Αυγερινός

-Καλημέρα φίλε μου, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω. Ξέρω πως δεν έχουμε ειδωθεί εδώ και καιρό και αδυνατώ να καταλάβω τον λόγο. Ίσως να είμαι στις μαύρες μου, ίσως να είσαι εσύ, εξήγησέ μου όμως κάτι που δεν κατανοώ. Γιατί υπάρχει αυτό το συναίσθημα στους ανθρώπους; -Γιατί κάθε μέρα είναι γιορτή, όμως εμείς δεν γιορτάζουμε.

Πολύ καλό θεματάκι. Νομίζω έγκειται στο κατα πόσο το ξέρεις, το πιστεύεις, το θέλεις και το μπορείς. Αν δηλαδή δεν ξέρω ότι λέγοντας αι γ@μήσου ουσιαστικά κάνω κακό στον άλλο και σε συνδιασμό με το αν μπορώ εύκολα να πραγματοποιήσω κάτι τέτοιο και αν πιστεύω οτι μπορώ να πραγματοποιήσω κάτι τέτοιο, παίρνω το αποτέλεσμα. Συνήθως, οι ευχές σε αυτούς που αγαπάμε πιάνουν γιατί το θέλουμε και το πιστεύουμε. Τα άλλα είναι αποτελέσματα συνδιασμών.

Το προηγούμενο θέμα το διέγραψα. Το παρατάς το WoW ρε;

Απλά περιμένω κάποιον να πει πως η ψυχή είναι ενέργεια για να το πω :smilewink:

Φυσικά και δεν είναι ανώριμο το να είσαι Άθεος. Η πίστη δεν προήλθε από την ωριμότητα. Και το αντίθετο ισχύει. Φυσικά καλό θα ήταν να ακούσουμε και τις θέσεις ενός άθεου, αλλά και ως έχει νομίζω μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη. Το να πιστεύω σε κάτι δεν με κάνει ούτε ώριμο ούτε έξυπνο ούτε μάγκα. Γιαυτό λέγεται και πίστη, ή πεποίθηση ή ό,τι. Ο άθεος δεν αρνήται κάτι αποδεδειγμένο, αλλά κάτι που έγκειται στην πίστη. Ο υλιστής απ'την άλλη, είναι πιο περίπλοκη περίπτωση. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τον υλισμό της φύσης, τότε πάλι δεν είναι ανώριμο(επουδενί). Η φύση δεν είναι μόνο τα δέντρα και τα ποτάμια και τα ζώα όπως πολλοί νομίζουν. Είναι το ΣΥΜΠΑΝ. Το σύμπαν μας μαθαίνει πολλά πράγματα. Ότι υπάρχει βιαιότητα, ηρεμία, γέννηση, θάνατος, χώρος, χρόνος, εξέλιξη και μετάλλαξη. Η ύλη δεν είμαι εγώ. Εγώ είμαι ένα κύταρό της που όταν νεκρωθεί θα γίνει κάτι άλλο. Αν λοιπόν δεν πιστεύεις φίλη Viole στην ακαιρεότητα, την συνοχή και την αιωνιότητα του σύμπαντος, δεν πιστεύεις ούτε στο πνεύμα ούτε στον Θεό ούτε πουθενά. Και αιωνιότητα, για να μην παρερμηνευθώ, δεν σημαίνει αέναη ύπαρξη του κόσμου με την τωρινή μορφή.

:naruto:Τι δεν κατάλαβα; Αφού δεν ρώτησα τίποτα.:naruto:

Α)Έχω 10 ερευνητές, τους μαθαίνω τέλεια φυσική και τους λέω να ερευνήσουν το φαινόμενο της κβαντικής σύραγγας. Β)Έχω 10 ερευνητές, τους μαθαίνω ταύλι και τους λέω να ερευνήσουν την τηλεκίνηση. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. 1 το κρατούμενο. Επίσης. Στο πείραμα που αναφέρεις, τα υποκείμενα της έρευνας δεν ήταν οι άνθρωποι αλλά οι ψυχολόγοι. Είναι αρκετά κατανοητό αυτό αν το προσέξεις. 2 τα κρατούμενα. Από 1,2 => arctan^-1({[(e^(p+1/2)]/[lnx^(-17px4)+2pφ]})²*cos({[(e^(p+1/2)]/[lnx^(-17px4)+2pφ]})² + sin({[(e^(p+1/2)]/[lnx^(-17px4)+2pφ]})²=1, φ=7px³+8x²+1, χ>0, χεR. Δηλαδή..ναι μεν η δεύτερη ομάδα πήρε περισσότερες απαντήσεις για ζώα..η πρώτη όμως, με τα αντίθετα δεδομένα πήρε για ανθρώπους. Χάλασε η αντικειμενικότητά τους δλδ.

