Seirios

φίλοι ΧΧΧ καί Fan4fun ... γράψατε ...αυτό πού πρέπει νά διακρίνουμε είναι ο ατομισμός - εγώ νάμαι καλά καί οι άλλοι νά πάνε νά ... :censored: - από τόν εγωϊσμό - σιγά μήν παρακαλέσω, γιά νά ...., δέν πάνε νά ... :censored: -. Ο ατομισμός δέν χωρά αλτρουϊσμό, ενώ ο εγωϊσμός δέν τόν αποκλείει καί ίσως μάλιστα ... Ο ατομισμός συνδέεται μέ τό αρχέγονο ένστικτο επιβίωσης. Ο εγωϊσμός συνδέεται μέ τόν προσωπικό μύθο. Ίσως νά εκφράζει τήν άμυνα σέ κάτι... καλή συνέχεια

Ή ...τίποτε σ? αυτήν την ζωή δεν γίνεται, χωρίς έστω τον αγαθό και καλοπροαίρετο εγωισμό του «να υπηρετήσω για να δοξαστώ»...!

Είμαι περίεργος να δω ποιός θα σε δώσει πιό στεγνά Σείριε! Άρχισε να τρέχεις από τώρα... ...φτού γμτ :headb: !!! Τό πήρε είδηση ...αναδρομικά :001almostcry: έλεοοοοοοοςςςς ...άντε τώρα τό πακέτο ! ...καί κυκλοφορεί μέ τό τεφτέρι καί ο Illusion πού γράφει τήν πικρή, μικρή του αγάπη σέ νουβέλα γιά αβάπτιστούς...!

...τό λέω καί τό εννοώ. Θέλω μιά καί γιά πάντα, άν ήταν δυνατόν, νά κλείσουν οι τρύπες τής προκατάληψης! Είναι πιθανόν πολλές φορές στήν ζωή μας νά βρεθούμε "έκπληκτοι" καί "εκτεθημένοι" στά γεγονότα. Πιθανόν είναι καί νά τρομάξουμε από τήν τροπή τών πραγμάτων. Ένα δέν πρέπει νά αφήσουμε νά συμβεί. Νά χάσουμε τήν εμπιστοσύνη μας στήν βαθύτερη ισορροπία τού Κόσμου αυτού καί αλλόφρονες νά κλειστούμε στό "καβούκι" μας, εξωραϊζοντας τήν αδυναμία μας καί ρίχνοντας ότι μάς τάραξε στόν Καιάδα. Ο πιό ύπουλος τρόπος σκλαβώματος τού εαυτού μας, είναι η προκατάληψη. Είναι προϊόν άγνοιας καί αδυναμίας. Ο σκλαβος δέν θά σηκώσει ποτέ κεφάλι γιατί δέν έχει μέσα ούτε μιά στάλλα ελπίδας. Φτερό στόν άνεμο θάναι, διαβαίνοντας μέ απελπισία από τήν μιά ημέρα στήν άλλη. Θαύματα δέν γίνονται από τήν μιά στιγμή στήν άλλη. Οι σπουδές, η εργασία, οι σχέσεις καί οι επικοινωνίες μας, είναι ο στίβος όπου θά καταξιώσουμε τήν ύπαρξή μας στόν Κόσμο αυτό. Αυτά, τά απλά καί πρακτικά είναι οι πηγές μας γιά τό εύ ζείν. Από εκεί ξεκινάμε ανοιχτόκαρδα καί νοικοκυρεμένα καί τό μέλλον θά μάς επιφυλλάξει, ανάλογα τής προσφοράς μας, εκπλήξεις αγαθές!

Τί σημαίνει "απαίδευτος" Σαγήνη; ...γνωρίζω "Κυρίους" μέ πανεπιστημιακή παιδεία, διπλώματα καί παπλώματα πού μπροστά στό προσωπικό τους συμφέρον δέν σεβάστηκαν καμμιά αρχή καί καθημερινά ταλαιπωρούν, εκμηδενίζουν ή σβύνουν από τόν χάρτη δεκάδες, εκατοντάδες έως χιλιάδες ζωές. Ίσως τελικά μέ τούς "απαίδευτους", θά πρέπει νά είμαστε πιό επιεικείς. Ο διαχωρισμός καί η περιθωριοποίηση μάλλον δεινά γιά τό μέλλον σπέρνει, παρά λύση, μπροστά στόν κοινό κίνδυνο!

