Τράγου Κέρατο

Κι αυτό σωστό. Αλλά και πάλι, ισχύει αυτό που έγραψε ο outis. Οι πατάτες είναι λαχανικό, δεν είναι κατεργασμένες. Το δε κρασί, είναι χυμός φρούτου με ελάχιστη επεξεργασία - η οποία προκύπτει φυσικά. (Το ποτάμι θα το πάρει αύριο )

Θα το περιγράψω όσο πιο απλά γίνεται. Στο σύμπαν, πριν δημιουργηθούν τα άστρα, το μόνο στοιχείο που υπήρχε ήταν το υδρογόνο. Μετά δημιουργήθηκαν τα αστέρια. Τα οποία είναι τεράστια εργαστήρια σύντηξης. Ξεκινούν από 100% υδρογόνο και σιγά σιγά το μετατρέπουν σε ήλιο. Κάποια στιγμή μαζεύεται πολύ ήλιο. Αρχίζει η σύντηξη του ηλίου το οποίο γίνεται άνθρακας. Κάποια στιγμή μαζεύεται και πολύς άνθρακας. Μετατρέπεται σε νέον, το οποίο με τη σειρά του μετατρέπεται σε οξυγόνο, το οποίο με τη σειρά του μετατρέπεται σε πυρίτιο, το οποίο με τη σειρά του μετατρέπεται σε σίδηρο ΤΕΛΟΣ. Ναι, αλλά στη γη βρίσκουμε και στοιχεία πιο βαριά από το σίδηρο. Όπως ο χρυσός και το ουράνιο. Αυτά πως δημιουργήθηκαν; Ε, βρήκαμε την απάντηση: από συγκρούσεις αστέρων νετρονίων. Τα αστέρια νετρονίων, αν θυμάμαι καλά, είναι αυτό που μένει στη θέση ενός σουπερνόβα: αστέρια τόσο πυκνά, που μαζεύουν, όπως λέει το άρθρο, τη μάζα ολόκληρων των Ιμαλαΐων στον όγκο μιας κούπας του καφέ.

@Νεφέλη Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει πρόβλημα στο συλλογισμό! @Sucore Έστω. Αλλά που εντοπίζεις το λογικό σφάλμα και ποιο είναι; Ακόμα κι έτσι δηλαδή, ισχύει όπως το έγραψε ο @outis: τηγανητές πατάτες (λαχανικό σε ελαιόλαδο) με κρασί (χυμός από φρούτο) είναι υγιεινή διατροφή.

Θα παραθέσω ακόμα ένα ενδιαφέρον απόσπασμα, από την ελληνοβουδιστική παράδοση (ναι, δεν κάνω πλάκα), το οποίο δεν εξετάζει το αν είμαστε οι πράξεις μας, αλλά το τι (δεν) είμαστε γενικότερα. THE CHARIOT And King Milinda asked him: "How is Your Reverence known, and what is your name, sir?" "As Nagasena I am known, O Great King, and as Nagasena do my fellow religious habitually address me. But although parents give name such as Nagasena, or Surasena, or Virasena, or Sihasena, nevertheless, this word "Nagasena" is just a denomination, a designation, a conceptual term, a current appellation, a mere name. For no real person can here be apprehended." But King Milinda explained: "Now listen, you 500 Greeks and 80,000 monks, this Nagasena tells me that he is not a real person! How can I be expected to agree with that!" And to Nagasena he said: "If, Most Reverend Nagasena, no person can be apprehended in reality, who then, I ask you, gives you what you require by way of robes, food, lodging, and medicines? Who is it that guards morality, practises meditation, and realizes the [Four] Paths and their Fruits, and thereafter Nirvana? Who is it that killing living beings, takes what is not given, commits sexual misconduct, tell lies, drinks intoxicants? Who is it that commits the Five Deadly Sins? For, if there were no person, there could ne no merit and no demerit; no doer of meritorious or demeritorious deeds, and no agent behind them; no fruit of good and evil deeds, and no reward or punishment for them. If someone should kill you, O Venerable Nagasena, would not be a real teacher, or instructor, or ordained monk! You just told me that your fellow religious habitually address you as "Nagasena". Then, what is this "Nagasena"? Are perhaps the hairs of the head "Nagasena?" "No, Great King!" "Or perhaps the nails, teeth, skin, muscles, sinews, bones, marrow, kidneys, heart, liver, serous membranes, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach, excrement, the bile, phlegm, pus, blood, grease, fat, tears, sweat, spittle, snot, fluid of the joints, urine, or the brain in the skull-are they this "Nagasena"?" "No, Great King!" "Or is "Nagasena" a form, or feelings, or perceptions, or impulses, or consciousness?" "No, Great King!" Then is it the combination of form, feelings, perceptions, impulses, and consciousness?" "No, Great King!" "Then is it outside the combination of form, feelings, perceptions, impulses, and consciousness?" "No, Great King!" "Then, ask as I may, I can discover no Nagasena at all. This "Nagasena" is just a mere sound, but who is the real Nagasena? Your Reverence has told a lie, has spoken a falsehood! There is really no Nagasena!" Thereupon, the Venerable Nagasena said to King Milinda: "As a king you have been brought up in great refinement and you avoid roughness of any kind. If you would walk at midday on this hot, burning, and sandy ground, then your feet would have to trend on the rough and gritty gravel and pebbles, and they would hurt you, your body would get tired, your mind impaired, and your awareness of your body would be associated with pain. How then did you come on foot, or on a mount?" "I did not come, Sir, on foot, but on a chariot." "If you have come on a chariot, then please explain to me what a chariot is. Is the pole the chariot?" "No, Reverend Sir!" "Is then the axle the chariot?" "No, Reverend Sir!" "Is it then the wheels, or the framework, of the flag-staff, or the yoke, or the reins, or the goad-stick?" "No, Reverend Sir!" "Then is it the combination of poke, axle, wheels, framework, flag-staff, yoke, reins, and goad which is the "chariot"?" "No, Reverend Sir!" "Then, is this "chariot" outside the combination of poke, axle, wheels, framework, flag-staff, yoke, reins and goad?" "No, Reverend Sir!" "Then, ask as I may, I can discover no chariot at all. This "chariot" is just a mere sound. But what is the real chariot? Your Majesty has told a lie, has spoken a falsehood! There is really no chariot! Your Majesty is the greatest king in the whole of India. Of whom then are you afraid, that you do not speak the truth?" And he exclaimed: "Now listen, you 500 Greeks and 80,000 monks, this King Milinda tells me that he has come on a chariot. But when asked to explain to me what a chariot is, he cannot establish its existence. How can one possibly approve of that?" The 500 Greeks thereupon applauded the Venerable Nagasena and said to King Milinda: "Now let You Majesty get out of that if you can!" But King Milinda said to Nagasena: "I have not, Nagasena, spoken a falsehood. For it is in dependence on the pole, the axle, the wheels, the framework, the flag-staff, etc, there takes place this denomination "chariot", this designation, this conceptual term, a current appellation and a mere name." "Your Majesty has spoken well about the chariot. It is just so with me. In dependence on the thirty-two parts of the body and the five Skandhas, there takes place this denomination "Nagasena", this designation, this conceptual term, a current appellation and a mere name. In ultimate realtiy, however, this person cannot be apprehended. And this has been said by our sister Vajira when she was face to face with the Lord Buddha: "Where all constituent parts are present, the word "a chariot" is applied. So, likewise, where the skandhas are, the term a "being" commonly is used." "It is wonderful, Nagasena, it is astonishing, Nagasena! Most brilliantly have these questions been answered! Were the Lord Buddha Himself here, He would approve what you have said. Well spoken, Nagasena! Well spoken!" Από αυτήν την πηγή: https://www.usna.edu/Users/history/abels/hh205/milinda.html#chariot

Το παραπάνω απόσπασμα τι μας λέει; Οι σοφιστές ήταν οι πρώτοι που εξέτασαν τη χρήση της γλώσσας και με ποιον τρόπο η γλώσσα προκαταλαμβάνει συμπεράσματα ή δημιουργεί νοήματα ερήμην του χρήστη της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Λυκόφρων είχε φάει γερό σκάλωμα με το ρήμα "είναι". Παραφράζοντας το πρόβλημα με το εν λόγω ρήμα, σου λέει πως το "είναι" δημιουργεί μια ταύτιση. Λες "ο τάδε είναι λευκός". Άρα το πρόσωπο και η ιδέα της λευκότητας είναι ένα και το αυτό. Οπότε ο τάδε δεν είναι μόνο ο τάδε αλλά είναι και η λευκότητα, άρα δεν είναι ένα, είναι δύο πράγματα μαζί. Πες πως εκτός από λευκός είναι και δυο μέτρα άντρας. Αν πεις "ο τάδε είναι δίμετρος" του έχεις κολλήσει και δεύτερη ιδιότητα άρα έχει γίνει τρία πράγματα. Και πως θα το αποφύγεις αυτό; Ουσιαστικά η λύση την οποία προσπάθησε ο Λυκόφρων να εφαρμόσει (και ο Αριστοτέλης τον χαρακτηρίζει "κρύο", με την ίδια περίπου έννοια με την οποία σήμερα λέμε "τι κρυάδες λέει αυτός") ήταν να το διατυπώσει έτσι ώστε να φαίνεται πως υπάρχει σύνδεση μεταξύ του προσώπου και της ιδιότητας. Το "έχει λευκανθεί" εν προκειμένω σημαίνει πως "ο τάδε έχει περάσει από τη διαδικασία η οποία του προσδίδει αυτή τη στιγμή αυτήν την ιδιότητα". ΩΣΤΟΣΟ Υπάρχει κι ένας αντίλογος σε αυτήν την ιστορία. Είναι αυτό που λέει ένας φίλος "μη δείτε άνθρωπο αναγνωρίζει θετικά στο Χίτλερ, να μελετά την ιστορία του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, να χαιρετά με υψωμένο το χέρι και να κρατάει σημαίες με σβάστικα, αμέσως να τον πείτε ναζιστή".

OK, ο @Αρχάγγελος βρήκε ένα λογικό σφάλμα: απόδοση των ιδιοτήτων του μέρους στο σύνολο. Άλλο λογικό σφάλμα;

Αν ορίσουμε πως η υγιεινή διατροφή είναι αυτή η οποία συμπεριλαμβάνει φρούτα και λαχανικά δεχτούμε πως καρπός και φρούτο είναι συνώνυμα δεδομένου πως ο καρπός συμπεριλαμβάνει το σπόρο (άλλωστε οι ξηροί καρποί είναι κατά κανόνα σπόροι) δεδομένου πως η σοκολάτα προέρχεται από το σπόρο δέντρου, μέσα σε καρπό δέντρου άρα η σοκολάτα είναι φρούτο άρα τρώγοντας σοκολάτα κάνεις υγιεινή διατροφή. Είναι σωστός ο συλλογισμός;

Οι πιο κατοπινοί από τους αρχαίους στοχαστές κατέχονταν από ανησυχία μήπως από τα διανοήματά τους προκύψει ότι το αυτό πράγμα είναι συνάμα ένα και πολλά. Για τούτο ορισμένοι, όπως ο Λυκόφρων, καταργούσαν την έκφραση "είναι" ενώ ορισμένοι άλλοι άλλαζαν τον τρόπο της διαπίστωσης και δεν έλεγαν "ο άνθρωπος είναι λευκός" αλλά "έχει λευκανθεί" ... προκειμένου να μη συμβεί ώστε με την προσθήκη του "είναι" το ένα να γίνει πολλά. Αριστοτέλης, Φυσικής Ακροάσεως A2, 185b

Υπάρχει κι ένα τρίτο κίνητρο το οποίο ελάχιστοι το έχουν: το αγωνιστικό. Το να συζητήσεις και να αντιπαρατεθείς με μοναδικό σκοπό την ευχαρίστηση της αντιπαράθεσης. Δεν έχεις κάποιο συγκεκριμένο σκοπό εκτός, ίσως, από το να ακονίσεις την ικανότητά σου στο να βρίσκεις επιχειρήματα. Στην αρχαία Ελλάδα γίνονταν τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις, όπου αγωνίζονται δύο ρήτορες και τους ζητούσε, το κοινό, να βγάλουν λόγο γύρω από ένα θέμα χωρίς καμία σημασία. Σε αυτήν την παράδοση, ο Δίων ο Χρυσόστομος έγραψε το "Κόμης Εγκώμιον" (εγκώμιο στα μαλλιά) ο δε Συνέσιος το "Φαλάκρας Εγκώμιον" (εσείς ξέρετε με ποιον είμαι ) Φαίνεται άσχετο με τη θεματολογία, αλλά δεν είναι. Με το να αντιπαρατίθενται σε ασήμαντα ζητήματα οι ρήτορες (αλλά κι όλος ο κόσμος) είχαν τη δυνατότητα να εξασκηθούν στο να βρίσκουν επιχειρήματα υπέρ ή κατά και των δύο πλευρών, οι δε κριτές μπορούσαν να δουν το θέμα αποστασιοποιημένα και να κρίνουν με αντικειμενικότητα το ποιος βρήκε τα καλύτερα αποτελέσματα. Όταν τέτοιες αντιπαραθέσεις γίνονται εν είδει αθλήματος και σε τακτική βάση, όλοι κερδίζουν και τελικά χτίζεται μια κουλτούρα συζήτησης και όχι στείρας αντιπαράθεσης. (Τώρα θα μου πεις, τέτοιοι θεσμοί υπάρχουν κι είναι και πολύ διαδεδομένοι στις ΗΠΑ κι εκεί πλέον σκοτώνονται στους δρόμους. Τεσπα, εκεί έχουμε να κάνουμε και με έναν πολιτισμό ο οποίος αργοπεθαίνει - άλλη ιστορία)

Εγώ μίλησα για τούτο το θρεντ. Εδώ, σαφώς και απαγορεύεται να τα γράψεις. Σε κάποιο άλλο θρεντ όμως, μπορεί να επιτρέπεται. Ρώτα την ομάδα των συντονιστών (μέλος της οποίας είναι ο Αρχάγγελος).

Η Νεφέλη μου έβαλε χέρι να βάζω τα λινξ με το μαλακό γιατί λέει σας έχω βάλει τρελό διάβασμα αλλά δε γίνεται να μην παραθέσω ΑΥΤΟ το λίνκιο το οποίο, πέρα από το πολύ ενδιαφέρον κυρίως θέμα, γράφει κάποια πολύ σημαντικά πράγματα σχετικά με το θέμα μας: Time Might Only Exist in Your Head. And Everyone Else’s

Το Yerba Maté είχα διαβάσει κάπου πως είναι καρκινογόνο. Σε μεγάλες ποσότητες ίσως.

Υπάρχει μεγάλη παρεξήγηση γύρω από το τι σημαίνει θαύμα και τι είναι. Θαύμα είναι αυτό το οποίο είναι άξιο θαυμασμού. Η παράβαση των φυσικών κανόνων είναι μια διαστροφή η οποία εκχυδαίζει την έννοια. Δείτε μια κληματαριά πως μεγαλώνει από το Μάρτιο ως τον Ιούνιο και ελάτε να μου πείτε για θαύμα.

Πάει πολύ παραπέρα. Θα το αναλύσουμε κάπου χωριστά.

Ας το πάρουμε από την αρχή. Τι είναι ήχος; Ήχος είναι ένα σήμα στον εγκέφαλο. Τίποτα παραπάνω. Ναι, προκαλείται από κυματισμό στην κίνηση του αέρα. Μεσολαβεί όμως ένας ολόκληρος μηχανισμός ο οποίος το μεταφράζει σε έναν τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος να μπορεί να λάβει πληροφορία από αυτόν. Η κίνηση του αέρα, αναγκαστικά, υπάρχει. Για να ερμηνευθεί όμως ως κάτι οργανωμένο και συγκροτημένο, ως ήχος, χρειάζεται ο παρατηρητής. Ας πάρουμε το παράδειγμα του τυφλού που λες. Οι νυχτερίδες είναι, πρακτικά, τυφλές. Ωστόσο δεν πέφτουν σε τοίχους διότι έχουν αναπτύξει ένα εκπληκτικό σύστημα ακοής με το οποίο, μέσω του ήχου, αντιλαμβάνονται το χώρο γύρω τους. Φαντάσου τώρα πως οι άνθρωποι ήμασταν τυφλοί, σαν τις νυχτερίδες. Θα μπορούσε να επιβιώσουμε, όπως επιβιώνουν κι οι νυχτερίδες. Θα μπορούσαμε όμως να δουμε το φεγγάρι; Θα μπορούσαμε, κατά συνέπεια, να πάμε στο διάστημα; Πως θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε αντίληψη του φωτός χωρίς την αίσθηση της όρασης; Δεδομένου πως τα επιστημονικά όργανα δεν είναι παρά μια επέκταση των αισθήσεών μας, γίνεται η επιστήμη να βρει κάτι το οποίο οι άνθρωποι δε γίνεται να αντιληφθούμε;

Δύο τινά: 1. Διαδίδεται και γίνεται αποδεκτή ως θεωρία η άποψη πως ζούμε σε μια προσομοίωση πραγματικού κόσμου. 2. Όλα είναι ένα ψέμα: Περί του ότι η πραγματικότητα είναι ένα ψέμμα, με βιολογικά επιχειρήματα. (Βασικά τούτο αξίζει χωριστό νήμα)

Υπάρχει όμως κι ένα πρόβλημα. Πως αν ΔΕΝ έχω ικανοποιήσει πρώτα την ανάγκη μου είμαι ανίκανος, όχι να πάω παραπέρα, αλλά και να λειτουργήσω κανονικά. Μόλις τώρα διάβαζα ένα άρθρο το οποίο αναφέρει μέσα σε όλα τα άλλα πως, οι έρευνες που έχουν γίνει έχουν δείξει πως "When basic needs are met, it’s easier to be creative; when you know you have a safety net, you are more willing to take risks."

1. Γράφεται Απόδειξέ το 2. Αυτό εδώ: Scientists discover that atheists might not exist, and that’s not a joke (plus rebuttal)

Δε φταις. Τώρα βέβαια, για να λέμε και την αλήθεια, υπάρχουν και διάφοροι γκουρού της κακιάς ώρας που θα σου πουν πως, ναι, εσύ φταις, διότι η αλλεργία σου είναι μια εσωτερικευμένη ψυχοσωματική αντίδραση η οποία σε εμποδίζει από το να είσαι ικανοποιημένος/-η (και κάπου εκεί ρίχνεις μπούφλα). Εξαρτάται. Η ηθική είναι κάτι ρευστό. Παραδείγματος χάριν: Μετάφραση: - Γλυκειά μου, έστω πως έχεις 5 μήλα, κι ένας αστός έχει 200 μήλα, αλλά παρ' όλα αυτά έρχεται και σου κλέβει τα 5 πόσα σου μένουν; - 205 μήλα. Κι ένα πτώμα. (το τρίτο καρέ, ΟΚ, δε χρειάζεται)

Είναι αρχαίο το ερώτημα. Αν ένα δέντρο πέσει μέσα στο δάσος, εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να το ακούσει... ...βγάζει ήχο; Τείνω να καταλήξω πως όχι, δε βγάζει.

Παραπλήσιο στο θέμα, αλλά νομίζω πως δίνει μια κάποια απάντηση. Ένας γνωστός, από τους ανθρώπους που "νοιώθουν" πράγματα, μου είπε κάποτε μια φράση που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. "Να είσαι καλός αγωγός της Ευτυχίας." Και συμπλήρωσε: η Ευτυχία λέει, δε ζητά τίποτα. Αντίθετα, αυτή που τα ζητά όλα είναι η Δυστυχία. Νομίζω πως το ζήτημα το έχει διαφωτίσει επαρκώς ο Επίκουρος. Ας το πάρουμε απλά. Πεινάω. Βρίσκω οποιοδήποτε φαί, είμαι ικανοποιημένος. Πεινάω, αλλά θέλω να φάω κρέας. Μου σερβίρουν ψάρι, οπότε δεν είμαι ικανοποιημένος. Πεινάω, αλλά θέλω κρέας. Μου σερβίρουν κρέας. Τότε όμως μου έρχεται πως θέλω και ρύζι, οπότε και πάλι δεν είμαι ικανοποιημένος. Η παραπάνω φράση βρίσκει εφαρμογή στο παραπάνω παράδειγμα στο ότι, ικανοποιημένος μπορώ να είμαι και με μια μερίδα χόρτα (ή οτιδήποτε συμπληρώνει ισορροπημένα τη διατροφή). Η ευτυχία (και η ικανοποίηση) δε ζητάει τίποτα. Είναι η δυστυχία η οποία τρώει και το κρέας και το ρύζι (αν σερβιριστεί τελικά). Από αυτήν την πλευρά, ικανοποίηση μπορούμε να πούμε πως είναι η ταύτιση αυτών που θέλω με αυτά που έχω. Μια πιο προσεκτική ανάλυση βέβαια, θα έλεγε πως η ικανοποίηση εξαρτάται από την ταύτιση αυτών που νομίζω πως θέλω με αυτά που βλέπω πως μπορώ να έχω.

Πως μας βάζανε στο σχολείο έκθεση "Θέμα Ελεύθερο"; Ε, κάτι τέτοιο κι εδώ. Αρκεί να μην παραβιάζει τους όρους της κοινότητας, την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία, τους όρους hosting της σελίδας και τα λοιπά.

Θεοσοφιστές. Έχουν καλές προτάσεις βιβλίων και στα περισσότερα έχουν συνδέσμους για το που να τα διαβάσεις online. http://www.occult-mysteries.org/books.html

ΟΚ, θα αναλάβω μέρος της πολιτικής ευθύνης. Ζητώ να παραθέσω, σε αυτά τα πλαίσια, και τα ελαφρυντικά: πρόκειται για ένα πρότυπο το οποίο το έχω παρατηρήσει σε όλα τα ελληνόφωνα φόρουμζ στα οποία έχω συμμετάσχει. Δηλαδή: Δημιουργείται ένα φόρουμ. Συγκροτείται μια αρχική κοινότητα πάνω σε αυτό. Αρχίζει και δημιουργείται κίνηση, δημιουργείται μια ωραία ατμόσφαιρα κι έρχονται καινούργια μέλη Γίνεται η πρώτη συνάντηση γνωριμίας των μελών Από κει και μετά τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν την κατηφόρα, αρχίζουν οι πρώτες παρεξηγήσεις Οι παρεξηγήσεις συσσωρεύονται ώσπου κάποια στιγμή κάποιος (ο οποίος μπορεί να ανήκει και στα ιδρυτικά μέλη) αποχωρεί παίρνοντας μαζί του μεγάλο μέρος των μελών. Αυτοί που μένουν γνωρίζονται πιο στενά. Έρχονται νέα μέλη τα οποία δεν αναπληρώνουν στο ακέραιο τα μέλη τα οποία έφυγαν. Επειδή αυτοί που έμειναν έχουν πια πιο στενές σχέσεις, είναι δύσκολο για τα νέα μέλη να "κολλήσουν" στην παρέα η οποία ήδη υπάρχει. Τα βήματα 3-7 επαναλαμβάνονται μέχρι που μένουν άτομα τα οποία συμφωνούν σε όλα μεταξύ τους αλλά είναι πια τόσο λίγοι και γνωρίζονται αρκετά καλά ώστε είναι προτιμότερο να τα λένε δια ζώσης κι όχι από το ίντερνετ. Το ίδιο φαινόμενο το βλέπω να συμβαίνει, σε πιο συντετμημένη εκδοχή και στα κοινωνικά δίκτυα. Μετά από ένα χρονικό διάστημα καταλήγεις να έχεις στο timeline σου μόνο άτομα με τα οποία συμφωνείς.