Αν και δεν ειμαι ο πλεον καταλληλος για να εκφερω μια 'σοβαρη' γνωμη περι του θεματος, θα
πω οτι γνωμη εχω σχηματισει με οσα εχω διαβασει.
Σε κβαντικο επιπεδο, η εννοια του γραμμικου χρονου παυει να υπαρχει, γινετε κουκουρουκου τελειως
η υποθεση. Μπορει να υποθεσει κανεις, οτι ο χρονος ειναι απλα ενα 'τρικ' της συνειδησης (της ποιας;).
Απο την αλλη, η κβαντικη πραγματικοτητα δεν εχει καμμια σχεση με την πραγματικοτητα στην οποια
υπαρχουν μηλα και πορτοκαλια, και που κατα τυχη ζουμε την καθημερινοτητα μας, τουλαχιστον
φαινομενικα, γιατι τωρα τελευταια οι κβαντικοι φυσικοι αρχιζουν να ακουγονται σαν τελειωμενοι αποκρυφιστες .
Τωρα ο χρονος εαν ειναι ανεξαρτητη οντοτητα στο Συμπαν, δεν ξερω, παντοτε αναφερεσε σε αυτον ως προς 'κατι' . Απο την παραλλη, ο μονος τροπος για να 'εξελιξεις' οτιδηποτε, ειναι να το φυτεψεις τον σπορο του στον Χρονο. Ρομαντικη εικονα δεν λεω, μεχρι να ερθουν τα οραματα 'τελειωμενου εφηβου geek' με πλοκαμια και γυαλια, που εχει σαν σχολικη εργασια του 'Εξωσυμπαντικη Υδροπονικη´.