Η φιλο-σοφία δέν είναι σύστημα, θρησκεία ή δόγμα. Η φιλο-σοφία είναι ένας τρόπος ζωής πού τελικά μπορεί νά αναχθεί σέ Τέχνη...! Δέν απαιτεί ξέκομμα από τήν κοινωνική καθημερινότητα. Τό αντίθετο μάλλον! Απαιτεί ηρεμία καί παρατηρητικότητα για τήν δημιουργία υποθέσεων. Απαιτεί σύνεση καί ευρύτητα νού γιά τήν διερεύνηση τής αλήθειάς τους. Εφαλτήριο γιά μία νέα υπόθεση ή μία νέα αλήθεια, συνήθως είναι μία στιγμή Σιωπής.

καλέ μου φίλε, σάς έδοσα ήδη μία αίσθηση από τό βιβλίο τού οποίου δέν ολοκλήρωσα ακόμα τό διάβασμα... Εν τούτοις φαίνεται αξιόλογο καί γι αυτό συνιστώ τό διάβασμά του! ΥΓ: ...κατά βάθος, απαντά στό αίτημα, Σοφία! Ίσως νά μας βοηθήσει νά συζητήσουμε σοβαρά γιά τήν έννοια αυτή.

" ...Στιγμή σύνεσης: όταν υπάρχει μία έννοια, μία λέξη στό μυαλό πού δέν θά αρθρωθεί ποτέ σέ λόγο. Στιγμή σοφίας: η στιγμή τού κενού, ή στιγμή όπου δέν σκέφτεσαι καί δέν αρθρώνεις λόγο. Η Σιωπή. Αυτή πού βάζει τήν ψυχή σέ μία απελπισμένη αναμονή μέχρι νά ακουστεί ο επόμενος φθόγγος. Αυτή πού στερείται «ήχου» αλλά είναι η υποβλητικότερη όλων!..."

χμμμμ.... μ΄αρέσει η ιδέα! Λοιπόν έχουμε καί λέμε: 1η ευχή: μιά ...πιατέλα πού νά γεμίζει αμέσως μέ τό φαϊ πού θά τής πω. Δηλαδή, ντολμαδάκια, μουσακά, λεμονάτο μέ πατάτες τηγανητές, παϊδάκια, μπαρμπούνια τηγανητά, αστακομακαρονάδα κλπ. κλπ. 2η ευχή: μιά μπανιέρα πού όταν θά βουτάω σ΄αυτήν θά βγαίνω αναγεννημένος. Καί γιά τήν ακρίβεια, καθαρός από κάθε ρύπο καί ατέλεια φυσική καί ψυχική. Δέν χρειάζεται νά ξαναγίνομαι ...μπέμπης. Βαριέμαι γάλατα, πάμπερς καί τά τοιαύτα... Μιά χαρά είμαι όπως είμαι! 3η ευχή: Μιά πέννα πού γιά ότι τήν ρωτάω, νά μού γράφει τήν σωστή απάντηση...! Πχ. τί νούμερα νά παίξω στό Πρώτο...! Ζητάω ...πολλά; :angel:

Αγαπητή μας φίλη Eiranwen, Διάβασα μέ ενδιαφέρον τήν θέση σου. Βέβαια, μού στάθηκε λίγο δύσκολο νά αποδεχτώ τήν κατηγοριοποίηση πού προτείνεις, γιατί διαβάζοντας τό κείμενο, μού ήρθαν στό νού ορισμένες ερωτήσεις πού στίς παραθέτω μέ τήν σειρά ακριβώς πού μού δημιουργήθηκαν: 1. Σέ ποιό επίπεδο ο άνθρωπος αναμιγνύει συναισθήματα καί ιδέες; Στό συνειδητό επίπεδο ή Β. Γιατί αυτό είναι τό επίπεδο τής καθημερινής λογικής λειτουργίας μας καί γιά τό οποίο αφιερώνεται τό 25% τής δυναμικότητας τού επιπέδου. 2. Σέ ποιό επίπεδο ο άνθρωπος μπορεί νά επικεντρωθεί σέ καθαρές ιδέες; Στό επίπεδο Α ή υποσυνείδητο όπου μέ τήν χρήση τού 95 ? 100% τού δυναμικού τού επιπέδου αυτού, οι ιδέες διαχωρίζονται από τά συναισθήματα χωρίς αυτό νά σημαίνει αναγκαστικά καί απόρριψή τους. Μάλλον, λόγω τής μεγάλης ισχύος επικέντρωσης, τά ζητήματα νά είναι ξεκάθαρα τακτοποιημένα. Θά ήθελα νά σημειώσω επίσης, ότι τό Α, είναι τό επίπεδο διαλλογισμού. 3. Σέ ποιό επίπεδο ο άνθρωπος μπορεί νά ασκήσει ενορατική λειτουργία; Στό υπερσυνείδητο επίπεδο τό οποίο μπορεί νά προσεγγιστεί μέσω τού «προχωρημένου» διαλλογισμού. Είναι λοιπόν de facto ότι ο κάθε άνθρωπος στήν καθημερινότητά του καί κάτω από τήν πίεση καταστάσεων αναμιγνύει συναισθήματα καί ιδέες. Δέν πιστεύω νά διαφωνήσουμε στό ότι η καθημερινότητα μοιάζει νά είναι ένας τρικυμισμένος ωκεανός. Στόν «ωκεανό» αυτό λοιπόν, άλλοι αφήνονται νά παρασυρθούν στά βάθη του, άλλοι εγκλωβίζονται κάπου καί παραλύουν, μετέωροι καί αναποφάσιστοι καί άλλοι τό παλεύουν καί στήν ανάγκη καβαλάνε ένα όχημα «ονειροφαντασίας» μέ τήν ελπίδα ότι θά τούς βγάλλει κάπου ... Γνωρίζουμε ότι η εικόνα - παρομοίωση τής καθημερινότητας μέ ωκεανό - είναι σχετική. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι καταστάσεις ? παράσυρση, εγκλωβισμός, διαφυγή - πού βιώνονται είναι ασταθείς γιατί σχετίζονται κύρια μέ συναισθήματα καί ανατρέπονται από τήν μιά στιγμή στήν άλλη. ...Γράφω «γνωρίζουμε» γιατί θεωρώ ότι όλοι ανεξαιρέτως, μέ τόν ίδιο τρόπο τό βιώνουμε καί ταλαιπωρούμαστε καθημερινά. Ασχέτως άν κάποιοι, ελάχιστοι, στό τέλος τής ημέρας θά προσπαθήσουν, μέ όχι εγγυημένα αποτελέσματα, νά βάλλουν κάποια τάξη... Είναι γεγονός, ότι η τακτοποίηση τών ζητημάτων απαιτεί γνώση, εκπαίδευση καί πάνω απ΄όλα τήν ισχυρή ενέργεια τής βούλησης τών ατόμων. Ενα πράγμα είναι "πανάκριβο" στίς ημέρες μας: Η Ενέργεια! Κλείνοντας, έχω νά κάνω μία κατάθεση στόν λογαριασμό τού «κατ΄αλήθειαν ζείν»! Ολοι, στήν καλύτερη περίπτωση παραδέρνουμε μέ τά ...ονειράκια μας! Ολοι τρέφουμε ελπίδες γιά κάτι καλύτερο πού συνήθως δέν ξέρουμε πώς καί γιατί ξεφύτρωσαν. Ολοι έχουμε ανάγκη από έναν θετικό λόγο σέ στύλ: "...πές τον καί ρίξτον στόν γυαλό...", γιατί κανείς δέν ξέρει τί καί πόσο καλό μπορεί σέ κάποιον από εμάς, «τυχαία», νά κάνει! ΥΓ: Σέ ευχαριστώ πολύ πού μού έδοσες τήν αφορμή γιά τό συμμάζεμα καί τό νοικοκύρεμα κάποιων ιδεών πού μέ απασχολούν έντονα - ανεξιχνίαστο τό γιατί - τόν τελευταίο καιρό.

...σέ ευχαριστώ φίλε μου γιά τήν προσπάθεια αλλά έχω δουλειά μέχρι αργά σήμερα κι έτσι δέν θά σιεστάρω....! :headb:

Υπάρχει η τεχνική δυνατότητα νά διαμορφωθούν καί νά αποσταλλούν μηνύματα, τά οποία θά παραληφθούν μόνο από τό υποσυνείδητο. Αντίδραση βέβαια θά υπάρξει άν καί η κούτρα τού παραλήπτη κατεβάζει τίς "ίδιες ψείρες".... Άς μήν μπερδεύουμε όμως τά πράγματα... Η ύπνωση είναι συνειδητή επιλλογή, η οποία μάλιστα απαιτεί καί τήν κατάλληλη προετοιμασία τού υποκείμενου. Τό πρόβλημα βρίσκεται στό ότι δέν είναι κάν εύκολο νά πετύχει τό εγχείρημα γιατί μόνο τό 5% τών υποβαλλόμενων (παιδιά καί άτομα υψηλής ευφυίας) μπορούν νά προσεγγίσουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Η ύπνωση, είναι αποδεκτή θεραπευτική τεχνική γιά τήν ιατρική κοινότητα τής Αμερικής καί τής Αγγλίας από τό 1955 άν θυμάμαι καλά...

...ρίξε μιά ματιά εδώ: http://www.nissides.gr/greek/nitse/1.html

Τό σημαντικότερο φίλε Johny boy, είναι ότι στίς ημέρες μας, άτομα, μέλλη της κοινωνίας τών ανθρώπων, άτομα πού δέν διεκδικούν γιά τόν εαυτό τους κάποια διάκριση, αντιπαρέρχονται τό κοτσομπολιό καί εργάζονται γιά τήν ερμηνεία τών φαινομένων τής κοινωνίας τους. Προβληματίζονται κατά μόνας καί κτίζουν υποθέσεις. Κτίζουν υποθέσεις καί νιώθουν τήν άνάγκη, σάν υπεύθυνα άτομα, νά τίς μοιραστούν, δίνοντας εναύσματα προβληματισμού αλλά καί ενεργειών καί στούς άλλους. Αυτό είναι καί τό νέο στίγμα τών ημερών μας! Ατομική προσπάθεια γιά ανέλλιξη καί βελτίωση. Ατομική προσπάθεια πού αυθόρμητα μετουσιώνεται σέ Κοσμική συνεισφορά. Ξεκινά από μία θετική παρέμβαση σέ ένα βήμα δημόσιου διάλλογου, τήν σοβαρή αντιμετώπιση τών ζητημάτων τών σπουδών, τής εργασίας καί τών σχέσεων μέ τούς συνανθρώπους καί πού πιθανά θά φθάσει κάποια στιγμή στήν εκούσια συμμετοχή σέ έναν νέο συντονισμό τού συλλογικού αρχέτυπου. Τά λευκά άνθη τού λωτού ίσως γίνουν κάποτε, τό έμβλημα τής αναδυόμενης από τήν λάσπη καί τό σκοτάδι ανθρωπότητας, στό Φώς!

άλλο νά δουλεύεις γύρω-γύρω, κι άλλο τό χειρουργικό εργαλείο νά εισέρχεται στόν πολφό τού δοντιού...! Κανονικά, έπρεπε νά ανοίξεις τρύπα στό ταβάνι τού οδοντίατρου... :headb:

...πολύ σωστά τοποθέτησες τήν παρατήρησή σου. Η κοινωνία τών ανθρώπων γιά παράδειγμα, είναι ένα σύνολο ανθρώπων. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, μέλλος αυτού τού συνόλου, είναι αποτέλεσμα μίας μακριάς αλυσίδας ανθρωπο-εξελίξεων πού ξεκινούν από τό πρώτο κύτταρο. Πέρα από τό θεμελιώδες ανθρώπινο συλλογικό αρχέτυπο πού λειτουργεί στά βάθη σάν φάρος, ο κάθε νέος άνθρωπος, μέ τήν εξέλιξη, απομακρυνόμενος από τόν κεντρικό κλάδο, διαμορφώνεται σέ μία εντελώς ιδιαίτερη ανθρωπόμορφη οντότητα. Μία οντότητα "εξοπλισμένη" μέ μνήμες από τό παρελθόν καί βιώματα συνειδητά καί ασυνείδητα από τό παρόν. Ανά πάσα στιγμή, ένα συναισθηματικό σόκ, μπορεί νά φέρει στήν επιφάνεια θραύσματα αρχαίων μνημών. Τά θραύσματα αυτά σέ συνδιασμό μέ πρόσφατα -live- βιώματα, θά χτίσουν ένα extra-ordinary πάζλ , τό οποίο ίσως νά οδηγήσει τό άτομο σέ απρόβλεπτες συμπεριφορές. ...θά τόχετε ξανακούσει: ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ! Ίσως τώρα, νά μπορέσετε νά συνειδητοποιήσετε τό γιατί... Τό πρόβλημα λοιπόν, βρίσκεται στίς ...ρίζες. Απλά, ένα γεγονός μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης, μπορεί νά λειτουργήσει σάν πυροκροτητής ενός ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥ μηχανισμού, απρόβλεπτης ισχύος!

