Dalia

Και αν πέσει η κάμπια στο κενό έρχεται το τέλος ή μπορεί να μεταμορφωθεί την τελευταία στιγμή σε πεταλούδα να ανοίξει τα φτερά και να πετάξει?... Η πτώση σημαίνει σίγουρο θάνατο ή υπάρχει ελπίδα? Το κενό είναι τόσο χαοτικό που δεν υπάρχει άλλο φυλλαράκι να μασουλήσει η κάμπια στα ενδιάμεσα σημεία? Θυμάμαι μια φορά ήμουν σε ένα νησί με τη μάσκα και εκεί που χάζευα το βυθό ήταν πολύ ρηχά και έβλεπα όμορφα χρώματα, αστερίες, κοχύλια, ψάρια, ώσπου ξαφνικά βρέθηκα σε ένα γκρεμό με τόσο βάθος που έγιναν όλα μαύρα. Δεν έβλεπες τίποτα παρά μόνο σκοτάδι, μαυρίλα, μουνταμάρα... Ήταν και ο ψαράς που με πήγε εκεί με την ιστορία του για την κοπέλα που την έφαγε καρχαρίας( τη δεκαετία του '60 την είχε φάει ) και με έπιασε ένας φόβος σπάνιος... Δυο μέτρα πριν έβλεπα ζωή και χρώματα και εκεί σε εκείνο το σημείο δεν έβλεπα τίποτα... Έτσι, είναι και με το κενό που λες Νεφέλη? Μπορεί να το δούμε αναπάντεχα εκεί που δεν το περιμένουμε? Τότε δεν με τρόμαζε τόσο το κενό όσο το τι έκρυβε μέσα του αυτό το απύθμενο σκοτάδι...Σαν να περπατάς σε ένα δρόμο που έχεις περπατήσει πολλές φορές στο παρελθόν και μετά να περπατάς στο κενό, να χάνονται από κάτω σου όλα όσα γνώριζες και ήσουν σίγουρος για αυτά και να βάδιζες σε κάτι πρωτόγνωρο που σε γέμιζε δέος και τρόμο και σκέψεις...

Όποιος κάνει τέτοιες δηλώσεις θα έπρεπε να σκέφτεται λίγο τι επιπτώσεις θα έχει μια επανάσταση αυτού του είδους. Έστω ότι ο κόσμος αποσύρει τις καταθέσεις του, πού θα τις φυλάξει μετά? Δε θα γίνει αυτομάτως έξαρση της εγκληματικότητας, των κλοπών, και ακόμα χειρότερα πόσοι θα πέσουν θύματα των επίδοξων κλεφτών? Κατά καιρούς ακούμε για τα γεροντάκια που φοβήθηκαν μην καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα και είχαν τις καταθέσεις στο σπίτι θαμμένες σε γλάστρες και δολοφονήθηκαν ,για να μην πω το πιο πρόσφατο με τον επιχειρηματία που δολοφονήθηκε στη Μύκονο. Δυστυχώς ή ευτυχώς όπως μας χρειάζονται οι τράπεζες για να επιβιώσουν έτσι τις χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε και εμείς.

Κάποτε, πάνε πολλά χρόνια, είχα κάνει ένα πείραμα με τον εαυτό μου. Προσπάθησα να ζήσω χωρίς τύψεις, χωρίς να ακούω την εσωτερική φωνή που πάντα με οδηγούσε και να κάνω αυτό που ήθελα. Να μην είμαι ο εαυτός μου αλλά ένα εντελώς διαφορετικό πλάσμα. Να μην ακούω τη συνείδησή μου. Με εξέπληξε το πόσο εύκολο ήταν αυτό, πόσο εύκολα υπάκουσε ο εαυτός μου τους καινούριους κανόνες. Ήταν μια πολύ άνετη και εύκολη περίοδος της ζωής μου να ζω χωρίς συνείδηση, να κάνω αυτό που ήθελα χωρίς να σκέφτομαι αν κάποιος θα πληγωθεί ή θα τον αδικήσω. Ζούσα μόνο για μένα, υπακούωντας στο ένστικτό μου και ίσως να ήμουν πιό ελεύθερη τότε. Αλλά, μετά παρατηρούσα τις αλλαγές στον εαυτό μου και κάτι έλειπε από την εικόνα. Έτσι επέστρεψα στον παλιό εαυτό και δεν τον απαρνιέμαι πια, τον δέχομαι και έμαθα να τον αγαπώ. Και να είμαι ευτυχισμένη ζώντας με ηθική και συνείδηση.

Δυστυχώς σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δυστυχώς, γιατί αυτό κυρίως μου συμβαίνει όταν δε θέλω να γίνει κάτι και γίνεται το αντίθετο. π.χ λέω από μέσα μου οτι πρέπει να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να είμαι ήρεμη αλλά δευτερόλεπτα αργότερα σαμποτάρω η ίδια τον εαυτό μου και ξεσπάω. Έχει να κάνει με τον αυτοέλεγχο που έχουμε και το πόσο έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας. Το να είμαστε παρατηρητές του εαυτού μας και να ελέγχουμε μέσω της παρατήρησης τη συμπεριφορά μας, να αλλάζουμε προς το καλύτερο, να αιφνιδιάζουμε τον εαυτό με όμορφο τρόπο είναι πολύ δύσκολο. Το δυσκολότερο μάθημα όλων για την αυτοβελτίωση μας είναι να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να μην είναι τόσο ο εαυτός μας. Να κάνουμε κάτι που να μην είναι η συνηθισμένη μας αντίδραση. Να πράξουμε διαφορετικά, να αντιδράσουμε με άλλο τρόπο από ό,τι κάνουμε συνήθως.

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν υπάρχει λόγος που γράφω εδώ. Grey έχεις βαλθεί να με συγχύσεις βραδιάτικα? Αυτό είναι το μήνυμα που εξέλαβες από το πόστ μου? Πόσο καλά τα περνάν εκεί στην Αγγλία τα μωρά που τα μεγαλώνουν οι ανήλικες μάνες? Μάλλον θες να φύγω από εδώ και θα το κάνω αν συνεχίσεις να απαντάς με αυτό τον τρόπο.

Το εμβόλιο της γρίπης προστατεύει για την περίοδο που γίνεται αυτό είναι αλήθεια. Αλλά Μάτζικα πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πολεμήσουν τον ιο εναλλακτικά. Οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι πολύ ευάλωτοι στη γρίπη.

Μου φαίνεται απίστευτη αυτή η είδηση. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο? Τι κέρδος θα έχουν? Πάνε να μας "προστατέψουν" από τι αλήθεια?

Είπα την άποψή μου. Για μένα το θέμα είναι πάρα πολύ εύκολο. Ξεκάθαρο. Έχω φίλες που κράτησαν μωρά και αντιμετώπισαν πολύ δύσκολες καταστάσεις και μάλιστα σε αρκετά μεγάλη ηλικία. Τις θαυμάζω για αυτή τους την απόφαση αλλά είχαν την ωριμότητα να αποφασίσουν, να σκεφτουν το μέλλον. Μια έφηβη είναι άδικο να γίνει μάνα επειδή συνέλαβε. Είναι άδικο να στερείται ένας άνθρωπος το δικαίωμα να αποφασίσει για το σώμα του, για τη ζωή του. Δεν είμαστε όλοι κατάλληλοι να γίνουμε γονείς, ούτε σκοπός της ζωής μας είναι η τεκνοποίηση. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν κάποιοι από εμάς δεν γίνονταν γονείς. Κάνω παιδί σημαίνει πάρα πολλά πράγματα, δεν είναι μόνο αφού μπορώ ας κάνω και ένα παιδί. Πρέπει να είσαι έτοιμος να απαρνηθείς τον εαυτό σου να θυσιαστείς για τα παιδιά σου. Μόνος σου και όχι με τις γιαγιάδες και τις νταντάδες να τρέχουν από πίσω και να στο μεγαλώνουν αυτές. Η διαφορά του κάνω παιδί στα 18 και κάνω παιδί στα 30 είναι πολύ μεγάλη. Ποτέ,ακόμα και οι γυναίκες δεν είναι προετοιμασμένες για αυτό που τους περιμένει προχωράς και μαθαίνεις, παιδεύεσαι και γίνεσαι γονιός. Κάθε πραγμα στον καιρό του πόσο μάλλον ένα τόσο σοβαρό θέμα. Τώρα έχω τη δύναμη να είμαι συνειδητά μάνα να προσφέρω στα παιδιά μου ό,τι καλυτερο μπορώ πριν μια δεκαετία ξέρω θα ήμουν μια κακιά μάνα. Θα είχα τόσα κενά που κανένα παιδί δε θα μπορούσε να μου καλύψει. Χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω, να αποκτήσω εμπειρίες, να μορφωθώ, να κάνω ταξίδια, να υπάρξω μόνη με τον εαυτό μου και να απολαύσω την μοναξιά αυτή. Να επιλέξω τον σύντροφό μου. Επίσης, μπορεί να σκοτώνεις ένα έμβρυο έξι εβδομάδων τερματιζοντας μια εγκυμοσύνη, μπορεί όμως και να σκοτώνεις τον εαυτό σου και το παιδί που θα γεννηθεί κρατώντας το. Ξέρω γεννιούνται πολλά ερωτηματικά και για πολλούς οι απαντήσεις είναι δύσκολες. Από την άλλη άλλο να το συζητάμε χαλαρά και να ανταλλάσουμε απόψεις και άλλο να βιώνουμε αυτές τις καταστάσεις. Είναι εντελώς διαφορετικό.

Πριν κάποια χρόνια που ζούσα στη βρετανία μεγάλη εντύπωση μας έκανε το γεγονός οτι κυκλοφορούσαν στο δρόμο παιδιά που τσουλούσαν από ένα καρότσι. Στην αρχή ήμουν τόσο ανυποψίαστη που σκεφτόμουν κοίτα πάνε βόλτα τα αδερφάκια τους! Μετά κατάλαβα οτι ήταν κορίτσια που είχαν γίνει μάνες στα 12, 13, 14, 15 και πήγαιναν βόλτα τα παιδιά τους! Παιδιά έβγαζαν βόλτα τα παιδιά τους. Ό,τι και να πω δεν γίνεται να περιγράψω πόσο θλιβερό είναι αυτό το θέαμα. Τι συνέβη στη βρετανία και τόσα παιδιά κάνουν παιδιά? Η απάντηση είναι απλή. Η κυβέρνηση για να βοηθήσει τις ανύπαντρες ,ανήλικες μητέρες τους παρείχε δωρεάν γάλα, διαμέρισμα και νομίζω ένα μικρό ποσό για τα παιδιά τους. Τι έγινε μετά από αυτό? Αυξήθηκαν πάρα πολύ τα ποσοστά των κοριτσιώνπου για να ανεξαρτητοποιηθούν επεδίωκαν να κάνουν μωρά. Κάποτε θυμάμαι διάβασα στην εφημερίδα Η κυβέρνηση ξοδεύει 1,5 δισ. λίρες κάθε χρόνο για τις ανήλικες μητέρες! Φανταστείτε το πρόβλημα που υπάρχει εκεί. Πήγαν να βοηθήσουν τις μητέρες και αντί αυτού δημιούργησαν περισσότερες. Πολλά ειπώθηκαν σε αυτό το θέμα και νομίζω στέλνουμε λάθος μηνύμτα στις δεκαπεντάχρονες που μας διαβάζουν. Ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες μπορεί να συμβούν σε όλες τις ηλικίες, ναι πάντα μπορεί να υπάρξουν ατυχήματα, ναι το πάθος της στιγμής μπορεί να μας παρασύρει, ναι έχουμε δικαίωμα επιλογής. Δεν μπορώ να ακούω οτι η τάδε ή η δείνα ηλικία είναι κατάλληλη για νε φέρεις στον κόσμο ένα παιδί. Έλεγε μια κυρία παραπάνω οτι στα 23 είναι η κατάλληλη ηλικία. Οι πιο πολλές κοπέλες στα 23 μόνο παιδιά δεν σκέφτονται. Η αλήθεια είναι ότιη γυναικεία γονιμότητα φτανει στο ζενιθ της μέχρι τα 30 και μετά αρχίζει να φθίνει. Αυτό δε σημαίνει οτι γυναίκες δεν γίνονται μάνες στα 35 και στα 38 χωρίς "βοήθεια". Ευτυχώς στις μέρες μας μας δίνεται η επιλογή και το δικαίωμα να αποφασίσουμε αν θα κρατήσουμε ή όχι ένα παιδί. Τι είναι προτιμότερο αλήθεια να κάνουμε ένα παιδί όταν πραγματικά το θέλουμε και είναι απόφαση συνειδητή ή όταν μας "τύχει" ένα παιδί? Τι είναι προτιμότερο να κάνουμε παιδί όταν θα θέλουμε να περνάμε τις μέρες μας μαζί του ή όταν θα το κοιτούμε και θα λυπόμαστε γιατί στα μάτια του θα βλέπουμε τα χρόνια και τις ανέμελες στιγμές που χάσαμε για πάντα? Παιδί σημαίνει θυσία, σημαίνει αλλαγή τεράστια. Το να κάνω παιδί σημαίνει θάνατος του παλιού μου εαυτού και γέννηση του καινούριου μου εαυτού. Πριν χωρίς παιδί , μετά με παιδί. Το να κάνεις παιδί έιναι μια τελετή μύησης, μια επίπονη τελετή μύησης στον κόσμο των ενηλίκων. Κάποτε είχα μια πολύ ρομαντική άποψη για την εγκυμοσύνη και για τα μωράκια. Τώρα που τα έμαθα κατάλαβα πόσο μα πόσο δυσκολο, πολλές φορές επώδυνο να αφιερώνεις τον εαυτό σου στο παιδί και την οικογένεια. θέλει κότσια να είσαι γονιός, θέλει δύναμη μεγάλη να ανταπεξέλθεις. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις τοσο αδύναμος, που οι αντοχές, τα νεύρα σου δοκιμάζονται σε τέτοιο βαθμό που αισθάνεσαι πολύ περίεργα. Νιώθεις τύψεις και ενοχές για την ανεπάρκειά σου. Είμαι της άποψης οτι σε αυτές τις αποφάσεις δεν χωρούν συναισθηματισμοί και πάνω από όλα έρχεται ο εαυτός μας. Σημασία έχει εμείς να νιώθουμε καλά, να ακούμε τη φωνή που μας μιλάει μέσα μας και όχι τις φωνές που λένε είναι φόνος ο τερματισμός της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Είναι έγκλημα να δημιουργούμε τύψεις σε νεαρά κορίτσια και αγόρια μιλώντας με αυτό τον τρόπο. Λάθη πάντα θα γίνονται και ευτυχώς στις μέρες μας διορθώνονται και θα έπρεπε να χαιρόμαστε που έχουμε αυτή την επιλογή. Ήθελα να πω και κάτι άλλο. Το προφυλακτικό είναι βέβαια η καλύτερη λύση που θα μας σώσει από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, το είτζ, και όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αλλά θέλω να δώσω μια συμβουλή στις κοπέλες που διαβάζουν. Μάθετε το σώμα σας κορίτσια. Το σώμα μας μας δείχνει πότε είναι οι γόνιμες μέρες αρκεί να μάθουμε να ερμηνεύουμε τα σημάδια. Είναι τόσο απλό και θα σας σώσει από πολλούς μπελάδες. Όταν μάθετε απλά πράγματα για τον κύκλο σας θα μπορέσετε να αποφύγετε πολύ εύκολα μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή όταν επιθυμήσετε παιδί θα μπορέσετε να το αποκτήσετε ευκολότερα και με ανέξοδο τρόπο. θα ξέρετε πότε είναι οι γόνιμες μέρες και με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε να προφυλαχθείτε είτε με συνειδητή αποχή από το σεξ για το διάστημα 5 ημερών περίπου ή με τη χρήση προφυλακτικού εκείνων των ημερών. Ελπίζω κάπως να βοήθησα...

Προχθές το βράδυ ήρθε το παιδί να με ξυπνήσει γιατί είδε κακό όνειρο. Τον τελευταίο καιρό μου παραπονιέται οτι βλέπει διάφορα και ακούει διάφορα. Πήγα στο κρεβάτι του παιδιού και ξάπλωσα δίπλα του. Μετά από λίγα λεπτά ένιωσα πολύ έντονα μια παρουσία στο δωμάτιο. Όχι μόνο ένιωσα αλλά και άκουσα κάτι θορύβους που με τρόμαξαν. Άρχισα να βρίζω από μέσα μου τον εαυτό μου "ηλίθια δεν είναι τίποτα" και προσπαθούσα να με πείσω να μη σκέφτομαι αλλά παιδιά το ένιωσα πάλι. Την επόμενη μέρα το μικρό μου παραπονέθηκε οτι βλέπει μια σκιά που το φοβίζει. Προσπαθώ να μάθω περισσότερα γιατί μου λέει διάφορα περίεργα τώρα τελευταία. Μεγάλη γυναίκα είμαι διαβάζω τις συζητήσεις κλπ και ξέρω τι θα σκεφτείτε, αλλά κάτι ήταν εκεί μέσα μαζί μας δεν το φαντάστηκα.

Ήθελα να ρωτήσω την pyramid ποιές είναι οι επιπτώσεις αν κάνουμε χωρίς υπόβαθρο την άσκηση της μεσαίας στήλης και μιά άλλη άσκηση που δίνει είναι The mystic marriage . Αλλά μια που έχει καιρό να φανεί όσοι ξέρουν ας μου απαντήσουν!

Σε αυτό το σημείο θέλω να πω dimulator πως αν όλος ο κόσμος αντιμετώπιζε τις προσβολές όπως εσύ θα είμασταν πολύ πιο ήρεμοι, ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Φαίνεται πόσο έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου, πόσο δουλεύεις κάθε μέρα και είσαι ένα φωτεινό παράδειγμα, γιατί δείχνεις με τον πιο απλό τρόπο πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε όταν μας αδικούν και μας περιφρονούν. Ομολογώ, οτι αν και μέσα από ένα φόρουμ τα λόγια σου, η ψυχραιμία σου, η αξιοπρέπεια σου είναι για μένα οδηγός. Με βοηθάς πολύ και ευχαριστώ για όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας, με όλους εμάς τους μικρούς και ταπεινούς που για να φτάσουμε στο δικό σου επίπεδο έχουμε πολύ δρόμο και πολύ κόπο μπροστά μας...

Δεν καταλαβαίνω τι σημασία έχει αν η συζήτηση έγινε με κάποιο πνεύμα ή τον ανώτερο εαυτό του. Τα αποτελέσματα της συζήτησης μετράνε και μακάρι να είχαμε αυτή την ικανότητα όλοι μας να μιλήσουμε έτσι ακόμα και με τον εαυτό μας. Αλλά δυστυχώς δεν έχουμε αυτό το χάρισμα και μας ενοχλεί να το έχουν άλλοι. Έτσι, αντί να πούμε μπράβο και να φιλοσοφήσουμε πάνω στα θέματα που θίγει αυτός ο έξοχος διάλογος πάμε να κάνουμε ψυχανάλυση στον dimulator. Το οτι χρησιμοποίησε κάποιες εκφράσεις και λέξεις που είχαν ειπωθεί σε παλιότερα θέματα για να "ζωντανέψει" το διάλογο δεν μειώνει στο ελάχιστο την ουσία του διαλόγου, ούτε είναι στοιχείο ότι ο διάλογος ήταν μόνο δικός του...

Αν ξέρεις ανάγνωση και διαβάσεις τις παρενέργειες παίρνεις μια γεύση...

Grey όλοι θα κάναμε το ίδιο αν μας συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν είσαι ο μόνος. Αυτοί που εκτελούν τους νόμους το ίδιο θα έκαναν αν ήταν κάποιος δικός τους το θύμα. Αλλά εσύ, εγώ και όποιος είναι συναισθηματικά φορτισμένος και πάρει το νόμο στα χέρια του δε θα πράξει σωστά. Αν ήταν έτσι όλοι μας θα βρίσκαμε το λόγο να σκοτώσουμε ή να βιαιοπραγήσουμε. Κάποτε, ήμουν με το καρότσι στο δρόμο και ένας με φορτηγάκι είχε παρκάρει πάνω ακριβώς στη διάβαση. Λέω στον οδηγό: "Kαλά δεν βλέπεις τι με αναγκάζεις να κάνω? Πρέπει να βγω με το μωρό στο δρόμο για να περάσω. Θες να με χτυπήσει αυτοκίνητο?" Τι ήθελα και μίλησα? Βγήκε μανιασμένος έξω και άρχισε να με βρίζει, να ουρλιάζει. Για να μην πολυλογώ τον σταμάτησε κάποιος περαστικός γιατί άρχισε να με ταρακουνάει κλπ. Μπορεί και να με σκότωνε αν δεν με βοηθούσαν. Έπεσα σε τρελό. Από τότε θυμάμαι το περιστατικό και κάνω την πάπια. Προτιμώ να περάσω προσεκτικά παρά να βρεθώ σκοτωμένη... Αυτός δικαιολόγησε την συμπεριφορά του λέγοντας οτι ο πατέρας του ήταν βαριά άρρωστος και δεν είχα δικαίωμα να του μιλήσω. Θα μπορούσε έτσι απλά να με έχει σκοτώσει για ασήμαντο λόγο. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να τονίσω οτι οι νόμοι πρέπει να είναι πιο πολιτισμένοι από εμάς τους απολίτιστους, γιατί αλλιώς θα επικρατούσε το χάος στην καθημερινότητά μας. Morrigan Aed Ernmas, φυσικά και δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Σε ροζ συννεφάκι είτε το θέλουμε είτε όχι είναι αδύνατο να ζήσουμε. Αλλά και δυνατό να ήταν δε θα έπρεπε να το κάνουμε για τους λόγους που είπες. Άλλο όμως αυτό και άλλο να βλέπουμε πώς μια τρελή ξεκοιλιάζει ζώα στο διαδίκτυο, πώς κάποιος αυτοκτονεί και κάποιος σκοτώνει. Το οτι υπάρχει κοινό που παρακολουθεί τέτοια θεάματα, δημιουργεί περισσότερη ζήτηση άρα περισσότερη διαστροφή και δυστυχία.

