outis

Η σιγουριά σ’αυτά δεν είναι πάντα καλή ιδέα. Στον Εβραϊκό μυστικισμό της Merkava και των Hekhalot (πχ μια και μίλησες για παλάτι) ο όρος που χρησιμοποιούν για την «άνοδο» στα «παλάτια» είναι... yordey hamerkavah = κάθοδος στο άρμα.

Ε αφού έτσι λένε οι αριθμοί σε τι διαφωνείς; Κοίτα υπάρχει τρόπος να έχεις σταθερό κριτήριο για σταθερούς λόγους - αν είναι σταθερό το ζητούμενο. Έτσι πχ (το εκλογικεύω εδώ) σε κοινωνίες όπου το σεξ σήμαινει εγκυμοσύνη και εγκυμοσύνη σήμαινε θάνατο για τη γυναίκα (1 στις 3 ή χειρότερα στις προβιομηχανικές κοινωνίες) ή παιδιά που ο πατέρας της μη παντρεμένης μητέρας δεν είχε δυνατότητα να ταϊσει - η καθημερινότητα δηλαδή - έθετε τα κριτήρια: του "ηθικό" (δηλ συμπεριφορά προς επιβίωση) ή του "ανήθικο" (κατατροφική συμπεριφορά) - πρόσθεσε κι άλλα αν θέλεις (πολλοί "σύντροφοι" διάδοση STD κτλ) Βάλε αντιβιωτικά και αντισύλληψη στην εικόνα και το αίτιο του κώδικα "ηθικής" φεύγει, αλλά υπάρχει ακόμα η "αδράνεια" της κοινωνίας. Κι έτσι η αλλαγή έρχεται αργά - Δες το χάρτη πιο κάτω http://en.wikipedia.org/wiki/Maternal_death

"Πάνω" κατά παράδοση (πως λέμε "Θεός" με αρσενική λέξη;!) Γεωμετρικά είναι δύσκολο να αναπαραχθεί - ούτε με τέσσαρακτ.

Κι αν ο χρόνος είναι χρήμα, έχουμε και λεφτά! 1. Η ροή είχε διακοπεί με το τέλος της 6ης "μέρας" - διακόπτεται η "κατά φύση" λειτουργία της. 2. Όφις αποκαλείται το πλάσμα πριν την Πτώση – που μεθόδευσε. Μετά την Πτώση παύει να είναι εκείνο που ήταν - εξαιρίας του ρόλου του σ'αυτή - κι έτσι «αλλάζει όνομα» - 3. Η Εδέμ παρουσιάζεται φανερά επίγεια. Όπως το λέει και η λέξη "παράδεισος" (κήπος) ήταν κλειστός και προστατευμένος χώρος κι όχι η γενική κατάσταση στη Γη. 4. Βασικά παρουσιάζεται ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ορατών και αοράτων. Για το γιατί τιν προώριζε, εξαρτάται από το πότε χάλασε το πράγμα. Αν η "ανταρσία" των Αγγέλων ξεκινά με την Πτώση (που αμφιβάλλω) ο ρόλος θα είναι άλλος. Αν ήταν πριν, μάλλον διαφορετικός του προηγούμενου.

Μπορούμε να βάλουμε σταθερά και μετρήσιμα κριτήρια - και βάση αυτών να αξιολογούμε. Άλλος με άλλα κριτήρια ίσως να αξιολογεί αλλιώς αλλά αν είναι τα κριτήρια σταθερά και μετρήσιμα θα πρέπει να μπορεί να δει πως βάση των χψζ είναι έτσι (κι ας προτιμά τα χξς)

Απλά δεν είναι πια είδηση.

Γενικά κάθε συνέπεια των πράξεων και των θέσεων των γονιών επηρεάζει τα παιδιά και τη ζωής τους. Θετικά και αρνητικά. Ειδικά όταν είναι "εξαρτώμενα" μέλη.

Η Στωϊκή φιλοσοφία είναι εκείνη από τις φιλοσοφίες της αρχαιότητας που πέρασε στο zeitgeist periss;otero από όλες. Έτσι δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς από Στωϊκούς για να διακρίνεται η σχετική φιλοσοφία εδώ κι εκεί.

Το "πιστεύω" (που κοινά σημαίνει "εμπιστεύομαι) προέρχεται από το "πείθω") και εμπεριέχει και έννοιες - πλην της εμπιστοσύνης-πίστης και της πειθούς και της υπο-ταγής (εμπιστεύομαι, πείστηκα, ακολουθώ υπο τις οδηγίες) Με τίποτα δεν κολλά ότι έχει καμιά αγάγκη ή κανένα λόγο να "πιστεύει" ο Θεός σε κάτι έξω από την ίδια τη Θεότητα.

Δώσε λίγο χρόνο γιατί πολλά και βαριά βάζεις! "Ανέκδοτο" βγαλμένο από τη ζωή (μου) : είπα κάποτε (πριν 2 χρόνια να μελετήσω τη Γένεση εξαντλητικά (από το Εβραϊκό κτλ) - δύο χρόνια μετά είμαι στο Γένεσις 1:2....

Ε... δεν υπάρχει κανένα ευαγγέλιο που να λέει «ότι κλείνει ανοίγει;;;» Επιστρέφω στο πιο κάτω. Δε νομίζω πως οι 12 καρποί είναι τα μηνιαία ωάρια όπως τα ξέρουμε σήμερα. Τα φύλλα – το λέει – είναι για «θεραπεία» - Να το διερευνήσω λίγο αχαλίνωτα. Η αρχική ανθρώπινη κατάσταση δείχνεται να είναι «ανδρόγυνη» (ποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς) Που πάει να πει πως αν άρσεν και θήλυ είναι κατ’εικόνα του Θεού, η Θεότητα είχε και τα δύο χαρακτηριστικά (και ίσως και άλλα!) Κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση! Ο Θεός πρώτα διαχωρίζει την αρσενική πλευρά του ανθρώπου από τη θηλυκή. Πάει το καθ’ομοίωση. Μένει η «εικόνα» (το... «είδωλο;»!) Μεχρι εκείνο το σημείο ο άνθρωπος μοιάζει να έχει κάποιο είδος πρακτικής αθανασίας (όχι απόλυτης αλλά όπως φαίνεται μετά, εξαρτώμενης) μέσω κάποιου βιολογικού «μηχανισμού.» Δεν είναι η μόνη γραμμή συλλογισμού αυτή αλλά μπορούμε να την τραβήξουμε να δούμε που πάει. Η γνώμη μου είναι ότι ο μηχανισμός αυτός ήταν στην πλευρά τη θηλυκή που αρχικά αποκλήθηκε «Βοηθός,» έπειτα «Ανδρις» («ανδρογεννής;» από το Άνδρας/Άνθρωπος) και τέλος, Εύα που θα πει «πηγή ζωής.» Με την «πτώση» ο μηχανισμός μεταλλάσσεται και από κάτι που είχε άμεση σχέση με κάποιο «δέντρο/ξύλο της ζωής» μετασχηματίζεται στα ωάρια που ξέρουμε. Κατά την «αποκατάσταση» ο μηχανισμός αυτός θα επανενεργοποιηθεί και θα βγάζει «καρπούς» περιοδ-ικά (!) – για την συντήρηση των ανθρώπων. Ταυτόχρονα όμως θα παράγει «φύλλα» με θεραπευτικές ιδιότητας (άρα με ρόλο στην «αποκατάσταση.»)

Σχεδόν - με κανένα από τα τρία θα έλεγα - αλλά για να ασχοληθώ με ότι ασχολούμαι πράγματι λαβμάνω υπ'όψη περισσότερο τα γεγονότα.

Πάρε σαν υπόθεση εργασίας ότι φύση δεν είναι τα πάντα και θα δεις πως είναι χρησιμότερο στις αναζητήσεις σου

Αυτό "απαντήθηκε" (κατά τα Γραφάς!) Γνώση του Καλού και του Κακού από ένα ανώριμο πλάσμα "ανάγκασε" (!) το Θεό να του στερήσει την πρόσβαση στο δέντρο της Ζωής - ως υλικό το πλάσμα αυτό δεν είχε αυτόνομη αφθαρσία αλλά εξαρτώμενη (από το δέντρο της Ζωής, να πούμε εδώ πως Ευά=Ζωή;;) Αν Γνώση του Καλού και του Κακού μπορούσε να ήταν (και ήταν) αιτία αδικίας - η στέρηση της πρόσβασης στο δέντρο της Ζωής ήταν ο τρόπος διακοπής της διαιώνισης της αδικίας (φαντάσου να ήταν αθάνατος ο Χίτλερ!)

Δεν θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος - και σημασία έχει (αν το συνειδητοποιεί κανείς αυτό που λέει ο Επίκτητος) να κάνει κάτι - οτιδήποτε αν δεν ξέρει καλύτερα - προς την κατεύθυνση αυτή και θα αρχίσει να βρίσκει όλο και αποτελεσματικότερους τρόπους. Κάποιους διερεύνησα σ'αύτό το τόπικ http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/5196-πνευματικές-ασκήσεις/?hl=%2B%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82+%2B%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82 Και μια και μιλάμε για τον Επίκτητο - οι τρόποι που εφάρμοζε συνοψίζονται εδώ: http://www.artofwise.gr/forum/index.php?/topic/5196-πνευματικές-ασκήσεις/page-2#entry91815 Αποδεδειγμένα αποτελεσματικοί. Με μία βασική προϋπόθεση. Να εφαρμοστούν με συνέπεια (επιμονή και υπομονή). Δε χρειάζεται πολύχρονη εφαρμογή για να "πάρει μπροστά η μηχανή". Αλλά αν πεις "θα το κάνω" - κάντο για μια-δυο βδομάδες με συνέπεια (καθημερινά) και όπως τραβάς το σχοινάκι 1-2 φορές και παίρνει μπροστά η μηχανή της βάρκας μετά από λίγο το πράγμα δουλεύει από μόνο του - αν το αφήσεις.

Ως ιδέα είναι καλή - για να γίνει χρήσιμο θέλει και να ξέρεις τον τρόπο - εύκολα το λέμε αλλά στην πράξη...

Ορθό αλλά άχρηστο χωρίς κάποιο "δια ταύτα" (που υποψιάζομαι πως ο Επίκτητος είχε το νου να αναφέρει) Ναι, ακόμα και "το χειρότερο" ταράζει ότι γιατί έχει σημασία από μόνο του αλλά γιατί εμείς έχουμε την άποψη ότι η σημασία που έχει μας θίγει. Πεθαίνουμε πχ και το αποστρεφόμαστε όχι λόγο του θανάτου καθ'αυτού αλλά λόγω της άποψης που έχουμε (συν κάποιων αντικειμενικών δυσάρεστων συνθηκών που προηγούνται του θανατου, πόνος, ασθένεια κτλ) Το βασικό συμπέρασμα: αν θέλεις να μην ταράζεσαι άλλαξε άποψη για τα πράγματα (και όχι μόνο) είναι μια αρχή.

Μα το κριτήριο είναι "με ποιους ασχολείσαι!"

Για πρώτης τάξη πληροφορίες για τα πιο πάνω διάβασε το https://www.scribd.com/read/234811301/Hebrew-Daily-Prayer-Book - από σελίδα 17-65 (στο φυσικό βιβλίο από σελ. ΧΙ - ΧΧΧΙΙΙ)

Με τρομάζεις και ταυτόχρονα με απογοητεύεις. Θέλεις να πεις ότι η πολύτιμη τηλεπαθητική σύνδεση που είχαν τα δάχτυλά μου με την τηλεόραση μέσω του τηλεκοντρόλ είναι μούφα;

Στόχος είναι η "θέωση" - δηλαδή η "κατά χάρη" (δηλαδή όχι 'δικαιωματικά') ένωση με τον Θεό κι όχι να γίνουν οι άνθρωποι "θεοί" - η θέωση είναι κάτι κοντινό (αλλά περισσότερο) από την Σωτηρία. Σίγουρα δεν υπήρχε καθόλου ιδέα στους ανθρώπους της ΠΔ ότι οι άνθρωποι είναι "να γίνουν θεοί" (αυτό βασικά ήθελε και ο Εωσφόρος, χαλίφης στη θέση του χαλίφη, και τα έμπλεξε όλα.)

Άλλο το "τον φτιάχνει φύση" κι άλλο "φτιάχνει φύση" όταν "φτιάχνεις φύση" απομακρύνεσαι από τη φύση.

Αν το τραβήξεις από τα μαλλιά και η ατομική βόμβα "φύση" είναι. Αλλά δεν οδηγεί μια τέτοια λογική πουθενά.

Όχι του θανάτου. Της γνώσης του καλού και του κακού. Η έξωση από την Εδέμ έγινε για να μην φάνε/τρώνε από το ξύλο της ζωής και διαιωνιστεί το κακό. Κάποιο δέντρο της ζωής ξανακάνει την εμφάνισή του στο τέλος του βιβλίου της αποκάλυψης όπου περιγράφεται να κάνει 12 καρπούς το χρόνο ("ύποπτα" παρόμοιο με την ωορηξία των γυναικών) αλλά είναι ασαφές αν πρόκειται για εκείνο της Εδεμ ή άλλο.

Παρένθεση (Η "μετάφραση" του Φίλου δεν είναι μετάφραση αλλά είναι στην ουσία απόδοση στα νεοελληνικά της παλαιότερη μετάφρασης του Βάμβα (που είναι στην καθαρεύουσα και η οποία είναι πάρα πολύ καλή - όπως και η απόδοση του Φίλου, πέρα από άλλα ζητήματα) Για μένα είναι πέρα-για-πέρα λάθος (για το λόγο ότι είναι ολότελα αστήρικτο) το να μπερδεύεις "ηλιακότητα" θρησκείας με το θέμα αυτό. Αυτό σε κάνει να "βλέπεις" πράγματα που δεν υπάρχουν στο κείμενο. Ο άνθρωπος πχ από πουθενά δεν προκύπτει να είναι "δημιουργημένος με φως στο κέντρο του" - λέει: 4 Μέσα σ' αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων. Κάποια "ζωή" λοιπόν είναι το "φως" και αυτό είναι "το φώς των ανθρώπων" (η "ζωή" για την οποία μιλά το απόσπασμα). Αλλά τι είναι "η ζωή" αυτή; Το λέει: "1 ΣΤΗΝ αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος. 2 Αυτός ήταν στην αρχή προς τον Θεό. 3 Όλα έγιναν διαμέσου αυτού· και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει. 4 Μέσα σ' αυτόν ήταν ζωή, και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων." ο ΛΟΓΟΣ λοιπόν είναι η ζωή και το ΛΟΓΟ ο συγγραφέας του ευαγγελίου τον ταυτίζει με τον Ιησού. Εφόσον αυτή ειδικά "η ζωή" (ο Ιησούς-Λόγος) είναι μέσα στους ανθρώπους τότε έχουν φως. Αν απορρίψουν το "φως" τότε μένουν στο σκοτάδι αλλά όσοι δέχονται το "φως" (δηλ τη "ζωή" δηλ το Λόγο δηλ τον Ιησού) τότε το σκοτάδι δεν μπορεί να επικρατήσει εκεί που έχει εγκατασταθεί το φως.... "ανθρωπολογικά" δηλαδή το απόσπασμα δεν λέει καθόλου πως ο άνθρωπος "είναι δημιουργημένος με φως στο κέντρο του" αλλά ότι το "φως" (ως Ιησούς-Λόγος) μπορεί να τους φωτίσει αν δεν το καλοσορίσουν.