Τράγου Κέρατο

Η κατάληξή σου είναι η πιο σημαντική. Ειλικρινά το περίμενα πως θα ανέφερες το Σωκράτη ή τον Πυθαγόρα. Τον πρώτο, πληροφοριακά, δεν τον έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Προσωπικά, για να δώσω αξία σε κάποια διδασκαλία, με απασχολεί περισσότερο το πώς την έχει θεμελιώσει ο εκφραστής της, παρά το αν υπήρξε ή όχι. Η χριστιανική κοσμοθέαση βασίζεται στην ιδέα πως ο θεός ενσαρκώθηκε για να μας λυτρώσει από τις αμαρτίες μας. Αν δεν υπήρξε ιστορικά ο ενσαρκωμένος Χριστός, αυτό αρκεί για να συμπαρασύρει όλο το οικοδόμημα της χριστιανικής κοσμοθέασης: ολόκληρο οικοδόμημα που στέκεται σε μια κλωστή. Τον Πυθαγόρα ή το Σωκράτη τώρα, τους προσεγγίζω με τον ίδιο τρόπο. Κι όπως είναι φυσικό θεωρώ πως έχουν πει μεγάλες σοφίες, αλλά και μεγάλες μπαρούφες. Ο Διόνυσος από την άλλη, ο οποίος είναι θεός, δεν είναι φιλόσοφος, είναι "πρωταγωνιστής" σε μια σειρά από μύθους. Και τους μύθους τους προσεγγίζουμε αλλιώς. Κι ο Ερμής ο Τρισμέγιστος είναι κάπου στη μέση. Αυτά για την ώρα.

Μισό λεπτό παιδιά.... Εντάξει, το hellenicreligion είναι αλλού γι' αλλού.... Αλλά το άρθρο δεν προέρχεται από εκεί. Είναι προσαρμογή ενός πιο εκτεταμένου άρθρου που θα βρείτε εδώ: http://www.atheists.org/christianity/didjesusexist.html κι ενδεχομένως να περιέχει κι άλλες πληροφορίες που βρίσκονται στο συγκεκριμένο site.

Η αλήθεια είνα πως βρισκόμουν σε κατάσταση λίγο πριν από αστρική προβολή. Το σκέφτηκα μάλιστα να σηκωθώ, αλλά πήρα μήνυμα πως ήταν καλύτερα να κάτσω στα αυγά μου (μπαρδόν, στο "αυγό" μου) όπερ και εγένετο. Μιλάς για το φαινόμενο της κρυπτομνησίας. Πολύ καλές εξηγήσεις και να σου πω την αλήθεια ήταν οι πρώτες που σκέφτηκα. Δεν τις αποκλείω, αλλά να σου εκθέσω μερικούς λόγους για τους οποίους δεν νομίζω πως συνέβη αυτό: πρώτον, λόγω μουσικής εκπαίδευσης, έχω πολύ καλή μνήμη και θυμάμαι αρκετά από ένα τραγούδι (που ακούω στον ξύπνιο μου) ακόμα κι αν το ακούσω μια φορά. Οπότε αν είχε συμβεί αυτό, το πιο πιθανό είναι πως, αφού ξυπνούσα, θα θυμόμουν αρκετά ώστε να μπορώ να το αναγνωρίσω. Για την πιθανότητα να άκουσα το ραδιόφωνο του γείτονα, τη στιγμή που ξύπνησα συγκεντρώθηκα στους περιβάλλοντες ήχους να δω μήπως όντως ακούγεται μουσική στο βάθος, αλλά δεν άκουσα τίποτα. Λογικό θα μου πεις και θα έχεις δίκιο. Είναι όμως κι ένα άλλο: άκουσα γύρω στα τρία κομμάτια, που διαρκούσαν γύρω στα 12 λεπτά, ενώ το όλο περιστατικό κράτησε 5 λεπτά (και πάλι δεν αποκλείω το να έχω κάνει λάθος).

Τι λε ρε; Δεν είπαμε πως αυτά είναι του σατανά;

α. Δε δέχομαι κανέναν β. Είχαν λόγους τόσο οι μεν όσο και οι δε Ίσως πρέπει να αναδιατυπώσω το ερώτημα: τι αξία έχει η διδασκαλία ενός ανθρώπου που δεν ξέρουμε αν υπήρξε, ο οποίος δεν άφησε γραπτά, που δεν ξέρουμε ακριβώς τι είπε και που καθένας ισχυρίζεται πως όλοι οι υπόλοιποι τα έχουν καταλάβει λάθος; Πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που καθημερινά ακούμε περί Χριστού δυο - τρεις φορές, κάθε Χριστιανός είναι σίγουρος πως ο δίπλα του "δεν έχει καταλάβει το πραγματικό νόημα" της χριστιανικής πίστης;

Οι E.L.O. σατανιστές!!!! Δεν είναι δυνατόν!!!!! Αναμένω στη λίστα τους Boney M και τους Osmond Brothers.

Την ώρα της σιέστας μου συνέβη κάτι πολύ ενδιαφέρον: εκεί που βρισκόμουν στην πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, άκουγα μουσική. Όχι μουσική που ερχόταν απ' έξω, ούτε γενικότερα μουσική που υπάρχει γραμμένη κάπου. Άκουγα πρωτότυπη μουσική. Θυμάμαι καλύτερα το τελευταίο κομμάτι που ακουγόταν, το οποίο ήταν σαν βρεττανική ποπ, το οποίο το άκουγα με τέλεια παραγωγή και ηχοληψία, με ηλεκτρονική ενορχήστρωση, και αγγλικό στίχο, ο οποίος από όσο θυμάμαι, έβγαζε και νόημα. Σαν, μέσα στο μυαλό μου, να έπιανα ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Προκειμένου να τσεκάρω το ενδεχόμενο κρυπτομνησίας, με το που σηκώθηκα, γκούγκλισα δυο φράσεις που θυμόμουν από τους στίχους και, όχι, δε βρήκα κάποιο κομμάτι που να έχει αυτό το στίχο. Το φαινόμενο αυτό ούτε μου συμβαίνει πρώτη φορά, ούτε είναι πρωτάκουστο. Ο Coleridge είχε γράψει τον Κουμπλάι Χαν μονοκοντυλιά με το που ξύπνησε, σαν να αντέγραφε κάποιο "ουράνιο" πρωτότυπο κι έμεινε μισοτελειωμένο επειδή κάποιος τον διέκοψε. Ο Keith Richards έγραψε το Satisfaction και πολλά άλλα τραγούδια, πιάνοντας μελωδίες την ώρα του ύπνου του. Ο Beethoven, όταν τον ρωτήσανε γιατί έγραφε τόσο δύσκολο μέρος για το βιολί στο Κονσέρτο για Βιολί, απάντησε αγενέστατα ισχυριζόμενος πως "μιλάει με το Θεό". Ο Σεφέρης έλεγε πως τα ποιήματα του "δίνονται". Και, φυσικά, οι αρχαίοι ποιητές κάνανε επίκληση στη Μούσα. Θα ήθελα να συζητήσουμε αυτό το φαινόμενο: Εξηγείται λογικά; Από πού προέρχεται αυτή η μουσική; Είναι κάποια φυσική/βιολογική διαδικασία; Πώς στην ευχή ο κοιμισμένος μου εγκέφαλος μπορεί να φτιάχνει έτοιμα τραγούδια; Τι στην ευχή συμβαίνει; Κι αλήθεια, πώς γίνεται να τα θυμάμαι καλύτερα αυτά τα τραγούδια μπας και κονομήσω κανα φράγκο;

Χμ... το καημένο το χορταράκι τι σου φταίει δηλαδή για να το φας; Μήπως κι αυτό δεν έχει ζωή; Νομίζεις πως δεν εκφράζει αισθήματα; Κι όμως, τα εκφράζει κάθε ώρα και στιγμή, με εκκρίσεις χημικών, τα οποία όμως εμείς οι άνθρωποι δεν τα αντιλαμβανόμαστε. Δεν υποφέρει λοιπόν ένα μαρούλι όταν το κόβεις κι αργοπεθαίνει μέχρι να τεμαχιστεί και γίνει σαλάτα για να το φάμε; Γιατί δείχνεις τέτοια εύνοια προς τα ζώα; Γι' αυτό, θα έπρεπε να τρώμε μόνο καρπούς, που ούτως ή άλλως το ίδιο το φυτό τους προσφέρει να τους φάμε - όπως έλεγε κι ο Πυθαγόρας άλλωστε. Αλλά δε σταματάει εκεί. Όταν περπατάς, δεν πατάς άθελά σου μυρμηγκάκια και πάσης φύσεως μικρά έντομα; Όταν αναπνέεις, ο οργανισμός σου δε θανατώνει όποιο μικρόβιο βρίσκεται στον αέρα; Για να πιεις νερό, δεν πρέπει προηγουμένως να έχεις εξολοθρεύσει όλους τους μικροοργανισμούς για να μη δηλητηριαστείς;

αυτο ακριβως..! και ειναι πολυ δυσκολο να καταλαβουμε τα σημεια παραχαραξης (αν και οχι αδυνατο). Ακομα ομως και σ'αυτα τα (παραχαραγμενα) ευαγγελια φαινεται (με δυσκολια ομολογουμενως) απο καποιες φρασεις κλειδια, μια πανθεϊστικη χροια στα λογια του Ιησου. Και πού ξέρω αν αυτή η "πανθεϊστική χροιά" αν είναι προϊόν παραχάραξης ή όχι; Λες για ευαγγέλια που γράφτηκαν από γνωστικούς συγγραφείς, οι οποίοι βλέπανε τον Ιησού από πανθεϊστική σκοπιά και είχαν κάθε συμφέρον να τον παρουσιάσουν ως πανθεϊστή. Ουσιαστικά δε μου απαντάς σε τίποτα: ένας άνθρωπος που δεν ξέρουμε αν έζησε, που μας σώζονται λόγια του που δεν ξέρουμε αν τα είπε ακριβώς έτσι, από μαρτυρίες ανθρώπων που δεν τον γνώρισαν κι εσύ ισχυρίζεσαι πως βρήκες την ουσία του κηρύγματός του; Το ίδιο ισχυρίζονται και άλλοι με χιλιάδες άλλες εκδοχές. Γιατί εσύ δηλ. βρήκες την πραγματική ουσία; Οι άλλοι δηλαδή αρμέγουν χελώνες; Ή εσύ είσαι πιο μάγκας;

Αφού είναι παραχαραγμένα, πού ξέρουμε τι είπε και τι του βάλανε στο στόμα του; :evilbl:

Ας συγχιστώ.... Δεν υπάρχει στάλα βεβαιότητας σε ό,τι λες. Άλλος λέει πανθεϊστής, άλλος λέει Υιός του Θεού, άλλος λέει ένας μεσσίας από τους πολλούς, άλλος λέει πρίγκιπας που του σφετερίσανε το θρόνο, άλλος λέει Εσσαίος, άλλος λέει νόθος γιος Ρωμαίου, άλλος λέει νόθος γιος greek lover της εποχής, άλλος λέει αρχηγός εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος ζηλωτών. Ποιον να πρωτοπιστέψω;

Ωχ... ελπίζω εγώ που τρώω σούσι να μη βρεθώ στης φυλακής τα σίδερα....

Σε μια άλλη διάσταση, ο Βολταίρος: :headb:

Μη με μπριζώνετε, θα το κάνω δυο τρεις φορές ακόμα το τεστ με ελαφρώς διαφορετικές απαντήσεις εκεί που αμφιβάλλω να δω τι βγάζει....

Αφού το λέει η "αγία γραφή", αυτήν να ρωτήσεις!

100% Φιλελεύθερος Κουακέρος; (Liberal Quaker) Έχω μεγαλύτερη δόση πανθεϊσμού / γνωστικισμού από όσο νόμιζα... <_<

Ω! Ναι....

Μου άρεσαν... Ό,τι πρέπει για να κρατιέσαι σε φόρμα! :smilewink:

Το ξέρουμε; Από πού; Τεκμηριώθηκε; Είμαι της άποψης πως τα έργα βαρύνουν περισσότερο από τις πράξεις.... ...πόσοι το είπαν αυτό κι αυτοκτόνησαν;

Πρώτον, με αφορμή το παραπάνω, ο Σταύρος Λογαρίδης το 1973 έβγαλε ένα δίσκο με την ονομασία ΑΚΡΙΤΑΣ (και το γκρουπ και ο δίσκος) ο οποίος είναι, κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος ψυχεδελο-προγκρεσιβ ροκ δίσκος από ελληνικό γκρουπ (με ολίγα στοιχεία από τζαζ και έθνικ). Δεύτερον Το θέμα είναι για τη χρήση, όχι για τη φύση του θεού (ούτε για προτάσεις δίσκων Τρίτον, επειδή είμαι γνωστός αντι-καζαντζακικός. Εντάξει, πολύ ωραίο στα λόγια το παραπάνω απόσπασμα του Καζαντζάκη.... Σημαίνει όμως τίποτα; Ή μήπως λέει κάτι πολύ απλό, έως απλοϊκό, με πολύ ταρατατζούμ τρόπο; (Ναι, είμαι εμπαθής με τον Καζ.)

Ταινία που προσπαθεί να μπαλώσει αυτά που δεν μπαλώνονται...

Τεσπα... αυτό που ξέρω είναι πως αρνούνται τα πάντα αυτή τη στιγμή...

Τόσο χάλια είναι η ζωή ρε παιδιά;

Εναλλακτική Λύση 3; (Γνωστή φάρσα)

Καλώς, θα το κοιτάξω κάποια άλλη στιγμή... ΟΥ ΡΕ! :evilbl: