Οι άνθρωποι της πόλης

[Νεφέλη]

Στο thead «ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ», ο mandrake έγραψε -μεταξύ άλλων- :

Πρώτον στις σύγχρονες εξελιγμένες κοινωνίες, οι ρυθμοί ζωής είναι φρενίρεις από μόνοι τους και δεν θες και πολύ για να ξεφύγεις, αλλά και κατί τέτοιο δυσκολεύει κατα πολύ την προσαρμογή κάποιου σε οποιοδήποτε σύνολο.

13067[/snapback]

Κατά την γνώμη μου φίλε, έχεις δίκιο... Αλλά δεν φταίνε μόνο οι ρυθμοί ζωής, ειδικά όταν μιλάμε για τις μεγάλες πόλεις.

Έχω μια θεωρία σχετικά, που σαφώς είναι απλά θεωρία και δεν ξέρω κατά πόσο πράγματι έχει σημαντική επιρροή πάνω στους ανθρώπους που ζούνε στις πόλεις.

Οπότε, αναμένω την γνώμη σας:

 

Όταν λέμε «άνθρωπος της πόλης» εννοούμε -μεταξύ άλλων- άνθρωπο που

α) βρίσκεται πολύ συχνά κοντά σε πολλούς ανθρώπους (εργασία, μέσα μαζικής μεταφοράς, ακόμα και στην διασκέδαση) και

β) περνά πολύ χρόνο σε χώρους με έντονη ακτινοβολία από ένα σωρό τζάρτζαλα και μάρτζαλα (τηλεόραση, κινητό, pc, κεραίες κλπ).

 

...Όλ? αυτά, μήπως επηρεάζουν έντονα την αύρα του και κατά συνέπεια την διάθεσή του και κατά... τελική συνέπεια, κάπου τον «ψιλο-σαλτάρουν»;

 

Παράδειγμα:

Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος μπαίνει το πρωί στο μετρό, να πάει στην δουλειά του. Η διάθεσή του, είναι μάλλον ουδέτερη (ούτε θετική, ούτε αρνητική... νυσταγμένη θα έλεγα!). Βρίσκεται μέσα στο τρένο, στριμωγμένος από σωρό άλλων ανθρώπων... Οι οποίοι: ο στα δεξιά του φίλου μας, είναι ερωτευμένος και σκέφτεται την κοπέλα του (χαρά και ερωτισμός), ο στ? αριστερά του, έχει τσακωθεί με την γυναίκα του προτού φύγει από το σπίτι (θυμός), ο από πίσω του, έχει κάνει κάποια πατάτα στη δουλειά του και φοβάται ότι σήμερα θα την ανακαλύψει το αφεντικό και θα τον απολύσει (φόβος και άγχος), ο μπροστά του, σκέφτεται πως θα βγάλει περισσότερα λεφτά (υλισμός και έντονη σκέψη)... Και πάει λέγοντας.

Βάλ' τε τώρα κι από πάνω, τις ακτινοβολίες που δέχεται απ' όοοολα τα γύρω-γύρω κινητά...

Άραγε, τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν όλ? αυτά πάνω στην αύρα του φίλου μας και πως επιδρούν στην διάθεσή του...;

 

...Σκεφτείτε τώρα, ότι αυτό το πράμα συμβαίνει καθημερινά και συνέχεια, σε όλους μας! (όλους όσους ζούμε σε πόλη, τέλος πάντων )...

 

...Δεν θυμίζει λιγάκι «αλυσιδωτή αντίδραση», με τρέχα-γύρευε επιπτώσεις...;

[mandrake]

Συμφωνώ με όσα λες...Είναι προφανές πως δε ζούμε μόνοι μας,αλλά μαζί με όλα όσα μας περιβάλουν.Ακόμα και αν δεν μπορούμε να το δούμε,δεχόμαστε και ασκούμε επιρροές.

[Ιχώρ]

Εννοείται ότι όλα τα παραπάνω εππηρεάζουν και την αύρα και το σώμα. Σκέψου ότι από οποιοδήποτε είδος ακτινοβολίας, δεν ξεφεύγεις ποτέ. ΄

Στη δουλειά: ασύρματο δίκτυο, κεραία κινητου (αν και είμαστε ακριβώς από κάτω και δεν εππηρεάζει) και 3G στην οροφή, pc, το κινητό δίπλα, σήματα τηλεόρασης και ραδιοφώνου.

Στο σπίτι: Pc, τηλεόραση, ραδιόφωνο, κινητά, ασύρματο τηλέφωνο, κολώνες της ΔΕΗ.

 

Υπάρχουν και άλλα. Έγραψα μονάχα τα βασικά.

 

Χρειάζετε πλέον καθημερινός καθαρισμός των Τσάκρας. :headb:

[Fan4fun]

Θέλω να πιστεύω ότι η αύρα μας συνηθίζει, ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται όταν αντιμετωπίζει καθημερινά τέτοιες μαζικές, διαφορετικές επιρροές από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει με ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, ψυχική, πνευματική και βιολογική, που αναπτύσει μηχανισμούς άμυνας και επιβίωσης κάτω από όλες τις συνθήκες. Εκεί που φαίνεται έντονα το πρόβλημα είναι όταν κάποιος όχι μαθημένος στους ρυθμούς και στις επιρροές της πόλης, παράδειγμα κάποιος από επαρχία, βρεθεί σε αυτό το χάος. Πονοκέφαλος, αδιαθεσία, κακοκοδιαθεσία κτλ.

 

Ενα πράγμα πιστεύω ότι ο άνθρωπος των μεγαλουπόλεων δεν μπορεί να αντικαταστήσει και να προσαρμοστεί τελικώς. Είναι η επαφή του με την φύση. Και έρχομαι στα λόγια της Νεφέλης. Ζεις σε ένα διαμέρισμα, μή έχοντας επαφή καν με την γη και την ενέργεια που ανταλλάσεις μαζί της. Είσαι κλεισμένος σε ένα κλουβί από μπετό και ηλεκτροφόρα σύρματα, με συσκεύες που παράγουν ραδιοκύμματα, με καθρεπτες παντού, με όλα αυτά που μπλοκάρουν ότιδήποτε παράγει θετική ενέργεια ή μπορεί να την κυκλοφορήσει ή μπορεί να αποφορτίσει την αρνητική. Σπάνια έως ποτέ έρχεσαι σε επαφή με το φυτικό ή το ζωικό βασίλειο, με τον ουρανό, με το καθαρό αεράκι, με το ρυάκι ή το ποταμάκι, την θάλασσα, το βουνο. Για εμένα αυτό σε αλλοιώνει, σε αλλοτριώνει, σε μεταλλάσει και τελικά σε αρρωσταίνει.

[Νεφέλη]

Θέλω να πιστεύω ότι η αύρα μας συνηθίζει, ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται όταν αντιμετωπίζει καθημερινά τέτοιες μαζικές, διαφορετικές επιρροές από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει με ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, ψυχική, πνευματική και βιολογική, που αναπτύσει μηχανισμούς άμυνας και επιβίωσης κάτω από όλες τις συνθήκες.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν συνηθίζει φίλε μου...

 

...Εσύ, πόσες φορές έχεις πει «δε πάει καλά ο κόσμος...» ξαφνιασμένος με την συμπεριφορά και «λογική» των ανθρώπων γύρω σου...;

[Fan4fun]

Θέλω να πιστεύω ότι η αύρα μας συνηθίζει, ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται όταν αντιμετωπίζει καθημερινά τέτοιες μαζικές, διαφορετικές επιρροές από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει με ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, ψυχική, πνευματική και βιολογική, που αναπτύσει μηχανισμούς άμυνας και επιβίωσης κάτω από όλες τις συνθήκες.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν συνηθίζει φίλε μου...

 

...Εσύ, πόσες φορές έχεις πει «δε πάει καλά ο κόσμος...» ξαφνιασμένος με την συμπεριφορά και «λογική» των ανθρώπων γύρω σου...;

13180[/snapback]

 

Νομίζω ελάχιστες, έως καμία. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει μία εξήγηση. Αρκεί να θέλεις να της δεις. Σε ξαφνιάζει συνήθως κάτι που δεν κατανοείς ή που δεν θέλεις να το ψάξεις.

 

Αλλά αυτό τί σχέση έχει με την αύρα;

[mandrake]

Θέλω να πιστεύω ότι η αύρα μας συνηθίζει, ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται όταν αντιμετωπίζει καθημερινά τέτοιες μαζικές, διαφορετικές επιρροές από άλλους ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει με ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, ψυχική, πνευματική και βιολογική, που αναπτύσει μηχανισμούς άμυνας και επιβίωσης κάτω από όλες τις συνθήκες.

Πολύ φοβάμαι ότι δεν συνηθίζει φίλε μου...

 

...Εσύ, πόσες φορές έχεις πει «δε πάει καλά ο κόσμος...» ξαφνιασμένος με την συμπεριφορά και «λογική» των ανθρώπων γύρω σου...;

13180[/snapback]

Θα συμφωνήσω με την Νεφέλη,λέγοντας πως δεν συνηθίζεις τις καταστάσεις που ζείς,αλλά τους τόνους καταπίεσης που ποτίζεις τον εαυτό σου για να μην εκραγείς...και αυτό σε αρρωσταίνει ακόμα περισσότερο,γιατί από τη μια ζεις σε ένα περιβάλον που μπορεί να μην σε εκφράζει και από την άλλη "επιβάλλεις" στον εαυτό σου το να παραμένει αμέτοχος θεατής,μπας και βρείς ποτέ την ησυχία σου.Μόνο ενδυνάμωση δεν είναι αυτό...

[Νεφέλη]

Νομίζω ελάχιστες, έως καμία. Γιατί οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει μία εξήγηση. Αρκεί να θέλεις να της δεις. Σε ξαφνιάζει συνήθως κάτι που δεν κατανοείς ή που δεν θέλεις να το ψάξεις.

 

Αλλά αυτό τί σχέση έχει με την αύρα;

Χμμ... μάλλον έχεις υπερβολική κατανόηση φίλε μου. Διότι προσωπικά, βλέπω σχεδόν καθημερινά ανθρώπους να κάνουν πράγματα, που ειλικρινά μ' αφήνουν ν' αναρωτιέμαι... (όχι απαραίτητα πράγματα επιθετικά ή οργισμένα... απλά, ακατονόητα). Πράγματα, που μου δίνουν την εντύπωση ότι οι άνθρωποι της πόλης είναι... σε μια μόνιμη κατάσταση αλλοφρωσύνης ή χαζέματος...

Π.χ., να βλέπεις μητέρα με το μωρό της στο καροτσάκι, να πάει να περάσει την Βασ. Σοφίας, σε ώρα αιχμής, όχι από την διάβαση, αλλά ανάμεσα από τ' αμάξια!! (κάτι επικίνδυνα ηλίθιο, κατά την ταπεινή μου γνώμη)

Ε, κάτι τέτοια βλέπω και με κάνουν να λέω "δε πάει καλά ο κόσμος..."

 

Τι σχέση έχουν με την αύρα: όλος αυτός ο συνεχής "βομβαρδισμός" που δεχόμαστε, σίγουρα επηρρεάζει την αύρα μας (συμφωνώ με τον mandrake και στα υπόλοιπα που είπε), επομένως κατ' επέκταση, επηρρεάζουν και την διάθεσή μας, που φυσικά αυτό έχει άμεση επίπτωση στην κρίση μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε, κι επομένως και στον τρόπο που πράττουμε... Πάει "αλυσίδα" το πράμα. :headb: