Marilena

Κάτσε βρε... βιαστικό πλάσμα! Τώρα σου λέει τον απέκτησε... Sucore desktop screenshot σε 1 μήνα... Θα του έχει αλλάξει τα φώτα μέχρι τότε

Αυτό το σημείο είναι που με μπερδεύει... Αυτός που πιστεύει στον άνθρωπο δεν ονομάζεται ουμανιστής? Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο Και ναι τα επισχειρήματά σου μου φαίνονται απολύτως λογικά... Αλλά ως ένα σημείο... Στην ερώτηση πριν το σύμπαν τι? Ψάχνω απάντηση και αυτός είναι ένας από τους λόγους που βρέθηκα εδώ... Αλλά δυστυχώς (για μένα) δεν μπορώ να δεχθώ αυτή την "ανώτερη ύπαρξη" γιατί για να υπάρχει σημαίνει ότι δημιουργήθηκε... πως όμως? (Είμαι τρελά μπερδεμένη και ελπίζω να φαίνεται... :headb:)

Πέρα από αυτό, νιώθω την ανάγκη να συμπληρώσω ότι δεν πρέπει να βλέπεις τα πράγματα μόνο από την δική σου οπτική γωνία. Πιστεύεις σε αυτό που θέλεις να πιστεύεις αλλά επειδή κάθε δήθεν διάλογος μαζί σου καταλήγει σε διαμάχη και σε προσπάθεια ο ένας να πείσει τον άλλο, οφείλεις να παρουσιάσεις σταθερά και ακλόνητα επιχειρήματα (πράγμα που από ότι έχω παρατηρήσει εως τώρα δεν έχεις κάνει). Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα πιστεύω σου, αλλά δεν είμαστε όλοι Χριστιανοί εδώ μέσα. Και όπως καταλαβαίνεις, δεν δεχόμαστε το ίδιο άκριτα τα "πιστεύω" και τα λόγια του Χριστιανισμού... Καλή συνέχεια και καλή ειρηνική διαμονή. Υ.Γ.1:Δεν έχω κανένα απολύτως σκοπό να σε προσβάλω. Υ.Γ.2: Προσπαθούσα να τα πω αυτά την κατάλληλη στιγμή. Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνει μέσω προσωπικού μηνύματος. Πιστεύω πως εδώ είναι το κατάλληλο σημείο.

Έχω σχηματίσει μια άποψη αλλά είναι καλή ευκαιρία για σχολιασμό... Νύξεις κατά τις μαγείας... Για μένα μαγεία = δύναμη... ανυπολόγιστης αξίας. Όποιος κατέχει αυτή τη δύναμη αυτομάτως αποκτά εξουσία... Ποιοί είχαν εξουσία εκείνα τα χρόνια; Που το στηρίζεις αυτό; Το σήμερα εννοώ... Νιώθω πλήρως καλυμένη από την Oneiromantis :cheerful: Συγνώμη... καταρρίπτεις τον αθεϊσμό τώρα? _________________________ Πέραν τούτου νομίζω ότι έκανα λάθος στον όρο... μάλλον εννοούσα ουμανιστής... (γιατί μίλησα για άνθρωπο ενώ έγραφα για αθεϊσμο ... τέσπα... ελπίζω να καταλάβατε...) Και με βοήθησε αυτή η ερώτηση να καταλάβω το λάθος... (στην οποία όπως καταλαβαίνετε δεν έχω απάντηση....)

Σ' αυτό έχει απολύτο δίκιο ο Τζόνι... δεν κερδίζεις τίποτα με τα ξενύχτια... ξέρω ότι το σχολείο σου "τρώει" πολύ χρόνο αλλά ο ύπνος είναι απαραίτητος για να μπορέσεις να αποδώσεις Καλή επιτυχία στις εξατάσεις σου :cheerful:

Outis & Sucore: Λατρεύω τον τρόπο που επικοινωνήτε!!! Σε καμία περίπτωση... Αυτό που εσύ κατάλαβες δεν ισχύει για όλους. Όταν πεις σε ένα άνθρωπο ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να καταλάβουν τι σκέφτεσαι αμέσως θα προσπαθήσει να βρει τι σκέφτεσαι. Δεν είναι έτοιμος ίσως ούτε και ικανός, αλλά θα το προσπαθήσει. Όταν του πεις ότι υπάρχει ανάσταση θα ζει με αυτή την ιδέα όλη του την ζωή, πιστεύοντας ότι όταν πεθάνει δεν είναι το τέλος αλλά θα αναστηθεί.

