Seirios

?πήγαμε νά παρακολουθήσουμε όλοι μαζί τήν Λίμνη τών κύκνων. Είχαμε διαβάσει καί συζητήσει από πρίν γιά τό έργο, τούς δημιουργούς καί τήν ιστορία του. Καθίσαμε δίπλα ? δίπλα στήν κατάφωτη καί επιβλητική αίθουσα. Η παράσταση άρχισε... Στήν αρχή κοιτούσα καί προσπαθούσα νά φυλακίσω στόν αμφιβληστροειδή χιτώνα, όλες τίς λεπτομέρειες. Σιγά ? σιγά, η μουσική άρχισε νά μέ διαπερνά. Σταμάτησα νά προσπαθώ νά κοιτώ καί άρχισα νά ...αισθάνομαι. Αρχισα νά αισθάνομαι, μέ τήν έννοια ότι ο ήχος, η κίνηση, τό φώς καί τά χρώματα έγιναν μία ενιαία παλλόμενη αρμονική, ένα όχημα πού μέ οδηγούσε σέ ένα σπειροειδές ταξίδι πρός τά έσω. Περίεργο αλλά ανερχόμουν, κατερχόμενος. Ανερχόμουν, εκεί πού οι καθημερινές έγνοιες αφανίζονται εμπρός στήν λάμψη τών πολύτιμων λίθων πού ντύνουν τό Ονειρο. Εκεί, όπου τό δάκρυ είναι τό αμύθητο μαργαριτάρι. Απλωσα τά χέρια καί βρήκα απλωμένα τά δικά τους. Κρατηθήκαμε μέχρι τό τελος χέρι ? χέρι. Ηταν ένα μαγικό ταξίδι πού κάναμε όλοι μαζί, γιά τό οποίο κανείς δέν θέλησε μετά νά μιλήσει... "?θα ονειρευτούμε ?εκεί που τα δάση γνέφουν στον ουρανό, και τα σύννεφα φιλούν το νερό. ?ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Άνεμος, ο Τυφώνας! Τι φοβερές δυνάμεις! ?κρύσταλλοι χιονιού, παγετώνες, παγόβουνα! Τι πολύτιμοι θησαυροί! ?Φως και σκοτάδι μας περιβάλλει καλό και κακό μαζί περπατούν ? ?μας ανήκουν όλα."

Συγχωρήστε με γιά τήν επιλλεκτική παράθεση. Στό συγκεκριμμένο θέμα όμως, οι 4 αυτές θέσεις, δίνουν καί τό πλαίσιο. Αμφιβολία ? Επιβεβαίωση ? Βίωμα - Υπόθεση Απλά θά υπενθυμίσω ότι οι ταξιδευτές δέν είναι τά άτομα τής μέσης τιμής. Επάνω στό βίωμα, κτίζουν μία υπόθεση καί διεκδικούν τήν λύση. ...καί στό κάτω ? κάτω, «...καλύτερα μιάς ώρας ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ...!»

...γιά καθαρούς λόγους ...πολιτικής!

Πραγματικά, είναι μεγάλο τό «τίμημα» τού προσωπείου, γιά νά γίνεσαι αποδεκτός/ή. Ενα μεγάλο μέρος τής ζωής μας τό ζούμε μαζί μέ άλλους ανθρώπους. Ο τρόπος πού συνυπάρχουμε μέ άλλους ανθρώπους ? ανάλογα καί μέ τό χώρο καί τούς ανθρώπους - διέπεται από κανόνες. Λογικό είναι νά περναμε από μία διαδικασία επιλλογών τής συμπεριφοράς μας, ανάλογα τού άν επιθυμούμε νά είμαστε αποδεκτοί ή όχι στό συγκεκριμμένο χώρο καί τούς συγκεκριμμένους ανθρώπους. Στήν αρχή τής κοινωνικής μας ζωής, όταν νιώθουμε ότι, ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, είναι λογικό νά πληρώνουμε καί τό σχετικό «τίμημα», σέ συνεχή βάση. Αργότερα, μέ τήν πάροδο τού χρόνου, μέ τήν απόκτηση καλών καί κακών εμπειριών, αλλάζουν από μόνα τους τά πράγματα. Οι επιλλογές μας θά φιλτράρονται ? μέσα από τήν αυτοεκτίμηση πού έχουμε αναπτύξει - καί «τίμημα» θά καταβάλλουμε μόνο όπου κατά τήν γνώμη μας αξίζει τόν κόπο... Σέ αυτή τή ζωή, κάθε τι έχει τό «τίμημά του». Τουλάχιστον, άς είναι σημαντικό γιά εμάς! ΥΓ: " ...αγάπα τόν πλησίον σου, ως εαυτόν!" σκέψου λοιπόν πόσο πολύ πρέπει νά αγαπάς τόν εαυτό σου, όταν τόν υποβάλλεις σέ τέτοια ...θυσία !

