*Θεραπευτικα ξορκια*

[outis]

Γιατί ξόρκια? Οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας δεν σε καλύπτουν?

Όταν πρόκειται για την υγεία...

Δε νομίζω πάντως τα διάφορα "θεραπευτικά" να είναι τόσο αλληλοαναιρούμενα. Γιατί δηλαδή να καλύπτεται κανείς από μια πλευρά μόνο.

Δηλαδή επειδή υπάρχουν μέθοδοι θεραπείας ιατρικοί και εναλλακτικοί δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει κανείς να ψάχνει και άλλα είδη.

Μήπως το "εναλλάκτική", δεν δείχνει το πλήθος επιλογών; (Για να μην πούμε ότι οι λεγόμενες σήμερα "εναλλακτικές" θεραπείες είχαν την ευκαιρία τους για χιλιάδες χρόνια. Μπήκανε στο περιθώριο και έγιναν "εναλλακτικές" επειδή δεν επαρκούσαν).

 

Σχετικά με θεραπευτικά ξόρκια, τι είναι ξόρκι; Μια ευχή να "είσαι καλά", δεν είναι;

Υπάρχουν πολλά πράγματα και τα περισσότερα είναι συγκεκριμένα κι όχι αόριστα. Δηλαδή αυτό που δουλεύει για σένα τώρα, μπορεί να μην δουλεύει για σένα αύριο, ούτε για άλλον άνθρωπο ποτέ.

Υπάρχουν όμως γενικές Αρχές.

Αν υπάρχει αρρώστια - υπάρχει πρόβλημα κάπου (σιγά τη διαπίστωση, αλλά από εκεί ξεκινάμε).

Εντοπίζουμε το πρόβλημα. Όταν ζητάμε "θεραπευτικά ξόρκια" προφανώς έχουμε την πεποίθηση ότι η ρίζα του προβλήματος δεν είναι απαραίτητα το "μικρόβιο" που μας παιδεύει αλλά κάτι βαθύτερο. Το βρίσκουμε λοιπόν.

Από εκεί ξεκινάμε τη δράση που ανέφερα πριν ως κάτι διαφορετικό κατά περίπτωση.

Μπορεί να είναι η διατροφή - το καλύτερο ξόρκι είναι να την αλλάξεις!

Μπορεί να είναι ότι δεν προσέχεις τον εαυτό σου - το καλύτερο ξόρκι; "Άσε τους εγωϊσμούς και κοίτα λίγο τον εαυτό σου"

Μπορεί να είναι "ενεργειακή" έλλειψη/διαρροή/ανισορροπία - Βρίσκεις το τι τα προκαλεί και τα αντιμετωπίζεις, πχ.

Νεύρα/άγχος; Χαλαρώνεις (και υπάρχουν 1000 τρόποι - ξόρκια - γι' αυτό αλλά ίσως μόνο ένας κάνει για σένα)

Πικρία (σε πλήγωσαν π.χ.); Όμοια - αλλά το συνήθες "ξόρκισμα" είναι να συγχωρήσεις - κι αυτό άντε να το κάνεις...

Ευκολότερο είναι να πάρεις χάπια... ή να σου κάνουν ρεϊκι, αλλά έτσι δεν θα θεραπεύσεις πάντα το αίτιο αν αντιμετωπίσεις μόνο το σύμπτωμα ή έστω και κάτι λίγο βαθήτερο - θα ξεπροβάλει σαν την Λερναία Ύδρα με άλλο πρόσωπο.

[Αρχάγγελος]

(Για να μην πούμε ότι οι λεγόμενες σήμερα "εναλλακτικές" θεραπείες είχαν την ευκαιρία τους για χιλιάδες χρόνια. Μπήκανε στο περιθώριο και έγιναν "εναλλακτικές" επειδή δεν επαρκούσαν).

 

έτσι δεν θα θεραπεύσεις πάντα το αίτιο αν αντιμετωπίσεις μόνο το σύμπτωμα ή έστω και κάτι λίγο βαθήτερο - θα ξεπροβάλει σαν την Λερναία Ύδρα με άλλο πρόσωπο.

 

Κρατάω αυτά τα δύο σημεία που είναι σημαντικότατα, αλλά σίγουρα από μία σκοπιά πιο σφαρική.

 

Έστω ότι η κύρια αιτία για την ύπαρξη μίας ασθένειας είναι ο φυσικός έλεγχος του πληθυσμού, η φυσική επιλογή του δυνατότερου/ανθεκτικότερου. Αρνητική δηλαδή όσον αφορά τον ''ασθενή'', αλλά θετική για τον ''δυνατό'' και φυσικά για το σύνολο.

Βρίσκοντας την ''θεραπεία'' για την ασθένεια, καταπολεμάς τον παράγοντα που την εκφράζει και την δημιουργεί, αλλά όχι την αιτία που την προκαλεί, που όπως είπαμε είναι ο υπερπληθυσμός. Αντιθέτως, εντείνεις το πρόβλημα με δύο διαφορετικούς τρόπους. Πρώτον, αυξάνεις τον πληθυσμό συνολικά και δεύτερον αυξάνεις τον ''ασθενή'' πληθυσμό, μιάς και συνεχίζει να αναπαράγεται χωρίς να υποστεί ξεσκαρτάρισμα. Όσο εμποδίζεις την φυσική επιλογή, τόσο αυτοί που επιβιώνουν δεν ικανοποιούν τα κριτήρια της φύσης, άρα αργά ή γρήγορα θα απομονωθούν και εξαλειφθούν.

 

Δίνω ένα πρακτικό παράδειγμα για να γίνω αντιληπτός.

Έστω μία τάξη χωράει 30 άτομα. Ο διευθυντής του σχολείου δεν επιτρέπει να υπερβεί το όριο αυτό. Στην αρχή δέχεται όλους τους μαθητές. Όταν η τάξη γεμίσει τότε διώχνει τον λιγότερο καλό μαθητή. Βάζει λοιπόν ένα διαγώνισμα, οι πρώτοι 30 παραμένουν στην τάξη και συνεχίζουν να σπουδάζουν. Με τον τρόπο αυτό το επίπεδο της τάξης ανεβαίνει συνεχώς.

Έρχεται μία καινούργια δασκάλα ''πονόψυχη''. Δεν θέλει να διώχνει τους μαθητές. Έτσι με διάφορους τρόπους από την μία βοηθάει τους μαθητές να περνάνε τις εξετάσεις και από την άλλη κρατάει μεγαλύτερο αριθμό μαθητών στην τάξη, ''κρυφά'' από τον διευθυντή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μαθητές και η δασκάλα να μην έχουν τα εφόδια και τον χρόνο για να κάνουν μάθημα και να διαβάζουν, διότι πρέπει να διαχειριστούν και μοιραστούν τα πάντα (θρανία, καρέκλες, τετράδια κλπ κλπ), το μάθημα δεν γίνεται σωστά και επιπλέον η βαρύτητα δίνεται στους πιό αδύναμους ώστε να μπορέσουν με κάποιον τρόπο να περάσουν την επιλογή. Με τον τρόπο αυτό η τάξη συνεχώς αυξάνει σε αριθμό και πέφτει σε ποιότητα. Αργά ή γρήγορα ο διευθυντής θα το πάρει χαμπάρι, διότι η κατάσταση δεν μπορεί να συγκαλύπτεται επ'άπειρον, και τότε η δασκάλα θα απολυθεί, οι μαθητές θα υποστούν σοβαρότατες εξετάσεις. Ελάχιστοι θα είναι ικανοί να τις περάσουν, εκ των πραγμάτων, και η τάξη θα μειωθεί πάρα πολύ σε αριθμό. Όχι σε 30 αλλά ίσως σε 5-6. Το γεγονός αυτό θα γυρίσει τα πράγματα πααααάρα πολύ πίσω. Χάνεται όχι μόνο η εξέλιξη λόγω οπισθοδρόμησης, αλλά και αυτή που έπρεπε να είχε επέλθει ύστερα από τόσο καιρό.

 

Οι εναλλακτικές λοιπόν θεραπείες, που προσφέρονται ως βοήθημα από την φύση, βοηθούν τον άνθρωπο να παραμείνει υγιής, είτε αυτός το ξέρει είτε όχι (ούτως ή άλλως στην φύση καταναλώνει ΚΑΙ τα φαρμακευτικά φυτά, περνάει από περιοχές που έχουν ΚΑΙ κρυστάλλους κλπ κλπ). Από την στιγμή που είναι μέρος και βοήθημα από μέρους της φύσης, δεν μπορούν να τον βοηθήσουν όταν έρθει η ώρα της επιλογής. Έρχεται λοιπόν σαν καλή δασκάλα η κοινωνία των ανθρώπων και σκαρφίζεται άλλους τρόπους. Πόσο θα αντέξει, κανείς μας δεν το ξέρει. Σίγουρα όμως, όχι πολύ ακόμα.