Όπως εμμέσα σου είπα, μου φάνηκε ότι διαχωρίζεις την μαγεία από την προσευχή. Ένας Χριστιανός μπορεί να προσεγγίσει αυτό που ονομάζουμε Τέχνη μέσω της πίστης του στο ένα και μοναδικό (γι' αυτόν) Θεό. Ένας Δωδεκαθεϊστής μέσω της πίστης του στο Δωδεκάθεο. Ένας Βουδιστής... μπλα μπλα μπλα Ένας άθεος μέσω της πίστης του στον άνθρωπο. Πάντου (όπως βλέπεις) υπάρχει η πίστη σε κάτι. Πίστη. Και πως αυτή εξωτερικεύεται? Μέσω της προσευχής. Η προσευχή λοιπόν είναι η οδός για να φτάσουμε στην Τέχνη. (Ότι και αν σημαίνει "προσευχή" για τον καθένα) Δεν νομίζω λοιπόν πως υπάρχει διαφορά πίστης με Τέχνη. Άρα με την προσευχή μπορείς να ζητήσεις από τον/τους/τις Κύριο/ους/ες ότι θες. Και αυτό είναι μαγεία. (Θα ήθελα πολύ την άποψή σου...)

Μα το είπα ήδη... Ανάσταση= απόδειξη ότι ο θάνατος δεν είναι ανίκητος Ποιός είναι ο σκοπός της κάθε θρησκείας Χρήστο; (εκτός από την πνευματική αιχμαλωσία του ανθρώπου... )

Κάτι μπερδεύεις φίλε solomon... Ελπίζω οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών να σε βοηθήσουν... Θα με διευκόλυνες ιδιαίτερα αν άνοιγες θέμα με τίτλο "Διαφορά μαγείας και προσευχής"...

Anor... έθεσες επί της τραπέζης τον μεγαλύτερο προβληματισμό μου Sucore... δεν είναι γιατί σκεπτόμεθα αλλά τι σκεπτόμεθα :smilewink: :angel:

Εύγε Sucore!! Σε μια εποχή όπου ο κόσμος δεν άντεχε την ζωή του θα ήταν πολύ απλό και πονηρό κάποιος να σκεφτεί πως να καταρρίψει τον τρόμο για τον θάνατο :smilewink: . Ο θάνατος δεν είναι ο μεγαλύτερος φόβος των ανθρώπων?... Η ανάσταση τον καταρρίπτει :smilewink: ____________________

Αυτό δεν το κατάλαβα.... δηλαδή?.... ---- Άκυρο... αφότου έκανα τα τεστάκια της Μινέρβα το κατάλαβα... Στο τεστ: You chose the same colour for 21 out of 23 letters, number and weekdays... ___ Τα μουσικά δείγματα δεν τα έκανα... μου την έδιναν... με ενοχλούσε ο ήχος και το παράτησα....

Πέρα από το all time classic, ρίξε μια ματιά εδώ Ααα... και μια συμβουλή... αν θες να πίνεις καφέ, προτίμησε ελληνικό καφέ ή φίλτρου (αλλά είναι πολύ ελαφρής). (Πάντως η δική μου άποψη είναι ότι πρέπει να πας σε ένα ειδικό να σου δώσει βιταμίνες... γιατί με τόση ταλαιπωρία + ξενύχτια... πίστεψέ με θα τις χρειαστείς...)

Αυτή είναι η πρώην των ονείρων σου :blblbl:

Άσε... κατάφερα να κάνω και τους δυο υπολογιστές να κολλήσουν..... (Το δεύτερο αφιερωμένο στον αντρικό πληθυσμό του φόρουμ )

Κακώς υψώνεις τους τόνους. Υπάρχει ουσία, και ξέρεις ποιά είναι; Ότι όλοι εμείς που "αλλάζουμε κανάλι γιατί έχουμε βαρεθεί" σ' αυτήν την επιστολή δώσαμε σημασία. ΑΥΤΗ είναι η ουσία. Μπορεί να το βλέπεις σαν μια καλοστημένη παγίδα που όλοι μας πέσαμε μέσα... λάθος σου. Έχουμε επίγνωση της κατάστασης, αλλά προσωπικά χάρηκα γιατί αυτή η "διαφορετικότητα" κέντρισε -επιτέλους- το ενδιαφέρον του κόσμου. Και η αλήθεια να λέγεται... έχω να κάτσω στην τηλεόραση από τότε που άρχισαν οι καταλήψεις... γιατί? Γιατί βαριέμαι...

Νομίζω πως είπα ότι αυτό είναι επουσιώδες Την ουσία Sucore!! Μέσα από αυτή την επιστολή έρχεται η απάντηση σε όσους αναρωτιούνται "τι έπαθαν τα μικρά"....

Αναμφισβήτητα σε ό,τι αφορά την πιο συγκλονιστική είδηση από τον Τύπο και την τηλεόραση μέσα στο 2006 πρέπει να είναι η εξαφάνιση του συνομήλικού μου και συνονόματού μου Αλέξανδρου από τη Βέροια και η ιστορία με τον βιασμό μιας μαθήτριας της Αμαρύνθου. Τα μαντάτα δυσάρεστα. Οι εμπλεκόμενοι, παιδιά της δικής μου ηλικίας, και τα σενάρια εφιαλτικά. Οι συναισθηματικές διαταραχές μέσα στην ελληνική οικογένεια μεγάλες, και μια μανία να ανακαλύψουν συμπτώματα παραβατικά στα παιδιά τους. Η νέα λέξη που πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι μεγάλοι είναι η παραβατικότητα. Η νέα μόδα που κατασκευάζουν οι επιστήμονες για να φωτογραφίσουν ένα παιδί άτακτο, κακό, είναι η λεξοπαραβατική. Ξαφνικά, κρίνονται - απορρίπτονται παιδιά που μέχρι σήμερα ήταν λίγο πιο ζωηρά ή παιδιά από ξένες χώρες με άλλη κουλτούρα. Ολα αυτά συμπληρώνονται με εκφράσεις υποτιμητικές και με πολύ πολύ μυστήριο. Σε ερώτηση που θα θέσουμε εμείς οι μικρότεροι: Γιατί τόση υστερία έτσι ξαφνικά; Τόση ευαισθησία; Σπεύδουν να μας απαντήσουν ότι το κάνουν από ενδιαφέρον ουσιαστικό και αγάπη. Ας μην τρελαθούμε, αγαπητοί μου γονείς, ανεκπαίδευτοι κατά τα άλλα. Από εσάς ξεκινά το πρόβλημα. Ναι, σε σας μιλάω. Δεν γεννιέται κανείς έτσι ξαφνικά παραβάτης, ούτε μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη. Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα - τα ακριβά αυτοκίνητα - τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση - τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους, με έναν όρο, να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς. Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter. Θα σας θέσω κάποιες ερωτήσεις και αν έχετε θάρρος απαντήστε μας. Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθήσαμε στον καναπέ με παρατεταμένη αγκαλιά και χωρίς την πίεση του χρόνου του στρες σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας; Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος και για την πρόοδο της επιστήμης; Να τρέξουμε στη φύση; Αφήστε, εγώ θα σας πω, γιατί από τρελό και από παιδί μόνο ακούς την αλήθεια. Ποτέ. Με ακούτε. Ποτέ. Κάποτε όμως γινότανε. Τότε που υπήρχε το απόλυτο μέτρο σύγκρισης. Κάποτε, που συμβιβαζόσαστε με τη φτώχεια, αλλά ήσαστε ευτυχισμένοι γιατί ήσαστε τίμιοι. Αξιοπρεπείς. Δεν απορρίπτατε αξίες καθημερινές και η ζωή σας είχε χρώμα, γράφατε ποιήματα, διηγήματα την ώρα της δουλειάς. Χωρίς να έχετε τίποτα, τα είχατε όλα. Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό. Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση. Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας. Και να τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά ρούχα. Και να τα δάνεια και οι λογαριασμοί. Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός. Αλήθεια δεν είναι πως όπου βρεθείτε μιλάτε για μια Λάμπρου, μια Μπεζαντάκου και ένα νινί που σέρνει καράβια; Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; - ναρκωτικά - σεξ - αδικία - όπλα - θάνατο - fame story; Αυθάδεια και όλα αυτά μπροστά μας; Αυτό για σας λέγεται παιδεία, κουλτούρα; Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη. Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι, ξύλο που σας χρειάζεται. Πέστε μου, για να μην τα πάρω, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά του 21ου αιώνα; Πότε καθήσαμε ήρεμα στα γόνατά σας, έτσι, για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη; Σαν εκείνο να δεις που διάβαζε η γιαγιά μας σε σας, «Ενα παιδί μετράει τα άστρα». Ποτέ. Ναι, ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ. Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια. Αλλά όταν έρθει η ώρα να δείτε κατάμουτρα το δημιουργικό σας χάλι, την κατάντια σας, αντί να προσπαθήσετε να επανορθώσετε, λέτε πως δεν μας αναγνωρίζετε. Προς Θεού τόσο εγωισμός, μα τόσο... ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ 13 ετών Μαθητής Α'τάξη Γυμνασίου Βουλιαγμένης Αυτό το παιδί με έχει αφήσει άφωνη (Φήμες θέλουν την μητέρα του παιδιού να έχει γράψει αυτή την επιστολή... Το θεωρώ επουσιώδες... Όσοι από εσάς αμφισβητήτε την ικανότητα ενός παιδιού να γράψει έτσι, σας παρακαλώ να δείτε μόνο την ουσία της επιστολής.)

Αφού δεν βρήκες αυτό που έψαχνες τότε μάλλον πήρες λάθος δρόμο. Πριν αλλάξεις πορεία σκέψου πως ήσουν πριν αλλάξεις την ζωή σου. Αν ήσουν καλύτερα από ότι είσαι τώρα, γύρνα σε εκείνη τη κατάσταση και προσπάθησε ξανά να βρεις το δρόμο σου. Αν όχι τότε συνέχισε από εδώ που βρίσκεσαι, ψάξε μέσα σου τι πραγματικά θες. Θέσε τις προτεραιότητές σου και πορεύσου με αυτές. Άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει να αναζητάς την ευτυχία μέσα από υλικές απολαύσεις... Η πραγματική ευτυχία είναι απλές καθημερινές στιγμές Δεν μπορώ να μην παραθέσω και το απόσπασμα από το post της Martina: :cheerful:

πέραν του ότι δεν μπορούμε να ψηφίσουμε....

http://www.youtube.com/watch?v=N8YpHtFS-GI χεχε... απλά.. θεϊκό... southpark είναι αυτό :cheerful:

NUMB Im tired of being what you want me to be Feeling so faithless lost under the surface Dont know what youre expecting of me Put under the pressure of walking in your shoes (caught in the undertone just caught in the undertone) Every step I take is another mistake to you (caught in the undertone just caught in the undertone) Ive become so numb I cant feel you there Ive become so tired so much more aware Ive becoming this all I want to do Is be more like me and be less like you Cant you see that youre smothering me Holding too tightly afraid to lose control Cause everything that you thought I would be Has fallen apart right in front of you (caught in the undertone just caught in the undertone) Every step that I take is another mistake to you (caught in the undertone just caught in the undertone) And every second I waste is more than I can take Ive become so numb I cant feel you there Ive become so tired so much more aware Ive becoming this all I want to do Is be more like me and be less like you And I know I may end up failing too But I know You were just like me with someone disappointed in you Ive become so numb I cant feel you there Ive become so tired so much more aware Ive becoming this all I want to do Is be more like me and be less like you Ive become so numb I cant feel you there Is everything what you want me to be Ive become so numb I cant feel you there Is everything what you want me to be Αφιερωμένο σε... εμένα...

Αυτοκτονία = δειλία <-> Το να κρατήσεις την ζωή σου σημαίνει θάρρος... Τότε αντιφάσκεις, λέγοντας πως η ζωή είναι μεγάλο δώρο. Αφού το να ζήσεις θέλει θάρρος... χρειάζεται θάρρος να κρατήσεις ένα δώρο? (Μπορεί να κάνω κάποιο λάθος στο συλλογισμό μου, σε παρακαλώ να με διορθώσεις )

Avaris νομίζω ότι θίγεις ένα θέμα που είναι έξω από τα πλαίσια αυτού το forum... Μήπως αυτοί είναι οι φόβοι σου; Μήπως φοβάσαι ότι αν αντιπαρατεθείς με κάποιον συντονιστή "κινδυνεύεις" να φύγεις; Αυτό όμως γιατί συμβαίνει; Μήπως πιστεύεις ότι κάποιες ιδέες σου είναι ακραίες/αβάσιμες/μπερδεμένες ; Αν αυτό δεν ισχύει δεν έχεις κανένα λόγο να φοβάσαι. Στο κάτω κάτω οι συντονιστές πέρα από συντονιστές είναι και μέλη, μπορεί αυτό να τους δίνει παραπάνω δικαιώματα αλλά όπως ίσως έχεις παρατηρήσει δεν καταχρώνται αυτή την εξουσία. Και η φράση "... θα κάνω χρήση το προνομίου μου και θα σου δώσω warning" δεν ισχύει εδώ μέσα. Μην δημιουργείς προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.