Μάς έλλειψες, μάς έλλειψες....! Αλλά τί νά σέ κάνουμε πού τραβάς ...ζόρι! :angel: :blblbl:

...πιθανόν, ίσως, νά σχετίζεται μέ τήν ελευθερία βούλησης. Κάνεις ότι γουστάρεις (Ελευθερίά) διότι έτσι τήν ...βρίσκεις (Ευτυχία), καί κατόπιν τά λούζεσαι (Σοφία)! Τελικά τό Head & Shoulders κάνει φοβερό μαλλί! :angel:

... τήν στιγμή πού θά απωλεσθεί η αίσθηση τού πόνου (σωματικού ή ψυχικού), τότε, τήν ίδια στιγμή, θά έχει κατασταλθεί καί ο επιβιωτικός καί ο εξελλικτικός παράγοντας τών εμβίων όντων.

Νιώθω τήν ανάγκη νά σάς παρουσιάσω ορισμένες τεχνικές πληροφορίες οι οποίες θά διευκολύνουν έναν διάλλογο χωρίς σκιές γιά τό συγκεκριμμένο θέμα. Οι λειτουργίες τού ανθρώπινου νού, εκδηλώνονται σέ 4 διαφορετικά επίπεδα δραστηριότητας: 1ο επίπεδο. ΒΗΤΑ είναι τό επίπεδο τής πλήρους συναίσθησης. Σέ αυτό τό επίπεδο λειτουργούμε τίς ώρες πού δραστηριοποιούμαστε. Κύρια αποστολή αυτού τού επιπέδου είναι η ρύθμιση τών ζωτικών λειτουργιών τού οργανισμού, τής καρδιάς, τών πνευμόνων, τών νεφρικών, πεπτικών κλπ λειτουργειών. Περίπου τό 75% τού επιπέδου Β, συνειδητή κατάσταση, απασχολείται μέ τήν παρακολούθηση τών ζωτικών σωματικών λειτουργιών. Έτσι, μόνο ένα ποσοστό 25% απομένει γιά νά ασχοληθεί μέ αυτό πού αναγνωρίζουμε σάν συνειδητές σκέψεις. 2ο επίπεδο. ΑΛΦΑ είναι τό υποσυνείδητο, είναι τό επίπεδο μέ τό οποίο ασχολείται η ύπνωση καί χαρακτηρίζεται από τήν ικανότητα συγκέντρωσης σέ ποσοστό 95 ? 100%. Στό Α επίπεδο πραγματοποιείται η ύπνωση, ο διαλλογισμός, η ονειροπόληση, τό πέρασμα στόν φυσικό ύπνο καί τό ξύπνημα. Στό επίπεδο αυτό έχουμε πλήρη επίγνωση γιατί διατηρούμαστε σέ συνειδητή κατάσταση (είμαστε ξύπνιοι). 3ο επίπεδο. ΘΗΤΑ είναι τό επίπεδο τού ελαφρύ ύπνου, είμαστε σέ ασυνείδητη κατάσταση (κοιμόμαστε). 4ο επίπεδο. ΔΕΛΤΑ είναι τό επίπεδο τού βαθύ ύπνου, καμμία υποβολή δέν μάς αγγίζει καί οι γείτονες υποφέρουν... Κατά τήν ύπνωση, παραμερίζεται τό συνειδητό καί γίνεται άμεση επαφή μέ τό ...υποσυνείδητο. Χαρακτηριστικά τής κατάστασης αυτής, είναι η εστιασμένη προσοχή, η χαλαρότητα τών μυών πού συνοδεύεται από ένα ευχάριστό συναίσθημα καί η αδυναμία κίνησης τών άκρων. Μόνο τό 95% τών υποβαλλόμενων ενηλίκων, μπορεί νά φθάσει μόνο σέ μία κατάσταση ελαφράς ύπνωσης (ατελής) γιατί συνήθως έχουν μικρή (χρονικά) δυνατότητα προσοχής.! Κανένας δέν μπορεί νά υπνωτιστεί παρά τήν ενεργό θέλησή του ή ακριβέστερα τήν συνέργεια τού υποσυνείδητού του τό οποίο ελέγχει συνεχώς τήν οποια εξέλιξη. Κανένας δέν ξεχνά τό τί διαδραματίστηκε κατά τήν διάρκεια τής ύπνωσης,εκτός κι άν τό επιδιώκει ο ίδιος. Γιά τήν χρηστική αξία τής ύπνωσης, πρέπει νά συνεχίσει ο φίλος jimjim?

...σκόπιμο είναι νά διαχωρίζουμε τίς έννοιες υπόθεση καί αλήθεια. Οι υποθέσεις μπορεί νά είναι ενδιαφέρουσες αλλά η αλήθεια είναι συγκλονιστική γιατί μπορεί νά επαναληφθεί κάτω από τίς ίδιες συνθήκες...! Μιά αλήθεια, μπορεί νά χτίσει χιλιάδες υποθέσεις. Αλλά κάθε υπόθεση χρήζει επιβεβαίωσης ώστε τελικά νά οριστεί σάν ...αλήθεια! ...καλή ανάπαυση Νίτσε! Δέν σέ ...παίζω!

...συγχωρήστε με γιά τήν παρέμβαση, αλλά εξελλίσετε ένα thread μέ τήν χρήση όλο καί στιγερότερων λέξεων... Συμβαίνουν δράματα γύρω μας καί μάς ανατριχιάζει η σκέψη τους, γιατί κακοποιούνται συνάνθρωποι, ζώα, η φύση... Η κακοποίηση δέν πραγματοποιείται μόνο μέ τό χέρι, τό πόδι ή ένα αμβλύ αντικείμενο. Κακοποίηση συμβαίνει καί μέ τίς ΛΕΞΕΙΣ πού ξεστομίζονται...! Όσοι φίλοι καί φίλες έχετε παρασυρθεί σέ ένα χορικό θυμού..., επανέλθετε στήν θέση ισορροπίας παρακαλώ...

...κι εγώ χαίρομαι πού ξαναβρισκόμαστε τραγο-κερατούλη. Καλό χειμώνα καί καλές συζητήσεις λοιπόν!