Ίσως το τρίτο μας μάτι να φοράει χρωματιστά γυαλιά. Όχι δεν κάνω πλάκα, αναφέρομαι βέβαια στην υποκειμενικότητα των πραγμάτων. Κάθε άνθρωπος έχει τον προσωπικό διακοσμιστή ώστε να τον βοηθάει να βλέπει κάποια πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζουνε στην ιδιοσυγκρασία του. Στην περίπτωση αυτή..το μπλε αν σημαίνει θάνατος και εσένα το μπλε σου θυμίζει θάλασσες και ηρεμία και γαλήνη, ο οργανισμός σου θα ενεργοποιήσει τον μηχανισμό αυτό ώστε το μπλε να το δεις μαύρο για να το καταλάβεις καλύτερα. Όλα αυτά φυσικά εφόσον ισχύει αυτό που λέμε αύρα και εφόσον η μέθοδος αυτή όντως φωτογραφίζει αυτό που λέμε αύρα. Α, επίσης να τονίσω οτι είναι απλώς μια εξήγηση.

Να σε ευχαριστήσω παρεπιπτόντως Λύκε για την αναφορά!

Και εγώ συμφωνώ, να το ξεκαθαρίσω αυτό πως δεν είμαι της γνώμης ότι πρέπει να απομονωθούμε για να ευτυχίσουμε, αυτό όμως δεν σημαίνει πως το άνωθεν δεν μπορεί να ισχύσει για κάποιον.

Don't measure me by your values θα μας έλεγε ο ερημίτης..

Δεν θεωρείται η αποκοινωνικοποίηση καθεαυτή ως ευδαιμονία. Είναι έμμεσος προσδιορισμός. Εξηγώ: Εάν καταφέρεις να μην αλληλεπιδράς με άλλους τότε δεν μπορούν να επηρεάσουν τις αισθήσεις και τα συναισθήματά σου. Αν λοιπόν καταφέρεις σε πρώτο μέρος αυτό, μένει να γεμίσεις τον εαυτό σου με ευτυχία η οποία δεν μπορεί να επηρεαστεί (και συνεπώς να ακυρωθεί) από άλλους. Όσο ευκολότερο και αν ακούγεται το πρώτο στάδιο, στην πραγματικότητα είναι το πιο δύσκολο. Προσωπικά πιστεύω πως είμαστε εδώ για να αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας. Αλλά είναι και αυτός ένας δρόμος.

Νομίζω πως ο Πλάτωνας μιλάει για την επίτευξη του να μην έχεις την ανάγκη να μοιραστείς τπτ με τους άλλους, να μπορείς να γεμίζεις τον κόσμο σου μόνος σου και να μπορείς να μην αλληλεπιδράς. Αποκοινωνικοποίηση δηλαδή, στοχεύοντας στην ευδαιμονία. Ερημίτης. Ποιος μπορεί πραγματικά όχι να το κάνει αλλά να το πετύχει;

1. Απλή παρατήρηση, εφόσον συμβαίνει προχωράμε στο 2. Έλεγχο συσχετισμού και έπειτα στο 3. Σύγκριση αποτελεσμάτων από διαφορετικές περιπτώσεις. Και τέταρτον; Η άποψή μας Πως θα την αφήσουμε στην άκρη αυτή;

Αυτό που σου λέει ο johny δεν έχει σχέση με αυτό που λες. Το ψέμα για να κρατήσεις κάποιες ισορροπίες και για να μην πληγώσεις τι σχέση μπορεί να έχει με το ψέμα για συμφέρον ή/και καθοδήγηση; Εδώ είναι το θέμα, καθότι η μια απάντηση είναι πως δεν έχει καμία σχέση ενώ η άλλη είναι πως έχουν σχέση. Είναι και τα 2 ψέμα.

Νομίζω οτι το κοιτάμε από λάθος οπτική. Και το λέω αυτό γιατί δεν δίνουμε βάση στον λόγο της αντίδρασης στην κάθε περίπτωση. Δεν είναι οι νέοι που θα επαναστατήσουν μετά απο 18χρόνια πχ, αλλά οι γέροι που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες-αντίθετες προς το συμφέρον των νέων. Έτσι όπως το βλέπω εγώ, αν υπάρχει περιοδικότητα υπάρχει στην προσπάθεια επιβολής κατάστασης αντίθετης προς το συμφέρον των νέων. Θεωρώ πως κάθε γενιά αν είχε να αντιμετωπίσει την χούντα (και όταν λέω κάθε γενιά φυσικά και εννοώ ίδιας παράδοσης-εθνικότητας-αντίληψης) θα το έκανε όπως και η γενιά του 50-60. Αυτό που αλλάζει είναι πως αν μια γενιά στρατιωτικών έβρισκε την ευκαιρία για πραξικόπημα δεν θα το έκανε απαραίτητα. Η γενιά των τότε στρατιωτικών το έκανε. Η γενιά 18+ χρόνια μετά των στρατιωτικών δεν το έκανε. Η μεθεπόμενη θα το κάνει, αν της παρουσιαστεί η ευκαιρία. Όλα αυτά βέβαια αν ισχύει μια τέτοια περιοδικότητα, η οποία προσωπικά δεν πιστεύω ότι ισχύει.

Τα χρονικά της Νάρνια! ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΕΙΡΑ!!!!

Δεν θέλω να απαντάω με βάση τη φαντασία μου, άλλο αν ξεκινάω ένα τέτοιο θέμα με το απαραίτητο ελεύθερο. Είμαστε οφ τοπικ..εντ οφ στορυ

Όχι καλέ, θα μου το κατεδαφίσουν μετά. Σοβαρά τώρα, το τι είπε ο αινστάιν πέρα των φυσικών του θεωριών με αφήνει παντελώς αδιάφορο. :censored:

Σπορ Μπίλι, μυστική αποστολή κομήτη! ΓΑΜΑΤΟ! Αν και μου την ψιλοέδινε που ενώ μπορούσε να βγάλει ό,τι νάναι απο το βαλιτσάκι έβγαζε πάντα το πιο άκυρο :cheerful:

Για όποιον από εδώ μέσα είναι καμμένος, σύντροφος γαρ , έχω να προτείνω την γαλλική κωμωδία Grrrrrrrrr! Είναι απίστευτη! Πιέγ; Πιέγ; Βου κονέ μα φαμ; Ελ ε μπελ α; Και για τέρμα κάψιμο έχω να προτείνω την κλασσική ΚΑΛΤ ταινία Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ των ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ. Περιμένω απόψεις απο όσους τις έχουν δει/θα τις δουν.

1- A love song for Bobby Long (α π ι σ τ ε υ τ η ερμηνεία από John Travolta) 2- Leo 3- The Mighty Ducks (all) 4- Butterfly Effect 5- The Lost Boys

Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να παρουσιάσει έστω και ενδείξεις για την μια πλευρά. Το θέμα λοιπόν ανάγεται στο τι πιστεύουμε. Ας μην το πάμε βέβαια μακριά στα κάρματα και στους κανόνες 3χ (λολ). Αν υποθέσουμε οτι ο κόσμος λειτουργεί αξιοκρατικά (και λέγοντας κόσμος εννοώ τους μηχανισμούς του), θα μπορούσαμε να πουμε πως ναι. Η απάντηση της άλλης πλευράς που θα μπορούσε να δωθεί εδώ βέβαια είναι πως δεν υπάρχει αξιοκρατία αλλά εκφοβισμός ώστε να διατηρούνται τα + και τα -. Είναι όμως έτσι; Ας πάρουμε προς ανάλυση όσα ξέρουμε. Αρχίζοντας από τις λαϊκές ρίσεις τύπου "κακό σκυλί ψόφο δεν έχει" και φτάνοντας στις θρησκοληπτικές θέσεις τύπου "αν κάνεις κακό θα πας στην κόλαση" πάλι βλέπεις την αντίθεση. Αν πάλι μιλήσω χρησιμοποιόντας την φαντασία μου, θα μπορέσω επιτέλους να σου απαντήσω. Θα είναι όμως τόσο αυθαίρετο που είναι σαν να μην το είπα. Σου φτάνει το ότι θα ήθελα να είχε ισχύ αυτό;

Με λίγα λόγια όσοι γίνανε ναρκωμανείς έγιναν επειδή δεν είχαν παρόμοια εμπειρία ή όσοι δεν γίνανε ναρκωμανείς δεν έγιναν γιατί είχαν παρόμοια εμπειρία. Αυτά είναι χαζομάρες! Αν δλδ ο πατέρας σου δεν σε πήγαινε να τον δεις τώρα θα ήσουν με τους μπάφους στις τσέπες;

I stand alone in the darkness the winter of my life came so fast memories go back to childhood to days I still recall Oh how happy I was then there was no sorrow there was no pain walking through the green fields sunshine in my eyes Im still there everywhere Im the dust in the wind Im the star in the northern sky I never stayed anywhere Im the wind in the trees would you wait for me forever ? :001almostcry: