newcomer

Δεν εξετάζω αν κάνουν καλά ή όχι, αν και κάποιος είχε πει ότι η άγνοια είναι ευλογία (ignorance is a bliss). Σε αυτόν τον τομέα η ευθύνη και η επιλογή είναι εντελώς προσωπική υπόθεση. Απλά λέω ότι ο αγώνας της αναζήτησης απαιτεί και θυσίες.

Η μάζα στην οποία αναφέρομαι είναι η γνωστή μάζα πληθυσμού στην οποία αναφέρεται ο οποιοσδήποτε θέλει να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Προφανώς δεν υπονοώ το οτιδήποτε ρατσιστικό αλλά αντικειμενικά οι περισσότεροι ούτε καν ασχολούνται με την πνευματικότητα. Το να ανάβεις ένα κερί κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, επειδή αποτελεί οικογενειακή συνήθεια, δεν θα έλεγα ότι ορίζει κάποιου είδους πνευματική αναζήτηση. Οι περισσότεροι ούτε καν ασχολούνται με αυτά τα θέματα και αν το κάνουν η ενασχόλησή τους περιορίζεται στο πεδίο των φαντασμάτων, των εξωγήινων και οτιδήποτε σχετικό τούς προκαλεί κάποια αύξηση αδρεναλίνης. Εκτός κι εάν σφάλλω κάπου στις προσλαμβάνουσες που έχω από την κοινωνία στην οποία ζω. Άλλωστε ο πολιτισμός μας έχει καθαρά τεχνολογική/επιστημονική κατεύθυνση, η οποία, όπως και να έχει, περιορίζει σημαντικά την πνευματική διέξοδο. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, επιστήμονες μας λένε ότι υπάρχει μόνο αυτά που βλέπουν τα μάτια μας και μπορεί να αντιληφθεί ο εγκέφαλός μας. dimulator: η απομόνωση σε ομάδες, μοναστήρια κλπ προφανώς και καθιστά ευκολότερη την πνευματική αναζήτηση αλλά εις βάρος της εγκόσμιας προσωπικής ζωής. Λίγο πολύ αυτές οι ομάδες είναι κάπως αποκομμένες από τον κοινωνικό ιστό και δεν συμμετέχουν στις ίδιες δραστηριότητες όπως όλοι οι υπόλοιποι. Οπότε ο οποιοσδήποτε θέλει να ασχοληθεί με την πνευματική αναζήτηση θα πρέπει να ξέρει ότι λίγο ως πολύ, και εκ των πραγμάτων, δεν θα έχει την "φυσιολογική" ζωή που απολαμβάνει η πλειοψηφία του πληθυσμού. Ούτε θα έχει τόσο ήρεμη και απλοϊκή ζωή. Υπάρχει λοιπόν μια έννοια "θυσίας"...

Όπως και να έχει ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και σαφώς είναι ιδιαίτερος σε σχέση με τον δρόμο που ακολουθεί η μάζα.

Υπάρχει και το παράπλευρο τίμημα του ήπιου ή σκληρού "ασκητισμού". Εννοείται πως δεν έχω αποκλειστικά στο μυαλό μου τους διαφόρων ειδών ασκητές αλλά όπως και να το κάνεις χρειάζεται άσκηση και κόπος για να επιτευχθούν ορισμένα πράγματα. Τούτο σημαίνει ότι λίγο ή πολύ θυσιάζει κανείς κάποια πράγματα (όπως πχ ώρες διασκέδασης κλπ).

Προσπαθείς, έστω και άθελά σου, θέτοντας τους ινδούς σε υψηλότερο πνευματικό επίπεδο από τους μοναχούς. Βασικά το θέμα είναι καθαρά φιλοσοφικό. Ο χριστιανισμός έχει μια αμιγώς ιδεαλιστική άποψη των πραγμάτων. Το πνεύμα είναι αυτό που δημιουργεί την ύλη ή, για να το θέσουμε σωστά, οι ιδέες είναι που γεννούν την ύλη (μορφή δανείου ίσως της θεώρησης του Πλάτωνα;). Το άλλο άκρο είναι να θεωρήσει κανείς ότι η ύλη παράγει πάντα και ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πνεύμα ή ψυχή δεν είναι τίποτα άλλο από μια μορφή ενέργειας που παράγεται από τις διεργασίες της ύλης. Ο ινδουισμός φαίνεται να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αποδείξει απολύτως οποιαδήποτε από αυτές τις τρεις θεωρήσεις. Αυτό γιατί το κάθε βίωμα στην προσπάθεια της ανάπτυξης της προσωπικότητας είναι καθαρά προσωπικό και δεν μπορεί κανείς να το μοιραστεί με τον διπλανό του. Μπορεί να το εξηγήσει στον διπλανό του, μπορεί να το περιγράψει αλλά δεν μπορεί να τον κάνει να το βιώσει.

Απαντάς σε αυτά που παραθέτω κρίνοντας ταυτόχρονα την ορθότητα ή μη αυτών που παραθέτω. Τα οποία βέβαια τα παραθέτω όπως τα έχω διαβάσει σε διάφορα κείμενα χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τα ασπάζομαι απόλυτα ή όχι. Ως ένα σημείο γόνιμος και καλός ο διάλογος αλλά προσωπικά έβλεπα και βλέπω το φόρουμ ως πεδίο ανταλλαγής απόψεων και όχι ως πεδίο στο οποίο πρέπει να πείσουμε αλλήλους για την δική μας μοναδική αλήθεια. Στην τελική ο καθένας πάντα κρατάει ό,τι θέλει και από ένα σημείο και μετά χάνεται το νόημα της αντιπαράθεσης ακριβώς λόγω αυτού. Καλή σου νύχτα. ΥΓ Πάω στοίχημα ότι εάν μας έβλεπε από καμιά γωνιά ο Διογένης ο κυνικός θα γελούσαν ακόμη και τα μουστάκια του.

Κοίτα, δεν θέλω να σου αποδείξω ότι έχεις δίκιο ή άδικο. Αυτό που ζητώ εμμέσως, όμως, είναι έναν κάποιο σεβασμό έναντι όλων αυτών με τα οποία διαφωνείς ή θεωρείς λανθασμένα, γιατί έτσι όπως τα θέτεις τα ζητήματα αγγίζεις τα όρια του προσηλυτισμού, στον οποίον προφανώς και προσπαθεί ο προσυλητιστής να αποδείξει ότι η μέχρι στιγμής θεώρηση του προσυλητιζόμενου είναι λανθασμένη. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο ξεφεύγει από τα όρια του φόρουμ εκτός εάν τελικά η θεοσοφία και τα συναφή μπορούν να συντελούνται μέσω μόνο μιας συγκεκριμένης θρησκείας. Εν τοιαύτη περιπτώσει θα πρέπει να αλλάξουν ένα σωρό κείμενα, ξεκινώντας από το κλασσικό ότι η τέχνη δεν έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις θρησκείες, ανάμεσά τους και τον χριστιανισμό. Είναι ιδιαίτερα λεπτές οι γραμμές οπότε κι εμείς πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Κι όλα αυτά στα λέω με πραγματικά αγαθές και αγνές προθέσεις χωρίς να κρίνω εάν αυτά που πιστεύεις είναι αληθή ή όχι. Ακόμα κι αν έχω φτάσει σε κάποια κατάκτηση σε καμία περίπτωση δεν θα συνέκρινα τον εαυτό μου με τον οποιονδήποτε άλλον καθώς θεωρώ ότι έτσι δίνω τροφή στην αλαζονεία, την οποία δεν θεωρώ και από τους καλύτερους συμβούλους.

Κάτι τελευταίο, τόσο ο χριστιανισμός όσο και κάποιοι εκ των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων θεωρούσαν τις σαρκικές απολαύσεις ως εμπόδιο στην πνευματική εξέλιξη. Κάπως έτσι ποινικοποιήθηκε και το σεξ ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Οπότε δεν είναι και τόσο σωστό να είμαστε επικριτικοί ή τέλος πάντων ας είμαστε προσεκτικά επικριτικοί. Ο Ινδός νομίζει ότι είναι σε πνευματικά ανώτερο επίπεδο όπως ο Αγιορείτης νομίζει ότι όλα προέρχονται από τον Θεό. Ακόμα όμως κι αυτή η προσευχή του Αγιορείτη είναι ένα είδος διαλογισμού, έτσι δεν είναι; Την ώρα που προσεύχεται αποκόπτεται τρόπον τινά από το περιβάλλον και εισέρχεται σε έναν άλλον κόσμο. Τελικά είναι όλα θέμα θεώρησης και παίζει να έχουν και οι δύο δίκιο ή ταυτόχρονα και οι δύο άδικο με την αντικειμενική αλήθεια να βρίσκεται κάπου εντελώς αλλού. Χμ, όχι, η ευλογία δεν είναι και τόσο "τυπική" χειρονομία όσο νομίζεις ή όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Εφόσον την εννοεί και η ευλογία συνοδεύεται και από την αντίστοιχη ευχή τότε κάθε άλλο παρά τυπική είναι. Όπως σου είπα όμως, είναι θέμα θεώρησης... Ακόμα και η θεώρηση του Θεού των Εβραίων είναι διαφορετική από αυτήν των χριστιανών, όπως υπάρχει διαφορά στην θεώρηση ανάμεσα στον καθολικισμό και την ορθοδοξία...

Σου εξήγησα πού ακριβώς διαφωνώ. Ο ινδουισμός και ο βουδισμός βλέπουν με διαφορετικό τρόπο τον άνθρωπο απ' ότι ο χριστιανισμός ή ο παγανισμός ή ο δωδεκαθεϊσμός. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχει απολύτως δίκιο ο ινδουισμός ή ο βουδισμός έναντι των υπολοίπων και τούμπαλιν. Ένας χριστιανός ιερέας πχ θεωρεί ότι ο γιόγκι επιτυγχάνει όσα επιτυγχάνει (πχ αιώρηση κλπ) με την βοήθεια σατανικών δυνάμεων. Ο γιόγκι από την πλευρά του θεωρεί ότι ο χριστιανός ιερέας δεν ξέρει τίποτα από πνευματικότητα και ότι αυτά που ο ίδιος επιτυγχάνει είναι αποτέλεσμα της δικής του πνευματικής ανέλιξης. Ποιος από τους δύο έχει δίκιο; Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς σε αυτήν την ζωή με τους περιορισμούς που έχουμε ως άνθρωποι. Μπορούμε απλώς να επιλέξουμε τον έναν ή τον άλλον δρόμο ως τον καλύτερο για την δική μας προσωπικότητα κλπ κλπ. Ακόμα και την θέωση την αντιλαμβάνεται ο καθένας από τους προαναφερόμενους με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

"Σκέψου ότι οι Αγιορίτες μπερδεύονται θεολογικά/φιλοσοφικα ενώ οι πολυγαμικοί ενεργειακά." Δεν είναι ακριβώς το ίδιο αγαπητέ. Βασικά εσύ εξετάζεις με φιλοσοφία ινδουισμού και βουδισμού τον χριστιανό μοναχό. Αυτό από μόνο του είναι άτοπο καθώς μιλάμε για εντελώς διαφορετικές θρησκείες, για εντελώς διαφορετικούς δρόμους, αν θέλεις, στην αναζήτηση της αλήθειας*. Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς πώς δουλεύει ο Θεός, ειδάλλως δεν θα ήταν και τόσο...θεός... Τέλος πάντων, αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι ότι σε τέτοια θέματα ίσως να είναι καλό να εκφράζουμε την προσωπική μας άποψη χωρίς να εκφέρουμε άποψη επί των άλλων θεωρήσεων, καθώς κανείς δεν μου λέει πχ ότι εγώ κατέχω την απόλυτη αλήθεια και εσύ το απόλυτο ψέμα. Θα μου πεις ότι αυτό οδηγεί σε παράλληλους μονολόγους αλλά σε κάθε άλλη περίπτωση οδηγούμαστε σε μάλλον ανούσιες συγκρούσεις. Ο χριστιανός μοναχός δεν θα θεραπεύσει τίποτα εάν προηγουμένως δεν έχουν συντελεστεί κάποια πράγματα εκ μέρους του παθόντα. Ο οποιοσδήποτε Άγιος δεν μπορεί να θεραπεύσει εάν προηγουμένως δεν του το επιτρέψει ο Θεός. Στην περίπτωση της ομοφυλοφιλίας αλλά και άλλων καταστάσεων τον κεντρικό ρόλο τον παίζει ο ίδιος ο "ασθενής". Θέλει πραγματικά να "θεραπευθεί" ή τον βαθιά μέσα του τού αρέσει αυτή η κατάσταση; Βλέπεις, στην χριστιανική θρησκεία κεντρικό ρόλο παίζει η ανθρώπινη βούληση: εάν δεν θέλει να σωθεί ο άνθρωπος ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν μπορεί να τον σώσει δια της επιβολής της θελήσεώς Του. *Ακόμα και αυτήν η αλήθεια όμως είναι καθαρά υποκειμενική. Κάτι σαν τα συστήματα αναφοράς του Αϊνστάιν αλλά αποκομμένα το ένα από το άλλο και σε διαφορετικά σύμπαντα...

Δεν είναι κάπως αλαζονικό όλο αυτό όμως; Τί ακριβώς είναι αυτό που κάνει την δική σου θεώρηση σωστή και την δική τους λάθος; Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ανθρώπους που είναι ταγμένοι σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και σε μια συγκεκριμένη οδό πνευματικής ανάτασης ή αναζήτησης...

Οκ, το διάβασα και συμφωνώ μαζί σου αλλά επειδή αυτές οι λέξεις χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν συγκεκριμένη έννοια, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, δεν είναι εύκολο ή σωστό να αλλάξουμε ξαφνικά το νόημα. Υπάρχουν κι άλλες λέξεις που έχουν φθαρεί με τα χρόνια και σήμερα σημαίνουν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που σήμαιναν κάποτε. Πχ προσευχόμαστε για να μας προστατέψει από πάσαν νόσο και πάσαν μαλακίαν (!!!). Όπως και να έχει δεν είναι δική μου θέση να κρίνω τους μοναχούς. Στην συγκεκριμένη θρησκεία υφίστανται συγκεκριμένες συμβάσεις. Κατά τον ίδιο τρόπο που λες εσύ ότι "βλέπουν κάτι που δεν ξέρουν πώς να το εξηγήσουν" μπορούν και αυτοί να πουν ότι "βλέπεις τον διάβολο αλλά δεν μπορείς να τον ξεχωρίσεις". Ελπίζω να καταλαβαίνεις τί εννοώ...

