Jump to content

Ο Αλχημιστής


 Share

Recommended Posts

... Δε ξέρω αλλά το στυλ γραφής του με ξενερώνει αφάνταστα.

:blink: Γιατί?

Δε ξέρω αν μπορώ να σου δώσω μια ικανοποιητική απάντηση γιατί το "ξενέρωμα" είναι νομίζω αρκετά υποκειμενικό... :)

Σίγουρα δε μου αρέσει αυτός ο εξώφθαλμος διδακτισμός του. Ι ιστορίες του θυμίζουν ιστοριούλες ζεν μπασταρδεμένες με παραβολές από τα θρησκευτικά (τώρα θα μου πεις που είναι το κακό...) ε τι να σου πω εμένα αυτό εμένα με ξενερώνει...

Αυτά που λέει μπορείς να τα βρεις και αλλού με διαφορετικό τρόπο γραφής. Δεν είπε κανείς ότι λέει κάτι καινούριο... σίγουρα πάντως υπάρχουν άτομα που τους αρέσει αυτό το στιλ. Ας κρατήσουμε τα καλά, ας καταλάβουμε τους λόγους του συγγραφέα για το στιλ του και ας βρούμε το δικό μας τρόπο να περνάμε ένα μήνυμα :)

Link to comment
Share on other sites

Πέρνωντας έναυσμα από αυτό που είπε ο Dakkon Darkblade παραθέτω ένα κειμενάκι κατά κάποιο τρόπο σχετικό.

 

Πολλές φορές έχουμε αυτό που ψάχνουμε μπροστά στα μάτια και δεν το καταλαβαίνουμε. Μια επιλογή είναι κάνουμε ένα ολόκληρο ταξίδι(κυριολεκτικό ή μεταφορικό) για να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που ψάχνουμε το είχαμε και το είχαμε παραμελήσει τόσο καιρό. Μια άλλη επιλογή είναι να μείνουμε εκεί που ήμαστε και να συνεχίσουμε να βόσκουμε τα πρόβατα μας. Σίγουρα υπάρχουν και πολλές άλλες επιλογές αλλά το ερώτημα είναι, αξίζει αυτό το ριψοκίνδυνο ταξίδι;

 

Ξεκίνησε μια μέρα για ένα μεγάλο ταξίδι. Γεμάτος ενδιαφέρον για τους μακρινούς τόπους που τόσο ανυπομονούσε να γνωρίσει. Μάζεψε τα λιγοστά του πράγματα και για να μην ξεχάσει τον τόπο του αλλά και για καλοτυχία έβαλε στην βαλίτσα μια χούφτα νύχτα. Ξεκίνησε το ταξίδι του με ένα παλιό αυτοκίνητο.

 

Το πρώτο τοπίο τον μάγεψε. Υπέροχες ιτιές κρεμόταν γύρω από τον δρόμο δημιουργώντας την αίσθηση ότι οδηγάει στην εξοχή. Αηδόνια κελαηδούσαν και λογιών λογιών λουλούδια έδιναν ένα χαρούμενο τόνο στην τοποθεσία.

 

Και μετά από λίγο καιρό πάλι κοίταξε έξω από το παράθυρο και πάλι το τοπίο τον μάγεψε. Υπέροχες ιτιές κρεμόταν γύρω από τον δρόμο δημιουργώντας την αίσθηση ότι οδηγάει στην εξοχή. Αηδόνια κελαηδούσαν και λογιών λογιών λουλούδια έδιναν ένα χαρούμενο τόνο στην τοποθεσία

 

Και μετά από λίγο καιρό πάλι κοίταξε έξω από το παράθυρο και πάλι το τοπίο τον μάγεψε. Υπέροχες ιτιές κρεμόταν γύρω από τον δρόμο δημιουργώντας την αίσθηση ότι οδηγάει στην εξοχή. Αηδόνια κελαηδούσαν και λογιών λογιών λουλούδια έδιναν ένα χαρούμενο τόνο στην τοποθεσία

 

Και μετά από λίγο καιρό πάλι κοίταξε έξω από το παράθυρο και πάλι το τοπίο τον μάγεψε. Υπέροχες ιτιές κρεμόταν γύρω από τον δρόμο δημιουργώντας την αίσθηση ότι οδηγάει στην εξοχή. Αηδόνια κελαηδούσαν και λογιών λογιών λουλούδια έδιναν ένα χαρούμενο τόνο στην τοποθεσία.

