El Morya

Η ουσία και το ύφος των τοποθετησεων της martina με βρίσκουν 100% σύμφωνο. Ωστόσω ο Avaris έθεσε παράλληλα ένα σημαντικό θέμα που το σκεπτικό του με βρίσκει επισης σύμφωνο. Ειναι αλήθεια οτι τα μέλη δεν έχουν τρόπο να αμυνθούν ή εστω να "τιμωρήσουν" κάποιον συντονιστή για στάσεις που θεωρούν προσβλητικές απέναντι τους.Αντίθετα οι συντονιστές έχουν την δύναμη να χρησιμοποιησουν την εξουσία που έχουν προς όφελός τους.Βέβαια με την μικρή παρουσία που εχω στον χώρο οφειλω να πω πως δεν έχω δει φαινόμενα ban και θεωρω τον χώρο υγιέστατο απο την αποψη αυτη. Διακρίνω παραίτηση στο κείμενο του Αvari και τάση για αποχωρηση αν δεν κάνω λάθος.Θέλω να σου πω ότι η στάση σου δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο.Η παραίτηση από όσο πρόλαβα να διακρίνω δεν σου ταιριάζει και δεν αρμόζει και καθόλου με όλα τα πρότυπα πολεμικων τεχνών που ανέλυσες μαζί με άλλους στο topik Πορεία στην Γνωση. Υπάρχει πάντα τρόπος να αντιμετωπίσεις τα πάντα και αν δεν υπάρχει,οφείλεις να τον επινοήσεις.. Όπως ίσως γνωρίζεις και απο το Τζούντο η ανατροπή του αντιπάλου δεν συμβαίνει από την δυναμή σου αλλά με την στάση σου απέναντι στην δική του δύναμη. Έλα λοιπόν να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εκτός και αν τελικά έκανα λάθος για σένα και η παραίτηση είναι μια απο τις αρετες σου..

Γεια σου Αvaris! Αυτα κάλλιστα μπορεις να τα υοθετησεις εσυ.Προφανως σε βοηθούν να λειτουργήσεις δημιουργικα οπως λες. Αλλα ετσι δεν οριοθετεις την συζητηση αλλα τον Εαυτο σου. Οτι πιο ομορφο διαβασα τον τελευταιο καιρό.

Aφιερωμενο στο Αβαπτιστο Έχω μια λέξη Ιωαννίδης Αλκίνοος Έχω μία λέξη για να πω μα είναι το στόμα μου κλειστό και την κρατάω μέσα μου να μεγαλώνει Γύρω μου απλώνει το φιλοθεάμον μου κενό σ' ένα μονόλογο παλιό ένα μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα ψυχή μου κλώσα μου είχες πει κάποια φορά μέσα στα λόγια τα πολλά πως πριν κατέβουμε στη γη είμαστε αστέρια Σπασμένα χέρια τώρα μου δίνεις να πιαστώ και το μικρό μου εαυτό μέχρι την άλλη μου ζωή θα ξεπουλάω Σε ποιόν χρωστάω; Σε ποιον τη λέξη μου να πω και ποιου το χέρι τρυφερά θα την κρατήσεί; Που έχω ζήσει; Σε τίνος το όνειρο να μπω μια λέξη μόνο να του πω και να το σκάσώ; Αχ, να ξεχάσω! Λέγαν σαν ήμουνα μικρός πως είν' ο κόσμος σκοτεινός μ' από τα φώτα τα πολλά πως έχω λιώσει; έχω πληρώσει Έδωσα χώμα και νερό μήπως σωθεί ό,τι ακριβό έχω γνωρίσει και ό,τι γνήσιο έχω ζήσει Έχω ξοφλήσει Έχω μία λέξη για να πω μα είναι το στόμα μου κλειστό και την κρατάω μέσα μου να μεγαλώνει Και με σκοτώνει σ' έναν ισόβιο τοκετό το 'να μέρος το κρυφό και νιώθω μέσα απ' τη βαθιά μου εγκυμοσύνη αυτό που φτύνει η τεχνητή μας νοημοσύνη: Ευγνωμοσύνη!

Μια ασκηση που είχα βάλει σε κάποιο αλλο φόρουμ και μας δείχνει για όσους θα εχουν την ευκαιρια να την κάνουν το πόσο αυτοματοποιημένοι ειμαστε. H ασκηση του Στοπ (Στο γκουρτιεφικο εσωτερικο συστημα) Με μια λεξη ή με ενα νοημα του δασκαλου,συμφωνημενα απο πριν,ολοι οι μαθητες που τον ακουν ή τον βλεπουν,πρεπει να σταματησουν τις κινησεις τους αμεσως,οτι κι αν κανουν εκεινη την στιγμη και να παραμεινουν τελειως ακινητοι στη σταση που τους βρηκε το συνθημα. Επιπλεον,οχι μονο πρεπει να σταματησουν καθε τους κινηση,αλλα πρεπει να κρατησουν τα ματια τους στο ιδιο σημειο που κοιταζαν τη στιγμη που δοθηκε το συνθημα,να διατηρησουν το χαμογελο στο προσωπο τους,αν χαμογελουσαν,να κρατησουν το στομα ανοιχτο αν μιλουσαν,να διατηρησουν την εκφραση του προσωπου και την ενταση ολων των μυων του σωματος ακριβως στην ιδια θεση που ηταν οταν δοθηκε ξαφνικα το συνθημα.Σ'αυτη την σταματημενη κατασταση ο ανθρωπος πρεπει να σταματησει την ροη των σκεψεων του και να συγκεντρωσει ολοκληρη την προσοχη του στη διατηρηση της εντασης των μυων στα διαφορα μερη του σωματος,ακριβως οπως αυτη ηταν,παρακολουθωντας συνεχεια αυτη την ενταση και κατευθυνοντας,κατα καποιο τροπο την προσοχη του απο το ενα μερος του σωματος στο αλλο.Και πρεπει να παραμεινει σ'αυτην την κατασταση και σ'αυτην την θεσημεχρις οτου ενα αλλο συμφωνημενο συνθημα να του επιτρεψει να παρει μια συνηθισμενη σταση ή ωσπου να πεσει κατω απο την κουραση,μη μπορωντας αλλο να διατηρησει την αρχικη του σταση.Αλλα δεν εχει δικαιωμα να αλλαξει τιποτα,ουτε το βλεμμα του ,ουτε τα σημεια οπου στηριζεται.Τιποτα.Αν δεν μπορει να σταθει στο ορθιος,θα πρεπει να πεσει-αλλα και παλι,θα πρεπει να πεσει σαν σακι,χωρις να επιχειρησει να προστατευτει απο καποιο χτυπημα.Ακριβως με τον ιδιο τροπο,αν κρατουσε κατι στα χερια του.θα πρεπει να συνεχισει να το κραταει οσο μπορει.Και αν τα χερια του δεν τον υπακουν πια και το αντικειμενο πεσει,δεν φταιει αυτος. Σκοπος της ασκησης αυτης ειναι να μας βγαλει απο τον κυκλο αυτοματισμου που βρισκεται το σωμα και το πνευμα μας.Οταν ο δασκαλος φωναζει στοπ το σωμα ακινητοποιειται σε μια ηδη αρχηνιμενη κινηση και σταματα στη μεση της μεταβασης απο μια σταση στην αλλη,σε μια σταση που δεν την παιρνει ποτε στη συνηθησμενη ζωη.Ο ανθρωπος αναγκαζεται να δει τον εαυτο του κατω απο νεες οπτικες γωνιες και παρατηρει τον εαυτο του με νεο τροπο.Ετσι αναγκαζεται να σκεφτει με νεο τροπο,να νιωσει με νεο τροπο,να γνωρισει τον εαυτο του με νεο τροπο.Ο παλιος αυτοματισμος χαλαει.Αυτη η ασκηση εναι μια μια ασκηση ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ αφου ο μαθητης θα πρεπει να θυμαται τον εαυτο του για να προσεξει το συνθημα.,πρεπει να θυμαται τον εαυτο του για να μην παρει μια πιο ανετη σταση απο την πρωτη κι ολας στιγμη,πρεπει να θυμαται τον εαυτο του για να παρατηρησει τη ενταση των μυων στα διαφορα μερη του σωματος,την κατευθυνση του βλεμματος,την εκφραση του προσωπου του... Η ασκηση μας ερχεται απο τον μαθητη του Γεωργιου Γεωργιαδη, Πητερ Ουσπενσκι και ειναι ενας συνδιασμος που σκοπο εχει να γυμναστει η θεληση,η μνημη,η προσοχη,η σκεψη,το συναισθημα ακομα και να ελεγχτει το κινητικο κεντρο με απωτερο δηλαδη σκοπο την Συνειδηση.

Kαλημέρα Johnny. ΄ Δηλαδή πιστευεις οτι υπάρχει κάτι μέσα στον εγκεφαλό μας που ελεγχει το κορμί μας;Δηλ. οι τρίχες που βγάζει το σώμα ή τα νύχια μας που μεγαλώνουν γίνονται με εντολές του;

Δεν ειμαι ερευνητης.Ένας απλός Διασκεδαστης είμαι.

