Seirios

καλή μας φίλη Eirianwen έβαλες άλλο ένα πανάρχαιο ερώτημα... Τί νά σού απαντήσω; Κι εγώ κινούμαι σέ αυτό τό πολύπλοκο παραμύθι μέ τήν ίδια απορία! :shy2: Εχω όμως διαισθανθεί κάτι: Οτι τίποτε δέν είναι τυχαίο κι ότι τελικά, ανάλογα μέ τίς επιλλογές μας καταστρώνεται η πορεία... καί παραμένει τό ερώτημα: "η κότα έκανε τό αυγό, ή τό αυγό τήν ...κότα;" :headb:

Θα μπορύσες να παρουσιάσεις κάποιες από τις εκφάνσεις του; Η πίστη μας, σέ κάποια ιδανικά Η αγάπη μας, γιά κάποια τέχνη Η αφοσίωσή μας, στόν δάσκαλό μας Η αγάπη, γιά τούς μαθητές μας Η ταύτισή μας, μέ ένα προσωπικό όνειρο Η θερμή προσωπική σχέση μέ έναν ή μία φίλη μας Η αφιέρωσή μας, στήν δουλειά μας ....

Ναι. Και είναι υπέροχος.... και διδακτικότατος!!!! Θά τόν μοιραστείτε μαζί μας;

Γεννηθήκαμε εμβολιασμένοι γιά τήν αντιμετώπιση δεδομένων φυσικού κίνδυνου. Γι? αυτό άλλωστε κλάψαμε σπαρακτικά, όταν εγκαταλείψαμε τήν ασφάλεια τού μητρικού ασκού, τήν ώρα τής γέννησής μας. Γνωρίζουμε εκ γεννετής λοιπόν ότι είμαστε ευάλωτοι. Μεγαλώσαμε καί συνειδητοποιήσαμε τήν ζωή, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα καί τόν θάνατο. Θάνατος γιά εμάς σημαίνει τό τέλος τών όσων ζούμε. Ενα τεράστιο σκοτεινό ερωτηματικό - γιά τά μετέπειτα - συνοδεύει τό «πότε καί γιατί»... Μάς προέκυψε λοιπόν ΦΟΒΟΣ, γιά κάθε τί πού θά μάς έφερνε κοντά στήν απώλεια τής ζωής καί εκφράστηκε μέ φοβίες ή αποκοτιές, πού πιθανότατα νά έκαψαν τά γνησιότερα όνειρά μας... Ζούμε καί πορευόμαστε σέ έναν κόσμο όπου βιώνουμε εκτός από τούς φυσικούς καί άλλου τύπου κίνδυνους. Κίνδυνους, πού προέρχονται από τήν συναναστροφή μέ τόν ευρύτερο ή στενότερο κοινωνικό περίγυρο, επιδράσεις καί παρενέργειες, πού μπορεί νά εκτρέψουν ή καί νά καταστρέψουν τήν ζωή μας. Ενας ακόμη ΦΟΒΟΣ μάς προέκυψε καί πού σχετίζεται μέ απειλές στήν «προσδοκώμενη ποιότητα ζωής» ή καί αυτή καθ΄εαυτή τήν ζωή μας καί πού μάς οδήγησε στό «κατέβασμα τών ρολλών» καί μάς «ασφάλισε» στήν virtual reality life... Ταυτόχρονα. μεγαλώνοντας, βιώνουμε τήν βιολογική φθορά, όπως εκφράζεται μέ αρρώστια, πόνο καί θάνατο γύρω μας. Ενας αποτελειωτικός καί απελπισμένος, τυφλός ΦΟΒΟΣ, στιγματίζει πλέον τήν ζωή μας καί μάς οδηγεί σέ αβύσσους φοβιών καί τελικά στήν αποστείρωση μέ προσδοκώμενο a long life but, not live? Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, νά μήν φοβόμαστε τόν φόβο, αυτόν τόν φονιά τής ζωής μας καί τήν πηγή του; Εν τέλει, εμείς οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, όπως ...στρώνουμε κοιμόμαστε!

...Αγάπη χωρίς τήν προϋπόθεση τού έρωτα νομίζω ότι ισχύει μόνο γιά τούς δεσμούς "εξ αίματος" καί κυρίως τούς δεσμούς 1ου βαθμού (γονείς, αδέλφια, παιδιά). Ολες οι άλλες οι αγάπες πού βιώνουμε, μάλλον τήν ρίζα τους τήν έχουν σ΄έναν ...έρωτα. Εναν έρωτα μέ διαφορετική, κατά περίπτωση, εκδήλωση αλλά τελικά έρωτα...

Ολα τά σπουδαία σ΄αυτή τή ζωή ξεκινάνε από τόν Ερωτα κι άν είναι τυχερό, καταλήγουν στήν Αγάπη...

ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Ας είναι η καθημερινή μας ζωή πλήρης. Ας τερματίζουμε τόν κύκλο τής ημέρας σέ φιλική επικοινωνία μέ τόν εαυτό μας. Ας αναρωτηθούμε γιά τό τί γέμισε ικανοποίηση τήν ημέρα μας - ώστε νά τό ξαναεπαναλάβουμε - καί τί μάς δυσαρέστησε (ακόμα κι άν προέρχεται από εμάς) - γιά νά τό αποφύγουμε στό μέλλον -. ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ: Ας αποφασίσουμε γιά τό ποιοί θέλουμε εμείς νά είμαστε σ΄αυτόν τόν Κόσμο. Κι ας τό χτίσουμε μέρα μέ τήν ημέρα. Ας μήν ξεχνάμε ότι η πίστη στό όνειρο, προηγείται τού θαύματος... ΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Αν θέλουμε νά μάθουμε τί είναι τό δάσος, ας μήν πάρουμε τό μικροσκόπιο, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, τελικά, νά χάσουμε καί τό χρόνο μας καί τό ...δάσος!

Ποιό είναι τό σπουδαιότερο πράγμα στήν ζωή; Αν ρωτήσουμε κάποιον από τίς χώρες τής πείνας, θά απαντήσει ότι είναι τό φαγητό. Αν ρωτήσουμε κάποιον πού κρυώνει, θά απαντήσει ότι είναι η ζεστασιά. Αν ρωτήσουμε κάποιον πού νιώθει μόνος κι έρημος, θά μάς απαντήσει ότι είναι η συντροφιά μέ άλλους ανθρώπους. Αν παρ' ελπίδα, καλύψουμε όλες τίς βασικές μας ανάγκες υπάρχει ακόμα καί τότε κάτι, πού είναι απαραίτητο γιά όλους. Ερχεται η σειρά τής απάντησης τών ερωτημάτων πού απασχόλησαν τούς ανθρώπους όλων τών εποχών: Τί είμαι; "...Μήπως είμαι μιά μαριονέτα πού ζωντάνεψε, χάρη σέ κάποιες μαγικές δυνάμεις καί τριγυρίζει μέσα σ? ένα περίπλοκο παραμύθι...;" Πίσω από αυτό κρύβεται μία βούληση ή ένα νόημα; "...Τώρα υπάρχω καί βρίσκομαι μέσα στόν Κόσμο. Μιά μέρα, όμως, θά χαθώ καί δέν θά ΄μαι πιά εδώ..." Υπάρχει ζωή μετά τό θάνατο; Πώς είναι δυνατόν νά ζείς μέσα σ΄έναν Κόσμο, δίχως ν? αναρωτηθείς, τουλάχιστον μιά φορά, πώς έχει ξεκινήσει, ποιά είναι η προέλευσή του καί πώς έχει δημιουργηθεί; Αυτή τήν προσδοκώμενη Αλήθεια, υπονοούμε;

Ναι αλλά έζησε μόνος... Ποιος είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο; Χρόνος της άγνοιας όπου όλα είναι μέλλοντα. Χρόνος της γνώσης όπου όλα είναι παρελθόντα. Χρόνος της αγάπης όπου όλα είναι παρόντα. Είναι δύσκολο πιστεύετε, ο άνθρωπος νά κερδίσει μέσα από αυτόν τόν συγκερασμό τήν ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ=ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ; ...καί δέν εμπεριέχει καμμία μοναξιά. Τό αντίθετο μάλλον

" ...Ο υπνωτισμός είναι η μοναδική μέθοδος επιβολής τής ...υποβολής?" Χρησιμοποιόντας τό link, ελάτε νά τό συζητήσουμε: http://artofwise.gr/forum/index.php?act=ST&f=11&t=221

Σέ προηγούμενη θεματική ενότητα, συζητήσαμε γιά τήν ύπνωση καί τίς ...παρενέργειές της. Καταλήξαμε λοιπόν ότι : Υπνωτισμός = Υποβολή καί άς προσέχουμε... Τό ερώτημα πού επίσης τέθηκε ήταν: " ...Ο υπνωτισμός είναι η μοναδική μέθοδος επιβολής τής ...υποβολής?" Γνωρίζετε κάτι γι' αυτό?

... θά μού επιτρέπατε νά συμπληρώσω: καί ..."μέτρο πάντων ο άνθρωπος"

Είμαστε τό μοναδικό "γνωστό" πλάσμα αυτού τού κόσμου, μέ μία ιδιαίτερη σχέση μέ τόν χρόνο: Γνωρίζουμε ότι ο χρόνος μας δέν είναι απεριόριστος γιατί θά πεθάνουμε . Εχουμε δημιουργήσει μία άρρωστη εξάρτηση από τόν χρόνο, γιατί χωρίς αυτόν καταρρέει η πεπερασμένη συνειδητότητά μας. Ας λειτουργήσουμε λοιπόν διαφορετικά κι ας χρησιμοποιήσουμε έξυπνα τήν ιδιότητα τού χρόνου νά διαστέλλεται καί νά συστέλλεται ανάλογα μέ τό τί ζούμε. ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΟΝΟ. Εκεί υπάρχει περιθώριο γιά όλα όσα έχουμε ανάγκη καί όπως τά έχουμε ανάγκη, νά τά βιώσουμε.

Τό Σύμπαν είναι ο Κόσμος μέσα στόν οποίο ζούμε. Οι επιστήμονες έχουν προσδιορίσει ότι: Εχει ηλικία ~ 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Καί σύμφωνα μέ τούς τελευταίους υπολογισμούς, έχει διάμετρο ~ 156 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Υπάρχουν πολλές θεωρίες γιά τό σχήμα, τό παρελθόν καί τό μέλλον του.

Γενικά τά συστήματα τείνουν πρός καταστάσεις μεγαλύτερης αταξίας καί χαμηλότερης στάθμης ενεργειακής ισορροπίας(Θερμοδυναμικό αξίωμα Εντροπίας ) Ενά παράδειγμα είναι η κλασσική αντίδραση υδροχλωρίου καί υδροξειδίου τού νατρίου: Εναρξη αντίδρασης : (+H:Cl)+(+Na:OH) όπου φέρνουμε σέ επαφή δύο ουσίες η κάθε μία εκ τών οποίων βρίσκεται σέ ελεγχόμενη ισορροπία. Ενδιάμεση φάση αντίδρασης: (+H:OH)+(+Na:Cl)+(+H:Cl)+(+Na:OH)+(+H)+(OH-)+(+Na)+(OH-)+... Σέ αυτή τήν φάση οι σχέσεις πού δημιουργούνται είναι "αφύσικες", σύνθετες καί υφίσταται μία έκκρυθμη κατάσταση ισορροπίας υψηλής ενεργειακής στάθμης. Τέλος αντίδρασης: (+H:OH)+(+Na:Cl) (νερό, αλάτι καί θερμότητα) μία χαμηλή κατάσταση ισορροπίας, υψηλότερη μέν από τήν αρχική (ενεργειακή κατάσταση αντιδρώντων) αλλά τά προϊόντα μπορούν άνετα νά διαχωριστούν καί νά υπάρξουν αυτόνομα. "...Γι' αυτό, βγάλε από πάνω σου τα κίνητρα του σκοπού. Λευτέρωσε το πνεύμα σου από ταραχές. Ξεφορτώσου τα μπερδέματά σου με την αρετή. Τρύπησε τους φραγμούς που σου κλείνουν το δρόμο ..." έγραψε ο Ο ΤΖΟΥΑΝΓΚ TZΟΥ κινέζος μελετητής του Ταό και συνεχιστής του Λάο τσε. ...καί τό ερώτημα παραμένει, πώς νά τό πετύχεις αυτό;

Συμφωνώ μαζί σου morgan καί συμφωνώ καί μέ τόν Elladio πού πρότεινε μία πολύ αρμονική φόρμουλα. Ισως τό πρόβλημα πού αναφέρεις, " ...Υπάρχει λοιπόν το πρότυπο του ιδανικού ανθρώπου,αλλά ελάχιστοι το έχουν προσεγγίσει και ακόμα λιγότεροι έχουν ταυτιστεί με αυτό", νά βρίσκεται στήν ..."εκκίνηση"! Οπως λένε καί στήν πατρίδα μας, " ...όπως στρώνεις, κοιμάσαι!" Εμείς φταίμε, ή κάτι άλλο; Μήπως φταίει ο ...χρόνος; Η φιλοσοφική μέθοδος - τό μονοπάτι - που τεκμηριώθηκε από τους προγόνους μας ήταν απλή και συνοψίζόταν, απο το Δελφικό παράγγελμα «γνώθι σ'αυτόν» και την συμβουλή του Απολλώνιου του Ρόδιου: «Ο χρόνος, είναι ο πατέρας της Αλήθειας». Πιστεύεις ότι τήν εφαρμόζουν πολλοί, κι άν όχι γιατί;

Εδώ θέλει λίγο προσοχή! Θέλω να πω ότι΄το νόημα της αναζήτησης είναι το βρεις κάτι. Αν το το βρεις τότε προφανώς *αυτό είναι* για σένα (δεν αλλάζει) οπότε θα έχεις δίκιο να το βλέπεις με τρόπο που οι "απ' έξω" ίσως να χαρακτηρίζουν "δογματικό"! Έπειτα σε όποιο σημείο κι αν βρίσκεται κάποιος μια κάποια σταθερότητα - που καλώς ή κακώς είναι στις 'δογματικές' τοποθετήσεις - είναι πάντοτε καλύτερη από το πηγαίνει από εδώ και από εκεί ανάλογα με διάφορους "ανέμους" Σ'ευχαριστώ αγαπητέ φίλε outis γιά τήν παρέμβασή σου. Πράγματι η αναζήτηση πρέπει νάχει σκοπό καί κάποιο αποτέλεσμα Ας ανοίξουμε λοιπόν αυτή τήν τόσο σημαντική συζήτηση σέ μία νέα θεματική ενότητα: http://artofwise.gr/forum/index.php?act=ST&f=10&t=207

Καλήμέρα κι από μένα, συμφωνώ μαζί σου, απλά έδοσα τό average τής ταλάντωσης ώστε νά αποκτήσουμε κάποια αίσθηση τής ημερομηνιακής τοποθέτησης τού Αττικού μηναιολόγιου...

Ο ΤΖΟΥΑΝΓΚ TZΟΥ κινέζος μελετητής του Ταό και συνεχιστής του Λάο τσε , έγραψε: "...Εκείνο που μπορεί να ιδωθεί με το μάτι, είναι σχήμα και χρώμα. Εκείνο που μπορεί να ακουστεί με το αυτί, είναι ήχος και θόρυβος. Αλλά κρίμα! Οι άνθρωποι αυτής της γενιάς νομίζουν ότι το σχήμα και το χρώμα, και ο ήχος και ο θόρυβος, είναι μέσα με τα οποία μπορούν να αντιληφθούν την ουσία ... Αυτό δεν είναι αλήθεια. Και καθώς εκείνοι που γνωρίζουν δε μιλάνε, ενώ εκείνοι που μιλάνε δε γνωρίζουν, από πού ο κόσμος θα μπορέσει να αντλήσει τη γνώση του;" Σέ κάποιο άλλο έργο του, δίνει μερικές ενδείξεις: Η τέλεια ευγένεια δεν είναι προσποιητή. Το τέλειο χρέος προς το διπλανό μας δεν είναι ζήτημα υπολογισμού. Η τέλεια φρόνηση δε θέλει σκέψη. Η τέλεια αγάπη δεν αναγνωρίζει δεσμά. Η τέλεια εμπιστοσύνη δε χρειάζεται εγγύηση. "...Γι' αυτό, βγάλε από πάνω σου τα κίνητρα του σκοπού. Λευτέρωσε το πνεύμα σου από ταραχές. Ξεφορτώσου τα μπερδέματά σου με την αρετή. Τρύπησε τους φραγμούς που σου κλείνουν το δρόμο ..."

Ενα καλώς ήρθες κι από μένα Ελλάδιε, Χρησιμοποιώ σάν σημείο αναφοράς τό Αθηναϊκό ημερολόγιο, όπου οι αρχαίοι Αθηναίοι, διαιρούσαν τόν χρόνο σέ δώδεκα (12) μήνες, όπως και εμείς σήμερα. Κάθε μήνας είχε 30 ημέρες (πλήρης μήνας) ή 29 ημέρες (κοίλος μήνας). Οι μήνες αυτοί και η αντιστοιχία τους με τους σημερινούς είναι η εξής: Εκατομβαίων (30 ημέρες) 16 Ιουλίου - 15 Αυγούστου Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 16 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου Βοηοδρομιών (30 ημέρες) 16 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου Πυανεψιών (29 ημέρες) 16 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 16 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου Ποσειδεών (29 ημέρες) 16 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου Γαμηλιών (30 ημέρες) 16 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου Ανθεστηριών (29 ημέρες) 16 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 16 Μαρτίου - 15 Απριλίου Μουνιχιών (29 ημέρες) 16 Απριλίου - 15 Μαϊου Θαργηλιών (30 ημέρες) 16 Μαϊου - 15 Ιουνίου Σκιροφοριών (29 ημέρες) 16 Ιουνίου - 15 Ιουλίου Επίσης σάς παραθέτω ένα link όπου θά διαβάσετε μία πολλή ενδιαφέρουσα θέση γιά τόν αριθμό 12: http://www.esoterica.gr/articles/esoteric/12_twelve/12.htm

Είναι αρκετά δύσκολο νά ερμηνεύσουμε καί νά κρίνουμε μία κοινότητα κάτω από τό πρίσμα διαφορετικών βιωμάτων. Γι΄αυτό, αφ΄ενός μέν δέν μπορώ νά πάρω θέση σέ κάτι πού δέν έχω ασχοληθεί, αφ΄ετέρου δέ, γιά τόν ίδιο λόγο, δέν θά εξέφραζα οποιαδήποτε μορφή απόρριψης, όχι μόνο γι΄αυτήν αλλά καί γιά οποιαδήποτε θρησκευτική - εσωτεριστική - κοινότητα . Αποδεχόμαστε όλοι πιστεύω τό δικαίωμα αναζήτησης απαντήσεων στά αρχαία πανανθρώπινα ερωτήματα επάνω στά οποία άλλωστε θεμελιώθηκαν η εσωτεριστική αναζήτηση καί η φιλοσοφική μεθοδολογία. Βέβαια, γιά εμένα, υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα, ανάμεσα στήν έννοια τής αναζήτησης καί τίς όποιες δογματικές θέσεις, έστω κι άν αυτές δηλώνονται ως ...εκ στόματος Θεού προερχόμενες! Κάποιοι ζούν - υποθέτω πλήρεις καί ευτυχείς - στό συγκεκριμένο δόγμα τών μαρτύρων τού Ιεχωβά. Παραθέτω ένα link γιά περισσότερες πληροφορίες γιά όποιον / α ενδιαφέρεται.