Επειδή, προσπάθησα στό συγκεκριμένο θέμα, 2 φορές ανεπιτυχώς μέχρι τώρα, νά υποδείξω, διακριτικά, τόν τόνο καί τό ύφος πού θά βοηθούσε τόν εποικοδομητικό διάλλογο, επανέρχομαι. Αγαπητοί συνταξιδιώτες, ...τίς όποιες φραστικές ακρότητες μπορώ νά τίς εξηγήσω αλλά αδυνατώ νά τίς δικαιολογήσω. Καταλαβαίνω τό πάθος καί τήν ένταση αλλά, εξακολουθώ νά απαιτώ, ακόμα καί σέ ακραίες καταστάσεις, τό μέτρο καί τόν σεβασμό τού περιβάλλοντος. Ζούμε σέ μιά αμφιλεγόμενη εποχή. Χαρακτηρίζεται από τήν υψηλή τεχνολογία καί τήν εμπορευματοποίηση τών πάντων. Η εποχή μας, μοιάζει αλλόγιστη εφ΄όσον εξακολουθεί νά υφίσταται η στιγνή καί άχαρη φυσική εκμετάλλευση τού πλανήτη πού μάς φιλοξενεί καί τών όντων του. Σαφώς καί όλοι εμείς, είμαστε επηρεασμένοι από τό καθεστώς αυτής τής εποχής! Εχουμε όμως τό δικαίωμα, νά εκφραζόμαστε σέ αυτό τόν χώρο, ασυλλόγιστα σκληρά έως χυδαία; Ο χώρος αυτός, όπου συνυπάρχουμε, έχει ένα χαρακτηριστικό. Είναι ο χώρος επικοινωνίας αυτών πού προσδοκούν τήν επαφή καί είναι ευαισθητοποιημένοι ή ήδη διαβαίνουν μονοπάτια τής Βασιλικής Τέχνης. Αν η Φιλοσοφία είναι η κορωνίδα τών επιστημών, η Μαγεία σάν Τέχνη διαχείρισης τών ευαισθητότερων ισορροπιών τού Κόσμου αυτού, είναι η Βασίλισά τους. Σαφώς καί υπάρχουν κοινωνικά θέματα τά οποία μάς απασχολούν. Μάς απασχολούν γιατί καταστρέφουν τήν ισορροπία καί τήν αρμονία τού φυσικού καί κοινωνικού μας περιβάλλοντος. Μάς απασχολούν γιατί υφιστάμεθα καθημερινά καί σέ προσωπικό επίπεδο, λογής ? λογής διακρίσεις καί πιέσεις. Σκοπός μας πρέπει νά είναι, η απαλλαγή μας από τόν «θόρυβο» τής κοινωνίας πού ζούμε, ώστε ελεύθεροι, νά κάνουμε τίς θεμελιώδεις επιλλογές μας. Επιλλογές, πού θά μας οδηγήσουν στό δρόμο τού προσωπικού μας όνειρου. Μπαίνοντας στό χώρο αυτό, κανείς δέν μάς ζήτησε Δελτίο ταυτότητας ή Πιστοποιητικό κοινωνικών ή άλλων ...φρονημάτων. Ο σεβασμός τών συνομιλητών μας, μάς ζητήθηκε, σάν μόνη προϋπόθεση. Κι αυτό γιά τό δικό μας όφελος.

Η κατάταξη τών οργανισμών μέ βάση τήν διαδικασία διατροφής καί εξέλιξης, έχει ως εξής: 1. Οργανισμοί πού δεσμεύουν τήν ηλιακή ενέργεια καί μέ τήν βοήθειά της μετατρέπουν απλές ουσίες σέ διατροφικά στοιχεία κατάλληλα γιά τήν ανάπτυξή τους. 2. Οργανισμοί πού χρησιμοποιούν άλλους οργανισμούς γιά τήν διατροφή τους καί 3. Οργανισμοί πού αποσυνθέτουν νεκρούς οργανισμούς σέ απλές ουσίες, κάποιες από τίς οποίες χρησιμοποιούν γιά τήν διατροφή καί τήν εξέλιξή τους ενώ οι υπόλοιπες διασπείρονται στήν επιφάνεια τής λιθόσφαιρας γιά νά χρησιμοποιηθούν αργότερα από τούς πρώτους. Επειδή ο αγρότης είναι ένας άνθρωπος πού συν - εργάζεται μέ τήν φύση δέν χρειάζεται νά διαβάσει βιβλία βιολογίας γιά νά μάθει τήν κατανομή τών οργανισμών, γιατί είναι κάτι πού βιώνει ολόκληρη τήν ζωή του. «Γνωρίζει», ότι σοφία είναι ό,τι εναρμονίζεται μέ τήν φύση. Καί η φύση κρατά πεισματικά τά μυστικά της γιά αυτούς πού τά διαφεντεύουν μέ βία. Γι΄αυτό λοιπόν, καθισμένος στά σκαλοπάτια τού σπιτιού του, καθάρεται μέ τά κύματα τής κοσμικής ενέργειας, αφημένος στήν αναχάραξη τών γεγονότων... Κάποια μέρα, αυθόρμητα, μέ τά αποκρυσταλλωμένα βιώματά του, θά θρέψει τό νού κάποιων συνανθρώπων του. Κι αυτοί θά προβούν σέ εφήμερες ενέργειες τά νεκρά σώματα (φήμες, αναμνήσεις, γεγονότα) τών οποίων θά αποσυντεθούν στόν Κόσμο καί θά αποτελέσουν τό υλικό τό οποίο κάποιος άλλος μέ τήν σειρά του θά μεταβολίσει... Ναί είμαστε μία κουκίδα στόν Κοσμικό πίνακα! Ομως αποτελούμε μέρος κάποιας εξελισσόμενης γραμμής πού ξεκίνησε δισεκατομύρια χρόνια πρίν καί η οποία εξακολουθεί νά συνθέτει, κόντρα στούς φυσικούς νόμους!

Χαίρομαι, όταν βλεπω στό στίβο, τούς αθλητές καί τίς αθλήτριες απαλλαγμένους από τά «ενδύματα» συμβατικότητας, νά προπονούνται καί νά ετοιμάζονται γιά θαυμάσιες προσωπικές επιδόσεις καί υπερβάσεις!

...οι προλαλήσαντες φίλοι, kirgashin καί Αλκιβιάδης μέ εκάλυψαν... Αυτό πού θάθελα νά συμπληρώσω, γιά όσους διαβάζουν τίς σελίδες αυτού τού βιβλίου είναι ότι, είναι ώρα νά εγκαταλείψουμε τούς όποιας μορφής διαχωρισμούς. Είναι ώρα νά βρούμε τά σημεία επαφής καί όχι αποστασιοποίησης, από τόν κάθε συνάνθρωπο, συνταξιδιώτη. Ισως έτσι, συντροφικά, νά διαβούμε ευκολότερα τά μονοπάτια πού οδηγουν πρός τόν προσωπικό μας στόχο. Αυτόν πού θά μάς εξασφαλίσει, μέ τόν τρόπο πού εμείς τήν εννοούμε, τήν προσδοκώμενη ...ΕΥΤΥΧΙΑ! ΥΓ: μέ τήν ευκαιρία, φίλε kirgashin, σέ καλωσορίζω κοντά μας, ευχομαι η παρουσία σου νά είναι καρποφόρα καί νά βρείς ότι επιθυμείς στήν μικρή μας κοινότητα.

Δήλωσε, κατηγορηματικά ο φίλος Necrarxos: "Επικεντρώθηκα !!! " κι εγώ, επιβεβαιώνω καί ...αναμένω τήν συνέχεια! :goodwork: ...γιατί μπορεί νάχει γίνει καί κανένα ...λάθος

Αγαπητοί φίλοι/ες, Επειδή βλέπω ότι - μάλλον από σφάλμα μου - επικεντρώνεστε στό θέμα επιλλογές καί όχι στό σημείο πού εγώ, θεώρησα ενδιαφέρον, ξανατοποθετώ τό θέμα: Η ερώτηση επικεντρώνεται στήν δύναμη αναγνώρισης τού προσωπικού σφάλματος.

...τιμάμε αυτούς πού είχαν τήν διαύγεια νά υψώσουν τό χέρι καί νά μάς δείξουν τόν έναστρο ουρανό. ...τιμάμε απ΄τά βάθη τής καρδιάς μας καί αυτούς πού μέ τήν Τέχνη τους, μάς ανύψωσαν στόν 7ο ουρανό.

Μετά από 30 χρόνια επαγγελματική καριέρα έχω καταλήξει σέ ένα συμπέρασμα: Ας μήν προτρέχουμε νά αξιολογήσουμε έναν άνθρωπο από τά τυπικά του προσόντα. Ας τόν αξιολογήσουμε καλύτερα από τίς επιλλογές του. Ο άνθρωπος, είναι εξελιγμένος έτσι πού νά μπορεί νά κάνει επιλλογές. Παρέα μέ τίς επιλλογές, έρχονται καί τά σφάλματα..., έρχεται καί η ανάγκη τής διάκρισης σέ ένα ακόμα Αγώνισμα: ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ Είναι ένα ζήτημα πού μέ απασχολεί καθημερινά. ...Εσάς;

« ΕΙΣ ΕΜΟΙ ΜΥΡΙΟΙ, ΕΑΝ ΑΡΙΣΤΟΣ ΗΙ » ή το « ΩΣΠΕΡ ΣΑΡΜΑ ΕΙΚΗ ΚΕΧΥΜΕΝΩΝ Ο ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ, ΦΗΣΙΝ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ. » Πραγματικά υπάρχουν πάρα πολλά στό http://www.mikrosapoplous.gr/heracletus/heracletus8.html

...νομίζεις! περιφρονώ = δέν απασχολούμαι μαζί σου (γιά καλό ή γιά κακό) ειρωνεύομαι = απασχόληση μαζί σου, μάλλον γιά κακό εεε η κοπέλα αποφάσισε ότι προτιμά συμμαχία! Τελικά όλα είναι θέμα χρόνου. "Αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι!" ...Τήν ζωή σου στόν επαγγελματικό σου χώρο, κατ΄αρχάς ευχάριστη!

...μία εκδοχή είναι ότι η συνεργάτης σου εκτίμησε τήν καλή σου προαίρεση μέ αποκορύφωμα τήν φροντίδα σου ακόμα καί γιά τό φλυτζάνι της. Είναι σύνηθες φαινόμενο η ανασφάλεια στούς επαγγελματικούς χώρους καί οι εχθρότητες πού απορρέουν! Δέν χρειάζεσαι τό καλάμι. Απλά, συνέχισε τό καλό έργο!

Αδεία Νέκραρχου: ...Στοργική παρότρυνση: ...καλή η θεωρία αλλά καί... http://artofwise.gr/forum/index.php?showto...=findpost&p=569 Ας κάνουμε λοιπόν τήν δουλειά μας, μέ τήν οποία εξασφαλίζουμε τά πρός τό ζείν, Τέχνη καί τήν καθημερινότητά μας, ...έργο Τέχνης! Ο Κόσμος είναι Ομορφος καί η ανακάλυψή του, είναι Τέχνη.

Ο Πατέρας / "Διάβολος" γέννησε Γυιό πού εξελίχτηκε σέ "Παπά" πού κι αυτός μέ τήν σειρά του γέννησε Γυιό, Εγγόνι τού πατέρα του, ο οποίος μέ τή σειρά του θά εξελιχτεί σέ .... ...κάτι μού θυμίζει: "...απ΄αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι...!" Wisely thinking, δηλώνω NO COMMENTS!

Εγώ πάντως, έρχονται ώρες πού δεν μέ ...αντέχω! Πιστεύω στήν οικογένεια, στήν δύναμη τών δεσμών αίματος καί στήν φιλία. Εκεί λειτουργώ «αμέριμνα» καί έτσι δέν χρειάστηκε ποτέ νά κατηγοριοποιήσω. Είναι φυσικό νά κρινόμαστε από τούς ανθρώπους τού στενού ή ευρύτερου περιβάλλοντος σέ καθημερινή βάση. Καί αυτό είναι τό αποτέλεσμα τών διαμορφωμένων σχέσεων, τής επικοινωνίας μας καί τών πράξεών μας. Λαμβάνω πολύ σοβαρά υπ΄όψη μου τούς ανθρώπους μέ τούς οποίους επικοινωνώ. Προτιμώ τίς win ? win καταστάσεις, χωρίς νά σημαίνει ότι μπροστά σέ «ανίατες» καταστάσεις δέν μπορώ νά λειτουργήσω καί μονόπλευρα. Προσπαθώ τό ισοζύγιο στό κλείσιμο κάθε ημέρας νά είναι θετικό ή τουλάχιστον, σέ δύσκολες καταστάσεις, νά δίνει ένα θετικό trend γιά τό άμεσο μέλλον. Είμαι φίλος μέ τόν εαυτό μου.

Το μεγαλυτερο και συναμα τραγικοτερο λαθος, ειναι η εικασια της "κορυφης" που ξεκινα μεσα απο τη μονομανη θεαση μιας πτυχης και οπτικης γωνιας του εξεταζομενου αντικειμενου (κορυφη). Το πιο σιγουρο ειναι οτι πριν θεωρησουμε κατι ως κορυφη καλλιτερα να ψαξουμε βαθια μεσα μας μηπως τελικα αυτο ειναι μια απλη...... βαση!!!" ~ Apollonios ~

"... είμαι πάντα έτοιμος να αντιπαραβάλω κάθε προγενέστερη με κάθε μεταγενέστερη φράση μου. Απλά να εξηγήσω - και να κριθώ." ~ Necrarxos ~ "...μήπως είναι πιό βατή, η διάλεκτος των παραπλανήσεων ... και των απατεωνίζωντων εν γένει; Και δεν μιλάω για διάλεκτο μαγείας, αλλά για την καθημερινή διάλεκτο των εύκολων Λεκτικών Σημάτων*. *Σήματα: Δημοκρατία, Φιλία, Μάλμπορο, Αγάπη, Είσαι ; - Εντάξει ; - Το Μέσα Μου, Η Ψυχή μας, ...... ...... και ενδιάμεσα όσες τυχαίες φράσεις χρειάζονται, για να συνδεθούν." ~ Necrarxos ~ "...εάν πρόκειται να είμαστε λάθος στα πιό απλά (όμως καίρια) δείγματα συνεννόησης μεταξύ μας, ποιός ο λόγος να μη διαλέξω το δύσκολο δρόμο για τους λίγους ;" ~ Necrarxos ~

...είδα Φώς καί μπήκα! Λοιπόν, πολύ ωραία τά λέτε! ...επαναλαμβάνω τήν θέση μου, ότι τό Αβάπτιστο είναι ένα βιβλίο πολλών συγγραφέων, πού γράφεται συνεχώς. Ας τό αντιμετωπίζουμε λοιπόν σάν τέτοιο... Η άποψή μου είναι, ότι ο κάθε συγγραφέας τού forum γράφει καί ενισχύει τήν προβολή του μέ τήν χρήση "λεκτικών" (=συμβολική σύνταξη) ή "σχηματικών" (=νοηματική σύνταξη) συμβολικών παραγόντων. Ο κάθε συγγραφέας, έχει τό δικό του αρχετυπικό στύλ καί μ΄αυτό "προσωποποιεί" καί "ζωντανεύει" τήν επικοινωνία μέ τό "κοινό" του, η οποία εκ τών πραγμάτων - μέσα από μιά οθόνη -, είναι περιορισμένη. Από τήν πλευρά μου, σάς ευχαριστώ γιά τήν αμείωτου ενδιαφέροντος συνεισφορά σας. Ζητώ συγγνώμη γιά τήν παρένθεση καί ευελπιστώ στήν ακόμα πιό ενδιαφέρουσα συνέχεια.

χμμμμμ...... !!

Κάθε φυσικό σύστημα χαρακτηρίζεται από μία ποσότητα η οποία ονομάζεται ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Οι μεταβολές τής ποσότητας αυτής είναι μετρήσιμες καί καθορίζουν τήν νέα κατάσταση τού συστήματος σέ κάθε του μεταβολή. Ενέργεια απαιτείται (πχ θέρμανση) ή εκλύεται κατά τήν μεταβολή ενός συστήματος. Εργο από ένα σύστημα παράγεται κατά τήν μεταβολή τής κατάστασής του, μετά τήν εφαρμογή κάποιας Δύναμης στήν μάζα του. Στήν παρούσα ενότητα, θά μπορούσαμε νά δεχθούμε τήν «ποιητική αδεία» χρήση τεχνικών όρων μέ τήν οικεία πλέον ...αμφιλεγόμενη αποτελεσματικότητα.

Αγαπητέ φίλε Απολλώνιε, Ο Φόβος, μπροστά στό ΑΓΝΩΣΤΟ, θά λειτουργεί πάντα μέ τόν ίδιο τρόπο. Καί ο φόβος, σέ συνδιασμό μέ τήν άγνοια θά είναι γιά πάντα τό καλύτερο υπόστρωμα γιά τήν ανάπτυξη προλήψεων - προκαταλήψεων καί δεισιδαιμονιών. Καί νομίζω ότι θά συμφωνήσουμε γιά τήν βαριά κληρονομιά πού κουβαλάει τό ανθρώπινο είδος: ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΘΑΝΑΤΟΥ! Τό ανθρώπινο είδος εκατοντάδες χρόνια τώρα λειτούργησε σάν Αθάνατο καί εξέλιξε επιστήμες καί Τεχνολογία. Ομως τίς ουσιαστικές απαντήσεις δέν τίς έλαβε... Καί οι παρωπίδες δέν ...σώνουν! Τό σαράκι μένει καί κατατρώει! Καί τό σαράκι έχει όνομα: ΦΟΒΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ισως όμως κάποιοι, πού στιγμιαία ? τυχαία - εξισορροπούν τήν λογική μέ τό συναίσθημα καί απελευθερώνουν τήν διαίσθηση, νά μπορούν νά μάς δίνουν «εικόνες» προάγγελους μιάς βαθύτερης Γνώσης. Μία τέτοια εικόνα είναι καί τό παράδειγμα πού έφερε ο φιλος μας ο Απολλώνιος. Ισως λοιπόν, η αναβάθμιση τού λογισμικού καί ο εμπλουτισμός τών κληρονομημένων αρχείων είναι ένα εφικτό καί ουσιαστικό κατ΄αρχάς βήμα καί γιά τά υπόλοιπα, εγώ τουλάχιστον δέχομαι ότι ...οψόμεθα!