Στήν κοινωνική εξέλιξή μας, εμπεριέχεται καί τό στοιχείο τής μεταφυσικής λατρείας, σάν μία επιπλέον ισχυρή συνδετική λειτουργία γιά μία μικρή ή ευρύτερη ομάδα ανθρώπων. Η μεταφυσική λατρεία έχει σάν σκοπό τήν επικοινωνία μέ τό Θείο - Θεϊκό ΄Ον -, επικοινωνία η οποία «τυπικά» συμβαίνει κατά τήν διάρκεια ενός τελετουργικού - Ιερουργία - , μέσω τών θεραπόντων τού Θεϊκού Όντος - Ιερέων -. Οι οπαδοί, οι Ιερουργοί, οι κανόνες καθώς καί τά τυπικά τών τελετουργιών, συνιστούν αυτό πού αναγνωρίζουμε σάν Θρησκεία. Η πρώτη ανθρωπόμορφη οντότητα πού λατρεύτηκε ήταν ο αρχηγός πού πέθανε καί ο πρώτος Ιερουργός ήταν ο νέος αρχηγός. Η μνήμη τού χαμένου αρχηγού, αυθόρμητα χρησιμοποιήθηκε από τήν μικρή ανθρώπινη ομάδα, σάν ένα ισχυρό συνδετικό υλικό, ώστε νά εξακολουθήσει ενωμένη τήν εξελικτική της πορεία. Κατ΄αρχάς λοιπόν, οι ένοιες τής φυσικής καί θρησκευτικής ηγεσίας ήταν ενωμένες. Τό ανθρώπινο γένος πέρασε δύσκολους καιρούς. Υπήρξαν εποχές, όπου δινόταν αγώνας επιβίωσης τών διαφόρων ομάδων, σέ φυσικές, κοινωνικές καί ιστορικές συνθήκες, ανείπωτης σκληρότητας καί οριστικής απώλειας κάθε ελπίδας επιβίωσης γιά τούς ηττημένους καί τούς απογόνους τους. Οι ομάδες, ελπίζοντας σέ μιά καλύτερη τύχη, ενώθηκαν. Οι αρχηγοί, μέ τήν ενοποίηση τών ομάδων έγιναν ηγέτες. Αυτοί, γιά νά μπορέσουν νά ανταποκριθούν στά καθήκοντά τους, διαχωρίστηκαν σταδιακά σέ φυσικούς καί πνευματικούς. Οι μέν διαφέντευαν μέ τό ξίφος, οι δέ μέ τήν ποιμαντορική ράβδο, σύμβολο τής «άνωθεν δοσμένης ...πρεσβευτικής εξουσίας». Πλάτη μέ πλάτη κουμαντάρανε τά σκαριά, μέ τό φόβο τού χάους... Άς μήν λησμονούμε ότι στούς καιρούς τής άγνοιας, αυτοί οι ηγέτες, διαχειρίστηκαν τήν ανθρώπινη αγωνία μέ ότι είχαν διαθέσιμο. Δηλαδή, τήν πολωμένη καί κοντόφθαλμη λογική, αποτέλεσμα τών αβυσσαλέων συναισθήματων πού τούς διακατείχαν, μπαζώνοντας όπως - όπως , τά κενά πού τούς δημιουργούσε η άγνοιά τους! Δέν είναι παράλογο λοιπόν πού ο καρπός τής προσπάθειάς τους, ασχέτως προθέσεων, τελικά ήταν η προκατάληψη καί τό σκοτάδι... Ολα αυτά είχαν γραφτεί ΤΟΤΕ καί υπάρχουν ΑΚΟΜΑ μέσα μας! Στίς μέρες μας άραγε, μετά από 2.500 χιλιάδες χρόνια προσπάθειας γιά τήν φυσική ερμηνεία τού Κόσμου πού μάς περιβάλλει, τί άλλαξε; Πέρα απ΄τίς φυσικές καταστροφές αλλά καί τίς συγκρούσεις έξ αιτίας εθνικών, θρησκευτικών ή οικονομικών συμφερόντων σέ διεθνές επίπεδο, καθημερινά, σέ κάθε κοινωνία, εξελίσεται ένας αμείλικτος εσωτερικός πόλεμος ατομικής επιβίωσης πού τά αποτελέσματά του σπέρνουν τήν καταστροφή σέ άτομα καί τά σπιτικά τους. Οι κάστες, οι ιδιοτελείς διαχειριστές τών ποικίλων συμφερόντων, τόν υποθάλπουν καί τόν εκμεταλλεύονται. Συστηματικά προβάλλουν, ενισχύουν καί επιβραβεύουν τήν αλαζονεία τών ατόμων - νικητών καί συντηρούν μεταξύ φθοράς καί αφθαρσίας τούς ηττημένους, συντηρώντας δείγματα πρός αποφυγήν, γιά όσο τούς χρειάζονται. Σπάσανε τίς