... τό ερώτημα δέν τό έβαλα τυχαία Διάβασα μία σειρά από άρθρα αφιερωμένα στόν Isaac Newton (Νεύτωνα) Ο Isaac Newton (Νεύτωνας) είναι σε όλους γνωστός για την ενασχόλησή του με την έρευνα των φυσικών νόμων ? διατυπώνοντας τους διάσημους νόμους του για τη βαρύτητα ? καθώς και με τα μαθηματικά. Λιγότερο γνωστό όμως είναι το κομμάτι του έργου του που αφορά στην Αλχημεία και τη Θεολογία. Σάς μεταφέρω κάποια διατυπωμένα σημαντικά συμπεράσματα γύρω από τό έργο του: "... ο τρόπος γραφής του Newton είναι καταπληκτικός, αποκαλύπτοντας τις απόψεις του σε επίπεδα: ένα πρώτο, επιφανειακό επίπεδο είναι φανερό σε όλους, αλλά στα μάτια ενός «μυημένου» αποκαλύπτεται ένα βαθύτερο επίπεδο γνώσης. Αυτό το σύστημα τον παραλληλίζει με τον Πυθαγόρα, ως προς τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Πάνω από όλα, μέσα από την παρουσίαση του συνόλου του έργου του Newton φαίνεται ότι το να τον χαρακτηρίσουμε απλά «επιστήμονα» είναι «λίγο» αν όχι ανακριβές. Στην πραγματικότητα ο Newton ήταν ένας «φυσικός φιλόσοφος», ένας διανοητής που πάσχισε να ανακαλύψει τα μυστικά της φύσης, χωρίς να διαχωρίζει τον άνθρωπο και τη Φύση, από τον Θεό ? όπως κάνει σε γενικές γραμμές η επιστήμη των τελευταίων αιώνων. ... «Ο Newton πίστευε ότι το να ασχολείται με τη Φυσική Φιλοσοφία ήταν μια θρησκευτική πράξη». 'Oντως, το φάσμα των ενασχολήσεών του ταιριάζει περισσότερο με αυτό των προσωκρατικών φιλοσόφων και καθόλου με αυτό ενός σύγχρονου «επιστήμονα», αποκαλύπτοντας έτσι και τις ρίζες και το αληθινό νόημα των όρων «Φιλοσοφία» και «Επιστήμη». Με άλλα λόγια η Φιλοσοφία για τον Newton δεν ήταν ακόμα μία ? θεωρητική ? επιστήμη, αλλά η ίδια η αναζήτηση της Σοφίας, που αγκαλιάζει και συνθέτει κάθε ακτίνα του ανθρώπινου πνεύματος, όπως η επιστήμη και η θρησκεία. Αυτό είναι κάτι με το οποίο παλεύουν ? για να το κατανοήσουν ή να το ανασκευάσουν ? οι «λογικοί», αλλά μονόπλευροι διανοούμενοι της εποχής μας. Ίσως περισσότερα για αυτό να καταλάβουμε καθώς θα βλέπουμε να συμπληρώνεται σιγά ? σιγά στο διαδίκτυο το παζλ του έργου του Isaac Newton. " Νομίζω, ότι αυτό πού συνδέει όλους εμάς είναι η αναζήτηση τών μονοπατιών πού οδηγούν στήν ΠΗΓΗ. Ετσι λοιπόν ο προσδιορισμός τού ιδανικού τύπου ανθρώπου, στήν ουσία επικεντρώνεται στόν προσδιορισμό τών χαρακτηριστικών αυτού/ αυτής πού έχουν τήν πιθανότητα νά βρούν τό μονοπάτι... Τό μονοπάτι τής ...ΖΩΗΣ. Ο φίλος μου ο Dakkon, τόνισε ΖΩΗ=έκφραση καί εγώ θά συμπληρώσω σέ κάποια άλλη θεματική ενότητα: ΖΩΗ=έκφραση ομορφιάς... ...αναμένω λοιπόν τίς απόψεις σας

Βρισκόμαστε μέσα στην Αλήθεια. Η Αλήθεια μας περιέχει. Είμαστε κομμάτια της. Η συνειδητότητά μας περιέχεται από την Αλήθεια Ως εκ τούτου, ... τήν απόλυτη ελευθερία της βούλησης του ανθρώπου, όσο και τήν απόλυτη αδυναμία του να αντισταθεί στην παγίδα της αυτογνωσίας του! Παρ΄όλα αυτά, Αυτό το γαρύφαλλο, που κρατώντας το ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα το σηκώνω στο φως, μου μίλησε και παρά τον κοινό νου μου το κατανόησα. Μι' αλυσίδα από ατέλειωτους γαλαξίες συνεργάστηκαν, διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες - το σύμπαν ολόκληρο πήρε μέρος στη γέννηση αυτού του γαρύφαλλου. Κι' αυτό που ακούω είναι οι φωνές των μαστόρων του μέσα του. Νικηφόρος Βρεττάκος

Αλήθεια γιά εσάς ποιός είναι ο τέλειος τύπος ανθρώπου; Αυτός πού είναι λογικός και πρακτικός ή αυτός πού είναι διαισθητικός και ονειροπόλος;

... μέ κίνδυνο νά χαθούμε καί νά ξεχάσουμε ότι :goodwork: