martina

πολύ σωστό το παραπάνω και ίσως δεν ισχύει μόνο για τα πράγματα αλλά και για τους ανθρώπους...

Αγαπητέ Initiate4, καλώς σε ξαναβρίσκω Μου άρεσαν πολύ οι σκέψεις σου και κυρίως γιατί τις μοιράστηκες....προς το παρόν θα σχολιάσω το παρακάτω κομμάτι που ξεχώρισα με μιά πρώτη ματιά Υπάρχει όντως μιά κρυμμένη μεγάλη αλήθεια στην έκφραση που παραθέτεις.. Τι αγαπάμε? Αυτό που έχουμε ξεχωρίσει μέσα από το πλήθος άλλων ομοειδών γιατί μέσα στο πλήθος όλα δείχνουν ίδια...όταν λοιπόν ξεχωρίσεις κάτι που θεωρείς ότι αξίζει τον κόπο να του δοθείς και το αγαπήσεις αμέσως αυτό αποκτά δικό του όνομα και πρόσωπο....παύει να είναι "ίδιο" Νάσαι πάντα καλά

"Της Αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων.. Στ' ανοιχτά του πέλαγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε ......... Χαράζω τις φλέβες μου και κοκκινίζουν τα όνειρα.. ...... τις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα. ...................... Λέξεις..απλές, καθημερινές...όλοι τις ξέρουμε..όλοι τις έχουμε ακούσει Ο μαέστρος ποιητής που αφήνει ελεύθερη τη φαντασία στην υπηρεσία του συναισθήματος σκαρώνει αριστουργήματα Εγώ-ο συναισθηματικά θαρραλέος άνθρωπος ορίζω την χρήση των λέξεων....και κανείς δεν μένει ασυγκίνητος...

Johnny δεν μίλησα για ανεπάρκεια λεξιλογίου..αναφέρθηκα σε κάτι εντελώς διαφορετικό.. Να μην αφήνουμε τις λέξεις να ορίζουν την σκέψη μας παρασυρόμενοι από τα στερεότυπα νοήματα που περιέχουν αλλά η σκέψη μας να επιβάλλεται και να ορίζει τις λέξεις... Λένε πως ο καλός "δάσκαλος" πάντα μαθαίνει.....και το πιό σαφές όριο θα είναι πάντα η καλή διάθεση...

(Πάντα θα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι λέξεις ορίζουν την σκέψη μας...αν μπορούσαμε να κάνουμε το αντίθετο θα ήταν υπέροχο...) Δεν πιστεύω ούτε στο ελάχιστο στο σχήμα "αναστητής"-αναστημένος ..το θεωρώ παραπλανητικό..τουναντίον πιστεύω στην αλληλεπίδραση διαμέσου της επικοινωνίας... Το θέμα είναι κατά πόσο δημιουργούμε τους απαραίτητους δίαυλους επικοινωνίας και κατά πόσο τους διατηρούμε ανοιχτούς... Ο άνθρωπος θέλοντας και μη ζει με ανθρώπους...η αλληλεπίδραση δεν είναι απλά θεμιτή είναι και αναπόφευκτη... Ο άνθρωπος με ανοιχτά αυτιά και μάτια λαμβάνει .....συνεχώς...οι υπόλοιποι λειτουργούν αυτιστικά... Καθημερινά προσλαμβάνουμε μηνύματα είτε άμεσα είτε έμμεσα...επικοινωνώ γιατί δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά...δίνω και ζητώ.. Κανείς δεν "ανασταίνει" κανέναν...και κανένας δεν "ανασταίνεται" μόνος του...

Ο τίτλος του τόπικ είναι Γνώση και Αγνοια Ήθελα να ρωτήσω ποιά είναι η αντιστοιχία..γιατί έχω την εντύπωση ότι η Αγνοια διατηρεί την βεβαιότητα ενώ η Γνώση που προσεγγίζεται μεν αλλά ποτέ δεν κατέχεται γεννά την αβεβαιότητα...

Τώρα τι να σου απαντήσω? Οτι όλα έχουν ένα τέλος ? ότι όλα κάποιοι στιγμή εξαντλούνται? Το δικαίωμά σου ισχύει όσο διαρκεί η καλή κατάσταση του cd που αγόρασες...για αυτό να προσέχουμε για να έχουμε.. δες το λίγο σαν την ζωή...

Αμήν...

Δεν αγοράζεις τα πνευματικά δικαιώματα. αλλά την χρήση.. κι αυτήν ιδιωτικά.. Όταν αγοράζεις μία ηλεκτρική συσκευή, βιβλίο ή οτιδήποτε άλλο, αγοράζεις και τα πνευματικά δικαιώματα? Δεν νομίζω... Τι αντιπροσωπεύουν τα υπόλοιπα 16.80 ευρώ ...άλλωστε έχω την εντύπωση ότι εκτός των άλλων συμπεριλαμβάνονται και τα "διαφυγόντα κέρδη" και αυτό υπολογίζεται σε όλα τα προϊόντα ..ακόμα και τα μπλουζάκια που αγοράζουμε συμπεριλαμβάνουν και ένα ποσοστό αυτών που θα κλαπούν από τους πάγκους πώλησης... Θα μπορούσε να γίνει αντικατάσταση αν υπήρχε εγγύηση για κάτι τέτοιο...υπάρχουν τρόποι φυσικά να μειώσεις την φθορά ... Αν η "κλοπή" ενός Cd προϋπέθετε το μπουκάρισμα σε cdοπωλείο ..θα ήθελα να'ξερα, πόσοι θα το επιχειρούσαν? Speedy...σοβαρολογείς τώρα? Γιατί να μην βγάζεις κέρδος από το δημιούργημά σου? Ποιά λογική το απαγορεύει αυτό? ..και από τι θα βγάλεις κέρδος ? από τα ..κλεψιμαίικα?

Αγαπητέ Vehmgericht oι συμβολισμοί είναι ..ανθρώπινοι....σε κάποια άλλη διάσταση το φως ίσως και να μας σκότωνε..οπότε θα το αντιμετωπίζαμε και διαφορετικά.. Το θέμα όμως εδώ δεν είναι ο συμβολισμός του Φωτός γενικότερα αλλά το ΠΩΣ επιτυγχάνεται η "αφή" του Αγίου Φωτός του οποίου την "αποκλειστικότητα" έχουν οι Ορθόδοξοι Ελληνες Πατριάρχες και όχι κάποιος έτερος αλλόδοξος... και επειδή δυστυχώς διαβάζοντας τα σχετικά ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την ουσία του συμβολισμού που παραθέτεις αλλά μέσα από παράπλευρους αποσυμβολισμούς μάλλον αναζητούν την αποκλειστικότητα της ανοιχτής γραμμής με το Θείο....hallelujia

Σχετικά με το "θαύμα" του Αγιου Φωτός..εγώ να θέσω μιά δική μου απορία.. Γιατί το σκαλίζουμε τόσο? Τι είναι αυτό που τελικά μας αφορά σ' αυτήν την ιστορία? ....και τι θέλει να μας πεί το "γεγονός" ότι το "Αγιο Φως" προσφέρεται οικειοθελώς και αυτοβούλως αποκλειστικά στον Ορθόδοξο Ελληνα Πατριάρχη και σε κανέναν άλλον ? ..για ποιόν "συμβολισμό" πρόκειται? πείτε μου παρακαλώ να μάθω και εγώ η άσχετη..γιατί εγώ το μόνο που μπορώ να "αποσυμβολίσω" είναι....οτι (μήπως) η θεία χάρη του Θεού μας προτιμά από όλους τους υπόλοιπους με όλα τα συνακόλουθα συμπεράσματα? . ...και μετά απαξιώνουμε λοιπούς που διακυρήσσουν εαυτούς ως "περιούσιο λαό"..αυτό θέλουμε να αποδείξουμε? ...ε ρε βρεγμένη σανίδα που μας χρειάζεται... κατά τα άλλα χριστιανοί...

Δεν νομίζω πως το ένα αναιρεί το άλλο. Το να μην σε "νοιάζει" τι έγινε στο παρελθόν μπορεί να μεταφραστεί και ως συμφιλίωση με το τετελέσμενο, δεν είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζεται ως γραψαρχιδισμός αν και μερικές φορές ενδείκνυται ως αντιμετώπιση μιάς εμμονής... και το "παρόν" είναι τόσο στιγμιαίο που στην ουσία εμπεριέχει το "μέλλον"..... Για ποιά ταινία πρόκειται? Φίλε μου θα διαφωνήσω και ξέρω πως θα ..συμφωνήσεις μαζί μου Αλλο ευτυχία και άλλο ευχαρίστηση, ο καθένας ευχαριστιέται με διαφορετικά πράγματα αλλά η ευτυχία είναι μία και κινείται σε επίπεδα "σταθερών".

"Πάνε χρόνια που η Ε. διέμενε σε χώρα του εξωτερικού με τον τότε αλλοδαπό συζυγό της, ήταν νέοι και ..άφραγκοι...τα έβγαζαν δύσκολα πέρα καθώς το εισόδημά τους δεν επαρκούσε για το υψηλό κόστος διαβίωσης.. Κάποιο βράδυ ο Μ. επιστρέφοντας από έξοδο είχε κάτι να της δείξει και που βρήκε τυχαία στον δρόμο. Με χαρά έβγαλε και της έδειξε ένα πορτοφόλι. Το άνοιξαν και είδαν ότι ήταν γεμάτο με πιστωτικές, ταυτότητα και διάφορα προσωπικά έγγραφα καθώς και 500 περίπου κορώνες... αρκετά λεφτά για την εποχή εκείνη...τα χρήματα που περιείχε θα ήταν μιά ανάσα για αυτούς..., ο Μ. ήταν ευτυχισμένος όπως ο κυνηγός που μόλις επέστρεψε σπίτι κουβαλώντας την πολύτιμη "λεία" του... Τον κοίταξε σοβαρά και του είπε..."αύριο το πρωί θα το επιστρέψεις στον κάτοχό του με το ταχυδρομείο". Ο Μ. την κοίταξε έκπληκτος αλλά δεν μίλησε... την επομένη το ταχυδρόμησε εκεί που έπρεπε. Λόγω του περιεχομένου του στάλθηκε συστημένο...τα στοιχεία του αποστολέα ήταν απαραίτητα. Σε λίγες μέρες παρέλαβαν μιά ευχαριστήρια επιστολή συνοδευόμενη με το ποσό των 50 κορονών. Το γεγονός αρχειοθετήθηκε ως μιά "ευπρεπής συναλλαγή" μεταξύ αγνώστων...μιά άτυπη συμφωνία κυρίων.." Η Ε. επαναπροσδιορίζοντας την αποφάση της ήξερε ότι αν τα χρήματα δεν φέραν την ταυτότητα του κατόχου τους μάλλον θα παρέμεναν στην κατοχή της. Το γεγονός όμως ότι αυτά "φώναζαν" σε ποιόν ανήκουν δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Η ιδέα ότι το άτομο της φωτογραφίας έχασε μέρος προσωπικών αντικειμένων καθώς και μέρος αμοιβής από εργασία δεν άφηνε περιθώρια για άλλες σκέψεις... Εκανε αυτό που έπρεπε ή αυτό που ήθελε? Ακόμα δεν το έχει ξεκαθαρίσει μέσα της.

πάντως οι ...ταχυδακτυλουργίες του είναι για γερά..στομάχια..

Ζητώ συγνώμη γιατί θα φανεί σαν να π@#ω το θέμα ...αλλά διαβάζοντας περί προφητειών μου έρχεται στο νού ένα κομμάτι του αγαπημένου κωμικού φιλοσόφου Γούντι Αλλεν.. "Προρρησία Τέλος, φτάνουμε στον Αριστονίδη, τον κόμη του δέκατου έκτου αιώνα , που οι προφητείες του και σήμερα καταπλήσσουν, προβληματίζουν ακόμα και τους πιό δύσπιστους. Μερικά τυπικά παραδείγματα: Δύο έθνη θα έρθουν σε πόλεμο, αλλά ένα μόνο θα νικήσει. (Οι ειδικοί πιστεύουν ότι πιθανότατα αναφερόταν στο ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1904-5 - ένας εκπληκτικός προφητικός άθλος, αν υπολογίσουμε ότι έγινε το 1540) Ενας άντρας στην Κωνσταντινούπολη θα δώσει το καπέλο του για σιδέρωμα και θα του το καταστρέψουν. (Στα 1860 , ο Αμπου Χαμίντ, οθωμανός πολεμιστής, έστειλε το σαρίκι του στο καθαριστήριο και του το γυρίσανε με λεκέδες.) Βλέπω ένα μεγάλο άνθρωπο, που μιά μερα θα ανακαλύψει και θα χαρίσει στην ανθρωπότητα ένα ένδυμα που θα το φορέσει πάνω απ΄το παντελόνι του για προστασία όταν μαγειρεύει. Θα το πούνε μποντιά ή πουδιά. (Ο Αριστονίδης βέβαια εννοούσε την ποδιά.) Ενας μεγάλος ηγέτης θα φανεί στη Γαλλία. Θα είναι πού κοντός και θα προκαλέσει μεγάλη καταστροφή. (Αναφέρεται μάλλον στον Ναπολέοντα ή στον Μαρσέλ Λυμέ, κοντοστούπη που έζησε το δέκατο όγδοο αιώνα και υποκίνησε ένα σχέδιο ν αλείψουν με μαγιονέζα τον Βολταίρο). ............................." Παρακαλώ συνεχίστε....

Να το διατυπώσω λίγο διαφορετικά? Ο (ισχυρός) άνθρωπος είναι ...Θεός (ίσως και τύραννος) απέναντι στον .....(ανίσχυρο) άνθρωπο.. Κρύβει μιά σκληρή πραγματικότητα αυτή η φράση...μιά πραγματικότητα που πρέπει να αλλάξει.... Η φιλανθρωπία -συνώνυμη της ελεημοσύνης και έλεος δείχνει μόνο ο ισχυρότερος- απλά την διαιωνίζει απαλύνοντας πρώτα τις τύψεις μας χωρίς να μηδενίζει την ανθρώπινη ανάγκη - την πείνα - καθώς η ρίζα του κακού εξακολουθεί να δρα ως άλλη Λερναία Υδρα... Και κάτι σχετικό με την ...πείνα από τον Φουερμπαχ.. "Η θεωρία των τροφών έχει μεγάλη σημασία για την ηθική και την πολιτική. ... Θέλετε να αναμορφώσετε τον λαό? Δώστε του, αντί κηρυγμάτων κατά της αμαρτίας, καλύτερη τροφή. Ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει." εγώ απλά θα πρόσθετα επεξηγηματικά ...δώστε του αυτό που του ανήκει....

Σε τι στηρίζεις την βεβαιότητα σου για τον παραπάνω χαρακτηρισμό? ...με ήξερες και από χθες?

κλικ - δυνάμωσε την ένταση - και απόλαυσέ το "..Those who feel the breath of sadness Sit down next to me Those who find they're touched by madness Sit down next to me Those who find themselves ridiculous Sit down next to me Love, in fear, in hate, in tears..."

..επίσης να προσθέσω πως τα περιστέρια είναι ...θνητά... πεθαίνουν και αυτά κάποια στιγμή...

Φίλε μου δεν μπορείς να ξεφύγεις από την συμβολή της επιστήμης στο όλο θέμα...όταν πλέον ξέρεις ...ξέρεις...το θέμα είναι τι αλλάζει τώρα που γνωρίζεις.... Τι σε κάνει να πιστεύεις πως το να είσαι σε "συνεχή πνευματικό οργασμό" είναι το ιδανικό? Εμένα μου φαίνεται κουραστικό έως ενοχλητικό .......δεν ξέρω τι επαγγέλλεσαι αλλά όποιος ασχολείται με δημιουργία νέων ιδεών καταλαβαίνει τι εννοώ...ανάμεσα σε δύο λαμπρές ιδέες επιβάλλεται ανάπαυση ...ακόμα και ο Θεός ξεκουράστηκε αν και η ιδέα Του δεν ήταν και τόσο ..λαμπρή...