δηλ. ο παρατηρητης του "εγω";αυτο εννοεις ηχώρ; Johny Τι είναι αυτο το έσω που παρατηρεί εναν παρατηρητη;Tο πνευμα αν καταλαβα σωστα; Το σωμα αυτοελεγχεται και δεν χρειαζεται τον εγκεφαλο για να συνεχισει να υπάρχει π.χ λεμε εγκεφαλικα νεκρός. Ο εγκέφαλος δεν είναι μέρος του σώματος; Το σώμα μήμπως τελικά είναι το μόνο που έχει σταθερη βούληση; Δεν συνδέονται ή μάλλον δεν χρειάζεται να συνδεθουν γιατι δεν ήταν ποτε διαχωρισμένα.Η αχαρη κατασκευη της γλώσσας μας προκαλει ετούτη την παρεξηγηση.

Ο Ασιμος σκέφτεται αρχαιοελληνικά.Λέει Πές μου ενα ψέμα να αποκοιμηθώ.Στην νεοελληνική γλώσσα όλος αυτός ο στίχος είναι ένας απλός πλεονασμός. Ψέυδος ΔΗΛΑΔΗ Ψ και Ευδος Ευδος σημαίνει ύπνος Ψευδος λοιπόν είναι η ψυχή που κοιμάται, αυτός που κοιμάται. Ας πούμε λοιπόν και κάτι που κανείς ερευνητής της αλήθειας δεν θα ήθελε να ακούσει γιατί η ζωη του μάλλον θα έχανε την αξία της ή την αιτιολογισή της. Το Αντιθετο του Ψευδους δεν είναι η Αλήθεια όπως αστόχαστα πιστεύουμε. Το αντίθετο του Ψευδους είναι το Ξύπνιος δηλαδη Εξυπνος. Η αλήθεια δεν υπάρχει και αυτό χρειάζεται γερο στομάχι για να το χωνέψουμε,είναι μια επινόηση γεννημένη απο κακές συνειδήσεις!

Mην πηγαίνεις στα άκρα φίλε ειδικά αν δεν τα αντέχεις.Οσον αφορά εμένα μπορώ να σου πω οτι θα θελα να πετάξω όλα τα σκουπίδια της φιλοσοφίας.Είναι όμως η πιο δύσκολη πνευματική άσκηση που μπορείς να κάνεις. Ο Κρισναμούρτι τα κατάφερε.Εγω όχι ακόμα. Να σαι καλά.

Iδού ο άνθρωπος που πρέπει να επικρατήσει στους πνευματικούς κύκλους!Ιδου το Αρχέτυπο που οφείλουμε να δημιουργήσουμε.Έναν μεγάλο αρνητή του παρελθόντος.Τέτοια πνευματα που τείνουν να εξαφανιστούν είναι οι απαραίτητοι καταλύτες που θα μας παραδώσουν ενα νέο Άνθρωπο απαλλαγμένο από τις παλιές μας πλάνες.Η μοιρα του,να δημιουργήσει νέες αξίες,νέες πλάνες. Μπράβο σου!

Sucore καλησπέρα. Το Mein Κamph είναι ένα βιβλιο που έγραψε ο χίτλερ τις μέρες που άρχισε να χάνει τον πόλεμο.Στα ελληνικά σημαίνει "Ο Αγών μου".Στο βιβλιο ο χιτλερ αποκαλυπτει τα σχέδια που είχε για την ευρώπη και τα όνειρα του για την κοινωνία καθώς και τους λόγους που έχασε την μάχη με τους ρώσους και έτσι όλο τον πόλεμο. Κοίτα εδώ: http://www.hitler.org/writings/Mein_Kampf/

Από το Der Ring des Nibelungen το τελευταίο Gφtterdδmmerung και το "πρώιμο" Ιπτάμενος Ολλανδός

Οχι. Εσυ εισαι σιγουρος οτι μιλάμε για διαφορετικά;

Aπο wagner πιο είναι το αγαπημενο σου φίλε Τράγου Κέρατο;

Την φράση αυτή την πήρε ο σεναριογράφος απο το mein kampf.

1.Queensryche 2.Secret Garden 3.Richard Wagner

'Οταν υπάρχουν "πρότυπα" είσαι απλά ερωτευμένος με τον έρωτα δηλαδή με τον εαυτό σου (υπόγειος ναρκισσισμός) και όχι με τον άνθρωπο. Οταν όλα τα πρότυπα πεθάνουν,τότε ξαφνικά εμφανίζεται το άλλο μισό,τότε εμφανίζεται και η κατανόηση του εαυτού μας. Παυουμε να απαιτούμε απο τον εαυτό μας και τους άλλους να υποκρίνονται ρόλους.

O Αληθινά θρησκευόμενος άνθρωπος δεν μπαίνει ποτέ στο δίλλημα επιλογής θρησκείας.

1ον:Δείξε μου την κριτική που ασκήθηκε στο έργο του. 2ον: κανένα πρόβλημα 3ονι "τελευταίοι" μάλλον ανοίκουν στο είδος εκείνο "συναδελφων" του,που κρίνουν κάτι χωρις να γνωρίζουν την έκταση του έργου του.Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί είναι αυτονόητο και πέρα ως πέρα κοινότυπο να τους συγκαταλέγω στους τελευταίους. Νομίζεις πως θα γνωρίζαμε τον Χριστό ή τον Σωκράτη αν δεν είχαν πεθάνει με τον τρόπο που πέθαναν?

Oτι πεις αυτό θα γίνει.

Με το σώμα.

Διάβασα το τόπικ και στην συνείδηση μου γεννήθηκε η Θλίψη του Ζαραστρούτα... Αν σε έναν τέτοιο χώρο εσωτερικής έρευνας,το έργο και η ζωή του Πρώτου μεγάλου φιλοσόφου της νέας Ελληνικής εποχής τυγχάνει τέτοιας κατανόησης τότε πείθομαι πως ο Λιαντίνης μιλά εκεί που δεν υπάρχουν αυτιά να τον ακούσουν... Στον σύγχρονο Προμηθέα Δεσμώτη εμείς εχουμε τον ρόλο των δεσμών...

Sucore έχεις δίκιο.Το μοτίβο σκέψης είναι ακριβως το ίδιο με τους άθλους του Ηρακλή που ΄χουμ την συνταγή για τον Κοσμικό Άνθρωπο.Δεν γνωρίζω αν είναι πιο φτωχό σαν περιεχόμενο η ιστορια του Χριστού αλλά το θωρώ πιο κρυμμένο σαν συμβολισμό,πιο δύσκολο αν θες να διασαφηνιστεί.

Εν συντομια: Ο Χριστός έγινε Χριστός αφού κατάφερε να ενσωματώσει 12 διαφορετικές προσωπικότητες δηλαδή όλο το ζωδιακό εντός του.Οι 12 μαθητες λοιπον δεν είναι καθόλου υπαρκτοί αλλά αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις του ίδιου ατόμου.Μην ξεχνάτε ο τι ο Ιούδας και ο Χριστός είναι απο την ίδια φυλή του ισραηλ,την φυλη Ιουδα. Ο χριστός για να περάσει από το ανθρώπινο στο θεικό(το αντιστροφο της ενανθρωπισης του θεου) πρέπει να δεχτεί να θυσιασει εκείνο το κομμάτι της προσωπικότητας του τον εμποδίζει.Στον κήπο των Ελαίων συμβαίνει ακριβώς αυτό,παλεύει μέσα του να αποδεχτεί την θυσία που χρειάζεται και απο 12 εκφάνσεις να μείνει στις 11.Το 11 σαν συμβολισμός μας δείχνει το δέντρο της ζωής....Στον κήπο των ελαίων ο προδότης είναι ο χριστός και προδίδει τον Άνθρωπο.Η προδοσια του Εαυτού (atma!που είσαι?βοήθα)και τα λοιπά... Ο χριστός λοιπόν δεχεται να θυσιασει τον εαυτό του για να επιφέρει τις κοινωνικές αλλαγές που επιθυμεί και όχι να δράσει με τους ζηλωτές που επιθυμούν αλλαγή με την βια.Αυτη η έκφανση του είναι ο ιουδας και πρέπει να σιγάσει. Η αδελφότητα της θλίψης παραμένει θλιμμένη όσο το νόημα του ιουδα και η δράση του παραμένουν σπιλωμένα απο το ρασοφόρο σκοτάδι. Ι shall be back

το φαϊ το είπα; Nεφέλη,το πρόβλημα ξεκινάει πάντα από τις ερωτήσεις.Όταν η ερώτηση έχει τεθεί λάθος η απάντηση θα είναι πάρα πολυ γενική.Προσωπικά θα ρωτούσα το εξής: Σε τι χρησιμεύει η μαγεία; Kαι όχι τι είναι η μαγεία.Γιατί η μαγεία δεν είναι τίποτα περισότερο απο όλα τα άλλα. Το υλικό είναι κοινό.Μονάχα η χρήση διαφέρει.