Yngve τα παιδιά είναι παιδιά όπως και να έχει. Πρώτα από όλα πιστεύω πως αν σε ενοχλούν οι εικόνες αυτές όπως και πολλούς εδώ μέσα καλό θα ήταν να μην τις βλέπεις αλλά να τις αποφεύγεις. Έτυχε τις προάλλες να δω στην τηλεόραση μια Αφγανή που την είχαν ακρωτηριάσει οι ταλιμπάν και μου χάλασε το στομάχι. Θα ήθελα να μην τη δω έτσι. Όσο υπάρχει κόσμος που βλέπει αυτές τις φρικιαστικές εικόνες στο ιντερνετ τόσο πιο μεγάλη προσφορά θα υπάρχει. Τόσο πιο πολλά αρρωστημένα μυαλά θα βγάζουν τη διαστροφή τους προς κατανάλωση... Μιλάς με πολύ πάθος και μου θυμίζεις τον εαυτό μου σε μια άλλη ηλικία και για αυτό σε καταλαβαίνω. Σκέψου όμως πως αν κάποιος κάνει κακό σε κάποιον που αγαπάς η εκδίκηση είναι το τελευταίο πράγμα που έχει σημασία. Αυτό που στέρησαν από το παιδί ή τον αγαπημένο έχει σημασία και δυστυχώς δεν αλλάζει με το να κάνουμε στον δολοφόνο ή το βιαστή τα χειρότερα βασανιστήρια. Το κακό δεν ξεγίνεται και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυστυχία. Να νιώθεις τόσο ανήμπορος να αλλάξεις την κατάσταση...

Λάθος κατάλαβες από το πρώτο μου ποστ. Ποτέ δεν μίλησα για θεούς και υπερφυσικά όντα. Μίλησα για κάποιους παράγοντες που μας βοηθούν ή μας εμποδίζουν στο να εκπληρώσουμε το στόχο μας. Ο παράγοντας τύχη είναι ένας από αυτούς. Το τυχαίο γεγονός μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας αυτό πιστεύω. Απόλυτο καλό ή απόλυτο κακό δεν υπάρχει. Ακόμη και ο καλύτερος άνθρωπος θα έχει άσχημα στοιχεία και ο χειρότερος θα έχει καλά στοιχεία. Αυτά τα δύο συμπληρώνουν το ένα το άλλο και χωρίς το καλό θα χάνονταν η έννοια του κακού, χωρίς το φως δεν θα γνωρίζαμε το σκοτάδι. Είναι μεγάλη συζήτηση και ευχαρίστως να την κάνουμε κάποια στιγμή. Δεν απορρίπτω την άποψή σου Ντόρτια. Ίσα ίσα ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα. Απλά μου φαίνεσαι πολύ σίγουρος και αναρωτιέμαι από που έρχεται αυτή η σιγουριά? Δεν μιλάω για εκδικητική φύση και κουραφέξαλα. Μιλάω για τις συνέπειες των πράξεών μας και το αντίκτυπο που έχουν αυτές στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και στον κόσμο γενικότερα. Από το σύνολο των πράξεών μας θα καθοριστεί το μέλλον μας. Ό,τι σπέρνουμε θα θερίσουμε αυτό λέω...

Το σύμπαν δεν θα ασχοληθεί μαζί μας είτε θέλουμε κάτι καλό, κάτι κακό κλπ. Αυτό που νομίζω εννοεί ο κοέλο είναι οτι αν θες κάτι πολύ τότε θα γίνουν τα πάντα για να το πετύχεις. Το θέμα είναι τι σημαίνει αυτό το πάρα πολύ? Τα όνειρα και οι επιθυμίες μας, οι σκέψεις μας δεν επηρεάζουν τον κόσμο? Αν σκεφτόμαστε αρνητικά συνεχώς, τρεφόμαστε από το κακό και τη διαστροφή δεν κάνουμε κακό στην ψυχή μας? Δεν επηρεάζουμε το περιβάλλον μας, δεν αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας? Αν θέλουμε κάτι κακό πάρα πολύ μπορεί ναι να το πραγματοποιήσουμε αλλά τι αποτέλεσμα θα έχουμε? Αν δημιουργήσουμε στον δικό μας κόσμο, το δικό μας σύμπαν και ζούμε μέσα στην κακία και στην αρνητικότητα δε θα αφανιστούμε στο τέλος από αυτη? Ενώ ζώντας τη ζωή μας με αγάπη, θάρρος, καλοσύνη και κατανόηση, με σεβασμό στο περιβάλλον και το συνάνθρωπο δε θα μας έρθουν όλα πιο βολικά? Δε θα τρέξουν να μας βοηθήσουν αν τους βοηθούμε εμείς, δε θα μας αγκαλιάσουν αν είμαστε θετικοί άνθρωποι και εκπέμπουμε φώς, αγάπη και θετική ενέργεια? Αν κάνουμε κακό στο περιβάλλον γιατί να μην έρθει κάποια στιγμή η φύση να μας τα πάρει όλα? Τα πλούτη, τα υπάρχοντα μας και όλα όσα αγαπάμε? Αν κάνουμε κακό στον συνάνθρωπο δε θα μας ανταποδώσει την κακία, αν θέλουμε το κακό και ζούμε έτσι δε θα προσελκύσουμε κακό στη ζωή μας? Αν ζούμε με αρμονία, αν επιζητούμε το καλό, και στις πιο κρυφές μας στιγμές στεκόμαστε γυμνοί μπροστά στον εαυτό μας και η συνείδησή μας μας κρίνει, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όταν πολεμάς για το καλό και τη δικαιοσύνη μπορει να λάβεις και κακό αλλά θα είναι και πάλι για το καλό σου. Καλό και κακό δεν υπάρχει όταν κοιτάμε τη γη από μακριά. Όταν έρθουμε κοντά και μέσα της όμως όλα φαίνονται ξεκάθαρα. Κανένα σύμπαν, κανένας Κοέλο εμείς είμαστε το σύμπαν, εμείς είμαστε οι θεοί του εαυτού μας. Έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να καταστρέψουμε, έχουμε τη δύναμη να κανουμε τα πράγματα όπως πρέπει. Αλλά επειδή δεν το συνειδητοποιούμε αυτό, ο τρόπος που ζούμε θα είναι ο τρόπος που θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε όλα όσα θέλουμε. Η τύχη μας δουλεύει για εμάς όσο κοιμόμαστε. Ντόρτια δεν σε ξέρω ακόμη και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι χρήσιμο να ακούγονται διαφορετικές απόψεις και να δεχόμαστε οτι όλοι μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους. Προσωπικά δεν μου αρέσει αυτή η απόλυτη σιγουριά που έχεις και που απορρίπτεις χωρίς δεύτερη σκέψη τις απόψεις άλλων. Είτε το θέλουμε είτε όχι πολλά θέματα από αυτά που διαπραγματεύεται το φόρουμ ή τα αποδέχεσαι ή τα απορρίπτεις αλλά ποτέ δεν ξέρουμε με σιγουριά τι από αυτά που υποθέτουμε είναι αλήθεια. Εδώ χωρούν πολλές αλήθειες όχι μόνο αυτή που πιστεύεις εσύ.

Καταλαβαίνω τι λες αλλά και μία ακόμα ζωή έχει σημασία. Δε νομίζω οτι αυτό γίνεται για να δυσφημίσει το βελονισμό αλλά για να τονίσει το πόσο σημαντικό είναι να απευθυνθούμε στους ειδικούς αν ποτέ το αποφασίσουμε. Εσένα δεν σου κάνει εντύπωση οτι από τον βελονισμό μπορεί να πεθάνεις? Από νυστέρι χάνουν πάρα πολλοί τη ζωή τους καθημερινά αλλά είναι διαφορετικό. Όταν κάνεις εγχείρηση συνήθως έχεις ιδέα για τους κινδύνους αν και πολλοί ασθενείς χάνονται άδικα λόγω της ανεπάρκειας κάποιων γιατρών. Αλλά για το βελονισμό μου κάνει εντύπωση. Είμαστε βαθιά νυχτωμένοι για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε όταν αφήνουμε άσχετους ανθρώπους να μας θεραπέυσουν επεμβαίνοντας στο σώμα μας.

Νομίζω οτι εξαρτάται από το τι θέλεις. Αν η επιθυμία μας είναι για κάτι κακό δεν ισχύει αλλά αν είναι για κάτι καλό τότε δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να εκπληρωθούν αυτά που θέλουμε. Δεν ξέρω που οφείλεται αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο θέμα δικής μας θέλησης παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο λιγότερο ή περισσότερο σημαντικό.

Πριν λίγες μέρες προσπαθούσα να ηρεμήσω για να κάνω διαλογισμό. Είχα ανάψει και αρωματικά στικς για να δημιουργήσω ατμόσφαιρα. Εκεί που προσπαθούσα να συγκεντρωθώ έβλεπα έντονα μια εικόνα. Ήταν μια μαυροντυμένη γυναίκα, την έβλεπα μέσα στο δωμάτιο που βρισκόμουν και εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να διακρίνω καθαρά το πρόσωπο αλλά τα χαρακτηριστικά της έμοιαζαν πολύ με τα δικά μου. Προσπάθησα να τη διώξω από το μυαλό μου και να προχωρήσω αλλά η γυναίκα ήταν εκεί. Σταμάτησα το διαλογισμό και κάπως φοβήθηκα για το τι μπορούσε να σημαίνει αυτό που είχα δει. Αναρωτιόμουν, αν ήμουν εγώ η γυναίκα γιατί φορούσα μαύρα? Μήπως κάποιος δικός μου πεθάνει? Μετά μου ήρθε στο μυαλό και μια άλλη εκδοχή. Η γυναίκα που έβλεπα θα μπορούσε να είναι η μητέρα μου. Για να μην γίνομαι κουραστική, όλο αυτό με επηρέασε αρνητικά και μου χάλασε τη διάθεση. Ένιωθα τη γνωστή στεναχώρια στο στήθος αλλά κάποιες ώρες αργότερα το ξέχασα. Δύο μέρες μετά μου τηλεφώνησε η μητέρα μου να μου πει πως κάποιος συγγενής πέθανε και θα πήγαινε στην κηδεία. Τότε μου ήρθε στο νου η εικόνα της μαυροντυμένης γυναίκας και κατάλαβα οτι μάλλον αυτό είχα δει. Πώς μπορεί να εξηγείται αυτό? Μπορεί μέσω διαλογισμού να μας έρχονται εικόνες από μελλοντικά γεγονότα?

Δεν καταλαβαίνω τι μου λες dimulator. Ο μαγικός κύκλος χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγεία για προστασία και για να μαρκάρει το χώρο που γίνεται η μαγική εργασία κλπ. Από την άλλη αυτό που μαθαίνω είναι οτι για να γίνει απόρθητος ο μαγικός κύκλος, να παρέχει την προστασία που υποτίθεται οτι παρέχει, πρέπει να είσαι γνώστης της τέχνης, να έχεις ολοκληρωτική επίγνωση αυτού που κάνεις, γιατί εκείνη τη στιγμή της δημιουργίας του ιερού χώρου, παύεις να είσαι άνθρωπος, γίνεσαι θεός -μια μικρογραφία θεού- και η πράξη της δημιουργίας του κύκλου είναι ιερή πράξη που δεν γίνεται από το χέρι σου, αλλά από το χέρι του θεού. Με άλλα λόγια το να πιστέψω οτι ο κύκλος με προστατεύει δεν είναι αρκετό από μόνο του. Ύστερα από χρόνια αυτοβελτίωσης, εντατικής μελέτης και αφοσίωσης στη μαγεία μπορούμε να πούμε οτι φτάσαμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο για να είμαστε προστατευμένοι μέσα στον μαγικό κύκλο.

Διαβάζω για τον κύκλο, τη χρήση και το συμβολισμό του και όσο διαβάζω τόσο καταλαβαίνω οτι ο κύκλος ναι μεν προστατεύει αλλά μόνο ένα μάγο που κατέχει την τέχνη. Ένας πρωτάρης που ζωγραφίζει τον κύκλο ναι μεν θα έχει ένα κύκλο αλλά μόνο προστασία δεν θα του παρέχει αυτός. Ίσως τον βάλει και σε μπελάδες γιατί νομίζοντας οτι είναι προστατευμένος είναι πιθανό να καλέσει οντότητες που θα του κάνουν κακό. Άρα, τι νόημα έχει να κάνουμε κύκλο? Μόνο διακοσμητικός είναι.

dimulator τόσες μέρες περιμένω να ακούσω από εσένα γιατί χτυπάνε οι καμπάνες. Πέσαμε μέσα σε κάτι?

pyramid δεν διευκρίνησα τον τίτλο του βιβλίου που είναι :How to meet and work with spirit guides, by Ted Andrews. Η τεχνική που χρησιμοποιεί ονομάζεται The Middle Pillar. Είχα την εντύπωση πως θα ήταν γνωστή τεχνική για αυτό το λόγο δεν έγραψα λεπτομέρειες. Αυτό που με παραξένεψε είναι οτι ενώ χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τεχνική για ενεργοποίηση των τσάκρας, δεν συμπεριλαμβάνει το δεύτερο τσάκρα (σβαντιστάνα).