 

Πέρασαν χρόνια μέχρι να καταλάβει πως έκανε γύρους γύρω από το σπίτι του.

...σκατά σχετικό πάλι εκτός θέματος είμαι... Τελικά είναι ταλέντο!

Link to comment
Share on other sites

Τελικά είναι ταλέντο!

11743[/snapback]

 

 

Χαίρομαι που δεν είμαι ο μοναδικός με αυτό το ταλέντο(είναι ένας από του λόγους που δεν μιλώ συχνά :019blush: ) εμένα πάντως με άρεσε ^_^

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

διάβασα τον Αλχημιστή, το συνδίασα με την Ιθάκη (δεν θυμάμαι αν είναι του Παλαμά ή του Ελύτη τώρα αλλα anyway) το άλλο που διάβασα ήταν το 5ο βουνο...ίσως υπερβολικό στην μοιρολατρία του αλλά το δίδαγμα για μένα ήταν να ξεπερνας πράγματα "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" δίνει λόγους για να ζήσεις άλλη μια μέρα...αλλά το εγχειρίδιο δεν το κατάλαβα ποτέ και δεν σκοπεύω να το ξανανοίξω....τα άλλα δεν τα άγγιξα....

ο καθένα ς βέββαι έχει τα γούστα του.... :):cloud9::witch:

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Πάολο Κοέλο εκτός από τις Βαλκυρίες τις οποίες δεν μπορώ να βρω πουθενά. Καμία Βοήθεια? Διαβάστε αν θέλετε και Χαλίλ Γκιμπράν.

 

Μιχαηλ

 

 

 

 

 

Και ρόδες τρίζουνε

σίδερα γυαλίζουνε....

.... Όλα γυρίζουν σαν τρελλά

ρόδες που παν στο πουθενά...

Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του Πάολο Κοέλο εκτός από τις Βαλκυρίες τις οποίες δεν μπορώ να βρω πουθενά. Καμία Βοήθεια?

Μιχαηλ

 

 

χμ, έπεσε στα χέρια μου με έναν όχι και τόσο "σωστό" τρόπο...είναι στα αγγλικά αλλά αν θες στείλε πμ και κανονίζω να στο στείλω...(δεν είναι από τα αγαπημένα μου....με μπέρδεψε κάπως...)

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Εχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Κοέλο με πρώτο το «ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΠΙΕΔΡΑ ΚΑΘΗΣΑ ΚΙ ΕΚΛΑΨΑ». Ακολούθησε ο διάσημος «ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ», ο οποίος μάλλον στηρίζεται σε ένα μύθο των Σούφι.

Τρίτο βιβλίο που διάβασα και πρέπει να ολολογήσω ότι τότε με συγκλόνισε, είναι το ΠΕΜΠΤΟ ΒΟΥΝΟ. Ισως φταίει η ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμουν τότε.

Τα τρία αυτά βιβλία νίμισα ότι είχαν γραφτεί για τη ζωή μου κι εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας τους. Στη συμμετοχή του αναγνώστη σ αυτά.

Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός προσπάθησα δεν κατάφερα να το διαβάσω. Τα επόμενα που διάβασα το Η ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ και τα ΕΝΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ μου φάνηκαν πολύ χλιαρά.

Όσο για το ΖΑΧΙΡ, δεν το έχω διαβάσει, φίλοι μου όμως που το διάβασαν δήλωσαν απογοητευμένοι.

Νομίζω κάθε προηγούμενο βιβλίο του ΚΟΕΛΟ είναι καλύτερο από το επόμενο.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Έχει γίνει πολύ γλυκανάλατος τελευταία.

Δεν πρόκειται να αγοράσω καινούριο του βιβλίο.

Μόνο οτι γράφει στον Ταχυδρόμο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...