Anthropos

martina Το θέμα για μένα δεν είναι να γίνουμε υλικά φτωχότεροι για να γίνουμε καλύτεροι αλλά να καταλάβουμε πως το «καλύτερο» επιτυγχάνεται με την απεξάρτηση που μας παρέχεται μέσα από την γνώση πως η ύλη λειτουργεί βοηθητικά και δεν είναι ο σκοπός... Νομίζω οτι πρέπει να επιτύχουμε απεξάρτηση και απο την γνώση. Είναι και αυτή μια θησαυρός αλλα άυλος

---Και ξέρεις...όλες αυτές τις μέρες δεν είχα πάψει να κοιτάω...ουρανό//θαρρώ μέσα στην πόλη είναι πιό παράξενο αν κοιτάς τον ουρανό...οι άνθρωποι σε κοιτάνε περίεργα. Ωραια, να κοιτάς τον ουρανό όταν θα είσαι μόνη, και τότε κανείς δεν θα σε κοιταει περίεργα.

Και ως αντίλογος θέλω να εστίασω την προσοχή στον Βούδα. Που του ήρθε η φώτιση όταν απαρνήθηκε τα πλούτοι και έγινε ασκητής. Και έτσι πολλοί πολλοί άλλοι. Εξάλλου τα πλούτοι των μοναχών προέρχονται από την δουλεία τους. Πριν 2000 χρόνια δεν είχαν λεφτό στη ντέπη, και του κυνηγούσαν κίολας, τώρα όμως έχουν τρομερή αναγνώριση και πλούτοι. Ας θυμηθούμε και την φράση του Χριστού' οτι μια καμήλα περνάει πιο εύκολα απο την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος στην βασιλεία του θεού.

Πω!Τώρα διάβασα το δεύτερο μηνημά σου Ούτης. Έβγαλες ενδιαφέρντες πληροφορίες απο αυτη τηω απλή φράση.

Συνήθως οι "καλοί" επιρρεάζονται από τους "κακούς" και όχι το αντίθετο. Χάρη στους κακούς υπάρχει ο καλός ο Μπατμαν, και ο Σπαιντερμαν

¨Ελα σιγά, καλά κάνουν. Θέλει ζωιράδα μυαλό και τσαχπινιά για να καταφέρεις κάποια πράγματα στη ζωή. Και απο που και εως που πρέπει να είναι σωστά απο τη στιγμή που ούτε εμείς είμασται.

Και η μάνα σας, τι σας απαντούσε?

Η ευτυχία είναι ένα πολυ βαρύ φορτίο. Και πολυ δεν την έχουν επειδή απλουστα δεν μπορούν να την αντεξουν. Τα βασανά των φτωχών αποτελουν το μεγαλύτερ ευεργέτη τους. Η ζωη είναι ένα ζιγκ ζαγκ, που μέσο απο τον πονο και ευτυχία γεμίζει η ψυχή με αγάπη.Ένω μια ευθεία προς τον ουρανό που δεν έχει σκαμποανεβασματα είναι ο πιο κοντινός δρόμος προς την καταστροφη.

Εμένα η φράση μου άρεσε.Τέλος πάντων, κατάλαβα ότι είχα μέσα μου και όχι αυτό που μαλον ευνοούσε ο Οσο με το δίχρωμο μουστάκι Συνήθως οι άνθρωποι αγαπάνε επιλεκτικά και ότι δεν αγαπάνε το αντιπαθουνε που για μένα είναι ένα δείγμα κατα πόσο λάθος είναι. Πχ οι άλλοι μισούν τους φτωχούς, οι άλλοι τους πλούσιους, άλλος αυτούς που είναι μη μορφωμένοι κτλ κτλ. Αυτό που θέλει να πει ο Οσο είναι να αγαπάμε και τα δυο άκρα. Να αγαπάμε και τον ευεργέτη αλλα και τον εχθρό. Το παράδειγμα είναι λίγο ακραίο αλλα πάνω κάτω στο συναισθηματικό επίπεδο μπορεί να σημαίνει το ίδιο.

Απο την παραπάνω προταση. Γενικά με την φιλοσοφία δεν είχα πολυ στενές επαφές. Συνήθως διάβαζα βιβλία παραψυχολογικου και ψυχολογικου ενδιαφεροντος. Και άντε και ένα λογοτεχνικο έργο του Μπουλγκάκοβ "Μαιτρ και Μαργαρίτα".

Δεν έχει νόημα να γίνο πιο συγκεκριμενος, νομίζω η λέξη τα παντα τα λεει όλα

Δεν καταλαβαίνω πως και δεν σας αρέσει το ντζάμπα. Υπάρχουν άπειρα πράγματα στο ιντερνετ σε pdf μορφή και όχι μόνο.

Το ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά είναι μια ψευδαίσθηση. Όποιος το αντιληφθεί κερδίζει μια γλυκιά σοκολάτα.

Γιατί άρεσε στους ξυλοκόπους.

Όταν γεννηθούν θέλουν να ζουν και ας πεθαίνουν, κι ας αφήνουν πίσω τους παιδιά που θα πεθάνουν Ο Ηράκλειτος θεοποεί τις ικανότητες, και τα χαρίσματα. Τα βάζει πάνω απο όλα στη ζωή του. Όμως ξέρει οτι δεν θα τα έχει για πάντα και αυτο στεναχωριέται, και σε λίγο πιο μεγάλα βάθη απαρνιέται την ζωη υπαρξή του, και αγάπη.

Πιστεύω ότι τα πράγματα που μας περιορίζουν είναι αυτά που αγαπάμε και θεοποιουμε. Αλλος αγαπάει τις ικανότητες του, άλλος την θρησκεία του, αλλος το σπίτι του, αλλος τα βελούδινα σχέδια του για το μέλλον κτλ κτλ Δηλαδή για μένα η μη ελευθερεία είναι όλα αυτα που βάζουμε πάνω απο την αγάπη. Και όλα αυτά αυτη τη στιγμη τα ονομάζω σαμσάρα.

Εγω συνεχίζω να επιμένω ότι πάνω απο όλα είναι ο θεός. Πρέπει να αγαπει κανεις πρώτα τον θεο και μετα την ελευθερεία του και πραγματοποίηση των ονείρων του. Ζω σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι απο έλειψη αγάπης δεν αντέχουν το βαρος της ευτυχίας τους, και καταρέουν στην δυστυχία που τους ελαφρύνει.

O καθένας μας έχει τόση ελευθερεία όσο μπορεί να αντέξει.

Έχεις όνειρα και απειρους σκοπούς στην ψυχή σου. Άδειασε για να ξαναγεμίσεις.

Γράφεις ένα μαθηματικο διαγώνισμα, που αν δεν το γράψεις δεν περνας στη σχολη που θες. Αξίζει να το γράψεις καλά? Παρόλα αυτά έχεις άγχος? Αν δεν σε αγχώνει αυτό σκέψου κάτι πιό αγχοτικό. Πχ τρέχεις με το μηχανάκι, και κσαφνικά ένας βλαξ απο αντίθετη λοριδα μπαίνει στη λορίδα σου για να κάνει προσπέραση. Αξίζει να τον απφύγεις? Παρόλο αυτά έχεις άγχος? Νομίζω τα κριτήρια δεν παίζουν ρόλο στο να γλυτώνουν απο τον άγχο.

Όπως έλεγε ο Καβάφης σημαντικότερος από την Ιθάκη είναι ο δρόμος προς την Ιθάκη. Βέβαια για να καταφέρει κάποιος να κάνει την συμβουλή του ένα συναισθηματικό βίωμα θέλει πλήρης απάρνηση από τη ζωή και από τις αξίες που υπάρχουν μέσα σε αυτήν. Φανταστείται πως θέλετε κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή σας, πχ να παντρευτηται, και ο αγαπημένος σας άνθρωπος να σας φεύγει απο τα χέρια σας, και παρόλα αυτά δεν σας καίγεται καρφί και είσαι ευτυχισμένοι. Το νόημα της φράση, πρώτα ο θεός, ή ας γίνει το θέλημα του θεού και έπειτα το δικαίωμα, μας μαθαίνει ακριβώς αυτό, να μη μας καίγεται το καρφί για τίποτα.

Eϊναι αυτο το πράγμα που αρχίζω να νιώθω όταν προσπαθω να σκέφτομαι τον θεο καθε λεπτο μιας απλης μέρας. Τέλος πάντων ό΄λοι μας ΄ξερουμε τι ειναι αγάπη.

Tωρα νιώθω ότι θα συγκρουστο μαζι σας. Αλλα αγαπη δεν ειναι αρετη. Η αγαπη είναι πολυ πιο πανω απο τις αρετες, γιατί αυτή τις δημιουργεί. Η αγαπή δεν είναι καλό,είναι πολύ πιο πανο απο αυτο. Η αγαπη χωρις την ένοια του κλού μπορεί να υπάρχει. Ενώ το καλό χωρίς αγάπη απλα σου σφιγκει το λαιμό και δεν σε αφήνει να παρεις ανάσα. Αν δεν βάζεις την αγάπη στην πρώτη θέση των πάντων αρχίζει το τέλος. Η αγάπη είναι ποιο πάνω απο την θρησκεία, φιλοσοφία, αρετές. Είναι ποιο πάνω απο το χρήμα, απο επιτυχιμενη ζωη, πιο πάνω απο το ένα πιάτο φαί, πιο πάνω απο τη κατοικεία. Ολα αυτα μπορούν να γίνουν μέσω για να την κατακτας καθε μέρα αλλα σε καμία περίπτωση δεν μπουν να την υποκαταστησουν.

Δεν πρέπει να κηνηγάμε το καλό ακόμα αν είναι η αλήθεια και το αληθηνό μας πρόσωπο, πρέπει να κηνηγάμε την αγάπη.

Μην κηνηγάς ούτε το καλό ούτε το κακο, κηνήγα την αγάπη.