Αν η Αγγλία έχει υπογράψει την συμφωνία Σένγκεν τότε δεν μπορεί να περιορίσει καθόλου την μετανάστευση των Ελλήνων. Αν, όμως, αποφασίσει να άρει μονομερώς την συμφωνία τότε στην ουσία αφήνει τον δρόμο ελεύθερο για να άρουμε κι εμείς το Δουβλίνο 2. Μάλλον δεν θα τους βολέψει καθόλου μια τέτοια εξέλιξη.

Ο Εωσφόρος είναι αυτός που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, είτε διαβάλλοντας (διαστρεβλώνοντας) τις πράξεις και τα λόγια του Θεού είτε συκοφαντώντας τον Θεό (πχ λέγοντας στον άνθρωπο ότι ο Θεός στον οποίον πιστεύει είναι ψεύτικος). Βασικά, επειδή συνηθίζει να διαβάλλει, καθώς είναι πιο δύσκολο να αποδείξει κανείς την σαθρή βάση αυτών των διαστρεβλώσεων, οι έννοιες του Εωσφόρου και του Διαβόλου έχουν ταυτιστεί.

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Έχουμε και λέμε λοιπόν: 1) Το απαύτωμα άλλων πλανητών είναι μια μικρή παράμετρος του ζητήματος. Οι επιστήμες της αστροφυσικής και της αστρονομίας είναι από τις πλέον παράξενες (νομίζω τα διαγαλαξιακά ταξίδια υπάγονται στα όρια τους) καθώς φαίνεται να μην έχουν καμμία πρακτική εφαρμογή αν θέσουμε το πεδίο εφαρμογής τους στην καθημερινότητα. Όμως χάριν σε αυτές έχουμε σήμερα πχ το GPS (Global Positioning System - Παγκόσμιο Σύστημα Αναφοράς Θέσης). Ίσως αύριο να μας υποδείξουν τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουμε να εκμεταλευτούμε όλο αυτό το πλεόνασμα ενέργειας που υπάρχει στο σύμπαν έτσι ώστε να σταματήσουμε να εξαντλούμε τον πλανήτη μας. Εν τέλει αν ξεκινήσουμε να αναρωτιόμαστε για την σκοπιμότητα της έρευνας των επιστημονών ίσως να καταλήξουμε σε ακραία συμπεράσματα. 2) Αισθάνομαι ότι ποτέ κανείς δεν είναι απολύτως έτοιμος για την γνώση που του δίδεται. Είναι αποδεδειγμένο δε ότι ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με αγνές προθέσεις (παρεπιμπτόντως χθες συμπληρώθηκαν 63 χρόνια από την ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα). Δυστυχώς είναι ένα ρίσκο που οι επιστήμονες το αποδέχονται, όπως αποδέχεται και ο καθείς μας εδώ μέσα το ρίσκο της ενασχόλησης με την Τέχνη. Σαφώς το όποιο λάθος όσον αφορά στην προσωπική σχέση του καθενός με την Τέχνη βαρύνει το άτομο και μόνο ενώ στις λοιπές επιστήμες δεν είναι συνήθως έτσι. Από την άλλη βέβαια κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον επιστήμονα που προάγει όσο μπορεί αυτό που αγαπά, όπως κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν Aleister Crowley κ.α. συγγραφείς όπου με την έκδοση τόσων βιβλίων κατέστησαν την Τέχνη προσιτή στο ευρύ κοινό. Ήταν βέβαιος κανείς από αυτούς ότι ο οποιοσδήποτε αναγνώστης του θα χρησιμοποιούσε την Τέχνη με σύνεση; 3) Τέθηκε σε προηγούμενες δημοσιεύσεις το ζήτημα του κόστους του όλου εγχειρήματος. Είναι προφανές ότι Δυτικός Πολιτισμός και Ορθολογική Διαχείρηση του πλούτου σε συνάρτηση με τις πραγματικές ανάγκες της ανθρωπότητας (για ποιοτικό επίπεδο ζωής) δεν συνάδουν. Εδώ το μόνο που έχω να προσθέσω είναι να κοιτάξουμε μόνοι μας τί μπορούμε να κάνουμε για το περιβάλλον και για τους συνανθρώπους μας γιατί, πιστέψτε με, κανείς ηγέτης του Δυτικού κόσμου δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει. Ευχαριστώ για την υπομονή σας.