Αχ φίλε μου σε καταλαβαίνω...αλλά ... το ερώτημα μου όμως παραμένει αναπάντητο....το να μην ακολουθείς τυφλά κάτι δεν σημαίνει πως δεν σε επηρεάζει έστω και υποσυνείδητα...και πόσο σίγουρος είσαι γι αυτό το "τυφλά" όταν από μικρή ηλικία έχεις εμποτιστεί από ιδέες και εικόνες που σουλατσάρουν ανενόχλητες στο μυαλό σου...κόλαση...παράδεισος...ανταμοιβή...δανεικές ηθικές αναστολές που λειτουργούν αναχαιτιστικά ....προσεύχομαι και αυτόματα σχηματίζεται μιά συγκεκριμένη μορφή παρμένη από βυζαντινού τύπου εικόνες.... Σε μιά εποχή που βρίθει λεκτικών αντιπαραθέσεων αισθάνεσαι υποχρεωμένος να αποδείξεις την "πίστη" σου και να την αιτιολογήσεις με επιχειρήματα... εξ ου και το ξεσκάλισμα ιερών βιβλίων, πηγών και παραπομπών...αλλά η πίστη δεν επιχειρηματολογείται... η πίστη βιώνεται... και το να μιλά κανείς για κάτι τόσο εσωτερικά προσωπικό επικαλούμενος Γραφές εμένα τουλάχιστον με ενοχλεί..... Υ.Γ. ο β ενικός είναι λεκτική κατάχρηση και δεν αφορά αποκλειστικά στον φίλο Anor..

Βρε παιδιά ..ξέρετε τι καταλαβαίνω? Είμαστε χριστιανοί κατά τον ίδιο τρόπο που κάποιοι είναι μουσουλμάνοι ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο?είμαστε οι συνεχιστές μίας παράδοσης?τον χριστιανισμό ξέρουμε ( γιατί αυτόν μας εμφύτευσαν) τον χριστιανισμό εμπιστευόμαστε? Ο κοινός παρονομαστής όλων των θρησκειών είναι η πίστη?.γιατί δεν κρατάμε την πίστη ατόφια παρά πρέπει να την εντάξουμε μέσα σε ένα δόγμα? Η αγάπη , ο σεβασμός και όλες οι υψηλές αξίες δεν είναι κοπιράιτ καμιάς θρησκείας?δεν χρειάζεται να αποτελώ μέρος μιας θρησκευτικής κοινότητας γιατί έτσι το μόνο που πετυχαίνω είναι να υποτάξω την πίστη μου?και όχι μόνο αυτήν? Είναι τόσο δύσκολο να υπηρετήσουμε το προσωπικό μας ιδεώδες χωρίς την σύμπραξη θεών, θεοτήτων και λοιπών αγίων? αμφισβητούμενων θαυμάτων , αναστάσεων και αναλήψεων? Πιστεύω? πιστεύω ? πιστεύω και ούτε μια βεβαιότητα? Ο Χριστός δίδαξε την Αγάπη και άλλα ωραία αλλά δεν ήταν ο μόνος?άρα δεν ξεφύγαμε και καθόλου από το πρωτόγονο, το θέλουμε το θαύμα μας?. θέλουμε η πίστη μας να έχει ένα πρόσωπο ..Γιατί? ?τόσο λίγο πιστεύουμε στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας Ας απελευθερώσουμε την πίστη μας από το όχημα των δογμάτων και ιερών βιβλίων και ας την εναποθέσουμε σε αξίες που δεν υπόκεινται σε ιστορικές αναθεωρήσεις και ταφικές ανακαλύψεις .... Ο "Μεσσίας" γεννιέται καθημερινά και είναι μέσα μας...γιατί τον κρύβουμε?

Αnor λες αυτό και λες και αυτό τελικά τι πιστεύεις γιατί ομολογώ πως δεν έχω καταλήξει σε συμπέρασμα Μήπως έχεις άμεση επικοινωνία με τον Θεό ώστε να γνωρίζεις τους λόγους που δεν το κάνει?

Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα και σε κάτι άλλο ..να δημιουργήσει την δική του ..οικογένεια.... ...κι αν δεν μπορεί....υιοθετεί... ...και όταν κάτι το υιοθετείς αναμενόμενο είναι να..το υπερασπίζεσαι..