Φλογερή Posted May 2, 2006 Report Share Posted May 2, 2006 Τι το ψαχνεις; Μπορει το χρυσοψαρο απο τη γυαλα να καταλαβει τι ειναι η καρεκλα ή το PC,το NET κλπ; Η μερα ζηγωνει,απλα κανε οτι μπορεις καλυτερα, καπου θα βολευτεις... Ενα χρυσοψαρο με την μνημη που κουβαλαει δεν θα θυμαται τι έφαγε την τελευταια φορα... Όμως ο άνθρωπος δεν ειναι το ιδιο....Ενα βημα για να πάει μπροστα ειναι να καταλάβει την θέση που βρίσκεται κ να εξετάσει που θελει να φτάσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kouranis Posted May 3, 2006 Report Share Posted May 3, 2006 Ενδιαφέρουσα συζήτηση. Δεν βλέπω όμως να διαφωνούμε και πολύ. Όταν είπα να χαρούμε τη ζωή όπως είναι δεν εννοούσα τις "καθημερινές" διασκεδάσεις. Κάθε άλλο, υπάρχουν τόσα ενδιαφέροντα και μυστήρια στη ζωή που αξίζουν να διερευνήσουμε. Άλλωστε τα καθημερινά είναι "διασκεδάσεις", ενώ τα άλλα είναι πράγματι ψυχαγωγίες (άγω+ψυχη) δηλάδή μας ανεβάζουν ψυχικά ας πούμε. Ο λόγος που ανάφερα το παράδειγμα με τον κομήτη δεν είναι διότι πιστεύω ότι θα γίνει (άλλωστε μου την σπάνε όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας τρομοκρατούν με κάθε τρόπο και τα σενάρια καταστροφής του κόσμου, διότι φόβος=έλεγχος και αυτό θέλουν αυτοί να επιτύχουν). Ο λόγος που το αναφέρω είναι για να δείξω πόσο ασήμαντοι είναι οι άνθρωποι (σε μέγεθος και διάρκεια) ώς πρός το σύμπαν (περιμένετε μην φωναζετε δεν τέλειωσα ). Εδώ δεν κρύβεται κάποιου είδους ηττοπάθειας όμως. Το πρόβλημα νομίζω είναι ο εγωισμός που μας οδηγεί στο να πιστεύουμε ότι είμαστε τα τελειότερα όντα (δεν υπάρχει απόδειξη γι'αυτό). Αν κατανοήσουμε το πόσο μικροί και αδύναμοι είμαστε μπρόστα στα στοιχεία της φύσης τότε θα δούμε ότι ακριβώς εδώ βρίσκεται και το Μεγαλείο του ανθρώπου. Δηλαδή παρόλο του ότι είναι μικρός επιμένει και έχει το θάρρος να συνεχίζει να το "πολεμάει" και να προσπαθεί να το κατανοήσει. Αγαπητή Φλογερή (και παρακαλώ να μην εκληφθεί σαν προσωπική επίθεση ή οτιδήποτε άλλο) δεν νομίζεις ότι είναι εγωιστικό να πιστεύουμε ότι ο θεός -αν υπάρχει- χρειάζεται εμάς να τον σώσουμε ή έχει ανάγκη την βοήθεια μας; Αν αυτό ισχύει τότε παύει να είναι θεός αλλά κάτι άλλο κατώτερο. Αυτόν ακριβώς τον εγωισμό είναι που προσπαθώ να εξαλείψω, διότι και εγώ όπως και οι περισσότεροι ανθρώποι τον διαθέτουμε λίγο-πολύ. Όσο για το χρυσόψαρο, ε που ξερείς μπορεί και κάποια ανώτερη οντότητα να λέει και για μας τα ίδια τώρα. Φυσικά το να πιστεύουμε ότι "τα πάντα είναι ματαιότης" ίσως και να οδηγεί πολύ πιο πέρα απ'ότι αρχικά φένεται. Αν ξεκινήσουμε με αυτή την απλή σκέψη μπορεί να φτάσουμε πραγματικά πολύ μακρυά όπως να κατανοήσουμε την έννοια του "The way of TAO". Αν θέλετε μπορώ να το γράψω αν και μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη απάντηση αν κάποιοι έχουν την διάθεση να την διαβάσουν θα την γράψω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted May 3, 2006 Report Share Posted May 3, 2006 Ενα χρυσοψαρο με την μνημη που κουβαλαει δεν θα θυμαται τι έφαγε την τελευταια φορα... Όμως ο άνθρωπος δεν ειναι το ιδιο.... Μην είσαι τόσο σίγουρη... Άμα γνωρίσεις τον Αλκιβιάδη, θ' αλλάξεις γνώμη (Συγνώμη για το , αλλά δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στον πειρασμό Συνεχίστε!) ~*~*~ Kouranis, Ναι, εμένα μ' ενδιαφέρει ν' αναλύσεις περισσότερο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Φλογερή Posted May 3, 2006 Report Share Posted May 3, 2006 Ναι ποιος μας είπε πως ο Θεός ειναι το ανωτερω ον στο συμπαν? Ισως να υπάρχει κάποιο πιο μεγαλο αφεντικό... Δεν ξερουμε τι ακριβως παιζεται με τα κεφάλια μας σε αυτο το Σύμπαν...δεν ξερουμε τίποτα.... Είμαστε σαν τις κοτούλες που τις ταιζουν για να τις σφάξουν.... Δεν ξερουμε τι ειμαστε, που ειμαστε,και απλά καθόμαστε και ζούμε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kouranis Posted May 3, 2006 Report Share Posted May 3, 2006 Τελικά βγήκε πιο σύντομο απ'ότι νόμιζα. "Τα πάντα ματαιότης" και το "μονοπάτι του Τάο" Ματαιότητα: Η ιδιότητα κάποιου πράγματος ή κάποιας πράξης που τα καθιστά χωρίς αξία και σκοπό. Είμαστε περικυκλωμένοι απο τη ματαιότητα. Οτιδήποτε έχω κάνει στη ζωή μου ή σκοπεύω να κάνω είναι μάταιο, το γνωρίζω αυτό ευθύς εξ αρχής. Πήγα σχολείο για 12 χρόνια μάταια. Έπρεπε να πάω στρατό, μάταια. Εξερεύνησα παράξενους τόπους (εσωτερικούς και εξωτερικούς), κάποτε βρήκα πράγματα και κάποτε όχι αλλά όλα ήταν μάταια. Πάω κολλέγιο τώρα, μάταια. Μπορεί στο μέλλον να βρώ μια πολύ καλή δουλειά και να κάνω πολλά λεφτά, μάταια. Όλες οι εφευρέσεις, η «πρόοδος», ο «πολιτισμός» η μαγεία, όλα χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση είναι μάταια. Ο χρόνος καταβροχθίζει τα πάντα σαν ένα ατέρμονα πεινασμένο θηρίο, που ποτέ δεν χορταίνει. Ο Κρόουλυ πού είναι; Ο Καστανέντα; Πού πήγαν όλοι; Τώρα που γράφω είναι μάταιο. Νομίζετε ότι οτιδήποτε απ?όλα αυτά θα έχει σημασία μετά απο ένα δισεκατομμύριο χρόνια; Μερικοί ίσως πούν ότι είναι πολύ μακρυνό αυτό το μέλλον. Το ίδιο και το 2006 ήταν πρίν ένα δισεκατομμύριο χρόνια μακρυά, αλλά είναι εδώ, τώρα. Οι πάντες είναι περικυκλωμένοι απο τη ματαιότητα, επιστήμονες, ιερείς, μυστικιστές, μάγοι, πολιτικοί, στρατιώτες σε κάποιο πεδίο μάχης, σούπερ-σταρς και σούπερ-ήρωες. Τα πάντα θα έρθουν και τα πάντα θα φύγουν και τίποτα δεν θα μείνει, όλα θα ρουφηκτούν πίσω στο αρχέγονο χάος, ακόμα και οι πολύτιμοι «θεοί» μας. Ε τότε τι κάνουμε; Αυτοκτονούμε για να τελειώνουμε μια ώρα αρχήτερα; Όχι φυσικά! Ακριβώς το αντίθετο. Μόλις ξεγύμνωσα την έννοια της ελευθερίας μπροστά στα μάτια σας (ή τουλάχιστον προσπάθησα). Είναι απλό, είστε ελεύθεροι / ά-σκοποι, ηρεμήστε δεν χρειάζετε να σώσετε τίποτα και ούτε να σωθήτε απο κάτι. Πηγαίνετε εκεί έξω και... do what thou wilt. Δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε τίποτε άλλο, παρά μονάχα αυτό που πραγματικά θέλουμε. Υπάρχει όμως μια κρυμμένη δυνατότητα μέσα σε κάθε άνθρωπο. Παρότι όλα γύρω του είναι μάταια, ο καθένας μας μπορεί να Επιλέξει ποια ματαιότητα θα ακολουθήσει. Μην αφήνετε επιστήμονες, ιερείς και «ειδικούς» σε οτιδήποτε, να σας παρασύρουν στις δικές τους ματαιότητες. Δημιουργήστε τις δικές σας και χαρείτε τις! Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί να μην κάνουμε το ίδιο λάθος, δηλαδή να προσπαθήσουμε να συμπαρασύρουμε με το ζόρι άλλους μέσα στις δικές μας ματαιότητες. Στη χειρότερη περίπτωση ας έχουμε το θάρρος να περπατήσουμε το μονοπάτι μας μονάχοι, έστω και με μόνη συντροφιά τον άνεμο. Με το να αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε, είδη νικήσαμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αυτό συνοψίζετε και στη φράση του William Blake ?I must create a system, or be enslaved by another man?s.? Το Τάο; Πού είναι το Τάο; Τι «βλασφημία» εκ μέρους οποιουδήποτε να νομίζει ότι μπορεί να βάλει το Τάο σε λέξεις. Αλλά ένα απο τα πολλά μονοπάτια που πιστεύω ότι οδηγούν σ?αυτό είναι και το πιο πάνω. Το Τάο παίζει κρυφτούλλι ανάμεσα στις πιο πάνω γραμμές. Αν το δείτε αρπάξτε το και μην το αφήσετε να φύγει για όλο το χρυσάφι του κόσμου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Φλογερή Posted May 3, 2006 Report Share Posted May 3, 2006 Ακριβως ακομα και αν όλα ειναι μάταια η λύση δεν ειναι να τα παρατησουμε αλλα να δωσουμε εμεις το δικο μας νόημα στην κάθε μας πράξη και στην κάθε μας σκέψη.... Να νιώοσυμε, να δούμε όλα όσα δεν φαίνονται ή κάποιοι δεν μας αφηνουν να δουμε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αλκιβιάδης Χ Posted May 5, 2006 Report Share Posted May 5, 2006 Η ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει συμαντικός τον κάνει να ψάχνει τι είναι ποιο πάνω ή ποιο κάτω από αυτόν. Αυτό οδειγεί σε 2 περιπτώσεις: Την αποδοχή κάποιου δόγματος με διάφορες "κυριαρχικές τάξεις" θεών, ανθρώπων κτλ, η στην ματαιοδοξία της ανυπαρξίας. Αν όμως αποδεχτούμε ότι είμαστε μία φυσική εξέλιξη "τυχαίας" επιλογής και απλά αποτελούμε ένα κομμάτι ενός διαρκώς ανακυκλώμενου συνόλου, δεν θα έκανε την ζωή μας ποιο απλή; Βέβαια το να κατανοήσουμε κάτι τέτοιο χωρίς πραγματική αποδοχή θα οδηγούσε πίσω στην ματαιοδοξία... χμχμ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Φλογερή Posted May 5, 2006 Report Share Posted May 5, 2006 Αγαπητε Αλκιβιάδη η απαντηση που δίνεις μπορει να απανταει στα δικά σου εσωτερικά ερωτηματα, αλλα αυτο δεν σημαινει πως θα απανταει κ στα ερωτηματα άλλων ανθρωπων... Γιατι λοιπόν να υπάρχουν μόνο αυτες οι 2 κατηγορίες? Γιατι κάποιος να μην πιστευει σε κανενα δόγμα όμως να μην ειναι κ ματαιόδοξος? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted July 24, 2006 Report Share Posted July 24, 2006 Η ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει συμαντικός τον κάνει να ψάχνει τι είναι ποιο πάνω ή ποιο κάτω από αυτόν. Αυτό οδειγεί σε 2 περιπτώσεις: Την αποδοχή κάποιου δόγματος με διάφορες "κυριαρχικές τάξεις" θεών, ανθρώπων κτλ, η στην ματαιοδοξία της ανυπαρξίας. Αν όμως αποδεχτούμε ότι είμαστε μία φυσική εξέλιξη "τυχαίας" επιλογής και απλά αποτελούμε ένα κομμάτι ενός διαρκώς ανακυκλώμενου συνόλου, δεν θα έκανε την ζωή μας ποιο απλή; Βέβαια το να κατανοήσουμε κάτι τέτοιο χωρίς πραγματική αποδοχή θα οδηγούσε πίσω στην ματαιοδοξία... χμχμ Διαρκως ανακυκλωμενου ε; και δισεκκατομυρια ετη μετα... Μηπως δεν εχει σημασια ο χρονος;(εννοω αυτος που εχουμε εμεις εδω κατω..) Μηπως το συστημα λειτουργει καπως αλλιως; Με ενα "κλικ" στο σωστο σημειο ας πουμε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.