Βίας

[Δανάη]

H τοποθέτησή σου μοιάζει να χαρακτηρίζεται από ένα "ή" διαζευκτικό. Ή επιλέγεις να ζεις μέσα στο φόβο -όπως λες- ή επιλέγεις να ζεις μέσα στο δικό σου χώρο χωρίς φόβο για ν' απολαμβάνεις τη ξεγνοιασιά. Δε κρίνω την τοποθέτησή σου, σεβαστή.

Η διαφορά μας όμως εδώ είναι ότι προσπαθώ να σου πω ότι μπορείς κάποιος να βιώσει (αν όχι όλοι, σχεδόν όλοι)ξεγνοιασιά ενώ έχει ταυτόχρονα θέσει σε εγρήγορση ένα τμήμα του εαυτού του που επαγρυπνεί. Η επαγρύπνηση & η εγρήγορση δεν αναιρεί την ξεγνοιασιά που αναφέρεις. Για να μην σου πω μάλιστα ότι η επαγρύπνηση & εγρήγορση είναι σε αρκετές περιπτώσεις πολύ περισσότερο "Ζωή" απ' ότι όταν είσαι ξέγνοιαστος και χαλαρός -αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

 

Για μένα δηλ. δεν υπάρχει ή το ένα ή το άλλο. Μπορώ να είμαι και ξέγνοιαστος και σε εγρήγορση στο μέτρο του δυνατού.

Και για να διαπιστώσεις τις ύποπτες προθέσεις κάποιου συγγενή, δε χρειάζεται να έχεις χάρισμα. θέλει εξάσκηση, παρατήρηση & φυσικά αυξημένη συνειδητότητα. Δεν είναι κάτι φοβερό. Τουλάχιστο έτσι εκτιμώ.

Επομένως σου λέω με τα παραπάνω ότι δεν με καταλάβατε, ή καλύτερα με καταλάβατε μέσα από το δικό σας πρίσμα.

 

Ο φόβος εκτός από "κακός δαίμονας" που ταλαιπωρεί και απομυζεί του ανθρώπους μπορεί να έχει και μια άλλη όψη. Αυτή του να σε σπρώξει ν' αναδύσεις ένα πολύτιμο δυναμικό. Αν επιλέξεις να τον αποφεύγεις γιατί τρέμεις θα σε κυνηγάει με την πρώτη ευκαιρία & θα έχεις να κάνεις συνέχεια με την μία του όψη.

Άν αποφασίσεις όμως να τον αντιμετωπίσεις τότε θα δεις και τα οφέλη.

Και αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο.

Χαρακτηριστικά στοιχεία του μονοπατιού ανάκτησης της βασική σου Δύναμης.

 

Δεν θα συνεχίσω άλλο στο θέμα γιατί κάποια πράγματα γίνονται γραφικά όταν στριφογυρίζω γύρω από ένα και μοναδικό ζήτημα επί χρόνια χωρίς όμως να μπορεί να γίνει αντιληπτή η καρδιά του ζητήματος.

Αυτά!

 

Αν δε θες να συνεχίσεις τη συζήτηση δεν πειράζει. Εγώ πάντως θα ήθελα να σου απαντήσω.

Η απάντησή μου δεν ήταν για να αναιρέσει τη δική σου και κακώς το πήρες έτσι. Στην απάντησή μου δεν υπήρχε ή "διαζευκτικό". Συμφωνώ με ό,τι λες, αλλά θεωρώ ότι είναι άδικο να προσπαθείς να το εφαρμόσεις σε όλο τον κόσμο. Για να φτάσεις σε ένα τέτοιο σημείο, θα πρέπει να έχεις ασχοληθεί με τον εαυτό σου και να έχεις δουλέψει πάνω σε αυτά τα θέματα. Εμείς όμως εδώ αναφερόμαστε σε ένα φαινόμενο που συμβαίνει σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, όλων των δυνατοτήτων, όλων των πολιτισμών κτλ.

 

Ίσως γίνομαι λίγο αυστηρή με το συγκεκριμένο ζήτημα και συχνά στο παρελθόν μου έλεγαν πόσο απόλυτη είμαι. Το ξέρω ότι φαίνομαι απόλυτη, αλλά προσπαθώ πάντοτε να αφήνω παραθυράκια για τις όποιες περιπτώσεις.

 

Όμως το αν θα έπρεπε να είχε δουλέψει το θύμα με τον εαυτό του και την αντιληπτικότητά του δεν μπορεί να είναι πάτημα για να δωθούν ελαφρυντικά στο θύτη. Εκεί βρίσκεται η δική μου ένσταση.