Σχετικά με τις υποκλοπές

[johnny]

Το παρακάτω κείμενο είναι του Γιώργου Μανουσέλη (δημοσιεύτηκε στο pyxida.gr στις 10 Οκτωβρίου 2005) και παρ'όλο που προηγείται του σκανδάλου των υποκλοπών, όχι μόνο είναι μέσα στο κλίμα και το νόημα των πολιτικών εξελίξεων έτσι όπως τις παρακολουθήσαμε, αλλά και προσεγγίζει "τη συνωμοσία του θορύβου" με εκπληκτικό τρόπο προσπαθώντας ουσιαστικά να σκιαγραφήσει το "ασφαλές" μέλλον που κάποιοι "καλοθελητές" χτίζουν για εμάς τους πολίτες....

 

Κάποτε είχα ένα φίλο. Συμπαθέστατος άνθρωπος, σωστός οικογενειάρχης, ευυπόληπτο και επιφανές μέλος της κοινωνίας και σκληρά εργαζόμενος, μόνο που είχε μια λόξα: πίστευε οτι το τηλέφωνό του παρακολουθείται. Ο λόγος γι? αυτήν τη βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ήταν η δουλειά του, που επηρέαζε, είναι γεγονός, αρκετούς ανθρώπους. Έτσι, καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο και τον άκουγες να γελά και να αστειεύεται ξαφνικά μεταμορφωνόταν και ξεσπούσε σ? ένα απίστευτο υβρεολόγιο που κατέληγε συνήθως με τη φράση ?με συγχωρείς Γιώργο μου αλλά οι αλήτες μπήκαν πάλι στη γραμμή?.

 

Οι ?αλήτες? ή ?αυτοί? όπως αλλιώς αποκαλούνται είναι πάντα απρόσωποι και κρύβονται στο σκοτάδι, στις σκιές ή μέσα στις τηλεφωνικές συσκευές. Είναι τύποι σκοτεινοί, ιντριγκαδόροι, αμφίβολων προθέσεων και τρομακτικοί όσο και ο Jason στο ?Παρασκευή και 13?.

 

Θέλουν πάντα να σε φοβίσουν, να σε φιμώσουν και να εμποδίσουν το έργο σου που οδηγεί συνήθως στο να λάμψει η αλήθεια και να καταστραφούν τα αφεντικά τους που βρίσκονται κάπου ψηλά στην κλίμακα της ιεραρχίας (κανείς δεν ξέρει ακριβώς που, αλλά πάντως ψηλά!). ?Αυτοί?, με την αόρατη παρουσία τους, έχουν πάρει τη θέση των φαντασμάτων και των βρυκολάκων των παιδικών μας διηγήσεων. Είναι η μοντέρνα δεισιδαιμονία.

 

Το να σε παρακολουθούν ?αυτοί? είναι κάτι ανατριχιαστικό, αλλά σημαίνει οτι είσαι σπουδαίος: έχεις καταλάβει τη δράση ?τους? και μπορείς να ?τους? ξεσκεπάσεις. Γι? αυτό βρίσκονται το κατόπι σου. Είσαι αυτός που ?τους? απειλεί. Έτσι μπορείς να χτίσεις ιστορίες ολόκληρες για το πώς σαν ιππότης με αστραφτερή πανοπλία αντιπαλεύεις το κακό μέσα από χίλιους κινδύνους, σκοτώνοντας δράκους και σώζωντας βασιλοπούλες.

 

Κάτι τέτοιο νομίζαμε οτι συμβαίνει και με το Σάκη κάθε φορά που ξεσπάθωνε κατά των φανταστικών του εχθρών και απειλούσε θεούς και δαίμονες με απίστευτα αντίποινα. Δεν είναι και δύσκολο άλλωστε να την πατήσεις μ? αυτά τα θέματα. Λίγο παραπάνω σινεμά να δεις ή λίγο περισσότερο να πάρεις στα σοβαρά τον εαυτό σου και να το το κακό. Εξάλου ο άνθρωπος ήταν, κατά τα άλλα, απόλυτα λογικός και προσγειωμένος και οι μόνες στιγμές που φαινόταν να φουντώνει ήταν όταν, ατυχώς, άκουγε παράσιτα στο τηλέφωνο.

 

Έτσι, με δεδομένο το φλογερό του χαρακτήρα και το πάθος με το οποίο πίστευε κάτι αδιανόητο για τους υπόλοιπους, φτάσαμε κάποια στιγμή όλοι όσοι ζούσαμε γύρω του να αντιμετωπίζουμε την όλη κατάσταση ως μια γραφική παραξενιά, ένα απο ?κείνα τα χαρακτηριστικά που σε κάνουν να μιλάς για κάποιον με τη γλύκα της αγάπης σου γι΄αυτόν και να προσθέτεις ?βρε το μπαγάσα? όταν γελάς με την ιδιοτροπία του.

Λάθος, άνθρωποι! Δεν ήταν γραφικός ο φίλος, ούτε είχε μανία καταδίωξης, ούτε του άρεσαν οι θεωρίες συνωμοσίας όπως συμβαίνει σε πολλούς από μας.

 

Ήταν απλώς μπροστά απ? την εποχή του! Γιατί κι αν ακόμα δεν παρακολουθούσε κανείς το τηλέφωνό του τότε, πολύ σύντομα κάποιος θα το κάνει. Μάλιστα! Ο Σάκης δεν πολεμούσε ανεμόμυλους ως άλλος Δον Κιχώτης, αντιθέτως ήξερε πολύ καλά για τι μιλούσε. Σε λίγο όλα τα τηλεφωνήματά μας θα παρακολουθούνται. Σταθερά, κινητά, ακόμα και τα e-mails. ΠΡΕΠΕΙ να παρακολουθούνται γιατί μπορεί να είστε τρομοκράτες! Θεέ μου, μπορεί κι εγώ να είμαι τρομοκράτης!

 

Μπορεί να υπνοβατώ τις νύχτες και να κάνω ακατανόμαστα πράγματα και μια μέρα να με καταλάβουν και να κλαίει η γυναίκα μου στα κανάλια και να λένε οι γείτονές μου «φαινόταν καλό και ήσυχο παιδί, που να πάει το μυαλό μας...» και να βγάζουν ανέκδοτα για μένα όπως για τον Ξηρό και τον Κουφοντίνα! Όχι δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Παρακολουθήστε με! Προστατεύστε με! Αύριο το πρωί θα πάω να βάλω μικροτσίπ στο σκυλί μου για να μπορούν να με εντοπίζουν οι δορυφόροι όταν το βγάζω βόλτα. Ακόμα καλύτερα θα πάω να κλειστώ στο σπίτι του Very Big Brother για να κοιμάμαι ήσυχος τουλάχιστον για κάνα τρίμηνο. Οι κάμερες θα με σώσουν...

 

Παλιέ, καλέ μου φίλε πόσο δίκιο είχες! «Αυτοί» υπάρχουν! Ζητώ ταπεινά συγγνώμη για κάθε φορά που αντιμετώπισα τις φοβίες σου με συγκαταβατικότητα. Απολογούμαι για το σκεπτικισμό μου και υπόσχομαι οτι από ?δω και πέρα δεν θα ξαναχαρακτηρίσω καμία ανάλογη συμπεριφορά γραφική ή παράλογη. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί αύριο. Ποτέ δεν ξέρεις...

[outis]

Το παρακάτω κείμενο είναι του Γιώργου Μανουσέλη (δημοσιεύτηκε στο pyxida.gr στις 10 Οκτωβρίου 2005) και παρ'όλο που προηγείται του σκανδάλου των υποκλοπών, όχι μόνο είναι μέσα στο κλίμα και το νόημα των πολιτικών εξελίξεων έτσι όπως τις παρακολουθήσαμε, αλλά και προσεγγίζει "τη συνωμοσία του θορύβου" με εκπληκτικό τρόπο προσπαθώντας ουσιαστικά να σκιαγραφήσει το "ασφαλές" μέλλον που κάποιοι "καλοθελητές" χτίζουν για εμάς τους πολίτες....

Κάποτε είχα ένα φίλο. Συμπαθέστατος άνθρωπος, σωστός οικογενειάρχης, ευυπόληπτο και επιφανές μέλος της κοινωνίας και σκληρά εργαζόμενος, μόνο που είχε μια λόξα: πίστευε οτι το τηλέφωνό του παρακολουθείται. Ο λόγος γι? αυτήν τη βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ήταν η δουλειά του, που επηρέαζε, είναι γεγονός, αρκετούς ανθρώπους. Έτσι, καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο και τον άκουγες να γελά και να αστειεύεται ξαφνικά μεταμορφωνόταν και ξεσπούσε σ? ένα απίστευτο υβρεολόγιο που κατέληγε συνήθως με τη φράση ?με συγχωρείς Γιώργο μου αλλά οι αλήτες μπήκαν πάλι στη γραμμή?.

...

Παλιέ, καλέ μου φίλε πόσο δίκιο είχες! «Αυτοί» υπάρχουν! Ζητώ ταπεινά συγγνώμη για κάθε φορά που αντιμετώπισα τις φοβίες σου με συγκαταβατικότητα. Απολογούμαι για το σκεπτικισμό μου και υπόσχομαι οτι από ?δω και πέρα δεν θα ξαναχαρακτηρίσω καμία ανάλογη συμπεριφορά γραφική ή παράλογη. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί αύριο. Ποτέ δεν ξέρεις...

Καλό.

Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι δύο πράγματα:

1. Η έκπληξη που δείχνουν όλοι λες και είναι κάτι που δεν το ξέραμε ή που δεν είχε ακουστεί, ή που δεν ίσχυε με τα σταθερά τηλ. 100 χρόνια τώρα: Πάντοτε ήταν και είναι δεδομένο: Αν λες κάτι που "ενδιαφέρει" είναι βέβαιο ότι οι "ενδιαφερόμενοι" θα επιδιώξουν (και θα πετύχουν) να το ακούσουν. Θα πρέπει να θωρούμε την παρακολούθηση ΔΕΔΟΜΕΝΗ και να κανονίζουμε την πορεία μας βάση αυτού του δεδομένου.

2. Το πόσο εύκολα μοιάζει "να την έχει πηδήξει" η εν λόγω "εταιρία" - ξέρετε εκείνη κάνει ομοιοκαταληξία με την "ΨΑΛΤΑΦΟΝ". Θα έπρεπε, και πρέπει, όχι μόνο να διωχθεί νομικά - έστω και για το "εξ αμελείας" - αλλά και να "τιμωρηθεί" από όλους μας: Ρώτα τον εαυτό σου - αν είσαι συνδρομητής της ΨΑΛΤΑΦΟΝ: διέκοψες τη συνδρομή σου ενημερώνοντας ταυτόχρονα οτι το κάνεις γιατί δεν την εμπιστεύεσαι πια;

Αν δεν το έχεις κάνει είναι σαν να πηγαίνεις γυρεύοντας για παρακολούθηση και να τους "επιβραβεύεις" για την αμέλειά του. (Θα χρησίμευε και ως προειδοποίηση και για τις άλλες "εταιρίες" που απλά δεν ξέρουμε πόσο "αθώες" είναι). Σ' αυτό "Μπράβο!" στον Έβερτ που το έκανε ήδη και με "ανοιχτή επιστολή".