Sabrina

Εγώ θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση... ξέρει κανείς που μπορώ να βρω το "πλήρες βιβλίο της μαγείας" στη Θεσσαλονίκη; Το ψάχνω τρεις μήνες τώρα και όπου έχω πάει έχουν σταματήσει να φέρνουν βιβλία από εκδόσεις Κονιδάρη

μου πήρες τις ιδέες μου.... emperor. theater of tragedy, steve vai, dream theater, at the gates, sentenced, narnia, london after midnight, 69 eyes, the kovenant, poisonblack, after forever, inkubus sukkubus, tiamat, atrocity, dreadful shadows, seven tears, lilith, virgin black, arcturus, mayhem, symphony X, judas priest... (σχετικότατα όλα μεταξύ τους!!!) (γιατί μου φαίνεται σαν διαγωνισμός για το ποιος ξέρει περισσότερα;;;)

:goodwork: Το ξέρω...! Απλά ότι πληροφορίες έχω για τον paladin τις έχω διαβάσει από το D&D...

...Therion, Sirenia, Tristania, Flowing Tears, Nightwish... Ή dimmu borgir, in flames, amorphis, cradle of filth... και paradise lost -μη ξεχνιόμαστε.. ...to be continued..

Κατ'αρχάς ένας paladin πρέπει να είναι πάρα πολύ καλός και ενάρετος. Τα τρία "όπλα" ενός paladin είναι το πάθος του να ακολουθήσει το αγαθό, η θέληση να υποστηριχτεί ο νόμος, και η δύναμη να νικηθεί το κακό . Λίγοι έχουν την αγνότητα και την αφοσίωση που χρειάζεται για να ακολουθήσει κανείς την πορεία του. Οι Paladins αντιμετωπίζουν τις περιπέτειές τους σοβαρά και έχουν μια τάση να αναφέρονται σε αυτές ως "αναζητήσεις". Ακόμη και μια εγκόσμια αποστολή είναι, στην καρδιά paladin, μια προσωπική δοκιμή - μια ευκαιρία να καταδειχθεί η ανδρεία, να αναπτυχθούν οι πολεμικές δεξιότητες, να μαθευτεί η τακτική, και να βρεθούν οι τρόποι να γίνει το αγαθό. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους για να βοηθήσουν τους άλλους , να γιατρέψουν πληγές ή αρρώστιες. Ή ακόμη για να καταστρέψουν το κακό... Όσον αφορά τη θρησκεία, ένας paladin δε νιώθει την ανάγκη να αφοσιωθεί σε κάποια θεότητα. Η αφοσίωση που έχουν προς την εντιμότητα και το αγαθό τους φαίνεται αρκετή. Αν πιστεύουν όμως σε κάποια θεότητα, πιστεύουν είτε στο Θεό της ανδρείας είτε στο Θεό του ήλιου (Heironeous και Pelor αντίστοιχα) Αυτά, πολύ περιληπτικά όμως... Ελπίζω να σε καλύπτουν.. Αν έχεις καμιά ερώτηση πες!

Βασικά ο paladin είναι χαρακτήρας του D&D. Θέλεις να σου γράψω τα γενικά χαρακτηριστικά του με βάση το D&D? (δε τα γράφω τώρα γιατί δε ξέρω αν είναι αυτό που ζήτας. Αν ναι ευχαρίστως να σου πω...)

...Μ' αρέσει που βγαίνουμε από κάτι και δε ξέρουμε τι είναι... Κανα παρόμοιο τεστακι στα ελληνικά δεν υπάρχει να υποθέσω ε; Γιατί τα αγγλικά μου τα έχω ξεχάάάσει...

Ναι, κι εγώ θα ήθελα να το ρωτήσω αυτό. Που το στηρίζεις;

100% Liberal Christian Protestants :monkey: :monkey: Τί είναι αυτό ρε παιδιά;

<<ΠΙΣΤΕΥΩ Σ' ΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΚΡΙΤΑ, ΔΙΓΕΝΗ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ, ΠΑΣΧΟΝΤΑ, ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤ' ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΣ, ΤΙΣ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ.>>

Πάντως και για το Harry Potter (απ'οτι μου είπαν όσοι τα διάβασαν, γιατί εγώ δεν τα έχω διαβάσει), παρ 'όλο που είναι "παιδικό" πιο πολύ το ευχαριστιούνται οι μεγαλύτεροι...

...Νομίζεις ότι είσαι η μόνη ?!!?? :angel: Έλα μωρέ!!!!Μια χαρά είστε!!!Δεν έχετε ανάγκη εσείς!!

Ας μιλήσω επί του θέματος κι εγώ η ξενέρωτη... Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει, ίσως επειδή δε το έχω βρει ακόμη. Κι όταν έλεγα ότι το βρήκα κατέληγε ενθουσιασμός. Τώρα θα μου πείτε "έχεις καιρό μπροστά σου να το βρεις"... Αλλά αν όντως υπήρχε το άλλο μισό τότε γιατί υπάρχουν τόσο διαζύγια; Δε ξέρω...σε αυτό τον τομέα είμαι πολύ απαισιόδοξη!!!

Σε απογοήτευσα ε...? Το 1984 είναι το έτος γεννήσεως. Υπάρχει κι άλλη sabrina νομίζω γι'αυτό το έβαλα (νομίζω)

..."Είδαμε τον ανώτατο κύκλο των στροβιλιζόμενων δυνάμεων. Τον κύκλο αυτόν τον ονοματίσαμε Θεό. Μπορούσαμε να του δώσουμε ό,τι άλλο όνομα θέλαμε: Άβυσσο, Μυστήριο, Απόλυτο Σκοτάδι, Απόλυτο Φως, Ύλη, Πνέμα, Τελευταία Ελπίδα, Τελευταία Απελπισία, Σιωπή. Μα τον ονοματίσαμε Θεό, γιατι τ' όνομα τούτο μονάχα ταράζει βαθιά, από προαιώνιες αφορμές, τα σωθικά μας. Κι η ταραχή τούτη είναι απαραίτητη για ν' αγγίξουμε σώμα με σώμα, πέρα από τη λογική, τη φοβερην ουσία"... ..."Γιατί ο Θεός μας δεν είναι ένας αφηρημένος στοχασμός, μια λογική ανάγκη, ένα αρμονικό αψηλό οικοδόμημα από συλλογισμούς και φαντασίες" ..."Είναι άντρας και γυναίκα, θνητός κι αθάνατος, κοπριά και πνέμα. Γεννάει, γονιμοποιεί και σκοτώνει, έρωτας μαζί και θάνατος, και πάλι ξαναγεννάει και σκοτώνει' απλόχωρα χορεύοντας πέρα από τα σύνορα της λογικής, που αυτή δεν μπορεί να χωρέσει αντινομίες." Ο Θεός μου δεν είναι παντοδύναμος. Αγωνίζεται, κιντυνεύει κάθε στιγμή, τρέμει, παραπατάει σε κάθε ζωντανό, φωνάζει. Ακατάπαυτα νικιέται και πάλι ανασηκώνεται, γιομάτος αίμα και χώματα, και ξαναρχίζει τον αγώνα. Είναι όλος πληγές, τα μάτια του είναι γιομάτα φόβο και πείσμα, τα σαγόνια και τα μελίγγια του είναι συντριμμένα. Μα δεν παραδίνεται, ανεβαίνει' με τα πόδια, με τα χέρια, δαγκάνοντας τα χείλια, ανεβαίνει ανένδοτος. Ο Θεός μου δεν είναι πανάγαθος. Είναι γιομάτος σκληρότητα, άγρια δικαιοσύνη, και ξεδιαλέγει, ανήλεα, τον καλύτερο. Δε σπλαχνίζεται, δε νοιάζεται για ανθρώπους και ζώα, μήτε γι' αρετές κι Ιδέες. Όλα ετούτα τ' αγαπάει μια στιγμή, τα συντρίβει αιώνια και διαβαίνει. Είναι μια δύναμη που χωράει τα πάντα, που γεννάει τα πάντα. Τα γεννάει, τ' αγαπάει, και τ' αφανίζει. Κι αν πούμε: ο Θεός είναι ένας άνεμος ερωτικός που συντρίβει τα κορμιά για να περάσει, κι αναθυμηθούμε πώς πάντα μέσα στο αίμα και στα δάκρυα, ανήλεα εξαφανίζοντας τ' άτομα, δουλεύει ο έρωτας, τότε λίγο πιότερο προσεγγίζουμε το φοβερό του το πρόσωπο. Ο Θεός μου δεν είναι πάνσοφος. Το μυαλό του είναι ένα κουβάρι από φως και σκοτάδι και πολεμάει να το ξετυλίξει μέσα στο λαβύρινθο της σάρκας. Παραπατάει, ψαχουλεύει. Αγγίζει δεξιά, γυρίζει πίσω' στρέφεται ζερβά, οσμίζεται. Αγωνιά πάνω στο χάος. Σουρτά, μοχτώντας, ψάχνοντας ακαταμέτρητους αιώνες, νιώθει αργά να φωτίζουνται οι λασπεροί γύροι του μυαλού του. Μπροστά από το βαρύ κατασκότεινο κεφάλι του, με ανείπωτον αγώνα αρχίζει και δημιουργάει μάτια για να δει, αυτιά για ν' ακούσει. Ο Θεός μου μάχεται χωρίς καμιά βεβαιότητα. Θα νικήσει; Θα νικηθεί; Τίποτα δεν είναι βέβαιο στο Σύμπαντο, ρίχνεται στο αβέβαιο, παίζει, κάθε στιγμή, τη μοίρα του όλη. Πιάνεται από τα ζεστά κορμιά, άλλο μετερίζι δεν έχει. Φωνάζει βοήθεια' κηρύχνει σε όλο το Σύμπαντο επιστράτεψη. Δε ξέρω αν εννοείς αυτό (αν και δε περίμενες συμπλήρωση από εμένα) αλλά μιας και ανέφερες τον Καζαντζάκη είπα να γράψω μερικά αποσπάσματα περί Θεού από την Ασκητική...

Εμένα βασικά δε μου πολυαρέσει το ψευδόνυμό μου..!Το είχα βάλει περισσότερο για να κάνω μια βόλτα στο forum, όχι για να είμαι ενεργό μέλος. Αλλά μου καλοάρεσε και έκατσα. Πάντως επέλεξα αυτό γιατί θυμίζει πολύ hocus pocus και παραμυθένιες μαγισσούλες...(ονειροπαρμένη κι εγώ σαν την Aislinn!)

Αυτό ακριβώς. Γι' αυτό κι εγώ συμφωνώ εν μέρει. Ότι κάνουν να τους έρθει κατακέφαλα...

Η θανατική ποινή γίνεται σε άτομα που έχουν διαπράξει φόνους αρκετούς? Γιατί αν ναι, εκτελλούνται άτομα που έχουν κάνει φόνους τότε (εν μέρει) καλά τους κάνουν. Να δουν την γλύκα των πράξεών τους

Εννοείται!!! Πάντα εμείς να λέμε την τελευταία κουβέντα!!

Όχι! Καλό; Τι στυλάκι είναι;(βλέπεις μόνο χέρι ή όλο τον ήρωα;)

Όσον αφορά τον Χαρδαβέλλα πάντως (και σόρυ που είμαι εκτός topic) έχασα πάσα ιδέα το Σάββατο. Έκατσα κι εγώ μια φορά σαν άνθρωπος να δω την εκπομπή και είχε για την κρίση στα Ιεροσόλυμα.. Που κολλάει αυτή η κρίση στα ανεξήγητα φαινόμενα...!!!!??? Ο άνθρωπος έπαθε δική του κρίση και μπέρδεψε τον "αθέατο κόσμο" με τα "ανεξήγητα φαινόμενα"... :zipped:

Εγώ έχω μετανιώσει για στιγμές που δεν εκδήλωσα την οργή μου. Γιατί, εντάξει να μη ξεσπάμε με το παραμικρό, αλλά το να καταπίνεις και να καταπίνεις καταντάς και μ@λ@κ@ς κάποια στιγμή. Εγώ προσφάτως σε θέμα φιλίας ξέσπασα (μετα από δύο χρόνια υπομονής). Αλλά ήρεμο ξέσπασμα, με ήρεμο λόγο και σωστά επιχειρήματα. Δεν είναι καλό να κρατάς το θυμό μέσα σου αλλά από τη μια πλευρά σε κάνει να δεις σφαιρικά τα πράγματα και να βγεις πολύ από πάνω αν το χειριστείς σωστά. Βέβαια αναλόγως και το χαρακτήρα του καθενός.

Theatre of Tragedy - Bacchante Ado with a mean woe, An ado as aglow: Belying the paynim Thou rewrot'st the tome - An ivy-crown'd and dancing, And fawn'd and trancing - Espying the surly wud, And heeding her not. Celebration Afear'd of Bacchante, And dost thou 'hold the yill? - Behind is the sleepless; Eyne 'holding na mo. Celebration "Onto the paper scribe I the words that fro my heart move - With every dight letter, with the ebb of ink, The point of the quill my penmanship doth mirror; Tales of theft and adultery, Tales of devilment and witchery Tales of me." Celebration Bacchari