυτό, νομίζω πως ο καθένας μπορεί να τα σκεφτεί μόνος του.

Ο Μολιέρος (εάν τελικά είναι αυτός!) απευθύνεται στους ανθρώπους, όχι σε κατηγορίες αυτών. Στο θέμα μας. Σκέψου να ήξερες πως νιώθει ένα παιδί που στα 12 του χάνει πατέρα, μάνα, δεν έχει κανέναν στον κόσμο και τον εκμεταλλεύεται ένας κακόβουλος άνθρωπος βάζοντάς το στο κύκλωμα της πορνείας εξαναγκαστικά. Εγώ είμαι πιο ευτυχισμένος αγνοώντας το συναίσθημα αυτό. Εσύ;

'Ολοι μας έχουμε την επιλογή να σκεφτόμαστε ή όχι, και από εκεί αρχίζουν όλα. Εάν δεν υπήρχαν οι επιπτώσεις στα θέματα επιλογής τότε δεν θα υπήρχε αυτό που λέμε "ελευθερία του άλλου" ή δεν θα υπήρχε αυτό που λέμε "σωστό" και "λάθος". Έχοντας καλά κρατημένο το πρώτο πρώτο πράγμα που έγραψα, καταλαβαίνω ότι επιλέγω να μην βρίσω το αφεντικό μου γιατί αν το κάνω θα απολυθώ, κάτι που είναι λάθος και μη ωφέλιμο. Η διαδικασία έχει ως εξής. 1. Επιλέγω να σκεφτώ 2. Εφόσον σκέφτομαι, κρίνω την κατάσταση και βρίσκω ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. 3. Επιλέγω το σωστό γιατί αυτό με συμφέρει και με ωφελεί. 4. Έχω κάνει ήδη 2 επιλογές, δικές μου. Στην απάντηση που λέει οτι η φύση το έκανε να είναι σωστό ή οι περιστάσεις το κάνανε να είναι σωστό, είναι ημιτελής. Ναί, ισχύουν όλα αυτά, όμως σε κάθε περίσταση διαφορετική, διαφορετικά πράγματα σε συμφέρουν. Εν κατακλείδι, θα έλεγα πως εφόσον κάνουμε την αληθινή επιλογή να είμαστε σώφρονες, έχουμε την δυνατότητα να τις περισσότερες φορές να μπορούμε να δούμε το σωστό και το συμφέρον. Εφόσον το δούμε, το επιλέγουμε. Η επιλογή είναι δική μας γιατί εμείς το είδαμε.

Ποια πολιτικά συμφέροντα; Σίγουρα αυτοί που βοήθησαν τον χίτλερ αποσκοπούσαν σε πολιτικά συμφέροντα, ο χίτλερ όμως είχε έντοντα την φυλετική ιδέα στο μυαλό του.

Διακρίνω ειρωνία εις τα λόγια σου φίλτατε Χρυσέ Λέοντα; (Τι κάνεις ρεσυ; χάθηκες! Όλα καλά; )

Καλωσόρισες στο κλαμπ! Κατά κάποιον τρόπο είναι αγοραφοβία, αν και θα υπάρξουν ενστάσεις. Κι εγώ αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα, ή έστω αντιμετώπιζα μέχρι πολύ πρόσφατα. Θα σου πω τις σκέψεις μου. Καταρχάς, δεν είναι σωστό να μην σε νοιάζει τι λένε οι γύρω σου. Ζεις μέσα σε μια κοινωνία η οποία αποτελείται από εσένα και τους γύρω σου. Εφόσον έτσι έχει η κατάσταση, υπάρχουν αλληλεπιδράσεις. Για να κυλάει ομαλά η συναναστροφή σου και ο βίος σου μέσα στην κοινωνία πρέπει να εξομαλύνεις αυτές τις αλληλεπιδράσεις, να μετριάσεις δηλαδή κάποιες και να αυξήσεις κάποιες άλλες. Αυτό πρέπει να γίνει ως αρχή. Έπειτα, πρέπει να κατανοήσεις ότι όντως κάποια από τα άτομα που σε βλέπουν σε σχολιάζουν. Εδώ, απαιτείται να γίνει αντιληπτός σε βαθμό 100% η διαφορά ανάμεσα στο κάποια και στο όλοι. Και λέγοντας 100% εννοώ να το αντιληφθείς συνειδητά και να το γράψεις ασυνείδητα. Το επόμενο βήμα είναι να κατανοήσεις στο μέγιστο ότι κι εσύ σχολιάζεις κάποια από τα άτομα που βλέπεις, έστω και από μέσα σου. Όταν το πραγματοποιήσεις και αυτό είσαι έτοιμη για το τελευταίο βήμα. Το τελευταίο βήμα χωρίζεται σε 2 μέρη. Το πρώτο αφορά στην βελτίωση της σχέσης σου με το σώμα και το πρόσωπό σου αποδεχόμενη τα συν του και τα πλυν του. Το δεύτερο μέρος αφορά στην συνειδητοποίηση ότι έχοντας πραγματοποιήσει τα παραπάνω δεν έχεις πλέον αυτό το συναίσθημα. Ελπίζω να λειτουργήσει.

Όπως και πολλά πράγματα που φαίνονται σοβαρά αλλά στην πραγματικότητα ίσως να γράφτηκαν την ώρα που ήταν ο συγγραφέας στην τουαλέτα και έκανε την ανάγκη του.

Άσχημα.

Θα συμφωνήσω. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός του δρόμου. Αν ο σκοπός ήταν να κοιτάμε μόνο τον προορισμό, ο δρόμος δεν θα χρειαζόταν. Διαβαίνοντας τον δρόμο, αν κοιτάς πάνω θα σκοντάψεις και θα πέσεις.

Μα φυσικά. Όχι όμως με την έννοια του όσοι ψάχνουν την αλήθεια επιδιώκουν να γίνουν δυστυχισμένοι. Θα το έλεγα καλύτερα αναγκαίο κακό του δρόμου και όχι του προορισμού.

Και εφόσον μιλάμε για ευτυχία, νομίζω πως απάντησες μόνη σου.

Μπα! Αν και μίλησα για τα αστικά κέντρα της Κρήτης, δεν σημαίνει οτι δεν έχω ιδέα από Κρητικούς. Έχω Κρητικιά μάνα και ένα καθόλου μικρό σόι και έτσι έχω δει και τους λεβέντες..αλλά στα αστικά κέντρα τίποτα.

Λάθος. Η μήτρα της γυναίκας γεμίζει αίμα σαν ένα σφουγγάρι που το ποτίζουμε με νερό(και όχι σαν δοχείο που το γεμίζεις νερό). Αυτό γίνεται ως προετοιμασία για την εγκατάσταση του γονιμοποιημένου ωαρίου. Εφόσον δεν υπάρχει γονιμοποιημένο ωάριο, αποβάλεται αυτό το αίμα μαζί με νεκρά κύταρα και κάποια άλλα υγρά τα οποία εν κατέχω.