ομάδες σέ άτομα! Ο κάθε ένας άνθρωπος σήμερα, δοκιμάζεται τρομακτικώτερα, παρά ποτέ, στήν καθημερινότητά του. Σ΄αυτό, συμβάλλει τό κύμα τών έντονων καί αντιφατικών συναισθημάτων πού βιώνει καί η εξ αιτίας τους άναρχη εξωτερίκευση τεμαχίων από πεδία συνειδητής ή ασυνείδητα συσσωρευμένης παλαιάς καί νεότερης γνώσης τά οποία προσβάλλουν τήν λογική του. ΤΟΤΕ υπήρχαν ομάδες πού βίωναν συλλογικά - καί κατέγραφαν γενετικά - στό καβούκι τους, κάτω από τά εμβλήματά τους, τήν αγωνία τής επιβίωσης, τόν τρόμο καί τήν φρίκη τής σύγκρουσης, τήν απόγνωσή τους ως ηττημένων ή τήν αλλαζονεία καί τήν θηριωδία τους, ως νικητών. ΣΗΜΕΡΑ, υπάρχουν τά άτομα πού ανεξάρτητα βιώνουν, επεξεργάζονται καί καταγράφουν εντονώτατα αντίστοιχα βιώματα. Ίσως στίς μέρες μας, τήν λύση θά τήν δόσει η «κρίσιμη μάζα». Σαφώς καί τό ενεργειακό δυναμικό μίας «τακτοποιημένης» ομάδας 100 ατόμων είναι χαμηλότερο από τό δυναμικό 100 ανεξάρτητων καί συνειδητοποιημένων ατόμων. Καί τά ενεργειακά δυναμικά, είναι αυτά πού χαράζουν τό ολόγραμμα τού συλλογικού αρχετύπου. Είναι αυτά πού προδιαγράφουν τό μέλλον τής ανθρωπότητας, ασχέτως προβλέψεων πού βασίζονται στά δεδομένα, τής όποιας πεπερασμένης λογικής! Εχουμε ήδη διαβεί τό κατώφλι μίας νέας εποχής! Τό πρόβλημα δέν είναι οι όποιες κάστες καί τά συμφέροντά τους αλλά η πόλωση καί ο διαχωρισμός. Καί η πόλωση δημιουργείται από τήν προκατάληψη καί τό ψεύδος, τά παιδιά τής άγνοιας, τής ανασφάλειας καί τού φόβου. Άς ζούμε λοιπόν μέ ηρεμία, σύνεση καί πληρότητα τήν καθημερινότητά μας. Κάστρο μας, άς είναι η γνώση καί ασπίδα μας η αγάπη καί ο σεβασμός τών συνανθρώπων μας. Αντικειμενικά έχουμε βρεθεί στόν σωστό δρόμο. Οικουμενικά, κατέχουμε τόση γνώση, όση είναι απαραίτητη γιά τήν ορθολογική διαχείριση τού πλανήτη μας καί τών όντων πού φιλοξενεί. Διαθέτουμε στοιχειώδη επίγνωση, τών εσωτερικών μας δυνάμεων καί γι΄αυτό άλλωστε συζητάμε. Ας προσέλθουμε λοιπόν στό σημείο τού Οραματισμού γιά τόν Κόσμο μας, όπως ακριβώς θά θέλαμε νά είναι, γιατί είναι απαραίτητο νά αλλάξουμε τήν παλαιά εγγραφή! Είθε, κάποια στιγμή, τό πάζλ τού οικουμενικού ολογράμματος, νά δόσει τήν νέα ισχυρή ενεργειακή αιχμή πού προσδοκούμε καί νά ξεκινήσει η πορεία... Είθε τά παιδιά μας νά έχουν αυτήν τήν χαρά! ΥΓ: Αγαπητέ φίλε porcupine, σέ ευχαριστώ πού μέ τό τόσο δυναμικό άρθρο σου, μού έδοσες τήν αφορμή νά συνειδητοποιήσω καί νά εκφράσω μία θέση ανασκουμπώματος κι ελπίδας. Καλή συνέχεια

...καλώς σάς βρήκα αγαπημένοι μου συνταξιδιώτες! Μύρισε φθινόπωρο, σκουραίνουν τά χρώματα, ρυτιδιάζει η θάλασσα, σύννεφα μαζεύονται στίς βουνοκορφές. Ωρα νά τελειώνουμε μέ τήν συγκομιδή τών καρπών τής χρονιάς. Άς ετοιμαστούμε γιά τό χειμώνα πού θά θρέψουμε τό ΟΝΕΙΡΟ καί θά ετοιμάσουμε τήν σπορά τής Ανοιξης. Γεμίστε τίς αποθήκες μέ μνήμες ζεστών καί μεστών χρωμάτων, αρωμάτων καί αισθήσεων γιά νάχουμε υλικό... Καλό Χειμώνα!