Marilena

:cheerful: Τους X-MEN είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα για "πειράματα πάνω στον V"

:cheerful: Μια λεπτομέρεια... είχαν γίνει πειράματα πάνω στον V....

Αναλόγως την ιστορία του ο καθένας επιλέγει και το τέλος της... Δεν μπορείς να κρίνεις μια ταινία από την τελευταία πράξη της... Το να επιλέξει κάποιος την αυτοκτονία ως διέξοδο στα προβλήματά του (οποιασδήποτε φύσεως) μπορεί να είναι πράξη δειλίας, μπορεί και όχι. Αυτοκτονία σημαίνει θάνατος και ο θάνατος είναι στην πρώτη θέση των ανθρώπινων φόβων... Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ο μεγαλύτερος φόβος όλων. Γι' αυτό δεν μπορείς να ισχυριστείς με βεβαιότητα ποια από τις δυο επιλογές χρειαζόταν περισσότερο θάρρος....

Απάντησα στην φράση σου : Τουλάχιστον ξέρεις ότι ήταν δική του επιλογή... Συμφωνώ... Και αυτό είναι το σημείο όπου αναλόγως την περίπτωση μπορεί να νιώσεις ενοχές... ~Δεν συμφωνώ στο ότι ο αυτόχειρας νιώθει πως η ζωή του είναι μάταιη (αλλά από τις δικές μου εμπειρίες δεν μπορώ να το στηρίξω)~

Εεεμμμ.... αμφισβητείς το ότι ήταν εξαιρετική απλά και μόνο επειδή ήταν χολιγουντιανή παραγωγή;.... Επιπόλαιη προσέγγιση... Η γνώμη μου (και πιστεύω ότι την συμμερίζονται αρκετοί) είναι ότι ήταν μια καταπληκτική ταινία με βαθύ νόημα και εξαιρετική πλοκή.

Τουλάχιστον ξέρεις ότι το επέλεξε...

Κι όμως... Δυο δικοί μου έφυγαν με αυτόν τον τρόπο... Η αυτοκτονία είναι ένα θέμα που με... στενοχωρεί αφάνταστα... Αλλά από μια συζήτηση με ένα γνωστό, σκέφτηκα το εξής... Τι είναι χειρότερο; Να χάσεις κάποιον που αγαπάς σε αυτοκινητιστικό ή να τον χάσεις επειδή αποφάσισε να αυτοκτονήσει;

Πάλι μας πήρε στο δούλεμα το ιπτάμενο Μια φωτεινή σκιά ?!

Τηλεμεταφορά?... ποιός τηλεμεταφέρθηκε?.... Για την εξέλιξη των ειδών μιλάμε βρε Ξένια. Το ερώτημα είναι (θα στο θέσω λίγο χοντροκομμένα), αφού εξαφανίζονται τόσα είδη.. πως και δεν ακούμε για εμφάνιση νέων; Τώρα το έχουμε προεκτείνει λίγο στην εξέλιξη των ειδών, όπως π.χ. στον άνθρωπο. (Καλως ήρθες!!!) ___ Πάντως οι "X-MEN" είναι γεγονός.... Τα παραδείγματα που ανέφερες johnny είναι μια σταγόνα στον ωκεανό των περίεργων δυνατοτήτων κάποιων ανθρώπων. Εντωμεταξύ έχω μόλις τελειώσει ένα βιβλίο του Τομ Ρόμπινς... και αυτή η θεωρία περί αμφιβίων με ελκύει πολύ... αλλά θα κρατηθώ γιατί θα βγω off topic

Επειδή ΚΑΙ εσύ είσαι στο Αβάπτιστο, χαλάρωσε και έλα να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση... Αν φρίκαρες, γιατί τα άκουγες? Το γεγονός ότι εσύ "φρικάρεις" δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν την ίδια αντίδραση... Εγώ π.χ. "φρικάρω" με τα λαϊκα και τα σκυλάδικα... ενώ με τη Metal και την rock, ανεβαίνω ψυχολογικά... Για να καταφύγει κάποιος στις αντιδράσεις που αναφέρεις παρακάτω, σημαίνει ότι μάλλον "δεν πάει καλά"... Ελπίζω να γνωρίζεις ότι ο φανατισμός σε κάθε του μορφή είναι αρνητικό φαινόμενο... Μην καταδικάζεις το αντικείμενο του φανατισμού, αλλά το φαινόμενό του. Για εξήγησέ το λίγο αυτό.... Τι πάει να πει "εξυπνάκιας"... Και επίσης τι το κακό να κάνεις το "σήμα με το μικρό δάχτυλο και το δείκτη"? Σημαίνει κάτι?... Τι έκανες για να τα πάθεις όλα αυτά? Γιατί τα cd που εσύ έσπαγες, εγώ τα άκουγα... και δεν μου έχει συμβεί τίποτα απ' όλα αυτά... Μήπως επηρεάζεσαι πολύ εύκολα?..... Για να παθαίνουν ότι παθαίνουν τα θέλει ο κ*λος τους... Συνεπώς είναι χειρότεροι από τους "ανόητους" που απλά τα ακούνε.... Συγκεντρώσου..... Δηλαδή αμφιβάλλεις ότι το δημοσίευμα "Του Σατανά η ΡΟΚ" είναι για γέλια?....

Ωραία... άρα λοιπόν καταλήγουμε σ' αυτό που είχες πει. Ότι δηλαδή κάποιοι προσπάθησαν να εξομολογήσουν πολιτικούς κρατούμενους με διάφορα κίνητρα προσωπικού επιπέδου... Αυτοί που τους έδιναν τα κίνητρα, το έκαναν επειδή το χρειάζονταν... άρα τους χρησιμοποιούσαν, πέρα από τα κίνητρα που τους έδιναν... Συνεπώς "χρησιμοποιουσαν τους παπαδες για να ψαρευουν κρατουμενους"... άρα η άποψη αυτή δεν είναι αφελής. Που θέλω να καταλήξω; Όπως και να χρησιμοποιείται τελικά η εξομολόγηση, δεν μπορεί να γίνει αν δεν έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη στον εξομολογητή σου... Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αναπτύξεις μια βαθιά φιλική σχέση μαζί του. ... Γιατί δεν το λες σε ένα φίλο σου τότε; ... Γιατί δεν το λες σε αυτόν που προσέβαλες; Εξάλλου αυτόν αφορά.

Ναι ήσουν απόλυτα σαφής. Λες: Τι να έκαναν δηλαδή; Και πως αυτό θα τους εξυπηρετούσε αφού ούτως ή άλλως η εξομολόγηση δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση των πολιτικών κρατουμένων;

Τι εννοείς λέγοντας "προσωπικά κίνητρα"; Απορία: Hrakleitos και Outis... σε ποιές ιστορικές περιόδους αναφέρεστε...;

Babuska... ειλικρινά... δεν έχω λόγια... Ξέρω πόσο σκληρό είναι να χάνεις ένα δικό σου άνθρωπο... πόσο μάλλον από τα ναρκωτικά...

Ένα "γιοφύρι της Άρτας" στην κοπελιά παρακαλώ..... :angel:

Σου παραθέτω μια συνέντευξή του:

Και η ιστοσελίδα αυτού.... HERE!!!!

Καταρχήν η ερώτηση έχει ένα πομπό και ένα δέκτη. Ο δέκτης μετά το στάδιο της κατανόηση της ερώτησης, καλείται να απάντησει. Υπάρχουν δυο τεινά... ή ο πομπός έχει κάνει λάθος στα δεδομένα και συνεπώς έχει κάνει λάθος ερώτηση με αποτέλεσμα και η απάντηση να είναι λάθος... ή ο δέκτης να προσπέρασε το στάδιο της κατανόησης και συνεπώς η απάντηση που θα δόθηκε να είναι λάθος. Η πορεία δεν νομίζω πως είναι αμφίδρομη... η ερώτηση υπάρχει για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό (είτε αυτός αφορά τον ίδιο τον πομπό είτε τον δέκτη -να περάσει δηλαδή από τη διαδικασία της σκέψης-). Για μένα, δεν υπάρχει λάθος ερώτηση, υπάρχει σκοπιμότητα. Μια -για κάποιους- λάθος ερώτηση θα οδηγήσει τον ερωτών στη γνώση του λάθους του. Αντίθετα μια λάθος απάντηση είναι πρόβλημα...

ΤΕΛΕΙΟ!!! Αλλά.... αν κρίνω από τα στυλό μου... :headb: .... Θα χρειάζομαι τουλάχιστον 20 κάθε μήνα....

ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ ΞΩΤΙΚΑ - ΕΙΡΩΝΙΑ Θέλω να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μια, να δεις τα πράγματα έτσι όπως τα βλέπω και γω, Να νιώσεις την αδίστακτη και τραγική ειρωνεία, γι' αυτό σου περιγράφω κάτι προσωπικό. Ήταν ένα μεσημέρι με τον ήλιο ντάλα, που τ' αλάνια μου ονειρευόνταν ακρογιάλια, Και ανοίγανε τα μάτια και βλέπανε τσιμέντο παντού, ρίζα κακού φυτεμού. Και θέλανε τα πάντα να αρχίσουν να γκρεμίζουν, μα αντί γι'αυτό τη πρασινάδα ποτίζουν, Να μεγαλώσει και προσωρινά το γκρίζο να κρύψει, μα εκείνη θέλει πρώτα το μυαλό τους να στύψει. Μέχρι να μην είναι ορατό σε αυτούς το καμουφλάζ και ας είναι ο κόσμος όλος ένα απέραντο γκαράζ, Μα άστα να πάνε, μ' έπιασε πολυλογία και ήθελα λεει να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μια. Και πάνω που είχα αρχίσει να πιάνω τον ειρμό, τι ειρωνεία για ένα ρεφρέν σταματώ. Θέλω να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μια, να δεις τα πράγματα έτσι όπως τα βλέπω και γω, Να νιώσεις την αδίστακτη και τραγική ειρωνεία, γι' αυτό σου περιγράφω κάτι προσωπικό. Περνάνε και με παίρνουνε λοιπόν για περατζάδα, σίγουρα πάντως όχι για να δούμε τη λιακάδα, Τους είχε καρφωθεί η φούντα στο μυαλό, αιχμάλωτοι στο ψυχολογικό εθισμό. Φτάνουμε με ανάποδα στον τόπο του κακού σε μια πλατεία απ'τις τελείως "who", Aρχίσαν τα δικά τους για άλλη μια φορά, ξενέρωτος πως είμαι πως χαλάω τη παρέα. Είχαν κουραστεί δεν επέμεναν πολύ, αρχίσαν τα σαλιώματα χαρτί με χαρτί, Ειρωνεία στην ειρωνεία άλλη μία και δω, οι μπαμπάδες τους, τους μάθαιναν να φτιάχνουν αετό. Αρχίζει ν'αλαφρώνει μια σακούλα βαριά που μου 'φερε στη σκέψη δικαστήρια πολλά, Τι το'θελα και γω με τη σκέψη στο κακό, πάω να γυρίσω και αντικρίζω μπατσικό, Είδα τη ζωή μου όλη "deja vu", ενώ ο διπλανός είχε αντίδραση ασβού, Ρίχνω αμέσως σύρμα και το παίζω και καλά, μα είμαι σίγουρος οι ανοητούληδες μας πήραν μυρουδιά. Ο στρίφτης ο καλός τα πετάει όλα με μια, μα η γόπα στο αυτί καμάρωνε για τα καλά, Πάει να το παίξει άνετος, ανοίγει το πακέτο μα μέσα του τη φύλαγε λουλούδι "σπαρματσέτο". -Καλησπέρα. -Μια....ΓΕΙΑ!....χαρά. Σα μια συμφωνική, με μια παραφωνία, τα κάναμε πουτάνα, τρεμάμενες φωνές, μα οι μπάτσοι ως γνωστό μεγάλες αδερφές. Απέναντι στον ίσκιο δυο πρόσφυγες αράζαν, μ'ένα ραδιοφωνάκι τη κούραση ησύχαζαν, Ξυπόλυτοι και αδύνατοι μα πάντα ευγενικοί, αγαπητές φιγούρες σε λάθος εποχή. Γαμώψυχοι οι μπάτσοι πηγαίνουν προς τα 'κεί, αρχίζουν τις κλωτσιές με μια γνωστή αφορμή, -Μπρος κωλαλβανοί φευγάτε από δω, γεια σας μάγκες απόγευμα καλό... Κρατάμε ο ένας τον άλλο, κανείς μη σηκωθεί, σ' αυτό το κωλοσύστημα χαμένος ποιος θα βγει; Αυτός που υπερασπίζεται το πατριωτισμό ή όποιος σημαία ψάχνει όταν τον πάει τσιρλιό; Ορκίζομαι το ένιωσα εκείνη τη στιγμή, αν ήμουν δολοφόνος δεν θα'χα ενοχή, Όμως να εκδικηθώ θα μου δοθεί ευκαιρία, δεν είναι μακριά η επόμενη πορεία. Για μένα είναι ένας πόλεμος καλό αυτό ή κακό, έτσι την έχω δει μέσα απ' αυτά που ζω. Τα μάτια αδικημένων υγρά και απορημένα θα πρέπει κάποια απαίτηση να έχουν και από μένα. Θέλω να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μια, να δεις τα πράγματα έτσι όπως τα βλέπω και γω, Να νιώσεις την αδίστακτη και τραγική ειρωνεία, γι' αυτό σου περιγράφω κάτι προσωπικό. Πέρα απ' την ειρωνεία αυτή καθ'αυτή, για σκέψου πως θα ήτανε αλλιώς αν είχαν'ρθει, Για σκέψου να με δένανε χωρίς καν να'χω πιει και μια ζωή να έσερνα τη στάμπα χασικλή. Για σκέψου οι μετανάστες να'χαν τσαμπουκαλευτεί και πίσω σ'ένα πόλεμο να'χαν απελαθεί, Για σκέψου, μα αν σκεφτείς πολύ μπορεί να τρελαθείς, καλύτερα ν'αντέξεις για ν'αντισταθείς. Για να σε βοηθήσω και να εξιλεωθώ, σου αφήνω ένα φινάλε με χαμόγελο πικρό. Έτσι λοιπόν το ρίχνω λιγάκι στο μελό, θυμήθηκα τη γκόμενα που είδα στο μετρό, Που ξέρεις ίσως να'ναι αυτή το άλλο μου μισό, μα ο ελεγκτής μου χώθηκε πριν να χωθώ εγώ, Με μια καρδιά μισή που πάω εγώ πορεία, μα τώρα που το σκέφτηκα μου λύνω απορία, Ίσως να'ναι καλύτερα πού'ναι μισή από μία, μπορεί να μη την άντεχα τη τόση ειρωνεία. Έτσι να σε ξαφνιάσω, σου χώνω άλλη μία, οι μπατσοι όταν έφυγαν τα σκάγαν τρία-τρία, Η φούντα ίσως σβήσει την οργή απ' το μυαλό τους, γι' αυτό θα με τρατάρω και για λογαριασμό τους. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ... ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ... ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ...

Η Σεμέλη ήταν κόρη του βασιλιά της Θήβας. Ο Διας την ερωτεύτηκε και αυτή δεν μπόρεσε -ως συνήθως- να του αντισταθεί... Η γνωστή απατημένη Ήρα παρουσιάστηκε μπροστά στη Σεμέλη με τη μορφή της τροφού της και την έπεισε να ζητήσει από το Δια να εμφανιστεί μπροστά της με τη θεϊκή του μορφή. (έχω την εντύπωση ότι η Σεμέλη τον έβαλε να ορκιστεί... αλλά εγώ δεν παίρνω και όρκο γι' αυτό...) Αυτός στην αρχή δεν ήθελε αλλά τι να κάνει αφού η Σεμέλη επέμενε... Εμφανίστηκε λοιπόν μπροστά της με τις αστραπές και καθότι η Σεμέλη ήταν θνητή την έκαψε... Ο Διας πήρε το αγγένητο παιδί της Σεμέλης και το έραψε στο μηρό του. Μετά από 9 μήνες γεννήθηκε ο Θεός Διόνυσος....

Anor το πρόβλημα μου δεν είναι ότι δεν βλέπω με ρεαλισμό την πραγματικότητα ή το που βρίσκεται η νεολαία. Δεν απογοητεύομαι, γιατί βλέπω δυνατές καρδιές. Μπορεί να φέρονται σαν παίχτες reality... αλλά έχουν καρδιά και αυτό είναι ότι πιο σημαντικό. Υπάρχουν άτομα που η δουλειά τους είναι οι νέοι και οφείλουν να κάνουν ότι είναι δυνατό για να τους βοηθήσουν. Αρνούμαι λοιπόν να δεχθώ ότι ένα τέτοιο άτομο, μπορεί να μιλάει κατ' αυτόν τον τρόπο για τους νέους. Ειδικά σε ένα φόρουμ όπου το μεγαλύτερο μέλος των μελών του ανήκουν στην νεολαία. Θέλω να ζητήσω και δημόσια συγνώμη για τον τρόπο που φέρθηκα στον jimjim ως άνθρωπο. Από την άλλη θέλω να παρακαλέσω τον jimjim-επαγγελματία, να αλλάξει την οπτική γωνία από την οποία βλέπει τους νέους διότι μόνο έτσι θα μπορέσει να τους βοηθήσει.

Και ποιός είπε ότι η "άχρηστη" νεολαία δεν αποδέχεται την πίστη? Και εγώ για εκκλησία μίλησα, όχι για πίστη. Τώρα υποβιβάζεις και το iq της? Απο τη στιγμή που θεωρείς ότι έχουν επίπεδο, είναι αυτονόητο ότι σκέφτονται και που μιλάνε και πως μιλάνε. Και επειδή οι σχέσεις εδώ είναι απρόσωπες, απαντάνε σε κάποιον με κύριο κριτήριο το τρόπο γραφής (σύνταξη, λεξιλόγιο, ορθογραφία).

Χρειάζονται στατιστικά δεδομένα για να σου αποδείξουμε αποδείξω ότι η εξομολόγηση μου είναι άχρηστη? Σου αρκεί αν σου πω ότι δεν μπορώ να εμπιστευτώ ένα ξένο? Ότι όταν πληγώνω τους άλλους πρέπει να το πω σε αυτούς για να ηρεμίσω και όχι να πάρω ένα "συγχωροχάρτι" κάνοντας 3 φορές το σταυρό μου και λέγοντας το πάτερ ημών ή το πιστεύω από 5 φορές?